De miraculis quae Pythagorae, Apollonio Thyanensi, Francisco Assisio ...

발행: 1762년

분량: 507페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

stra, tanquam ad sacram anchoram com there. Doleo, homines adeo superstitio

aedementatos esse, ut sibi persuadere pos' la, statuam quamdam ex ligno et alaphae factam Meleganter vestitam, majusterilium serre posse rebus in arctis, quan deum optimum aximum, quem ubique lotarum praesentem invocare licet, sine iti' aere molesto vel pecunia Sacerdotibus sol' eada Doleo , Sacrorum Antistites dei uro castoque Dei cultu tam parum esse solicitos. Novi, quim varia sint hominuit id ais, variete opthiones. At nunquasi ahi persuadere qssum, ut redam ho niae illos adeo hebeti ingenio esse, ut i ii igere non possint, ineptum illum cere' Rodiarum apparatum, cultum esse optimo

a lentissimoque Νvimine indignum & rectae uti0ais principiis contrarium Nil dicani t laudibus manifestissimo xin oculos in testentibu , qu rum illi laudores A in histores sunt utinam tan em ruptis su

Arstitionis vinculis homines ea edocerent, Hπαρο--μαν unice spectant Sanε. 9,mei perspexerunt, Deo gratum essena puta cultum, qui externis ritibusaei te absolvitur. Quis ignorat Posi verba λ

cessus

tito Meraris,

42쪽

Mentis, Fume09- gene οὐ pectus honostri Hac ostia, ut admoveam templis, Ufarre sit

Novi quidem longe maximam generis hamam partem in spissioribus ignorantiae v nebris versari a plerique miserorum licminum Ecclesia Romanae placitis addidicrum, si quam maxime vel serit e tanta seria eluctari, haud possunt, cum ne ad manus sit, qui ficem praeserat, meliorique doceat. At illi, de quibus loquimus squidem rationem audire vellent&sanctii fima Dei praeaepta, sanari possent Ct arvis autem , certe publicorum Din urest, superstitionis torren obicem ponere& quantum in iis est, omnibus viribus coxniti, ut castissima sanctissimaque Religi itissimas in animis hominum agat radice Et eum in finem unice libellus iste a

conscriptus est. Satis me vixisse arbitrarer, vel unum hominem a superstitione me raros retramini, ad rea sapientia colique vitis ame emur Verrem

Restat, ut de tractandi hoc argumentula methodo aliquid addam. Praecipuum, quo in hac opella probare intendi, in eo consistit ut ostendam, miracula. qua P hagorae Franciyco , caeterisque, de quibus ago, tribuuntur non posse a Deo originum habere. Ad hoc collineat totius libelli scopus hoc ideo monao, ut si quis forte, quemadmodum magna est vis superstitionis, contra Auctoren

43쪽

PRAEFATIO. X de

harenam descendere in animum inducat is πη- perspicuis argumentis probet, ne que in verbis quibus m carpendis, vel cimiumstantiis quibusdam ad res Summam nihilucientibus, diu in reat; sed jura.

ιαμ ureinat. Potuissem, cum oecundi .faeant haec materia, multa adducere, qua ab argumento hoc, quod tractavimus alteqpa non essent a consuli ab iis Contro versiis, quae nobis cum Ecclesia Romana intercedunt, abstinui tot libri a docti nis Viris , incla ab eo tempore, quo ab Icclesia Romana secessionem fecimus, do erroribus Ecclesiae huius sitne conscripti , iique tanto eruditionis apparatu, ut viκ sequan iis addi posse videatu . In ipsi trastatione risi non lemel atque perstrinxi iaptas actiones hominum, Romanensium religioni addictorum , qui Numinis jussu Lemendandum genus humanum se missos,stitant ouamobrem non est, quod iraqscantur Ecclesiae Romanae Doctores, fisor libellus iste in manus eorum incidit. Novi, is rebus sacris serio esse agendum. At resipis, de quibus agimus aliquando ita inepta insulsaeque sunt , ut Catoni ipsi risim eImrquerent. Persuasissimus sum, sapiemus Meruditos Viros hujus coetus aculeo sermonis non solum boni consulturos, sed

ἡ,4 quando stolidissima die a saetaque

P0rumdam legunt, volente molentes in usum erupturos. In caeteris satis ostendi,

44쪽

Indi tura ad ocos risusque proclivem no esse. Non semel excandui, quoties sanctis smum De Nomenis divina ollimina adeo abiecte fine reverentia ab insulsia hominibus tractari animadverti Ferreae frontis hominem esse oportet δε nullii Religgonis, qui, cum audiat Chris conferri fanaticos homines, turpissimae superst tioni addictos, non exhinescat atque india

dignetur Caeteram DF quis est, qui neminem Ledere. V quam plurimis placere sudeat in

ter eos ego nomen profiteor meum. Neminem,

Deus mihi testis est cuicunque laudem m lam addictum, odis habeo uulgi, in Religionis

negotio a me dissentireti, nocere per vitam UNA

Novi, quanta sit ingenii humani diversitas, arreptarum semel perceptionum vis atque emcacia. Illi, quos tango, dudum ad plures abierunt Persuasus sum , Virum eordatum & Religionis Christianae amantem ineptissimarum solidissimarum actionum dictorum patrocinium in se nunquam suscepturum; ronchos imperitorum,onachorum nec curo, nec timeo. Illi ipsi Auctores sunt tot fabellarum ineptissima, Tum emctorum nuraculorum, quibus vitam Auctorum suarum, quos laudibus in cinium extollere voluerunt , omnivn1 bonorum risui & execrationi exposuerunt. Nemo igitur mihi vitio vertet, quod post multorum doctissimorum hominum conatus, ex ipso etiam eoetu Ecclesiae Romanae

45쪽

inpudentiam eorum perstrinxerim, atque Iapham scapham appellaverim. In Auci

misendarum, non viro eruditos, Tec

ii quicquid liberius dictum est Quanquaruaec illi innocentes sint , qui eum publiceis nobiscum carpere , imo detestari deberent, altum sileant, atque in sinu tantum re rideant, aut vim superstitionis incredibilem deplorent. Ita pratilationi huic, Mnevole Lector finemi onere volui. Incidi autem, aliud age

40, in Commentarios rivostienses . atque hic

aliquid legi, quod ad argumentum, de quo in Pragatione illa agere incepi, explicanem aliqui conferre potest, simulque praestiadere quasdam oblectiones, quasi quianam ex coetu Ecclesiae Romanae allaturi fine sunt. Jesulta quidam ad An. 726. Reati Aprilis mentionem facit libri Patris Thadoriri de S. Rene, qui defendit, Pari iris plo S. Ioannis miraculum per Hostiana usi vocant factum esse. Occasione hujus libelli Jesulta pro more invehitur in

e0s, qui rarissubstantiationis dogma concoquere non possunt, dicens: istes Prote-uam interesses a decrediter Ie wstere dela Transsubstantiationin decla prelenceactileti Jesus Christ dans Eucharistie, Mnetoujsum ait impies, de raille surdes muricles operes,pou confirme ce dogme det illa Otr.

46쪽

plus Impession sur lex espriis , que I

plus silouissantes subtilites. a malignito la solbtessera coeur humam est teli qu i se ange ordinatrement a parti drailleur, da Ja cratnte d'εtre exposse a 4 trases, Iors meme, qui sent quela Satyrporis a saux Ceci arrive particulieremem quandininutheu se donne ii ai desprisor Vindependant. Cetrair impos , Eia crainte, de passer oux credule , ait

Ad haec sequentia repono I. concedunus,

in robus ad Religionem syqctantibus sericitan

47쪽

ae agenduma atque temere illos agere, qui cum reruni divinarum naturam atquo Molem non satis intelligere possunt, lino alteriore mora in risus&dicteria erumpune. Ita improbamus incredulorum iocos escommata, quibus Religionem Christianam, tot argumentis suffultam atque demonstratam, vel sine examine excipiunt, aut obsententias quasdam intellactui humano captu dissiciles perstringunt. Insulsum enim a ratione alienum est, id, quod non simitis intelligimus, risu explodere, praesertim eum a Viris optimis&sa pientissimis fit prolatum a. Quod Ecclenam Romanam spectat, argumentis solidissimis gravissimisque ostendimus, cur ab ea secesurimus; cur Decreta hujus Ecclesiae ritus cultumque amplecti retinere non possimus In omnium manibus versantur libri a tot viris

doctissimis scripti, in quibus serio de hoc argumento fuit actum Quod si ut pissime factum calumniis Religionem n

Mam prosciderunt Doctores Ecclesiae Romanae, haud iniquum fuit, duro nodo durum opponere cuneum, δε scapham aliquando scapham appellare Ostendimus millies, ranssubsantiationem non forum Saeristitieris, insiturioni, Mi Servatoris Uri,

sensitasque omnibσι repugnare, sed meram etiam iis is e contradictionem, merum esse σιδηρ -

λον, plenadum ni- Quis autem nobis viatio Vertere poterit, si sequando riumuis f

48쪽

Si quis seri dicat dari circulumis adratum, se opeuiuius propositionis neicio quas suttiles veritates eliciturum, quis miretur, omnes inseniam ipsius perstringant Z me iriae Transsivantiatione totius Papi Leerit m emedusta si ob eam negatam multa milli

ominum crudelissimis suppliciis affecti

sunt. Hodienum illam qui negat, Haereticus es, dignus qui comburasun Merici, igitiai meties totiesque, sim tanti, quid et sti visse nostra semper interfuerit, interroga,

vimus Doctores Ecclesiae hujus , quid tan,

dein sit Tranisubstantiario. Quaerimus istam ηα- eri rmant meram contradia tionem, Maserium non esse, contendimus. Dicunι, iraculum es at contendimus, miracuta tanquam miracula si s pateri sed

quamprimum hos consulimus, actum denubest de Transsubfumiatione, Mum autem Dometoresili toties totiesquς ad homecretum explicandum Vitati, ne quidem verbis explicare possint, nomine Trano A. innationis tellumet; simul tamen iaAitent anfinita miracula per fieri, quus miretur ηliqumdo vel in itis nobis risum erumpere Risit Cicero, evan Epicurus dixit, Deos Ion habere corpus, sed quGi corpris non

sanguinom, sed quasi uinem Qui,

49쪽

M&ns adeste in pluribus locis Ismia, id est, unum esse itura simul; oram istud αυ--, Parisis esses in his civitatibus ampli

tum in tot versis osse rei Altaribus, Aasi, Misaramen, ni omnes mortales, in unu - armatis oculis comas and virire non pos

sis in. εω Testor omnium conscie iam, utrum reprehendi possint Viri optimi Areligi sissimi, si aliquando, dum haec a ciunt, a risu sibi temperare non possunt Mem ipsis contingit , quando legunt,

--- per reliquias, Ossa, apides, sanguinem Lisua, ima me , saluas , sanctoι, quorui

multi ἀώκ Am vixerunt, facta Ninil facimus, quo rationi Mnatum rerum, quae tales in nobis affectus excitare staei, o trarium sit nihi , quod non exemplis viarorum religiosissimorum defendi possit. Quis nescit, quam salse perstrinxerint veteris Ecclesiae Apologetae G ilium superstitionem, nugas de Diis, Deabus, ritus detestandos Minepto. Notiora sunt haec, quam ut exemptorum inductione probari debeant. Contendimus autem, innumera es in fides ritibus Ecclesiae Romanae, quae non minus ridicula atque insulsa sunt, quam ex quae Patribus illis, quos tamen Mnctor vocant, toties ridendi occasioneri praebuere Quod si igitur impedire volunt, quo minus inania illa commenta rideamus, dicant nobis in posterum , quid tandem serranssubflantiuαρό quae tot mirabiles effectus edit;

50쪽

edit probent , Deum per sanctissimas

ibam naturam emcere posis, ut miraculi idololatria stabiliatur, di ritus ineptissim confirmentur permittant, quaesumus, ianiracula illa, omnesque iliorum circunistantias propriis oculis intueamur. Lona

tum, Ammisiamum, ensem veniant, aique omnem sanctissimarum mercium, qua populo venditare solent, apparatum secunafferant, atque publice ostendant, eis Dei auctoritates potentia instructos, praeteeonsiletum naturae ordinem insolita portenta faciendi. Nostros aegrotos fanando offeremus , pecuniam solvemus , grate persolvemus maximas tarn mites nos praestabimus ut Ves, atque in posterum parat

erimus promtique, humili obsequio cuncti mirabilia, portentosa, inio impossibilia credendi. 3. Fatetur tacite Jesulta, dari inteecetus sui Doctores, quos pudeat in tant: ue ineptissimarum rerum patrociniuniuscipere, atque hoc ex lanorantia orircontendit. At falli in hoc 1uo iudicio otienis Visum credimus. Homines rerum divinarum ignari Μonachicumprimis, possito pudore sine examine cuncta adm1ttunt neque a receptis opinionibus facile recedunt, praesertim mim non sine vitae dacinatum detrimento de sanctissimorum rituum necessitate miraculorum veritas dubitare liceat. Credimus igitur nos, salus

tamen meliore iudicio, Viros illos, qui a explo

SEARCH

MENU NAVIGATION