Ioannis Cantacuzeni eximperatoris historiarum libri IV.: Graece et latine

521쪽

BISTORIARUM II. 27. 46s

a uana-ας οδον καὶ επεισέ γε του βαρβάρους μινσυνι-A. c. 133i δωτας τὴν ἀπειρον ' βασιλεr γὰρ - αν ἐπῆλθον, εἴπερ ἔγνωσαν, διὰ τους ορκους καὶ τὰς σπονδὰς, ους ἐσαν νεαπιτ προς ἀυτον πεποιημένοι. αρμι δὲ ρ ιν οπλισάμενοι, ἐχώρουν 5διὰ τῶν στενῶν ἐπὶ μυιαιους αἰσθόμενοι δὲ ι βασι ως σκοπῶ, ἄντοθι γὰρ ἡσαν τεταγμένοι, cirra1γγελλον τὴν φοδον κατω τάχος καὶ ὁ βασιλευς ἐκέλευεν ωλι σθαι τὴν στρωτια ἐπε δὲ evntiscino, cliεσαν τεταγμένοι κατὰ φάλαγγας

aoπραποστράτωρ, ο δι αριστερον Παριπλώων ο μέγας -- πίας το μέσον δι-οτος ἐπεῖχεν ὁ βασιλευς. I δὲ φάλαγρος το μέτωπον ἐπληρουν παν καὶ μετ' αὐτους σαν ἐδέκα τεταγμέναι eo μαστοι μετὰ τῶν στρατηπῶν βασιλεῶς δὲ νιατο μὲν πατημένος ὁ πολυ τῆς στρατιας διὰ τρον 35των - κῶν ἐλπίδα ἐπιτρέφεις οἴκαδε αναχωρεῖν. μως δὲ προς μονους τους --υς τον ἀγῶνα σεσθαι νομιζων, ἐπηει θαφρῶν αυτοῖς. πιουσι δὲ ηκουετο σάλπιγξ ei ουσα Σκολκη. -χετ γὰρ οδ κατὰ τὰς αλλας, ista αγριον τι καιαπηχὸς ποῖον ἱκανον εῖναι τους βαρβάρους ἐρεθ ειν προς ao μον δι καὶ γνωριμος ἐστι καὶ πορρωθεν κουομένη. --

κέναι τὰς σπονδὰς - προ αττον, αλλὰ τους πέραν στρου τας, Ἀνομοσκευοι τοῖς Σκυθαις ιυς α πολλά εἰσιν ἱππ- τοξοται, κατὰ συμμιαχίαν παροντας προ εκπλήξιν τῆ Σκυθι

Iongi itineris adhue enietiendi ore liberos isto modo barbaAs sucum feeit nam si scissent, propter foedus recenter eum imperarum initum nunquam in eum se intulissent. Die igitur exoriente, armis Induti angusto calle in Romanos procedunti Speeulatores ibi eo, Ioeati celeriter hostium adventum in castra nuntianti Imperator adi in expedire iubet et cum sedeeim dispositis phalangibus occurrit. Dextrum cornu protostrator Zampiam magnus pappias sinistriam te nebat, medio agmine imperator ipse emicabat. Senae phalanges frontem totam implebant post eas reliquae decem, singulae eum ducibus sui erant dispositae Imperator vero delusum se ideo do- Iebat, quod bonae parti militum propter spem hederis missionem eoncesserati Verumtamen eum solis,oesis sibi pugnandum ratus, silenter in eos gradiebatur. Et e e dum incedunt, tubam Suthi- eam exaudiunt, quae non insta aliarum tubarum, sed horridum quiddam et Monum sonat quale harbaris ad artem accendendum sufficit. Quare quainvis procul audiatur illud tubae genus, statim agnoscitur. Putans tamen imperator, non esse Scythas neque enim Pacem secum actam dissol isse, sed trans Istrum Getas, qui iisdem

quibus Suthae armis utentes, plerique omne sunt sagittarii, Geu canta gentia. o

522쪽

ἰδίαν αὐτοι ἐπευον τάξιν ἐπεὶ δὲ ἐγγυς ἰσαν ὁσον ἐμβαλεῖν,

ἐπὶ δὲ τους ἐπιτακτους ἐχώρουν και ἐτρισπιντο ἀντισχ-ας μοχθον καὶ τὴν δίωψιν ἐποιήσαντο ἄχρι Ῥωσοκάστρου ἐκει tiro

συστραφέντες οἱ Pωμαῖοι, ὴμυνον τους βαρβάρους δ των --χων βασιλευς λαμα ταῖς προτεταγμέναις ἐξ φάλαγξι, καίτοι τῶν ὀπίσω τετραμμένων εἰς φυγὴν οὐδὲν μῶλ Hvr χἀρπιεν, Raasian ni κατευθυ Μοσων, καἰ συνέβαλον ὀλίγοι προς πολλαπλασίους μάχης δὲ καρτερ-άτης ἐφ' ἱκανον γεγενημένης, sin χειρὸς γα και τολμης αζια nota τῶν ' μαίων -- δείξαμένων, τέλος π του πλήθους τῶν Μοσων ἐκβιαζομ- - καὶ ἐν κινδυνε εδη καθεστωτες, πελώρησαν πίσω βα- R-σιλὸν δ' ἄμα τε μεγάλε δομεστίκεν καὶ ι σάνη 'Nαν-- τι τῆς μεγάλου δομεστίκου γυναικὸς ἀδελφῆ o Mino βασιλικῆς ταξεως ἐρχε, και τέρους ἄγων πεντήκοντα ἐκ των

Mupανων λογάδας, πρωτα μὲν ἐτρέφειντο τους κατ' αὐτον ἔπειτα σφοδρου προσερρυηκοτος του πολέμου καὶ πωλῶν

inquam, qui Moesis ad auxilium adessent, et ad terrorem ineutiem dum Suthie tuba elangerent quorum Virtute nixu Alexander hi- Iarite ad certamen prodiret ipse quoque bona spe plenus conto Ingreditur. Postquam inter se conspexerunt, et sol altius supra fiM-torem elatus, rerum diserimina clarius ostendit, tum liquido appa-xuit, adventantium agmen Scythas esse nam Moesis non intermixti, suos ordines obtinebanti cum iam iacienda esset impressio, Senhao Imperatorem cum iis qui erant in fronte, Paulum deelinantes, suo-eenturiatos in dere; quos parum resistentes in fugam dederunt Et usque Rhosoeastrum fugientibus inhaeserunti Ibi eonvere Romana laeto euneo harbaros a muris abstinuemn Imperator licet posteriores fugae e mandassent, cum ex primis phalangibus nihilo magias abducens, recta in Moesos ibat, confligeDantque pauci eum multo pluribus. Cum in longa et acerrima pugna Romana strenue dimicassent multaque virilia facinora edidissent, Postremo Moesorum multitudine vehementius instant , et Praesenti periculo cogente, retroeesserent. At imperator eum magno domestico et Manuel Mane fratre uxoria domestiet qui imperatoriam regebat aesem et alios de nobili-hus quinquaginta selectos ducebat primum quidem in se lementea

digaverunti Post ingravescente ertamine, multis circumfusis, eum

testudinen seminis amplius nequirent, disperat quisque ut potuit

523쪽

HISTORIARUM II. N. 467

a διαλυθέντες ως δοναντο λαστος, ἀνεχωρουν, τῶν δυομονων πολελειμμDων βασιλέως καὶ ριπάλου δομεστι κου Dτα-τρ κακεῖνοι δὲ διαιρεθέντες ἐπ' ὀλιγου, πάλιν τάχααα5εἰς is συνῆλθον, ως καὶ τον μέγαν δομιστικον εἰπεῖν προς βασιλέα ' ,καιρὸς ετ ροχψας καὶ τολμης, ιδ σιλευ χρῶ aτο ν τῆ χειρὶ, καὶ ἄξια ἔργα ἐμιδείκνυσο σαυτου ' τοι δ'Ἀποκρίνασθαι, μηδεν φελος εἶναι τῆς ἀνδρια καὶ τῆς

τολμης τῆς αντον, ων αλλων διάκτων τετραμμένων εἰς

ior ν. μως βασιλευς τε καὶ σοι εἰς χε*ας ἰλθον τοι Μυσοῖς, καιτοι καὶ γενομένης τῆς τροπῆς, οὐ ν-α βάλλεσθαι παρέσχον φευγοντες ἀμεταστρεπτί' ἀλλ' ἀμυνομενοι καί -- ρισώζοντες εαντους, ἐλθον ἄχρι μοσοκάστροπι ἐκεῖ δὲ τῆλοιπῆ στρατι γενομενοι εἰς οὐ νιυνοντο Ῥμου προθυμως x5προς τε Σκυθας καὶ Μυσους χρι τρctv της ἡμέρας -

ρας μηδεν δὲ πλέον οἱ βάρβαροι δυνάμενοι ἀνυσαι, μοδο

γαρ αυτος Ῥωσοκάστρου σχυσαν βιάσασθαι ἐλθεῖνὰ διαλυ- cθέντες, εἰς στρατοπεδον 'o οἰκεῖb ἐπανῆλθον ἔπεσον δὲ παρα την μάχην καὶ ἐλωγρήθησαν 'Pωμαίων έπο μὲν ωναοιππέων πτα καὶ τριάκοντα ' ν ησαν ζ της τάξεως της βασιλικῆς πεζοὶ δὲ πέντε προς τοῖς ξ κοντα καὶ τουτων οἱ πλείους si συμπαντες σχεδον πο τῶν Σκυθυν άλακταν ἀπέθανον ἀπέθανον δὲ καὶ ἄπο τῶν Μυσῶν λθεν πλεί- - τῶν ' μιαίων. πλην η νίκη φανερῶς προσεγένετο τοῖς asΜυσοῖς διὰ το μη τους ' μαίους ἀντισχεῖν, ἀλλα τραπέ-

fugeriant, imperatore et magno domestie simul relictis qui paulum disiuncti, rursus et celerrime coierunt ut domesticus imperatorem sic compellaret: Nunc tempus est audendi viriliter: nune utere dex tra imperator, et quae tua persona digna sunt, Perpetra qui Vidi, tutis suae nullum ore fructum respondit; quandoquidem ceteri omnes in fugam a dedissent. Nihilo minus et ipse et quotquot eum Μoesis manus contulerant, quamquam fugerent, non tamen sine ulla eonversione terga ad vulnera inseauentibus praebebant Verum a fronte nihilo minus se tuentes nosocastrumque Pervenientes, coniuncti eum reliquis, simul contra Scythas atque oesos usqucta horam tertiam praeliabantur alacriter Barbari quia nihil agebant nec enim per vim hosocastrum irrumpere poterant palantes intentoria sua reverterunti Ceciderunt aptique sunt de Romanis equites auidem septem et triginta, et hi ex turma imperatoria pedites uiua et sexageni paucis occisis, pene omnes a Scythis capti sunti Moesis paulo plures Romanis occubuerunti Ceterum victoria sine controversia penes Moesos stetit propterea quod Romani non resiastentea, age et sparsim hoso strum sugerunti ire meridiem

524쪽

τῆς αυτῆς μέρας Ἀλέξανδρος ο τῶν Μοσων βασιλευς τῶν

παρ' αυτιν ἐπιφανῶν τον Ιβάνην πέμφας προς βασιλέα πρε-Wσβευτὴν, ηξιὸν τὰς γεγενyμένας τῆ προτεραι συνθηκας ἀλυ- τους μένειν, καἰ πλειονος ἔνεκα φιλιας καὶ ἀσφαλειὰς τῆς5προς τὰς σπονδὰς τὴν θυγατέρα τὴν ἄντου τε υἱου ἐκεινου κατεγγυῆσαι βασιλευς ει το κεν τελεσθῆναι τὰς γεγενημένας σπονδὰς, καὶ αυτρ εινα ἀπεκρίνατο κατὰ γνώμην, ἐπεὶ

καὶ προτερον ου προς ἀνάγκην, ἀλλὰ διὰ το λυσιτελεῖν - κοιν τὴν εἰρήνην γεγενῆσθας τὴν δὲ συγγένειαν μὴ βουλε-ro σθαι δόξαι γὰρ ἄν πω δι' ἀνάγκην ξ φόβον τοιαυτα πρα-

-μβέβηκενἈριιν μόνοις π πλειόνων βιασθεισιν ἀποστερ σε ει τῶν οἰκείων υ δὲ διενηνόχαμεν ἀλλήλων πλείους γὰρ ἀπεβάλετε μεῖς δμως αυτου γε ἔνεκα του ἡσσῆσθαι r5 δοκεῖν ηριῶ ου βουλομαι τὴν συγγένειαν ποιήσασθαι --, P. ποαλλ' εἰρηνην μονον καὶ σπονδάς' ἀναστρέφαντι δὲ εἰς την

οἰκείαν, πρεσβειαν περὶ τῆς ἐπιγαμίας ποιεῖσθαι καὶ σκε να-

ριένε ,τι ἄν λυσιτελεῖν δοκοιο καθ' ησυχιαν πράττειν. 'U νης μὲν ον ἐπανῆλθεν ὁ βασιλέα τὸν οἰκεῖον, τὰς ἀποκρίσει oτου μοριαίων βασιλέως ἄγων καὶ μετὰ μικρον ἐπανῆλθοπάλιν ἄγων καὶ συμπρεσβευτὴν τον Ἀλεξάνδρου οὐ βασιλέως θεῖον Συναδηνὸν, τὰ σα πρεσβευοντα καὶ αυθις περί τε V. 22 του κῆδους πολλὰ διαλεγοριενοι ἐπαγωγὰ ἐξ Αὐροντο τον - σιλέα πεῖσαι βασιλευς δὲ τοῖς προτέροις αἰ-οθις ἐχρφῶ

Alexander Moesorum rex de proceribus suae gentis Ibanen seu Ioannem ad imperatorem legat, et ut laedus pridie susceptum Valeat, atque ad amicitiam securitatemque augendam filiam suam apsius filio despondeat, precatur. Cui imperator, manere laedus sibi quoque non displicere: siquidem et prius non necessitatis, sed utilitatis causa compositam pacem existimaret affinitatis coniunctionem in Praesentia nolle neminem enim aliter iudicaturum , quam vel necessitate vel timore, quia ab illo victus sit, conciliatam etsi non ob aliud fugerint, quam quod pauci pluribus Dares esse non potuerint. In amissione autem suorum nullum esse aiscrimen imo apsos plures amisisse. Sed ne victus ab illis habeatur, nolle nuneas initatem contrahere pacem dumtaxat et laedus non reeusare ubi domum redierit, legationem super matrimonio missurum et quod sibi re discussa expedire visum fuerit, in tranquillitate et requiesacturum. Ibanes cum hoc responso ad regem suum reVersus, paulo

Post cum socio Alexandri patruo Synaden rediit Caput legationis adem quod ante disserueruntque de amnitate ista multa probabiliter, quibus se imperatorem siexuros opinabantur. Verum i denuo in

525쪽

HISTORIARUM II. 27. 469

το λογοις καὶ τὴν His εἰρήντ εφω- αἱρεῖσθαι, καὶ ΘωλμA. e. 33a βουλεσθαι περ αυτῆς σπονδάς τὴν συγγένει- δὲ - νὶ ποιήσειν, ἀλλ' ἐς στερον ἐν αυτ δοκῆ ἄν μὲν ον αἰ- - Β τοῖς τὰ τοιαυτα κατὰ γνώμην ῆ, διαλέγεσθαι περὶ τῶν συν-

ζεσθαι καθ' o,τι ά δοκῆ. οἱ δ' ἐπεὶ Λόρων βασιλέα ἀμεταστρεπτὶ τῶν ξ ἀρHi ἐχοεμνον λογι ρων, τὸν μὲν συγγένειαν τον

αυτων φασαν βασι λέα περὶ nuιστου ποιεῖσθαι καὶ αυτοῖς προστεταχέναι περὶ ἐκεινης πῶσαν ἐπιδειξασθαι σπουδὴν αν

tota μὴ προσχωροι ν μηδὲ πειθυιτο ὁ βασιλευς, τοτ ξδη τους

μεν περὶ ἐκεινης λογους εἰς το ριέλλαν περθέσθαι ως καιρῆτέ προσηκοντι γενησο ιένους αυτους δε περὶ τῆς χιρήν'ς ποιεῖσθαι τας συνθοκας. καὶ γενομένων χαρ' ἀμφοτέρων λόγων ου πολλων. συνέβησάν τε καὶ τὰς σπονδὰς ἐποιήσαντο I5αυθήμερον κα ορκους ποι σαντο ἐπ' αυταῖς οἱ βασιλεῖς κατά- εθος καὶ τους περιοντα των 'Pωμαιων δορι-ώτους λυσαν νευ λυτρων ουτω γὰρ ἐν ἐν ταῖς συνθῆκαις ειρημένοπι εἰς τὴν στεραίαν τε γενόμενοι ἐν ταυτεμ, συνηριαστησάν τε ἀλλήλοις καὶ συνδιέτριφα διὰ πάσης τῆς 1μέρας αoπερὶ τῶν γεγενημένων τῆ προτεραι κατὰ τὴν μάχην 3M-λουντες. εκπληξις γὰρ εἶχεν Ἀλέξανδρον τε καὶ Μυσους

τῆς 'Pωμαιων τολμης καὶ τῆς ευφυιας, τι λινοι προς πολλαπλασιους ἀγωνιζόμενοι, καὶ τῶν μετ' ἄ-ους τεταγμέ

νων ττημένων ἐδη λαμπρῶς, ουδεν μαλλον φῆκαν τῆς ἀν-

eamdem sententiam respondet, paeem quidem se amplecti eamme foedere interposito confirmaturum affinitatem autem non modo, sed cum sibi placuerit ingressurum. Si igitur eadem sit illorum Vo- Iunias, quaerendum de Scythis, eur illi videlicet pacem ruperint. Sin alia omnia cogitent, eant et se quatenus libuerit omparenti Legati ut imperatorem nihil a primo immutatum animadverterunt, amnitatem eius dixerunt regem ipsorum exoptare summopere sibique imperasse, ut in ea concilianda nullam diligentiam praeter mitterent. Si iret in alia omnia, tum de ea sermonem in aliud tempus opportunius reiicerent interim pacem foedere sancirenti Paucis utrimque dictis, res convenit eademque die inter reges o

dus iureiurando solenni more firmatum , et captivi Romanorum, ut in conditionibus expressum erat, absque pretio dimissi. Diem sequentem istum comprandendo et de pugna pridiana confabulando exegerunt Alexander et oesi Romanorum virtutem cum stupore Praedicabant, qui non multi cum longe pluribus ccertassent . et eum Postremum agmen manus plane dedisset, nihil tamen animo fracti, quasi nilii contigisset novi, constantissimo spiritu cum hostibus concurrissent eompulsique postea ab instantium catervas, ta

526쪽

-λομα ἐσόμενος - μὴ ἀποβάντας κακουν τὴν χωραν - -

umessissent, ut non lagam spectarent, sed abeuntes se defenderenti quod illis ad salutem sane quam prosuisset. Et asseverahat M Under, saeramento addito si admi aliquantisper in eo statu res durasset, ne sugissent Romani, sustineri non potuisse, sed Moesos eo in Virtute ac tolerantia praecipueque imperatoris attonitos, su-sam arrepturos fuisse. Haec et alia toto die olloquiis agitantes, ad

vesperam inter se valedixerunti Et Alexander quidem in remtam suum discessit, imperator Rhoso stri diebus aliquot moratus, Ddrmotichum inde prosectus, militem dimisit. a8 Post diem quintumdecimum nuntius venit, murium Suu nae Ephesi aliarumque urbium Ioniae satrapam eum lasse qui ne et septuaginta navium Aegaeo pelago transmisso, primum Raamothracen appulsum, deinde ad oppositam continentem advectum, uti oram Thraciae legere, esseque incertum, ubi descensurus siti EAxemylo igitur eum praesenti copia quanta quanta erat, ad W-- viae littor Persas populatione prohibiturus Imperator contendit et luem cumulaenis oppido non procul a mari pernoctare eontigit, et murius apud forum locum maritimum a regione cumulaeno u

527쪽

βαρβαροις ἀπ εαμ ει ἄνθις το πλέθος των Περσων, ου τρὶς και τετράκις, ουδὲ δεκάκις, ἀλλὰ καὶ πλεονάκις τοσουτων οντων ἡ

μου ἐνεν αντος, καἰ διὰ τουτο υτε ἀφίστασθαι αυτῶν η- romam ορῶν - ἀνέλπιστον τὸν ἐπιχειρησιν αυτῶν το, τε συμπλέκεσθαι ἐποιεῖτο ἐν δειή, εἰ λιγορος ἄγων προς ---συς ιακινδυνευσοι nna δὲ ἀφιδεσθαι καὶ ἄλλην Dστρατιὰν et ἰν προστεταγμένη προ αντον ἐλων, περι-μνεν λωρ - εἰ ἀφ οιτο τοῖς βαρβάροις συμβαλών. οντι γὰρ asομε μέγας δοριέστιμος κα ὁ τουτου πενθερος Ἀσάνης συν- βουλευεν ἐκεῖ παρών. r τε βάρβαροι τῆ φυσει - του τοπονον ἐθώρρουν διὰ το μηδεμίαν ινα ἀναχωρησιν προς τι καρτερον, εἰ βιάζοιντο - τῶν ἱππέων τ πλήθει δὲ ὁρωντ ες--ους περέχοντας πολυ τῶν πολυκίων, ἐκαρτέρουν, μήτε aoαρχοντες αντο πολέμου, μήτε ἀναχωρουντες, is μὴ θαρσος

παρέχωσι Ῥωμαίοις ἐπιφέρεσθαι αυτοῖς. υτι μὲν ουν ἀμφιτερα τα στρατευματα εἱστήκει ia. λοις ἀντιπαρατεταγμέ-- , γνωμον εχοντες κάτεροι μὴ προεπιχειρεῖν, ἀλλ' ἀμ-

σθαι τους ἐπιόντας. ἐπε δὲ νει περὶ δείλην η ὴμέρα ἐν, asia βάρβαροι προτερον Ἐλληνιστὶ προς ρομαιους εἶπον, ως RIMdeseendit. Dumque is ad praedas agendas cum omnibus suis, et imperator ad praedones cohibendos procedunt, in loco Panagia a Pellato sibi occurrunt, regione plana et aequali equitique contra peditem aptissima id quod imperator cupiditatem eum barbarista praeliandi iniiciebati Sed rursum ab ea mente eorumdem multitudo,

non ter quater, sed decies, imo pluries sua maior ipsum revocabat. Atque ideire abscedere non poterat, cum in abscedente impetum facturos redibile fieret et confligere haud aequum ludicabat, quod exiguos numero tam multis periculose obiiceret. Aliam vero manum, quam Venire tu erat, exspectans, ni manebat ut ubi ea affuis- .et, eum barbaris congrederetur id enim et magnus domesticus et eiusdem domestici socer Asanesciuic praesentes suadebant barbarique naturae loci non fidebant, quod nihil erat munitum, quo aereeiPerent, si ab equitibus urgerentur. Cum porro se hostibus longe numerosiores viderent, durabant, neque pugnam ausPicantes, neque discedentes ne Romanis in tergis haerendi ansam porrigerent. Sic igitur ambo exercitus sibi stabant oppositi, et utrique mens eadem non prius iamdere, sed invadenis repellere. sola tam asum ver-

528쪽

μάχην συνά-ιν, ' αναχωρεῖν σπονδα θεμένους μηδὲ, ἀποκριν κένων των ' ριαιων, οἱ βαρβαροι μι ρον διαι πεντες, ἐπυνθάνοντο πάλty, θεν δε τε η στρατια ad τίς ο ζηρουμενος αυτῆς πελευσαντος δὲ βασιλέως, ἀπεκρί4ναντο, τῆ33ελ στρατιὰν ἐκ τῶν παρακειμένων πολεων hae ριων εἶναι συνειλεγμένην ' στρατηγεῖν δὲ αυτῆς τον ἐκ βωμλdeo ἐπιτετραμμένον τὴν τῶν πολεων Θεμονιαν αὐτοὶ δὲ τον μὲν στρατηγον ἀπεκριναντο υκ ἀγνοεῖν, ἀλλα σαφῶς εἰ-sδέναι στις ιη' μηνυειν τε αυτ τον αυτῶν σαπράπι' isto μουρ- ως αὐτοὶ κεν ῆκοιεν κέρδους νεκα ἐνταυθα, ἰηιεκώλυμα ουδὲν σεσθαι, αυτοῖς προς την ορμήν. ἡμῶν δὲ ιμποδὼν γεγενημένων, διὰ πάσης μὲν ημέρας εστάναι ἐντατ εργεν δεικνυντας, ως v ορρωδουμεν τὴν κάκ' την πρὸς ἡμας, ἀλλ' υτω παρεσκευάσμεθα, ὁ διαγωνιουμνοι sit

ἀν πρωτοι αρχητε πολέμου κλινουσης διώμη τῆς ὴμέρας, --

ρον εἶναι προς τὰς ναυς καὶ το στρατοnεδον ἀναχωρεῖν κηπμὲν καὶ μῖν δοκοι 1 βέλτιον ἀποσχμσθαι μάχης, ἀγαπήσειν

καὶ αυτους, αν δ' ἐθέλητε συμπλέκεσθαι, ἀμυνεῖσθαι - αυτους τα δυνατά. τοιαυτα εἰποντες, ἀναστρέφαντες ἡμματεταγ3ιένοι προς τως αὐς βασιλε δὲ καὶ τοῖς συνουσιν - κεῖν ἐδοκει το φθορας τοσαυτης την χώραν ἀπαλλάττειν mi

et διὰ φιλονεικίαν εαντους εἰς κίνδυνον ἐμβάλλειν, λίπης συμπλεκομένους προς πολλούς. ἀλλ' ἐπεὶ κεναῖς χερσωμ

gente, barbari Romanos Graece eompellant, non oportere ita luerit

totum diem stare, sed vel manum miseere, vel leto foedere abire Quibus tacentibus, harbari parvo interiecto spatio rursum per Metantur unde exercitus, et quis eius duetor. Imperatoris iuM N spon3um est, indigenam esse, ex oppidis in ireuito coli tum irautem ab eo quem imperator earumdem urbium praesectum ere ' set. Tum illi, ducem se approbe nosse quem ipsorum satrapa MN rius certiorem sectat, eos illuc sua luera quaesitum venisse sur.eque nihil sibi ad explendum desiderium impedimento ore Mquoniam ab ipsis impediantur, apropter ibi totum diem eonM.te

te re docere se illos non timere sed si velint initium faeere, 'Puguaturos. Iam autem, cuia vel extremum esset, ad na' o d astra redeundum. Si ipsis praestare videatur pugna abstive 'idem onsuros; si pugnam volint, pro viribus concertaturo dicti eomposito agmine ad naves recesserunti Imperatori et est Φ tibus Visum sufficere tanta vastitate regionem prohibere ne p emulationem dum pauci eum multis dimieant, sese in di conlisere sed eum barbari vacui, manibus Hiscedant, amisi φυμ

529쪽

Οὐακοσιοις καὶ ζακωχαίοις, Ἀντώνιος ἐτελευτησεν σὸ--V. Mi

lo-ς. ει καὶ βδομηκοντα in γεγονώς καὶ ι τὰ ἡμισπικα ἔνα ἐναευτον ἀπο τῆς βασιλέως τελευτῆς ἡ Ἀνδρονίκου A. . 1333τον βασιλέως μήτηρ βασιλ4 ηαδνη ἐτελευτησεν. υπο δὲ τους

αντον χρόνους μετὰ πικρον καὶ ο Θετταλίας δεσποζων της ομορον τῆ Βοτιαι, Γαβριηλοπουλος Στέφανος ὁ σεβαστοκράτωρ i5ἐτεθνῆκει Θεσσαλονικης δὲ ἐπιτροπευ- ἐν τετοτε παρχος ὁ Μονομάχος, -έσει τε ἀγαθος καὶ πράγμασιν εἰδως χροσθαι, τά τε κα- τας στρατεια ἐξησκημένος α στρατηγεῖν ἱκανος, συνιδὼν καιρον εἰναι ἐπιθέσθαι Θετταλια, ως αννπαγάγοι βασιλεῖ, στρατιὰν σην ἐνῆν ἀθροίσας ἐκ Θεσσαλ aoνικος, ἐσέβαλεν εἰς αυνὸν, ουσαν τα αγμένην διὰ την δεσποζοντος τελευτήν. καὶ εἷλε τον τε Γολον καὶ Καστρει και p. 2897. In s. sequentia annotarat quispiam studiosus τρισκαιδε--κήτη Φεβρουαρα περι ρα ιν τῆς νυκτος ἐν μοναχῶν πή- ι τι διαγαγων ἐνιαυτοῖς δύο παρ' ἐλίγον, προαπεσβοκως παιτ ς κουρας ἀπο φυσικοί τινος παθους, id est, decimotertio' bruarii cirea horam noeti duodeeimam obiit , emetis duobus

circiter annis in veste monastica, oeulissu morbo cyuodam amo

corruptis. ido Gregoram lib. s. ED. Ade suis aliquot, quos Romani per agros dispersis Oeeurrentes latere merant, ipsos quoque incruenta victoria eontentos esse debere. Quo ei a tamquam ex laedere a pugna se represserunt et murius Peeis naves conseendens, in Asiam di imperator Didymotiinum ertit annoque integro neque ab occidentalibus, neque ab orient libus bello petitus es Post haec mense Februario, indictione qui indecima, anno quadragesimo supra sexies millesimum et oetingent simum, Antonius imperator avus diem clausit ultimum, natus annos septuaginta duos. Deinde anno et dimidio post Xena mater Andronici iuuioris vitam explevi Sub idem tempus Thessaliae qua B tiaeae eonfinis est, despota Gabriel Stephanus sebastocrator mortem obiit Thessalonicae autem tum praefecturam gerens Onomaehus, Vir prudentia et usu rerum insignis , in armis exercitatus et duRegregius occasionem Thessaliae invadendae et imperatori subducendae oblatam videns, Thessalonica eum deleel quam maximo in

eam principis obitu perturbatam ineursavit eius oppidula Golum,

530쪽

ῖοι, κοά αεσαρ ι ἀπὸ τῶν φυλαρχων προσαγορευόμενοι, Περιδαν- ους καὶ μυρι- οντες, προσεκυνησαν ἐλθοντες καιωπέσχοντο δουλευσειν ἐδεδοίκεσαν γαρ μὴ asVιω- ἐπεμθόντος. διαφθαρω- πο τῶν Ῥωμαίων, ατε πολ- Las κονντες Ῥυδεμίαν, ἀλλ ορεσιν ἐνδιατρ*οντες και πρίοις δυσπροσοδοις, ἀν ἀναχωροοντες του χειμῶνος διὰ τὸ κρυος καὶ τὴν χιόνα, ἄπαντον τινα ἐν τοῖς ρεσιν ἐκείνοις πομ- πηρον, νεπιχειρητοι σεσθαι ἐδοκο- βασιλευς δὲ ἐκεῖθεν ἀμ-ζευξα ηλθεν εἰς Θεσσαλονίκτε κα μετ' --λλὰς Τριμ ορας πρεσβείαν προ αντον ὁ μάλης πεπορι ρος, ηζίου κακcον - δοκοίη τοπον γενομένους ἐν αὐτῆ φιλιας ενεκα - λήλοις τε συνησθῆναι κα ομιλίας τῆς ἀλλ-λων su συντυχίας ἀπολαυσαι. ἐπεὶ δὲ καὶ βασιλεr τουτ ιδυκε κατὰ 'eiari. De his Ibam et aliis insertoribus Chaleocondylas lib. I.

ED. P. Castrin, Lyeostomum epiti stago vero, Tricata, Phanarium, Damasin, lasonem, quae in ditione Gabrielis erant, et alia quaedam stella earnaniae despota Ioannes dux antea per deditionem --parat, iisque praesidio firmatis, in Ammaniam revertera Imperator rerum Thessaliearum nuntiis exestus eo proficiscendum statuit; Pauloque post veniens omnia quae dux subegerat recepit eiecisseque Praesidiarios inoffensos, et recte quidem, domum remisit Versantem in Thessalia imperatorem, qui montana eius nullo rege i eolunt Albani, Mala sti. Bovi et Mesaritae a tribunis sic cognominati, ad duodecim millia, salutatum venerunt et sua eidem obseruia detulerunt timebant enim ne per hiemem praesentem a Romania elerentur, utpote urbem nullam habitantes, sed in montosis et in-Vιis Victitantes, a quibus per hiberna propter rigus et nisu in montibus illis altissimas digressi, facile opprimi se posse ais trabantur. Imperator inde Thessalonicam repetivi Brevi intem allocrates per legatos qui, ut in quo placeret loco, amicitiae, hilaritatis et ommercii eo euilonumque ausa eonvenirenti cum idem