장음표시 사용
301쪽
μι, emendat, atque a pravis abdueit sudiis Oinisaeibus. Supponamus igitur Misona rium quem rum Ecclesiae Romanae decretis adtaa , in suam sententiam pertrahere velle he niuem a Sacris Christianorum alienum, idquo non iis argumentis , quibus sanctissima seligio solidissime probari potest, sed iis argumentis, quae τ εξs es Ecclesia Romana defendit , verba patia necesse esse, ut credam Ece a fine ex mine hominem Italum tro isset ibat judice in M. ad aeternam salutem spectantibus habendum, stat utrismi erat praecipiat ignoremus ut uihil jam dicam de mira exhibesed Maria, Sam
, - - Εjusmodi homo a superstitione
alienus , at de capitibus primariis Religionis Ν turalis persuasus, fine sone conscientia album calculum adjicere non potest rationibus Musi ilarii, licet decretis suis insepem at dogmata quaedam Milionis Christianae. Quomodo enim Grum a falso discerneret ejusinodi homo Annontispecta debet esse illi MAgio, quae apertissimam
contradictionem pro veritate omnium gravesima credituque maxime neeessaria obtrudit An am-llecti potet Religionem, quae uololatriam non
ἡlum permittit sed inculcat etiam atque issem. dic Annon, inquiet, me a certissima Relugionis capita, quae me recta docuit rario, tueri, quam pum ineretis sorte non contemnendis amplecti decreta a sensu communi abhorren is PFacile credo, videntem Mi aenarium alia via ingressurum, atque multa silentio pretarum, si perspexerit sibi rem esse cum homine artis retiatiocinandi haud imperito; wit parum qindide in agit.
302쪽
s t. P ponenda The eis, qualis est Mih
norum Ital-- Scio nullos esse rini Gentiles, qui evidentissimis rationis principiis, spreta omni uolobitri Wineptis opinionibust, addicti sint hoc tamen non impedit, quo Laius casem ejusmodi supponere possimus. Quods talis Idololatra effet, uti sunt Gentiles omnes, radicitus sine dubio primo evellendus esset, illa
morbus eo ipso, quia rectae rationis decretis adversatur hoc autem, utrum Scians illi inter Pontificios, qui se miseris mortalibus lucem prae-Jerre aiunt, nemo Eruditorum ignorata Maelmnus ostendimus, ad te noti posse risis decreta, reeis rationis principii contraris, si multa ad fini miracula. Ponamus autem per absurdum, hieptam absurdamqne dotiis inam ruraeulis conj -
mri, nee sic tamen posset e pro vera admittuneque enim cretias est, miraculum Deum agnoscere auctorem, quam certum es , Deum optimum ksa lismum esse. Quinimis cum mira- enluni fiat, ad Idololatriam 'ineptas opiniones fabiliendas tutyconeludi potest, ita Deo non esse s neque adeo miraculo huic quiequam tribuere potest homo, de religion=s naturalis e titudine persuasus Contrarias propositiones admittere non potest, quas tamen oporteret, si erederet, miracnk ad Idololatriam probandam
odit qκicquam roboris inese Si enim verum est, reaturas esse adorandas, ostendas selsa est propositio: Deus suras si colendus Verbo Aut ille, in cujus gratiam editur miramilum, credit, Deum Ahim, vel Angelos bonos facere miracula posse , aut indignas aliquas subflantias. Sirrissest, y COOste
303쪽
est , admittere nunquam poterit miraculum quod Dei virtutibus apertum indicit betam Lunde necessario ad secundum delabetur ' Similis est ratio propositionis contradictoriae: me mir eula facta, qirilia innumera aetantur ad com,rmandam Transiuvantiationem. Non am dicam, credi non posse secundum Decreta Pont 1iciorum, asserentium sensebius idem circa hoc negotium habendam non esse, quod tamen quam maxime postulatur, si quis de edito portento iudicare velit hoc unum sussicit ad Uraculum reiiciendum, quod propositio haec: Unum idemque corpus, eodem tempore, in multis eis es fima apertissimam involvat repugnantiam. Quod
si multa missi miraculorum nerent ad probam dum dari circulum quadratum, ne tantillum quidem hoc moveret hominem rationis capacem, novi quidem , artis cogitandi eruditos Auctores omnem lapidem movere, ut praeceptis quibusdam axiomatibus, uti loquuntur, dii ultaribus , quae in hoc negotio occurrere solent, satisfaciant at frustra sunt; parum peritos artis cogitandi sal imi non item eos, qui accurarius rem
contemplantur. Eadem sere est ratio, si quis credat, a bono Angelo portentum posse edi. Qui angelos dari bonos credunt, iunt, isios nihil aliud intendere M agere, quam quod me, v Iuntati ejus conveniensis rem f. Ergo eredere non possunt, Angelum Dei amore Woim non ardentem secturum miraculum , quod on-frmaret rem Deo longe inagnissimam maximeque oontrariam. Si quis diceret, se virum pietate eruditione eminentem amare venerari, simul tamen y QOste
304쪽
tamen omni in indiscussis dictitaret, Irum illi sub specie rabisatis impia sim---qiis seta sera perpetrares is aut pro rasiano haberetur, aut me ace. Quo autero majore Iuce cogniti vis instructi sunt Angeli, quo majore Dei amore tacti sunt, eo minus credibile est, eos quicquams eras unquam, quod sinctissimis Dei virtutibus detrahere posse Unde concludimus, lom
--, a quocunque essitum, ad ineptam Dem
e constrariam doctrinam sabiliendaram, immam rem balere vis posse. Atque ita facile erit iudicare, utrum miracula, quae in gratiam disiae a Dominis BD edita dicuntux, Deum auctorem habeant, nec ne . Legenda, quae supra fideliter ex Mπροεφως de isti ingenio S. 8-epsis excerpsi; certe ea adeo sunt inepta,ridi la, nugaria, blasphema, ut qui neget, eo Deo esse imor ima, absurdissimaque, aut mente
raptus sit, aut ornum Numnis merentiam pro
sus ex animo eraserit. Viri cordati inter 'msi is hoc non dissilenturi motum est judia cium Melchioris sani de Legenais Sanctorum Dominici eumprimis E Francisei. Eorsim Lib. 'Xl. Locor. Theolog. Cap. VI meminit, crediaque vitarum illarum Scriptores, seu potius, uu
cta confinxisse. Idem sentisne duo uates eri disti ian et da nen . latria Ladis cap. XVI eL Fleur Disseriae cis Hist. Eale .eujus verba in latinum converse exhibet Vir l. seorgius massim cindi lio de S acta Senove' pag. D. Ut alios. multos taleamus. me γε go in 'o ii doctrina, quam supra pro
305쪽
posuimus, non est, ut multis agamus. μω diem, sub judice litem esse, utrum Disag ras atque φο mus Nisanensis sententis, quam hin i superiore Seculo desendit, addicti fu fiat nec ne , de quo jam quidem non agimus,
Me remque ablegamus ad claristat V reuiuei I. rari elaboratissimum Histor Philos0ρuso Part. II. III. D me unum dicimus.
Riracula, quae 'Ithagora tribu tur, Deum auriremina re non posse, quia facta is suu
mum morbum , subversendum, sed confirmat .aam 8 sabiliendram , hinc totis de Deorum avaritioni,ns, modisque eos muciliandi sermo a haec festorum , rituum ineptissimorum comme datio , hinc perpetuum flentium de λογια λα- χια. Si quae hinc inde inspersa sum prudentiae rata a, ea certe tanti non sunt, ut miraculis probentur , quae insuper o nugis mineptis meptionibus tecta atque obruta fiant, ut heae ne vix homines laudatile ab inusili distinguere potuerint. Illum is de Verulamis Sem. δει cap. XVI. ait, se non credere, Deum miraculum edituriem ad Atheum nυincenta . tquo probabilis quam maxime haec est sententia, quia miracula majorem vim in animum Attii habeream possunt, quam perspicua argumenta, quihus persuasio demuminis existentia innititur. idem diuere possumus de integris gentibus, quae
e De viraculis quae inter Gentiles secta lassi dicunt, legerulus cl. Stabinae m. III. Besa sonis Historiae Biblicae, kGOOste
306쪽
non Mundiam ad ea argumenta, quae inviis es, jiciuntur,sβω, atque sine dissicili argumenta tione ab omnibus, qui aliquam attentionem aes hibent, intelligi possime. Indignae sunt nempe, quibus piam concedantur Hinc nunquam velothagoras vel possinius ad miracula tanquam cortissimum exsentiain providistia divinae adgumentum provocaverunt. Caetera omnia ad
religionem spectantia, quae 'tiagorasin Apsi hiares docuerimi, aut hina sunt, aut ut piariamam inepta, Apersitis a Deoque hiauna a que ade , Deo miracula. si quaedam ab iis patrata filissent, coria originem habere non possunt Tansun abs, ut mollius sentiam aviisdicem is doctrina praee ix actioniblis Francisci, Dominici, Misias ut potius excusati posse credam Pythagorae, Apogonii vita rum Ser Dres, si cum Abadauerim quem ingenio sus Gallus Pereum de Monem appellavit case 4erisque mendaciorum plusquam anilium sabu larum auctoribus conserantur. legat Benevolus Lectar, quae supra adduximus h Francisci Neri,in , sermonibus, quos cum bellis habuit, e ramque ad sacra facta attentione 3 de vi nibus
San rurri, de diruim potentia , meritis, opem
rionibus post mortem. de notis meiat mmdirotis vim Missisimis, hemisquae prorsis , natico correpsa at satis superquo poterit judicaro, utrismistis auctor fit istius Amarina Vpraecepto um cumprimis si iram C in NArmorum, eorum doctrinam, νώσω, vim
307쪽
is, mitumque cum turpis rem hi i-uem comparare voluexit. Quodsi histriones isti se pretiosi sim pignore interis ore Fens, quis almum superare posset iugacissimarum σνοι
4 isarum fabellarum narratione, is aliter reis iuere potuissent. Adeo in sa, lissu da,
ruicula ubique reperias. Unde aut ad superae. tionem credae sunt, menteque capti, qui rit, Deum ipsum miramia editurum, adia prata de Mepta Hique contraria propaganda 8 issendenda ι aut Athei, qui in sinu omnem Moonem albis ident dentibus. Consideremus age quasdam Dei virtutes , atque supponamus , um miramis fecisse, ad doctri-m praeceptaquedthagora, Francisci c. comprobanda Sum Rus Dei Sanctitatem ; per hanc Mnni suam tura virtutibusque signa commendareis mom libus inculcare potest. Quicquid vero mentem ad Dei communionem adducere potest , id, non potest mn nevisareo a mare Sis sua stram, duciam, adorationem ira Mi soli im i in alteri communicare non possis nequeum creatura ulla ratione obstringi potest, ut utra Deum elicitatem suam atque veram se diatis normam quaerat. Quod si statuamus,
e unde re, pronuntiavit Myllus , titulo Fra ciscus Pelsonneis' plus ait de tor a Franqoiae assile, que se propres Enfans si e publiant se histoire iis avolent passe reponge surcies ch ses, qu'il valoi mieu enseveli dans te siletice, iis 'aurolent pas donne heu una rotastans do
308쪽
Dominies . est robandam , statuendum, OLF blasphemia eumdem Deum sibi contrarium
id est non sanctum esse. Iniungunt enim: Pr inpra Apiagonii, F reciso c., re Deos, ea que Damones, aut quod perinde est respectu veri cultus, R Uirginem, innumeros Sanctost Lmus , is necessitatibus variis pressi, meliquiaremorumdam , in coellim fretasse translatorum, amu δmsi adeamus, F per eas anxianon a Deo expectemus cultus , quem poscit Religio γ-thagorae, Francisci Ne adeo ineptus, adeo ab omni ratione alienus, ut ne mica quidem bovamentis, nedum eximia in pus sanctuaris exemplar ex eo appareati Nihil habet Religio 1- sis nil ineptiarum, quin multo magis in trium rerum i rum Francisci ci
reperiantur praeceptionibus. Teae ineptias petere,, camarinam hanc numere. Satis exemplorum suprὲ adduxi Quod si ergo macula, quae illis tribuuntur, a Deo ipse originem haben necessario concludendum, Deum, qui omnis Samctitatis sons habetur. Si fima, non aeque a et nae convenientissima. Ima vero is rosma,
-- aeque suasum maxime contraria injungere,
id est, absit Blasphemia sanctum non esse,
que adeo Deum. Sumamus Dei Bonitatem, quasti lata in tu omnismuminis merentia. Per hanc virtuum solam factum credimus, ut in te sat nos posuerit, non male, sed benefaciena .hinc non solum nobis, antequam nati essemus, abunde prospexit, sedis leges tulit naturara mana adeo consentaneas, utilesve, ut satis in μ
309쪽
yria re non 'clumus Quod si vero Deva in
tratiam Gentilium & fanaticorum hominum muncula patravit, quibus cultus ineptissminis . . - absona inculcantu tollitur attributum se omnium excessentissimum, nimirum Bonulas; af ipsisset lege viarurae humana titiari r doni convenient Mas, a que omnes homines per, A ratiorus decreta obligasset ad eas cu Aendas Uservandas Idem tamen Deus per extraordia ηaria portenta leges ins subvertisset, atque -- ,illis, ut contrarium plane eius, quod ratio dictatin revelatio confirm/t, crederent L misa cula edidisset, rimo miraculorum infinitam co-ρiam, ut homines crederent eum Deo omnium xime placere, qui mentis corporisque cultu Gbem, rubjectis optimarum litterarum disciplinis,
quaquaversum nasia necessitate indigente , seremnem terram curre'ret, fabulis omnia repleret, vertatem non serret oblatam. sed incitaret, atque ab hominum cinerorum societate remotus sagulis diebus extraordinarium auxilium exspe- staret, vitamque perpetua quadam corporis minatione profunderet licet huic instituto omnis
ratis repugnetis prudentia. Si Deus serio haec postulat, quae potest esse inter tam diffidentia
contraria Dei praecepta metitis tranquisiitas serenitas Quis non crederet, Deum ibis nos creasse, ut voluptatem capreet ex dubitatione --
IMI maiistiis morsibus ' Quis amaret eum,
quem novimus omnibus muniti, ut eae uriemuri gum se praescriptarum perpetuo pugnae amor verus es, ut recte definivit magnus Letia in vi cujus voluptatem Iercipimus, AEus,
310쪽
quem amamus , felicitate. Num autem Ille fit citatem no ram quaerere dicendus esset, qui iu Musis esset, ut in quo felicitas vera ponenda enset ignoraremus, atque hanc ipsam ob caussam perenniter excruciaremur e Sicultus, quem P scripsit orba Mas, Franciscus in Deo placet, quod fatuere debemus, si miracula ad eum com firmandum fecit, tum non solum miseris movitalibus, qui longe diter sentiunt , aliter sentire per rationes non missu validas, quam pomaenia sunt aliter credere non possunt. illudita sedis necessario concludendum, omnes, qui cum viris illis non idem sentiunt, agit, aus otiis ineptiunt, Deo non placere. Optimi regis excellentissimique iri, qui ecta rationi F, et
noni aciυas aures prisuerunt, per Omnem iatam tamen certo persuasi esse non possunt, se ita agendo Numinis voluntati, quantum in hac rerum caligine fieri potest , convenienter egisseis Atque hujus rei caussa non essent ipse, sed Deus. 'qui adeo contra a praecepta mortalibus injunxisset Fateor, me intelligere non posse, quaa tione Bonitas Dei, posita miraculorum illorum veritate, stare ulla ratione possiti si miracula φο nii, Gisia c. ala sunt, tollisur με Sapientia. Sapiens non solum optimum ne sibi proponit sex circumspectis omnibus Gelonibus ea eligit media, quae ad finem optumum praestantiisimumque consequendum facere
posse exiss-at, Insipiens vero aut d intendit, quod vel factu est prorsus imposidiis, aut dum cissimum saltem , vel mediis tandem utitur ad finem obtinendum ineptiusmis Quod si igitue