De miraculis quae Pythagorae, Apollonio Thyanensi, Francisco Assisio ...

311쪽

reus miracula secit ad fidem conciliandam Minia albus istis, voluit sine dubio, ut miracula Magia crera sint ut cum Paulo loqtiar accrahas ἀξια ἀζna , quae ab omnibus , quibus alla mens es, salus cura cordique prs ἀυinis .abe mr at iism effecisset, ut decreta illorum ibininum non solum Mnt omni rationi maere

rae, ineptatum, sedis ita finxisset homines iλι. vitas ceu instrumentis usus, ad doctrinam iulam ducendam tropagandam, ut is infanis sint captis is astim i possent, dedisset nobis

hium facultatem , quam rationem vocamus, quae ita comparata, ut nonnisi ea, quae De Agua sint, pro norma voluntatis suae habeat, at idem vitulisset , ut eamdem propter edita a se portenta qui ars. Quis unquam in sapientis animum,aelum Dei , tam solidum consilium cadere posteshi persuadebit Z Tandem nec Iustitia divina

stare potest, si credamus, miracula viris illis aiscripta Deum operatum licet enim justitiam divinam per omnia ad nostrae rationis leges exugere non possimus hoc tamen satis scimus ab hominibus non exigere u ea credant faciant, inrationi V voluntati s e sunt e diametro odi fita. Quod si tamen admittamus, miraculatis esse divinae auctoritatis, rei ipsius natura postulat, ut doctrina, per miracula confirmatae, is animi adsensu adpipuum postulat, ut aedamus, nos με dispendis salutis nihil ne Lyre possie , quod ad tuendam illam doctrinam Oultumque proferendum facere posse existumabia Rus jubet, ut vitam nostram universam adta

mai- disciplina componamus; at ita absit

blasph

312쪽

sphemia injustis a Deus ab hominibus,

rectae rationis capacibus, postularet, non enim in potestas hominis positum es, credere quodcunque volumus , credere non possumus contradictoria, qualia multa in vitis hominum illorum proponuntur credenda; non possumus per cometentiam Deum solum colere, simul autem hommes quosdam,

quos ineptissimi onachi euo denos judicarunt; non possumus a Deo μου auxilium expectarem vita es morie, simul tamen ineptissimis inremoniis nugis incredibilem . ad mearis Ceor in morbos tollendoου, - a cribtre non possimus credere, quo quis magis stolidus a ue ineptus fit, eo mansis sapientissmo placere; quae tamen omnia Deus nobis posulares, si miracula illa a Deo essentit Ex quibus concludimas , neminem miracula illa pro inseris admittere posse, nisi simul omnes noti ne mininis subveraere, 'ue in Athesmum pratis velit. Atque in hyo Capite Bodili assentior ora

denti, supersitioinm vitium es longe detestabilius is Attii o quamvis enim in eo mihi notasse via deatur is doctissmus, quod fixae si fiamsatiam

asseruerit, Atheismum tolerabiliorem superstitione , recte tamen mihi, si de cerio supersitimi genere intelligas, sensisse videtur certe hic locum habet rimares sententia, quam pluribus exorn it Mylius, minus peccare civem istum, qui dixerit, nullum plan in quodam Imperio rem esse, si tomnem illum curam Dipublieae abiecisse , quam esse quidem eum, at in plantem inissum, a 4' cem, Mentum. Certe si mo sententiam consero cum opinione bominis, at inseris, μη miscuis kGOOste

313쪽

m amicida pinare ad in ineptisfimas, id las , --rdas, impias in masudas, em eramum in proh orastinendas, nutius risu quam Minc erraro contendo cumprimis si perpendo, quam in manimos hominum societasemae civilem habeaturaque ιμ- At de hoe jam eis uisu

314쪽

CAPUT XI.

nis sunt a Deo, quia Religionis Christiaveritatem μῶυmitatem stavertunt.

I steris σαο mstri, quo vivimus, felicitarem

fero, quod Religionis Christianae veritas adique div tas a Viris excellentissimis, summo. Ne ingenio praeditis, nyn solum solidissimisu,tiombus 4-probria atque sabilita sedis comtratu ne incredulorum objectiones μνώ -

fensa. ostrum non est, eamdem veritatem, tam egregie demonstratam, repetitione prolixa rationum, quibus eam probare solent viri docti, tueri. De miraculis vehementer fuit non semei disputatum; imhos tamen, qui credunt mir cula dari, confitentur, Deaem norans ad res sam Sisitan , tvmi sinasque comprobandas, miracusis reti. Neque jam disquiram, utrum re gesta

sint illa miracula, quae primis seculis post Christi discessum secta esse dicuntur. Fateor, Deum, postquam semel Religionis Christianae divinit

tem miraculis confirmisis, data occasione decreta sua miraculis confirmare posse licet caussam non videam , cur Deus, postquam satis superius hominibus hac in parte prospexit, identidem idem praestare debeat. Quicquid autem de essit, hoc certum mihi atque persuasum est Deum miracula facere non solere ad probanda mendacia, sed ad sanctos a Voctrisam confirmandam Sup-Φοnamus igitur denuo, miracula, quibus ill stres kGOOste

315쪽

hes fuisse dicuntur homines nostri, Deo fuisse

usta d Priamin, cuisum, atque vitam ' ha-ltra cinerorumque cum doctrina, praeceptis, vutaque ανιμ ct Apostolorum conferamus , is stetit ni fallor clarissime, a quo miracula illia quem in finem edita sint. Domuι . quae cinis , Apostoli docuerunt, is erant talia, Gua Marne cognoscuntura quali mi.

se onmum, sapienti mum, liberrimam, sanct

δ- ω Ca eruatorem mamem, Deo crearam, certisque legibus, ad alutem omnium ae sing lorum facientibus , obn tiam, poenae adeoque a praemiorum capacem. immortalem denique Aaeternum perennaturam; Merant decresa, quin

iureuela ne Dei imois curio, nimirum de peccata origine , curruptione generis humani, de ecsa ejus persena ossiciis , operibus , adminia stratione totius operis gratiae &α Quod prioraminet, non solum perspicue ubique traduntur incutiantur, sed & longe evidensis ea propo- tantur, ita ut ex P. πώενα - eulaeorum istentia mirifice rationi decreta confirment.

Eod strum opiuiones de Deo, quas severunt

a tirius, nasci in caeteriquo, quorum puathnes, virumque Me stravimus, contemptamur; non solum nihi invenimus , -dine

rissimis illis dapisibin aliqviam posset adserre lucem δε ea prorsus a Uari atque refelli, quod ire Raecedente capite ni sellar perspicue tam

316쪽

ei e fidem omnem detrahunt decretis nomen hominum ιμ-ut sufficeret At nolumus ira hoc uno subsistere pergamus ad naturam sari-ctissimae Religionis , prout a rariis Ἀνδοβs

tradita est comemplandam. Ea docet, onmem homines post transgressionem primi, misistris -- μι- rati με, ex suo emergendi, iridi divino auxilio, nulla ratiori meum autem Prin parserina iasma apientia st misericordia homimiam misertum esses eumque in finem Christum . - ωπον in terras ablegasse, qui e--ν -- efficeret', ut miseri mortales spem ni mi-- mortalitatis adquirerent 3 In hoc Mem λυτρω meam nostrae cum Deo remisiationis caussam quam rendam Deum riai flum invocandum

pura manu colendum 3 omnes caeteras reauaeras, neque o inpotentes, neque omnis m, culium

non actionum nostrarum a nitaram, nos spern habere posse μι- meitatis , eum in finem in Vera animi puri re quae mentis emendatione pra-rum cupiditatum exesone comparatur, omuem nostram vitam tramirandam, atque idemtidem nobis in.animam moe da sinctissimae R ligionis ossicia, una etiam Symboli quibusdam externis in oculos incurrentibus resque saractissi. anas reserentibus, nostrae voluit infirmitati Geurrere. mare aliaque decreta, quae omnibus.

sanetissimae disciplinae alumnis notissima sunt, tradit divina revelatio per Christum Apost los nobis eo essa. Res io autem nata siti m.

317쪽

ab sthim aut naati de sanctiissimas illis erit tibus loquitur, aut aliud agendo' omiseri selurorsus est decimi Christi ontraria. Deus α νω colendus quod tamen evidentissime &-o Arma tio ostendit, sedis Maria, sed Apo-μῆ, laeumueris in x a noti, ignori. Ime

e sanctos imaginarios. Insinos hi cesesia M.

mana coit , dudum a vitia doctis probatum m. Adducam multorum loco, quae unus ex Bibl. Brutannicae auctoribus in meditam protulit. Hic vero

n , que 'antiquit u deifiea pres leur mori, eetoient distingues par invention des arti deastienees, o par de biens, aetis avolent late a public mais parta les Salata de Rome o trouvat des extravagans, qui meritotent plutot 'etre ensermes dans de petites maisons, que 'avore des status dans le temples, fit en aut croireisura propres legendes a des payena, comme S. 3Πris, S Evodie mais, Papebroch, 'an 66o. dec urit par son Epitaphe . Eelle avolt etεPayenne; abillon apporte, que te culte dola derniere eloi flande se cette inscriptio grav sur uri plene antique D. K ULIA AVO DI A.

318쪽

hi ipsi nancistincte quorum in memoriam emsingulis annis intina sum . invocandi, quor .

seu te pontificat d'Urbain VlII serabierit donne

S. Herre, tu ron volt iuris Aute bati par Urbat VIII ne statve de Veronique aveo ette inscription Salvatoris imaginem, Veroortae Sudari exceptam, ut loci Majestas decenter marmoreum fgnum altare conditorium, extruxit δ ornavit. Nais pres ne possession de plusseurs Siecies ons'est avis de degraderiseiteriaintei premier omdre, faire voir, que lesanctens appellatent rempreinteis Visageta Sanveur, vena tion,

319쪽

inruis Deus napitis suturus sit -- ραυιν-bas. Si ulla unquam propositis perspicue in Sacris tradita est Chrsus unus interceda pro nobis apaad Patrem, i meritis . At si in audias, prorsus fusa est his propin o. Aperta satis adsint, pra ter dicta, testimonia , quibus hoc probetur. ciribis aequiparant Mariam Citat Mingerus pag. 7i librum, cui titulus Marum dedulum exem- .rum, eduum a Ioban MMore, Me IESU. Is r. Folio 484 ibi haec leguntur e,, Frater Leo habuit hanc visionem; videbat namque in somnis Mecce judicium parabatur, eangeli canebant tuba, aens congregabatur in prat quodam magno Meece duae scalae positae

erant, una ex una parte, alia ex alia parte, una

erat rubra, alia alba, lambae attingebant a terra usque ad coelum. Apparuit autem Christus in summitate rubeae seatae, quasi irat inoffensus,is B. Franciscus prope ipsum inserius, A descendens aliquantulum elumabat ad fratres suos sortissime, dicens: Venite, fratres, en

te, ascendite ad Dominum, qui Vocat VOS, Omidiae, ne vos timeatis, venite. Fratres autem

multi eonveniebant ad 3udicium, confisi de ei cs more

de Veronique. Quant . Amphibolus Evεque deriste deman, ducipies compagno de Martyredeat Alban, i auroit et a Buhaiter, que lesavant Ussetin tui ut ut graceri car en falsant conrioitre, que pendant lusieur Siectes on volt venere comme u saintis, martyr un spe de manteau que les Eccletaliique porruit en esiecie la, i semble ourne uos en ridicule ne

320쪽

more Patris currebant, Mincipiebant astendera

scalam rubeam volen cum ascenderent ,

alius cadebat de tertio gradu, alius de quarto, alius de decimo, alii de medietate alie, alia quasi de summitate alae. B vexo Franciscus

ridens, motus compassione ad tantam ruinam

mea t Christum judicem pro filiis suis. Christus vero ostendebat manus suas. latus . Francisco, in quibus videbantur renovatae se gae eius, de quibus etiam stillabat sanguis N centissime, dicebat: Ecce ista fecerunt ita fiatres tui. Dum Franciscus perseveraret, postulans misericordiam pro fratxibus, post brevem morulam iterum aliquantulum descendebat&clamabst Nota desperetis, sed confidite, cumine Mastendite, ibi suscipiemini: per eam infitrabitis Correntibus autem fiatribus ad scalam albam ex admonitione paterna, ecce Beata. Virgo aria apparuit in summitate scalaeis r cipiebat eos, cingrediebantur regnum sine i hore. - Christo etiam aequantur nostri homines, o nisus es Franciscus, eorumque mer sis fit, uti Deus nobis propisitis sit. Sic Alcmmanus nainci auoxum pag. 6. muriscus adsiti ram S. Mangelium observatest, non transgressui

vicem, cum vel Io Si blasphemis hisce verbis fides habenda, Christo certe similis eget. Pag. 3. Franciscum Filius Dei sibi per omnia assimilavit. IV. I .ac si militans vexillitaxum summi Imperatoris IESU Christi meruit Franciscum inseruisse coelis, Madvopatum apud Dominum possidero. IbiAFrancistus suidi exemplar omnis peristinonis. Janas a protectionst