장음표시 사용
681쪽
Romanum chrismates delinimus etc. Vallespidus 'i' 4 Strabo de rebus Ecclesiasticis ejusdem prohibitionis canonum meminit, quo O-lis piscopis et chrismatis contectio et
Rabanu' consignatio in fronte reservatur. Rabanus
de institiuione Cleri, lib. 1. cap. 30. idem docet, insinuans rationem, cur in fronte chrismatur baptigatus ab piscopo
tantum, sicut et Petrus Damianus Serm. 1.
Psiruc de Dedicatione Ecclesi e Rupertus de di-
Rupeitus vini Osfficiis cap. 14. Hugo Victorinus de aenii, Sacramentis lib. 2. pari. I. cap. 2. Innocentius Ill cap. unico de sacra
Recte ergo D0etur unctionem in fronte asserit esse de essentia hujus Sacramenti tum quia omnes aciendam docent tam Graeci quam Latini tum quia Graeci, qui alias partes chrismant praeter frontem, dicunt primo frontem esse Signandam
tum quia inhibitio facta Sacerdotibus, ne ungant in ronte quia hoc solis Episcopis competit, qui sunt ministri ordinarii hujus Sacramenti Supponit unctionem
in fronte specialem SSe materiam, quia permittunt Sacerdotibus ungere, vel in pectore, vel in Vertice, juxta Varia consuetudines Ecclesiarum tum quarto, quia unctio in sponte habet specialem proportionem ad exprimendum essectum hujus Sacramenti, qui est robur ad confitendum Sine pudore, aut verecundia, nomen Christi; unde Augustinus loco citato tu edam
Sacramqnta aliter atque aliter accipi-rnuS, quaedam re, quaedam per totum corpus, quia ero in fronte erubescitur
ille, qui diaei qui erubuerit me coram
hominibus, erubescam et est eum coram
Patre meo, ipsam ignominiam quodammodo id est, Crucem, quae Signatione frontis per chrisma sito in loco pudoris constituit, etc. id est, in fronte. Sed objicies illam consuetudinem Graecorum et Orientalium ex Frillo, et ex C0nciliis citatis, qua sit unctio chrismatis in alii partibus, cujus congruentiam Cy rillus loco citat exprimit vel ergo repetebatur forma ad singulas unctioneS, et sic Sacramentum terebatur, quia prima unctione in fronte acta cum debita forma dat effectum hujus Sacramenti, sicut constat in Ecclesia Latina, quae solam frontem illinit, vel sorma S0lum in prima chrismatione frontis dicebatur vel in unctione ultimae partis si
primum superfluae erant caeterae unctiones, qua forma non determinabat, quia prima unctio, prolata forma explebit essectum; si secundum dicatur Orma in fine prolata non determinat sufficienti continuatione actionis et unctionis, quae diversaeSt, primam unctionem, quae essentialiter exigitur. Respondetur proculdubio quod a Sanctis Patribus et Conciliis statutum est, firmum esse, et unctiones in illis partibus accessori fieri ad majorem expressionem essectus sacramentalis ; sed primam debere fieri in fronte, quae est essentialis, et quam retinet Ecclesia occidentalis. Ad rationem autem dubitandi respondetur formam verisimiliter semel prolatam continuari, usque ad ultimam unctioneni, vel certe ultimam continuari,
antequam ipsa finiatur, quod insinuare videtur canon primi Constantinopolitani
Recipimus, etc. et signatο3, 3iυ unctOS, primum sancto chrismate, et frontem, et oculos, et nareS, et Og, et a re S,
et eos signantes dicimus signaculum ο ni Spiritus sancti, etc. Haec ultima Verba continent formam, qua in hoc Sacramento utuntur Graeei, ut post videbimus citaque videtur semel subjungi ipsis
unctionibus partialibus, quae unam moralem integrant, quia in illis verbis exprimi videtur ordo collationis Sacramenti, unde patet quomodo forma determinet
Obiectio ex ritu Ecclesiae Orientalis. Unctio
682쪽
omnes unctiones per modum unius. Item,
eumdem ordinem denotant illa verba Et
Signatos, sive unctos pruinum sancto chriSmate, et frontem, et oculos, etc. Quae sententia est copulativa, non Solum Verborum, Sed etiam actionis et unctionis continuatae simul in partibus diversis, quae primum sit ante prolationem formae: Signatos, inquit, sive unctos primum sancto chrismate, quae denotant Supp0sitionem totius unctionis et signationis per ipsam ante prolationem formae; Orma ergo primo et per se determinat unctionem in fronte, secundario reliquas in ordine ad primam quiae essentialis est.
sic toti Baptismalis potest esse in parte principali, et aliis minus principalibus
quarum otio secundum aliquos per se sola non sufficeret, vel certe redderet Sacramentum dubium caeterum, ut simul fiunt cum lotione partis principalis, Spectant ad materiam, quam determinat per modum unius, sormae baptismalis, ut supra visum est. Eodem modo uncti iii renibus et pedibus non est neceSSaria, aut essentialis materia Sacramenti Extremae unctionis tamen ut adjungitur aliis fit materia, quam forma etiam determinat et ad eumdem modum posset dici formam chrismatis repeti posse ad singulas unctiones, et quantum ad tactum dogmatigare, sicut et in torma et materia Extremiae unctionis, ejusque effectu Haec ultima solutio mihi non placet, quia Sacramentum imprimens characterem nequit iterari, sic quoad formam, quae, SuppoSita materia facit a Sacramentum completum ideo primus modus tenenduS St, vel dicendum, quod aliae unctiones erant
caeremonialeS, et non Sacramentales, Sed
addebantur completo Sacramento ad expositionem luctae spiritualis.16 c In stura Crucis, etc. Haec St Se-
figura cunda circumStantia per Se requisita ad Unctionem sacramentalem hanc autem Cin ostes' eSSentiale probatur ex utraque orta ma, tam Graecorum quam Latinorum, et
magi expresse ex forma Latinorum quia sicut forma Baptismi significat ablutionem, quae est materia hujus Sacramenti, ita etiam forma Confirmationis significat materiam Sacramenti, Sed tam signum CruciS, quam etiam unctionem significat, ut actionis ministri Signo te signo Crucis, Ousirin te chrisniate salutis, etc. Quae forma sicut non potest esse salsa esset autem, si unctio sitie cruce fieret in ita etiam non est Superflua, sed in omnibus essentialis et substantialis quoad parte SuaS et Secundum divinam institutionem, nam Signaculum, ut dicit Orma Graecorum, non solum effectum designat, sed et ipsum Sacramentum, et materiam ejus, ut sit
uncti in figura CruciS. Patet expresse idem ex anonibus et Patribus citatis, qui Sacramentum appellant signationem in sponte, quae a solis
Episcopis fieri debet illud autem noli
solum importat simplicem unctionem. non servato determinato modo actionis, Sed ipsam unctionem in forma determinata, nempe in figura Crucis; secundo idipsum praxis Semper Servata
docet tertio, ratio caeremoniae Seu unctionis institutae in fronte ad portandam
Crucem Domini, eamque non erubeScendam, quam Supra ex Patribus praemisimus, idem confirmat, sicut et congruitas cum essectu Sacramenti et prosessionis fidei. d Cum chrismate, etc. vii compre 17
hendit materiam remotam Sacramenti IV intelligit per chrisma consectionem ter edit
olivarum et balsami ut infra declarat nec alisis
Materia, inquit, remota est chrisma i. compositum rem oleo olivarum, et bal- Samo, etc. Oe autem esse de necessitate
Sacramenti est conclusio Doctoris . alii
683쪽
dicunt tantum de necessitate praecepti, ut Crietanus 3 part qucvst. 2. art. 4. SO-tus in hac dist. art. 2. Covaruvias lib. 1.υariarum lectionum, cap. 10. 3V3r-Docentosso US manuali, cap. 22. quo Sequuntur py ''p quidani moderni. Quidam autem SSerunt praeceptum divinum, quidam cclesiasticum, et explicant eo modo quo commix-t aqvs in calicem, est praecepti. Mixtio Contrarium hujus docent communiter
nodos, aio detur 90S Florentinuin, quod docet ma- 'or' 'R aeriam hujus Sacramenti esse chrisma ex oleo et balsamo consectum. Respondent intelligendum esse Concilium quantum ad necessitatem praecepti quoad mixtionem balsami non Ver quantum ad necessitatem Sacramenti Contra hoc modo posset revocari in dubium quaelibet materia Sacramenti ex pluribus conStans, qui etiam ran oleum Sila neceSSarium, Saltem ilivarum, quin sufficeret aliud, vel nullum, sed ipsum balsamum.1s. Praeterea, hoc non est secundum sty-
ζ.. z tum concilii, quia materiam non nece8i bini Sariam, Sicut et formam ibidem declarat.
nece8-τis tanquam talia, ut quod mixtio aquae in calice sit tantum de praecepto Ecclesiastico consecratio in pane Zimo, aut sermentato perinde sacere ad substantiam Sacramenti Corporis Christi, et materiam ejus, quod sive utatur quis forma Latinorum aut Graecorum in Baptismo, valide a- Loquitur tigat. De 'teria autem Sacramenti Con-
sino firmationis loquitur absolute et me limi-m 'N' latione asserens esse chrisma modo dicto ebri' 'x' conisectum ergo intelligitur materia neceS-saria necessitate Sacramenti, vel alioquin loquendo de materia proxima hujus Sacramenti, de qua dictum est, nempe de unctione in fronte, unde colligam unctionem in illa parte determinata esse magis de necessitate Sacramenti, quam solius praecepti nam si licet verba Canonis in definitione fidei distrahere, aut limitare ad non adjecta, vix poterit certitudo necessario reperiri et notari, OSSet ille processus de obscuritate et insufficientia, quia certa ab incertis non distingueret nec declararet quod per Se neceSSarium St, et essentiale, ab eo quod adjicitur per modum accidentis, quod in omni definitione, in quacumque materia, et potissimum fidei, quae debet non esse ambigua est vitiosum. Unde hic modus interpretandi locutiones absolutas et doctrinales plurima ministeria fidei redderet ambigua.
Confirmatur, quia Concilium ibidem agens de forma aptismi docet quid in
ea requiratur exprimi, declarat actumbamigandi, et personam baptigati, cum invocatione Trinitatis de per Se eSS DeceSSari exprimenda, ac proinde validam esse formam Graecorum, quamVis non exprimatur in ea persona ministri, quia de his sui controversia, aut dubium inter aliquos, declarans etiam aquam miScendam vino esse ex praecepto exponit etiam praeceptum esse ecclesiasticum tantum, quod perinde declarat ridentinum Sen. 22. cap. I. Praeterea, agens de ministro hujus Sacramenti dicit ordinarium esse piscopum, extraordinarium Vero Sacerdotem cum eadem limitatione Tridentinum ess . . de Confirmatione canone 3 loquitur. Idem etiam Tridentinum SesS. 14. cap. 5. declarat et distinguit materiam necessariam consessionis a libera, unde colligitur absolutam locutionem Conciliorum in materia fidei desinienda, aut declaranda universaliter intelligendam esse et sine ulla limitatione, et comprehendere praecise necessaria Praeterea cum praemittat Sacramenta perfici ex tribus, nempe materia et Orma, et personaministri intendentis sacere, quod facit Ecclesia. intendit praecise quae essenti-
Procossus obscurus indostnitions fido non admittanis
19. Confirmatio dictorum Q atylo Concilii. Μataria
684쪽
aliter requisita sunt in his deffinire ergo loquens de materia remota et proxima Sacramenti Confirmationis, absolute intendit ibidem p rdescripta esse neceSSaria necessitate Sacramenti, et non prdecepti. 20 Secundo quod communi appellatione
chrisma chriSma pro oleo sumatur, et aliquando
oleum Patre hac appellatione utuntur, intelligunt tamen oleum, quod per excellentiam magnum et divinum ipsi appellant, et antonomaStice pro chrismate, quo ab initio Ecclesiae utebantur, tam Graeci quam Latini in hoc ysterio non autem Sumunt pro te simplici, quod non habet Dagrantiam, sed pro oleo composito et mixto ex variis liquoribus ; unde Dionysius de Ecclesiastica hierarchi3, cap. 4. Dicimus Vitur tinguenti confectionem inquit, esse collectionem quamdam suaviter spirantium materiarum, quae in Semagnam vim et copiam fragrantium qualitatum contineat Basilius eodem modo in Psalm. 132. exponit compositionem olei, quo unctus est Aaron et filii in Sacerdotes oleum, inquit, illud Sacerdotale eae uriis condimentis constabat; erum nullum illorum separatim tantam emittebat fragrantium, sed laetura illorum, et inunctio mariniam reddebat redolentiam ς et patet hoc Exod 30. Hoc oleum unctionis sanetum erit mihi, etc. et uaeta compositionem ejus non facietis aliud, etc. ἡ Ηaec autem uncti sui figura ejus, quae in novo estamento fit, et in materia, et in significatione mystica, unde sidorus de Ecclesiasticis officiis lib. 2. cap. 25. Chrismatis unguentum Moyses primum in modo jubente Domiuo, OmyOSuit, quo primi Aaron, et filii ejus in testimonium Sacerdotii et sanctitatis peruriosi sunt deinde quoque et Reges eodem chri-Uηψ amat sacrabantur etc. Sed postquam
in veteri, Dominus noster, erus eae et Sacerdos internus, a Deo Patre coelesti my3ties o non unguento est delibutus, jam non soli ' Pontisices et Reges, sed omnis Ecclesia unctione chrismatis consecratur, pro eo quod membrum est interni Sacerdotis et regis, etc. ubi agit de chrismate Confirmationis, quod idem censet esse cum illo, quod consecit OSSeS.Ε0dem modo Petrus Damianus Serm.
de Coena Domini, Rupertus lib. . deoniciis, cap. 16. Ex quibus patet aliud vocari a Patribus oleum aliud ver chrisma. Quod etiam docet Optatus Mileuitanus lib. I. contra Donatistas Oleum, inquit,
simpleae est, et nomen Suum uum, et
proprium habet confectum jam chrisma vocatur in quo est ua Disa8, quae cutem eousolentice mollit, etc. Ex quibus c0n Chei4mabistat chrisma ex usu Ecclesiae non V0cari si Vs, Oleum simplex, sed consectum et mixtum non matur
et dragrans, ut insinuat etiam Eusebius simplex, Caesariensis lib. demonstrat. Et angelica conso luin rum, cap. 10. quin etiam Clemens Romanus lib. I. constitui, cap. 23. distinguit inter oleum et unguentum chrismatis. Sed ut ad expressa testimonia progre oodiamur Irenaeus lib. 1. adversus haereses cap. 18. agens de modi regenerationis, quibus utebantur nostici, asserit eos etiam unctionis mysterium assumpsisse Post deinde, inquit, ungunt sacratum opobalsamo, etc. et infra: Quidam autem
eorum adducere quidem ad aquam Supervacaneum esse dicunt, admiscentes leum et aquam in vinum, etc. mittunt super eorum caput, qui sacrantur et hoc esse redem 'tionem volunt ungunt autem, et ipsi μοbalaamo, etc. Hoc autem,
ut bene idem adnotavit euardentius noster, actitabant ad imitationem Sacramentichrismatis qu0d ab Ecclesia didicerunt, quod argumento est chrisma ex traditi one Apostolica et institutione divina suisse compositum ex balsamo.
685쪽
23. Unctionem chrismatis retinuit Ecclesi a Synagoga. Chrisma conficiendum docuit Christus in ultima
Item Cyprianus id manifeste docet in Semaone de unctione Clirismatis: Hodie in Ecclesia ciιm coeteris unctionibus adpo 'ulum acquisitionis sanctificandum in participationem dignitatis, et nominis sacrum Chrisma conficitur, in quo laetum oleo balsamum Reyi e et Sacerd0talis glori te, aestrimit unitatem quibus dignitatibus initiandis diuinitus est unctio iu-Stituta, etc. Quae verba denotant divina institutione ad materiam unctionis requiri balsamum. Et infra Hodie, ut diae imus, unguentum ad sanctificationem paratur, cujua fragrantis adolescentuloe, et novelloe animin accedentes ad sidem illestio delectantur, etc. et sequuntur aromatum lar-oitorem. Et infra Hoc oleo antiquitus Sacerdotes sacrabantur, et reges, etc. Et infra dicit Antiquatis Mosaico legis ceteris ritibus hujus unctionis mysterium fuisse retentum Coeteris, inquit, generali anctorum consensu damnatis non solum inressibus et Sacerdotibus unctionis honor permansit, sed in omnem populum Catholicum fusa est hujus ratio plenitudo, etc.
Idem expressissime docet Fabianus in epist. . decretali, cap. 1. causabant enim Episcopi non posse singulis annis Chrisma renovari ob desectum balsami in sui regionibus, ex quo conficeretur Chrisma, ubi respondens errorem reprobat, RSSerens in ultima Coena Christum docuisse Apsstolos chrisma conficere Sicut a Sanctis postolis, inquit, praedeceSSOre nostri acceperunt, nobisque reliquerunt in , docetque per singulos anno renOV3ndum, et Vetu comburendum ex traditione Apostolica, quam Romana, Antiochena Ie r0solymitana et Ephesina, in quibus Sederunt Apostoli semper, et ab initi con- Servarunt, etc. Pontifex consectionem clirismatis et balsam esse docet divinae institutionis, quae semper ObServata St. Item Gregorius Magnus in Cantic. l. Botrus Cypri, etc. in uIaddi, inquit, balsamum gignitur, q/Od cum oleo Pon
tur, etc. Concilium Bracharense secundum cap. 4. Balsamum benedictum, quod pro salute auimetrum per Spiritus sancti in-Pocationem conse ratum, etc. Consulta Bulgarorum ad icolaum I. Supponunt eamdem traditionem. Quaerunt enim, an
verum sit quod dicebant Graeci apud se chrisma oriri mi oecos dicere perhibetis, inquit Pontifex, quod illorum in patria
chrisma, et oriatur, et ab illis per totum mundum tribuatur, et ideo iosse desideratis si verum sit 8 sed jam credimus quod vestra solertia, quod non verum sit animadUertat, etc. ita Pontifex. Intelligebant Graeci de balsamo et chrismate, quod ex balsam fit compositione, non ver de oleo simplici olivarum, quod in pluribus habetur. Causa autem controversiae fuit, quod Graeci sibi vendicabant primatum in Bulgaros, quos etiam chrismarunt per Sacerdotes in schismate sub Photio, separatos ab Ecclesia, nec proinde ad hoc auctoritatem habentes. Unde Nicolaus curavit eos denuo chrismari per Episcopos Latinos, Legato Suos. in opponebant
Graeci illud figmentum de materia chrismatis, quasi apud se esset quod intelligi debet alludendo ad traditionem Apostolicam, et primam institutionem hujus Sacramenti.
Amalarinus etiam Fortunatus, qui ο- ruit sub Ludovico, cui nuncupavit opus d 0ssietis Ecclesiasticis lib. s. cap. 12. agens de consecratione chrismatis Hic, inquit, non oleum, sed et balsamum consecratur, etc. Odor balsami in oleo opinionem bonarum irtutum late dispersam, opera ut gratia Piritus sancti, demonstrat oleo additur balsamum, quia nitet in vultu Christi coelestis splendor, etc.
686쪽
Hugi de S. Victore de Sacramentis lib. 2 pari. 15. cap. 1. Chrisma, inquit, est
oleum cum balsamo laetum, quo unguntur capita Pontificum et regum, quo etiam baptizatos Sacerdos ungi in vertice, sicut eodem Pontifeae per impositionem manus confirmandos ungit in fronte, etc.
Item Magister in . dist. 23. totidem habet Innocentius III de unctione, cap. unico Chrisma, inquit, quod eae leo fit,
et balsam mystica ratione, etc. et ut caetero posteriores omittam, accedit ultimo
Eugenius IV loco citato. Ex his omnis aetatis testibus, habemus chrisma SSemixturam, et olei et balsami. Ex omnibus pene Patribus et Conciliis, habemus quod chrisma sit materia hujus
Sacramenti, nullus hactenuS ante praelatos Doctores, discrevi in chrismate materiam necesSariam necessitate Sacramenti, ad materiam necessariam necessitate
praecepti. Patres accommodant perinde proprietates utriusque liquoris ad similitudinem rei, et proportionem requisitam ad significandum visibiliter effectum invisibilem Sacramenti Fabianus et Cyprianus dicunt hanc mixturam esse divinae institutionis ergo nullum est undamentum asserendi consectionem balsam esse
tantum praecepti, et non ex necessitate Sacramenti.
di Confirmatur, chrisma non denotat aliud Consirm ii quam dictam mixturam ex usu atrum signanoati et Pontificum neque enim praedicti, qu0Schrismatis citavimus, aliter loquuntur de chrismate,
s dictis quod dicunt necessario esse ex oleo et
balsamo, nisi prout traditio habet semperconServata neque alii Patres, qui in specie non exprimunt mixtionem hanc balsami, aliter intendunt materiam Sacramenti, quam fuerit in usu Ecclesiae, Secundum primaevam traditionem et institutionem Sacramenti quando dicunt chrisma esse materiam Sacramenti, et a sol Episcopo confici debere, et illo confirmare.
Sic ergo argumentor ex sorma ipsius Sacramenti, quae non potest denotare nisi materiam per se et essentialem Sacramenti ex institution Christi, sed Orma eX- presse denotat chrisma, Confirmo echrismate salutis, etc. ergo chriSma, ut est compositio olei et balsami, est per se materia necessaria hujus Sacramenti Unde merito Concilium Coloniense in doctrina de hoc Sacramento, negat Oleum SUDficere sine balsamo Si dicas esse partem integralem; contra, pars integralis non requiritur ad materiam sufficientem et eSsentialem, qua posita Sacramentum esset validum, sed materia hujus Sacramenti nequitesse sufficiens nisi chrisma; chrisma autem nequit esse sine balsamo, utrumque patet ex dictis, ergo neque Veritas formae Latinorum subsistere, ni Ri respectu dictae materiae mixtae sed quidquid requiritur ex parte materiae tanquam pars ejus, ut subsistat Veritas sormae, est essentiale, quia sorma, ut salsa, nequit
determinare materiam Sacramenti, nequeeSS Vera practice, ergo, etc. Deinde, qui dicunt balsamum admisceri ex neceSsitate praecepti divini, eo ipso ostendunt esse materiam necessariam, sine qua nihil fieret, nam praeceptum divinum de forma, aut materia Sacrament0rum respicit S-
sentialia, verbi gratia, de integritate consessionis mortalium datur praeceptum divinum, et hoc ipsum facit consessionem esse nullam nisi fuerit integra. Objiciunt adversarii quosdam Patres appellare materiam hujus Sacramenti oleum. Respondetur etiam appellari opobalsamum ab Irenaeo, et Bracharense II. cap. 4 dicit balKamum intelligunt ergo
Patres Oleum pro consectione, et unguento chrismatis.
Argumen. tum ex veritala forma, et
687쪽
tum dubium estiterandum sub conditionε.
Explicatur Pontifex. Tertia objectio.
Objiciunt Secundo, cap. 1. de Sacramentis non iterandis, ubi Pontifex rogatus, an denuo iteruri deberet Confirmatio in eo, cui ex errore data sui in oleo tantum respondet non esse iterandum, Sed caute Supplendum, quod incaute est omisSum, reSpondetur, Vel ex consessione ipsorum adversariorum materiam illam esse dubiam et incertam in tali autem caSu Sacramentum ex corum uni Doctorum iterandum esse, saltem sub conditione nam si daretur in eo casu unctio per balsamum Olum, aut per oleum etiam, non
saceret ad propositum, quia praeceptum de unctione per Chrisma est de ipsa, ut Supponitur, forma Sacramenti ut per ipsam determinanda, quod et verba ipsiussormae important ergo si repeteretur
unctio, non repetita Orma, non SSet Sacramentalis intelligit ergo Pontifex non iterandam Sacramenti solemnitatem ad evitandum scandalum, sed SS Supplendum private, dando Sacramentum de no-VO, quoad Substantialia, quod alias fuit dubium, aut certe nullum. Nam idem ipse Pontifex docet materiam Sacramenti esse chrisma, ut Vidimu S, nempe Innocentius III qui etiam cap. praecedente de Sacra unctione similiter loquitur de Archiepiscopo Bracharensi, quod non fuit unctus ex desectu chrismatis, quem secit ordinari per Cardinalem Albanes Sem, S
sistentibus duobus alii Episcopis, quae
uncti sui sacramentalis, ac proinde repetita sorma hic tamen dicit se Supplevis-Se, quod praetermiSSum est, ergo etiam in secundo hoc casu non intelligitur Pontifex intendere tantum Supplementum accidentale, sed substantiale, neque X
modo illo loquendi id insertur.
Objiciunt tertio congruentiam, quia balsamum nequit haberi commode ad sus-fficientiam, cujus usus est in multi aliis unde Plinius docet solum in Iudaea naSci, et vix inveniri parum Deus autem non voluit Sacramentum, quod commune est omnibus ab ejusmodi materia dependere. Re8pondetur hactenus ex Dei providentia non defuisse balsami copiam, unde ex India assertur quod licet a Syriaco colore dissert in reliquis convenit et sufficit ad materiam hujus Sacramenti, ut patet ex declaratione Pauli III. et ii IV. sicut ad materiam consecrationis calicis vinum in specie sufficit, licet colore vel aliis accidentibus, cum aliis hoc aut illud non
l Cum chrismate sanctificato, et hoc
a ministro idoneo, etc. an particulam desinitionis, quae continet quartam circumstantiam materiae, ita explicat infra
Sanctificatum supple chrismate specialiter ab Episcopo, vel ab alio, cui talis
sanctificatio poterit committi, etc. Patet prima pars hujus conclusionis, nempe requiri, ut chrisma sit benedictum ab Epi- Scopo, ex Florentino Chrisma, inquit,
eae oleo et balsamo per Episcopum benedictum, etc. hoc autem dicitur necessitate Sacramenti Unde Patres et Concilia vocant sanctum Chrisma, ut videre est lociscitatis Clemens Romanus lib. I. constit.
c. 13. Laodicenum can. 48. ConStantinopolitanum I. an. q. Niceno eae ergi-
Oue Arabica, can. 68. Basilius lib. de tritu sancto, cap. I. Tertullianus de BaptiSino, cap. I. Egressi, inquit, de lavacro inungimur benedicta unctione, etc. Fabianus supra eamdem benedictionem docet Cyprianus in serm de unctione chrismatis Sanciscatis, inquit, elementis, jam non prostri natura praebet GP-ctum, sed virtus divina potentius peratur, etc. ad eamdem Sanctificationem alludit, seu potius eamdem asserit, ut neceSSariam epist. 70. in qua ex errore
tum tolerat in Africa, seu quaestioni et interrogationi subjecto, negat quidem
688쪽
apud litureticos esse verum Bapti uia, ut unctionem Caeterum traditionem circa olei benedictionem necessariam Supponit Ungi quoque necesse est, inquit, eum qui baptizatus sit, ut accepto chrismate, deSt, unctione esse unctos Dei, et habere in se gratium Christi possit. Porro autem Eucharistia, et unde baptizati uu-9untur, oleum in altari sanctificatur; sanctisicare autem non potui olei creaturam, qui nec altare habuit, nec Ecclesiam. Unde nec unctio spiritualis spuith inreticos potest esse, quando constet Oleum sanctisicari, et Eucharistiam fieri apud illos omnino non Sse, etc. 29. Qui locus est clarissimus, colligit enim Cyprianus, ex eo quod necessum sit Oleum chrismatis in altari sanctificari, sicut et Eucharistiam, apud se reticos non eSSe
Veram unctionem, quia non p0SSunt anctificare chrisma. Hanc eamdem compa rationem sanctificationis olei ad consecrationem Eucharistiae in altari facit Cyrillus
Ierosolymitanus in Catechesi . mystagogica, ibidem etiam appellat oleum eaeorci-zatum, Seu exorcismis Sanctificatum.
Hoc ipsum spectat ad consectionea et renovationem chrismatis in Paschate, quam fieri debere, docet ex traditione Apostolica Fabianus Carthag. IV. cap. 36. idem supponit, Sicut e Cyprianus S erm.
de unctione Conci l. a Sen Se cap. 3. TO-letanum I. cap. 12. cap. Omni tem 'Ore, de consecrat dist. 4. cap. Quoniam de sententia aecommunicationis, in 6. Bonsalelio Benedictionem Vero esse portere pio, Ida , Scopalem docet Synodus Romana sub Syl-ηpl py vestro, Oletanum I. cap. 20. Carthaginen. II. cap. 2. Carthaginen. III. cap. 36. Hispalen Ιl caρ. I. DamaSUS Papa epist. . de C. piscopis, Innocentius I. in epist ad Decentium Eugubinum cap. 3. Le I epist. 88. Ioannes III epist.
ad Episcopos Germanice et Gallise. Hinc rejicienda est sententia altidani in hac
dist quarsi. l. et . qui negat hcnedictionem chrismatis necessitate Sacramenti praemitti. Contrarium enim patet X communi Theologorum, et hoc esse divinae institutionis colligitur ex diciis. Congruitatem autem talis institutionis subjicit infra octor responsione ad 2. Objec i-onem. Rejicitur etiam Caietanus 3 pari. quinSt. 2. art. . asserens benedictionem prsemissam a simplici Sacerdote sufficere, quae Sententia est singularis. Unde ut dictis adjiciam auctoritatem Dionysii de Ecclesiast hierarchia, cap. 5. Divina, inquit, institutio sacram hierarehicorum ordinum et Premoniam, divinique un9uenti confectionem, atque sanctam altaris consecrationem divinorum Pontificum et deacibus aeutiatibus singulari munere attribuit, etc. Ministrum ergo hujus sanctificationis 30. recte constituit octor piscopum tanquam ordinarium an vero committi possit Sacerdoti ex delegatione, non videtur mihi asserere, neque etiam negare, Sed
ex Suppositione, quod id committi possit
ad complementum definitionis comprehendere unde ibi Reportatis hac eadem distinctione : Sanct catum, inquit, sanet scatione piscopuli communiter Caeterum aliqui eum pro parte affirmativa citant neque littera omnino repugnat, quamvis se illa commissione non disserat, Sicut de commissione ipsius ministerii unctionis, quo fieri posset per delegationem Summi Pontificis, ut videbimus.
putat solum Episcopum hanc delegati0nem nisi , sacere. Sed hoc nulla ratione undatur ' ,
nam hic actus divina institutione Ompe . tit solis apiscopis saltem ordinarie et prohibiti excludit Sacerdotes est enim actus rdinis. Dispensare autem in hoc jure non Spectat ad Ἐpiscopum, Sed ad
689쪽
non ponitur, ut causa dispensationis, non O-Saeordoti teSt cadere in districtum unius Episcopatus, nam facilis est recursus ad ipsum Episcopum semel in anno requiritur ergo necessitas alicujus Provinciae, aut regni ad minimum, ex desectu piscopo
Et quamvis aliqui putant benedictionem chrismatis, quo unguntur in vertice baptizati, posse committi ab piscopo
Sacerdoti, quia toc tantum caeremoniale Chrismatis est. Hoc ipsum etiam nunc, neu ue olim
Episcopo sorte committi non potuit Sacerdoti ex
auctoritate privata, quia hoc ipsum chri- Sma ex communi consensu Patrum et Conciliorum, ac Pontificum, spectat ad munus piscopale benedicere, e communi consuetudine Ecclesiae, et ex traditione Apostolica emanavit talis uncti et benedicti chrismatis, ut patet ex Dionysi0, Cyrill Catechesi 2. Concilio Vasensi, et Caeremonis Bracharensi II cap. 34. Item placuit, si
non subsunt q)tis Presbyter post hoc interdictum au-
sus tuerit chrismo benedicere, mouatur, nam antiqui hoc canon eluerunt, etc.
Sed nequit piscopus dispensare in lege
universali totius Ecclesiae, aut SummOrum Pontificum aut etiam caeremonias ab Ecclesia statuta et approbatas mutare ident e Trident. SesS. I. de Sacramentis in genere can. 13. Sed quid si fiat ' Respondetur chrisma non benedici, neque esse idoneum ad ritus baptismales, quia haec benedicti supponit auctoritatem, quam non potest delegare Episcopus., Summum tamen Pontificem per se, aut
valida est culiatem consecrandi chrismatis, docentCajeianus, ut Victoria in Summa de hoc Sacramento probabilem etiam docet Suare sect 2 in sine, neque repugnat Soto.
Ε insinuat ad minimum Doctor, ut
quae Sustineri possit, quoniam in calce quaestionis citat modum dicendi aliquο-rum, qui ita interpretantur dispensationem Gregorii Papae, de qua infra, ut putent eum constituisse singulos, quibus cum dispensavit quoad illum actum, piscopos, hoc dando potuerunt conSecrare chrisma, dicendo, non esse disserentiam inter Episcopum et Sacerdotem, nisi rati
Sed quidquid de hoc sit, probari potest
illa sententia, mon magis declarant latres, et ianones in institutione divina, hanc potestatem consecrandi chrisma esse penesipiscopos solos, quam ipsum mini Sicut sterium Sacramenti. sed ministerium p m Ilari 'Sum delegari potest infra videbitur . ,.42 'ergin et consecratio chrismatis. Antece oia,t' den patet, quia consecratio chrismatis est 'i'g'ri propter Sum riu in Sacramento ideoque hic est altior, quia immediatius accedit ad sanctificationem AE essectum Sacramenti, cum benedicti olei sit tantum dispositio et dedicati materiae. Secundo, potestas dispensandi se dele 32. gandi facultatem ministrandi Sacramen ratio.'tum, includit potestatem etiam dispensan disp:n andi
di et Melegandi facultatem benedicendi A: i
ebrisma, sicut potestas finem includit pota 'd μ' testatem in medium casu enim e8Se O-test, ut non possit haberi recursus quotannis ad Episcopum, vel certe sorte multis annis ergo motivum etiam dispensandi, quod est prosectus populi, et neceSSi tas Sacramenti eo modo AEUO DeceSSarium est, perinde respicit potestatem delegandi utrumque ministerium. Tertio, ministerium Sacramenti magis Tertia est determinatum divina institutione, quantum ad materiam et formam, et ministrum, quam benedictio chrismatis quia hiae non habet determinatam sormam, aut ritum, nisi ab ipsa Ecclesia, et
690쪽
diversa est secundum diversum ritum Ecclesiarum. ergo magis congruit poteStatem esse in Ecclesia delegandi hanc sa-
cultatem quam alteram, quae St Superioris Ordinis, et magis determinata, ut patet, quia materia et formes determinata Quod a Sunt a ChriSto, Sicut et minister ordina'. ἡ rius, nempe ApoStoli, et eorum SucceSSO-j ', res it praedicti Patres et Concilia dicunt, magi m et colligitur ex Actis cap. 8 et 19 Sed Ecclesiae quanto magis est quidpiam determinatum jure divino tanto minus cadit Sub pote- State EccleSiae ergo cum determinatio benedictionis quantum ad formam et ritum Subsit Ecclesiae, magis potest eam delegare, quam ipsum ministerium Sacramenti, quod delegare poteSt. Confirmatur quia si Ecclesiae esset de-
Confirma legata potestas instituendi Sacramenta, μ' Sacramentum esset simpliciter quantum ad institutionem et destitutionem rei sensibilis, in ejus potestate; nunc autem ideo non est sub potestate Ecclesiae, quia illa institutio non sui ei conceSSa, Sed ritus Sacramentorum, qualis est illa benedictio dicta sunt simpliciter in potestate
Ecclesiae, ex rident. SeSS. 21. cap. l. ubi declarat hane potestatem perpetuo in Ecclesia fuisse, ut in Sacramentorum dispensatione, salva eorum subgtantia, statueret vel mutaret, quae suscipientium utilitati, seu ipsorum Sacramentorum venerationi, etc. magis expedire judicaret. Hoc autem unum ex illis esse potest pro rerum, temporum et locorum varietate, ut istet, qui neceSSitas, quae sufficit
ad delegationem ministerii, qsficit etiam ad delegationem facultatis benedicendi,
quam benedictionem ipsa Ecclesia mutare potest, quantum ad sormam et ritum;
R., ti,io Dices requiri ex divina institutione ut Impum' benedictio fiat ab Episcopo, licet forma et ritus benedicendi subsit Ecclesiae Contra, ideo benedictio spectat de congruitate divinae institutionis ad piscopum, quia ministerium spectat ad ipsum, tanquam ad hierarcham et ministrum sed etiam tenendo hanc facultatem, etiam ex divina institutione, dispensante in ea cclesia transire ad Sacerdotem, ita etiam interpretari debet divina institutio, quantum ad ministerium benedictionis similiter, ut
committi possit tanquam accessoria, cum ejusdem potentiae sit disponere materiam, cujus est inducere formam proxi
Quarto, non est fundamentum unde
negetur haec faculias non posse committi ratio.
nisi quia canones aliquot, ut citati, id non prohibent, quia nempe spectat ad piscopum, sed non solum id asserunt de consectione chrismatis, sed etiam de cujus ministerio in Sacramento, ut dictum St; sed hoc recipit interpretationem ex FlOrentino, et ex laci Pontificum, ut canones praedicti prohibentes, vel asserentes non licere ministrari chrisma a Sacerdotibus, intelligantur secundum acultatem, quam habet minister ordinarius, et non in casu dispensationis et delegationis per Ecclesiam factam ergo etiam possunt sic commode intelligi, quantum ad propositum.
Accedit etiam, quod consecrationem altarium et Ecclesiarum eodem modo prohibent canones fieri a non Episcopo, quae prohibiti etiam undatur in jure divino,
et non solum Ecclesiastico, ut Servetur
debitus ordo hierarchicus, dependentia et debita subjectio Presbyteri ad piscopum, ut D. DionySiuSin praedicto cap. 3. insinuat Principue vero, inquit, linicordini hierarchico, pro coeteris ordinibus, divina leae diuiniores coeremonias sigilavit Ouocirca divina leae sacram hierarchicorum ordinum inremoniam