De miraculis quae Pythagorae, Apollonio Thyanensi, Francisco Assisio ...

51쪽

ωιllandas, saltem neganda illas ineptias

mum inducunt, Viros esse rerum divia rarum amore tactos, candidosin sinceros. curio , virlim omnem eruditionis glorum detracturus sit noster Lauinin Bossim, issiquem Mnaldo, nisino, Mabulo O, ochis , Levieto du resimi , Austri Aa HBelis glom Mese e re Carbolicae, aliisque,

qui non semel vehementer dubitarunt dorariis superstitionis partibus. Non dissit mur interim, sancti. Ignis LV'ia discupulos aut nunquam aut rarissime publicε professos turpi ignorantia 4raude in lioesegotio peccarum Fatemur, eos, siquis dem studio ritus ψmne cujuscunque generis defendendi clatius disseminantii, imis novos excogitandi, aliquod insigne praemium este repositum, eo solos omnium consensu ablaturos esse zelum enim hunc

tro gloria Dei, id est, Papae, iam diu satisuperque demonstrarunt. Hinc nostri haerentem capiti multa cum laude coronam detrahere nolunt. Vir non rudis littera rum , neque virtutum smicti a Melaeaeis ignarus D. M Crate, publice quam praeesarὶ

de culti eastissimo Religionis pontificiae mereantur, fassus est in libello, cui titulus i

Aiae veterrem Scriptorum, pag IO , Quam

proni sintdesultat ita inquis ad omne mendaciorum genus, quot narrationibus testari liceret rem paucis exemplis illustrabo, nebrae accusatio demonstratione destituta calumnia

52쪽

ealumnia videatur. Quodcunque mensteium induxit inter homines vel ambitio superstitio, vel hominum religionem similantium avaritia & cupiditas, id totum f*itarum defensionem meruit. Qui ob iunum caeteris Ordinibus monasticis accessse videntur, ut veteres Ecclesiae suae fibulas ornarent Mamplificarent. Ita Jacob, reseras, vir doctimmus , imagines nomanu factas, quas vocant, quae ingeni numero a Gntificiis coluntur; Melchior Λασεν Epistolam fictilitiam is Ma ne a Messane es , mratius ursestinus translationi casa Lauretam libris editis in vulgus propu nare susceperunt. Fatentur homines Corati inter Pontificios, malas nonnunquan artes in commendandis Sanctorum reliquii

adhiberi nec id inficiantur plurimi, qunondum omnem pudorem&veritatis amorem abjecerunt. Verum inventu, est in tam manifesta Joannei errandus, Ojolit, Aniciensis, qui in Disquisitione reliquiaria, magia molis libro, quicquid de Sanctorun reliquiis inepte, absurde, impie dictunest, id totum tanto animi ardore tuetur ut de inconcussis sanctissimi cultus fundamentis propemodum agi videatur. Cum illuc non leviter turbet rationes Pontificiorum quod tria, imo plura aliquando eorumden Sanctorum Capita superstitiosae plebi varii

in locis adoranda proponantur. Ferrandus,

quid unquam fateatur vel levissimae fraudii ess

53쪽

se admissurn, id miraculo fieri docet; mittata nimirumis multiplicata si enimi luitur Sanctorum membra contendit. quam in rem ipsi ii ineptias suas effutientem audire operae pretium est. Unum mihi latis erit in praesentia dicere. Inquit Supre- Rum Numen suam dubio procul explicuisse .sstentiam, in iis nominatim reliquiis mul-itlieandis, quae revera nonnisi unae, secun- um entitatem Vnatura sua. singulares

tristere poterant ut lint v gr. praeputium, unguis, aliaque id genus, quae cum ad cor

oris christi persectionem faciant, vel quae tuae ipso vel ab ipso traxerint originem,stae multiplices este, nec diu illibatae seu kegrae servari poterant, nisi divina vis nisaculosum in modum accessisset Idemisi aliis multis reliquiis videre est Apage in Mim e docti tis Viri detestabiles nupsi quibus nihil horribilius confingi po-aiisse Christiani omnes, qui vere cirriylianitat, haud aegre fatebuntur. - . Haec ille.

0llamvis de famigerati a societate non ad- disium praeclare sentiam, non possum tam mihi persuadere , credere eruditissuariae a Crsae, omnibus muniversum membis haec, quae narrat, esse adscribenda. iae dubio illi in mente erat illud tritum: 'tiores denominatio. Saltem recen

' Vide, quaeso, recentissima exempla impud-tiae, malitiae di superstitionis horum mutnum.

54쪽

tissimo exemplo eruditissimiJesuriat, mommemine, Constat, non omnia miracula publici elata statim ab iis admitti. Interrogatu enim doctissimus Pater per litteras a L SMon , τω νυν ἐν μι- , quid de miraculina fanatione faeminae Parisiensis, cu nomenia Fose, sentiret, ita respondit: se ne nie, ni ne reconnois la verit du miracle , qui doni heu a Mandement de si . te Cardinal Comme e silen a ptant examine les preu es, in auroit de la temerite a decider te ne saurias approuve la methode, ees Theologiens, qui parient avec tant d hardiesse fans connoillance de cause L Tespectoque e dois a naresa egat emeneclaires venerable paries VertuS, ne n e permet ponde ni inscrire et Dux contre urovenement, donicit attes e la verisi alicomme a piet de sir te Cardinali unxolteire surprise,4 quai nestias impossibied en impose a ui homme, quelque habit qaeit puisse eue, je suspens mon jugementi, Ita doctissimus rivi emi, Plura exempli adserre possemus, nisi crederem, plus satiremes e nota. In his autem iam quidem a quiestimus, ne praefationis limites supengredi videamur.

rum comitum editi . si titulo: L Iemnaium Uec aeterum quod in de responsio Patri

TnURNmes Ma in medium protuli, non extra din

55쪽

Singulorum Capitum hujus Libellii θ . I. Occasio' scopus Exercit imis. . . . - oc . u. Me iraculis in genere. cap. III. Praecipua Pythagorie&Λp

itali miracula nareantur.

sip. IV. me miraculis Francisci Αει se Dominici α Loj E. up Disquiritur, quem in finem ninacula illa, adscripta Pythagorae edita sint quo ingenio atque

noribus fuerit ornatus.c . l. De Apollonii Thymensis dominain moribus. up Vll. me ingenio moribus' doctrina Francisci Assisi. capsiα In quo agitur de Domi-rico, eius moribus in Decretis. cap. IX. me ingenisa moribus lan ti, jodata cap. X. miracula Pythagorie, Apollonii Francisti, Dominici, Linciae, non stant a Deo, quia doctrina e in omnibus mi virtutibus contra, P

56쪽

Cap. l. iracula Pythagorae, Aylonii, Francisci se non sunt a Dequia Religionis Christianae veritate& divinitatem subvertunt. Cap. XII. Miracula Pythagorae iterorum non sunt a Deo, quia, fita illorum veritate, merus induc

Cap. t L Disquiritur, utrum mircula illa Diabolo sint tribuenda. Cap. IV. Miracula, quae Pythagrae, Apollonio, Francisco, Dominic Loiolae tribuuntur , a credulis maleferiatis hominibus effvi sunt. Cap. V. Probatur, solemnem nonisationem Francisci, Domini WLviolae, non solum Pontificiar infallibilitatem penitus subvertere 4 eamdem ostendere, Pontifice illos homines fuisse, cum rerum divinarum ignarissimos, tum ineptissimos impudentissimosque. Cap. VI. Socrates, si quidem eleges divinas liceret, solemni Canonisatione dignior esset, Quam Franciscus, Dominimas molola. p. XVII. Agitur de mcio Doctorum Ecclesiae Romanae, cumprimis autem eruditorum Gallorum, in

inviissimi negotii caussu

57쪽

bRIGINE ET AUCTORITATE

MIRACULORUM,

quae

yythagorae, Apollonio Tyanens, Franci Assisio, Dominico agitatio Linotae

tribuuntur,

perpenderem, qua ratione lactum sit. ut multi homines , ingenio & judicio non destituti ad Atheismum, navim rim, pestilentissimumque errorem inclinave fiat multae divetiissimaeque caussae animo meo

sunt

58쪽

sunt obversatae, quas omnes hic enarrare instituti ratio non patitur. minent inter illas cum

primis supersitioinstaudes, in rebus ad Reti nem spectantibus. Supersim redis rationis vinita hebetat atque deprimit, ut illi, qui infausto hoc ydere adflati sunt, ad theptissim

quaeque credenda & pertinaciter defendenda sinpromtissimi paratissimique excussa enim semeritionis auctoritate, nihil est tam ineptum atqustolidum, qui avide arripiant coeca hominu

pectora imo nonnunquam eo insaniae progrediuntur, ut stultas ineptasque opiniones, qua sine ullo examine admiserunt, tanquam coelestia oracula deosculentur,is in ipsa stoliditati

glorientur atque suaviter requiescant. Qui magis autem insaniunt atque pueriles ineptia, admirantur superstitiosi, eo magis in oculos ho minum incurrit vanissimus error, atque omnes iqui rationi bellum non indixerunt, vehementes offendit. Quantacunque enim fuerit seculoruὰ infelicitas, hominumque ignorantia & coecitas,

incere tamen non potuit, ut omnes, velut

ealigine menti obducta, prorsus excaecarenturiatque lascinarentur. Obscurari, at prorsus de primi non potest divina rationis vis atque inficacia. Omni tempore reperiuntur, qui stultos errores deprehendant atque perstringant, incpublice risui exponant , in quo quin omni laude ac preeonio digni sint, nemo prudens dubitaverit quemudmodum enim vera Religio omnibus modis est promovenda, ita Superstitio radicitute hominum animn est evellenda. At heu

amitti quae mortalium inselicitas, qui tetrihu-jui

59쪽

es enoris caussas cognoscunt, easque Ialse ria in saepissime in alium huic contrarium, neomu Noem errorem prolabuntur, Athrismum ci dum enim satis acinti sunt, ad stultissi-rrarum opinionum vanitatem arguendam ωr flendam, nec tamen satis acuti atque felices, at alibi de veritate cognoscenda circumspicere, semque Omnium attentione dignissimam examinis,hjicere velint. Religionem cum ipsa Super α- c fundune, utramque prorsus repellunt..idam pravis studiis praepedvitur, quo mullus Religionem a superstitione distinguant. luat, postquam errorisis superstitionis sentes tradisque detexerunt, ulterius progredi, quia ad minus Religionesti quam superstitionem aeri sibi esse credunt Religio vitiis in unive feci omnibus bellum indicit, atque postulat, ut omnia quae sanctissimis Dei legibus contrariabat, grata licetis accepta, ex animis nostria Nellamus, atque ad redis rationisin revelatio-ῖis normam actiones nostras omnes . desideria omnia, componamus. Cum autem multi h

ahes vitiis capti constrictique sint, facile patet, tur Religionem castumque Dei cultum spe

stratu multos autem, quo minus verum cer

- , praepedit torpor mi rem valde arduam, paeque nonnisi longa attentaque meditationatiplicari ab ingeniis humanis potest, penitius msiderare nolunt, cum montrario superstiti ais vanitas, fictionum evidentia ultro sese putant multis hoc contigiis exemplorum Rultorum inductione facile probare possem cit dem crederem cordatos, eruditos de hoc

a dubitar

60쪽

dubitare. observavit hoc dudum Plutarebus de Superstitione aegyptiorum verba iaciens 'E-ι, inquit in libello de Isid. Mosirid. p. n

πη- Quod si insuper miseri illi homines deant, multos omni nisu id agere, ut fraud scelesta malitia ridiculas opiniones confiiment, easque tanquam decreta de celo delapstueantur atque dedendant, quod per Ara miragula, visiones Madparitiones saepissime tentatum vix remedium ad manus est, quo a gravissim errore satiari atque abduci possint. credunenim eos, qui sacrorum Antistite, appellantur miseris mortalibus illudere, atque ipsosnaeti suasos , Religionem inter suavia somnia referendam, atque ad rudis plebeculae . quae metu terreriis in ossicio iremtineri debet , aures capieudas iuvenilim, atque ita longe lateque per orhem diffusam disseminatamque Atque hinfrequenter ad nniracula ficta, fraudesque Sacerdotum provocare solens increduli, ut hae ratione veris miraculis detrahere possint. maec praecipua videtur cauta fuisse cur eruditissimi vir inter Graecos, Romanos tam abjecte de Religione senserint , atque data occasione eultun Publio receptum perstrinxerint. Integer libet Ciceronis domat uis Divinationibus exeinplieisse potest. Et ut recentius exemplum adducam, hinc factum, ut blandus in Adessidaemone suo tantopere commendaverit librum B verba audacissimi hominis pag. . libelli citati kCOOste