Ioannis Cantacuzeni eximperatoris historiarum libri IV.: Graece et latine

발행: 1828년

분량: 631페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

601쪽

HISTORIARUM II. m. 535

παρεσκευάζετο α λενς ς εἰς Βυζάντιον - ἐπανήξων μετα A. c. a M.

δε παρασκευαζομένεν καὶ ο παρακοιμώ μνος -οκαυχος ει Βυζαντιου κεν ου πολλαῖς δὲ στερον ημέραις τεν μεγάλεν δομεστίκεν προσελθών, ἀνεμίμνησκέ τε παλα- ευεργεσῶν D5ών πῆρζεν εἰς--ον καὶ νυν ἐδεῖτο, τῶν μεν ἐτησίων προοδων, ας αυτος καρnονται, βασιλέως παρασχοντος, κληρονο-

μους εἶναι παῖδας τοὐς αυτου ' αντον δὲ ἀδείας τυχοντα ἐκ βασιλέως, φροντιστηρίου προσελθεῖν, πῶσι τοῖς του βίου χαίρειν εἰποκτα, μίαν δε ποιουμενον φραντίδα το την φυχὴν is Ioτων πολλῶν κηλίδων, ας αατῆ προσετρίμνατο ἐκ των πραπι των ἐκκαθαραι εἰς τουτο γαρ ἐκ Βυζαντίου ἡκειν, νειμανετέραν τῆς ἐπιδηρείας εχον τα αἰτίαν ὁ μέγας μὲν ων δομέ-στιμος οἰόμενος τα εἰρη/μένα ειναι ἀληθῆ, αυτος τε φασκροον ἀν ἐνδώσειν, μήτε βασιλεῖ περι τουτου διαλέξεσθαι. O MI 5αυθις καὶ πολλάκις προσελλον, ἐδεῖτο περὶ τῶν αυτῶν καιορκους προσετίθει εος ου πλαττεται την ωτησιν, ἀλλὰ προορ- P. aera γου παντος i-ῶν Ny ἀναχώρησις του κοσμου καὶ, ουδ' ων εἴ τι γένοιτο μεταβάλοι τῆς προθέσεως. διο ai τυντην ἱκέτευε τελευταίαν εὐεργεσίαν καταθεῖναι ἐπ πολλαῖς ταῖς προτερον γεγενημέναις. ο μεν υν τοιαυτα ριετὰ σπουδῆς ἐ

s. lndντα d. V. recte pro an ὀντα. Piti, dum se imperator ad reversionem Byrantium instruit, Apoca Chus cubiculo sacro praelaetus inde veniens, paucis diebus magnum domesticum adit, quibus olim eueficiis ultro ab eo esset obligatus in memoriam redigit rogat, ut filii sui redituum, quos in iugulos

annos caperet, imperatoris concessu heredes instituantur, sibi autem eiusdem bona venia monasterium liceat inaredi, valedicentem rebus huius vitae omnibus et in una tantummodo solicitudiue Versantem, quo pacto ex anima sua tot maculas quotidianis actionibus inustas eluat et hanc unam causam prosectionis huius sibi extitisse. Magnus domesticus illum vera narrare opinatus, nec se id Permiε'surum, uec eum imperatore super ea re locuturum asseveravit AP e Melius rursum ac saepius accedere, idem flagitare et iurare, e ex animo petore sibique tam rugiferum nihil posse contingere, Ram mundo secedere nec ausceptam voluntatem depositurum, quo meumque cecideri Orabat igitur suppliciter, ut ad multa in se se nefacta hoc postremum adiicere ne gravaretur. Itaque ille quidem serio Videt,atur hoc poscere. agnus autem domesticus quia Pertitionem videbat momenti maximi, eam imperatori Sponit, quom

602쪽

βασιλεῖ μὲν ου αν ιη κατὰ γνώμην, ἀλλὰ καὶ Nouos μαλλον του βίου σου ἀναχωρουντος ως ἄν δὲ μὴ πραγματος ἀτω καλου καὶ θεοφιλους κωλυμ αυτος ὀφθεὰ οκῆβασκαίνειν τοῖς κοιλοῖς ἐνδίδωσιν''. o μέγας δὲ δομιστικος μὴ πείρας ἔνεκα τοιαυτα λέγειν φασκε δέον, ως -κ νφθυνοι τὸν ἀπολογίαν εἰληφως, καὶ συντάζάμενος ἀναχωρο-io σει' ἀλλὰ μαλλον εἶ τι δέοιτο αυτου, κωλυειν βασιλευς δὲ και δεις φασκε τὰ προειρημένα λέγειν προ αντο κώc γὰρ ἀκουσμαί τε τῶν λογων - μενε ἐπὶ τοῖς προτερον. M ων ἐπείθετο τε βασιλεῖ καὶ παρακοιμωμένε ἐξήγγελλετον βασιλέως ο δι μηδὲ λους σχεδον ἀκουσαι ναμεί-is νας, οἰε - φασκε μάλιστα κατὰ γνώμην εἶναι amasi την ἐκείνου ἀναχωρησιν καὶ λη προθέσει ἐπιτρέπειν λπεὶ δὲ υ φίλον αυτεν, ουδ αυτον ποιησειν ὁ δε οπιως ἐπὶ τοῖς προτερον λεγομένοις εζηπατει συνιεῖς, βασιλεῖ μετὰ παιδιας προσελ ν ἀπηγγελλεν σα ὁ παρακοιμώμενο ἀποκριθεί'. βασιλεῖ δὲ διατριβην τε ο μετρίαν παρέσχον οἱ λογοι καὶ τι μεγάλε δομιε- Διὶ παιζων ἔλεγεν, - ἀντον ἀν πεισθείη, οξυτερον τε νοεῖν οντα αυτου καὶ μῶλον

ἔγ- των θων εἰδοτα καταστοχάζεσθαι γνώμας ἀνδρῶν rsuspicio vera incessit, rem non ita se habere, sed alia quapiam fleausa totum fingi. Proinde mirari se dixit magnum domesticum, fidem possit tribuere. Quo asseverant , esse aliter non posse Sr g tu, anquit, pericliteris velim eique dicas, non probaturum, sed moleste laturum potius imperatorem, si a vita communi sere moveri Verumtamen ne rem adeo honestam Deoque amabilem a pediendo videatur ei bona invidere, non repugnaturum. Non pu est, exeipit magnos domestiens , tentandi gratia hae ei dicere: si vi enim responsum audiet, valedicet ac secedet sed potius, si quide egeat, coepto prohibendum. Imperator iterato iubet eadem dioi nam audientem fore et in statu priore perstiturum. Paret Omeau eus imperatoris responsum Apocaucho renuntiat. Qui nec totum quidem audire sustinens, putare se ait, secessum suum imperator etiam atque etiam iucundum accidere eiusque saevitatem libenti33i me Oncedere : quia vero ipsi domestie displiceret, non se βοι' rum Is Verbis eius antea se reumscriptum fuisse intelligens,

Peratori iocabundus, quid ille responderit narra Unde non medi' eriter delectatus imperator, domestico per indum, Saltem uno re de. . inquit me solertiorem esse te magisque nosse, ex homihum

603쪽

HISTORIARUM II. 38. 537

λους δμιλέχθησαν ἐν παιδια Ἀποκαυχος Misomo πολ λὰς 5ἡμέρας ατθις, μεγάλε δομεστίκεν προσελών, τὸ μὲν ἀπο

στῆναι' Ἀφασκε πηντάπασι του κοσμου, καίτοι μάλαπα κατα

μοι πλουν, τὰν ουσι αν τοῖς παισὶ δαλομένον, την διαφέρον

σαν ἐμοὶ του πλουτου μοῖραν εἰς τον κατα των Περ- πο-

Ioλεμον ἐξαναλωσαις isti γαρ ως ηδ' - αυτοὶ στολοις P. λοις χρώμενοι, νησους τε ἡδ'Ἀλνδραποδισαντο πεδον, Muπρος Θρήκην περαιουμνοι καὶ την ἄλλην Μακεδονίαν, υμὸν ἀλλὰ καὶ Ἐλλάδα κα Πελοποννησον κακως ποιουσιν εἰουν - πρωτον, πεπα καὶ βασιλεῖ πω μένει δοξειε λυσιτ r5λεῖν καὶ παράσχοισθε Βυζαντίου τε καὶ τῶν νησων την ροχὴν καὶ χρήματα ἐκ τῶν κοινῶν os ἀν μῖν βουλομένοις si, στολον ἔξαρτυσομαι αυτος, καὶ ἐκ τῶν ἰδιων προσαναλωσας, καἰ πάση σπουδὴ καὶ προθυμια πολε ιησαν τοῖς βαρβάροις οιομαι

δὲ 'Pωμαιοις τε ἀφέλειαν --την τυχουσαν την ναυτικ ' ταντ ρο- οζενήσειν δυναμιν θαλασσοκρατουσαν καὶ ἀπειργουσαν το ς Bβαρβάρους του μη τας νησους καὶ την επειρον κακουργεῖν καὶ προς το σωτηριαν της ἐμος ψυχῆς τα μέγιστα στρεφθλισθαι, ἄν οἱονεὶ λυτρα τα χρὴμ τα παρεχομινε ΠΜ των

r. πιωθαι legebatur. Verbis eorum sensa coniicere. Tum domestieus, et iampridem re didisse, nec ita excellere ipsum iudicio, ut lateret et nunc maxi me confiteri, se ab eo intelligendi prudentia longe ictum εse. Haec illi inter se loeantes. Apocauehus paucis diebus interiectas, denuo magnum domesticum conveniens, mundo penitus nuntium remittere uo sibi licuisse dixit, quantumvis id ardentissime eupiViset Verum secundam, quod aiunt, navigationem sibi occurrere, ut

divisis inter filios saeuitatibus, divitiarum sibi partem potiorem re tineat, quam in helium Persicum conserati his enim, inquIt, quo modo plenis assibus insulas iam prope in aervitutem redegerint ruomouo Thraciam et Macedoniam , eo traiieientes, imo et e la-em ac PeloponnNum incursent. Quare si tibi primum, deinde im-

Peratori abs te persuaso onducere videbitur, ut ByEantii insularumque Praesectum me declaretis pecuniamque ex aerario , quantam o lueritis, subministretis, ego addens de meo classem instruam omn1que diligentia et alacritate eum barbaris decertabo. Puto autem navalem istam expeditionem mare obtinentem barbarosque coercentem, ne in insulas et continentem grassentur, eum Romanis non Parum profuturam tum ad animae meae salutem momentum Pra

604쪽

A.c. i3έομελλόmo vin τῶν βαρβαρων υποκτί-σθα καὶ ἔβαν αὐ- διζεσθαι. ως ουν εἴς τε το κοινον ' μαίων τῆς ἐκεῖλν ἀφελεια διαβαινουσης καὶ ἰδια εμο - ἐλιγης ἐσομμης εἰς την σαπηρίαν τῆς φυχῆς, δέομαι βασιλέως τε καὶ σου, τὴν χαριν ταυτην παρασχεῖν': 'O μέγας δὲ δομωτικος αυτ τεs

V. 26iκα τω κοινε λυσιτελουντα οἰομενος παρακοιμώμενον αἰτεῖν, αυτος τε πει θετο καὶ ἐπηγγείλατο ποιησειν, καἰ βασιλεῖ acua πελλε προσελθών, αμα καὶ ἐναγων προς τὸ δεῖν την αξιαμ

σι αυτου λυσιτελουσαν πραττειν τε κοινον βασιλευς δὲ εἰοπουδάζων ταυτα καὶ μὴ εἰρωνευομενος λέγει, πυνθανε ' ινςlo

δ' ἔκουεν, ου - παρέρ p, ἀλλὰ μετὰ σπουδῆς λέγειν, λυ-

μάζειν φασκεν αυτου πολλὰ, εἰ προς τοιαυτην επιχείρη ιν ἀξιόχρεων νοθο σεσθαι Ἀποκαυχον εἰ μὲν γαρ ἄμενος σοὐφιχον εἶναι ταυτην ἐβουλευσα αυτε την χάριν καταθείνω, ἴσθι σεαυτον ζαπατων' ουδεν γαρ ηττον πω σοι πολέμιο is ἡ ἐκεῖνος φίλος εἰ δὲ eo τε κοινε λυσιτελ37σοντα τον

Περσῶν πολεμον ἐγχειρι ιν παραινεῖς, ἔτι μαλλον τρι-Dζειν, θεν ορμώμενος αυτος τε ἐπείσθης καὶ ἐμοὶ προειχοντα ἰσα σφεβουλευειν. ουδε γα ουδὲ παρα πώ- τον βιον ουτε κατεπραέατο τι πρατιώτη πρέπον, ουτε ἐμέλλησεν,aο ἀλλὰ φορων τε εἰσπραξεις δημοσίων καὶ χρηματων κα προορ μην διοικησεις φίλαι, αἷς ἐγγεγηρακως, εἰκοτως ἐν τοῖς τ' '

a Post ἐξανδραποδίζεσθαι excidit ἐξέσται. αὐτόν legebatur.eipuum allaturam, si mihi argentum meum ad sutura tamquam lytrum eccatorum impendenti, a barbaris aut captivum abdue aut interfici contigerit. Quando igitur ad ommune Romanorum et ad me Dor una, ad salutoni animae non parva ex hoc redundatur eat utilitas, imperatorem et te ovo, ut hoc apud me benefletum potior Velitis Magnus domesticus Apocauchum sibi et reipu blicae commoda petere iudicans, assensit et facturum spopos dit reque ad imperatorc relata, eum ad petitioni uie, e lati reipublicae salutari, obsequendum impellere institit. Imperrator, num ex animo ista citraquc dissimulationem dieat aetaei latur audiensque non quasi aliud agentem, sed dedita opera dixis e Equidem te impense miror, inquit, cum ad huiuscemodi conatus , Poeauchum idoneum censuisti. Si enim arbitratus esse amicum tibi, toc in eum collocare critum voluisti, erode mihi, tute tibimet it ludis Tam enim ego tibi inimicus atque hostis, quam ille mi Si autem bellum ei contra Persas aggrediundum suades, amplius mi ror , undenam tu persuasus, idem mihi persuadere nitare. Nun In hic homo, unquam in omni vita sua militare aliquod facinus Mi yx neque edet: scd tributorum publicaequo pecunia et redituum ς'

otiones Procur tionesvio eum delectantes in quo munere quovi R

605쪽

HISTORIARUM II. 38. 539

οντοις ἐμπειρίαν - σατο πολλην τα δὲ τοιαυτας πρι A. c. rho ξεις αὐτας ναυμαχίας ἀνδρος δεχθαι μάλιστα τοῖς οπλοις δε τραφέντος καὶ σαφεῖς - αποδε εις ἐν πολλοῖς παρεσχημέν- τῆς τε τολμης καὶ τῆς ἐμπειρίας τῆς κατα τα ριαχας 'εδ εφω-5σκε ταισα μὲν καὶ αυτος εἰδέναι περὶ παρακοιμωμένον ουτε γαρεαυτον ησκει παρατον βιον ἐν ταῖς προσηκουσιν εργοις στρατιωτη, ολ ἀποδειξιν τινα παρέσχα ουδεμιαν - τολμ' ουτε ιμ- P. 327πειρίας ' θεν ουδὲ οἷ ἀζιοχρεων προς στρατηγιας τον κατα

Περσῶν πολεμον αδτρ ἐγχειρι ιν παραινεῖν ἀλλ' εἰδως μαλι-1oστα τους Πέρσας πεζομαχμας μὲν καὶ ἱππομαχιας ἐμπειροτάτους καὶ δεινου δεομένους του ἀντιστησομένου στρατηγου, ἐν ναυμαχμαις δε ἀτολμοτάτους δι' ἄπειριαν καὶ ραδίους τε προστυχοντι παντὶ ττασθαι, ἄλλως τε καὶ τριηρεσι ταῖς μετέραις πολλους παρεσομένους ἐμπειρπατον κα ναυμαχιῶν καιη5πεζοριαχιῶν, οἷς i ρήσεται παρακοιμώμενος διδασκάλοις προς το πολεμον αυτος τε φο θον μὴ δεῖν ἀμβλυνειν τὴν προ- αν αυτου τὴν περὶ τὰ καλὰ καὶ σοφηκω δενσοριενος την στρα- Bτογιαν ἐπιτρέπειν. Ἀσως γαρ ὴ προ ριι τῆ ἀτολμία καὶ πειρια ἀντίρροπος φθεῖσα, Ἀρῆσιρον προς τι τῶν δεοντων uoἀποδειξει προς ταυτα ὁ βασιλευς ,ορῶ μέν σε δεῖπε ,μάλιστα προθυμουμενον Ἀποκαυχον των τριήρεων ἐγχειριζε τὴν αρχὴν κα διὰ τουτο ουδὲ πολυν περ αυτου βουλομαι ποιεῖσθαι λογον, ἀλλ' ο προείλου πρῶττε. υχορια δὲ μ' κἀν

τοῖς τοιουτοις αυτος φανεῖσθαι ἀληθευων. Tοιαυτα προς

consenuit, lure multiam experientiam est adeptus. Haec autem negotia et praelia maritima virum quaerunt maxime, qui militiam a Puero toleraverit claraque sortitudinis et bellicae exercitationis documenta saepe dederit. Tum ille, se quoque haud nescire, Poeauchum, quamdiu adhue vixerit, in nullo opere militari versatum n que ullum vel generosi animi vel usus bellici specimen prodidisse. Quocirca non se auctorem esse, ut tamquam accommodato duci bellum Persicum mandetur sed eum videat Persas pedestri equestrique Pugna valere plurimum, quibus dux bene peritus opponi debeat, navali autem conflictu eosuem propter insolentiam timidissimos ac Τeque a quovia obvio superari: adhaec in Romanis triremibus fore naValis et terrestris praelii scientissimos , quos ille magistros capere Poterit, ideo se existimasse, eius ad res praeclaras impetum retundi non oportere et ut navalis exercitus imperator fiat, rogatum Venisse. Forsitan enim ardorem eius timiditatem pristinam et inscitiam com Pensaturum, et alicui rei agundae aptum atque utilem redditurum. Bursum imperator, Quia te ad triremium praesecturam Apocauebo mandandam mire propensum cerno , plura non dicam tu quod ψ-

liberatum habes, saetas licet. Utinam hisua vates reperiar Post

606쪽

A.c. 1Μ ἄλλήλους ἐτῶν διειλεγμένων, ἐπεὶ ἐδέδοκτο παρακοι μιν

Βυζαντιου καὶ των νησων ἐπιτρέπειν την πλὴν αμα τοῖς hi τουτων ἐτοσιοις φοροις, γραμματα γραφετο βασιλικα, γ

C Περσῶν, καὶ απο τῶν δημοσιων κειαύοιτα λαμβανε πο-ssis μυριάδας δεκα ἔστε εχειν εὐτε τομων κα an τῶν ἐδιων, ως πέσχετο, τριήρεις τε παρασκευάζειν καὶ το ια-

σθοφορικὸν τρέφει το ἐν ταυταιοῦ ἐπεὶ δὲ τά τε γραμμοώληφε καὶ τον πην ἐνεχειρισθη, προς Βυζάντιον ἐλθών, τὰ μὲν βασιλικὰ γράμματα οὐ παρέσχετο ἀναγινωσκεσθαι L'iοι-3.7σίας, ως αν εἰδεῖεν πάντες ώς τῆς περὶ aυτους οφὸς ειν καὶ κηδεμονίας βασιλέως ὁ στολος εργον - τε τῶν βωμ

κα o επαινος προς βασιλέα η ἀλλὰ ταυτα μὲν ἀφανει --Dρεδιδον αυτος δε τὰ μὲν βασιλικὰ χρηματα αρὰ των ais V. 26 δημοσι πραττον ον λαμβάνων κρυφα, ικοθεν ὁ ἀναρρο ροδον μεταπεμπομνος, ἐπληρου τὰς τριηρεις Ἀζών αὐτος α, ἐθηρατο τὴν Mξαν τὴν παρὰ του πληθους, καἰ πολυς ην εὐμενος παρὰ παπιν ιώς των οἰκειων οὐ φειδόμῶνος υτε χρη- τιον ουτ ππων πὸ των κοινῆ λυσιτελουντων. βασι ε Φε, ρωσπερ εἰκος, προσεπιβετο τὴν μέρι νιν καὶ τον προσμον τροπαρὰ τῶν πολλῶν ως τῶν λυσιτελουντων πηκοοι μηδεμ

ποιουμένον προνοιαν. μως δὲ πληρώσας τὰς τριήρεις περι πλευσε τὰς νησους μέχρι λιου. καὶ ἐννέα ναυσι Περσονή

Iloquium istuc, ubi certum suit, Apoeaueho Byzantii insulari mr'

Praesecturam cum earum Vectigalibus committere, instrumentum Peratoris nomine consectum est, quo ille classis ontra Persas dum designabatur et de aerario centum aureorum millia sumere iubev3

tur, ut hinc et ex propriis, quod pollicebatur, triremes comp Rc mercenariis militibus de viet provideret Ilia litteris coepi et Praefecturam consecutus , Bygantium venit nec eas in Onyeu legendas exhibuit, ut omnes nossent, assem imperatoriae erga ili' benevolentiae a solicitudinis opus esse, sumptumque de imper in t Pecunia 3uppeditari quo proinde Ilum vulgus admurmurationi in e laudibus prosequeretur sed eas quidem Oeeultavit ipse ussi qua toribus ciam pecuniam acciperet, domo sua manifeste aliam p tebat et triremes instruebat ac popularem auram captabat RFq Pereque celebrabatur ab omnibus, quod ne pecuniis suis ne i boribus adiuvandae reipublicae causa parceret. Contra imperat' ς autem, ut erat consentaneum, apud plebem querelae murmur q' excitabantur, ut qui subiectorum commoda nullo loco haberet. p eauchus instructis triremibus insulas usque Chium cireuum3yis eum tu novem Persicas naves 4neidisset, iis eum ipsis vere' t

607쪽

HISTORIARUM II. 33. 54i

περι-- ἐκρα σεν αντάνδρων καὶ παλιν πέπλευσεν εἰςA. c. t 34o

Βυζάντιον. -υ μνος δὲ ὁ βασιλερος - αυτ περ τι βασιλικὰ γράμματα κακουργηθει', καὶ ως λογον διαλίη μὴ βασιλέως, ἀλλ' ἐκ τῶν ἰδιων ειναι τὴν δαπάνην τῶν τριήρει P. 3235ων, ὀργῆ τε ἐφέρετο προ αυτον καὶ προς τὸν μέγαν δομέ- κον ιυς υπὲρ ἐκεινου πράττοντα ἀεί , οραζ' φη ,,οἷα καον τυρευει - δε καιτοι πολλάκις ὁρμιηθεις τὰ δέοντα

ποιεῖν σου κωλυ-ος, ἀπεσχομην νυν δέ μοι δοκῶ μηδὲν ἐμποδιον ἔσεσθαι, α αυτος ιομαι λυσιτελεῖν norata.' βασμxoλευς μὲν ουν τοιαντα εἶπεν οργιζόμενος. δ εαυτῆν συνει--δώς μάλιστα α&ιε τῶν παρωτω οντι, αντος γὰρ παρέσχετο-ποκαυχι τὴν χην, βασιλέως ἀντιλέγοντος, σιωπῆ παρῆ θε μηδὲν αποκριθείς. βασιλευς δὲ πριβρος αρχομένου διω-A.c. i Mi si νας ἐν Θεσσαλονίκη, αρας ἐκεῖθεν ηλθεν εἰς ιδυμοτει Ba5χω καὶ μετα μικρον ἐγένετο ἐν Βυζαντι ιν ἐνδιατρώνας δὲ καὶ Βυζαντίοις χρονον τινὰ ουχὶ συναν, μελλεν αυθες εἰς

μα-ην ζελθων πολιν παλαιὰν κατεσκαμριένην, ης φασιν' κάδιον εἶναι οἰκιστην τον Θεοδοσι- ο μεγάλου, ἐξ ἀκαὶ την προσρπορίαν λαχεν Ἀρκαδιον προσαγορευοριένη πο-aoλις, αυθις ἀνοικοδομεῖν, στιν ου καναχρι νυν περισωἡζομένων τῶν τειχῶν, ἀγασθεὶς του τοπον την νέφνειν - ην γαρκα περὶ τας οἰκοδομὰς φιλοτιμος ο βασιλευς, οὐ μονον χρείας νεκα. ἀλλὰ καὶ ψυχαγωγίας ἄν τοιμος ἀναλουν. περι3. λεγου Iegebatur. Potitus, Byzantium relegit Imperator, ii eius in liueris supprimen

dis nequitiam, et quomodo in vulgum voces Parsisset, non imperatoris, sed suam esse pecuniam, quae in triremes impenderetur, seivit, in hominem excandeseens, magnum domesticum, ut eius Per

petuum fautorem, his verbis compellat Sentin quid Apoeauchus struat Ego vero tametsi frequens quod erat mearum artium volui. abs te impeditus omisi. Nunc mihi ad ea quae e republica fore iu- die facienda, nihil erit impedimento. Haec ille irarum plenus Domesticus sibi conscius ut auctori huius tragoediae ipse namque im- eratore nolente , praefectura illum auxerat cum silentio discessit. mperator usque ad vernam tempestatem Thessalonicae moratus, i de Didymotichum et paulo post Byzantium se contulit, ubi cum Uaud diu mansisset rursum in hraciam erat egressurus, ut anti quam urbem iam eversam, alicubi muris usque hodie adhuc integris euius Arcadium Theodosii magni filium conditorem serunt, a quo et nomen invenit, Arcadiopolis dicta reaedificaret, loci natura lectatus videlicet Erat siquidem imperator etiam aedificationum percupidua Paratusque non necessitatis modo, sed et voluptatis causa

in aedificia sumptus impendere. certe prope Thessalonicam a su

608쪽

A. c. i341μis γὰρ Θεσσαλονι; ν ουπω προτερον - το Γυναι--αστρον προσαγορευομενον λειχισε καὶ πυργον ἐπιστήσας ρεπέθει

τε μέροπον καὶ καρτερωτατον αντισχειν προς πολεμων μηχανας οθεν λαχε καὶ τὴν προσηγοριαν, eo καὶ γυναικειας ουσος φρουρας κρειττων ἐσομενος παντοια πολεμων προ-5βολῆς. καὶ περ Φερας τερον Σιδηροκαστρον, καὶ αυτο διωτῶν τειχῶν λεωπαγὲς καὶ λια οχυρον ἀνομασμένον Ἀμφίπολιν δε τὴν ἐν Στρυμόνι πολιν Ελληνιδα παλαιαν, ἐκ πολλῶν ἐτων κατεσκαμμένην αυθις ἐτείχισεν ὁ βασιλευς καὶ συνενασεν ἐκ των περιξ πολεων πέρι νας ἀποικιας ου μον αλ- roλα καὶ περὶ Θρακην παραλιον ἐτιραν πολιν κατεσκαμμέννη D καὶ αυτην , ές φασιν Ἀναστασιον βασιλέα 'Pωμωων οἰκι- στην καὶ ἐξ ἐκείνου προσαγορευομένην, ανέστησεν αυθις - πασαν, ἀλλ' οσον μαλιστα ἐνῆν ἀπολαβων, καὶ Περιθεωριον προσηγορευσεν Ἀτερον δὲ φρουριον ἐδειματο, ου πολυ ἀφ is στηκος θαλασσνς, υιποταμον προσαγορευθέν. α δὴ πανταου μαλλον φιλοτιμιας η ἀσφαλεια τῶν χωριων λακα, ἐν οἷς

ἐκτισθησαν, ἐτειχισεν ο βασιλευς Ἀρκαδιουπολιν δὲ διὰ τὰς ἐκ τῶν ιυθων ἐφόδους ἀναγκαίαν ὁσαν, ἀνοικοδομῆσαι βουληθὸν πολυτελῶς καὶ οἰκητορας ἐκ των ἐπιφανων ἐγκαλ-αοδρυσαι, χυδαιμιονά τε κα Ἀλβίαν ἀποδε αι καὶ των κατὰ τὴν Θρήκην ἄλλων πολεων περιχουσαν πολλε μετὰ τῆ μιε- γάλην πολιν.

damentis Gynaecoeastrum appellatum eoustriixit, et tuream magnitudine maxima atque ad hostium machinas excipiendas validissimam imposuit unde et nomen sortita est, quia quamvis a foeminis de usa, quemvis hostium impetum elusura siti Iuxta Pheras Sidero strum excitavit, et ipsum ab murorum soliditatem egregiam sic nominatum. Amphipolim autem ad Strymonem fluvium, urbem Gra eam et vetustam, multis abhinc annis dirutam instauravit et ex se hibus finitimis coloniam eo deduxit. Quin et aliam Thraciae maritimam urbem ab Anastasio imperatore, ut fama est, conditam et ab eo dietam, tum autem destructam restituit, non totam illam quidem, sed quantum potuit, moenibus complexos, et Peritheorium indigitavi Praeterea haud procul a mari eastellum Dipotamum aedέ-ficavit. Atque haec omnia non gloriae causa magis, quam ut loca, in quibus ea construebat, secura ac tuta redderet Arcadiopolim vero Scytharum incursionibus prohibendis necessariam, maioribtis

Impendiis instaurare, et nobilibus incolis ibidem collocatis, felicem ac beatam et inter civitates Thraciae secundum magnam tuam urbem longe principem efficere voluit.

609쪽

HISTORIARUM II. 39. 543

in /ιβάσης δέ τινος ταραχῆς περὶ τὴν ἐκκλησιαν, A .c. 1 1

περιμεινας - τας προφάσεις τῆς ταραχῆς ποιῆσαι ἐκπο- P. 32o δων, ἐτελευτησε μετὰ μικρον, μηdεν ων ἐσκέπιετο εἰς 3γον V. 263 αγαγών. μοναχος γάρ τις ορμώμενος ἐκ Καλαβριας τοῖς B5-τινων ἐθεσι καὶ νομοι ἐντραφεῖς, νομα Βαρλαὰμ. ἄλλως δε νοῆσαι τε ἔν καὶ τὰ νοηθέντα ζ'γήσασθαι ἱκανώτατος, καὶ τὰ Ευκλειδου κα Ἀριστοτέλους καὶ Πλάτωνος ἐκ μελετήσας καὶ διαβοητος περ ταυτα ων. ἐπ κακεν τῆ μ μαίων ἐπεδημησε βασιλεια. πολλῶν γὰρ ἐνέπλησε καἰ μεν ioλιον στάσεων ειρονην ἄγουσαν τὴν ἐκκλησιαν. ποκρινάμωνος γὰρ τὰ -τινων ἀποσειεσθαι, λόγους τε συνεγράφετο κατ'αυτῶν καὶ ἀπεδεικνυε λογικῶς περὶ τον πίστιν σφαλλομένους, καὶ τοῖς μετέροις χαιρεν ἐθεσι καὶ νομοις κα ολως σαφεῖς ἐδοκει παρέχεσθαι τὰς ἀποδείζεις του κατεγνωκέναι τὰ α- C. 15τινων ἀληθῶς. διὰ ταυτώ τε υν καὶ τὴν ἄλλην σοφίαν της τε παρὰ βασιλέως ἀπέλαυε ευμενεια καὶ τιμῆς, καὶ παραμεγάλου δομεστικον ουδεν ηττον αγροποῦτο καὶ προνοίας ἐξι-ουτο, καὶ ουδεν ἐνέδει avrco του μὴ ἐν ευπραγίαις εἶνα ου-

φασίν τινα πτων, ἐξ ης τὰ μέτερὰ διακοσπινδήσει καὶ προς

Πολεμον χωρησε φανερως, ως δὴ μαθητιων τινι προσῆλθε

5. ἐκτραφεὶς legebatur.3s. Ceterum quibusdam turbis in ecclesia excitatis, paulo post, dum earum occasiones amputandi commoditatem exspectat, ita secedit, insectis omnibus quae suerat meditatus. onachus enim quidam e Calabria prosectus, Latinorum moribus et legibus educ tus, nomine Barlaamus , acutus alioqui et perspicax et ad inteli gentiam explicandam disertissimus insuper in Euclido raristotele Platone volutatus et ob id illustri fama, ad calamitatem Romani imperii Thessalonicam advenit multis enim magnisque seditionibus ecclesiam pacatam implevit. Qui cum se Latinorum dogmata profligaturum simulasset, libellis adversum illos compositis, demonstrabat, eos in religionis doctrina falli, nostrisque gaudebat institutis et a se Latinorum dogmata ex animo damnari apertissima dabat indicia, ut apparebat ob hau igitur sacram et illam aliam civilem eruditionem imperator honore et amore eum dignabatur, et magnus quoque domesticus curabat et diligebat nec illi quidquam ad felicitatem dccrati Hic ergo Barlaamus sive statim a principio ea opinione imbutus, sive postea immutatus, vel ut dicam rectius, a communi Christianorum hoste instinctus, occasionem quamdam assectans, qua nostra quasi per comoediam traduceret et bellum nobiscum apertum gereret, velut discendi ausa ad quemdam ex iis qui dicuntur qui

610쪽

A. 34i τῶν et συχαζοντων, λογον τε απεστερημένε παντελῶς καὶ oti-nγον διαφέοοντι ἀλογων καὶ ουδε φρονησεως γουν μαεσχηκοτωπρεπουσης ἰδιωτὶ ' καὶ ἐπεκρίνετο βουλε - μαθητευσαε παρ' υτιν αὐτὴν ὁδὸν τῆς ησυχιας ἐκδιδάσκεσθυι καὶ τους νομον τῆς ποταγῆς. πεισέ τε δεηθεῖς καὶ διέτρισνε παρ's αυτε μέρας ον πολλάς. καὶ μετα ταυτα του ἀμαθους ἐκείνου δεῖτο διδάσκειν περὶ συχιας καὶ τε τροπι κώαντος ἐν ἡσυχασταῖς αυθήμερον τελέσειεν ποθέσθαι. o his τε δολον μὴ συνιδων, πο τε τῆς παν κουφοτητος ἀ- παρειὰ αλλα τε δίδασκε τον πονηροτατον Ἀνονροως Mullo P. Moto προκοπιοντες κατα μικρον οἱ συχάζοντες - προσευχ

μενοι θορυβως, ἀγαλλίασίν τέ τινα καὶ ἄψρντον δονὴν και

θείαν ἐπιδέχονται ἐν τῆ νυχῆ καὶ φῶς ορωσι τοῖς σωματικοις οφθαλμοῖς ἀστράπιον περ αυτους ἐπὶ μεν ουν τοῖς uοις

πολλὴν κατεγίνωσκεν Βαρλαὰμ ανοιαν του ἀνδρος καὶ ἀμαθίαUrs νῶς δὲ ἀκουσας ορώμενον φθαλμοῖς σωματικοῖς, ουκέτι - διῆρει-νήνέσχετο, ἀλλὰ κοινὴν ἐποιεῖτο τῶν ἡσυχάζοντων --ταδρομὴν ἀπατεῶνας καλῶν καὶ ψευδομένους - ---λιανους καὶ Τηιφαλοσνυχους καὶ τα ρθὰ τῆς ἐκκλησίας ἡ Βγματα διαστρέφοντας καὶ εἴ τι λερον τοιουτον, καὶ διεμαρτυ- V. α ρετο ἀναφανδον - χε πάντα Ἀντινουν ἰπέχεσθαι--ῶrao

πλανώντων τε καὶ πλανωμένων, ους δε την τε αρετὴν τ

λείους εἰναι καὶ περὶ τα δοχμουτα μάλιστα ἀσφαλεῖς - των ἀνθρώπων τὰς νυχὰς οτοῖς διὰ τὴν δοκουσαν εολάβειαν

acente sive solitarii, mente ac ratione Iane aeuum paulumque a Bruto differentem, neque idiotae saltem instar prudentem, accessit, seque ab ipso institui et modum vitae solitariae ac prahcepta ob

dientiae ab illo discere velle simulavit. Quem pretabus vicit Pau- eosque apud eum dies mansiti Posthaec ab imperito illo contendit, ut se genus illud vitae doceret, et quomodo ipse quoque vel ipso Illo die inter solitarios referri posset. Qui dolum haud olfaciens et nimia levitate elatus, cum alia hominem improbissimum ipse stultus docuit, tum quo pacto paulatim proficientes solitarii et tranqui precationibus intenti, exultatione animi et divina quadam inexpli-e iliaue voluptate persundantur, et oculis corporeis lumen se cireumfulgens aspiciant. Bariaamus et alioqui hominem valde indoetum amentemque iudicare, et lumen audiens emi oculis corporeis, non sibi temperare, qui communiter solitarios insectaretur, eos imposiores , mendaees, assalianos et Omphalopsychos germanorumque ecclesiae dogmatum corruptores, et similibus vocabulis a Pellans palamque testificans, omnes ab eorum consuetudine refugere debere, qui seuucerent et seducerentur quos oportebat virtute e

sectos et doctrinae religionis peritissimo esse, utpote quibus ecteri

SEARCH

MENU NAVIGATION