Ioannis Cantacuzeni eximperatoris historiarum libri IV.: Graece et latine

561쪽

ενεκα μολπουσιν αυτος εἰς Βυζάντιον ἀπέπλεο- ισβον B

Mσπέρας παρὰ των ἐπιτροπευον- ἐκεῖ, ἔτι οἷ πιρὶ Βαλ γριπα καὶ Κάνιν γε κορώνοι Ἀλβανοὶ ευχερεῖς οντες προς Gμεταβολὰς καὶ φυσει νεωτεροποιοὶ ας προς βασιλέα ἐποιήσαντο συνθήκας παραβαίνοντες, ταῖς ἐκεῖσε πολεσιν ἐξ ἐφόδου ἐπιοντες, oraeῶς διατιθέασι καὶ λεηλατουσιν. or καὶ προτερον Ioτ αυτ τινα ἐτολμων καὶ συνιστάμενοι nouo καὶ ποροι, τὰς πολεις κακῶς ἐποίουν χρις αν στρατιὰν ἐω κείνους πέμψας βασιλευς, ἀναγκάσειεν εἰρηνην ἄγειν καὶ τους --

ριον ἀδικεῖν μηδέν. ἐπειδὰν δὲ ἡ στρατιὰ Be ικου διαλυθείη καὶ το θέρος ἐπιγένοιτο, ουκέτι οῖοί τε σαν ρεμεῖν, i5ἀλλὰ λαπτείαις καὶ φανεραῖς ἐπιδρομαος ἐπίεζον τὰς πολεις

τὰς ἐπιr τοτε δὲ πολλοί τε καὶ ο ιοίας περὶ το ἀδικεῖν τὰς γνώμας εχοντες συστάντες, Βαλάγριτά τε καὶ Κάνιν ἐκακουρ-I γουν πά- καὶ φρουρι- τι κρεπάριον ἀνομα κένον καὶ τὴν κλεισο ἄν, nμωρον δὲ φρουρῶν τι καὶ αυτι εσπέριον περιaoΒαλάγριτ φκαγμένον παρεστήσαντο ἡδη καὶ βεβαίως εἰχον προς τε τὰς ληστείας - τὰς συχνὰς ἀπειρηκος ἐπιδρομάς.

νομένη δὲ πὸ τοῖς αυτοῖς χρόνοις - Τωάννου του -κατ' Ἀκαρνανίας ἄρχοντος τελευτὴ μαλλον LIωριινσε τὸν βα-

. M seripsi pro trademque habet ed. V.

Pro 'oriam libertate agentibus, restituit: et Lesbo reeepta atque ad imperium Romanum denuo adiuncta Bygantium navigavit. 32. Brevi post tempore a praesectis ex occidente adest nuntius, Albanos ad Balavit et canina habitantes, instabiles animis et natura rerum novarum cupidos, fracto laedere urbes illas ex itinere adorientes male multasse ac diripuisse. Qui et alias huiusmodi facinus ausi, magno numero homines egestate perditi colverant civitatesque attriverant, donee imperator, misso contra eos exereitu, vexandis oceidentalibus desistere cogere quo exercitu domum regresso, in ipsa iam aestate quiescere amplius non poterant sed Populationibus et incursionibus urbes oceidentia palam infestabant. Tunc Iorro multi eadem male faciendi voluntate praediti, laeta manu Ba- agrita et canina, Seeparium sive Screparium et Clisuram, castella Vehementer illigebant, Timorumque et ipsum prope Balagrita oppidum oecidentas iam ad deditionem compulerant et depraedandi incursandique finem nullum faciebant. In illos igitur movendum imperator censuit. Et quia sub idem tempus Ioannes ducas Acarnaniae Princeps in sata concesserat, hoe magis ad oecidentalem expeditionem exarsit,

562쪽

a. i335σιλέα προς τὴν σπέραν, ἐλπι σαντα Ἀκαρνακα ἐπ-ιῶ εαυή. τοιαυτα δὲ βουλευομένην καὶ συμμα α ἐδασι - 'Ioονίας μεταπέμεσθαι Περσιμῆν νεκα των - νων -- Maseiv. πη ' δνσπροσοδα νεμο αενοι καὶ μεγάλα καὶ πολλας -- αποφυγας καὶ καταδυσεις, ου ρδιως no των ἱππέωνs βλάπτεσθαι ἐδυναντο, καὶ μαλιστα ἐν θερει εἰς τα κροτατα ἀνιοντες τῶν ριῶν, που καὶ πεζοῖς ἀντιτάξασθαι υκ - χερὰ δια τὴν χοροτητα του τοπον καὶ - πὲρ κεφαλῆς τους- οντας τους ἀμυνομένους βάλλειν και πέρι νας προς 'Aμυρ, ῆτεῖτο συριμαχίαν πεζήν. ὁ δὲ σμενος τε προσεδέ-ro

ξατο τὴν πρεσβείαν βασιλέως, ἐν γαρ αγρον περ πλείστου κατὰ γνώριν τι βασιλέως πράττειν, καὶ τρον στρατιὰν ενυς επεμπεν εἰς Θεσσαλονίκην ἐπεὶ δὲ καὶ ὁ βασιλευς τὴν ' 'Bμαίων ἄγων στρατιὰν ἀφίκετο ἐκεῖ, καὶ τὴν Περσικὴν παρο- A. 1336λαβων διὰ Θετταλίας ἐπὶ Ἀλβανους ἐχωρει. καὶ μέχρι Ἐπι-rs δάμνου φθε ληιζομενος αυτους διεφθάρησάν τε ἐξ αντ-

πολλοί. πτωμενοι γὰρ ν βασιλέως φοδον καὶ νομοσαντες ἀνν ἐκ Ῥωμαίων ἱππικὰν εἶναι στρατιὰν προς τὰ πη καπέφυρον καὶ τὰς δυσχωρίας, οἰομενοι διαφευξεσθαι τον λεθρον. ἐπελθοντες δὲ οἱ Πέρσαι νιλοί τε οντες κω τοξοται, οἷς μά-- V. Maiasia ἐστι αδία προς τὰς δυσχωρίας μάχ', αστά τε ε - σα αυτῶν ου μονον διὰ το οπλους οντας πορρωθεν βαλλομένους πίπτειν, ἀλλὰ καὶ διὰ το αγμες καταπλαγέντας -

r. ἐλπίσαντα recte d. V. pro ἐλπισαν. sperans se Ammaniam ad fidem et imperium suum reducturam mee aecum meditanti etiam auxilium Persicum, et pedestre quidem pro- Pter Albanos, ex Ionia visum est accersendum. Nam auia monte. incolebant magnos accessuque difficiles, in quibus multa latibula a me perfugia, haud facile ab equitibus laedebantur, aestivis praesese tim mensibus, cum iuga summa conscenderent, ubi vel peditatus ob Ioci nativa munimenta, si quod subeuntium capita saxis e superiore Ioeo a propugnatoribus petuntur, non commode pugnare potest. Quare Amurium pedestre subsidium rogat. Is legatum audit humaniter nihil siquidem ei optabilius, quam imperatori gratum facere et militem protinus Thessalonicam mittit. Postquam et ipse imperator Romanos ducens eo venit, Persico supplemento assumpto, per Thessaliam contra Albanos contendit eosque vicissim depopulando Epidamnum accessit nec pauci ex eis interempti sunt. Audito enim imperatoria adventu, rati tantummodo equitatum Romanum esse, ad montes et Ioea impedita confugerunt, ubi se ab exitio tutos ore confidebant. Verum supervenientes Persae levis armaturae et sagittarii, auibus P gnare in locis inviis promptissimum est, mullo eos negotio devicerunt: non εοlum quod erun inermes essent, procul leuconcidebant: sed etiam

563쪽

HISTORIARUM I. 32 497

βαρβάρων κα πλειστους τε ἀπέκτειναν αὐτῶν καὶ εn-A. c. 336ωἰχμαλ-ους. σοι δὲ δυνηθησαν διαφυγεῖν τέκνα - γυ αναειας καὶ την ἄλυν κτῆσιν ἐκλιποντες οπι γῆς ἐκρυπτο ἐσαν ἀφανεῖς γυναῖκας δὲ καὶ μεις ἡνδραποδισαν ὲ5Πέρσαι, ν μέρος μέν τι ἡ μοφυλοι ἐλυσαντο, σοι μὴ προσκεκρουκοτε ησαν βασιλες λυτρα παρασχομενοι τοῖς Iυρ- σαις ἔλυσε δὲ - ολιγους καὶ ὁ βασιλευς λυτροις, τῶν Ωκείων προσελθοντων καὶ δεηθέντων ' λοσε δ' ἄν καὶ πλερους ἡ συμπαντας, εἰ προτερον προσῆλθον, Ao ἐτι οἱ Πέρσαι Ioσυνείποντο μετα τῆς ἄλλης στραπιας. ἐπε Ax μετὰ τὴν ἐκεινων αναχώρησιν προσῆλειν, χλυσεν ὁ βασιλευς πέμφας οσους μάλαντα ἐνην 'ους πλείους δὲ εἰς eo ἡγαγον Brin δουλεία 'Pωμαῖοι δὲ ἀνθρώπους μὲν οὐ νδραποδίζοντο. δὲ γαρ ξεστιν αυτοῖς, αἰ μὴ ἀπο βαρβάρων ειεν τῶν aias οτῆρος χριστου ει ἡμῶν οἰκονομί μὴ πεπαττευκοτων. βοσκημάτων δὲ ἐκράτησαν σχεδον ἀριθμον προβαινοντων, ἐπίπλων τε κναὶ ἄλλων τινων χρωάτων υκ λίγων. ἐλέγετο M. καλην ἀληθὲς,υς στερον ἐξ αυτῶν τῶν κακως παειν- των βασιλε προσελθυντων, μετὰ τὴν συρι φορὰν ἐκείνην τὴν

aoμεγάλην ἀριθμουντων τὰ αυτῶν, ἐγένετο καταφανες eo κρομτησειαν o 'Pωμαῖοι κατὰ την λείαν βοῶν μὲν τριάκοντα μυριάδων, πεντακισχώλίων δὲ Ἀπων, προβάτων δὲ μυρώδων P. M

quod barbarorum ignoratione Ierterriti erant. A plurimos partim occiderunt, partim ceperunti quibus fuga patuit, meris, uxoribus

ac fortunis relictis, nescio ubi terrarum se absconderunt. Persa -- res et filios in servitutem rapiebant quorum partem contribules, quod Imperatorem non offenderant, dato Persis pretio, asseruerunt. Me non complures et ipse imperator, Propinqui eorum venientibus et suppliciter rogantibus, sua Pecunia redemit redempturus plures ac sortassis omnes, si citius ad se ventum esset, dum adhuc nimirum Persae cum reliquo milite sequebantur. Sed quia post eorum discessum venie-hant, misit et liberavit quotquot omnino licuit maior pars servitum In orientem abducta Romani neminem captivum traxerunt id enim Illis nefas nisi e barbaris, qui Christi Servatoris oeconomiam non eredunt. Pecoris autem numero quodam infinito, praeterea suppellectile aliisque rebus plurimis potiti sunt. Ferebatur porro, nec secus erat, postmodum ex ipsis spoliatis, qui se imperatori dedidissent et post calamitatem tuam magnam sua recensuissent, cognitum esse, Romanos in praeda adeptos boum trecenta, equorum quinque, orium duodecies centena minia. Tam immenso greges agere exercitus non poterat sed dominos tantum abripientes, in pastoribus eos agari cantae enuo. a

564쪽

A.c. 1336τες, κατέλιπον φέρεσθαι νομεν- ως λυγ- αῖ - λεκεσαι προτερον κακῶς πάσχουσω μαν πο Ἀ-νων, ζε χομενοι θον σα ἔκαστος ἐβουλετο, κωλυο- ουδενος -ἀτε οἱ εχοντες μετὰ το n βαπιλέα γενέσθαι καὶ μακροί - δουλειαν πολλῶν ἐγένοντο αυθις κυριοι κατὰ νάπας καis τὰς φάραγγας εὐροντες διεσκεδασμένα, νωαντ τε καὶ ἀποτης στραπαῖς πολλὰ, -ρ πεντακοσιων ἔν παρέχοντες χρ B σου προβα-ν, πω βοων δὲ καταν χους δ οντος

προτερον τῆ στρατι μειδαν τινος κρατησωσι λείας ' πλεια -- ῆ ἐλάσσονος, τῆν πέμπτρον μοῖραν παρέχειν ἀριστε ν βα- Iosiare, κα μετ' ἐκεῖνον τῆ με λιν δομεστίαν - οἷ δὴ

τῆς συμπάσης Θουμινι στρατιας, τοτ ουδεν ἐποι- των

το κυριος γενέσθαι τοιαυτα μὲν Ἀλβανοὶ στερον τουςis ἔσπερίους δίκουν, ---π δι ελσαν την δίκροκυ- ων ἡδίκουν στερον . πολεις δι ἁ προτερον πάσχουσαι κακως διπλῆς ἀσήλαυσαν τερροσίας, ἐπηρείας τε τῆς παρὰ A cμνων ἀπηλλαγμένοι καὶ τῆς βασιλέως πολαυσαντες ἐπε--δηριίας καὶ προνοίας ' ο μειζω καὶ λαμπροτέραν αντο - τηνήδονὴν μοίει κα εορτην ἐγον τὸν πασῶν 1 αριεστα-τρον ἀπο γὰρ τῶν κορινννου του --ωη βασι λέως χρ νων ἄχρις Ἀνδρονικον τῶν Παλαιολογων οὐ δευτέρου βασιλέως ἔτερος βασιλευς - ἐπεδῆρι σε αδτοις ουδὲ προ-

sinebant. t urbes . Albanas indigna perpe- aemnentes,

quaeque quaa tum libebat, nemine obstante, auferebat. Ipsit -- sores, eum de etero subiectionem spoPondissent, non parem recuperarunt, per silvas et valles dispersa invenientes, et ab exeresin quoque multa mercati, pro quingentis ovibus unum, pro totidem

vero bobus centum aureos numeraverunt. Consueverat antea exerci

tus aliqua praeda apta, quantaeumque foret, quintam partem -- perator in sortitudinis praemium seu honorarium offerre, eis eundum illum aeque tantum magno domestico, velut due summo totius exereitus. Hane conpuetudinem tune penitus omisit neque fuit, qui de quinta paris non reddita conquereretur sed quas e

perennibus fluviis nivis quantum sibi pro peculio vellet, tollere integrum erat Has Albani oeeidentalibus iniurias irrogarunt, et hancce postea me edem pro male frictis retulerenti Urbes vero prius vir ptae duplicem metum perceperunt et rapinis Albanorum liberatae rei quod illis uberiorem liquidioremque Voluptatem affer at im- eratoris adventu procurationeque per itae. Quoelem et festum iem omnium in vita lucundissimum agebanti Nam a temporibuamnuella coninen imperatoria usque ad hune Andronteum mineo -

565쪽

νανίαν ἐμβαλῶν. - δὲ κατὰ τα αλπριτα διαπρίνοντι λ-

γος Ἀχαρνασι πολυς ἐγίνετο περι αυτου. φημ' γαρ διξε ώς αυτοῖς ἐπιστρατευσει οἱ μὲν ουν μὴ δέχεσθαι ταῖς πολεσιν

1oηξίουν, μηδὲ τῆς παλαιας ευνοίας τῆς προς τους - λους αποστάντας, πολυν ξδη χρόνον αρξαντας αυτων, - βασιλεrωποχειρίους γίνεσθαι, ἀλλὰ τῆ δεσποτου γωάννου γυναι, τῆ

βασιλίσση Ami, et πρωτοβωτι-ίου θυγάτηρ ἡ Ἀνδρονίκον

το Παλαιολογου, νίστορήκαμεν του προς ἀλληλους τελε- i5ταίου των βασιλεων πολέμου μάλιστα αἰτιώτατον γεγενημένον καὶ πικηφορε τεν ἐκείνου παιδὶ τὰν πίστιν τηρεῖν βε

φλέα καὶ κη πολεμον κινεῖν. προσχωρῆσαντας - νον ββασιλεr, ovν τε χώραν διατηρῆσει καὶ σφας αυτους τῶν ἐκ Σοτου πολέμου ἀπειράτους κακων, καὶ βασιλισσα καὶ ικηφορττ ἐκείνης παιδὶ παρα βασιλέως τὰ συμφέροντα αἰτήσειν ἐὰν

δὲ καταστῶσι προς το πολεμον, πρωτον μὲν οὐ δυνησεο ιν προς βασιλέα ἀντισχησειν, Ῥυ μονον διὰ το πολλην πειν

gomm secundum avus ad eos imperator no venth, neque tam so-ncite illis prosteri Unde etiam non e terris aliquem mortalem, sed tamquam alvum quempiam e caelia ad se venisse interpretati sunt. Persas, ompressis Albanis, imperator dimisit qui per Mi sa-uam et Botiaeam Thessalonitam devenientes, inde navibus in Ioniam transmiseriant. Ipsum autem eura de irruptione n Acarnaniam Versabat auo adhue apud Balagrita morante, de infesto eius adventusam iam divulgata, multus inter Acarnanas sermo fui Erant igitur, qui neque in urbes admittendum, neque a vetusta erga Angelos, qui Ion o iam aevo ipsis imperitassent, benevolentia desciscendum atque amperator deinceps parendum, sed potius reginae Annae, niugi Ioannis despotae, filiae protovestiarii qnem postremum inter Imperatores bellum potissimum excitasse doeuimus et Nicephor eius filio constanter fidem servandum esse eensebant Alii eontra imperatorem omnino reeipi a belli sementem tolli volebant. Cui si nunc e tradivissent, et regionem et emetipsos bellicarum miseriarum immunes onsorvaturos, reginaeque ac Nicephoro erus gnatoeondueibilia ab imperatore petituros si ad axma veniatur, Primum quidem illi resistere non posse, non modo quia exercitum freque

tem addueat verum etiam quoniam qui tul eum opus occurrat, qui

566쪽

του παιδος ουπω τη- α γεγεννηκένου. εἰ δὲ καὶ αντιστῆν-Bμησονται προς χρω- , ουδὲν λυσιτελησε ν πλέον, Ἀσον τῆς τε χώρας ἀναστατον γινομένης καὶ τῆς στρατῶς διε φθαρμένης, τελευταῖον βασιλεῖ καὶ αυτους re ἀνάγκης προχωρεD ου ἐπὶ τοῖς αυτοῖς σπερ νον, ἀλλὰ χείρω πουλῆ ὀργῆ φερομένου βασιλέως προ απτους διὰ το πολ eis. τοιαυτα δὲ ἄοτοῖς τηε λέγειν - μονον , μένοι ἔαυτοῖς τε καὶ τοῖς ἄλλοις την βουλὴν λυσιτελεῖν, ἀλλὰ - τα --io

τους διειλεγμένου καθ' οσον χρό- ἐληῖζετο καὶ ἐπορθει -- μνους. ουτω δ' ἔκατέροις αυτοῖς βουλευομένοις ἀλλι λοις

ἐναντί ἐδοκει δεῖν καὶ βασιλισση - βουλὴν ἀνατιθέναι ς

C-- αν ελοιτο αυτῆ, διαπραξομένων καὶ αυτων η δὲ πρῶ- is ταυκὸν μολπει χάριτας αυτοῖς πολλὰς eo ου υπὸ ἔαν- των μονον, ἀλλὰ καὶ αὐτῆς καὶ του παιδος προνοιαν ποιουμένοις. συνεβουλευέ τε μὴ προς βασιλέα πολεμον κινεῖν ἔς Οὐκ ἀπαλλάξοντας καλως, οἷ δὴ αυτῆς μεν ουσης - ος, του παιδος δὲ ν'πι- αυτῶν δὲ διὰ τὴν ἀναρχίαν στασια οσοντων προς ἀλληλους καὶ διαφθαρησομένων Ἀλλὰ πρεσβειαν

προς βασιλέα πέμειν, τους συνετοπάτους εαυτῶν καὶ μάλιστα

εἰδοτας πράγμασι χρῆσθαι ἀπολεξαμένους καὶ πρωτα μειD αἰτεῖν τὴν μεγάλου δομεστικο θυγατέρα κηφοριν - ἐπει-

37. ποιουμένοις em. D. P. pro ποιουμένους. que eontra stet, nemo sit, Nicephoro despotae filio annum septimum nondum nato quod si etiam aliquamdiu se queant defendere, uia hilo plus profecturos, quam ut regione devastata et onciso exeseeitu, tandem et ipsi non iisdem quibus nunc, sed longe intolerabi- Iloribus conditionibus, imperatore, quia bellum maluerint, iratissimo , deditionem facere cogantur. Haec illis quae dicerent, oecure runt, sperantibus non sibi solum et aliis, sed et imperatoris studiosis, ad quos clanculum areanas litteras missitarat, quo tempore Albanis populationem vastitatemque inferebat, consilium prospere eventurum cum si studia in contraria scinderentur, placuit ad reginam quoque referre, ut quo iPsa Propenderet, eo omnes sequerentur. Quae primum gratiis actis, quod non sibimet dumtaxat, sed Ipsi quoque et eius filio providerent, arma dissuasit, quibus nota essent bene defuncturi quando ipsa sit mulier, filius infans, iuxpropter interregnum factionibus distineti ac perituri. Verum de Ipsis prudentissimos gerendaeque reipublieae scientissimos deligendos,

qui ad imperatorem legati petant primum, ut magni domestici suam Nieephoro filio suo deipondeat post, si seri queat, ut eos suis vi-

567쪽

δὲ παρέχειν ων πάρεστι πολεμησείουσαν οἷς αν κελευοι βασιλευς, καὶ αυτὸν μοιως αν τις αυτοῖς ἐπl, συμμιαχίαν

5πέμπειν α δὲ μὴ βουλοιτο ἐπὶ τουτοις βασιλευς, αλλ' ὐφ' εα-- πανταπασι τὴν ἡμετέραν πομωθυι απῆν Δονεικοίη, ωαπερ α δωσίν ἐμοί τε καὶ ἱρ καὶ ριδ λυσιτελεῖ, - - σαμένους, τῆς ἀρχῆς καὶ των πολεων παραχωρεῖν καὶ μὴ δια φeλονεικια εα-- τε καὶ - χώραν το -- n νολέριον κακοῖς ἐπαποις περιβαλλειν.W Tοιαυτα μὲν βαμισσα παρέπει Ἀκαρνασιν hisi P. 3ω

βουλὴ, καἰ πρεσβείαν ἀπελων- εα-- τους μάλιστα συνε-I5ταπάτους, οἷς ἐπετέτραππο προ βασιλέα πελλυσο ἄττα - μάλιστα συμφέρειν πασε κοινῆ καὶ ματα πράπτειν.

a καὶ εἰς Βαλάγρα ἐλθοντες προσεκυνησάν τε βασιλέα καὶ διειλιχ σαν περὶ ἀν κον βασιλευς δὲ τ μιν δε-

του κηφορον πατρος πρεσβείαν τωτου ἔνεκα πεποWφοτος προ αντον ἐπαε τραφέναι βασιλίσσης τε τῆς ἐκείνου ριη--τρος καὶ θυγατέρων προνοιαν τημ προσηκουσαν ποιησεσθαι, Ca5αποσπάσης της αρχῆς, ἄστε διάγειν ποι αν αντι βέλτιον

ventes legibus remmae admisistrare pro arbitrio patiatini. copias Laesentes tradituros, quibus auo veste uteretur et ipse vici im ill egerent, auxilium suppeditare Sin regnum sibi omnimodia subiicere contenderet, petitia quae in suam et filii et illorum rem sint, ei edendum : ne et se et resti,nem gravi hello involvant. 33 Tale eona lium regina Acarnanibus dabat. Et quoniam Paucis bellum praeoptantibus, maior pam eum ea sentiebat, ratum fuit, lectique ex ipsis qui legatione fungerentur, intelligentissimi, xibus qua umque ninibus ommuniter maxime condueerent et eri Possent, commissa sun Legati Balagrita ingressi et imper torem Venorati, lagationem exposueranti I. cum ieephoro despo-tae filio mam domestici gnatam eoniungi, sibi roque non displi-eere respondit, et nuptias permissumm quo etiam superstite Meephori parente et id per legatos rogante conoesseriti Beginam Vero matrem eum filiabos, ubi se prineipatu abdicaverint, pro Dinitate curarullum, ut ubi otii int, vitam traducat ipsos legat

568쪽

χοντας Ἀκαρνα- τον αρχὴν, - αν παροφεσθαι, L. ἐπιχειρήσειν παντὶ λ οπε καταδουλουν καὶ παροιν εα τῆ καὶ βασιλέας γαρ τους αντον προγονους πολλὴν φρον-s

ναμένων ἐπὶ χρόνον δ' - ον - δια - βασιλέας εἰς soἐθνῶν τινων πολέμους τέρους σχολῆσθαι νυνὶ δὲ αντον ἀμελήσαντα τῶν ἄλλων, ἐνθαδε Θαν. Ἀὼν ων ἐθώ νιν

as eorr. m. . pro παρεσκευασμένος. a principes honoribus et annuis reditibus, numiuemve sua.

Personae convenienter affecturum. V autem nullius imperio ubi eli, Acarnaniae principatum retineant, id se minime passummet ea omni ope enisurem, ut eum ditioni suae subiuget atque subdat. Nam et maiores suo imperatores admodum cordi habuisse, uti Aearnaniam iniuste a Romano abscissam imperio eodem revocarent: qua.

quorumdam superbia et scelere adversus imperatorem principio in eius fide voeata, deinde in eorum dominatum, iam longinquo tempore, dum imperatores bello cum aliis aliquot gentibus occupantur, corroboratum, eonversa siti Nunc aliis posthabitis, ne saeprofectum. Si igitur citra labores perieulaque urbes sibi tradero Velint et se molestiis liberatum iri, et eos ingentia sibimet bonaeonciliaturos fore. Sin minus, abirent et viderent, quomodo sortunas suas tuerentur me imperator. Legati ementes, nisi parerent, nitu superesse aliud, quam ut regionem suam hostiliter de- Vastatam aspicerent, parato ad irruptionem Romano exercitu, seque urbesque traditurus annuerunt a brevi civitates omnes unaquomilitares copiae et Aeamanum mincipes in praesentia adhuc Pot

atatem libentes coacesserunt. Imperator egregiam in illas a uetu-

569쪽

m φιλοτιμίαν - μονον του τῶν πολε- δῆμον κοιναῖς ευπ-ίως ἐθεραπευσεν, ἀλλα καὶ τους δυναμένους παρ' ἄλ- τιμαδ τε κα προσοδοι ἐπιπίοις κα ἄλλαις μείς πο- μωργεσίαις. κηφοριν τε - δεσποτου παιδὶ τὴν Μ λοὐδ μεστειον κατηπνησε θυγατέρα, πα- τε διαθέμενος eo Δουτρώχειν ἄριστα ἐδοκει, τὰς πολεις πασας τῆς Ἀκαρνανίας εριηει - μονον ἱστορίας ἔνεκα -- προτερον ἐωρα- V. αέs

-ψαι eo αν αυτοί τε περ του παιδος δοκοῖεν πολεμεῖν, 5κα τοὐς ἄλλους τε - συναίρεσθαι, - καταστωσιν εἰς τον πολεμον, - - -δος μερσαν παιδαγωγόν 'Pαζαροδον in καί τισιν στέροις, - φόρον - δουκαν πεπει- σθαι, καὶ παραλαβόντες -τος πλοίου - - Σώνιον -- ρομουμένου ἔπιβάντες, εἰς τὴν παντος κρατουσαν ρν'sico πεσσαν διαφευγ-σι. - μενος δὲ τὸν δρασμον ο βασι- λεν καὶ iurio τῶν συνεσκευακώ- - ἐπιβουλὴν εἰδώς. καλεῖσθαί τε τον παια ων - δυνατος διὰ το πολυ ἔκαρνανίας παντα διεστηκέναι, ἐπ' Maro τα κολεσιν

ἐκείναις ἐνδιατριὴ, καὶ πάσαις γεμονας ἐπιστησας ἐφ'

dinem declarans, non modo populo novis onyarias delinivit, Verum etiam summates honoribus aliis e rebus remoneratus ast, ieeph roque magni domestim filiam Mespondit, et omnisus arbitratu et opinione sua rectissime ordinatis, urbes Acamaniae singulas nona atrandi tantum gratia, quod eas ante non vadisset, sed etiam ut pro necessitate illarum rebus consuleret, ohiviti e eteri quidem omnes imperatoris iugum aequis animis aeripiebanti quibus autem antea bellum potius arriserat, a rebus novandis non se abstinere Poterant existimantesque bello se alituros, si Nieephorum puerum Priu emisissent, ut et ipsi pro eo pugnare viderentur et alios ad armorum societatem permoverent, Richardum tueri paedag

um et alios quosdam eo perpulerunt, ut Nieephorum duram a estina fuga subducerent quem noctu in navim Ionium pelagus traiecturam lmponunt, et ad pHneipem seu dominam Tarentinam transfugiunt. Qua suga audita Imperator, artiseum insidiis necdum cognitis, et propter Tarenti Iongam ab Aeamania distantiam puerum revoeare haud potis, paulum urbibus illis Immoratus, et in singulas praesidis institu eorumque Ommum

570쪽

κινδυνων παρέσχε κατορθῶσαι Μιχαὴλ τε γαρ ὁ προλος ἐκ Παλωολογων ἄρξας πολλην ἐνεδείξατο ποοδῶρον Ἀκαρνανίας νεκα καὶ Θετταλίας, καὶ στρατιὰν ἀπώλεσε πολλή, oro καὶ ἀγαθὸν ποLλάαις - θαυριασίους στρατηγους Ἀκαρνά- καὶ Θετταλοῖς πολεμῶν καὶ ρατ αυτον Ἀνδρονικος ο υἱ--τουτ ει ολιγα πραγματευσαμένεν καὶ ουδὲν ποστάντι διὰ τον πολεμον δεινον, οὐ μένον Ἀκαρνανίαν, Mia καὶ Θετταλίαν ἔζεγένετο παραστήσασθαι καὶ ni λοιπῆ -- ναι et γεμονία is Hi 'Pωμαίων is μεσι πολλοῖς ἀποτμηφντα. ἐκεῖθεν δὲ P. - πολυ στερον κεν εἰς Ἀδριανοοπολιν. διατρίβοκτί τε ἀκα τῶν --m βασιλευς Aia ξανδρος περιφε πρεσβείαν ἀναρος αυτον ἐν Ῥωσοκάστριν περ τοτ κήδους δμῶλυ δογαναν ἀναμιμνησκων, -ν τε εἰ κατὰ γνώμην αυτε εἴη τὴν ἐπινα--μίαν πο- σθαι εἰδέναι αξι δν βασιλεῖ δὲ τουτο μὲν ου ἐνκαθ ήδονήν. μαλλον γὰρ ἐβουλετο την θυγατέρα iam διατρίβειν, ἡ Ἀλεξάνδρου λωἱε εἰς κοινωνίαν ἐκδιδονα γάμον,

τὴν παρὰ τοῖς βαρβάροις διατριβὴν εἰδώς - ἐσημην προς

ιν μιμνήσκων Iegebatur. dum protostratore Synaden declarato, et aliis demum omnibus pro arbitrio administratis, Thessalonicam discessit gaudeha simul e Deo gratulans, quoniam quod a Romano imperio, idque sub Alexio

Angelo semel abstractum , multis sumptibus et defatigationibus maiores sui imperatores recuperare nequivei ant, id nunc sine bellicia offensionibus prospero uecessu perfieere sibi annuisset. Nam et Niebael, ut ex Palaeologis primus imperavit Ammaniae et The saliae causa enixe laboravit, qui et magnos saepe et strenuos exercitus eximiosque duces eum Acamanibus et Thessalis depraesiando perdidit et post illum Andronicus filius. Huic autem parva molitione et nihil belli ausa durum perferenti, non solum Acasenaniam, sed Thessallam quoque subigere, et iam pridem seiunctas Irovincias eum reliquo imperio Romano denuo onsociare contigit. aulo post Adrianopolin se contulit, ubi Moesorum rex Alexander, Verborum, quae Mosocastri ad eum super innitate habuisset, memoriam ei per legatos redintegravit certiorque fieri voluit, ecquid hoc matrimonium ei ordi esse Legatio haec imperatori parum iucunda fuit filiam quippe suam domi retinete, quam Alexandrisii in comm inionem thori tradere maluisset eum sciret, Puella