De perfecti plusquamperfecti futuri exacti usu Euripideo

41쪽

ficationis apparendi frustra dicit Thesaurus, in quo eodem resertur non maiore iure o. Ant. 1078. Praeter hos locos solus restat

ipsius uripidis unus El. 1234, sed spurius φ. 26 ). Videtur

verbum φαtuu ea significatione quam habet medium, et quam ha buisse activum docet perfectum, eo tempore quo florebat lingua Graecis iam non notum fuisse. Ut medio, ita et activo intransitivo insuisse potest interdum notio inchoativa, quae abest a perfecto. B. 18 Attiuuati sc πεφηνε αυθpo ettsic θεος.

πεπρατα intransitive cum adverbii Saepe usurpatur, notione ut videtur non diversa a notione intransitiva praesentis quod et ipsum cum adverbiis coniungi solet. H. F. 1375 θλιως πεπρατα και TU SUIυυμαι υναικος. TO 608 sic κακcuc πεπραIoat. r. 7lκεetti ερρ' ημας θλt uc τ επρα70τας Her. 499 ευτυχως πεπραI0τες. Alc. 246 ὀρα σε καμε, δύο κακως TST9αI0Tας. Sup. 329 Κάδμου, ρωσα λαον ευ TETρ IOTα. g. 41. 2 Nunc transeamu ad ea perfecta quorum tota activa retinuerunt usum intransitivum. Quae, cum etiam in his quae modo contemplati sumus transitus aliquis inter prius et posterius genus cernatur, ad unum alterum genu certissime Spectant. Iriam in Praeter hanc sorinam nulla alia forma activa verbi est Servata, cetera eiusdem stirpis formae habent vim intransitivam praeter 4rεινάμην et inchoativam. Iό70να Significat factus sum,ntatus um, um, Synonymum perfecti πεφυκα, de qu0 g. 44. Ion 147 αλλυθεν ε70υας, αλλ0θεν. 864 υ tu citc ηνιων προδ0zης ISI0νεν.

vertendum ipse est factus eo suo matrem cecidit. Magis amat oristum Euripides.

42쪽

I. A. 682 uc χ00 811t irευεθ' η ΦρυI Q T0λιc. Saepissime invenitur partici Fium raro,c Phoen. 123. H. F. 1320. Andr. 647 '. B. 199 284 1250. 1305 1309. 332. H. F. 251. lo. 32. Hel 1685. I. T. 473 etc. nominativus , Ac omnino XLies, ceteri casus XVIIios in Ione sola Itos). Quod participium Elnas tu ad Med. 541 dicit semper in versuum Onclusionibus poni solere. Sunt tamen loci aliquot qui ei rationi

i Ubi verba καὶ - Iero, non recte a Nauckio vocari credo in suspitionem. Πηλευ tamen, quod ibi legitur, vix sit genuinum videtur eSSe gloSsemis. Forsitan scriptum fuerit quod eum antecedentibus optime quadrati et ui Iepso a. Sed nulla hoe in loco coniectura certa erit.

43쪽

τεθνηκα. θυηaκhu morior. εθυγὶκα mortuus sum sic bin tot, non ich in gestorben. . Saepissime lac notione invenitur. l. 769.

Hel 1050 βουλε λεIεσθαι ζη θαυ60υ εθυγ κεvat; Alc. 541. I bi optimo cernitur quid intorsit inter Oristum it persectum. Phoen. 1320 sic α θαυ0sat χρη 0 ob τεθνηκυτατιυιας διδόντα bovis εοσεβεῆν Euv. Ubi non mutata sententia dicere ' potuit Oeta sic τεθνηκoat eleto ου θαυ0vtα Sed haec varietas poetico sermoni apta est ignificat Germanice inam Istino verti accurate non potest denen die gestorben in soli eri nichi tot is ehre angerithen assen. thoen. 1640. r. 109. El. 229. Ceterum ut hoc in verbo oris tu θαυ uvatque etiam θαυ6v saepissime nullo facto discrimine inter perfectum et inoristum usurpatur nam qui ἔθαυε is itiam est εθυηκhuc ita perfectum persaepe iis in locis invenitur quibus perfectum alius verbi usurpari vix possit. Aliquantum igitur usui concedendum est, quo actum est ut saepe participium soristi, indicativus mutem persecti utriusque temporis vice fungatur cf. g. 88 . Ulco ab ora α iusiurandum dedi. Hip. 61 ηολωσά utuus , η δὲ φρὴν VmuOzος

44쪽

Cyel. 679 pti θεῶν πε ρευIαἱ avssa ataui symυ; Phoen. 1203 tαδες ε αμ 10 QIι κακTEPSUIS I . . 44. πεφυκα. In hoc Verbo denuo cognos i licet quontum in sermone valeat usu et Ibitrium, multaque linguam sine tertis regulis sua licentia regere et Vertere . posse. oe cum Marsohaueae p. 17 plane neget 0ristum et perfectum ullo in loco esse Synonyma, hoe ma Xime in Verbo cognOScitur non Solum inoristum saepissimouSurpari pro perfecto, Ut Med. 522 se 1, , εο αε, νιγὶ κακον ρυνα λεIειν, sed etiam perfectum non raro ei in locis inveniri, quibus oristus, si ad reliquum Euripideum rusum aeSpicimus, ieceSSitale quadam exigitur. Perfecti πεφυκα cum permulta λ extent iX empla pauca tantum

1 Nam quod oniungendum est in codd. lectione κυβιστητ γα ες υδας et per Sedurum est neque verborum Oollocatione probatur et oυδας credo reserendum esse ad aliquod verbum quod antea Seriptum fuerit pro εκπεπυῖuκ6τας. Quare malim eri

45쪽

Mod 92 ru, 'λ καπὶ δακρυ0ις U. ib. 69S ttoetoc os ε ρυ ριλsic S23. Perfecti πεφυκα usus etiam latius patet. Nam invenitur talibus quoque in locis, qualibus de actione quat aliquid indicetur, velut unde, vel quamobrem. Atque cum in illis Xemplis orisius perfectum Oppresserit usus multitudine, hoc in usu qui oristi potius

. 45. Quibus exemplis probatur plurimis in locis, ubi inveniatur OriStu Verbi ρυυαι, perfectum quoque inveniri po8Se, atque invicem perfectum pro noristo i). Neque Vero probatur ea re, idem esse Oristum et perfectum. Id enim semper interest inter ea, quoda oristus rem aliquam velut actam simpliciter indicat, persectum ad id respicit quod otion officitur. Quo fit, ut oristo significetur actio praeterita nullo praesentis temporis respectu habito perfectoacti ante aeta quasi adhuc agens et Valens et quae Statiam nune vigentem proferat describatur. Quod discrimen eum in permultis aperte cernatur verbis, in aliis notione verborum obseuratum nullius e8 momenti ε θαυ6υ τεθνηκα): quo sit ut ex rbitrio seriptor et lingua p08sit eligere utra velit uti forma. Ita etiam formarum E ρυυich in eqvorde et πεφυκα ch in plurimis in locis nihil refert utram usurpes. Quod non in hoc solum verbo invenies , Sed etiam in SeXcentis aliis. Id semper tenendum est, interesso aliquid fieri tamen ea Saepe, ut ad id discrimen non sit quod respiciatur Nam

46쪽

quo alio modo nisi quod formarum discrimen minimum fuerit, saepissime explicari potest quod tot verborum perfecta velut Superva- ea non nulla inveniuntur, etsi saepissime usurpari possunt Quo spectat ipsum pore, cuius transitivae significationis solus oristus

Nullo in loco eorum quos apposui non possint mutari perfectum et OriStUS non e confusione temporum, sed quia discrimen Oristi et persecti hic nullius est momenti. Participii m perfecti, pro quo oris tu non Surpatur, legitur

i Locus corruptus est laborat in riinis verbis. Fort. κε 'tλλα, nam cod. habet δυεῖυ), i. e. illud mihi sumens propositum o qni. Pro ζητου τ' deinde vel cum ierson ζητω et vel ζητο, foribendiam.

47쪽

7ετευημαι Pro Verbi IlIνεσθαι perfecto medii, quod est

usurpare solet Euripides oristum vel activi perfectum O. 41).

g. 47. Ad hanc particulam, ubi de passivis agemus, maXima persectorum moles referenda est; atque in his maxime cernitur aperte vis perfecti genuina. Quare quamquam Omnis X empla ita re ut in prioribus ita hic nullius usus est, paullo maiorem tamen ad seram numerum ordinem quo collocentur tamen oportet alium esse, cum non a pauci Verbis derivetur magna haec exemplorum vis, ut in prioribus erat, sed a permulti et divorsissimis. El. 602 tαυο αυεοκευαzμεθ', coaetra α τυχαι.

i Verba senis qui haec loquitur gra, deplaxatione laboratii. Naui post 60baut lacunam extare probabile est, cum Ver8us 606. 60 ei quae antecedunt non apti sint, ut 606 60 spurii sunt quamquam huic sententiae minus faveo. N am et ii quoque Suspectu est locus quamquam ei adstipulari in eo non possum quod ριλοι, ei est suspectum. Verba quae leguntur aliud significare non possunt atque: tu vero, e profundo enim amicis redditus es si licet ει ρησα ita vertere neque 4sem decepisti . . Sed obstat tuc et quod sententia rerum nexui minime est apta . nam his verbis cum γά inductis non explicatur cur in eo solo Sit spes Salutis. Quare cum locus corruptus esse videatur scripserim Q ρησα ρ λου tu uero, nam prorδus amicis privαtus es, in tua manu ubes Omnia.

49쪽

Τ Nauckius scribit ρρατα, cui nihil obstat nisi quod eo notio rei terribilis inutili modo urgetur, et quod strophae p. μαα non respondet. Uare fortaSSescribendum sit si quidem apparet et ob metrum et ob constructionem Φρυγtα SSecorruptum Ορυκτά i. e. in8culpta. ReSpondent ibi it di x o et . . - ὸ Pro euic scribendum videtur θεας scit. ἐλειθυιας.

50쪽

i 2 30 Sententiam enervat eiusque vim minuit ubi potius debeat augeri Credo Euripidem ScripSisse ὁ μου, coniungendum cum κυειας ut So. i. 404 cum πελας invenitur. Similiter αλλυ, 11ατη Ηec. 489. tαυταχο αε 845. cf. 525, alia eiusmodi, quae valde amat Euripides.