Vita Danielis Wyttenbachii, literarum humaniorum nuperrime in Academia lugduno-batava professoris

발행: 1823년

분량: 280페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

mus gendis octiat et Historiois , qui sine d hi magis accommoώιρ sunt puerili ingenio eo minus jucunda Mis adsideret recorda ubrorinnde rassiciis Tum contenraus etiam orie-hatur rati orum omnium Miceronianorum dem sophi si orum i qui quirim iri dies mgebatur hominum Iudiciis , quorum a ud nos

multum vatibat auctoritas. Huc accedMans δε- creta Doctorum ias a m e frum, qui ex ca--edes samius Ciceroinem ridebant, exagirabant, condemnassiant. Hi scilicet omnia demo traharis, in quidem sibi e dis usis Mehaintum Cicero et eteres hanc egregiam demonstrandi artem nos eram, tantum declamas strant. Ovimus sum nobis graua dare , vilior Minlio mo ronem nobis ureis in marius dasum itiisse , quam cuine disceremus. suamquam non recor hamur, nos sus lectione inaequam MLatinas orationis acutiatem profiscisse. Nec -rum e M ainae risus radis me noriae fili erant. Verunsamen dicebamus , adta sunt a

Cicerone a Misso hi scriριiubri, praeter illas de felic sunt Academici, Tusculans,

e de Diagus Bonorum et Mais um Raa -- miri quid sonarent , quiseus si vellent, ne Suvicabamur ridem. Sed ecce est etiam de Nasura eorum. Erit hic sine dubio compendium e sotem TheoAgiae Naturalis D Age legamus Eouordium elegans et grapeu seda me certa princistis, atomata et innuiones

102쪽

Immo ero ula, nec otest Neque enim Maromantum a priori, ne sistiam argumentum ρωιeriori se nobis inert. Itaque hunc fibrum non totum perlegamus ; num, quod inι-

dicere liceas, dii uis est ad interugendum: Accedamus ad tertium I Quid Z Coua disputa tionem Balbi reprehendis, disti quid ei in ea placeat, quid displiceat. Ciceroni Bassii sententia mersimilior idetur. Ubi Mathematica methodus' Nostri quidem ph sophi irimum

axioma ponunt, tum definitionem, dein Ῥostulatum , tumetheorema, denique addunt demonstrationem. Ergo abjiciebamus tum Ciceronem cum Moaecati hac eoidensiae Mathematicae opianismo, tum rudes a tingvias cognitione e ab Academicae rationis usu. Omnino saepius hoc Postea O ODimus, hominibus etiam acutis atque haud indoctis, sed adsuesis sobolasticorum eo minorumjHumitati, elegantem tuam, quam Cicero sequitur, Socraticorum colioquiorum rasionem Placare non orae Cesarum has tarit

per Iaudata, e . hodiemis in Metaph icam

in otia is Mathematic- rationis nosci quo modo Paulatim apud nos eo nascebat, et minus misin No ensum nostrum emulis L illam inviolam cogendi vim non amplius senιiebamus

103쪽

deuigehamus. Sed amo tua praejudicata de ciorum libris opinio . u tenerrim aetam auscepta eras , ita di cu me de otiabatur. Num

hos lubros aliquotia legissemus , --er uta s

104쪽

quid in Peter errore remanebat ut non insi ἄν--- sicubi concedere rurehensoribus istis , qui dicerent, doctrinam dem iis non

accurate et ere a cicerone traditam esse. Aqua nunc sententia tantum absumus, ut nobis hi mri, cognito eorum consili atque instituto omnium maxime diligenter conscripti videamur.' Perlectis mox praeeipuis operibus Cicero

m lintrinaque manet versabat. Praeterea sigil hitim eum triti venio non tantum communia lavierat, qui vitae ei studiorum suorum M sum hucusque fuerit, verum etiam quam in-

,redinitieupiditates agraret niendi Leidam. v et ipsi et Valehenaetio is disciplinaritaviendi Qu.e epistolae quain Mathe et acoerisiis hinis illis endemiae Lugduo Bata .eclarissimis octoribus fuerint non aliunde

105쪽

certius constare Potest. Mam ex utriusque data ad Wyttenbachium epistola, cujus exemplar subjiciam

106쪽

S. D. L. C. VALCKENAER.

Viatae mimi jucundae acci runt iterae, quaa ad me mense Octobri dedistici et Drtasse

gratiores etiamjuissent, si lauti in m susem, modum ornando, nimis ambitiosis abstinuisses. Non nescio, raestantissime juvenum , morem has in arte te superioris Germ ias secutum:

sed , qui in hare senseriore egimus , siquidem

sapere didicimus, nostro nos modulo metimur. Meos etiam libellos legenti sua Dor accidisseisii , quod ieri solitum scribis in initio er-- doctae tuae ad Gar nostrum Ruhnkenium πίειοι- αιqus adeo tuom sic, opinor, sneνο- lentiam sim Datam oluisti, quam ego Sanctgratus ainoac tali Iuvenis , quem summe R Merendo Patri tuo gratulor ex animo et Germaniae , in quώ, Olim Graoce sectorum homi--- ,rarisaima, e aracos hodie reperiri δε- reberis, qui, elu in Graecis scr*toribus &gendis erι intelligendis . exercitati nobis pubiace semotuerines si claros quosdam Theologo σαο eris , quo ego Nostratissius, quod ad studuionem vectat , meporiere numquam mhuo. Fur R Menium arbitror intellexisse is, quum meo tibi nomine pro egregio munusculo gr-- gerat, quanti mistolam tuam faccrem Docti in nunc Critici, ego, qui aliorum conamina his in trieris e multo Aorum P uae inaudare soleo. In Epistolli ero sud 8

107쪽

Me mihi placet doma comparatio erborum Iuliani ad nies, ex quibus hortulos Atticista

suos irrigavit exinriam hac in arte Peram posuisti , et atri utilem. D. XV. NOV.

Μοα harum epistolarum apogi apha ad patrem mittens ipsi desidemum suum iam inde ab aliquo tempore eonceptum aperiebat, et debita simu uereouodia ac pietate ab eodem Petebst. At sabi sueuitatem concederet ahemadi Leidam cibique in scholis alehenaerii et hokenii Literis Humanioribus ulterius operam dandi. Idem quoque filii nomine patrem rogabat Reynius qui iuvenem discendi adeo

studiosum valde amabat, ipsiusque saluti uulla ratione melius eo suli posse assirmabat. Pater qui ipse in iuventui sua novem inenses in Batavorum mea commoratos erat, et grato semper pectore si s temporis reeor- dabatur haud ita multo post reseribebat, se Propediem curaturum, ut honesto filii desiderio saxis rea siquidem non dubitaret, qui filius opexam datum esset, ut a Principibus huius aetatis titerat ibus Batavis lantum disceret, quantum posset, Nec commissurus , ast sibi de-isse in posterum; -quam rideretuae. Quae sane spes et exspectatio P- um non fefellit.

Proximo itaque anno i o indulgentia optimi parentis autum est, ut Midam filius proficisceretur, et eo quidem confluo ac Pr posito, ut non antea ad patrios lares rediret,

108쪽

quain in illorum sobola ac diseiplina duumviarorum diuiturnam suam scientiae literarumque sitim explevisset. Quod nobis ipse his veri,is significavit a b eo empore, quo ad humaniores lueras minum amuli nulla mihi beatior regi Midabatur Baιaseid, quod in ed meae delicias in ora, Merentur, es ut Dan itaque a ,r-rentur. In quam cum intuehar, maxime mihi.Occurrebaι. et quasi lucehat Lei . in qua Graecae Lalinaemue Musae, 'M E-sas Literas, sedeo domiciliumque nouo--μαι,

veluti de oraverit, dictu eis dissaeue Goet..tinis peosectus. idem sevit,. quod Ru heia in

109쪽

operarium, baiulum vel nautam, ut sanctum et Propiore usarum commercio dignatum suspiciebat. Quovis gradu pedem in vesti- gium magni viri et literarum hehois ponere sese putabat. Nec domum ullam, aut ossi i-nam tabernamque sere praeteribat quin sibi eum usis conjuncta, aut nescio quid Attici spirare, Attiooque genio animata videretur. Memini adhuc , ipsum ad laetim sedentem

aliquando nihi de dio sanatico, ne ita loquar, somnio, praetὐ alia multa etiam haec fere narrare: ο Saepe postea, mi Mahui, cum risu istum mentis meae errorem recordatus 84m, at ita tamen , ut eum semper in laetis et fortunatis vitae meae partibus numeraverim. fumquam enim in ilis adolescentia ae Paene pueritia ullos magnopere progressu in litoris nostris fecissem, si omnia in hoc studio meo sana et sedata fuissent, nec omnio quicquam ardoris , morbi, sumaeis adiunctum habuissent.' Caeterum vero, quum hic miteribachio fuerit error et affectus ad urbis , omisium aedificiorumque adspectum, quid cipsi animi fuisse putemus ad ipsorum, quos quaerebat, duumvirorum adspeetum ' Pulsabat fores cogitans illud overi, ἡ μάλα τις θεὸς δ 'σεβας μ' ἔχει εἰσορῶντα Cerae omnino aliquis Deorum intus admiratio me tene intuentem.

Sed ece adirimum obtutum, ad primam salutationem ex tua doctrinae divinitate summa morum humanitas obfrietatur. Error igitur

110쪽

evanuit ipsi rediit sanitas , rediit iudicium. Quis meus imuit, sensus erit ad Rufin kenii Vatokenaeriique ads otium, quo MSens in Deos colueram, dictu es di oue: ου ei setiam, quae me uerat admiratio , quum tantam dioinitatem eum tant humanitate conjunctum Miderem. Cognoperam ante alii in PVulis Pro sessores, qui ud disc*ulos et indoctiores,saemissem Pud aeque doctos et doctiores gra-νitatis et resonduae cujusdam svientiaue vectent ectaremι. Tales ego homise numquam erre teram. Sed tamen, mecum ipse comictam. si jerendi sun isti mores , in solis eos renam Lugdunobataois Uuumoirisu his concedam chlas apiarit, sumant superbiam quaeditam meritis.

A nil quidquam istiusmodi in eorum inerat morisus, nil supercilii, ni simulationis , niInisi erum, implex, modestum, nil non adsti item et communem aequalitatem exactum . . quam nemo ignorat, nemo mon amplectitur, qu se eterum serψιis serum vientiae fuc-

Loidae quamdiu esset, non modo quotidie in scholas a Lenaerii et Ruhnhenii venit ut vexam et criticam Literas antiquas docendi rationem penitus pereiperae , verum insuper

etiam domi occupatus sui logondis libris nondum lectis, et conserendis codambus scriptis oporum Plutarchia e Ribus ευμαιτος χορον Iibeum de Seia Numinis Vindic creliquis praemittere sibi proposuerat. - Atque prosaeto, ut antea emsterhusius

SEARCH

MENU NAVIGATION