De Origenis cosmologia ...

51쪽

primus te Ia OvisSimu in lac Serie cogitandus est, o in universiani nullum initium et nullum inem in iis ordinis invenias. Murn de numero et Od liorum nitidorum Origene non asseri lio innium do CenS, OS . Doli omni X parto sibi similes ε esse Τ β), quia, Si OC SSOt, SuPPOneretur . . Dima agi Cui Su liquo in Ofidem e cir- Culo liOS i md in Saecula revolvente ', pio illarum libertas arbitrii tolleretur. Dum lio Conritat, Crenturn rnti OrinleS, quae ni aetern e De procedunt Variantibus sortibus hanc niundorum Seriem iei Currere, PS ratio materiae

dubia est. Si enim liae mentibu Propria inbetur, Sempiterna quoque erit et aliam tantum Ormam recipio in mundis finitis temporalibuSque, liam Purgntio reii in unctis quietis, quae interjacent, reditum n desectione Otantia et sinem suum nova desectione capiunt. Contia disertis verbis Origenes docet, mentibu nanteriam O nnScimo interire, prout illa hac egeant nec ne δὴ ').

EX Origenis doctrina quum universi mundi sensibillis creatio nullum alium finem sibi propoSi tum inbuat, quam illum, educationi, elevationi et sanctificationi creaturarum

ratio tanti irin Serviendi, consentaneum est illum, cui ivinitum studium incompreliensibile idebatur, hunc linen non Olum contiguum Sed quondam DeceSSarie XStantem de, Cri-Pturum S, e laene quidem PerspeXit, Singuli, , pii Or-ttii Smit, ne lun sunm Eam Ss in per PerseCtionem ineSSO, quani perfectam cum De Conjunctionem idonei fiant, Sed exstant nitiores injuri uindi gradus, quo ut mundum invisibilum nitido visibili opponere Solebat, quibus omnibuS

52쪽

terra habet, SSecuta est. Qui sitis vitae terrestris sensulatissimo milibus hominibu unus idemque QSSe videtur, cum uimSquiSque ita Sua nil sitiem propriu noceSSurus sit, Oli ditiones autem, in quibiis moribundi oran cedunt, diversissimae sunt. Origenes hic distinguit bonos a malis, id est eos, qui facti suis ad Murem persectionem Per- Venerunt, ab illis, qui e materiae diliXere, a qua magiS magisque e liberare debebant, ambos conditio XSpectat, qua se digno reddiderunt.

Boni X templo mercedum vitae suae, bene notae, C-cipient. Orpia qui deui, quo hic vestiti fuerunt, tum Corruptum et diSpei Sum erit, sed, Sicuti in univei S corporea creatione una Dei dea XStat, aeterna generationis leX, qua creati per diversa rerum Specie et gener Continuatur, ita corpori terrestri inest sperni quoddam λογος σπ*ματος), e quo OVum Corpus erigetur et restituetur py), neque refert in corporis reSurrectione, Irum mnjor nn minor materiae Ortio τ υλι coυ ποκειμενου Sit, quaecinxi in terra continua vicissitudine crescit et decrescit, Udbο plurimuin refert, quod, ut revera manenS, Parte Complectitur et rei convenienter ordinat ro εἶδος , quod Ori gene inSitam, appellat, rationem quae Sub Sintitiam OH tinet corporBlem , et dicit, quamvis emortua suerint Or-POra et corrupta atque dispersa, verbo inmen Dei ratio illa ipsa, quae Semper in substantia corpori SalVR Steriget ea et restituet λτη). - Quod corpus, cui corrupti et mortalita non appropinquat 7 9 Origenos globosum Ogi are Videtur, certe corporibus angelii ruri hanc formam,

quae persectissima habetur nitribuit 80 et contendit ipSe, eo qui reSurreXerunt angelis aequales fore. Animae elθ-177 c. eis V, 25. 178 de rinc. II, 10, 3. Sel in s. tum 2 p. 535. C. CelSV, 22.179 do Princ. I, 3, 3. cs. II, 10 I.

180 de Orat. 31.

53쪽

vationem talia corpora non niplius ina pediunt, quo Olmore Origenem iis ea organa abjudicare, quae OStri DP- cessitatibus eXplendi et sensu uni voluptatibus inservilint λελ),

spicuae sunt. Stati ini OS in Orte in incipit purgatio colitii, tintida, quae in diversi loci conficitur. tior uiu rium est n-radisus . ), qui locus corporeu e Si hac terra Persectior, ita ut ibi materia ad formas Subtiliore evectu Sit Pi ne ter paradi Sum Origenes comme in Orat regnum ethei Curii, Per quod continuata purificatione Sancti in Coelu in C, Cli utitur, in quod tandum intrare Summu de tuum eri Chioni gradus est, quae Dei Similitudo, ut Summum bonum coii Sideranda, O ad intrandum idoneo reddit. Alia purificationi ratio malorum est. Qui quunt ni mne Corruptione prematitur, multiplicibuS Oenis est mali Rassiciendi sunt, quae Deus unicuique, quali fuit ita, nitribuit. Sub ignis imagine lineo purilicationis media de- Scribuntur, qui igni non diversus liabeatur ab illo purgatori igni, per quem, e quibuSilam Origeni locis, ipsi

boni transeant nece esse est ληδ); certe hic ignis non cum illo coiis undendus At, qui materiam CPISSalu Oti Sumet,

Iiu in ii a Sinu dubio verus ignis, tu prio verbi Seu Su intelligitur, dum illa iii in i irini e naturialem igne in habendum Pronuntiat ignis ille purgatorius potius interior hominis

54쪽

lior peccati cogit itio nascitur et conscietitia illa quae cruciatis peccatorem teli Oretii vitam nil ducit. Corpora quae malis post mortem attribuenda sunt secundum lusus omnis renovationi Praeceptum ., qualis fuit uniuScujuSque vita, talis erit et resurrectio ejus λη- foeda, atra et ObScura erunt Nitillo minus Statu desii lictorum ipsorum mniorum nitior Videtur, quam Prior, colitendit enim, corpora illorum incorruptibilia ore se ut ii suppliciis quidem valeant dissolyi λδθ)- , quod optime coli gruit cogitationi, Supplicia raecipue in meliore commissi sceleri cognitione posita OSSeλ. 6), nam tali cognitioni corpus terrenum Omnino impedimento foret Supponit Sane ei sectiorem materiae, quae in nobis QSt, Statum. Fini purgationum, quibus cum hominibus otiam

Qui OviSsimus naturarum rationabilium sinis est similitudo Dei osior ore, q). Origonos linii distinguens 47 sit imagine Dei εικωυ), dum sub hac universalem boni Ossibilitatem, quae a divino opto efficitur, sub illa nutelia

Omnia, quae e mentium ii ipsarum a Ct a tinficiantur, liberam ad Vitam divinam asconsionem subaudit, distinctionem indicat plerumque omissam: alias enim a pius di-Cen Si βη), , Semper Similem esse item initiis Vκτὶ talτελος ὁ αυτος , Concedit Sane, totius persectionis X itum qui, quum Simili processus Seni per repeti pos Sit, proprie punctum tantum quietis est, ab initi discrepare, non quidem intellectu Dei respectu, Sed via nite, qua Creaturnuni hunc intellectum pervenerunt. Id enim, quod iis initio divina gratia concessunt erat, in restitutione Oninium, SUO 184 de Resurr. p. 34. I85 c. eis. IV, 20 de Princ. II, 10, 3. . I 86 Hier ad Avit. P. 4. I 87 Comm. in uom tom. IV. p. 30 do Princ. III, 6 I.

55쪽

ipsorum facto acquisitum iis convenit. Formula, qua plerumque similitudinem Dei describit λη') nec St: in On-

summatione vel sine omnia in in Dibu Deu eSt , qua unita quaedam ενωσις Bnimae cum Deo Signi sientur, e Cundum quam rationali men omni Vitiorum saece purgata

nihil aliud vel intelligere vel sentire possit. Sed in hac

ipsa Summa orsectione Creaturarum se ille Oria et intellectus Dei non perfectus est δ' '), Sed is habens menSuras propria et competente huic naturae, quae facta est et creata , relinquitur ii cum dependentia a Deo illa liborta , mali novaeque desectionis possibilitas. Mundi autem sinis non subito conficitur ' ), Sed per Ionga purgationum periodOS, infiniti et immeii Sis labentibu Saeculis, cum SenSim per Singulo emendatio fuerit et Correcti proSecuta, praecurrentibu aliis, alii insequentibuS et jusmodi peccata XStant, quibu ne hoc aevo nec Sequentibus Saccillis ignoscendum St, plures igitur mundi, SeSe invicem X cipienteS, praeteribunt, quibuS Ondum omnes mali homines et angeli ad pristinum Suum Statum redierint 'g et sane tempus futurum erit, licet tardissimum, quo is Se diabolus destruetur, Sed non ut non it, nam eju SubStantia, quae a Deo facta est non peribit, sed ut inimicus non sit 'δ). Omnibus enim creaturi cum De conjunctis, tum etiam silius, in SemetipSO complectens

OmneS, quo Subjicit patri, cum pSi et in pSis, ipse quoque Subjectu dicitur patri, dum nulla in ipso constant et ipse est caput omnium 'μ). Quae subjectio silii dependet, ut videtur, ab illa creaturarum unitate, quam ob rem ille immutabilis unus iterum illarum Solum principium SSeiot-I89 do Princ. ΙIl, 6, 1. 2. v. 's. III, 6, 3.

56쪽

eSt, λογος litem, qui rincipiunt nulli Subjectum esse desinit omniaque in omnibus esse, in unitate Olummodo cum patre Suam Vitam habet. X qua re criniuiationi Sane causa repetenda videatur, Origenem docuiSse, omne animas in sine Christo aequale esse futuras, revera enim sui nequae Cel Sendue Sunt, quatenus neque in iis ac in silio Deus Omnia St, minime autem ipsi aeternae Dei ipsius revelationi aequiparandae Sunt. Quod corpoream materiam attinet ex tota philosophandi ratione, quae restitutionem Omnium in incerto mundorum incerti numeri sine esse credit, id evincitur, hanc quoque deletum iri et corpora mentium in mere Spiritalia elevatum et mutatum iri 'β). Omnes loci autem, in quibus Origene de hac re monet ea τητικῶς utandi Sunt materiae exstinctionem POStrem tempore futuram SSe ronuntiat, quem tamen sinem suspicari tantum possimuS, etsi ipse de hac re Sententiam Suam ibi constare prodit. Simulac nova secta est desectio, materia quoque renoVetur neceSSeest, ut Sane Secundum Hieronymum qui hoc Saepius asserit, Origenes revera docuisse dicitur: non dubium esse, quin post quaedam interValla temporum rurSu materia Subsistat et corpora fiant. Praeter hoc ipsum, quod Onjunctio mentium eum Deo, quae per Se tempore carenScogitanda est, nisi Deus ipse tempori subjiciatur, initio et

fine circumscripta videtur vicissitudine Ortu et interitus materiae in De quoque vicissitudo Supponitur, quae QS- Sentiae illius repugnet Origenes hoc quidem non gno-Vit, tamen consequentii doctrinae Suae de menSura quadam mentibu propria, quam, ut Supra monStratum eS cum materia unam eandemque habet, ad desinitione quaS-dam perductu est, quae illam ut creaturis vere insitam

defendunt, qua ne ipso persectionis statu liberae futurae sint. Omnia enim, docet, a Deo creata Sapientia divina 195 Hier ad Avit. p. 62. q. 767.

57쪽

ordinata esse et in perpetuum permanSura , quum in aeternis deis undentur 'q), se propterea enim secit omnia ut essent, et quae facta Sunt ut SSent non esse non possunt. Si qui dicat, hoc de rationalibus tantum creaturi Valere, quibuS Oli Vera XiStentia conveniat, dum materia non en το 3Di v DSt, hoc Opponi potest, Origenem etiam in corporum Creatione exempli causa in corpore nininti Dei deam agnoscere, ecqua aeterna illorum XiStentia neceSsarie equitur. Ad haec Spectant, quae dicit ' ) , in mulia adhuc diversitate et varietate reperiendus est mundi sinis , quibus doctrinam adnectit, hanc arietatem in hujus mundi sino deprehensam causa Tursu diversitatum alterius mundi

post hunc suturi occasionesque praeStituram Sse inde liquet, illum o 'ori r πίQsiατος milium mundi Ormarum causam SSe 'η , quod Sane requiritur, quum omnes singuli λογοι neque aeterni αυτολογος deScribantur.

Placitum illud, ninteriam in mundi sine igni consumtum iri de Origenis doctrina futurae materiae eversionis

non decernit, quum corpora creaturarum rationalium hoc tempore seu jam Sublata Sint, Seu in sernia faece purgata ea VeStiant, e qua Continuando proceSSu, animae proficienti accommodato, in merum Spiritum tranSeant, quae conflagratio Solummodo ad Ornan craSSioris materiae referenda est, et in his ipsis non necessari de XStinctione substantiae materialis interpretanda St. Τum demum, quando, cum Origene ipSO, Sempiternam mundorum finitorum serium infinitam ex hac ratione dedu-Xerimus, quae jam in mundo antecedente est germen suturi et hoc modo omnium mundorum inSequentium momenti graviSsimi haec erit, tum demum series Vere inlinit enicitur, dum non inplius periodis meres divinae existentiae I96 do rine III, 6, c. Celes V, 22.

58쪽

ilitei rumpitur, Si tum Contiliua progreSSioni Series, cujus finis autein, quia in insiliitum evadit, nunquam Vere XStat; restitutio omnium hic tantum OStulatur, quae Si XStaret, non Solum Omni ortui, sed etiam onini Xistentiae finem

imponeret. l

Eandem ii in doctrina de fine rerum omnium animadvertinius Oppositionem, cuju Semper in disputatione nostra rationem tabuimuS, quando apparebat. Nam quem admodum muli dia intelligibilis Origeni e altera parte regnum mentium iSum St, quae itam immaterialem genteS, Cum De Conjunctae Sutit, ab itera arte dearum divinarum comprehenSio, tanquam Xemplar ProgreSSionis est, quae in mundorum Serie apparet, Sic hic reVera initio inis liniliS' factus St, reStituti enim Omnium artim realis in De vita, partim unus idemque sini Omnium creaturarum rationalium describitur; univei Sus nutem mundi decursu aut Ontinua vicissitudo est desectionis et reditus, varietati et unitatis, Xistentiae materialis, in se divisae inaequalisque, et mere deasS, Sibi consentienti et aequa- is, aut in organica et in dissolubili menti et materiae conjunctione proceSSu ad persectionem tendens, in quo unoquoque tempori momento Xitu et sini cogitationi praesentes Sunt, ab Origene habetur Liberta creaturarum ab utraque parte OVen principium St, unita cum Deo hic ut illic et initium et finis. Dum hoc OnStat, mundum materialem Solum mentium CauSa, quae a Deo defecerunt, saece purgandarum Creatum SSe, tota ulterior quaestio, Dum hic creatu mundus, ut caeterna Dei dea creatuS, in iis, qui Subjacent partibus suis aeternus Sit nec ne ideSt, num materia creaturi rationabilibu semper inhaereat, an, Praetereunte ne CeSSitate evocata, intereat cum ipsa

neceSSitate, omnis haec quaestio integra dissertur. Praeter finem, qui novum initium in se habet, quod materiam et mundum materialem sine dubio iterum in existentiam producet, idea mundi siniendi ab Origene desenditur, qui finis omnis progressus erit.' EXstant in hao p -

59쪽

positione duae cogitatioiae abstractae, quas Origenes On- sociare Studet, sed ipSi reconciliationi per omnes partes explicandae non satis facit, nec tuendam curat. Omni crenturne me Suram et sine Proprio habet, ultra quos progredi non ΡοSSit, qua de cauSa reStitutionem omnium ut novissimum describit, sed quatenu creata natura ab omnis essentiae fonte et origine dependet, cui Semper interna sese revelandi inest necessitas, ipsa restitutio absolutus sinis non putanda est. Eodem modo hae arcanum quoddam est ut initium creantis Dei, in qua aeque ac in Octrina aeternae mundi creationi hoc conceditur, Xstare essentiae affinitatem inter sinitam mentem et absolutam, quae agnitio fundamentum ut totius speculationis ita omnis cosmologiae Origeni PSt, quamquam nusquam ad perSpicuitatem redacta a nobis deprehensa est.

E nostra disputatione de Origenis cosmologia hoc

probatum St, illam progressam SSe e mundi contemplatione in Se persecta et abSoluta, quae genuina et Proprie christiana praecepta de redemtione et justificatione nullo modo quidem Xcludit, neque tamen haec ut partes DeceSsaria in SyStemate Suo agnoscit; nam etSi non in Odotii carnatio divini λογου ut vere facta ab Origene defenda- Η', neque minu PerSuasi mundi sinum in illa effici non potuisse, tamen concedi debet, locum eminentem, quem iiii oeconomia divina SSignat, in conneX ipsi uri Systentatis minini argumenti Stabilitum videri, quod ipsa universitas organiSinum tacit, in quo omnia quae XStant Ommunem finem sibi propoSi tum habent, ita ut nulla ejus pars per se ipsa illum sinen assequi possit. In redemtionis doctrina praecipue Origeni PhilοSophica praecepta cum dogmaticis desinitionibus coincidunt; quae quum ita sint

multae dissicultate nascuntur, quae in notione potissimum animae Christi, ad utramque nrtem consociandam Pro PD-

60쪽

Sita cumulantur. iiiiiii quidem anima Christi a ceteris animabus rationabilibus qualitative distinguitur, nam hoc diScrepantem et dissonantem redderet mundum intelligibilem, in se discrimine omni carentem, quae ad ἁγου recipiendum lio solo modo idonea est, ut prae ceteri Omnibu animabus sua continua in Deum directione insignis Sit. Rusmodi constantia boni nulli alii animae attribuenda est, si justitia divina defenditur, quae nullam animam Sine juSta cauSa, in ipso libertatis usu sita, ceteri anteponet. Jam inde cognitum liabemus, Origenem nullo modo hilOSOphicis suis placitis doctrinam christianam enetrare UR-lutSSe, utramque doctrinam potius, ut diversi generis ibi opponi. Si a Soterologia exordimur totus mundi decurSu ad- Ventum Christi vaeparat, qui non Solum graViori momenti epocham, sed, ut ita dicam, absolutam in historia

naturarum rationalium progredientium Significat Christus, λογος Om factus, Omnibus mentibus Verum Xemplar est, ad quod Xcolendae sunt, per eum divinum principium Communicatur, quod creaturam rationalem magi magiSque Penatraturum Sit, et secundum Origenem '' hoc ipso veru reconciliator St, quod, quae antea diremta fuerant, divina et humana, primus ipse iterum conjunXit et reconcilia-Vit, quo modo hominibus potesta data est, hanc conjunctionem in Se conficiendi. Singulorum sanctificationem pari modo cooperatile λογω seri docet Origenes, quemadmodum enim creaturae rationales Deum Solius filii Ope cognOScere OS-Sint, ita per hunc solummodo creaturarum inter SeSe unitas et cum patre restituetur. Mundi igitur decursu redemtionis Occasione novum quasi initium cepit, nam quamquam jam antea singulis quibusque ad bonitatem redeundi ο- teSta odsuit, tamen per Christum demum erSuasio dataeSi mo sinem propOSitum vere assecuturos esse. Singuli