장음표시 사용
81쪽
tiae caussa ex primo loco recipi se in secundi 1 n,
praejertim i cum IN NULLUS, FEDIO TANTUΜ, copulatur: ita nullus ut nemo
Ut tantum ut nemela passim exsant. Idem obseruat de coniunctio te Ι, quae pronomini bus praecipue eleganter postponitur, c. IO S. S.
emper os verba nonnulla ira isti situr oratiorini. CORN NEP. Ate quum presuaderoeentaret: noli, oro te, odit QVI PomponiuS, adevertiti eos me velis ducere, eum quibus ne estntro te arma ferrem, Italiam Meliqui. Et c. r. HOSDt venisse vidit, in cubitum nixus quantam, IN
QUIT, curam diligentiamque tu valetudine mea tuenda hoc tempore Dibuerim, quum vos tepes habeam, nihil opus es pluribus verbis eoinmemo rare. ymo non tu accipiendum sis, quasi aliud ponere, quam inquit aut ait, sit flagitium, euincunt haec Livii I, 28. Tum ita uilius in si ibid. Rex cetera peragit I, 3 a Bellum ita iudicit: ibid. His verbis patres consulebat; Ι, 2. Ita verba fecit Saepe ellipilae aliorum verba ponit v. c. I, 8. III ferociter ad haee HI, 29.
Tum demum tonsules Ita II, 46 etc. sunt tinfinitae orationis exempla'. T. bis. I. O. I, 33. ΙΙ, a. bis. II, 3. II, 6. II. Is etc. G.)Locum Id habet, si verba directe recenseantiar. Nam si oblique omnia per accusativos et infinitivos proseruntur, ne Verbo inquit. A C. At Hal. Pars multo maxima imminentes domi-3ios variis rumomibus differebant, trucem Agrippam, et ignominia accensum neque aetate, neque rerum experientia tantae moli crem Tiberium
Neronem maturae aetatis, spectatum bello, se vetere et insta Claridiae genti superbia; iusta'
82쪽
que indici saeuitiae, suamquam preluantur,
XUI. In ordine et cosiocatione ocum quam maxilne etiam cauenda μοιοτελευταὶ seu seniliter cadentia, quae vix fert uotme Romanarum qum rium iudicium. Sic statim aures offenderene haec non aliquo timore, sed partim dolore. Astelegantius CICERO pro Marcello I. Diuturni,
inquit, fleutii, quo eram his temporibus ustis, non timore aliquo, sed partim dolore, partim Nere cundia snem hodiernus dies attulit. Si ergo
transponus quaedam Vocabula, facile μοιο τε υ- τα cauebiS. Sic κοικοφωνια offendent, quae se quuntur neque ero munii mas terras citius
polusiis peragrari cuiusquam passibus, quam tuis
cursibus. Elegantiu CICLRo pro Marceli. . Nec vero disiunctisimas Drras citius crιiuSquam
potuisse peragrari a pbus, quum tuis non reicam cur usu sed victoriis illa stratae sunt. Mireris
NUΜ, maximas in hisce ομοιοτελέυτοις quaesiuille delicias. Hoc elegantiae genus a barbaris septentrionalibus inuectum, quorum aures sonorum illa similitudine demulcebantur, Ut satis Oe- sis illorum indicat, quam paene totam in eiusmodi similitudine clausulari ponebant qua de re multua querituros. VOS SIVS poematum caus=h et vixibus hirthmi. y Augustini tamen ομοιοτελευτcis studium praecipue ad sermotae et scripta popularia pertinet. In libris de Civit. Dei rarius ea obseruantur. In epistolis etiam ad Uiros doctos sibi temperasse videtur, sed ii estis sibi jndulget tanto liberius G.)XUII. Deniqu et id cauendum in ordine et
collocatione verborum, ne imprudenti tibi versus loco profae orationis nascantur. QUINCTI L. In sit orat Lib. VILLI. . . Sane ne ipse CICERO sibi ab hoc orationis naeuo satis cauere potuit.
83쪽
tuis. En enim heTametrum, qui illi in orationa pro Archia r. obrepsit: In quo me non inscior mediocriter esse Versatum Et de oratore 3, 3. Vbi i. e. quo in libro c. q. Q. G. ipse hoc vitium incessit, totum distichon imprudens inseruit ac mihi quidem veteres illi ni ius quiddam animo Complexi, plus multo etiam vidisse videntur, quam quantum . nosrorum ingeniorum
intueri potes. De Versu in prosa, plurimos lam, dat Aunici Bibl. Lot T. II. p. 7 6 sq. s Cons.
V ori A. Rhet IV, 4 3. Ca C. praeterrim Orat. λI89 sq. Neque tamen simpliciter et omnes c mnandos esse in oratione vertiis, quin hos illi tems sint, nonnumquam Ornatum Conciliare, asse tior GVIL PER GERO, in Commentario politis
sim de naturisti pulchritudine orationis a p. 317333. super hac re suauissime disputanti. Acciroversus in prosam et data opera elaborare, equi dem stultitiam et vitium esse censeos anxie autem intor scribendum cauere, ne quis sorte fortuna irrepat, nisi sorte ita sis poeta, ut si Ἀρ- tuendum, ne quicquid dicas versus sit; aut m erere in scriptis alienis, quo illa eo nomine reprehendas, putidam interpretor diligentiam.
Sponto nati versiculi in oratione numerola et sonora sunt, si non semper amandi plane, certe tolerandi, idque eo magis, quia fieri viri potest, quin subinde emergat talis verborum ordinatio, quae non genium quidem sed numeros tamen versus reserat. Nihil minus egerunt diuini scriptores, quibus historiam suam perscribere iniun-Xit dominus noster, quam Vt verborum studuerint compositioni oratoriae et aures implenti, et tamen memini me puerum in illis multos inu Dire
84쪽
nire versiculos, quum nauseae Ex omnium vocabulorum analΥH quam Vocant, et fastidiosa re . petitione orienti, inter alia hoc ludo occurrerem.
En illorum specimen, Matth. III, Is παραγίνεται
τοῖ ἀρχα- υκ ἐπιούκη σμ αποδωσεις etc. Cap. VIIIJ II. Και ἐκβληΘέντος του δαμ νιου ἐλαλκσεν et . Sed nolo repuerascere. Hoc volo, nullum esse librum, critus scriptura sit libera et naturalis, nec assectata ac male exquisita, Vbi non hinc inde verba ita collocata reperias, Ut Uersus per se in pleantur. Non tamen amem illos ii in t eiri ubi nimis conspicui sint, . . in principiis aut sine periodorum quo enim occultiores sint, eo
XX. να. Haec de positione atque ordine Voca additis bulorum sufficiant.' Non minor in allitione OCum quartamdam sita est elegantia, de qua ipsa quoque paUCa eaSqtie perspicuas dabimus regulas ).
YRegulae potiores hae ore sunt.1. Initio periodi saepe ponida sic o quod alias Diriisti posset, et tunc ei additur VERO, Wayeu xandi, augendi etiam interdum particula, non ad versandi. G. Cic. eps ad diuers HI, o Ego vero Serui, Nesiem in me graminia casu adfuisses. Immo generatim hoc indicium est re 4ponsionis, qua alterius dicta probImUS CIC. i. VIIII ad diuers epis. 5. Mihi vero ad Non s ene matarum idetur fore. IDRMI. XVI. F. M. Tu
85쪽
In vero consce professionem, se potes. TER Gn. V . . I. Ego ero maneo. Vbi DONAT v se modo Em o consentientis est adverbium. Nempe significat verum es. G. ΙL Quoties de nobis ipsis loquimur, modestiae
caussa addimus in I DEM PL AVT Epidic a. v. S. Iam isopprobior es, me quidsm animo, cum in amore temperes In niuersum Vim quandam restringendi habet, Ut CERTE, INIΜvΜ. Nimirum indicamus non totum et uniuersum nos velle confirmare, sed de parte quadam tanto confidentius G.)ΙΙΙ. Sigei latiuis eleganter adduntur aduersia
mus, multo iucundispina quam occultis e trai P amni. 1 v. Bis. XX ano Bellum gerer mus cum tyranno, quam qui umquam afui stimo et violenti dimo in ju9S. LIV. 34,32. taVNVS, G ΜΝ IV Μ, quotqNot sunt, fuerunt, erunt, vininium, quos sol idit, terra aluit, hipedum ne
qui sanus. G). IIII. leganter quoque iisdem apertatiuis as
himur omnes audis sudio, et optimus quisque maxime gloria Iucitur. y Inprimis Cicero ita iungit, QUIA Qv optime dicit, ITA max me dicendi iocultatem pertimescit de Orat. I, 26. I 2O etc. cons insta g. XXII. - 2. G. U. Comparaticiis quoque non me elegantia as
des ablativo I STO, SOLITO, DICTO, SPE,
OPINIONE. V. c. ad rem ius attentior, solito maior, dicto citius, spe melior. Nempla plura collegit COR IN S ad Sallus. p. 7XI. Ipse SAL L UST. Ivg. c. o. Opinione asperius es. CIC in
Bruto . . addit omnium opinione omnium m iorem cepi dolorem. SALL. Ag. c. 75 Commeatus spe amplior. ENECA de morio Claud. c. Io.
86쪽
Polyphemi de Galatea apud Ovid. Mel. II. 9.D.
s alia etiam sunt laude re maior, cogitatisne celerior, Euro elocior, coruo vivacior e LC. quae non tam ad verborum elegantiam, quam ad cogitandi et comparandi felicitatem pertinent edprouerbii vim habent. G.)VI. Verbis, quaeuem vel opinionem denotant, Latini eleganter addunt FORE Uel FUTURUM EA SE, sequente vel QVI, et, cum praebente vel imperjecto coniunctivi. NEP prOctem. T. Mudubito fore plarosque, Attice, qui hoc genus seriapturae leue, et non satis dimini summorum viaxorum personis iudicent. Eodem modo dicitur: spero fore, tri gratiam tecum redeat. Aumquam ratus sum fore futurum , ut tanta opes tam celeriter conciderent. ymo ad euitandum
ομ οιόπτωτον pertinet, ne dicere Ogamur, V. g.
Dero illan in gratiam tuam rediturum, ubi litterae mugienti repetitio ingratum aliquid habet interdum ne adest quidem participium fi turi temporis et iusmitivus adeo periphrasticus, e g. numqlsam futurum spero, ut huius vos con upoeniteat. Talia sunt, Oportet, decet, piget, a det, et impersonalia alia. G. VII. Eamdem prae se lagantiam ferunt for
mulae, ACCIDIT, FIT, FACTU EST, F
ΥVRv EST, quae Uerbis additae tientum et
consequentiam iudicant. Sussiceret sane, si dice res putar8Sue, mihi umquam verba deesse pose 8
cidere so se, ut mihi verba deesent Ita et si vos Alatb. I. Id quum adpararetur, priuSquam
mae deiicerentur. Eodem Aemplo dices quum tu eo esset, ut Ovid potiretur, FAC UΜ EST, nucis quo casu, ut pars muri corrueret. Item: nil signum receptui dederis, FUTURU ES Τprofecto, ut rem famamque perdas. y Pertinent tamen pleraeque sormulae vel ad casum esignandum
87쪽
dum, ut accidit, a m es Itaque illud non ad
hibetur de rebus phylla neqe ilaate hinasti m ter C qnneris V. R. accidit, ibo oi Pretiare ei longius res rem omentur, Aturrnu es, es in atrochisahid homni eu. Sed qui collati elu sit tu men id ipsi quo'que ad ampliticationem peritianet, etc. G.
crate quidam, et pauido post. P. O. L co ii
is e. H pro mi Ahiala 'uin, QUOD illud non est pleoriast cui, spo Ptino re Vlii relativam, Et significare qua in re V l circa quod negotium. Itaque initio totius sententiae, et orationis adeo poni non potest. G. XI. Similis koira max sit queatibus: ID
88쪽
prudentem parua manu onrusurum. CICER. Aro Ligar Vt Romae ne sit. XII. Enim eos caussa adiectivis aeque aestib- flantinis laganter additur 1 SQVE v. c. slium habeo eumque unicum. CICERO: Pansa, isque consul, non erubuit de mare. Non est adhibetida haec ratio, nisi ubi crescit oratio, Ut possit addi, et praeterea eliquidem, An noesi dar-zu G.)XUL Verbo saepe iungitur participium, tamquam consequenti antecedenS NEP prooem.
Quum RELAT v legerint. Relatum est antecedens legerint consequens. Suffecisset alte Verum, sed utrumque iungitur elegantius. Odem exemplo dicitur per manu traditum accepimus, vel antiqmtu traditum accepimus, uti Muci QUINCTI L. Insit orat. l. V. c. a. s Sietitterar&M. monumentis proditru ad posteritatis mei Ismam tranSmittere anima comprehensomteneo, &c. abent haec talia nexum caussalem: quia relatum, lego, etC. G. Quin immo aliquando sere συνωνυροι iunguntur, Vt apud SAL- V A T. Catil. c. I. trumque perbe indigens, Lterum alteritis auxilis eget. Plura huius generis collegit Cori T. ad Milus. p. no veluti illaC AEs de bello tu lib. I. c. 65. Quos ubi Afranius procul UIA OS CONSPEXIT E LIUII lib. IV c. 5. III es vir, quino EXTORRES EX PN L D patria. XIIII. Interrogationibus eleganter additur rQUAESO, OBSECRO, AMABO, aut si X ira . procedunt, MALUM. TERENT Heaut L .
Quaeso, quid de te tantam meruisi pyc1c epist. Att. XIII, I3 Attica mea, obsecrore, quid sit 8 ER EU U, I, IO. Pud is, obsecro, ad nos D Vt nostri in Gottes illen.
89쪽
runtur talia ad interices On s. non CCurate. ne Me enim naturam Verbo in exuunt. G.
XXI. Quemadmodum vero additi elegan Nec non vitiam conciliet orationi ita et quarum Σ' dam vocum abiectio vel omissio antritice eamdem Ornat. Nos, tilis rarioribus, ellipsibus, quas studiose Collegerunt SANCTIUS O PERIZONIUS P, nitidiores tantum et Optima tum aphaereses, tum
Multa apud veteres occurrunt ellipses, qua e XCasandae potius, quam audandae Vide tur. Et has sane inculcat ANCae 1 v. b. ILLA Mineri . c. I. seq. Ad PERIZO. ad , I 3 9 I. G. Quis citim curn HORATIO diceret: Neutam erat ad Vesae, scilicet aedem Non quidem eXemplo isti carent, nec abstinent a C. a dis G lib. XIIII. m. a. et LIVIVS v. et 1. 1ed haec Graecisis excusari poterunt. Quinta frequens ost haec ratio optimis DeiΟ-ribus V eXcusatione potius opus este videatur si ea non taris. Vid. v. g. viri docti ad Cic. Philipp. Ι, . Monuit hoc iam Cl. H E VEI, G ER US .u VECHNERI Hellenolex. p. 126. Et iam de priuatis ita loquuntur vetere VARROR. R. II, II. I 2. Disce nus Niger in Turantinosi i scit aedes. Si quidem locus corruptus ita recte emendatus est a Victorio. Planes ita Saxonia superior, nach eu bS, Non LangenS,
90쪽
Ither etc. contra inferioris Saxoniae inco lae addunt ore semper vocem Hatis, et pleno dicunt in avs Non Langen Hau etc. C1 C. cd Q. Pr ep. III, 1. a. Cum tu cuiam neque per Locusae, neque per Varronis scit fundum velles ducere. G.) ' Potiores de vocum *Rabarumve desectu regulae hae sere sunt.
UN. I, O SI VAND urbs nos; a liberalibus sudiis floruit, nanc maxime foret. CIC. F. ad diuers 'solas decerpito, es QUANDO quidem iret Similia sunt Sicus hosis Aturus es. QUO VI doctior es. QUANTO QUIA ditior es. II. Totum pronomen ΛLIQVI abiicitur, si se
quatur relativum. QUI SALLvSΤ catil. c. a.
Fuere ea tempesate, qui dicerent . Sic eleganter diXeris es, quod te velim. U, de quo tecum confabuler. y Non es, quod gratia agaS. Qifici es, quo me accuses p M, quod tibi fue-cen ea. ιI. Intellige ALIQUID PROPTER PONest etiam regem ad numerUm sequentem, et dici omissum substantivum CAUSSA. G.)IiΙ. Frequenter etiam omittuntur substantiva, LOCUS, TEMPUS, OCCASIO, V. C. O cs, Ubi pedem ponat Eriat, quando serio suismodi agebantur. CIC. citii. I, IO. Dabes, ubi sentes Liam praeclaram piatientiam tuam.