Joannis Duns Scoti doctoris subtilis, ordinis minorum opera omnia, Volume 22

발행: 연대 미상

분량: 740페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

671쪽

Dubium 1.

d cons. dist. S. C. novistime. Urban.

Pap. in epist ad

omnes

Christian. cujus initium, Ur et cap. decet

omnes Christ. et do consecr. dist. 5. cap. omnesndoles, circa med. at ab doconSeor. dist. 5. i. d his vero.

De Sacramento Confirmationis.

Νunc de Sacramento Constrinationis addendum est, de cujuSVirtute quaeri solet Formn enim aperta est, Scilicet Verba, usddicit Episcopus, cum baptizatos in frontibus sacro signat chri Smate.

Quod non misi a summis sacerdotibus tradi poteSt.

Quod Sacramentum ab aliis perfici non potest, nisi a Summis Sacerdotibus, nec tempore Apostolorum ab aliis quam ipsis Apostolis legitur peractum, nec 'b aliis quam qui locum eorum tenent, perfici potest aut debet. nm si aliter praesumptum fuerit, irritum habetur et Vacuum, nec inter Ecclesiastica reputabitur Sacramenta Licet autem Presbytoris baptigato tangere in pectore, sed non chrismate signare in fronte.

Quin sit virtus hujus Sacramenti.

Virtus autem hujus Sacramentios donatio Spiritus sancti ad robur qui in Baptismo datus est ad

romission m. Unde Rnbanus ΛDubium . Summo Sacerdote per impositi- Onem manus Paraclitus traditur baptigato, ut roboretur per Spiritum Sanctum, ad praedicandum

aliis illud quod ipse in Baptismo

Consecutus est. Item: et omnes

sideles per manus impositionem Episcoporum post Baptismum accipero debent Spiritum Sanctum, ut loni Christiani inveniantur.

Utrum hoc Sacramentum si dignius Baptismo.

Scitote utrumque esse magnum Sacramentum, sed unum majori Veneratione tenendum, Sicut a majoribus datur. Ecce majus dicit Sacramentum constrinationis sed sorte non ob majorem virtutem vel utilitatem, quam conferat, sed quia a dignioribus datur et in digniore parte corporis fit, scilicet in fronte vel sorte quia majus Virtutum augmentum praestat, licet Baptismus ad remissionem plus valeat. Quod videtur innuere Rabanus dicens: In D-ctione Baptismi Spiritum Sanctum descendere ad habitationem Deo consecrandam. In hac Vero ejus dem septiformem gratiam cum omni plenitudine sanctitatis et virtutis venire in hominem. Hoc Sacramentum tantum et jejunis accipi et jejunis tradi debet, sicut et Baptismus, nisi aliter cogat ne

Νec debet iterari, sicut nec Baptismus vel Ordo. ulli enim Sa-

Dubium . Dubium . Libr. 1. do institui.

cler. o. 30. et do cons. dist. 5. c. novissime, o 5. Et Τε raconens. c. 6 domna. dist. 5. cap. ut Episc. et c.

ut j uni,

icunt.

672쪽

656 LIB. IV. SENTENTIARUM eramento acienda si injuria: qtiod steri putatur quando non to- Dubium 6. Pandum iteratur. Sed utrum aliqua vel nulla iterari possint, Uaestio est. am de Baptismo et Ordine, quod non debeant iterari, aperte Augustinus dicit Utrumque Sacramentum est et quadam consecratione datur illud quidem cum baptigatur illud vero cum ordinatur. Ideoque in Ecclesia Catholica utrumque non licet iterario quia neutri faciunda est injuria si uod indubitanter etiam se Confirmatione tenendum est , de aliis vero utrum iterari valeant vel debeant, o Stea diSSerem US. Finis eaetus Massistri. Postquam Magister egit de primo Sacramento, scilicet de Baptismo, hic agit de secundo, scilicet de Sacramento Confirmationis. Et dividitur in duas partes, scilicet in Prooemium, et innotatum, qui incipit ibi : Forma enim. Et ille tractatus dividitur in quinque parte S. Primo namque determinat de sorma Sacramenti. Secundo, de ministro ibi : De Sacramentum ab aliis. Tertio de effectu, ibi : Virtus autem. Quarto, de conditione quadam in suscipiente et conserente, pertinente ad reverentiam Sacramenti, ibi ino Sacramentum tantum a jejunis.

Quinto et ultimo do initerabilitate hujus Sacramenti, ibi: Nec debet iterari.

ordiniη ptismum agunt communi stylo et ordine Theologi nam, quamvis non sit ordo essentialis inter Confirmationem et u charistiam, qualis est inter Baptismum et reliqua, tamen Confirmatio est quaedlim regenerationi consummatio, ut sicut in Baptismo sit professio fidei, ita in Confirmatione datur robur ad iamdem fidem profitendam te unctionem internam: Eucharistia vero ordinatur ad nutriendam Confirmacharitatem et justitiam, ad Vincendum ' u .i.4 somitem et tentationes, et in ordine ad ,. 22 .. perseverandum in gratia accenta. ideoque generalius se habet velut causa uni Versali S non sicut Confirmatio, quae particulariter se labet ad professionem fidei in Baptismo susceptae, et homini SChristiani initiatione. Hunc etiam ordinem Sequuntur PatreS, et servatus tui in celesia, quantum administerium, ita ut prius daretur meophyto Confirmatio. quam aucharistia, quam vi utrumque Sacramentum post Baptismum ministrabatur DionγSium de D oriis Ecclesiastica hierarchia, cap. et 4 12 Esl.ς- Cyrilluc Ierosolymitanus Catechesi 3. Sugeri. V Melchiades lapa Epist. iit Episcopos Hispaniae, cap. 3. Eugemus IV in decreto sidet, qui etiam congruentiam praemissam servandi ordinis tradunt, sicut et Clemens Romanus epist. . et On titu ta Rom. tionum Apostolicarum, lib. I. cap. II. Ambria.

Tertullianus de promeripi aduersus hue 'M 'rra. cap. 36. Ambrosius lib. 3. st Sacramentis cap. Λ Gregorius Magnus in Sacramentorio de Baptismo insantum Tractatum autem Sacramenti expedit octor cum magistro in distinctione iraesenti quinque quaestionibus, quae specialiter ad

ipsum spectant Supponendo ratione communes ipsi et aliis ex materia de Sacra

mentis in genere in . dist. et 2 et de rius

Sacramento Baptismi in aliis quatuor jam 'tit 'praemissis. In prima quaestione agit de ejus essentialibus, et per se requisitis; in secunda de riu necessitate in tertia de ejus dignitate in quarta an possit iterari:

in quinta, an Sit poena canonica statuta iterantibus Confirmationem. Dj0jtigod by

673쪽

QUAESTI I.

Ouid si Sacramentum Coa sirmationis 'De materia et forma. De sua ipiente et ministro, et de conditionibus requisitis in conferente et suscipiente hoc Sacramentum.

1 - Circa istam a distinctionem possent in alta quaeri proportionaliter illis quae quaesita sunt de Baptismo. Sed praemitto quamdam rationem Sacramenti hujuS, X quo patet solutio multarum quaestionum. Et Supponendo quod relationis, quae est formalo in hoc Sacramento standamentum totale

Desinitio sit unctio determinat' cum On-

tionis ditionibus multis aliis requisitis potest assignari ratio talis Con-

sirmatio, Seu Sacramentum Consirmationis est unctio b hominis Dicitoris aliqualiter consentientis, uel libero arbitrio nunquam usi, facta in fronte in

figura e Crucis cum chrismate d)sanctificato e), et hoc a ministro idoneo 10 simul cum g intentione debita

inungente, et verba certa proferente, fionisicans elocaciter eae institutione divina unctionem animae per gratiam roborantem, ad consitendum cum constantia

sidem Christi. COMMENTARIUS. . a Cit ea istam distinctionem possunt Re, A. mulια quaeri, etc. Fundamentum relati-

Tom. XVI.

ouis sacramentuli poteS dici, et Unctio Confirma Simul cum verbis, quod probabilius u- dico, vel unctio Sola, caeteri Se habentibus, tanquam circumstantiis undamenti. Et hunc modum tenendo, Doctor SSignat unam rationem, Seu deScriptionem Sacramenti Confirmationis, in qua Um- mari et explicite comprehendit essentiam, et per se requisita ad hoc Sacramen

tum.

b Cousirm itio, inquit, seu Sacramen Q . δ' tum Cousirinutionis est unctio hominis Appellatio

viatoris, etc. In primis, ut haec definitio variae

. . . . . Sacrariaenti

Suo Ordine explicetur, et incipis mu a no amine, dicitur hoc Sacramentum Consi, - 'R A mutis. Unctio. et Sacramentum Chris thvmpx matis, impositio manu uni. Dicitur Confirmati ab effectu, quia est persecta consummatio Baptismi et uegenerationiS, unde Clemens momanus epist. M. Cum autem regeneratus fuerit per aquam, et postmodum septiformi Spiritus gratia ab Episcopo consiti malus, quia iliter esse perfectus Christicinus nequaquam poterit, etc. et lib. I. constitui. Apostolic. cap. m. Unguentum, inquit, est consit mali professionis, etc. Supple fidei, ubi loquitur de chrismate Cyprianu epist. 42. utrumque Sacramentum, clam is pii Smi irpi ian. quam Confirmationis ad integram Sanctificationen et nativitatem hominis Christiani conjungit. Unde Melchiade Papa Mἡlehiudhs ad Episcopos Hispaniae: Sed ita, inquit,

conjuncta tunt huc duo Sacramenta, ut ab invicem nisi morte prinveniente, utilla tenus possint sessi egari, et unum sine a ter rite persici non potest, etc. Eucherita Shomil iu diem Pentecostes, utitur ipsa appellatione Consirmationis, Sicut et Synodus Aurelianensis apud Gratianum dist. 5. Quam etiam vulgarem appellationem esse hujus Sacrament, docet Beda in Psal. 26 et ita Auctor Ordinarii Romani vocat, Mallest idus de rebus Eccle-

tio Baptismi. Beda.

674쪽

658 LlB. 1V. SENTENTIARUM

siasticis Concilium Cabilonen capi I. Nicolaus I tuis 'ist ad nodul 'hum Ritari-geruem. Quod nomen magis est in usu apud Doctores Scholasticos, quia magis proprium, utpote desumptum ab effectu, qui soli huic Sacramento Si propriuS. Aliae autem appellationes, ut manus impositionis et unctionis, in aliis Sacramentis sunt in Su.

2. Unde II incinarus Rhemensis in lib. de imo tuo rariis ectyituli Ecclesiasticis, capta 6 va-mRRR- rios modos impositionis manu recte discernit Nam non in modo, inquit, semper manus impositio intellissitur, sed pro diversitate locorum, diversa significatione. Aliquando enim pro Confirmatione Neophytorum accipitur, ut in decretis Apostolicorum virorum Clementis, Urbani, Melchiadis eaepressum cepenumero reperitur nunc pro ordinatione Sacerdotum, sive Diaconorum, juxta illud Apostoli ad Timotheum Nemini cit manus imposueris quod et Canones apertissime praescribunt 8 Unde Innocentius III in cap. unico de sacra Unctione: Per frontis, inquit, chrismationem manus impositio desiqnatur, quin ali nornt-1ie dicitur Confirmatio, quia per eam

Spiritus sanetus ad austmentum datur, et robur, etc. st et reconciliatoria manus impositio, per quam haeretici poenitentes, sive excommunicati Sancto Romano Ecclesio reconciliantur, de qua et canones

similiter multa dicunt, etc. Fit etiam manus impositio super infirmos juaetari ludi anyelii Suster Ῥro manus imponent, etc. et infra Sive autem manus impositio pro reconciliatione poenitentium, sive pro depulsione infirmitatis, vel iaboli, sive simplici benedictione hominibus

impendatur, etc. iterari quoties opus fue- Non , rit, ι Hi Prohibetur. Cum ero pro Con-' si 'matione sine ordinatione impenditur,u'quo ordo Mn jam pro sola ratione, sed ιiam pro Sacramento habenda est, quia Sancι Patres iterari prohibuerunt, etc. Manu autem impositi appellatur, Act. 8 et 19. quae appellatio frequentissima est apud

Patres. Sicut et unctionis et chrismatis, ut Videre est apud citatos et alios Patres; quae appellatio sumitur a materia proxi-m3, quae eS Unctio, et remota, quae Stchrisma, ut infra videbitur. Vide rigenem in cap. 6 ad Roman Synod Laodicen ca ι. 48. Fabianum Papam epist. 2. Damasum epist. 4. Augustinum lib. 2. contra litteras Petiliani cap. 104. In nocentium I epist ad Decentium usu- binum, cap. 3. Leonem I epist. 88. et plures alios Sequitur: Seu Sacramentum Confirmationis, etc. Hur adjecta sunt pro expressa veritati Sside declaratione, nempe Confirmationem esse Sacramentum legi nOVae. Hanc Veritatem hujus temporis Sectarii, negant poStWitclesum ut videre licet apud omneR modernos controvertistas. Vide Lyndanum in lib. 4. Pano 'lioe, case. 26. et eque libus, Bellarminum in libro de Confirmatione. Contrarium hujus est de fide. patet primo, Act. . Tunc imponebant

manu Super eos, et accipiebant Spiritum Sanctum, etc. ct 19. Et cum imposuisset illis manus Paulus, oeni Spiritu Sanctu Suster eos, etc. Quibus verbis expresse habetur, quod Spiritus sanctus dabatur ab ApostoliS, per manu impOSitionem, tanquam per Signum sensibile, et caeremoniam, atque insallibiliter talem essectum significantem, quod suffici ad

rationem Sacramenti Praeterea promiSSuSsuit Spiritus sanctus Ecclesiae et fidelibus. Ioelis . Act. 2. Ioanni I. e 14. Respondent liaeretici eam promissionem intelligendam esse de Spiritu Sancto recepto in baptismate. Sed licet verum sit, quod recipitur Spiritus sanctus in Baptismo ad remissionem peccatorum, de ea tamen

Uuctio, et chrisma

dicitur

Laodicae. Fabian.

Damas.

Augustis.

mentum.

rum.

Veritas

probatur.

haeresico. rum

refellitur.

675쪽

DIS P. VII. QUAESTIO I. 659

sola nequit intelligi promissio Christi specialis, ut patet Act. 8 et 19. In primo loco dicuntur baptigati Samaritani a Philippo, quo audito Ierosolymis miserunt

ad eos Petrum et Ioannem, ut imponerent manus super illos, et acciperent Spiritum sanctum. dicit enim textus: Nondum enim in quemquam illorum venerat, Seu Divorsum baptizati tantum erant in nomine Domi-

donum in

baptismato, ni Iesu. vii imponeDant manus super

eoafirmati iuOS, et accipiebant Spiritum sanctum. eolinum. Cuin idi et autem Simon quod per impositionem manus Apostolorum Spiritus Sanctus, etc, sic etiam et 19. dicuntur

primum baptigari illi discipuli Ioannis

Baptistae, et mox per manus impositionem actam a Paulo, recepisse Spiritum Sanctum, tanquam diverSum donum, ab eo quod receperunt in baptismate. Praeterea, non est dubium plurimos fuisse baptigatos, Supposita communi sententia de Baptismo instituto ante pasSionem Christi, quod fuerint etiam baptigati Baptismo Ioannis, quod perinde est apud haereticos tamen Ioannis . non loquitur Christus ut exponit vangeli manuum, quiJ Statim ex praxi primitivae Ecclesiae fiebat super baptigatis ad communicationem Spiritus, quando erat Opportunitas ministri ut patet et 19. neque Apostoli quamvis id non exprimatur in Scriptura loco dicto distulerunt Confirmationem credentium baptigatorum ierosolymis, qui tantam curam, Act. 8.gesserunt Samaritanorum, ut miserint ad eos Petrum et Ioannem, ut impOSitione manuum darent eis Spiritum San

ctum.

Neque refert quod Petrus et 10. non uid

legatur manus imposuisses Cornelio et d. alii tum in credentibus, quia i 'r' dein congruentia iis factum subintelligitur, et consueto usu, nisi dicamus ipsos non indiguisse, quia per anticipationem ex speciali privilegio jam receperant Spiritum sanctum etiam ante BaptiSmum, ad praedicationem tetri sicut in ipsi Apostoli ex frequenti sententia Theologorum suerunt confirmati in die Pentecostes, in quos descensus visibilis Spiritus sancti Confirmationi loco fuit. Vide Augustinum Augu8xiv. lib. 50 homil. 23. c. 12. ubi causam hu-sta de Spiritu recepto in Baptismo, sed us privilegii recte exponit, et communi- quem accepturi essent credentes in eum: Prona issi et Apostolis acta est promissi Spiritus

stabilis

saeta sancti, Luco 24. et Ioannis 4. Act. 1.' quae promissi tacta est non ad tempuS, sed semper; et reipsa completa St, Act 2 quando adveniente Spiritu sancto induti sunt virtute eae alto, juxta promiS-sionem factam. De hac missione interpretatur Petrus prophetiam Ioelis ergo promissio illa non intelligitur de Spiritu Sancto, ut datur mediante Baptismo ; quod ergo dicit Petrus eodena loco Baptizetur

unuAquisque egirum, etc. et accipietis Baptizati donum Spiritu sancti, etc. non Solum

etiam uitelligitur de dono remissioni et sancti-

sunt scationis per Bapti Sinum, Sed etiam me dono sanctificationis ter impositionem cationem Spiritus sancti per manuum impositionem diversam facit a Baptiηmo, supponens per illam Spiritum consuetum tum fuisse datum: Adhuc loquente Petro, inquit, hon dico nondum imponente manum, Sed nondum etiam baptizante, etc. venit Spiritus sanctus, implevit Comelium, etc.

Dixi supra in primitiva Ecclesia haec duo Sacramenta conjuncta data SSe, quando opportunitas ministri Confirmationis adesset, quia hoc ministerium ad Apostolos solos tunc spectabat ut infra dicemus qui non poterant omnibus adesse in prin- cillio Conjunctum autem ministerium utriuSque Sacramenti, patet ex Patribus supra citatis ad initium commenti, expli-

676쪽

cando rationum ordinis unde et frequenter ipsi Patres, quandoque connectunt haec Sacramenta etiam in effectu, ea rati0ne qua dicunt unum es 3 con Summ3lionem alterius et persectionem. rigenes in cap. 6. epist ad Roman. OmneS, inquit, baptizati sumus secun lum yyum Ecclesiae traditum in aquis istis visibili bus, et chrismate Disibili, etc. et Clemens Roman supra citatus lib. . constitui. cap. U. Da fur Bapsismus in mortem Filii Dei, aqua adhibuur pro Se 'ultura, oleum pro Spiritu sancto, uIuentum Sicorisii muti professionis, etc. id St, SUS-ceptae in Baptismo Origenes etiam ho- mil. . in LeDiticum, Cyprianus epist. 2. Tunc enim demum plene sanctificali, et Filii Dei esse possunt, si Sacramento Τιlroque nascantur, etc. id est, Baptismo

et Confirmatione. Urbanus . in epist. ad universos, ad idem alludit Omnes β- deles per manus impositionem Spiritum sanctum per Baptismum accipere debent, ut pleni Christia ui inveniantur, etc. Ex his colligitur utrumque Sacramentum simul dari, primo apti Sinum, O XConfirmationem tum consueViSSe ut patet eae et . 19. quoties opportunita ministri accedebat et quamvis hoc non exprimatur lol. 2. ita tamen actum suisse, ut praxi ipsa postolorum, et Susinde a sequentibus in Ecclesia continua tu docet ni Apostolis mutuatus et apud Patres tam Griecos quam Latinos frequentissimUS.

Unde verba illa Petri ad uto consu-giunt haeretici, non solum ad 3pti Sinum, sed etiam ad Confirmationem simul datam extendunda sunt; neque id Scripturae usui alienum est, ut Confirmati data per visibilem Spiritus sancti communicationem appellatione Baptismi veniat cl. 1. Vos autem buselizabimini Spiritu sancto, non post multos hos dies, etc. Ergo sic intelligenda sunt verba stiri, qua etiam in sensu litterati commodissime explicari

P0SSunt, etiam ut expressam utriuSque Sacramenti mentionem faciant cum enim Iudini stuperent ad donum linguarum, tum Apostolis concessum per Idventum visibilem Spiritus sancti Petrus inde S- Sumen Occa Sionem, prophetiam Ioelis interpretatus est, et Christum praedicavit ludostis ad haec compune lis et interrogantibus quid agere deberent respondet:

se enitentiam agite, etc. ubi denotatur dispositi necessaria ad Baptismum et baptizetur unusquisque vestrum in Omine Domini exu, in remissionem peccatorum vestrorum, quibus denotatur essectus Baptismi et accipietis donum spiritus aucti, etc. nempe Sicut no Videtis accepisse, ubi denotatur Sacramentum Confirmationis per manus impositionem, quia aliter non consuevit conferri

Spiritu Sanctus, ut patet et 8. Si di-cq non haberi hoc ex illis verbis nespondetur primo mori haberi etiam T

ex illis Verbi promissionem illam Petri Petri

fuisse impletam virtute Solius Bapti Sini Saoaman- neque promissi Deiri undari potuit in virtute Baptismi solius, quia, ut dictum est, non habuit illam efficaciam Bapti-Sinu ; unde Chrysostom. hom. 18. in Acta inter illa duo discernit: Non est

idem, inquit, acciPere remissionem eccatorum, et accipere Dirtutem illam, etc.

Promissio etiam Petri non undabatur inmissione extraordinaria, et quasi ex privilegio daretur Spiritus sanctus illis, sicut datus est Cornelio, aut ipsi Apostolis, secluso aliquo signo sensibili instituto per modum Sacramenti, quia neque illi sic acceperunt Spiritum Sanctum, neque Sine revelatione speciali illud promittere potuit

sic dandum Petrus, qui etiam communicationem ejus faciendam Cornelio non cognovit ante essectum. portet ergo promiS-Dj0jtigod by

677쪽

Apostoli

per solam Confirmat,

Onem

Poterant Spiritum

Sanctum

visibiliter.

sionem Petri referri ad medium ordina mis super illos, et accipiebant Spiritum rium, qu0d in potestates fuit promittentis sancium. Cum idisset autem Simon quia 3pplicare, quo communicare poterant Apostoli Spiritum sanctum per impositionem manuum quod explicatur abunde, Act. 8 et 19. et hoc idem ipso essectu, Act. . in Sinuatur. Unde, quam Vis non legamus promissi tinem Petri suisse adimpletam praedicio loco, de ea amen atquc ejus veritate in essectu non dubitamus, quomvis id non exprim3iur. Oui ei sto, inquit, receperunt Sermonem ejus boptizati sunt, et appositin sunt in

die animo circiter tria millia, etc. qui- per impositionem manus Apostolorum daretur Spiritus auctus, etc. et et 19. Et cum imposuisse illis manus Paulus. venit Spiritus sanctus super eos, et loquebantur linouis et roPhetabant, etc. uua Verba cla inssima sunt, non fuit ergo Vacua et nuda sine esse tu visibili caeremo nia impositio illa manus ApoStolorum Super bapti Zaiis et credentibu S. Respondent tertio per manuum inpOSi ubi itationem non denotari aliquod Sacramen i ,ἀωi iiii tum manctificans animam, sed gratias bus non exprimitur datio visibilis Spiritus gratii datas, et virtutem miraculorum, sancti. Si ergo illud ex promissione Petri sufficienter intelligitur, ita etiam ex eadem promissione, quae essectum Confirmationi S exponit, tanquam materiam Subjeciam promiSSioni, et ex connexione facti, seu usu utriusque Sacramenti, Servato

debit ordine qui ex aliis locis jam citatis Scripturae intelligitur ita etiam, inquam, sufficienter intelligitur causa ipsa illius essectus, quae sui impositi manus, quia

aliter hunc dare non poterant Apostoli, et tunc maxime congruit per ipsos datum esse Spiritum sanctum, atque per medium ordinarium, vita eorum auctorita magis quo Apostoli suridorent et confirmarent fidem. Sed haec responsio inepta St, ei none illo ren error hiaereticorum, qui negantaliam virtutem inesse SacrameniiS, praeter solam excitationem fidei, quae perinde per manus impositionem, tanquam caeremoniam ex institutione qua utebantur

Apost0li fieri potuit; si enim habuit efficaciam ad undandam et confirmandam fidem a sortiori eam excitabat. Deinde non congruit Scripturae, neque pi)omissioni Christi, Luco , 24 Act. 1. Ioannis 14. . et 16. et Ioannis q. quibus in locis promittitur Spiritus Sanctus eluceret, et utriusque Sacramenti virtus et Apostolis et fidelibus in aeternum per-

Alia evasio haeretic

refellitur.

per signum manifestata facilius adduceret reliquos ad veritatem, et Sacramenta Salutis amplectend3. Respondent Secundo haeretici, illam impositionem manuum nullum contulissedonum, sed suisse 'antum caeremoniam mansurus in Ecclesia, daturus Virtutem, baptigaturus, etc. quibus denotatur bundantia gratiae sanctificantis per Spiritum, quae praesentis,corporali Christi praesertur, ipso docente, et ut caetera omittamuS, quae ex hic locis crebro replicari poSSunt, et per modum approbationi inducio m. Sed optime ponderario Theologi, non aliter hoc expressissimae repugna Scripturse, Spiritus sanctus dabatur per manus impo- ubi dicitur illos recepisse Spiritum ter sitionem ab Apostolis, quam recipit Coi manus impositionem : Et oraverunt νο nelius Met 10 qui denotatur per do ipsis it ueciperent Spiritum sanctum num linguarum, et quam receperunt nondum enim in quem qium illorum De Apostoli, Act. d. iam Mot. I9. eodem 3ierat, sed boptizati tantum erant iuris modo illi quibus Apostolus imposuit mamine Domini Iesu time imponebant a nus, loquebantur linguis, et prophetabant.

678쪽

662 LlB. IV. SENTENTIARUM

9. Sed Cornelius accepit Spiritum sanctum non Solum quantum ad gratias gratis datas, sed etiam quoad essectum sanctificationis, ut patet ex verbis Petri, Act. 10. Numquid aquam quis prohibere potest, ut non baptizentur hi, qui Spiritum sanctum acceperunt, Sicut et OS, etc. et

Act. 11. cum reprehenderetur a Iudaeis, quod Gentibus communicaverit, XponenS seriem acti Cum autem, inquit, coepissem loqui, cecidit Spiritus sanctus super eos, sicut et in nos in initio recordalus sum autem verbi Domini, sicut dicebat Ioannes quidem baptizavit aqua, O autem baptiaabimini Spiritu aueto. Si ergo eamdem gratiam dedit illis Deus sicut et nobis, qui credidimus in Dominum δε- sum Christum est quis eram qui possem prohibere Deum, etc. ppositi est inter Baptismum in aqua per Ioannem, et Baptismum in Spiritu sancto, qui datus eSt Apostolis ex virtute sanctificationis, ut suo loco tractavimus. item postoli re- ceperunt Spiritum sanctum ciuitio per modum virtutis et sanctificationis, donec induamini virtute eae alto, eodem modo, ut dicit extus, recepit Cornelius, ergo per modum sanctificantisci sic etiam intellexerunt reliqui audientes, dicentes: Eryo et in Gentibus dedit Deus poenitentiam ad uitam, etc. quae reseruntur ad illa dona, quae recepit Cornelius, per adventum Spiritus sancti in ipsum poenitentia ad vitam, denotat sanctificantem Spiritum. Idem designant tam visio Petri, qua videbat Vas submissum de coelo, et receptum in odium, quam etiam reSpOnsio ad ipsum de coelo facta Ouo Deus

mundavit, tu ne commune diaeeris. i. Hanc eamdem Sententiam tenet Augu- Augustin. stinus variis in locis, ui lib. . de Buptismo contra DonatistaS, cap. 24. et lib. 15 de Trinitate, cap. 19. quoest. 84.

super Leviticum lib. 50. homil. 23. deproedratinat. Sanctorum, cap. q. lib. de Chrysost.

Chrysostomus et alii interpretec in Aet. Ἀ aloe cap li Tertullianus lib. de jejuniis fi - contra Psychicos. c. 8 Nagiangenus orat. 44. paulin ante finem, Cyprian epist. I 2 Arator Poeta, et Glossae, et comita unis Doctorum. Si ergo Cornelius recepit Spiritum Sanctificationis ex Sententia Petri, sicut et Apostoli, eodem modo et illi, qui receperunt eumdem Spiritum per impositionem manu ApOStolorum recipiebant, Sicut et Cornelius et ipsi postoli in initio, qui ex loco praedicto, et promissione Christi et communi Patrum interpretatione, Act 2 receperunt Spiritum ter modum sanctificantis et dantis ubertatem gratiae, ut sus ChrysoStomus, homil. 24 in Acta; et Om. I. et Cheue si

epist. id edibiam, ternard uerni in 'Darinus. diem Pentecostes. Cyrill Alexandrinus lib. . in Ioannem, et communi interpretum.

Deinde . ad Corinth. 12. ad phe is sios . gratiae grati datae non Sunt om Corioi 2. munes omnibus, Sed per impositionem in . smanus Apostolorum dabatur Spiritus sanctus omnibus fidelibus baptigatis, ergo aliter quam per dona. Ad Hebraeos etiami, impositio manus, numeratur a Paulo inter rudimenta fidei simul cum Baptismo: Ouapropter, inquit, intermittentes inchoationis Christi sermonem, ad perfectiora feramur, non ruraum jacientes fundamentum poenitentio ab operibus mortuis, et Fidei ad Deum, Baptismatum doctrinoe,

impositiωιis quoque manuum ac Murrectionis mortuorum ac judicii interni, etc. Supponit postolus ipso jam in his rudimentis fidei suisse instructos, ut

679쪽

DIST. VII. QUAESTIO I. 663

injustus es Deus, etc. et ex fine praecedentis capitis, ubi eos notat de segnitie Quoniam imbecilles facti estis ad audiendum, etc. Supple persectiora, et grandem Sermonem mysteriorum de ordinatione Melchisedech), etenim cum deberetis Magistri esse propter tempus nempe quia ipsis primo praedicatum est Evangelium', rursum indigetis, ut vos doceamini qua sunt elementa eae dii sermonum Dei, etc. Host autem intermittens Paulus exprimit quinque, in quibus continebatur. Primum undamentum poenitentiae ab Operibus mortuis, id est, peccatis secundum

fidei in Deum tertium Baptismatum doctrinae, id est, doctrinae de Baptismo, qui triplex est, luminis, flaminis et sanguinis; ideoque dicit Baptismatum, in plurali, vel certe alludit ad errorem Hebraeorum, qui putabant Baptismum posse iterari sicut iterabantur baptismata legis

quoties quis peccaret, ut exponunt Theophylactus et incumenius quem errorem Thwophra hoc ipso capite corrigit, docens Bapti- κοψm'0 snaum non posse iterari impossibile est enim, etc. Quartum lundamentum manus impositionis est articulus resurrectionis quintum vero articulus extremi judicii, etc. Ηἴ sunt instructiones et exordia seu inchoatio sermonis Christi, et praedicationis Apostolorum, ut videre etiam licet Act. 2. Per manus ergo impositionemo Vin, intelligit Ap0S Olu Confirmationem et Tb phyl. verum Sacramentum, ut ChrySOStomus,

Ambros. V '

Augustin. et Theophylactus, et Ambrosius, ibidem Augustinus de side et peribuS, cap. 11. et patet ex ipsa littera, nam manu impositio spectabat ad rudimenta fidei ex Act locis citatis ergo hic eadem intelligitur illa, quae singulis fidelium post

Baptismum dabatur, et retenta eS Semper in Ecclesia a successoribus ApDStolorum, ut infra videbitur, tanquam Verum Sacra

mentum.

Secundo, eamdem Veritatem supponunt u. Concilia et partim definiunt, ut Triden prolini si

Supponunt antiqua Concilia plurima, ut coloniens. Laodicen can. 48 Nicenum I. an. 55. Laodicens.

. . . . , icen. i.

num . au. I et en Sura Ieremiae 3 Jersmias triarchae, et Bessario Cardinali in ossarion. tractatu de Sacramento EuchariStiin, Trittio 'Canon 8 in Trullo, Concilium liber .ihiati'.

Arelaten. II cap. 17. rausican. I. c. 1. Cabilonen.

et 2 Hispalen. II cap. I. Cabilonem. II. Toletan. cap. I. arisien sub Ludovico, et Lothario uib. eup 33 Toletan. IV. cap. 15 Melden Se cap. 6. Accedunt Pontifices Romani, Clemens Clomona. Romanus epist. 4. lib. 3. constitui. c. q. lib. I. cap. 23. Urbanu I epiει ad utri Urbanus.

bius epist. 3. Melchiades epist ad Epi id αἴ

scopos inspanice, Damasus epist. I l Innocentius I. epist ad Decentium Eustu Joann. In. binum cap. 3. Teo I. epist. 88. Gela ' sius epist ad Episcopos per Lucaniam, et Brutios, Ioannes III epist ad Episcopos Germaniae et Gallioe, Gregorius Magnus lib. 3 epist. 9. lib. 11. epist. 22. ad cap. 1. Canticorum, in lib. Sacramentorum de Baptismo homil. I. in Euanyelia, Gregorius III epiδι ad usui Gesgor. Iu Delum 2 et . Nicolaus I epist. Nieothus 1. Rodolphum Bituriceu Innocentius III in Innoc. m. epist ad L. Vicarium apud Constantinopolim, et alia ad atriarcham Constantinopolitanum, et cap. unico, de sacra Unctione, idem habetur, ac tandem Eugenius IV in definitione fidei. Haec Sedecim Pontificum testimonia sussciunt adprobandam traditionem veram, et ab initio Ecclesiit fundatam hujus veritatis. Quarto tandem Patre et doctor

Eugen IV.

680쪽

omnis tutatis eamdem ossent, quo partim citavimus, partim etiam infra iri decursu commanti assere mas et legi possunt apud alios, ut prolixe apud C , quium lib. 5. de hoc ueram luto. i, Est uncti huminis Diu foris aliqualiter cons uli tutis, o libri s urbitrio Huuquunι Si, etc. De consensu requisito in adulto ad receptionem Sacramentorum, jam dictum es supra dist. 4.qu est. . Hic desinit odior Confirmati vhhi nem per materiam proximam, sicut supra maxeria definivi Baptismum ex sensu Magistrid. 3. quaest. 3. et multum concordat cum doctrina Patrum in hoc, qui de Sacramento Unctionem, chrismationem, impositionem manuum, praedicant in recto impositio enim manus fit ungendo in forma Crucis Inno , III in fronte baptigatum. Unde Innocentius III. epist ad Patriarcham Constantinopolitanum, per si susis, in quit, chrismationem mavus imp9sitio est 'vettur, etc. in Unctione ergo supponit hoc Sacramentum esse signissicitionem agramentalem, leo sumitur in recto. i. Fasta tu frsuto, etc. mae est ii ima Recluiritur lina itatio Unctionis ut debeat fieri in fron

sacta

in 'ronte te; estque essentiali ut Supponit Doctor,

nihil enim in definitione datur, nisi quod

putat esse essentiale quem sequuntur Dueandu, DuranduS, Gabriel, aludanus, et alii po- Ο.b . Steriores Eugenius autem l V. in decreto

curti ii iii dei, hanc rati0nem ejus assigna Ideo

frontes in fronte ubi verecundia sede eSt, Onsirmandus inungitur, ne Christi novi nconsiter erubescat, et principue Crulem ejus, quae Iud eis est scandalum, 'utibus autem stultitia, secundum 'ostolum, propter quod Cruci siquo fuatur, etc.

mystagogica, l0Stquam exemplo Eucharistis post invocationem Sancti Spiritus panis non est communi S, qui eon Secratur,

sed Thristi corpus Q Sio saucium hocurequentum, inquit, non amplius est un-9uqusum nudum, meΤu2, etc. communi postquam jam consecratum est, sed chrisma Christi, quod ad 0 usu Spiritus aucti per ipsius divinitatem energiam habet,

quo frons, et alii sensus corporis tui symbolice in unguutur etc. Ac primum quidem rout illinitur, ut eum absterstat a vobis pudoriem, quem primus homo trans-9rUSSO Perpetuo circumferebat, simulque et liciat, ut possitis vultu non Delato gloriam Domini intueri, etc. Item habet carioti Concilii I. Constantinopolitani, Constant l. dicens : Recipiendos esse haereticos Obsi-9uandos, Aive un9mdos serimum auctochrismate et frontem, et oculOS, et nareS, et OS, et aures, et eos signun es uicimus signa ulum don ilionis Spiritus suncti, etc. sic etiam canon in Trullo citatu S Teuti,nus habet. Pontius Diaconus in vitam Cypri aut ouis denique tot Confessores fron- 20'M tium uotatarum secunda inscriptione siqnufος. et ad eadem 'lum martyrii superstites refero ettos incenti Do tubori coelestis animaret, etc. DamaSus supra mitatuS, Damasus.

inhibet Chore piscopis hujus Sacramenti

ministerium, nec chrismate, inquit, baptizatorum frontes signar' etc. rudentius citi Psychomachia cie luxuria in sobrietate.

Ρos inseri pla oleo malis signacula, per quae Unguentui regale datum est, et chrisma le- renue, etc.

Idqm insinuat Tertullianu loco Supra ei Τωiullian tal0, sed et Augustinus in Psalmum 141 Ghu asSignant eamdem rationem, quam adhibet

Cyrillus et Eugenius IV. hujus signationis Gregorius Magnus lib. I. epiδιsturum, Gregor epist inhibet Presbyteris inungere frontem, Sed pectuS, ut Episcopi postmodii in ungere debeant in ronte Eamdem prohibitionem exprimit med in Mel.

cau. . et rati post Confirmationem in ordinari Romano, quorum frontes mero meditur.

Prudent.

SEARCH

MENU NAVIGATION