Ioannis Cantacuzeni eximperatoris historiarum libri IV.: Graece et latine

541쪽

τὴν μεγάλου δομεστειον με σκνήν κα προσηγορευεν αυτοκA. i 34

ἀντιπροσειπων δὲ κω αυτος αυτον καὶ μονον παραλαβών, λογον ἐρχε προ αυτὸν τοιονδε Βουτε το ἐπὶ προφάσει πάσηπολεμεῖν τῶν ἐπαινετῶν αν τις τιθειν σωφρονῶν, - τὸ εLC5ρηνν ἄγειν ἄλλ' ἔκατερα βελτιον ἡ χει.ω παρα τας αἰτίας νομίζοιτ' αὐδιααίως ἐὰν δέ τις πολέμου ἄρχων, μει σιν ὁ καθ' εαυτον πραγμασιν ἐπιχειροι ι προς τῆ ἀδιγαῖν - ανοιαν προσοφλωειεν α παρ' ὁ φρονουσι κριταις. σκε νομεθα δὴ καὶ περ του νυνὶ παροντος πολέμου ον ερασθε προς μηδεν Οἀδικουντα βασιλέα, εἰ μετὰ βελτιονος του σχήματος προπε--σεται ριδεν. πρωτον μὲν γὰρ μηδὲν πο βασιλέως ἀδικου--μενοι, πρ-οι ἐπῆλθετε τη σέσβου ονση πη- p . βασιλεῖ ἀδικουντες καὶ πλεονεκτουντες, ουπερ υδ αδτους ιμα ἐξαρνον δυνήσεσθαι γενέσθαι - Ἀπειτα δε ουδὲ ἀνοια καχ35ἀβουλιας κατελιπετε περβολήν. τον γαρ αρχοντα πολέμου - χρὴ τουτο μονον σκοπεῖν πως ἀδικι ση, ἀλλὰ πρῶτον μὲν

ειγε μάλιστα αυτρ τουτο δυνατον, πειτα δε εἰ καὶ ρκουσαν δυναμιν εχει προς το τα ἀδικμέντα διασωζειν ωμνυε προς

τε ὀ τα ἀλλοτρια αρπάζειν η δυναμ ἐνδεης καὶ προς το τ χοῆρπα κένα διασώζειν ἐλαχίστη. ἐσβεν Ἀών - ἐπιοντες, φλιους ἐπεισατε καὶ Σικελιωτας συμμαχεῖν βασιλέως δὲ

ἐπιστρατευσαντος μῖν, οἱ συμμαχοι χο το μῶς απολιποντες, ουδὲ ὁπλα ἀνταιρειν δυνηθέντες. μων δὲ ριονων πο- λελειμμένων, οἱ μεν ἀπώλοντο κατα τὴν Καλλονὴν ἐν πέντε asτριήρεσι διαφθαρέντες, οἱ δὲ κατα την Μιτυληνην κω Φιο-ia. Ῥασιδεῖα legebatur, unde D. P. eoni. βασιλέα. gerere aut In pace vivere, nemo sanae mentis commendaverit, eum utriusque laus et vituperatio ex ausis merito spectanda siti . Quod si quis bellum ordiens viribus suis maiora suscipit, Praeterquam quod iniustus est, prudentium iudicio etiam stultus habebitur consideremus igitur et istuc bellum, quod contra imperatorem nulla in re ab eo laesi suscepistis, num honeste et utiliter a vobis gera . tur. Primum enim nullam passi iniuriam Lesbum ei subiectam invasistis, vexastis ac diripuistis: quod nec psime negare poteritis. Deinde temeritatis et vecordiae modum nullum tenuistis. Nam qui bellum incipit, non hoc solum providere debet, quomodo Per nefas aliena occupet sed primum quidem, satisne istuc commode possit. Tum, an ad ea quae per vim occupavit conservanda sussciens es facultas adsit. Vobis autem et ad aliena rapienda vires sunt paratae et ad rapta conservanda parrissimae. Etenim Lesbum invasuri, D. horum Siculorumque auxiliis indiguistis et imperatoria classe adventante, socii imbelles diffugerunt ac vos solos reliquerunt et alii

quidem vestram apud callonem in quinque triremibus perierunt alii

542쪽

A.c. 33υλαων ἀποκεκλεισμένοι πολιορκεῖσθ' -δεμίαν horo ἐλπίδα βεβαίαν σωτηρίας μῆ λινμασης δὲ, εἰ μηδεμίαν ειπον urum

βεβαίαν σωτ ρίας υμας εχειν, καίτοι καρτερωτατα μυνομένους P. 296απὰ τῶν τειχῶν καὶ ι'δεριίαν ἐβλίγην βλάβην ποριενοντας ποτε τῶν ἐκπιπτοντων τῆς μηχα- λίθων καὶ τῶν κλιμακων

τῶν ἄλλων μ'χανῶν τῶν κατα τα συχνας τειχομαχίας προ πομένων. ποδαμ γαρ σαφεστατα μεας οὐ πολυ απέχοντας του ἐν ἐσχατοι κινδυνοις bou. τριῶν ' οντων, α αν

μάλιστα διασώζειν δυναμ τους πολιορκουμένους του τέ ποθεν ξουθεν ἐπελθουσαν δυναμιν του πολιορκουν τας ἀνισταν, o καὶ του ἀφθονίαν σιτω αὐτῶν ἄλλων ἐπιτηδείων χοντας μετα ιροτων' τὴν πολιορκίαν διαφέρειν καὶ τρίτου, Bτον πολιορκουσα ἀδυνατον εἶναι προσκαθέζεσθαι η δι' ἀπο

ρίαν ἀναλωματων ἐφ διὰ μικροφυχίαν ἡ τινα tiίαν cium ,

θω Πιοῦν προσον ἀποδείζω τουτων οὐδὲ ἔν mi μὰν sinas V, 37Boo αν ἐπελθουσαν ζωθεν βοηθειαν μῖν - μοθεν - οθενών τις οι θείν ῆ ἐκ Γεννουας, οἷ δὴ μοφυλων οντων sua και συγγενων τουτο δὲ τοσουτον ἀπέχει του εἶναι ἀληθἐς η - μῶς οιεσθαι ἐλπίζειν, ἔστε τουναντίον μαλλον ἐφ' μῶς ἐλευ- σοντα ἐκεῖνοι ἐκπολιορκησοντες ως πολεμίους τῆ κοινόν, ναοκελετη βασιλευς ἐστε γαρ δὴ σαφέστατα μεῖς eo ἐν τα συνθηκαις καὶ τοῖς ορκοις, ους προς τὴν βασιλείαν μυιαίων

τοῖς ἄλλοις περιείληπται καὶ τουτο , ' μὴ ριον- το κοινον

αντων ρι δεριίαν βλάβλην et ζημίον τάγειν τῆ 'Pωμαίων βα-as σιλεία προφασιν πολέμον ου παρεχομένη, via καὶ ἐάν τις

intra Mitylenen et Phoea in conclusi eum incerta spe sesuus obsid mini. Ae nolim te mirari quod dixerim nullam vos salutis eriam spem fovere, tametsi vos e moerihus sortissime defendatis, ne ullum aut leve damnum accipiatis a saxis, quae e tormentis iaciuntur, .calis eterisque machinis, quae in tam crebris oppugnationibus ad muros admoventur demonstrabo enim luculentissime vos ab extremo discrimine haud lonse abesae. Nam cum tria sint, quae obsessos servare tuerique potisrimum queant primum aliunde superveniem auxilium, quo obsessi erigant animos alterum humenti ac reliqui commeatus abundantia, unde tacite perfertur obsidio tertium, quando hostis diutius assidere aut sumptibus desectus aut animo racina aut alia de causa non potest, ego docebo nihil horum vobis adesse. Forsitan agitur auxilium vobis submissum et non aliunde quam Genua, utpote a civibus cognatisque vestris, submissum quis existimaverit. Atqui hoc tam remotum est a veritate tantumque abest ut id sperandum vobis sit, ut timendum potius ne eontra vos illi Venturi et bonante imperatore ua inimi a reipublicae obsesauri in Mim

543쪽

οτροπον ἀπο τῶν ἐκεινων πιγματων καὶ πραγμάτων, εἰ πολλοὶ ειε χ εἷς, τὴν ζημαν ποτιπιυσθαι βασιλεr, αυτον δέ νηφιζεσθαι πολέμιον ol ἰημεν κα τῆ βουλῆ καὶ στρατευεινDἐπ' ἐκεῖνον ὁ ἄπιστον καὶ προδαν του κοινου. ου δὴ νεκα καὶ βασιλέα πρεσβείαν προς έννουαν ἀπεσταλκέναι, ἔστε Ioμὴ μονον τὰ - ματα μῶν τῶν χρωλων λεκα ἀν ἀνάλωσε πολεμῶν μῖν παραλαβεῖν, ἀλλὰ και τριήρεις κελευσαι πέμψαι καθ' ωμῶν κατὰ τὰ συγκείμενα καὶ τους ορκους ἄστε ἐκ Γεννονας ου μονον ἐπικουριαν οὐδεμιαν, ἀλλὰ - πολε- ιον - ἐπιπλουν προσδοκα χρὴ οτι δε καὶ των ἐπιτηδειων asνυν τε ἐνδεεῖς ἐστε καὶ μετ' λιγον ἐπιλει νει παντελῶς - μας, ἐξ αὐτῶν ἄν τις τῶν πραγμάτων ἀλκμέστατα τεκμῆραι' το ο γαρ ξελαθέντες του αστεος ὐφ' ωριῶν 'Pωμαῖοι. ἀν

αυτο τὰ ἐπιτήδεια λαβό3τες χρῆσθε, το μιτρον τῆς τροφῆς P. 297

προς το τῶν πολιορκουμένων πλῆθος λογιζομενοι, ἐντος λί-2που χρονον παντάπαM φασιν μῶς τὰ σιτια ἐπιλειψειν λει- πεται δ' μιαν πολειπεσθαι ἐλπιδα σωτ ριας το βασιλέα

λθυμῆσαντα ξ διὰ τὸ των ἀναλισκομένων πλῆθος χερνιάτων

iis enim planissime pactis et foederibus, quae eum Romano imperio aenatus populusque Genuatium pacis causa secit, praeter alia hoc etiam eontineri, ut commune ipsorum non modo nullum Romano Imperio detrimentum damnumve importet, si nullam helli occasi- ouem dederit, sed si quis etiam privatus Romanum quempiam a serit, ut de possessionihus aut facultatibus eius Romano mulcta solvatur. Si imperio Romano detrimentosus extiterit, aut insulam aut maritimam urbem aut aliud diripiens, ut eadem ratione . de eorum Possessionibus aut facultatibus, seu plures seu unus dumtaxat fuerit, imperatori satisfiat ipseque a senatu populoque Genuens hostis Iudicetur, et arma in illum ut perfidum ae reipublieae proditorem eapiantur. Cuius rei gratia et imperatorem ad Genuenses legationem misisse nostis non solum ut fundos et villas vestras ad reficiendos sumptus, dum vobiscum belligerat, toleratos recipiat, sed eos insu- Per ad triremes secundum conventa et luramenta ontra Vos mittendas impulisse. uamobrem non subsidium Genua, sed bellum et hostilis adnavigatio magis exspectanda vobis est. Porro et Victus inopia o laborare, pauloque post quod haesitetis non habituros, ex re ipsa uel argumentum ertissimum potes Quos enim urbe exegistis Romani, quorumque alimentis mimini, mensuram alimoniae Cuni obsessorum multitudine contendentes, intra breve tempus omnimodis ommeatu vos carituros affirmanti argo haec una opes salutis

544쪽

A. Qi33έη διὰ τὴν κατὰ τὸν στρ-ειαν κακοπαθειαν βώσειν τὰν λιορκίαν ἡ δια το χειμῶνα ἐπιγίνεσθαι ὁδη προσεικαν

δὲ καὶ περι τουτου προδοτης γενήσομαι Τριῶν αυτῶν καιρα νύσω προῖκα παν τἀληθές. καιτοι γε πολλο αν τρι-

με γαρ καὶ 4μεῖς καὶ - πολυ τῆς στραταῖς ἀκαδε ἀπελευ--μεθα, ἴνα μῆ εἰκῆ καὶ μάτην κατατριβώμεθα ἐνταυθα, αλλανς τε καὶ τῶν ἐκεῖν πραγματω ἐπιμελειας δεομένων, ην -κ ἐζον ποιεῖσθαι μ' ἐκεῖ ἐπιδημουντας ἐνταυθοῖ δὲ προς την πολι - 1 κιαν δέκα καταλειφομεν τριήρεις καὶ μονηρεις εικοσι καὶ λέρας τέτταρας καὶ εἰκοσι τὰς του Σαρχάνη νανς, μισθῶν παραυ- τες διαρκέσοντα ἄχρι θος α υμῶς τε καὶ Μιτυλνναιους, - λῶς πολιορκήσωσιν ἐφορμουντες ἐκ θαλάσσης, ἐκ δὲ ν - ρου ρεῖν με αρκώτουσιν ἡ του Σαπάνη παρακειμένη τρα-rsCτιά Μιτυληναιοι δὲ οἱ ' μαιων μισθοφοροι τὴν εἰς τἀπ-σβον ξοδον ἀπειρξουσιν, οστε καὶ ἀμφοτέρους κατέρωθεν ἀπειργεσμι - τε γῆς καὶ θαλάττης του μηδεν εἰσάγειν των

ἡμἁς πλευσουμεθα, γνώμην χοντες μέχρι παντος μηκω-- ρεῖν, χρις αν ἀ λιμ λοπλοις παραστησάμενοι, ἐξανδραπο--δισώμεθα μῶς προς τουτοις δὲ καὐετέραν βασιλέως ἐπίνοιαν οὐκ ἀποκρυ μο. βουλεται γὰρ τοῖς συμπολιορκουμένοις

eo τουτο em. D. P. pro τούν. restat, si imperator deses factus, aut propter impensae magnitudianem, aut propter attritum laboribusque consectum exercitum, aut Propter imminentem hiemem obsidionem solvat. Ego vero et in his

nostri ipsorum laetus proditor, omnem rei veritatem gratuito expromam quamquam vos vel talentum fuisse numeraturos sciam, a quae de Vobis taciti cogitamus, vere eognoscere licuisset. Sed enim vobis hoc gratis dabo. Imperator, nos exercitusque magnam artem, mum discedemus, ne hic temere ac frustra maceremur: Praesertim cum et illic respublica officium industriamque nostram desideret, ruam ei nisi praesentes praestare non possumus. Hic ad continuanam obsidiouein triremes denas et uniremes vicenas relinquemus: Praeterea de navibus Sarchanis quatuor et viginti, adnumerato, quan tum usque ad vernam tempestatem sufficit stipendio. Atque hi vos et Mitylenaeos, a mari facto impetu eris oppugnabunt a continente Sarchanis copiae auxiliares satis prementi itylenaeis vero Roma-uorum conductitii ingressum in insulam intercludent, ut ambo terra marique victum invehere prohibeamini. Vere novo magna classe re-Vertemur, eo animo. ut tamdiu vos oppugnemus, quoad vel fame vel armis domitos, in servitutem redigamus. Praeter haec alias a

huc imperatori cogitationes occultas non habebo. Vult enim vobis

545쪽

HISTORIAMI IL D. 489

τὴν ἄδειαν παρασχομένου. περ τι πολλους των ἡμῖν συμμπολιορκουμένων πεισε ἀποστῆναι, ουδ αυτος πνοεῖς.

τλων ἐξ ἀρχῆς τε, δικαια ποιουντες - πελεμον κεκιν--τε τουτονὶ νυν τε των πραγματων δεναντίως λαντο προ r δεκατε χωρησάντων, ου μονον ἀβουλιας καὶ συνεσίας.

φλετε καππορίαν, ἀλλὰ - ἐν ἐσχάτοις κατέστητε κινδυνοις, που λυσιτελὲς ἡ σωφρονουντων λαος ἀνθρωπιον, μὴ μετα βουλευεσθαι περὶ τῶν κακῶς βεβουλευμένων καὶ σωτηρίαν

asMαν - ἀλώζονείαν - - εχουσα αυτους τε ἀπαυσθαι κακῶς καὶ τοῖς οἰκείοις οὐ πενίαν μονον καὶ ἀποστέρησιν των

οντων, ἀλλὰ καὶ ἀδοξίαν προστρίβεσθαι διὰ βίου ἐγὼ δὲ

- τολιο απάντων χωρις υδαμῶς λυσιτελουντα τον προς

μῖν πρῶτον μὲν γαρ υκ ἐπὶ τῆ διηνεκῶς πολιορκεῖ - και ἐνδείρ αὐτοῖς ἄλλοις τοῖς L του πολέμου κακοῖς πιέζεσθαιBobsessis omnibus alterius optionem esse iuratis, aut intra moenia manentes, ipsi et Genuensium reipublieae hostes haberi aut egressos et a Vobis secedentes, non ab imperatore dumtaxat commissorum Veniam et ἀμνηστιαν, sed etiam apud ommune Genuensium impunitatem eius auctoritate consequi. Quod quam multis inter obse sos ad desectionem incitamento futurum sit, non te fugiti quando igitur et ab initio praeter fas hoc bellum suscitastis et nunc rebus contra spem cadentibus non insipientiae solum audaciaeque eulpam sustinetis, Verum etiam in gravissimum diserimen devenistis, qui tandem conducet, aut quomodo mente sua constantium erit, malaeonsilia non permutare melioribus et aliquid inde ad salutem idoneum elicere sed per stolidam contentionem et arrogantiam eme ipsos ire perditum, et propinquis ac necessariis non Inopiam et amissionem facultatum tantummodo parere, verum etiam ignominiam verpetuam inurere Asiue praeter isthae omnia eum imperatore Dellum dueere, nequaquam vobis prodesse ostendam. Etsi enim neque armis, neque fame, neque alia quadam via ad deditionem oseomPellere Poterimus, tamen ne sic quidem vobis onducet obsideri. Primum non ut seniper obsideremini, et penuria vietus ceteri

qtie bellorum incommodis promeremini Lesbi tanto eum impendi potiundae cupido vobis in Mit sed ut impensa multo maioribus

546쪽

σι, ἀλλ' ἐπὶ τῶν πολλαπλασίω των ἀναλωμιένων - σομνους, καὶ τῆς 'σ- χειν τὴν ἀρχῆν τουτο δ' ἐναντίως et αυ-ἐσυμβέβηκε προσδοκωτου τά τε γαρ χρη - ἀνάλωντο εἰς τὰς τριηρεις καὶ et νῆσος ωn βασιλέα αμις εχεμπλὴν nos τυληνης, ε δε καὶ Φώκαιαν φρουρεο μισθοφορους τρε - τας ιλι- ου ἐλάσσους πουθεν - πορμισθε την τροφῆ ovost; οντε γὰρ χρηματα ειχα ἐν ταῖς ναυσἐν α διαρκέσει προς τὴν πολιορκίαν -- ἐκ Γε-οας ἐλαῖς ἐλθεῖν τὰ γὰρ

πάντοθεν συμβαίνει περάστασθαι τον κίνδυνον, πιν τε πα-r5τοσθε τοῖς πλοις, αν τε μὴ ' - ουν περ σαπηριας μῖν

στατα περ τῶν κατ' αὐτους πραγμάτων δμιλέχθη συν- α τε ηδ' αὐαντο τον κίνδυνον ιυς ἐν χρου Ἀπεα ἀνενεγκων

2. πολλαπλασιν legebatur. divitiis onsolantes, Insulae quoque dominatum obtineretis in Momultum plane vestra vos delusit opinio. Nam pecuniam in triremes .bsumpaistis et insula Mitylene excepta, imperatorem rursus Principem suum agnoscit quam ut pariter ac Phocaeam defendatis, Praesidiarios mereede conductos non pauciores mille oportet alere. Unde

igitur alimenta illis suppeditabitis 8 Neque enim in naribus tantum Pecuniae habebatis, quantum obsidioni tolerandae sufficeret neque Genua missum iri sperandum est. Nam quae illic possidetis et unde Vectigalia capiebatis, imperatori adiudicabuntur et quae prius Pho-

mea vobis pendebat, bellum sustuli Etenim mercatura omnis, nobis mare tenentibus, eonquievit; et agricultura per nos usque adeo . emini, ut ne porta quidem urbis aecure pedem esserre Possiti Quare sive armis subiugemini, sive non, undeunde periculis cingimini. Ergo quoniam salus vestra agitur, non obiter et velut Pertransennam, sed eum amicti rea perpendenda et utilitati consulendum estis r. aetenus magnus domesticus euius sermone pereulsus Ioannes, diu siluit, quod suorum conditionem disertissime explicatam videbat et iam ipse quoque periculum eas in ervicibus intelligebat.

αquam se deinde eouesit, ita sari exoris en Perperam nos agere

547쪽

s ναυτοι πολιορκουμθα, οὐκ ἀγαθυς εχοντες larua περιτῶν μελλοντων. ἐπεὶ δὲ ς ορῶ, του μου κεκινηκοτος, εἰς τους περὶ τουτων προηχθη λπους δεηιαι α λυσιτελῆ δοκεr καὶ δέοντα βουλευσασθαι περὶ του μέλλοντος - γαρ παρελθοντα υκ εστιν ἄλλως διαθέσθαι ἡ ως λον γεγενημένα 'ria μέγας δὲ δομιστικος ,εἰ μὲν καθ' εαυτους -το περὶ τῶν δμετέρων Ἀφ' ἐβουλετεσθε πραγματ- οὐδὲν ἄν ἐκώλυενBεἰρήντ η τον πολεμον ἐλω ι ἐπεὶ δὲ ἐμοὶ περὶ τῶν μετέρων ἐπιτρέπετε βουλευεσθαι πρημάτων - μοι δοκῶ ἡμῖν

περὶ τῶν πιεῖν πειθοντα δοκουντων λυσιτελεῖν. α γαρ διε λέχθην προτερον, πολλῶν κακῶν μει τον πολεμον αἰτιατα τον γεγενημένον ἀποφαινων καὶ λ μαλο , τουτοις ἐξεστε κατασκευάζειν ὁ αιρετέα η εἰρήνη. τον τροπον δὲ ον ανn-μῖν μαλιστα λυσιτελήσειεν φ πήσομαι ἐγώ. πρὶν εἰς σουτον κινδυνον ἡκειν - δοκεῖν καὶ ἰκοντας προσιέναι βασιλες ἐνδείωσθε ευνοιάν τινα ἀκαρῆοπον προς την πρη ραν ἀδικίαν, καὶ πρεσβείαν πέρα μαντες προς βασιλέα, συγγνο cμην οἰτήσατε ἐφ' οἷς προσκεκρουκατε κατα τον πολεμον. φυ-

dum ad arina priores prosuimus, nemo vel nostram Mesas ire P test ceteriun Lesbi insulae adipiscendae, et imperatorem, si imp dire conaretur, depellendi fiducia elati haud enim tantam classem

comparaturam credebamus aeuum hoc ausi sumus. Nuu et pecuniis exhausti et insuper ipsi obsessi, bonas spes omnes perdidimus. Quia vero divino ut arbitror amat de his rebus disseruisti, te oro , ut quae utilia nobis in posterum et necessaria duxeris, ea consula et quando praeteriis eorrigere non licet. Ad haec magnus domesticus: Si , inquit, vobiscum ipsi de re vestra consuIuissetis , nihil ad pacem bello praeserendam obstitisset. Sed quia mihi in causa vestra iudicium omne permittitis, quae profutura opinor, non tacebo: Vobis aut Parere consilio meo, aut id repudiare integriam erit. Existimo autem explicationem eonsilii mei longa oratione haud egere. N in quaeque Prius a me dicta sunt, quibus bellum oece praecipuum et solum complurium maiorum vestrorum sontem fuisse probavi, quaeque a huc dicturus sum, iisdem pacem complectendam esse, confirmari Potesti Modum autem, quo id fructuosissime faciatis, exponam. Antequam eo neeessitatis eompellamini, ut etiam inviti ad imperat

- m adiungere videamini, praesenti aenevolentia Iraeteritam

548쪽

A. c. 1334εῖσιν προορ- , -- - τας κατὰ τὴν αιτολήν π δι -- ραλαβοντας, ἐπιθέσθαι αυτ κατα τὴν Φωκαι-ν -- Mτους Ῥωμαίους συνεσκευακέναι οὐ τῆς τῶν Γε-ουλῶν προνοίας νεκα, ἀλλ' ἐμιμυλοι καὶ προδοται βασιλέως γενημένοι, καὶ τῆς αρχῆς κρατῆσαι βουληθέντες ε ἄν --Dτ δυνήσεσθαι διαφθεῖραι πραττον. v. ,3s r. in νιλευς δὲ ἐπεὶ μυλτο τοιαυτα, ορο τε υσαππαρεσκευαζε δυναμν ὁ ἐν δέην ναυμαχησων καὶ τψαν ἀπο τῶν κατα την - αν βαρβαρων προσωπ ετ οσηυν--τῆ καὶ Σαρχανης μεν - ας και εικοσι παρέσχετο to P. 294ναυς καὶ στρατιὰν πολλὴν πεζήν τε καὶ ἱππικὸν, ξ ἐλθουσα ἐστρατοπεδευσο παρὰ την μόκωαν Ἀμον δὲ ὁ του ζα

τιν', του κπαλον δομεστίκου πείσαντος, τριάκοντα ναυσι

συνεμάχει βασιλεῖ. ο γαρ μέγα δομιστικος - προτερον μὲν εἶχε προὶ Ἀριοορ φιλίως καὶ γράμμασιν αντ- μώλει καiis την υνοιαν ἐπεδείκνυτο, συνεγένετο τε καὶ ἐπὶ μικρον iam στερον, τε κατα Φώκαιαν προς βασιλέα με τότε δὲ τῆς

χρεια καλουσος, πρεσβειὰν πέρι νας προ αυτον, ου δικαιον εφασκεν εινα ουδὲ καθ' ἡδονην ἄντε γραμμασι καἰ ἀγγελίαις σπερ προτερον καὶ αυθις οφλεῖν. προτερον γαρ αἰτιαmo Bειναι τῆς τοιαυτης συντυχίας το πολυ ἀλληλων διεστάνω

νυνὶ δὲ ἐπυς διατριβοντων, δικαιον ιναι, ειγε καὶ νήκατὰ γνώμην ει', ἐν ορισμένε τινὶ τοπιν συγγενέσθαι κώτης ἀλλ λων ὁμιλιας ἀπολαυσαι καὶ τὴν ουσαν ἐπιβεβαιώσα--

reperirent, et illis idem sex apud Mitylenen, Phocaeae ipsum imperatorem adorirentur. Talia Romanos struxisse, non ut Genuensi-hus consulerent, sed insidiatores et proditores saetos et imperium affectantes, unde se ipsum imperatorem vita spoliare posse arbitrare tur, id agere ac moliri. 3ο. His auditis imperator et quas secum habebat copias ut ad pugnam navalem instruebat, si opus oret et alias insuper a barbaris ex Ionia quantas poterat conquirebati Ac archanes quidem naves quaternas et vicenas peditumque et equitum magnam vim subministravit, qui prope ho eam tetenderunt. Amurius vero Altinia filius, impulsu magni domestici, eum triginta navibus imperatori auxiliatum venit. Domesticus enim et ante Amurium diligebat am remque suum crebris ei litteris declarabat et eum eodem ad imperatorem Phocaeam veniente paulo ante familiariter eongressus fuerati Tum autem re ita iubente, legatos ad eum misit, qui dicerent, nec iustum, nec sibi iucundum esse, rursum nuntiis et litteris cum eo velut ante colloqui. Nam huiuseemodi colloquiorum causam riua fuisse, quod inter se longin distarent. Nunc quoniam viciniores sint, aequum esse, si idem illi probetur, in loco aliquo certo con-

549쪽

ΗISTORIARUM II. D. 483

το 'Ἀμου δὲ, ὁ ηκουσεν, -- ας ονδεμιας μισε δευτέραν την περὶ τῶν τοιουτων ἀπελιαν, αλλα τὰ μέγιστα οἰ-δμενος ευεργετεῖσθαι, των αλλων πάντων ἀμελησας, κατὰ τάς 5Κλαζομενὰς γενομνο συνεγένετο αυτ p κα ἀποβάντα τῶν νεῶν στίασέ τε φιλοτιμως καὶ πολλον ἐπεδειξατο φιλοφρο-

συνδιατρίς-ς. βασιλε τε πεισε προσέχειν ως δεσπὁνη καic τῶν ne ἐκείνι τελουντων ἐπιφανων μυιαιών νομοι ενα, romi εαντερ συνέδησεν αρρήκτοις φιλιας δεσμοῖς τάς τε ναυς παρηνει πέμπειν ὁ τάχιστα βασιλε δεομένε στριμαχίας, arκαὶ ἐπέμφθησαν μετ' ου πολυ καὶ Φιλαδελφεινοῖς ἐκέλευσεφιχον εἶναι καὶ συμμαχον ἀντὶ πολεμ ου, καὶ μηδένα φορον λαμβάνειν α παρειχοντο αυτ λοτε μαν ἐν σπονδαῖς, αὐον- i5δὲ - ο, κελεοσαντος οὐ μεγάλου δομεστικον μ' καθ' ἡ-

μνην αντε πράττειν ἐν προς β καὶ χάριν εἰδέναι καὐτὰ μωστα -- ευεργετεῖσθαι ἐκεῖθεν δὲ Ῥιθας δομιστικος συνταξάμενος Ἀριουρ ῆκεν ως βασιλέα. καὶ με καὶ αἱ παρcio

τον Σαπάνη παρῆσαν νῆες, παρεσκευάσαντο τε προς τῆν ναυ--μαχίαν καὶ ἡ νιῶντο ἔτι υ παρῆσαν οἷς ναυμαχουντα Ao τῖνοι δὲ ειτε τὴν παρασκευὴν βασιλέως δεισαντες, ιτε καὶ διὰ το τους ἐνάγοντας Ῥωμαιους καταφώρους γενομένους

at. παριο legebatur et 4. M pro D. Utrumque recte d. V.

ovire mutua e consuetudine feni et susceptam eonfirmare amicitiam. Hae fuit Iegatio magni domestici. murius hosce nuntios summam felicitatem interpretari et in maximo beneficio ducere re- Iictisque ceteris omnibus, Clazomenis cum eo miseere colloquium; ubi de navi descendentem convivio delicatissimo adhibuit et perhumaniter habuit. Quatriduo cum illa versatus magnus domesticus, Persuasit, ut imperatori non secus a domino deditus, se unum de nobilibus Romanis ei subiectis dueeret et sibi vinculis insolubili-hus hominem adstrinxi Naves autem ut quamprimum mitteret hortabatur, quod imperator suppetiis indigeret quae brevi missae sunt. Praeterea ut Philadelphiensibus amicus et pro hoste socius esset, nullumque ab iis tributum acciperet, quod illi pendebant, eum laederati essent. Demum nihil erat, quod hortante magno Aomestico, non eum Voluptate praestaret quin etiam gratias habebat et se benefletis mari putabati murio igitur valedicens domesticus, ad im- Peratorem se recepi cum naves a Sarchane iam venissent, ad naumaehiam se eomparabant dolebantque, quod quibuscum pugnarent nondum adessenti Latini vero, an quod apparatu imperatoris terre in

rentur, an quod Romanis, a quibus ineitabantur, deprehensis, pavor.

550쪽

σαντο τα τε βασιλεια αὐτὴν ἄλλην ἀρχὴν, ἀποσχομενοι νωνοουντο, διελυθησαν. βασιλευς δὲ ἐπεὶ ἐπυθα διαλυθέντας, τους -ὸν παρα του μου παροντας κατα συμμαχίαν, πέστειλεν ευεργετησας ' αντος δὲ συντονωτερον εἴ Ra36 tu τῆς πολιορMας ηδη γαρ καὶ ο καιρος ηπειγε et ρὶ P. 295 φθινόπωρον ἄν. τριβομένου δὲ του χρονου κα- τὴν πολιο κίαν συμβέβηκε τον μέγαν δομωτικον παρα τὴν τῆς Φωκαι--λην inis εστωτα μζουαν τε Σπι νιά τινα ἀνομασμένον, ςην αὐτήν γνωριμος προτερον καὶ συννης, ἔκ τε τῶν παρα --ro τινοις ἐπιφανῶν οντα καὶ παιδείας της παρα Ῥωμαίοις ἱκανῶς

προσαγορευσας δε ο μέγα δομέ- ος αντον καὶ ἀναν--ον ἐγκαλέσας ora φίλον ἀρχαεον οντα καὶ συνήθη καὶ τοσουτον is B ξδη χρονον διατριβοντα προς ταὶς πυλαις ταῖς αυτων, ουδὲ--παξ προ αντον ηθέλησεν ἐλθεῖν ουδὲ ἀσπάσασθαι οἷ φίλον, καὶ σερ' α6α σα ην αρμοζοντα προσθεῖ τι χρἡνε, μ' ἀρο - τῆς Τριμα sed τ νον μεν εχον ικαδε πέπεμπεν, εἰς τηρο στεραιαν δὲ ἐκοευσεν ειγε καὶ αυτιν καθ ήμ- πι- προ αυτον πάλιν ἐλθεῖν eo αν κατὰ σχολην καὶ περ τἀπαροντος πολέμιον διαλεχθωσιν αντα ἄν κἀστε δοκοιν δέ-καια εχειν προς αυτον - τοιῶν μν ων ἀποδεξάμενος τους λινοος ἰκαδε ἀπῆλθεν εἰς την στεραίαν δὲ ρια πρωὶ εἰς

tenerentur magia quippe domesties mater et imperatris praecipientes. insidias, quam maxime poterant palatium reliquumque imperium communiverant depositis cogitationibus illis, dissipati sunt. Quod ut accepit imperator, submissos ab Amurio eum donativo dimisit ripse obsidioni contentius instar eoepit Iam enim et dies urgebat, autumno appetente scilice Dum ita per obsidionem tempus labitur. forte magnus domesticus propter portam quandam Ioannem de Spinia sive pinulam sibi antea notum ac familiarem stare videt, hominem inter Latinos nobilem et Romanis tinetum litteris. Hunc uad se nihil metuens accedat, invitat. Ille fidem habens accedit. Sa- Iutat eum domesticus faetumque inhumanum exprobrat, quod ad veterem amicum et familiarem et tanto tempore ad portas eo commoratum, ne eme quidem adiisset, nee pro amicitia salutare voluisse Alia demum tempori accommodata subIungens, in Praesentia domum iam enim diei serum erat remitti Postridie ut redeat, si placuerit, hortatur, quo per otium de hoc bello quae iusta e fuerint colloquantur. Ioannes reversionem pollicitus abit. Altera luee mane in magni domestiet tabemaculum ventu acta eo alat time, solum domesticus si aggreditur Quavis occasione bellum