장음표시 사용
701쪽
Halo attri gunt aut SuareZ, aut Sotus, quasi e Sen-
tanquam tentia Doctoris sit, cum tamen ex Suppositione dictarum Glossarum, quae ita intelligunt ieronymum, sententiam illam applicat ad quaestionem et responsionem objectionis ; et data veritate antecedentis, conclusio optime sequitur, et tollit dissicultatem, quae magis in hac quaestione torquet, quomodo scilicet potuerit Pontifex, ea quae sunt propria jure divino Episcopo, conserre Sacerdoti simplici, cum minister spectet ad essentialia
Sed objiciunt praefati Auctores tempore Gregorii simplices Sacerdotes suisse distinctos ab Episcopis, ut patet ex decretis anteriorum; et ex hac ipsa conceSsione, quae dimitatur ad 4bsentiam Ἐpiscopi. Responde Sed haec replica nescio quid faciat ad propositum Vis enim responsionis Doctoris eSt, ex hypothesi, quod in ordine aut institutione divina, nulla sui differentia ab initio inter Sacerdotem et piscopum, ita etiam nec nunc esse, ac proinde jure divino et institutione Sacramenti perinde spectare ejus collationem ad piscopum et Sacerdotem simplicem, inter quos data hypothesi, si admittatur, est disserentia solum jure Ecclesiastico, in quo dispensare potuit Gregorius. Illi ergo Auctores ut aliquid agerent, deberent hanc disserentiam statuere jure divino, et impugnare Glossam, quod difficulter posset Soto,
qui infra dist. 24. quoest. 2. art. . et lib. 10 de Iustitia et jure quinSt. 1. art. 2. docet Episcopatum non esse diversum Sacramentum a Presbyteratu, aut imprimere diversum baracterem. Item ex alia parte, ut teneri debet, Confirmationem tundari in potestate ordinis sequitur ergo undari in potestate characteri Presbyteralis, qui et idem est ac Episcopalis, per ipsum, si dicatur piscopum habere dignitatem diversam. des haes dignitate
quaeritur an sit jurisdictionis, cum non sit Ordinis, cum alia ad ministerium non deservit, neque imaginari potest, quia Omnis potestas activa in hierarchia, et hierarchis Ecclesiasticis ad alteram harum reduci potest et debet, nempe ordinis aut jurisdictionis. Si est iurisdictionis, actu Possis
ejus suspendi potest 3xime in Senten actum ju-ιia D. Tliomae, ut annotavit Seholiastes 'μ' scholio . cum potestas inseriorum, quae est jurisdictionis, dependeat a Vicario Christi et hoc argumento Doctor infra dist. 24. quoest unica, probat piScopatum esse diversum Sacramentum a Presbyteratu. Male etiam videtur Suare discursum Doctoris SsumpSisse, quasi diceret omnes, qui ordinabantur in primitiva Ecclesia Sacerdotes, ordinatos etiam fuisse piscopos, quasi diversi essent, quia sic ratio Doctoris nihil concluderet, quae reducitur ad Glossam, quae tollit inserentiam inter simplicem Sacerdotem et Episcopum, quantum ad divinam institutionem postea vero praelationem unius prae aliis, inductam esse, ad tollenda schismata, jure Ecclesiastico.
Caeterum, haec non est Ver sententia iHieronymi quia . ut ipse in dicto capite Explicatur Legimus: Quid facit, inquit. eaecepta sontentia ordinatione piscopus, suos Presbyter non faciat ' Supponit ergo aliquid convenire piscopo, mempe ordinare, quod non coin petit simplici Sacerdoti et hoc exprima institutione et disserentia utriuSque Asnoscit ab initio. Idem docet in dialogis contra this' Luciferianos cap. 4 ridem significat de Gah . Confirmatione tuo si hoc loco quaeris, inquit quare in Ecclesii baptizatos, nisi per manus Episcopi non recipiat,
quem non asserimus in vero baptismate tribui ' Disce hane observationem eae ea auctoritate descendere, quod post as-eensum Domini Spiritu sanctus ad Apostolos descendit et multis in locis
702쪽
idem actuatum reperimus ad honorem potius Sacerdotii, quam ad legis necessitatem etc. Loquitur de lege salutis, quantum ad baptigatum, qui alioquin sine impositione manus piscopalis, Sal Vari potest, ut patet ex sequentibus, ubi subjungit rationem : Nam si ad piscopi tantum imprecationem Spiritus sanctus desiuit, lugendi sunt qui in vinculis aut in castellis, aut in remo-ιioribus locis per Prebysteros et Diaconos baptizati ante dormierunt, quam ab Episcopo inviserentur, etc. t hanc manus impositionem ab Episcopo reducit infra ad Aet . ubi missi sunt Petrus et Joannes, ut imponerent manus Samaritanis. Videatur in sequentibus. Interim hoc indicasse sufficit, quia quaestio alias intra suo loco erit disputanda
dist. 24. quoest unica. Omen autem
Episcopi et Presbyteri in primitiva cclesia satis sui commune et Synonymum, ut probat Hieronymus in dicto cap. Legiamtu, etc. quod desumptum est ex epistola ad Evagrium. 55. 0 icit Doctor contra illam solutionem sundatam in Glossa in primitiva Ecclesia non leguntur suisse alii Sacerdotes quam Apostoli, et illi qui soli leguntur in Scriptura confirmasse, tunc Si omnes Sacerdotes fuerint piscopi vel aequales, quantum ad istum actum ergo solis piscopis debetur ex officio. Respondet quod nulli alii erant Sacerdotes praeter Apost0los, quia illi soli tum
potuerunt sufficere, vel si erant, detulerunt Apostolis, etc. Haec respOn Si non est ex sententia Doctoris asSerta, sed juxta opinionem Gl0sSae, ad quam sequitur, et contra quam sit objectio ex qua respondetur objectioni. Probabile autem est in initio quam-- ... 8 diu Ecclesia sui in Iudaea solos Aposto-Spi oopi uos luisse Sacerdotes, et etiam Episc0pos;
non tamen, qua Sacerdote erant, On eonfim
firmabant, sed qua Episcopi ut patet ex Eusebio Papa, Damaso, Innocentio M. Ioanne III. Chrysostomo citatis. Caeterum propagata Ecclesia rud mentes, querunt alii piscopi et Sacerdotes praepositi per ordinarum Apostolos, ut constat ex epiSioli ad Titum Epi-- et Timotheum, ubi interpretes de ordinatione Pauli et Barnabae habetur Act. 13.
Tunc jejunantes et orantes, imponenteS-que eis manus dimiserunt, etc. Quod ita
intelligit Chrysostomus in hunc clocum, Leo . epist. l. alias I9. ad Diosc0rum 1epa incumenius, Tyranus et alii Neque Pr L furiis paret sufficiens fundamentum id negandi,
aut convincens, et et 14 ubi aermo est de Paulo et Barnaba : Et cum constituissent eis per singulam Ecclesias Presbyteros, etc. ubi Glossa ordinaria et Carthusianus intelligunt EpiScopOS, quam Glossa oes.
nomen synonymum fuit et cap. 15. Mascenderunt Paulus et Barnabas, et qui mali eae illis ad Apostolos, et Presbyteros in Ierusalem super hac qumtione, etc.
Ergo tum suerunt praeter Apostolos alii Presbyteri in Ierusalem, qui fuerunt piscopi, qui etiam seniores dicuntur et Concilii apostolorum super legalibus
interfuisse dicuntur, et scripserunt Ἀμ- stoli, et seniores, etc. quo iteronymus epist. 19. quae est 11 inter augustini epistolas, Vocat PresbΥterOS. Ultimus modus interpretandi conceS 56. sionem Gregorii est apud Octorem, torpeotatio 3 Ouartus modus dicendi, etc. per eam Pontificem sacere potuisse quemlibet Sacerdotem simplicem illius regionis piscopum, quantum ad illum actum. Haec responsio conlarmis est Richardo hac dist. art. . quaest. 1 ad 3. Potestas
confirmandi, inquit, ut quidam dicunt, fundatur super dispositione Vicari Christi, qui sicut disposuit, quod omnes Epi-
703쪽
Male interpretantur Doctorem. Eorum objectiones
Scosti consit mare possunt, ita disponere posset, χιbi et quando erigeret ratio, quod Sacerdotes non Episcopi confirma re se Sint, qui super corpus Christi mysticum, quod est Ecclesia, habet Papa plenitudinem potestatis, etc. Fundat ergo p0testatem confirmandi in jurisdictione, non in ordine, ut patet ibidem, hanc disserentiam ejus statuens a potestate consecrandi Eucharistiam. Unde quaestione sequenti, ex eadem Sententia, quam aliorum nomine citat, negat Episcopum degradatum posse confirmare Valide, quia ablata est ei omnis jurisdictio, in qua sundatur valor tali actus. Ex hac sententia seu modo dicendi ali-0rum, Sequela opinandi Doctor recte adducit illum modum explicandi nam dato, quod character sit idem in Presbytero et Episcopo, et sola disserentia sit ratione jurisdictionis collatae a Vicari Christi in ordine ad actum confirmandi, bene equitur quod concedendo eamdem auctoritatem simplici Sacerdoti fieret, quoad illum actum Episcopus, id est, jurisdictionem Episcopalem habens, licet non ordinariam, sed delegatam. Hunc modum explicandi concessionem Gregorii Sotus, ut proprium Doctoris citat, et post eum Suare et impugnant, quia Pontifex non potest ordinare piscopo absentes. Secundo, quia non potest ordinare eos ad unum effectum, et non ad omnes, quia sic essent ordinati semi-Εpi- Scopi, Sed non mirum si erravit Sotus in mente Doctoris, cum erraverit in inscriptione illius decreti, quod citat tanquam scriptum ad Januarium Constantinopolitanum, et Episcopum Graecanicae Ecclesiae, nec est quod vagentur hallucinantes ad mentem Doctorisci clarum enim est ex textu eum loqui de jurisdictione Episcopali et ex mente aliorum, quoad illum tantum actum. Unde subjicit non tamen conferendo sibi simpliciteriradum Di- Scopalem, nec quantum ad alios actus, etc. Dando hunc actum consistere in jurisdictione, et non in ordine proxime, facile est invenire disserentiam inter gradum Episcopalem simpliciter, et potestatem delegatam ad aliquem actum determina
Doctrina tamen in qua dundatur hic
modus explicandi conceSSionem Gregorri, responsio-
licet quorumdam sit CanoniStarum, non prioIssae est Vera, neque tenenda post Tridentinum bid.hi SeSS. 23. cap. 4. Sacrosancta Synodus declarat praeter interos Ecclesiasticos grad/μ, Discopos, qui in Apostolorum locum successerunt ad hunc hierarchicum ordinem, etc. eosque Presbyteris Superiores esse, a Sacramentum confirmationis conferre, ministros Ecclesiae ordinare, etc. quarum functionum potestatem reliqui inferioris ordinis nullam habent, etc. Idem habet cait. I. de auctoritate, quam habent pisc0pi ratione sui ordinis, ut superiores sunt Presbyteris, loquitur Concilium, juxta declarationem antiquorum Curionum ex institutione Christi et comparati est inter ipsos et Presbytero simplices, quantum ad id, quod utrique ex propria ordinatione est proprium. Ex his quatuor modis explicandi conceSSionem Gregorii, quorum quilibet sustinet ipsam concesSionem, ut validam, et ex ipsa objectione tacta a Doctore, quae non eS contra concessionem , sed ex ipsa concessione, probando simplicem Sacerdotem posse confirmare, secundum illam particulam definitionis de ministro idoneo, quem infra declarat esse piScopum, nempe ordinarium ministrum, vel eum cui committi poterit, nempe Sacerdotem, ex commissione seu dispensatione. Ex his, inquam, satis colligitur nec Doctorem esse dubium in hac sententia, neque Sentire
704쪽
Sacerd temordinars ex commi sione
in aliquibus gradibus. Quomodo
possit Sacerdoti confirmare Responsio
cum aliis, qui negant posse dari hanc dispensationem, dato quod Episcopus sit minister ordinarius ex institutione divina.
Ultimo tandem probatur conclusio praemissa ex simili, quia non magis negant Patres et Canones potestatem confirmandi esse apud Presbyteros simplices quam ordinandi sed haec ut suo loco dicetur,
potest, quoad aliquos ordines committi Sacerdoti simplici ergo et illa.
Petes quomodo haec lacultas conveniat Sacerdoti, cui committitur, an ex Sola jurisdictione delegata an partim etiam ex ordine Si primum, non est undamentum, quin possit committi non acerdoti, sicut ei committitur facultas baptizandi, quamvis haec ad Sacerdotem et Episcopum spectat; si secundum, equitur quod posset reduci in actum, Sicut et potestas consecrandi Eucharistiam. Respondetur, quod ratione utriusque competat capacitas confirmandi Sacerdoti cui consertur potestas praelata, ordinis quidem remote et inchoate proxime autem ratione concessionis, et quasi reducentis potestatem remotam in actum inde nequit committi non Sacerdoti, neque Sacerdos sine tali concessione quidpiam Valide faceret. Causa a priori est institutio Christi, quam ex definitione Ecclesiae, et consuetudine interpretamur. Congruentia institutionis est, quia Sacerdos ex ossici et sua ordinatione habet potestatem in corpus Christi mysticum, quantum ad jus baptizandi proximum, ex eo quod habeat potestatem proximam super corpus Christi verum et priorem habet cum subordinatione ad piscopum; cum ergo, sicut supra ad initium commenti dictum est, Confirmatio ordinetur ad Baptismum, tanquam complementum ejus et persectio, ex Patribus, ita congruum suit, ut Sacerdos ratione sui gradus, habeat hanc capacitatem quae quidem non est proxima, quia actus mi
proprius Episcopi secundum divinam institutionem, ex gradu suo, tanquam in po
tentia proxima constituti et sic intelli ο
Episcopum esse ministrum ordinarium, cui haec potestas ordinandi competit per ordinem, et non per voluntatem extrinSecam, distinctam ab ea quae est ordinationis et institutionis Sacramenti in ac proinde cum disserat a Sacerdote gradu et Ordine, nequit actus proprius ejus convenire inferiori hoc modo bene tamen remota capacitate, ratione gradus resbyterii, ut comparatur ad corpus Christi verum, quae est eminentissima potestas comparata ad reliqua omnia, quantum ad persectionem intentionis. Congruum ergo est ut contineat in Se eminenter, inquantum compatibile est cum debito ordine ierarchiae miniStrorum, reliquas potestates ordinis in
corpus Christi etiam mysticum. minenter, dixi, quia sicut par in par non habet eminentiam, ita Presbyter neque
proxime, neque remote manens in suo
gradu, potest ordinare alium Sacerdotem. Et si dicas Episcopum posse ordinare alium piscopum, quamVi Sint pares, respondetur de hoc constare ex Ecclesiae definitione et ex Scriptura, contrarium est quantum ad primum, ut suo loco Videbitur. Interim sequendo rationem a congruitate cum non detur processus in infinitum et gradus supremus in Ecclesia, quantum ad potestatem ordinis in corpus mysticum, si Episcopatus, congruum erat ut possit ordinare alios pares, idque necessitas Ecclesiae exigebat. Non fuit autem congruum, ut hoc p0SSet Sacerdos simplex, quia inferior est, et subordinatur piscopo,
quoad gradum, quem habet in Ecclesia, et potestatem in ipsa, qua est eorpus
705쪽
mysticum neque congruit ut parem OS- sit ordinare, quia providere de ministris, spectat ad hierarchiam. cujus lotestas primaria est. Nequit on potest etiam ordinare proxime, aut
Diaconum remotellaconum, quia licet sit serioris
gradus, tamen est minister piscopi ex divina institutione, ideoque congruum fuit ut ejus ordinatio ad Episcopum Spectaret, ne turbaretur ordo hierarchiae, si ordinari possit minister proximus Episcopi, licet sit etiam Sacerdotis, independenter ab ipso piscopo; nam in politia princeps ipse eligit eos, qui proxime ad suam personam accedunt in familia et famulatu, licet per interiores possit ordinare reli
61. Caeterum, ut dixi, potestas in corpus coliqua Sa Christi mysticum, quantum ad ordinati- η 'μμ' onem inferiorum potest committi Sacerdoti propter eminentiam sui gradus, neque in hoc turbatur ordo hierarchicus ac proinde ad ordinandum habet potestatem remotam quoad praedictos gradus, habet etiam potestatem ex sua ordinatione in corpus mysticum, quantum ad ministerium Poenitentiae, Euchpristiae, et Extremae Unctionis, in his duobus proximam, in Poenitentia ero remotam, ut mox explicabo. Congruum ergo erat, ut ex eminentia sui gradus, habeat etiam remotam ad Confiirmationem, quia et necessitas Ecclesiae in certis circumstantis id exigit, ut quando gravis et universalis est persecutio, et
paucitas Episcoporum, et pericula labendi. κά uibu, autem circa potestatem ministrorum
inisrpre et efficaciam Sacramentorum in speciali
institutio instituisse Christum debemus interpretari, quod magis faciebat ad utilitatem et necessitatem Ecclesiae et sine praejudicio primaris institutionis, qua literarchiam in ipsa instituit ministrorum et dispensatorum fieri potuit et congruit, cui nihil
praejudicat haec potestas remota confirmandi, quod est Sacramentum omnibus institutum, et conducit non solum Ecclesiae talem esse in Sacerdotibus, sed etiam
ipsis Episcopis, ut hujus sollicitudinis adjutores habere possint, quando id necessitas postularet congruit etiam eminentiae gradus Sacerdotis, et speciali potestati ex ea redundanti ad baptigandum cui accedit ipsa Confirmatio tanquam consummatio et persectio, quod aliis Sacramentis non competit licet omnia supponant Baptismum ut januam. Supposita ergo hac potestate remota M. modo explicat I, congruum etiam et neceS eompotirex
sarium sui esse potestatem in delesia ' per quam reducetur ad actum haec autem residet in capite, nempe Summo Pontifice vel concilio incumenico, ab eo approbato de quo non est dubium ex his redundasse potestatem confirmandi, qua utitur Ecclesis Orientalis Patet ex praedictis decretis Conciliorum, quae supra citavimus, male autem negat talem consuetudinem Suaregdisput. 36. see et 2 sicut et interpretatur Toletanum primum de caeremoniali quadam unctione, quia hic modus interpretandi, si non servetur proprietas locutionis, destruit undamenta astruendi Confirmationem esses Sacramentum ex
traditione Patrum et Conciliorum, quae perinde eludi possunt et tenendo, ut ipse sustinet posse committi Sacerdoti simplici hanc tacultatem, nussum est inconveniens quod ad ejusmodi interpretationem urgeat.
Ledesma ut supra praemissum est posse saetiam dicit per Episcopum in sua di inces L Misis,
reduci in actum, quia tantum potest iure Non γε
divino, quantum Pontifex in universa Ec aelegam clesiaci sed hoc est salsum, quia potesta potestatem. Pontificis non tantum insta universalis secundum extensionem, sed etiam secundum eminentiam et persectionem, ita ut plura lacere po8sit, quam permisSa sunt
706쪽
688 LIB.QV. ΕΝΤΕΝΤlARUM Episcopis ure divino. Deinde quod dicit
non po88 de facto, quia jure Ecclesiastic prohibetur non recte dicitur quia etiamsi daret facultatem peccand contrajus positivum adhuc Tonfirmatio esset invalida, et nulla nequit enim directe extendere potestatem Sacerdotis sundatam in ordine, nisi ad ea quae proxime poteSt, quantum S ex potestate ordinis. Sεni,nil Sotus dicit ministrum ex divina instimini,iro autione esses Sacerdotes, sive ex officio, ' sive etiam ex commissione quod autem releukιRr Episcopi essent relinqui arbitrio Ecclesiae sic vel sic ordinare. Sed haec solutio patitur eamdem difficultatem, ita videtur manifeste repugnare Florentino et Tridentino, quae dicunt ministrum ordinarium
Episcopus esse EpiScopum, et intelligunt de jure 4,tu nisiae diVino et institutione Christi aliter enim' u .,ta loquuntur de ministro Poenitentiae, aliter in illuxi0R de ministro Confirmationis i ille non habet potestatem proximam simpliciter absolvendi, misi accedat approbatio Ecclesiae, ut declarant Concilia praelata nihil autem tale adjiciunt ministro Confirmationis, ergo non ex ordinatione Ecclesiae habet Episcopus, ut sit minister Confirmationis. Accedit Tridentinum sera. 23. loco praelato ex potestate confirmandi et ordinandi Episcopum obtinere Supremum gradum supra Presbyterum ex divina institutione in hierarchia, ergo id non competit ex ordinatione et arbitrio Ecclesiae. Tertio denique auctoritates antiquorum Canonum et Patrum, quibus negatur haec potestas Sacerdotibus simplicibus et solis Episcopis convenire dicitur, reserunt se ad primam institutionem Sacramenti, et ad exempla Apostolorum et . I. Ex quo etiam institutio praelata molligitur, etc. tanquam ex prima praxi ejus quantum ad potestatem ordinariam, quae piscopis jure divino competat, ita ut sicut dictum est, valide confirment excommunicati et degradati it communius tenetur quia haec is potestas ordinis in Episcopis, oleatas
quae non dependet, cum delebili Sit, indolotalis a jurisdictione, quantum ad valorem Sacramenti, sicut neque potestas conficiendi Eucharistiam in Sacerdote, quantum ad valorem deficit, deficiente auctoritate ex concessione Ecclesiae non ita tamen p0teSta Omnis, quae sundatur in jurisdictione piscoporum, aut ab ipsa dependet; oportet ergo hanc potestatem non SSejurisdictionis ab arbitrio Ecclesiae provenientis, Sed solius ordinis et dignitatis.
Dico ergo hanc potestatem, ut remota M
est in Sacerdote simplice reduci ad Juz
actum per auctoritatem Summi Pontificis consi a proxime aut remote et in hoc differt et obscὲven-
p0testate, quam recipit in sua ordinatione conveniunt
ad remittenda peccata, quod haec quidem, quantum est ex parte ordinis sit propinqua, quantum tamen ad materiam seu subjectum, in quod exerceatur, Sit remota, quia non recipit ex vi ordinationis suae
aliquod subjectum, seu subditum in quod exerceat jurisdictionem, sed ab Episcopo seu ordinario dependet quoad hoc, qui ut dat ei hos vel illos subditos, reducit
potestatem illam ad actum, Secundum O-
dum et limitationem, quam praescribit; hoc autem congruit, ut piscopi sit dare hanc ultimam determinationem Oh necessitatem Sacramenti Poenitentiae, et quia dependet a potestate jurisdictionis, quae delegari poteSt.
Caeterum ii Confirmatione neque S Episcopus tanta necessitas, meque poteSta Ordina i. 2ria, qua gaudent piscopi, cum sit ordi in ἴ'nis et dignitatis, potest delegare, neque 'Vtahium' aliter communicare eam possit Episcopus, i 'r' exis potestas vero seu urisdictio ejus, a qua dependet complementum Sacerdotii simplicis, quantum ad poenitentiam delegari
potest, et hac etiam ratione non potest Episcopus delegare, aut ullo modo com-
707쪽
in unicare potestatem ordinandi in gradibus, in quibus potest delegare Pontifex Romanus, non inquantum piScopu est, sed inquantum est caput et Vicarius Christi ' habens plenitudinem poteStatiS, quam ante ordinationem etiam potest communicare; et ad hanc potestatis plenitudinem spectat reducere ad actum, illam potentiam remotam ordinandi et confiirmandi, quam habet Sacerdos simplex, et qua carent clerici inferioris ordinis ac laici Unde patet, quare dicatur haec potestas ordinandi Subdiaconatu et minoribus, ac etiam confirmandi in Presbyteris
Dixi superius per auctoritatem Summi Pontificis proxime aut remote Se reduci ad actum hanc potestatem, quia sic concessa contigit, ut patet in Ecclesia 0rientali, mediantibus cumenicis Conciliis approbatis, et praxi ab Apostolis deducta in primitiva Ecclesia, emanante; et patet ex Odrique in India ex conces: sione Pontificum Provinciales nostri ordinis potuisse hanc communicare suis
subditis, ut delegatos ad hoc specialiter ipsius Pontificis. g Simul ciιm intentione inungente,
et certa verba proferente, etc. De intentione universaliter requisita in ministro Sacramenti jam sufficienter tractatum est dist. . quoest. 5. Hic autem per certa verba proferente denotatur forma hujus Sacramenti requisita, de qua in textu sequenti dicemus, simul et de institutione Sacramenti, et usu rita S, quantum ad materiam et formam in primitiva cclesia reliqua definitionis eodem modo explicantur servata proportione, Sicut et Supra dist. s. quoest. 1. de Sacramento in genere, et dist. 3. quingi. 1. de Sacramento Baptismi.
Posita definitione constrinationis, Oxplicat exactissimo omnes ejus particulas, ex parte materiae, Ormae, suscipientis et ministri. Solvit tres ok0ctiones contra doctrinam datam. Nihil doterminat de tompore institutionis, quia de eo nihil est certum, probabile tamen est suisse actam nocte ccunae, ex Fa
Hie a patet, quae Sit hujUS i aque Sacramenti materia, quia cum α'ἰ: ei ;posset distingui de materia, sicut niη distinctum est de materia in Ba
xima, id est, illud visibile, quod
concurrit in funda monto est unctio facta in Ponto in figura erucis, cum chrismate sanctificato. Materia autem remota est chrisma compositum cole olivae et balsam0 et sanctificatum specialiter ab Episcopo, Vel ab alio cui talis sanctificatio poterit committi .
Forma est talis Signo, vel On Forma Uu te Uno crucis, eonsirmo te hri ''e Nincti Salutis, vel sanctistetitionis, in nomine Patris et Filii et Spiritus
sancti Suscipiens est homo viator aliqualiter consentiens quod in- tolligendum est sicut de Baptismo ut patet dist. 4. Sed hic tantum suscipiens est secundum detorminatam partem, propter quod additur in fro=ite. Minister ost Episcopus Vel alius, cui committi poterit, ideo dicitur in generali a ministro idoneo. Ex parteministri requiritur simultas in faciendo utrumque actum, scilicet unctionis ut prolationis formae,
708쪽
6M LIB. IV. SΕΝΤΕΝΤlARUM omnia debent intelligi, sicut X- positum est de ministro in Bapti- q. β ηιο sitio, dis 6 miis adduntur, si 'nisi- cum e mcaciter etc. dicunt illud quod formale est in isto Sacramento. Et quod ultimo additur, unctionem interiorem, Signat correlativum illius relationis, quae est sol male in isto Sacramento, Et si h objiciatur primo contra materiam et Ormam simul, quia Chritus non sic instituit, ut patet Joan. 20 quando insufflavit, et odit discipulis Spiritum Sanctum, et similiter Met . . quando misso Spiritu sancto ii linguis igneis confirmabantur; nec etiam Apostoli tali sorma utebantur, Vel
materia, ut patet in Actibus, sod impositione manuum. Si secundo objiciatur specialiter contra materiam, quia non oportet eam esse chrisma consecratum, quia nec in Baptismo necessaria SP aqua consecrata, sussicit enim quaecumque aqua Si tertio objiciatur quod Sacerdo communis potest istud Sacramentum conferro, juxta illud dist. 95. Pervenit, rubi Gregorius Januario Episcopo scribit Peri enita nos quosdam caudalizatos fuisse, eo quod Presbyteros tangere chriSmate eos,
qui baptizati sunt prohibuimus. Et sequitur: Si omnino de hac re aliqui contristentur, rubi inpiscopi desunt, ut Presbyteri etiam in frontibus baptizatos
chrismale tanuere debeant, concedimu .
chἡ .ita Ad primum Storum dicundum
potui dare quod Christus non alligavit potens in ipsa tiam suam Sacramentis, et ideo ipse sive in terri S siVe OSDaScensionem in coelo existens, potuit conlirmare Apostolos sines tali materia ut tali forma. Cum postolis etiam in primitiva Ecclesia potuit dispensare, et maxime quia in Constrinatione ab eis collata erant aliqua signa sensibilia,
puta communiter descensus Spiritus sanctus super confirmatos, et donum linguarum. Sed tamen cessantibus talibus miraculis, ministri debuerunt hanc materiam et hanu formam SerVare. Supponitur c enim institutum Confirmatio
esse a Deo, licet tempus Q modUS traditione.
hujus institutionis in Scriptura mei L. non legatur sorte, quia i Storio Clom. Alri. graphi Scripturam Sque ad tem' ab L pus illud non produxerunt. Non ia: enim produxerunt ultra tempus
Ap0stolorum, nec etiam usque ad epist. ult. plure anno ante mortem eorum do Sacr.
tot autem tempore Apo Stolorum, August. 15.
sorte mansit donum linguarum in tori, Sacra monto Constrinationi S. eo res
est improbabile multa esse tra- ' ui
dit auctoritativo a Christo ecle φην' ,
sim per po Stolos, quae tamen in mistrum. Scriptura non legimus, ut dicit requiritur Damascenus . lib. cap. 4. Ubi οὐ malarim
quens rim ad oratione imaginum, ' ἡπ'
ait : Est autem nobis radita ista ara
ditio, quemadmodum oportet ad Orientem adorare crucem, is altera plurima his similia.
Ad secundum dicendum, quod Christus contactu sum carniS mundissimae omnem quam Onsecravit in usu in Baptismi, non sic autem materiam illam constr-mationis, ut ideo requiritur hic specialis sanctisscatio. Quod etiam os rationabile magis hic quam ibi quia Baptismus os Sacramentum necessitatiS, et de potest a quocumque mini Stro On-Drri, et rationabile si quod in
709쪽
DIST VII. QUAESTIO I. 69la qua non consecrata, alioquin materia conveniens non OSSet e S Se communis, et impediretur
Occasions saeti m. Gregorii concolentis Prosbyterii facultato confirmandi, ponit quatuor modo dicendi, et duos primos rejicit. Tertius videtur Hieronymi, scilicet olim Episcopos non disserre jur divino a re-3byteris, sed duro tantum Ecclesiae sis suisso praepositos Assert Scot roSponsionem glOSSae, case. εgimus d. 95. quae etiam Chrys. in ad Philip 1 et D. hom 2 2. q. 184 a. 6 ad 1. Olim nomina esse communia resbytero et Episcopo, non tamen rem. Non Solvit col. loca Hieronymi, sed potius videtur dicerem lutionem datam non esse juxta ejus mentsin; sed juxta eum dicendum, vel omnes ire sbyteros Episcopos tunc suisse, vel si alii Prosbyteri suerunt, quod cesserunt uri confirmandi Do quo nihil asserit Scotus. Sed pie intorprotari potissimi eronym quod non neget potestatem ordini Episcopo juro divino Supra Sacerdotem, limo eam asserit de legimus. Ait tam on jure tantum Ecclesiae, eum superponi Prosbytero, quod satis probabilo est, tenendo Episcopos non habere jurisdictions in immediat a so, sed ab Ecclesia, quod ait D. Thom. 2. 2. q. 39. . . Tu Precr. lib. 2. o. i. Bellarm. . do Sum Pont M. Suar tom. 4 d. 25. S. 1. Relinquit Oct. n. γ' ut dubium, an olim Presbyteri poterant con-nrmare, et sic Castro v. Episcopus intelligit Hieronym quod poterant idquo tenet auctor epist. ad Rusticum arbon. deo grad. Eccles. c. de T. grad. Pud Hier. tom. 9. Favet Ambr. in . ad Ephea.
Ad tertium sunt quatuor molli dicendi Primus, quod Papa On Sensit, quod possent ungor in fronte oleo, Sed non chrismate, Sed hoc est contra textum litterae, sicut patet ibidem. Item, hoc coneos Sit, eo quod pro rius Subtractione erant quidam scandaligati et si concessisset illud fieri oleo solo, ostendens quasi flere chrismate, esset simulatio contra Veritatem doctrinae, sicut si concederetur panem benedictum pro Eucharistin ' r
dari. Secundus modus dicendi est, de consso.
quod propter Scandalum Itandum Presby-
concessit illud ad tempus, Vel magis permisit sed istud nihil est
quia utilius scandalum nasci permittitur quam Veritas relinquatur, Laetra v. de regulis uris. Item in hac conces Sione, peccaSSet Gregorius mortaliter, si concessisset do
facto quod non potuisset de jure, et praebuisset Sacerdotibus Occasionem peccandi mortaliter, scilicet aciendi quod non liuobat eis
sacere. Alii possunt Psse duo modi di-In Grat. d.
uendi probabiles Unus, quod in primitiva Ecclesia non erat disserentia inter Sacerdotes et piscopos Quod probatur per duas auctoritates Hieronymi, quae ODUntur in canon dist. 5. Prima illa
titulatur Hieronymi super epistola ad Titum 1 dicentis olim, inquit,
idem erat Presbyter, qui et Episcopu3, et antequam diaboli instinctu Ἀιuuia in re-lloione fierent, et diceretur in populis hta 'Eoo sum Palui, ego pollo, ego utem ' i hi otii
Ce 'hae communi Presbyterorum consilio Ecclesiae ubernabantur. OStquam iero
unusquisque eos quoi baptizaverat, uos jure divino
putabat esse, non Christi, in toto orbe ue Presbriscretum est, ut unus de Presbyteris electu . Episeo-
uperponeretur et schismatum seminu ' N ιοlierentur Et paulo po Stri Sicut emo Presbyteri sciunt se eae Ecclesio consuetudine ei, qui sibi proumsitus fuerit, exsesubjectos, ita Episcopi noverint se massis conεuetudine, quam dispensatione domi-
710쪽
nico veritatis, Presbyteris esse majores, et in communi debere Ecclesiam regere.
'piβι ββ Puni et ponitur dist. 93. cap. 24. legimus: Cum Apostolus perspicue Oceat eosdem esse Presbyteros, quos pi-ε ποs. Hoc probat ibi per multas auctoritates et infra Aleaeandriin,
Marco Evangelista usque ad Heraclamet Dionysium Episcopos, Presbyteri semper unum e Se electum, in aecelsiori stradu collocatum, Episcopum nominabunt; quomodo si eaeercitus Imperatorem faciat, aut Diaconi eligant de se, quem industrium noDerint, et Archidiaconum vocent. Ouid enim facit, eaecepta ordinatione, Episcopus, quod Presbyter non
faciat Respondet Glossa ibi : Intelliguntur ibi, quae non fiunt nisi ab Episcopis. Sed hoc exponitur, quod non fiunt licite: quod enim absolute stant probatur per Glo S-Sam praecedentem, ubi disputatur in quo facta fuit praelatio, aut in ossicio, vel in nomine; et in fine dicit, quod tacta est praelatio
quoad nomen, et quoad aliquam administrationem, et quoad quaedam Sacramenta, quae modo piscopis approprianthi P. Ex hoc dupliciter arguitur Primo, Si tunc post Apostolos acta ost talis praelatio Episcoporum Super Presbyteros, ergo a principio Ecclesiae mon fuit ita. diem, sim0do appropriantur ergo prius a principio non fuerunt propria. 6. ReSpondeo, si a principio fuit: e.d.f. aliqui actu proprius piscopo,
ligit alia sequitur quod a principio erat disserentia piscopi et
Presbyteri et tamen illae auctoritates non concludunt oppo Si tum, Sed sunt exponendae, sicut Glos Saexponit, scilicet quod sorte nomina erant synonyma et administratio, id est gubernatio Ecclesiae communis fuit med tamen non dispensatio quaecumque Sacramentorum. Quod probatur dist. l. In novo, in loco postolorum Surrexerunt piscopi sed septuagiΠ-ta duorum discipulorum Vicem
gerunt resbyteri ergo a Christo fuit distincti Episcopi et simpli
Philippus sui de septuaginta duobus, et Stephanus, et caeteri Diaconi non resbyteri 2 tem ad it.
c. 1. Propter hoc te reliqui retin, ut con stitueres resbyteros ergo non pi-
Scopus hoc non potuit. Hoc etiam probatur per cap seq. 95. ut quod super illud Pauli fundatum: Noli ne-9lissere gratiam, quo inae est, quo tibi data est per prophetiam, per impositionem manuum Presbyteri. Ouoniam ait Presbyteri Episcopi nuncupantur, Secundum quod scriptum est ad piscopum Noli negligere gratiam, quo data est tibi, etc. et alibi ad majores natu Qui vos posuit Episcopos regere Ecclesiam Dei. Haec
Hieronymus. on distinguit ergo Episcopum a resbytero, quia non dicit quod Confirmatio fuerit data per piscopum tantum, sed loquitur do Presbytero. ec etiam logitur in actibus distinctio Sacerdotum ab Apostolis, qui erant Episcopi. Et si istud est Verum, tunc Sacerdoti ex ossicio potuit
competere constrinare, sicut et Episcopo, quia ex prima instituti-
2. Tim. 4. c. 26. Ecce Actor. 20. Solutiouem glos e non quadrare. Hieronγm.