Ioannis Cantacuzeni eximperatoris historiarum libri IV.: Graece et latine

91쪽

- μετειλη - φρενων, ουτως ἔ--ν οἷς ἐξ ἀρχῆς ἐμ sλεο-- πεπειπέναι βεβωως ἐμμένειν, ἄστε μῆ μεταβῶλειν,ετέρων ἐν στέρεν φαινομένων βελτι-- καὶ σὲ δὲ αὐτον, - αν ευπορ' - ἐπ' ἐμοὶ λοιδορίας ἡπερβολῆς, σἰ ούτω περιτων πραγματιον λέγειν χειν, ἐν διαρορ κατασταντα θω διτοσουτου δέω ποῖον εἶναί φατε, -πτε κἀν το δ' in omaoκαν τοι ἰδιοις, νῆφ- ω καλῶς χουσαν καὶ τω λυσιτελῶς τος το δοκεῖν ἐς τα καλιστα ἐφικνουμένην περί-- πολλα

ἐμαυτήν τὴν ἐναντιαν πεπιθεῖς muμην. ἐφ' οἷς δὲ - me i5πουμεν, μαλιστα μὲν ἀν μεις βουλευεσθε, ἀποσχέσθω, ἀνδ' ἐμώ δοκετ, δεῖν ἔχεσθε νηώζω- λῶν ἔνεκεν ἀτιῶν. πρωτον μὲν γαρ το νψα κινῆσ- κατα βασιλέως καὶ τεθερκεχρισμένον, καὶ σωτηριαν ποστερῆσι φυχῆς, ω μονον πάσης ἐν αν ωποι ἀπεστέρα ται συγγνώμης, ἀλλα καὶ παραχολου τὰς ἐσχάτας τῶν τοιουτων πων πεπείσμεθα κεῖσθαι τὰς αντιδόσεις επειτα δὲ, ουδὲ τουτο δ ἀρχῆς nεθέμεθα, στετόν με ἀνελεῖν, τὸν δ' ἐγκαθεδρωσαι τοῖς σνοις των βασα λέ- ἀλλὰ πολυν τινα τὸν δικαίου ποιουμενοι λόγον, ἀμυνειν

ametur esse oportere nee seis es uno temporis puncto remam plurimariun commutationes solere fieri. Adhaec magnus domesticus: Ego vero mortalium adhuc nisum, saltem paululum mente valentem, ita PerpetuW in prima aliqua voluntate permansionem sibimet indixisse credo, ut eam postea, tametsi meliora ae offerrent, immutare deis claveriti Te quoque ipsum arbitror non potuisse tam immodice mihi convitiari, aut de rebus adeo commode ac vere loqui, nisi paritermeeum sentires Tantum autem ab illo disto, quem tu me deseribis, ut tam in publicis, quam privatis deliberationiuus, eum sententiam probabilem, et rei propositae utilitatem opinione mea maxime attingentem saepenumero protulissem, deinde ubi ad tacta ventum fuerit, aut ab alio, quem minus prudentem iudiearem, aut a memet e suasus, in alia omnia discesserim. In hoc autem negotio, de quo nunc viseeptamus, non quae vobis, sed quae mihi ridentur, probanda existimo, idque pluribus de causis. Primum enim manus in imperatorem et unctum Domini iniicere, eique animam extinguere, non apud homines solum universos venia caret, sed, uti credimus, etiam a Deo huiusmodi facinora acerbissima mercede pensantur. Deinde non istu nobis a principio proposuimus, ut alterum imperatovem neci daremus, alterum in soli eouocaremus sed sollicito ad lu-

92쪽

Dτων ἐφ ετέρεν μέρει βαρυνομένων, ἐπ τὴν σκ' ἀμετριαν προς τουναντίον αυ- ς καταπιέσαι, δέον ἐπὶ τ ισον ἀναγωγεῖν. - μὴν ουδὲ τὸ δνσαντας φρουρεῖν, του παξ φιερώτερον

ἀποκτεῖνα ταῖς γαρ ἐν με του θεραπευεσθαι καὶ δορυφορεcio σθαι, φοβερώτερον του ἀποθυνεῖν, το παρ' ἀναν κακοπρωροδλδα καὶ πολλοὶ τῶν μνουμένων παρα μυιωοις αντοκρατορων,

μαλλον εῖλοντο ἀποθανεῖν, Duo τε αἰσχρῶς δουλευειν --χῆσαντες περὶ τὰς μάχας καὶ - ει τουτων το παρα τῶν ψυλάκων, δεσμώτη προσεχοντων περιυβριζεσθαι καὶ λοιδ is P. Mρεῖσθαι, παιπος ἄν ειν πικραερον δατος Στυγος -- ουδ' ἀσφάλειαν 1μῖν παρέχει το δῆσαντας φρουρεῖν ἀν γαρ δέ ανι τροπι δυνηλιν τὰ δεσμὰ διαφυγεῖν, περ ημῖν προ

εστ νυν, το δοκουντας ἀδικεῖσθαι καρπουσθαι τὸν ἁπάντων συνοιαν, ἐκείνω περιστήσεται, καὶ σφοδροτερον πολεμ μει συμμαομάχοις προθέμοις κα τοῖς περιοικοι βαρβαροι καὶ Ponao οις

χρώμενος. τε τοιον το μὲν ἀποκτεῖναι ἀλα- ων καὶ ἀν

alitiam respectu, studiosius ad opitulandum ei incubuimus, qui et de Imperio et de vita laboraret. surdum est igitur, huic iuste imperium vindicare, illi iniuste etiam vitam eripere, et quae, at in alium designarentur ab aliis, crudelissima duceremus, iis multo erudeliora nos ipsos in imperatorem machinatos videri et velut in trutina, rebus in in lance devergentibus, ad similem inaequalitatem ex contraria parte alteram lancem deprimere, eum ambas potius ad aequilibrium componere debeamus. Nec vero mitius eum habebimus a vinctum iu custodiam trudamus, quam si semes iugulaverimus. Qui enim tam ossiciose coli, satellitioque semper stipari consueverunt, iis dignitate sua orbari atque ad miseriam detrudi, morte ipsa horribilius est. Hinc plures Romanorum imperatores, quorum celebria est apud posteros memoria, praelii us adversis, mori, quam vivi indigne servire maluerunti Praeterea a custodibus, ut ad vinetum attentia, probra et contumelias perpeti, quavis aqua Stygia erueiat amarius me accedit, quod neque securiores erimus, si eum careeri mandaverimns. Qui perat arte aliqua inde elapsus fuerit, quod hodie mande datur nobis, ut, eum inique nobiscum videatur actum, omnium favore ac benevolentia

perfruamur, tune illi dabitur, et vicinis barbaris Romanisque impigre adiuvantibus, infestiore in nos arte pugnabit. Quia igitur e medio inuere imperatorem nobis liberisque nostris nefariorum atque

93쪽

HISTORIARUM 1. 3. 47

s σου καὶ τους ἐσχάτους --ευ- νωνους, αὐλωσαελῶς ἄμα καὶ δικωνον εἶναι νομιζω, τῶν προτέρων ἐχορον- λ νωμῶν, τὰ ιμώτερον βασιλέα μισώζειν αμυνομένους ἄν τις B

t. προσάψει. D. P. i5. Matth. e. 3. D. P. homicidariun notam inuret in arcerem autem compingere, praeter sacti infamiam etiam summorum maiorum auspicioni plenum est, aequum et utile enseo, in pristino consilio permanere, et imperat rem nostrum iuniorem, si qua vis extiterit, tutum praestare, ietu obiicies, quid a senio arma nobi intulerit, non ontra Pugnabimus non eum, si sors ita ferat, trucidabimus ' Maxime immo Pugnabimus, et quidem nervis omnibus verum aliud est praeo u-Pare et aliud resistere. Illud enim praeterquam quod turpe, etiam iniustum hoc et gloriosum et iustum numeratur. Quod si damnum acceperit qui antevertit, rerum exitum non defensori, sed invasori d eebit adseribere. Ab utroque agitur nostrum in utramque partem Ve- ut exercitationis ausa satis dierum es Restat ut imperator auditis omnibus, more piseatorum, quasi e sagena multos pisces concludente, utilia deligat, inutilia reiiciat. oe ipsum ubi et reliqui duo assensu semarunt, et diiudieationem controversiae eidem detulerunt, si Pr Dina est: o. Qui de rebus gravioribus deliberant, eo etiam numerum eonne Te oportere autumo. Utine olim Romani et Graeci, quique sub populari quique sub optimatum imperio degebant, concilia e Pluribus congrega-hant, recte sentientes, hoc modo ab nonesto et conduetvlli haud faeile de-

xum iri quin et de veteribus quidam, et e nostro ovili sapiens, salutem

94쪽

κε συμφέροντα ἱλέσθαι - πασιν ἀνθρώποις τα αυτ μετα Ioκα φευκτὰ, α ηδέα καὶ μὴ τοιαυτα δοκα, ἀλλ' Oitio ποτὲ ἔχουσι περ αυτὰ τοιαυτας α περ αυτῶν ἐξάγουσι τὰς κρίσεις. - ἔχω τοι-ν καὶ αυτος περι τῶν προκειμέν- ἐρῶ. --B-ώτου δέω του τι τῶν ἀνηκέστων καὶ ζωος ἔνεκα και τιμῆς πεφλτον ἐμον κυριον καὶ βασιλέα γενέσθαι βουλεσθαι, - εἰis συμβέβηκε - αντον ξίφος eo ἀποκτενουντά με --άμνον ἐπιέναι, Ἀφνγῆ ριι αν ἐπραγματευσάμην τὸν σωτηρίαν εἰ δὲ κωλυμά τι μεταξυ φευγοντι συμβέβηκε τῆς φυγῆς, το---ἀπέχω του συε αφεὰ ἀριον- ι βουλεσθαι, - ἐγκαλυηνα

ῶν - οἷον τι πάθει τῶν φρενῶν ἐκκρουσθείς, προς το λο

κώ τουτο τῶν ἀνοσιων κρίνω, καθ' οντινα τραπον φας ἀ- Cσχειν τε πατρι τοια-γν χροι γνώμην περὶ τῆς εἰς τὸν πώ

a ProVerb. D. M. P. esse dicit, ubi mulis consilia, sibimet autem inimicum pronuntiat hominem inconsultum. Cum itaque os et plures sitis, et in dando consilio excellatis, deque praesenti negotio multa disserueritis, litatum erit et mihi, quemadmouum piscatoribus, ut dixistis, e plena sagena deIectis melioribus, cetera foras mittere. Proseram ergo ipse quoque meo iudiei optima vestrum unicuique integrum erit, quae probaV vit amplecti. De rebus expetendia ac sugiendis, iucundia et inium dis nequaquam idem est hominum sensus, sed ut quisque iis afficitur, Ita docillis iudieat. M ait igitur mihi quoque nunc in consultatione Ita proloqui, ut affectus sum. Usque eo nihil dirum et immane vesvitae, vel dignitatis meae gratia in dominum meum et imperatorem perpetrari velim, ut si forte districto ense in me iugulabundus irrueret, pedibus salutem meam expedire contenderem. Si quippiam

fugienti obstaret, adeo me non delectaret ad defensionem converti, ut velata facie, cum silentio plagam mallem accipere metuens ne aspectu illius vehementius turbatus, ac velut de statu mentis dimotus insili- rem, ferrumque ei extortum longius proiicerem cum hoc ipsum acelesti facinoris loco dueam, quoquo modo contra parentem manus tollere. Sic me de avi honore sentire, Deum omnia perspicientem testor.

95쪽

χάριν δὲ πολλην ὁμολογωτω θεῆ ἔτι τῆς εἰς ἐριὸ εὐνοίας --a5δὲν οὐδέ πω κω νυν ἡμῶν ἀπήντηκε - δοσχερων, οὐδὲ περὶ . Mων βουλευσώμεθα κατάδηλον οὐδὲν γέγονεν οὐδεν πλὴν ἡμῶν. ἐν δὲ ς ἄν si τε δ - ως ἄν λειος διδῆ τον πω

ἐμαυτου κινδυνον διακυβερνησω. M μὲν ων - ἄν συμβῆμα μενον με πεσεῖν, πολλὰ μιν ἐπιθρνησσε κειμένεν, πολλὰ P. 34 moti πολλάκις ἀνα--σεσθε τον Δον, εἰ δή τι και μνήμης

αξιον ἐνεδείωμεθα φιλίας εἰς μῶς. εἰ δ' - περιοντι πάλιν is ελωσε προσελθεῖν, μηδαμως sis ἐμποδιον το νον ριοῖς χωριζεσθαι κατ-r ω εὐρήσετε γὰρ εὐτον αντον κτα καὶ φιλικώς σπερ καὶ νυν διακειμενον προς νικῶς. μη - MMI

Eodem animo vos esse desidero, eris pline, ne mutire quidem super hae re amplius, neque conari me in diversum trahere nec enim nilum proficietis. Si ergo priora consulta vestra sequentes, instantia pericula fugiendo declinare vultis, bene est, et ego ad numerum V atrum me aggrego, nee discriminum communionem recuso. Sin autem illa, ut ex umiditate et ignavia prosecta, improbantes, in secundis cogitatis indubitanter consistere decrevistis, me quidem in alia omnia discedente, neque vobis quae mihi placent profutura ducitis, ego sane huiuscemodi laetorum consortium nunquam cupiverim: o quae securitati vestrae conducere creditis, quoniam potestas est, amplectimini. Deo singulares ago gratias, eum usque ad hane diem nussi vestrum aua in me inesinatio voluntatis quidquam ereavit incommodi neque extra vos uni mortalium nostrarum consultationum arcana patefacta sunt. ψαod ad me attinet, ut potero et ut Deus annuerit, in periculo Quine tractabo. quidem non ignoro, si in pugna occubuero, Vos morti meae illacrimaturos affatim, requentique ac longo fletu amicum pr. Becuturos, si modo aliquod amicitiae meritum memoria haud indignum in vos collocavi. Quod si ad superstitem denuo vos adiungere volueritis, non erit ullo impedimento ista quae nunc sit inter nos dissociatio eundem quippe ma aemper, atque ut nunc, vestri amantem iuve Cama sentia. ο

96쪽

ώς του μηδενος ἀξίους μῶς -τως ἐκ του παραυτίκα ἀπανθει σθω ἐξ του γαρ περὶ τεῶν τοιουτω Ἀρξάμην λέγειν, πολλῶν τὰ ν διάστασιν μῶν -οῶν αἰσθάνομαι τῶν ἀλγη νων οὶ δ' ἐν ψ μετὰ ταυτα καὶ πλειόνων ωσθησομενος και σφοδρο Bτέρων φέρειν δὲ ἀνάγκη, τῶν πραγμάτων ἀσυμβάτως ἐχονταπρο εἰ μὲν ουν, σπερ εἶπον, ἐθελήσετε τῶν προτέρων ἐχομένοus λογισμῶν, υπὸ μὲν τῆς hμετέρας σωτηρίας φροροισαι, μηδὲν

δὲ κατὰ βασιλέως βουλευσασθαι τῶν ἀπι-οτων, καὶ ἐμὲ κοινα- νυν ῆζετε των πραττομένωm εἰ δ' ἔτέρως μῖν δοκεr, ουδὲν so

ἄλλο λοιπον, ἡ πολλὰ τῆς εἰς ἐμὲ φιλιας ἐπευξάμενον ἀγαθὰ,

καθ ἰαυτον α μοι δοκῶ συραφέροντα πράττειν. Tοιαυτα καὶ

του βασιλέως εἰπόντος, ἐπὶ πολυ μὲν προς ἀλλήλους ἐώρων, το τῆς γνώμης θαυμάκοντες ἐπὶ τὰ καλὰ βεβηκος, ως μηdis

C τῆς προ τον βασιλέα καὶ πάππον αἰδους φειναι, καθοιχου Isλοῖς αυτον τοῖς λυπουσιν ἀμειβομένου εῖν ὁ πρωτοστράτωρ ἀπεκρίνατο τοιαυτα ,hμῖν, ἁ βασιλευ, το συμφέρον σοί - κοάὴμῖν αυτοῖς σκοπουσιν, α λυσιτελεῖν ἐδοκουριεν, ἐφθεγξάμεθα. ὁ δὲ περὶ βασιλέως ἐφ nisu , Ῥυ αδτο τουτουε νον πως κακον τι πάθοι σκοπουντες ἐβουλευσώμεθα, ἀλλ' Onως-μη μετὰ το φανερως εἰς τον πολεμον καταστῆναι, τὰ πολει- ποιτο μετὰ σου προσδοκία δεινου τουτο γὰρ μῖν περὶ πλει- στου σκοπεῖτ- ἐπε δ' οἱς κουσαμεν της εἰς τον βασιλέα i8. Ita D. P. pro ἐφθεγξάμε- ἐλκούμεν.

nietis. Ne vero arbitremini, aut hane separationem mihi non molatam aecidere, aut Vos, ceu homines nauci a me reiici in praesentia. Ex quo enim hunc sermonem orsus sum, ex cogitatione distractionis nostrae doloribus multis eumulatus est mihi animuω, et me in Posterum plura, et vehementius doliturum scio, sed quoniam res aliterneri non potuit, serendum erat ergo si ut dicebam, antegre ais cogitationibus insisbentes, saluti nostrae prospicere, et adversus avum nihil inconveniens meditari institueritis, rebus agundia comitem me profitebor: in alui vobis mens, hoc unum relinquitur, ut multa hona ob vestram in me benevolentiam vobis a Deo precatus, Psemihi ad utilitatem meam promisceondus fiam. is auditis illi diu inter se adspicere, et admirari ingenium iuvenis, adeo ad honestatem grassantis, ut de pudore et reverentia erga avum nihil diminueret: quamvis ille tristia multa remetiretur. Dein protostrator si incipitrNos, imperator, de tuis atque nostris ommodis solliciti, quae eo facere putabamus, edisseruimus. Quod autem de avo consuluimus, in eo non hoc unum spectavimus, ut malo multaretur verum ut ne ad bellum anerium veniretur, tuoque capiti casus aliquis gravior impe deret id enim es, quod omnium minime velimus. Et cum securitatem honoremque avi tuae saluti ineolumitatique praeseras, quod in-

97쪽

ἀσφάλεων ἐν δευτέρη λπιχν - μαζειν -- σπεια τῆς με-Disio νυχίας και τῆς δικαιοσυνης, τε σθαι δὲ οἷς αν ἐθέλης, και

ωονδοκῆ. εἰ δέ τι καὶ προτερον διαπέχθημεν περὶ τοὐς λόρους, - ἀλλήλοις -- -λευο ιενοι, ἀλλ' ὁπως μηδis τῶν δε--των ἀνεζέ-στον διαφυγη τοιγαρουν με τῆς ἀμφιβολίας παυσαμένης εἰς εν συνήλειμεν ταῖς γνώμαις, Ουδὸν ἄλλο λεί-ται ἡ τους λογον κατα-οντας, ire ει, ἐπ το πράττειν τὰ δε-ioδη-- καὶ Σοργώ- κατὰ γνωμν ἄντλειποντος εἰρῆσθαι καὶ τουτο προσθέντος, ὁ ,,τῆς εἰς τον βασιλέα καὶ πάπ- P. Mπον αἰδους καὶ κηδεμονίας, ἁ βασιλευ, πολλαί σοι παρὰ φWγαλε καὶ ουρανδερ βασιλε κείσονται χάριτες, και ἡ μεταβαλεῖ τὰς γνώμας των ἐπιβουλευοντων, ἡ κακονν ωρμηρεένων, αὐ- i5τος οπὲρ μων πολεμήσει' του τε βασιλέως τῆς εἰς αντον -- νοίας καὶ ευπειθείας πολλὸν μολογησαντος - αυτοῖς, ει

τι φυουσαν κακον, καὶ τους κατὰ βασιλέως του παππου κώβασιλέως μου ἐπὶ μωλλον αυγ-- , ἐκ του μηδαμουτ V. -κμαιρομενοι μηδὲ λογον τινος φιλου τουτε μ διμναν καδεμικοτε μή τινος τῶν ἀδοκιμον ἐκ του αἰφνιδίου συμβάντος, Ουδ αυτ τουτο διαδραναι δυνηθεῖis. ἐδοκε νυν ως καιρον Bἔχουσι καὶ ἀδείας ευπορουσιν, ἀφίστασθαι του Βυζαντίου. βασιλευς ει αττους ταντα μιν λελουσιν εἰρηκέναι καὶ κα-

tenerimus, subit 6 huius magnanimitatis ei institiae admiratio,

et quae voles praestabimus, iustaque et utilla tuo iudicio metiemur. Quod Vero antea oratione discrepuimus, non id studio dissentiendi Lactum est; sed ut ne quid eorum, quae tempus Postularet, nos in- viscussum praeteriret. Proinde eum omni ambiguitate sublata sententiis Congruamus, hoc solum restat, ut omissis sermonibus, ad id quod datur, aggrediamur. Postquam syrgiannes deande ex sua item mente Metatum protostratorem pronuntiavit, et ho ad commendationem ne- Potis adiecit ob hane reverentiam atque iuram ari multa illam apud magnum caelestemque imperatorem manere Praemia, qui aut malevolorum consilia mutaturus, aut ad nocendum prorumpentibus pro de n--re obviam iturus esset ubi nepos quoqui de benevolentia et o aequio sibi praestitis gratias amplas egit, fugiendum esset nee ne, quae- aEFerunt. Et quia semper diem supervenientem malum aliquod maius Parere videbant, et iram avi magis magis corroborari, ex eo ducta on-aectora videlicet, quod nunquam vel verbo appellare nepotem digna-Yetuae et quia in timore erant, ne si quid inopinatum derepente hiitisset, tu ipsum effugere nemitrent, dum tempus ad eam rem sines. vel et liberias suppeditaret Byrantio excedendum statuerunt in ' Peraetor quamquam eo id quod res esset, dixisse et seopum tetigisse

98쪽

ηλπιζε γὰρ ἀεὶ μεταβωλεῖν καὶ των μελετωμέν- ἀ- σεσθαι τον βασιλέα μου. - θον, α ρὶ τῆς βασιλίδος' φη ,τῆς

ἐμοὶ συνοικον σκεπτέον, εἰ χρὴ - ταυτην φεώγουσιν ψαν συνδέπεσθαιΠ ἐν δ Δ Γερμανῶν αυρο θυγάτηρ δωκος Hi Μαρου-- ζουῆ του παρ αυταῖς ἐπιφανεστάτου καὶ λαμπρωτα πάντας στους μοφυλους πεπάλλο-ος Οὐ γένους τοῖς μis ἀν ματῶν ἀναγκαίων ἐδόκει αὐτ17ν τον βασιλέως γαμετὴν συμπαραλαβεῖν, διὰ θώαλαοτους τὰς γοναειας εχα μεν αυτῶν, to

ἀσθενῶς ἐχουσαι καὶ ἀφυ- καὶ αν - αυτοῖς οὐ μικρὸς

νομένοις επειτα eli καὶ τύκη χρη--σις τουτο προς το ρα

διον ἀποβαίη, ἀλλ' - ὁρισας παντήσει καὶ τὰ ιετὰ ταυτα-

ε, Ita scripsi ex coniectura . . , qui ad h. I. Ita In Graeco μυκὸς τιμ πρωὶ ουῆα, ubi lan ormiano eorrtimum est, quod ait interpres, sed ita scribendiunt λυκις τι φρονι ovox, dest, Italice due di Brunzua; nam eius linguae magnus usus Constantinopoli, ut eoniicere is ex Ioeoruni appellationibus, ut Declini re es Σαμία etc. Litterae autem o valent δ apud Graecos inseriores, ut infra patebit saepius' μ valent β, ut ἀπαλότα pro baloιa, et φααυλος, Miltia, nomen Venetum. lateretur, tamen excelso et patienti animo iraque ad ipsum discrimi

nis articulum exspectandum esse mohult, eum enem aliam mentem

induturum et a conceptis maleficiis destiturum eonfideret. Nunc autem de coniuge mea decemendum est, hiquit, utrum eam fugientibus nobis pone sequi oporteat Hae emeritianis erat principis Brunsvicensis, apud suos eminentissimi et splendore generis inter omnes sui ordinis facile praeeipui filia Protostratori igitur et Syrgianni faciendum videbatur, uti imperatoris coniugem assumerent, quando et ist3i suas secum haberent quin omnem lapidem movendum, ut et impin

eatrix eum imperatore esset.

r. At enim Cantaenetenus magnus domestim acorsum ab lla sentiens, opinionis suae momenta his verbis explicavit Primum discessio nostra clandestine et anxie nobi satagentibus futura est: a feminis ad huiusmodi laborem infirmis et natura nemiaquam idoneis, summit periculum eonflabit et nos ipsi non medioere habemus formidare discrimen, si in laeto ipso deprehensi fuerimus. Adhaec etiamsi sortuna favente hoc operis vene processerit, tamen Posteriorunon perinde evenienti Nam si ab avo manus ad nos insequendoa

99쪽

Βεκα πολλαπλασίοις λίγους συμπλεκομενους αποθνησκειν, ἀνοιδέτερον ἐλέσθω προσήκει -- ἀντας προς δὲ τουτοις,

δῶ -- - ριέλλειν - κατατρίβειν τον καιρον ὁμαλως βα-ro rea καὶ ἀνειμένως, ἀλλὰ κατε--δασμένως aeta σον τάχει

αναχώρησιν χρη ποιεῖσθαia ὁρῶντες ει - τους ἐπιλοίπους

mittatur, alteriam e duobus cogemur aut uxoribus relictis porro fugere, quod nos timiditatis, ignaviae, dementiae, temeritatis erimini-hus maculabit, ut omittam, quod i peratrici dedeeoris auctores erimus, quae Pro aptiva abducetur aut imperatricis ausa paue eum multo pluribus pedem conserentes interfici quorum utrumvis eligere, a Prudentia abnorret plurimum. Praeterea neque ad quo proficiacimur, constantem erga nos dem serun Quod eum ita sit, non cunctandum, neque aequabili et lento passu bonum tempus conterendum sed enixe et aceelerato gradu ambulandum est, ne, antequam perveniamua, incolae adventu nostro praecepto, unanimi consensu urbe nos arceant reliquisque urbibus ad similem audaciam exemplo suo praeeant sed ut apsime aiuntium adventus nostri ap- Portemus urbemque occupemus. Illud insuper imperatrici ad e mitandam virorum fugam non levi mpedimento si quod uterum fert. Ob hae Omma aequum iudico, ut illa se non moveat nos autem fortunam subeamus et, si quidem res, Deo bene iuvante, ad voluntatem suxerit, tum a m Us quoque eo accersatur, ubi coniux fuerit; sin secus, ipsa saltem secura dega His ut praeclare dictaa, imperator et reliqui suffragantea, quando quove Paeto se sederont, ei inspiciebaut Ceterum cum Perspicerent, etiam reu-

100쪽

A. s. 13αμῆς συρολετον καὶ τους ἐν τέλει ἐν δεινῆ τιθεμένους την βασιλέων δμιφοραν καὶ κακῶν νιπάδας τεο κρινῆ των 'Pωμαιωνου μαριας προσδοκουντας καὶ περι τουτων πρὸς ἄλληλους ἀειδιαλεγομένους, καἰ προσδοκίμου οντα mi βασιλεῖ διαλίζεσθαι

περ του μὴ δεῖν νεωτερι ιν, ἀλλ' ἐαν το εγγονον ἐπὶ σχηG

μαπος εἶναι,- ρινγαλιον κακῶν αἰτιας ἐσοριμης καὶ ταραχῆς D τῆς τοιαυτης ἐπιχειρήσεως, ἐπεὶ εδοξε καροερεδν το μέλλον ἀπεμβωεσθαι σκοπουντας, ζαποστέλλουσι προς Θρακην τον Συρ-

γιά-ην τῆς ἀρχῆς ἐπιμελησομενον αυτο δὲ προσεκαρτέρουν

τῆ Κων παντίνου ἐν τουτοις δὲ τῶν πραγματω οντων, Ῥε

μέγας κονοσταυλος Μιχαηλ ὁ ορνίκης, Ῥιητροθεν μὲν καταγένος προσήκων τῆ πρεσβυτέρω τιον βασιλέων, καὶ πολλῆς ευ-

μενειας ἀπολαυων παρ' αντι καὶ τιμιῆς - μονον διὰ την συγ

γένειαν, ἀλλ ωτι καὶ φρενος ἐν βαθείας αὐτους τροπους ἀγα- θος καὶ προς τὰς ἐπαρχίας ἀνήρξε. βασιλέως ἄδοντος, ων is

κρυφα περ βασιλέως οὐ νέου, το ατοπον eo εἰκος των μελε- et eo ιένων ποδεικνυς, καὶ ως πολλῶν σοιτο συμφορων αιτιοντα βασιλεία Ῥωμαιων ον τε κατορ η το μελετωμενον ανχοτε μ' το δ αυτ τουτο καὶ Μετοχιτης λογοθέτης ο μέγας ος μεσιτευων με τοτ τῆ διοικήσει πιον βασιλικῶν πραγμάτων

I. πονοσταυλος ex nostrate vocabulo conestabia , dicitur κοντοσταυλος an P. quos tum proceres, tum magistratu dissidio imperatorum graviter offendi, calamitatumque densissimos imbres ommuni Romanorum inde metuere, et eas crebris usurpare sermonibus, exspectarique, ut iidem cum imperatore agerent, ne quid novi et inusitati ince Ptaret: se nepoti ornamenta imperatoria permitteret quod alioqui molitio senis ingentium incommodorum ac motuum futura esset ma teria, durandum et quo res evaderet observandum esse censuerunt. Itaque Syrgianne in Thraciam ad praefecturae suae munus imisso, ceteri Constantinopoli haerere perseveranti In hoc rerum statu ma gnus contostaulus Michae Tomices qui matem genere imperat rem seniorem attingebat, nec postremum gratiae et auctoritatis Io-- eum apud eum tenebat, non tantum quia cognatus, sed quia non vulgari prudentia, et morum probitate egregius, atque a provinciis, quas imperatoris concessu administ rat, aequitatis et integritatis Iaudem maximam repotiaverat hic igitur retus ea gratia, qua alerebat, clam aliis ad imperatorem accessit', et cum eo super nepote collocutus, quam aliena a ratione tentaret, non immerito ostendit, quamque varias in imperium Romanum calamitates inveheret, sivexisteditata feliciter, sive contra irent, demonstravit. Id ipsum et a gnus logotheta elouhites praestitit, qui tum domum imperatoriam,

xiv aulam regebat,ivir alioqui solera, et non Christiani modo, sin