De perfecti plusquamperfecti futuri exacti usu Euripideo

61쪽

orationem, omni enim edixi an nam dicta Sunt neque ea revocare

poteritis Quamquam loc probabilius videtur.

A, C

g. 70. Quod saepe eodem refertur erbum ' a ' γνια absum, iniuria in illorum persectorum numero habetur. Nam cum in papa κε abiit, abest non suppleatur neque nunc it, et nunc desiit ire, Sed mera narretur consecutio actionis eundi, absentia videmus hoc perfectum eodem referendum esse quo omnia et perfecta de quibus diXimus g. 41 sqq. Aliud vero dignum in hoc verbo quod commemoretur:

fit eiecto lautλευοi Sequuntur duo paroemiaci dimeter anap. Rent. Paroemia HS. Eiecto petit βωμοι et πλῆρε c, quod fortasse eiciendum esse Naue addit, etiam metro non consulitur, et sit hiatus post Uaicit. 4 s

62쪽

quod oristo et persecto usa est lingua non ut diversitatem te raporis significaret, sed ut notiones diversas formarum discrepantia discerneret. Nam oristu βηυα usurpari solet notione advenisse, venisse ad eum qui loquitur perfectum βεβηκευαι notione contraria abiisse,

63쪽

ριλας Ιαλμ si1αί σε ματρος ). Persecti exempla non Sunt certiora neque frequentiora Nam Med. 765 υ καλλινικ0 et u ἐριων ἐχθρειν, φιλαι, δε ηG0l1εaθα κεις διυ βεβηκαριε, βεβηκαμεν non certum est hucne pertineat, inii sorte referendum sit ad ea perfecta Me quibus priore parte locuti sumus. ita ut sit sententia και rates ὀδιυ dij11ευ αα ευ rubet vel αυτηὶ βεβήκανιευ Quae explicatio quamquam artificioSior Sone est, alteri tamen ideo non OSt- ponenda est, quod haec perfecti lal κα veni, adveni Significati nullo alio testimonio firmatur. Ad composita verbi βαιυ u hanc notioni. diversitatem mon peritinere, vix Si quod moneam.

ut 0Iut congruunt verba fortasse ad prius genus perfecti reserendum est exemplum.

g. 73. Transeamus ab eis persectis quae simplicissime explicantur, quippe quae Statum praesentem clare indicent, ad ea quae di sciliora sunt e licatu. Cum enim contineat quodque persectum

eius particulae quam Secundam secimus duas rationes temporales coniunctas actionem praeteritam et Statum praesentem, non ubique omnis vis ponitur in statu praesenti obscurata actione praeterito, Sed alia quoque sunt perfecti exempla in quibus, quamquam Semper ad praeSen tempus refertur acti praeterita, eius notio magis quasi vivat et urgeatur. Quo primum pleraque activa pertinent, ea dico quae cum obiecti coniunguntur, deinde omnia ea perfecta quae actionis praeteritae

aliquod additamentum exhibent. Atque ut, quod pertinet ad rationes Sola temporales, persecta intensiva mera sunt praesentia, deinde eis de quibus modo sumus locuti aliquid inest, quod referatur ad tempus

Quamquam totus ille Iocus vehementer est perturbatus.

64쪽

praeteritum ita his in exempli praeteriti temporis notio deo aucta exhibetur, ut hic tertium perfecti gradum praeparari et inchoari videamus, quo transit ad temporum praeteritorum notionem et Sum.

Itaque cum primus perfecti gradus indicet actionem auctam fieri

praesenti tempore, alter eam perfectam Xtare, tertius Summam reio praesenti ad praeteritum tempus transfert. βέ' κα fortiter eo; Θεμ κα abii baum; βε κε et λυιοθ ο δι Ταιυαρου πυλα ει 'Atdsuabiit ad inferos, describitur quo modo et quando ierit, eaque Ola re perfectum hic ab oristo differt, quod persecto simul significatur eum

nondum redii8Se, quod a OriStu quamquam non X cluderet, tamen non aperte significaret. Posteriore etiam longius progrediuntur, ita ut saepe ea re qua acti praeterita resertur ad praesens tempus levissima sit: nam Surpare possunt illud o λυtabis . . 'ε κε alo' Α διυ de Hercule etiam post eius reditum, sive adhuc vivit, ita ut relatio qua refertur actio praeterita ad praesens tempus eo contineatur, quod res gestae illius sunt propriae, sive adeo iam Si mortuus et cum alacritate ea ob oculos ponitur ille qui res gessit, ut adhuc proprias ea pO8Sidere, earum gloria frui videatur. Qui perfecti usus ut dixi posteriore demum tempore maXimeque apud prosae rationis Scriptore frequen est factus, et vix est quod moneam Euripidem non tam longe 8Se progressum in usurpando persecto nam ut iam saepe Vidimu tanta cum cautione perfectum, tanto eum Studio oristum usurpat, ut multis in locis ubi in apertissima actionis praeteritae relatione cum praesenti tempore nullum aliud tempus aeque ac perfectum nobis aptum videatur, Oristo malit

uti qua re sit ut sine dubitatione profiteri possimus, uripidem

Omnium Graecorum iVe poetarum Sive aliorum Scriptorum anguSti8simis circumscriptum habuisse perfecti usum finibus. Ea vero Xempla , quae apud eum Xtant, in quibus illa quae eS praeteritae actioni notio paullo magis valeat et additamenti urgeatur, quamquam videbimus in omnibus fere summo cum iure usurpatum hoc tempus, hic Ordine recensebo.

g. 74. Simplicissimus omnium est Sus OrUm perfectorum quae, eum sint transitiva, obiecta secum habent quamquom ita quoque additur additamentum aliquod ad notionem actioni praeteritae.

65쪽

regressus domi commoratur.

αελTz0υ ipsoπεοὐ non est praedicative ad verbum additum, sed attributive ad vocem πραγμα.

i Non tamen certa scriptura: nam id et schol. Florr. exhibent vεπτερωσε non minus re te et Euripidi familiarius.

66쪽

i e δω ui corruptum est, pro quo Nausi vult ελευ, ' iv. Malim ερρ Ουδε ε ' si pravissime, nichtεwurdiger; saepe ita apud uripidem et D ussive eupebet χρυ ui Δίκη δεδευκας tuorum vitiorum, quamquam tarde luisti poenam. λ Cod. τοι κακua ε δι ot . . laeso metro Nauo eicit Verba Matthiae correxit ut ea scripsi, alii alio modo sanare Studuerunt.

67쪽

i Ceterum λαχου multo familiarius poetae. Cf. Tro. 243 sqq. κατ αυδο κάοτηκου ὀνιο λελο7χατε perfectum non de ratione sortiendi sed de fretu 'ς αρα τις ζλαχe; Ουlμου τις ἐς ἐλαχε τ&hoc Hec. 377. I. T. 864. Sup. 1077. Interpungendum est post λεrcu, ante versum 677, neque ut editores iaciunt

post eum Versum.

69쪽

g. 82. Rem non inutilem me facturum esse credo Si, quo magiSappareat inter oriatum et perfectum linguae saepissimo nihil videri intere88e, appositis comparationis causa quibusdam oristi exemplis ostendam Euripidem omnibus eis in locis in quibus persecto usus sit vel uti potuerit praeter perfecta prioris generis), Oristo et uti potuisse et saepissime Sum esse. Nulla enim re magis illustratur usu formarum grammaticarum quam adhibitis eis linguae subsidiis, quibus idem vel simile quid significari potuit. Quod tum hic illic iam foci, tum hoc loco paucis instituam. Atque quae sint rationes oristi notionisque diversitates quibus a perfecto discernitur, id iam supra satis dixisso mihi videor ubi dixi salsam esse opinionem eorum qui credant oristum interdum plane idem esse atque perfectum, Sed saepissime non esse cur non utrumque tempus sententiae edicendae aptum sit. Quod in eis iam satis perspicitur verbis de quibus dixi g. 41. 2. 44. 45. 46 47. 54. 55. Talibus vero in locis qualis est I. A. 327 που δε καλαβε vivaoristus legitimus est quamquam mos Germani persecto malumus

70쪽

uti. Atque cum pud Euripidem similia perfecti quoque exempla inveniantur, rara tamen et Singularia sunt de quibus infra locuturi

g. 3. Verba quibus indientur sensi bus aliqvid percipi rariS-sime inveniuntur Surpata tempore perfecto, res haud mediocriter apta ad illustrandum Euripideum usum. ακτηκοα non inVenitur cf. oris tum I. Λ. 365. Ion 273. l. 682. 747 753. 24. Hi p. 602 712. Hoe. 1036. ἔκλυ6 B. 573. I. . 897. Tro. 1325. κυυ 0 Alc. 273. Hel 99 TrO. 222 c 216. t. Hec. 175. κλυω I. A. 895. l. 752. B. 216 etc. εωρακα item non inveni, pro quo ρω B. 680. 1063. r. 871. 879. Hel 11 S. Aoristus ἔδυ saepissime legitur Passivum Oristior. 740 χρονιυς α ρικετο)' G δμως ταχtaet κακις φωρμη φtλ0t i). ξυνηκα eodem modo perfrequens. r. 434. Phoon. 44. l. 260 Cycl. 447. erfectum non inveni. ἐδαη Phoen. 819. 90oη-καοὶ El. 22.

g. 84 Perfecti vices excipere solet oristus ei in verbis, quΟ-TUm perfecta remanserunt in usu intransitivo, ut in lassitu B. 255.)

Item in verbis gignendi perfecto activi transitivo substituitur oristus ἔφυIα, φλευσα, λεκ0υ etiam Diκeto et tκet u), γειναuηυ, Gettειρα:nUSquam perfectum. Verba nominandi ἀνόμασα vjυhua su quoque persaepe), ξυι ub ἐθεριηυ, κληθγὶ interdum dicendi praeter quaedam Verbi εἴρηκα exempla, ubi praeter oristum qui extat innumeris in locis etiam invenitur φής, λεγεις, ηuαξυες Η. F. 230, impersecta ἔλαοκε, ηI09ξυξ, ἔφραζες, ηυῖα, ε ραzκε. Mittendi verba: πε α B. 435. 442. I. T. 977. Med. 1285. Sup. 23. 1tεliat I. T. 35. ρει ει praeSen Saepissime ut Her. 136.