Ioannis Cantacuzeni eximperatoris historiarum libri IV.: Graece et latine

591쪽

άαὶ πατρίδα ων τὰ σωστρα μην φείλειν αὐτος ὁριολογῶ,A .cisas Kδια Mi ευμένειαν τὴν προς μας πάνθ' ὁσα πρὸς μας με αγαθα λογιζομενος διαφέρειν ἐμαυτῆρο Πιαυτα καὶ ἔτερ' ἄττα πολλῆς γέμοντα πραοτητος καὶ χαριτος προς τους δια D5λεχλὰ, ἄμα Βασωτζη τι τῆς πολεως ἄρχοντι καὶ τους αλ-λους σοι ἐσαν ἐν λογεν παραλαβων, θωρον, βασιλέα συγγνωμης τε ἐφ' οἷς πέστησαν τυχοντες καὶ πολλων τέρωνευεργεσιῶν, ἐπανελθοντες καὶ ναπετασαντες τὰς πυλας, εἰ-δέωντο βασιλέα καὶ τὸ ἄλλην στρατιὰν, τὴν πολιν παρα- roδοντες. βασιλευς δὲ καὶ πραερον μὲν ἐκεκάκωτο τὰ σπλάγ- να καὶ διέκειτο πονερως ne αυτῶν, τοτ ει ἐκ τῆς κακοπαθειας τῆς κατὰ τὴν σποπειαν, μάλιστα δὲ ααὶ διὰ τῶν ἀέρων τὴν ἀήθειαν, παρὰ πάντα τον τῆς πολιορκών χρόνον ἐνοσει' καὶ φαλλη δὲ πῶσα στρατι διαρροίαις κατεχομενοι - πυ- 15ρετοῖς καὶ κεφαλῶν ἀλγήμασιν πασχον κακῶς καὶ ουροι μανοὶ διαφυγοντες το κακον- ἐτεθνηκε δὲ Ουδεῖς πω νοσου , εἰ Raas

μὴ φραντας ὁ μέγας στρατοπεδάρχης. ἐπὶ χρειον δι--

χνὸν παλαίοντες τῆ νοσιν, ἀπιγλλάττοντα I-οι δὲ καὶ ημι ' νοι, καὶ εἴ τι τῶν ἀλογων τερον ἐν αλεπῶς διέφευγε το,οἀποθροσκειμ- διὸ καὶ ἐκ πολλῶν λέγοι λα- θο τε ἀνέζευὶ νοῦ τοτ δὲ ἐπε α Ἀρτα προσεχώρησε, βασιλενς μὰν διὰ τὴν νόσον καταλέλει- ἐκεῖ

λζ. 'O μέγας δὲ δομωτικος στρατιὰν ἀναλαβων ἐλειν

ivistis quorum vobis pretia deberi confit or, qui amore quodam Vestri omnia ad vos bona confluentia mea bona iudico. Talia et Plura suavitatis gratiarumque plena eum disseruisset, Basilitaem Fraesectum et alios civitatis principes ad imperatorem adducit, qui

venia ae donis insuper affecti redeuntes, portis reclusis, eum exercitu eum intromiserunt urbemque dediderunt. Imperator cum antea quoque intestinorum dolore torqueretur et ex eis vehementer laboraret, tunc ex incommodis expeditionis et praesertim ex eaeli insolentia toto obsidionis tempore aegrotabat. Exereitum praeterea' tun alvus itata exercebat febresque et dolor apitis divexabant: ac pauci huius mali experies manebant. Nemo tamen Praeter

Sphranetem magnum stratopedarcham interiit; 'ed diutius cum o ho olluctati, convaleseebant. Equi muli et si quid aliud animalium erat, dissculter vitam retinebant. Quare de multis haud multi eum equis redierunt Arta reeepta, imperator ibidem ob amictam valetudinem mansiti 37. Magnus domesticus exeretrum homoeastro ante iam obsesso

admovet, ubi puer ieephoras, despotae filius, Tarento tui aliis

592쪽

is ἀφθένοις οντες δια το θαλασσοκρατεαμ πιορεων ν πα-ρουσων μσιλικων, καὶ δυσπειθεστεροι των αλλων μαλλονοῆσαν καὶ ουδ λορο γουν νιλον ξίουν του πολιορκουνταςS καὶ γὰρ καὶ του μεγάλου δοριεστώ- ἐν δυο καὶ Mκοσιν μώραις, αν ια τὴν αφἀιν αντον παρῆλθον, προσπέμποντος ἀεί τινας -τοις καὶ την α&ίαν ἐρομένου, δι' εν ουτως ἀσυμ' βάτως χουσι προς βασιλέα - πάκτα μαλλον αδ πομένε - αυτον τελεει, οὐδεμα παρέσχον ἀπολογίαν αμα μὲν1 καὶ διὰ το μὴ κατέρωθεν γῆς πολιορκεωθαι, και θαλάσσης ιδμα δὲ καὶ συμμαχίαν ἐκδεχομενοι ἐκ δεραντίνων νιν, ψοντο αυτοῖς λυσειν τῆν πολιορκίαν τους' --ος ἐκφοβωαν- τας minua τὴν δεοτέραν και εἰκοστὴν μέραν ἐκον ἐκ του Tάραντος αἱ προσδοκώμεναι δέκα τριήρεις κα πεντηκοντοροιrs

D a ' a ἰδαντες οἱ πολιορκουμενοι ἐν Θωμωάστριν, ἡονῆς τε ἐσα εμπλε - -ήρι όωρταζον καὶ ἐπαιάνιζον ἀποτου τείχους, - δη τῶν κακῶν ἀπηλλαγμένοι. o. δὲ ἐσαν

τῖνοι δὲ Be ἀγκορῶν ἐνορμουν, τῆς τε γῆς ἀπεχομενοι εὐ

πολεμους καὶ προς τῆ nou ουδεριών ποιουμενοι ἀποβασιν.

s. Pro M, quod nihil est, D. P. coni. αιρουνται Ia Παν κένων Iegebatur; ED. P. eoni Neaντος. si iuria aversus, obsidebatur Thomo atri velut copiis omnibuatareumfluentes, auod mare obtinerent, ubi imperatoriae triremes nulla erant , mino plus ceteris calcitrabant nec verbis auem nudia obsessore dignabantur. Etenim eum magnus domesticus per diea duos et viceno ab adventu suo ad eos quoudie mitteret et causam exquireret, cur adeo nullam cum imperatore compositionem at ventur et quidvis quam ei parere mallent, nihil responsi dabant raimu Pin non utrimque terra marique, oppugnabantur simul quia Tarento auxilium cspectabant, quod Romavis perterritis, obsidione eo liberare Post seeundum autem et vicesimum diem Tarento nerunt e pectatae triremes decem et tres aliae, quarum singulae qui quaginta remis agebantur. Eam conφpectu obsessi plurimum ranii vati, diem sestum ages iant ae de muro divinas laudes, ut iam malis defuncti, concinebant: qui tamen nihilo magis minoribus erant in malis Magnus atquidem domehucus, etsi propter mare eastra Ο- auisset, nec tantillum se eo novit obsidionemque perpetuari T ventini Mantea in ancoris, ad terram n hosulam naves appellerea prve uinem demam eis non aude extio post die a picare

593쪽

λογους προσπέμπων του διωλεὲομένους. φασκέ τε θαυμάζειν P. xv, 5μαλιστα αυτῶν, τι συνετοί τε οντες καὶ πράγμαπιν εἰδοτες

χρῆσθαι, eo περι αντων ἀκουειν ἔζεστιν, isλιγον γαρ αυ- τῶν εωρακέναι κατὰ τὴν πρώρρο τὴν ἔφοδον, νον οδ προσήκοντα ποιουσιν εαυτοῖς, ουδ' - ων μειλιστα ἄν ἀπολυοιντο

τον πάσχειν οἷον τον πολυποδάς φασιν, or ἐπειδὰν δμα--ται τῆς θαλάμης, ἄν συμμιο τινος ἐπιλαμψαι, - ἐφ Nμελασιν, ἄχρις ἄν ἡ ἐπιλεήμνωσι τε ἐαυτων,-- εισπάσωντι - των ημμένων . τοιουτον ἰὴ τι συμμίνειν και περὶ ae νον -απαξ γὰρ ως ο βασιλεῖ προσθησονται εἰπόντες, τοῖς Γλωτοι λόγοις χρή ι διηνεκως καὶ μεμίαν ἐπιδέχονται μεταβολήν. καιτοι εἰ μαν περὶ ἀκινήτων πραγμάτων ἐσαν τον λ νον ἐσκεμμένοι ευεν ἄν τινα λόγον ἐμμένειν τοῖς βεβουλε

παρασπουσιον Iegebatur, unde ED. P. eoia. παρασπάσωσε. tus magnus domesticus, homo strii spiritus paulatim omprimi, quandoquidem Tarentino ubsidio non fruerentur, per laternuntium eos in hanc sententiam verbis eat aggressus. Se ilios non posse satis admirari, quod cum Viri prudentes ac rerum usu triticiant, ut a dem fama praedicentur, nam adhuc Menti adventu suo paveos --xum vidisse, nunc existimationi suae minime servire a neutiquamea facere, unde se omni crimine prorsus liberent. Ipso enim imiter quinque et viginti dies ad muros sedente et avente causam noscere, ob quam subesse imperatori prorsus intolerabile videatur, eos

nihil plane respondere neque ex his, quae faciant, auspicionem afferre, quasi aut hostibus incommodum aut sibimet ipsis molesti Tum Vacuatatem prudenter meditentur ae idem illis, quod polypis accidere, qui egressi e latiuulo, si quid apprehenderint, non facito dimittunt, donec aut per se aut vi instracti, quod onstrinxerant, dimiserint. Si ipsos, vin emel imperatorem se nolle principem agnomere testati sint, idem semper et praehaeis testari. Quamquam si de rebus immutabilibus ita meditato loquerentur, haberentinuonem aliquam, en in iis paraeve--t, quae a principio ἀ-

594쪽

ριέρ' - αυτῶν μενοντιπν, πιλλα ποικιχας δεχομένων ac μεταβολας, ποιουνται. ἀστε ἐχρῆν αυτοῖς καὶ τους mni ἐκείνων λογους μοιως τοῖς πραγμασι μεθαρμοζεσθαι πρὸς τὸ λυσιτελουν παρήνει τε αυτοῖς τῶν συνετωτέρων παρ' au-s τοῖς τινα πέρι ναι προ αυτον, ἔστε α αυτοῖς λαι λοσαμλουντα ποθέσθαι καν με καὶ αντε συμφέροντα δοκῆ εἰ

δὲ μὴ, ἀλλ' αυτοῖς γε ἐξεῖναι πάλιν α νῆσειν o ται σθα Πιουτους μὲν ἄσπερ δι' ἀκροβολισμῶν προς ἐκεινως ἐποιήσατο τον λογους ἐκεῖνοι δὲ ἀποκρινάμενοι ὁ ει δοκεhοαυτοῖς συμβουλευσαμένοις, πέμμνουσί τινα εἰς τὴν στεραίων, πέμπουσι Ῥιτζαρδον οὐ κηφορου παιδαγωγον ἐπιφανωμDρόν τε καὶ συνπώτερον τῶν ἄλλων κτα. καταπτάντων δὲ εἰς λογους, τοιαυτα προ αδτον ο μέγας δομιστικος διεἁώχθη ' ,,ουδέν οιομαι των πάντων, εἰ μὴ παντάπασι ἀπεστιi5ρχηται φρενων, μη προς τι τέλος ἀποβλέποντα τενδήπου --χειρεῖν διο τήν τε ἀποστασιαν πρῶτον καὶ τῆν ἐπὶ τῆ ποὶ Oρκία νυν δοκουσαν μεγαλο νυχίαν Ουκ ἄλλου του ἔνεκα ἐλωθώωμα νομίζω ἡ στε in φορεν - του δεσποτου παιδὶ εο τὸν ἀρχὴν καὶ ἡμῖν αυτοῖς εἰς ευπρα αν ἀφέλειάν τινα ἐρ-- πσασθαι μεμνώμεθα δ' ἐω ἀμφοτέρων καν μέν τινα ἐκ τῶν εἰργασμένων α δ ἀν αυτοὶ ἐλπι τε δυνώμεθα ευρεῖν, Tam

πράττειν ξ ον ἀν εἰς πέρας ελθοι τὰ βεβουλευμένα a rRMI ἐναντίως ε - λαντοι πονοῆτε, μὴ μονον μὴ ἀφίστω

tuissent. Nun palam esse, eos de iis loqui, quae nec unnm diem

sunt eadem , sed varie commutantur. Quare et verba cum rebus ad eorum utilitatem oportuisse congruere admonebatque, ut e predes'

uoribus aliquem mitterent, quem, quid ipsis expediret, docere γε aet. Et si quidem is sibi assentiretur, bene sin autem, rursum eis integrum fore, ea persequi, quae profectura dueerent si illa verbis quodammodo cum ipsis velitabatur. Qui eum respondissent, missuros aliquem, si concilio placuisset, postridie linardum, se eephori paedagogum, ceteris nobiliorem ac prudentiorem mittunι Congressus cum eo magnus domesticus, sic ait Neminem ego modi talium, nisi a mente desertissimum, non ad finem aliquem in qui huscumque aetionibus suis respicere iudieo. Quod igitur primum fidem prodidistis et nunc in sidione istam animi quae videtvrν altitudinem adhibetis, non alia de ausa id facere vos autumo qum

ut Nicephoro despotae filio ad principatum et vobis ipsis aliquid infelicitatem adiumenti asseratis. Ergo age, utrumque considere ' ;lta, ut siquidem ex iis quae facta sunt, aut ex iis quae sperati . invenerimus quippiam, quo consulta vestra finem suum sortianior νid ne omittatis: in contra invenerimus, quam vos suspieianiri a t

595쪽

HISTORIARUM II. 37. 6,9

των μη ὀρθῶς ἐχόντων, ἄλλα - ἐμοὶ πειθεσθω παραινουντι AL. 33sτὰ στνοίσοντα. ωριεῖς τοί- βασιλέως ἀποσταντες ουδεν εἰς ωμα ἀγνωμονήσαντος , προσεχωρησατε τοῖς αραντινοις οὐχ

ἁπλῶς ουδε ἀλογως, ἀλλ' οἰομενοι τῆ ἐκείνων συμμαχία Ἀκαρ-5νανίαν δυνήσεσθαι παροιν αυτοῖς τουτ δε ουδὲ Ἀλίγου δεr του εἶναι δυνατον αυτοὶ γαρ ἀφ' εαυτῶν ἰδίε κινουμενοι Rra57

πλεονεξία πιλλάκις Ἀκαρνῶσι στρατῆ με λεν ἐπεστράτευσαν καὶ την χώραν ἐκάκωσαν - μάλιστα ἐξῆν - πολεως δὲ λειμως ηδυνήθησαν κυριοι γενέσθαι, Ῥυτε οπλοις βιασάμενοι 1οου--ολιορκί ἀναγκάσαντες μολο ρ παραμυναι, ἀλλ' ἀγε

χωρησαν ἀν γον ἀποβαλοντες οπιολίγους, πλὴν εἰ μὴ ον

αυτοῖς κοντες οἱ Ἀκαρνανίας αρχοντες παρεχωρησαν, Βον τίτζης καὶ αυπάκτου καὶ ο εντου, στε εχειν αντους συμμάχους προς το προ βασιλέα Ῥωμαίων πολεμον. λουν is Ἀκαρνασι μονοις πολεμουντες - δὸν δυνηθησαν ἀνυσαι πλέον, τίς ἐλπὰ περιγενέσθαι νυν καὶ βασιλεως παροντος αμα στρατια, ο προτερον τε καὶ νυ ραον ζαρκεῖ - -

νῶσιν μου καί αραντίνοις πολεμεῖν o μὴν ἀλλ' ουδὲ μῖν ἐλπὶς Ἀκαρνάνων τινὰς συναποστῆνα καὶ ο γαρ προτερον - λόγιοι καὶ ' ταλι συναπέστησαν, καλῶς περὶ σφῶν αυτῶνc βουλευσάμενοι τα δέοντα. βασιλεῖ τὰς πολεις παραδοντες προσεχώρησαν καὶ σφίσι τε αυτοῖς αιτιοι ἐγένοκτο ευπραγία πολλων γαρ ἐπέτυχον τῶν βασιλεως ευεργεσιων καὶ τοῖς πολίταις τοῖς αυτῶν eo μὲν ον εἰ καὶ ἐζουσι αραντῖνοι,

non solum, quod vertim et rectum non est deseratis, sed et mihi bene consulenti obtemperandum existimetis. Vos itaque nullo imperatoris peceat offensi, ad Tarentinos transfugisti nec id simpliciter et inconsulto, sed rati illorum opibus Acarnania potituros. Hoc autem quantum ab effectu abest Ipsi enim sua privatim cupiditate et avaritia impulsi, saepius in Acarnanas cum magno prosecti exercitu , regionem quidem populationibus et maleficiis infestam habuerunt, urbem tamen nullam nec armis expugnando ceperunt, nec obsidendo ad deditionem eoegerunt, sed copiis non Parum imminutis, remearunt: paucas nempe Bonittgen, Naupactum et Bothrentum exeipio, quibus Acarnaniae principes, ut eos belli contra imperat rem socios haherent, cesserunti Qui igitne cum carnanibus solis Bello eontendentes, nihil egerunt, quae spes superaturos nunc prae sentem imperatorem cum exercitu , qui et alias potuit et nunc facinus potest eum Acarnauibus et Tarentinis simul bellum gerere ZAt neque vobis sperare licet Acarnanum aliquos Vestro exemplo

defecturos. Nam qui prius vobiseum desecerant Rhogii et Artaei, Tebus suis proh eonsulentes, Imperatori se addixerunt multaque albi a civibus suis ab eo dona consecuti, felicem statum iuVeneca Maeingenua. 34

596쪽

μαλιστα εἶ πολεμωθε φ' μιῶν, παρασκευαζομένη, - τας δέκα ταντας πέπομφε τριήρεις, ο ου ηιγε μῖν, ἀλλ' οMis Φαυτοῖς ἀμυνειν οἷοι τέ εἰσιν ἐμου γαρ παρα θάλασσαν πρατοπεδευριένου, ουτὰ ἀπέβησαν Ῥυτε ἀποβῆναι οἷοι τέ εἰσιν, ἀλλ' 'λιγον ἀπεοικασιν Ἀμνυχων. λειπεταε βῆ ουν κενας χερσi προς τὴν πέραμνασαν ἐπανελθεῖν. ἐκείνη δὲ ρ ῶσα ς ουκ oλιγων τινῶν ἀναλωματων ουδὲ γαυλης πραγματεῶςis α προς βασιλέα δεῖται πολεμος. ἀποσχῆσεται ἐπιχειροτωἀδυνατοις ' μῖν δὲ ρψιοι τῆς ἐκεῖθεν βοηθεια λειπομένοις P. Y2ουδεν υλλο λειπεται ἡ Ἀφῶς --ους - ἀνδραποδων μοι ea παραδουναι ἐνδεια πιεσθέντας καὶ δουλους καὶ ἀναστάτονς γενέσθαι. Gy πολιορκουμένους ἐνταυθα ἀπολέσθαι πανδροε40

8. μων ED. P. pro ἐμῶν. min Tarentinos itaque, etiamsi merant, partim aut nihil obi.

operae navaturos demonstratum est prorsus autem non Ventu a,

inde conabor ostendere. Quicumque aut propter privatas offensione aut ut socius bellum apessit, principio quidem, dum ab armis et pecunia est instructissimus, impigre opus invadit: si semel iteminiquη ad frustra fecerit, languescit impetus. Princeps igitur Tarentina est opinione et vero etiam nostra, prompte pro vobis bellum apesses , uno hoc anno, quo a nobis oppugnamini, comparatas triremes basee misit quae tantum abest, ut vos defendant, ut nec se ipsas aueεnt defendere. o enim iuxta mare eastrametante, nec descendemutelassiarii, nec quasi essent mortui descendere potuerunt. Reliquum est, ut vacuis manibus ad eam redeant, a qua missi sun Quae eum intelliget, bellum adversus imperatorem nee modicis sumptibu et magnis egere laboribus, de cetero quae enici non possunt, ' tentabiti Vobis vero illo frustratis auxilio, aliud nihil restabit, Quam ut exati et rerum egestate oppressi, pro mancipiis vos tra datis, ac sedibus vestris profugi servitutem serviatis, aut hic in 'ppidulo aestuoso ac foetoris pleno obsessi et conclusi, eum populo universo intereatis. Quamobrem hine utilitatem, quam voviseum

devota rester ea hae desectione capturus sit, perspicere Iieet quod

597쪽

HISTORIARUM II. 37. 53i

oo ὁ ωμῶν δεσποτης ἀπολαυσε ται is τῆς πο--ίας. εἰ δ' A. c. 133sαρα καἰ συγχωρησαιμεν παρασκεvii ι ἄλη αραντίνοος ἐκ τῆς οἰκειας ορμηθέντας ἐνθαδε κειν, δηλον μιν εἰ κοώουτω δυνοσονται 1μας Ἀκαρνανιας ἔζελάσαι, ο οὐδὲ προς ωιονους 'Aκαρνῶνας, καιτοι γε πολλακι ἐπιχειρησαντες ἷσχυσαν χωρις ζημιας ἀπαλλαζαι πολεμουντες. εἰ δ' αρα καὶ Bτουτ μιημεν, τὸ μῶν ἄντους φθέντας κρειττους παραστήσασθαι τας πολεις, τοτε γε μῖν τα πράγματα ουδεμιῶς

βέλτιον ἔξει δυσπραγιας ἀνάγκη - μα αὐτοῖς δουλευειν.

Ioo γαρ δηπου γε ἀνολπαίνουσι τοσουτον ἄστε δ bHάκις ἐπεθυμησαν, μετα τους μεγάλους πονους καὶ κινδυνους εἰ παρέσται, ἀνάγκης ουδεμιῶς παρουσος μιν προωθυι οποία δὲ - αραντινων καὶ των αλλων -τινων δουλεια, αυτοὶ

χρονον ἀποστγγεσθαι τῆς πολιορκιας ιεσθαι, νουν ἐχοντων ἐστιν ἀνθρώπων. οὐ γαρ si αυτο καθιδουμεθα μέχρι παν-2οτος μῶς πολιορκουντες. νυν ριὸν γαρ βασιλευς οἰομενος βαυτῶν διδαχθέντας τῶν πραγμάτων, eo ου λυσιτελουντα ἐβουλευσασθε μιν αυτοῖς, μεταγνοντες προσχωρήσετε αντε,

αυτος τε τι περιμένει καὶ ουδε ιις κτησεις μῶν τα ἐν

ταῖς ἄλλαις πολεσι παρέσχετο Λέροις ἄν δὲ ἀπογνω την με

a etiam concederemus, eum ingenti apparatu concitatos huc venire Tarentinos, incertum est, num et sic nos Acarnania quean deperulere qui nec a solis Acarnanibus, quamvis eos saepe aggressi, sine detrimento potuerunt discedere. Quod si et hoc daremus, illos nobis potentiores existimatos, urbes subacturos nihilo minus tum quoque misera erit vestra et infelix conditio. Necessario enim illis servietis. Non enim profecto adeo insipientes sunt, ut quod saepenumero cupierunt, si id post magno labqres et pericula assequantur , citra uuam necessitatem vobis condonent. Quale autem et quam durum Tarentinorum aliorumque Latinorum imperium sit, Vos experientia ipsa melius quam nos cognovistis. Quocirca sive adiuvabimini a Tarentinis, sive non sive nos vicerint, sive a nobis vincentur, nihil aberit, quominus in extremis malis versemini. Sed neque nos diuturnitate remissiores saetos obsidionem soluturos arbitrari prudentis est hominis. Nos ipsi quidem non semper vobis assidebimus. Nune enim imperator, arbitrans ipso Ventu doctosis quam de Vobismet male merueritis , mutata voluntate ad se accessuros, et ipse adhuc exspectat, et quas in aliis urbibus habetis Meultates, nondum in alio divertiti Si vos calculiun reducturos ἀ-

598쪽

A.c. i 33s ταμέλειαν -' οὐ ρι-ον τα μωρα κτήματα, ἀλλακα τῶν ἄλλων συγγεγων μῶν τοῖς δονατ-άτοις Ἀκαρναν- παραδῶ Βινεν or κέρδους ἔνεκα ἰδίου καὶ υει δυναμιν πολεμῆσωσιν

ωμν eo πολεμωτ-οις - ολ ων εχοντες ἐκ βασιλέως στραν, καὶ ου ἀνήσουσι πολιορκουντες - ου παραστησάριενοεαυτους τε καὶ γυναῖγα καὶ τέκνα, θήσουσιν περορίους βασμλεος δε καὶ Hare οικαδε ἀναχωρησομεν σκώ- -υν ἀκακῶν

προς βασιλέα πολεμος ορα χωρήσει ἐὰν δ' ἐμοὶ τὰ βελτίω

παραινουντι πείθησθε κα ἔαυτου βασιλεr καὶ τὴν πολιν -- ρα τε, πρωτον μεν, περ αυτοὶ διὰ σπουδῆς πομῖσει, το io

κηφοριν τῆ τριῶν δεσποτη ἀφέλειάν τινα ἐξευρεῖν, ἐξωται. ἐγὼ γὰρ αντι τὴν ἐμὴν κατεγγυήσω θυγατέρα οπε -

γε υδενος δευτερον εἰς ευτυχιας λογον ουδ αυτοὶ his a P. 323 δηπου. ἐγώ τε γαρ ως ωιον ἐκθρέφω, καὶ βασιλευς τῆς εἰς ἐμὲ ευνοια ἔνεκα τιμαῖς τε καὶ πολλαῖς τερροσιαι περι paniis παρα ' μαίοις θέσει. πειτα καὶ ἔαυτοῖς υκ λιγων τινῶν ἀγαθων αιτιοι γενησεσθε. ἐνταυθά τε γαρ μας ε ποι M. βασιλευς, οἷς εἰλετε προτερον καὶ ἔτερα προσθεις κα τῶν κηφοριν - μῶν δεσποτη ἀπονεμηθησομένων ἀπολαοσετετο μέρος πλείω μιν οδ ουκέτι δεῖν ἴομαι συνείρειν Gramis γα παρ' v φρονουσι καὶ τα εἰρημένα, σων τε κακῶν νεῶν πολεμος αμιος ἐμαι καταμαθεῖν καὶ ο o ἀγαθῶν το προ

χωρῆσαι βασιλεr ωμῖν δὲ ἐξέσται διασκεψαμένοις, τῶν εἰ

16. λέγον Iegebatur.

operaverit, non vestras dumtaxat, sed et cognatorum vestrorum ortunas Acamanum potentissimis gratis dabiti Qui sui quaestus cupi Hine commoti, vel ultra vires animos et parvo ab imperatore Meepto praesidio, ut perniciosissimos hostes vos oppugnabunt, mobsidere cessabunt, quoad subactos cum eoniugibus et liberis patri extorres reddiderint. Nos eum imperatore domum revertemur vi dete igitur, quibus easibus hoe bellum vos obieetabit. Si me me Iiora suadentem audieritis, vosque et urbem imperatori dediderit 3, Primum quidem, quod studetis, Nicephoro despotae vestro eorumst dare licebit: ego enim filiam meam ei uxorem eoniungam, quod 'summa felicitate ponendum, nec vos nescius. Praeterea, ut filium meum educabo et imperator, qui mihi bene vult, mea musa hos

ribus ac beneficiis apud Romanos amplitudinem eius illustrabit. 44'quod et vobis non pauca in ' emolumenta parabitis. Nam et iv opes Vestras cumulabit imperator, et quae Nicephoro despotae mi assignabuntur, ex iis fructum aliquem capietis. Plura acervand dictis non censeo, eum ex his qui sapiunt possint intelligere, 'In tam im malorum bellum, quantam vicissim bonorum opiam des tio auatura sit. eonsiderate et uterumvis elisitote o t

599쪽

παροντων ωλλων ωμολογει καὶ αντος προέχειw δεῖν δὲ ἔνα-σκε κα ἐκεινον περὶ τῶν εἰρημένων πυθομένους, κοινῆ τῶν 51ιρακτέων την νῆφον ἔξαγαγεῖν ἐπαινουντος δὲ καὶ τολμεγάλου δομεστικον, ἀνεχώρησεν εἰς τὸν πολιν, ἐπαγγειλαμενος εἰς τὴν στεραίαν ἔζειν ως λογον ἀποδώσων ἐκ- σιαν δισυναθροίσας ἐκ των συνοντων, ἐβουλεuem αμα αυτοῖς εἰ διο βαριλεῖ σφῶς αντον καὶ τῆν πολιν ἐγχειρι ιν καὶ ἐδο-Iοαιρετέα εἶναι- αυτοῖς ο μέγα δηιωτικος παρηνει. ἐπεὶ δὲ ἐδέδοκτο, εἰς την Ηιουσαν ο Ῥιτζαρδος αυδις - μεγάλου cδομεστι κεν προσελθων, ἐμαρτυρετο θεον, ω οντ' ἀπεχθῶς διακείμενοι προς βασιλέα, Ῥυν αυτοῖς τινα οἰομενοι ἀφ λειαν ἐκ τῆς ἀποστασιας προξενήσειν εἱλόμιεθα ἀποστῆναι 15βασιλέως οἰόμενοι δὲ ἄν αυτοὶ πρῶτοι ἀποστῶμεν, αἰτους ἄλλους Ἀκαρνῶνας συνέφεσθαι ημῖν καὶ την πατρτα α - κηφορεν ἀποδώσειν, κόντες οντες εἰσηχθημεν εἰς τοὐς κινδυνους, ευκλειάν τε αυτοῖς καὶ ἀφέλειαν τε κνιετέρεν δεσποτη οἰόμενοι προξενησειν των πραγμάτων δὲ ἀντεστραμ-aομένων, ἀπέβη τἀναντι λαντο προσεδοκῶμεν. νυν ουν καὶ 6ιῖν πολλὰ περὶ τῶν παροντων διαμεμναμένοις λυσιτελέστερον οδινὼν τ παρόντι υρο μῖν Ῥυτε /ικηφοριν et ἄν a

συνεβουλευσα αυτος, ευρέθη ου - νεκα σφῆς τε αντους

κα τὴν πόλιν διὰ σου παραδιδουμεν βασιλεῖ αυτος δ' ἰνa5εἰδει 'ς τε τρόπιν βέλτιστα μῖν τα πράγραπτα παρασκευά--ii Pro ὁθις legebatur αὐτοῖς. domestieus, Richardus inter familiares Nicephori primas tenere se,

ipse quoque non negabat tamen ad illos quoque reserendum et communiter, quid agi conveniret, deeernendum. Approbante magno domsstico, die sequenti rediturum responsumque relaturum pollici tus in urbem se recepit. Coacto e Praesentibus conventu, quaerunt, ecquid se et oppidum tradant magnique domestici monitis obsequelam faciendam consona firmant. Postridie rediens Richardus Deum testatur, ipsos neque odio imperatoris, neque sui quaestus causa eius raenos excussisse sed opinantes, si primi csicerent, reliquos carnanas secuturos et hoc modo patemum regnum Nicephoro restitutum iri, ultro se periculo involaisse, ut Nicephoro auxilio essent et sibi decus ompararent. Rebus utem retro sublapsis, contra exspectationem evenisse. Nunc ipsis quoque diligenter statum suum contemplatis, nihil in praesens vel sibi vel dicephoro repertum utilius, nam quod ipse suasisset. Quapropter et se et urbem eos per manus eius imperatori traderet nosse ipsum, quid

600쪽

γοντες τον δουκαν εἰς το στρατοπεδον παρῆσαν, καὶ των δε- Βραντινων τι παροντων ταῖς ναυσὶ καὶ ορώντων τα πραμνα, μυιοκάστρε μὲν ἐγκατέλιπε φρουραν του avisae. τῶν Ἀραντίνων τι ἀδικηθῆναι, τῆς στρατιῶς ἀναχωρουσypso μυτος δὲ ικοφορον τον λυκαν αμα ταῖς ἄλλοις παραλαβών,

ἐπανέζευζεν εἰς βασιλέα. βασίλευς δε ἀσμένως ἐδίζατο- τους καὶ πολλαῖς μεδεινατο ευεργεσίαις ' ικηφορον δὲ τπδουκαν τω τε του πανυπερσεβάστου τετίμηκεν ἀξιώματι καὶ πολλῆς ῆξίωσεν ευμενείας καὶ οἰκειοτητος τῆς προ αντον.is

διατρίψαι δὲ ἐν Ἀκαρνανία ἐξ ἐκείνου υπὸ εἰκοσιν φιερας,κα οσα μάλιστα δει προς ἀσφάλειαν ταῖς πολεσι καταστ'

Cσας, ἐπανέζευξεν εἰς Θεσσαλονίκην, χειμῶνος ἡδο αρχομένον, μεμβρίου μ νος ἐνισταμένου, καὶ διεχείμασεν ἐκεL am

δὲ τον αοτον χειμῶνα καὶ οἱ Ματθαίου του καντακου 7νον, οτον μεγάλου δομεστίκου πρώτου ιου, ἐτελουντο γάμοι νωσσαλονίκη εγημε γαρ τὴν is μητρίου του δεσποτον πωτέρα δ ην βασιλέως Ἀνδρονίκου του πρώτου risi Παλαι λογων παῖς. τελεσθέντων δὲ τῶν γάμων πολυτελῶν τε κώλc a Vo περιφανεστάτων, ἐπεὶ καὶ ο χειμον Σ1M περ ἐκβολὰς η ,MTebus eorum quam optime faciati Tum magnus domestiens illorum ad partes meliores converaionem laudavit, et quibus serent, Rhimperatore impetraturum fidem dedit iussitque, ut in urbem re gressus, cum Nicephoro et aliis ad se reverteretur. 38. Postquam die altero Nicephorum ducam secum addueeute in castris assuerunt, Tarentinis adhuc cum classe praesentibus et quδη serent aspicientibus , domesticus homoeastri praesidiariam manum reliquit, ne quid exercitu recedente Tarentini per iniuriam moli rentur: ipse cum Nicephoro duca aliisque ad imperatorem rediivQuos ille accipit humanifer et muneribus multis honorat Nicepho rum Panhypersebasti dignitate condecorat praecipuaque benevolenti et familiaritate dignatur. Cumque in Acarnania dies adhuc plus Ueenos mansisset, et quae ad urDes intandas potissimum pertineb/nx, Praescripsisset, hiemis initio, mens Novembri instante, Thessalo

nicam revertens, ibidem hiberna egit. Eademiatthaei Cantacu*φη primogeniti magni domestici nuptiae eum filia Demetrii despot φ, Andronte Palaeologi senioris filii Thessalonieae sumptuosi imo flendidissimeque peractae sunt secundum quas hieme iam praeφη