장음표시 사용
411쪽
90. Ad 2 , D. Ecclesia est hortus conclusus etc. quoad essectum seu regenerationis gratiam respectu adultorum, C. quoad sacramenta in se spectata , seu prout Christi sunt, N. Qui sciem et volens ab haereticis haptismum petit et a cipit , essectum seu gratiam sacramenti non consequitur , etsi sacramentum recipiat. Duo haec confundebant veteres rebaptizantes , atque ex horum confusione Omnes eorum oriehantur dissicultates.si. Ad 3 , D. Quatitum ad perceptionem Sacramenti, ut loquitur Augustinus lib. De unico baptis. e. 8., C. quan tum ad vitae sanctificationem m. Eadem enim recurrit observatio nuper lacta , inter sacramentum ejusque essectum. 92. Ad 4 , D. Si Ecclesia gignere filios non posset nisi utero suo, C. si etiam id possit utero ancillarum R. 93. Ad 5 , D. Ecclesia arcae comparatur ratione haptismi rite suscepti respectu infantium et adultorum qui in hona fide versantur , c. respectu essectus ejusdem haptismi si animo non rite comparato suscipiatur , ut dictum est , N. 94. II. O . Perperam catholici ad traditionem confugiunt. Etenim ab haereticis tinctos iterum baptizare jubent i ' canones apostolici 46. et 47. nec non Constitutiones apostolicae lib. 6. cap. 15. anahaptismus 2' jam aetate Tertulliani vigebat, ac s. Dion3sius Alex. apud Euseb. Hist.
Eecies. lib. V. c. 7. testatur : Superiorum episcoporum temporibus in Melesiis populosissimis et in conciliis fratrum apud Iconium et Synnada , et apud alios plurimos idem l baptizandi institutum in sancitum fuisse. Dionysio assentitur Fimilianus Cappadociae episcopus in Epist. ad Cyprianum. 3' Optatus Mileuitanus , Athanasius , Basilius , Gregorius Narianaenusae Cyrillus Hierosolym. non obstante decreto Stephani, et conciliorum Arelatensis et Nicaeni primi , uno animo tenuerunt rebaptirandos tinctos ab haereticis. 4' Ιdque in ordine ad bonosiacos, quamvis recte de Trinitate sentirent ex declaratione conc. Λ relatensis can. 17. constituit ipso Gregorius M. Ergo.
412쪽
412 TahcTATUR DE SACRAMENTIS IN GENERE
95. Resp. F. A. Ad I prob. D. Qui tamen canones et constitutiones, utpote a rebaptigantibus auctoribus exaratae , nullius momenti sunt, C. Hi cujus hac in parte sunt
auctoritatis R. Non desunt tamen , qui censeant in illis agi de baptismo non rite ab haereticis colliato. 96. Ad 2 , D. In particularibus nonnullis Ecclesiis, C. in Ecelesia universali N. Quod non dissilentur sive Fi milianus , sive Cyprianus , sive concilium ipsum Carthaginiense , a quibus edictum est non consuetudinem sed ver istem esse consectandam. Quamvis autem Dionysius Alex. a g. Hieronymo rebaptiZantibus accensitus sit, contrarium tamen constat ex s. Basilio imo et ab ipso Dionysio, qui de se testatur ad exemplum Heraclae praedecessoris sui haereticos sine novo baptismate in Ecclesiam recepisse. 97. Ad 3 , Transeat; variae autem ab eruditis causae
aggignantur illius agendi rationis, quam post edita decreta Objecti patres tenuerunt; scilicet aut quod canones illos ignoraverint, alioquin sibi saltem objecissent; aut quia
canones praesertim Nicaeni 8, et i T. rem generatim non definierunt, sed solum recipieudos catharos seu nOVatianos esse qui habebantur solum uti schismatici, sine novo
baptismo, ac rebaptirandos paulinianistas ob vitiatam baptiasmi formam; aut quia patres illi , una cum Cypriano et Firmilia , controversiam hanc uti mere disciplinarem Spectarunt, in qua unusquisque propriae Ecclesiae ritum sequebatur, non autem uti dogmaticam. Pedetentim deinceps ubique mos iste cessavit. 98. Ad 4 , D. Aut errore saeti deceptus, aut quod bonosiaci post Arelatense concilium baptismi formam v tiaverint , C. quasi censuerit rebaptirandos rite tinctos haereticos N. Certum enim est haereticos illos interdum in nomine M. Trinitatis baptizasse, interdum vero non itun .
413쪽
Ninister in pereato mortali existens, modo omnia essentialia , quae ad sacramentum confletendum aut eonferendum pertinent, Servaverit, vere eo cit, aut confert sacramentum
99. De fide propositio est ex ean. 12. 8 SA. 7. cone. Tridentini : Si quis dixerit, ministrum in peccato mortali
mistentem , modo omnia essentialia, quae ad sacramentum consciendum aut eonferendum pertinent, servaverit, non e scere aut conferre sacramentum p anathema sit.
l00. Impetit propositio, ut innuimus, donatistas, qui diro schismate sec. IV. Ecclesiam dilateraverunt , nec non valdenses , albigenses , Wielemias et fiussitas damnatos inconc. Constantiensi , in quo articulus IV. Wiclem proscriptus est : Si episeopus vel sacerdos Mistat in peccam mortali , non ordinat, non consecrat, non conscit, non baptizat;
ac denique in anahaptistis iterum a Tridentino per addu-etum Eanonem proscriptus est idem error. l0l. Cum agatur de errore jamdiu ab Augustino in donatistis profligato , ejusdem s. Doctoris ad eundem refellendum , adstruendamque enunciatam veritatem argumentis utemur. Porro g. 4ntistes in medium adducto Io. Baptistae de Iesu testimonio Io. 1, 35. His est qui baptizat in Spiritu Sancto, quamvis Christus non per sc , sed per diseipulos baptigaret, ut legitur Io. 4, 2. sic in Trael. s. in D. n. T. et 8. seribit: Petrus baptiret, hie est qui baptizat; Paulus baptizet, hie est qui baptizat; Iudas baptizet , hic est qui baptizat . . . Illud quod datum est, unum est ; non impar propter impares ministros ; sed par et aequale, propter HIC EST QUI BAPTIZ T. His suffragantur quae scribit Apostolusi. Cor. 3, 7. Neque qui plantat est aliquid, neque qui ristat, sed qui incrementum dat, Deus. Tota enim in Sacramento potestas ae virtus Christi est , sacerdotis autem seu ministri tantum administratio , qui nequit Dei virtuti ossi re. Diuit Corale
414쪽
l02. Hoc praetcrea argumento eandem Veritatem adinstruit Augustinus lib. De unit Meles. c. 21. Dedit Iudas baptisma nec baptizatum est post Iudam: dedit Ioannes et bapti- avium est post Ioannem, Act. 19, 5. quia , qui datus est a Juda, baptismus Christi erat; qui autem a Ioanne datus est , Ioannis erat. Debuissent autem iterum tingi a Iuda haptigati, si sacramentorum valor a meritis ministri penderet, nec illius baptisma baptismati Ioannis praeferendum fuisset. I 03. Illustrat denique g. Doctor hoc ipsum argumen tum lib. 3. Contra Cresconium c. 8. et alibi hac aliisque similitudinibus : semina sive puris sive impuris agricolarum manibus terrae mandentur aeque fructuosa sunt , ita et sacramenta sive a juStis stuc a peccatoribus administrentur. Alioquin si emicacia sacramentorum a ministri probitate aut improbitate penderet, nostra quodammodo salus ab illius dependeret arbitrio. I 04. Constantem Ecclesiae circa veritatem hanc traditionalem sensum patefacit ejus agendi ratio ; siquidem numquam dubium movit circa Valorem sacramentorum , quae a pravis ministris fuerint administrata , cumque donatistae a malis ministris collata sacramenta nullius effutierint valoris , illico ab Ecclesia damnati suut.
l05. I. Obj. l' Munditiem ac sanctitatem in ministris suis Deus perpetuo inculcat, ut munere suo rite sungantur, uti Exod. is, 22. Levit. 21, 17. imo Prov. l5, 8. legitur: Victimae impiorum Gominabiles Deo; et do. 9, 3 l. dicitur :Peccatores Deus non audit; Christus vero non solum Matth.7,l8. generatisn pronunciat: Non potest arbor mala bonos Iruetus furere; sed largiturus praeterea Apostolis suis potestatem dimittendi peecata, eis tribuit Spiritum S. Jo. 20, 22. dicens : Accipite Spiritum Sanctum; quorum remiseritia peccata , remittuntur eis; cum igitur improbi Spiritum S. non habeant, nequeunt peceata remittere. 2' Qui contra Chri- Duiliam by Cooste
415쪽
stum est, imo et eae patre diabolo, uti dicitur Jo. 7, 4. nequit esse Christi minister ; talis porro est in peccato mortali existens. 3' Nisi ita esset, par laret boni ac praviministri conditio. 4' Hinc Ecclesia a sacramentis administrandis pravos arcet. Ergo. 106. Besp. ad i , D. Deus inculcat in ministris suis munditiem et sanctitatem legalem , C. intrinsecam et forma- Iem Subd. ut digne ac licite saneta tractent, C. ut valido N. Atque exinde responsio patet ad allegatos textus ab Exodo et Levitico. Quod si in Proverbiis abominabiles Deo dicuntur impiorum victimae, ideo est, quia ex pravo aD sectu osserebantur , non autem ex parte rei oblatae. Verba meci nati Io. 9. in ordine ad miracula dicta sunt, in confirmationem salsae doctrinae patranda. Arbor mala non potest sacere fructus bonos , si ex virtute propria hos producat, ac prout mala est; pravi autem ministri neque propria virtute efficaciam tribuunt sacramentis , quae consciunt, neque ut arbor mala administrant. Demum Spiritus Sanctus non inhabitat in pravis ministris ad eos sanctificandos , inhabitat vero tribueres virtutem sacramentis in ordine ad aliorum salutem l 07. Ad 2 , D. Prout peccator est, C. prout Oper tur ex virtute Christi, seu ejus minister est F. l08. Ad 3 , D. Quoad saeuitatem sacramenta administrandi , C. quoad vitae meritum R. 109 Λd 4 , D. Ne indigne ac illicite sacra pertractent, C. quia invalide conficerent sacramenta atque conserrent N. llo. II. Obj. Communis patrum doctrina est, nullius
esse valoris a pravis ministris consecta Sacramenta. I S. Α-hrosius lib. De mysteriis c. 4. Non sanat, inquit, baptisma per orum , non mundat, sed polluit; et g. Hieronymus in cap. 3. Sophoniae affirmat salso putare malos sacerdotes Eucharistiam imprecantis facere verba, non vitam; et necessariam
esse tantum solemnem orationem et non Sacerdotum merita.
Nec dissentit Augustinus qui lib. 3. De bapt. c. 17. Scribit : Ouomodo ergo baptizabant, qui fundos insidiosis frau-
416쪽
ditas rapiebant . . . Si sola illa columba Ecclesial simpleae et casta et perfreta baptizat ρ Et paulo post de avaris et raptoribus Cypriani coepiscopis subdit: Precalorum remi
sionem non dabant . . . Non enim raptoribus et foeneratoribus
diseret Dominus 2 Si cui dimiseritis peceata, dimittentur illis. 2' Viguit proinde universalis et constans in Ecclesia praxis, Morino teste De poenitent. lib. 2. c. ll. n. 7. ae ualdonato
De saeram. cons . q. 2. , iterandi sacramentum confirmationis in consignatis sacro chrismato ab haereticis aut schi maticis ἔ prout reipsa Bulgaros a photianis confirmatos Niseolaus I. iterum confirmari jussit. Innitebatur autem harepraxis huic principio, quod commune omnibus peecat ribus est, non posse haereticos dare Spiritum Sanctum , quo ipsi destituti sunt. Ergo. Ill. Resp. Ad i , D. Quoad sacramentorum fructum, quae adulti volentes scientesque ab impiis recipiebant, C. quoad sacramenta in se spectata , quae irrita essent ob impietatem ministri N. li 2. Itaque s. Ambrosius in objecto loco agit de baptismatibus, seu lustrationibus Iudaeorum et infidelium superstitiosis , non autem de Christianorum baptismate; prOSsequitur enim : Iudaeus urceos baptisat et lavat.
ii 3. S. Hieronymus illos improbat scelestos Saeerdotes , qui putabant se licite Eucharistiam conficere posse ex eo solum , quod praediti dignitate essent sacerdotali. Ε rorem porro, qui ei imputatur, acriter consutat in Di
114. s. Augustinus id unum contendit, non prodesse Sacramenta , seu fructum non percipi sacramentorum ab iis , qui ea a ministris improbis et schismaticis scienter accepissent. Tria enim affirmat; i' ubique inveniri sacra menti integritatem , non autem peccatorum re Mionem ;2' non posse sanctorum orationibus juvari , qui pergunt
impie vivere, non obstante etiam pio columbae ministeris; 3' Ri convertantur , non rebaptizatos pertinere tamen in-eipere ad columbam. Disitigoo by Coral
417쪽
lib. 1d 2 , D. Qui tamen auctores decepti sunt, C. jure merito ita senserunt F. Ut enim ostendit Christianus Lupus in Disseri. de Oetam Symodo , documenta , quae allegati auctores asserunt, ad sacramentum paenitentiae spectant omnia , quod juxta diVersos essectus, quos producit in illis, qui hus consertur, interdum a veterihus dicebatur dari in aliis in poenitentiam, in aliis in Spiritum Sanctum. Ceterum Morinus in recognitione operis sui hanc
116. Quod vero speciatim attinet ad factum Nicolai I. verisimilior illorum videtur responsio, qui censent ideo ab hoc sancto Pontifice jussam esse iterari confirmationem a graecis presbyteris administratam Ilulgaris, quod Bulgaria spectaret ad patriarchatum Oecidentalem. Cum igitur perperam Photius delegationem tribuisset presbyteris , quibus tribui debuisset a Bom. Pontifice Oecidentis patriarcha , idcirco nulla ac irrita erat illa confirmatio , ac proinde jussu Pontificis iterata.
In ministris, dum Sacramenta consciunt et conferunt,
requiritur intentio saltem faciendi quod facit Melesiali 7. Haec item propositio de side est, definivit enim
eam Widentinum sera. 7. can. ll. Si quia diserit, in ministris, dum sacramevia eonsciunt et conservia , non requiri, intentionem saltem faciendi, quod facit Ecclesia; anath. sit. Id ipsum jam sanciverant Martinus V. in cone. Constantiensi et Eugenius IV. in cone. Florentino , seu in Instruci. pro Armenis. Lata autem est ea desinitio adversus novatores autumantes non aliam inesse sacramentis Virtutem quam excrutandi sidem , quae proinde valent quamvis mimice ac ludiere conserantur.
118. Intentio porro dicitur animi deliberatio, qua aliquis rem sacram sacere intendit , quam Christus instituit , aut in Ecclesia fieri consuevit. Si ejusmodi intentio
418쪽
pro Objecto haheat tantum rem illam sacram materialem ut riunt, seu externam actionem , caeterna dieitur ; Si praeterea pro objecto habeat intimam rei sacrae naturam seu actionem, ita ut quis intendat efficere reipsa actionem sacramentalem , interna intentio Vocatur. Controversia , quae nos inter uo protestantes agitatur , est de intentione externa ; quod enim spectat ad domesticam concertationem , utrum praeterea necessaria interna intentio sit ad valide saeramenta conficienda , quid verisimilius censendum nobis videatur, in scholiis sub silem subjiciendis aperiemus. Intentio potest esse actualis , sive Virtualis ; prior Optima est,
sed non est necessaria; posterior sussicit, ac omnino requiritur a ministro ut valide sacramentum conseratur. ll 9. Intentionem itaque externam saltem ac virtualem in sacramento conficiendo et conserendo necessario requiri, illa omnia Scripturarum testimonia evincunt, in quibus saeramentorum administratores Vel exhibentur , uti ministri Christi et dispensatores mysteriorum Dei, ut l. Cor. 4, i. Ivel jubentur a Christo eucharistiam conscere in sui ipsius commemoralis nem , ut Luc 22, ls. et denique cum judiciaria potestate donantur , illis ejusdem Christi verbis
Io. 20, 23. Quorum remiseritis peccata etc. Quae profecto sine deliberata intentione peragi nequeunt. l 20. Idque ex Leelesiae agendi ratione non minus Iuculenter adstruitur. Non aliam certe ob causam ordinatio Novatiani a s. Cornelio in Epist. ad Fabium Antiochen. adumbrata et inanis manuum impositio dicta est , qua in quia atribus temulentis episcopis, seu sine rationis usu ac intentione proinde facta est. Sic Firiniliano teste in Epist. ad Cyprian. baptismus a praestigiatrice muliere collatus irritus sec. ΙΙ. illico ab omnibus eadem de causa judicatus est. Actus enim , quo administrantur sacramenta debet esse humanus; talis porro non est qui sine deliberatione ac intentione ponitur , ideo si quidem hominibus commissa est eorum administratio. Alioquin psittacus sic edoctus, aquam infundens et verba proferens, vere haptigaret ; quod nemo dicet. Diuitiam by Cooste
419쪽
Attamen Husmodi administratio ex sensu adversariorum idonea esset ad fidem excitandam. leti. Demum protestantium paradoxum ex everso Porundem principio evenitur. Hoc enim , ut vidimus , non cst nisi eonsectarium illius doctrinae , qua constituitur , sacramenta nonnisi ad excitandam fidem fuisse ordinata. Iam vero ex demonstratis, doctrina haec est salsa. Igitur falsum pariter est, valere Sacramenta quavis ratione administrata.
t 22. Olq. t ' Legitur in Martyrologio Adonis Viennensis, atque etiam in Martyrologio Romano VIII. Kal. Sept. Genesium mimice in theatro baptixatum. 2' Reseruiit praeterea Businus, Socrates atque SOZomcnus a puerulo Athanasio pueros ludicre baptigatos esse, atque Alexandrum episcopum , ad quem factum istud delatum est, rata ejusmodi baptismata habui me. 3' Idem sensit Augustinus de haptismo a Nicephoro archiatro nugaciter suseepto , qui, a reta nugacitate , renovatus non est, ut legitur in ejus Epiri 227. ad Alypium. 4' Hinc Tract. 5. in Io. n. l4. Non times , inquit , agendo de ministro baptismi, adulterum , mn timeo
ebrium . . . quia columbam atterula , per quam mihi dicitur:
hie μst qui baptizat. 5' Et lib. 6. De baptismo, eum proposuerit sibi quaestionem, utrum Valeat baptismus in mimo eum Ide, si quis inter osten m repensina pietate mutetur ;tum utrum illud valeat, quod in mimo datur, si quis existat, qui Meliter subito commotus accipiat ; pro litetur se imparem ejusmodi quaestionibus solvendis , expectandumque divinum oraculum pronunciat ; mirum proindc videri debet, Ecclesiam post XII secula illas solvere potuisse. 6' Chusostomus autem et Isidorus Pelusiota sacramentorum ministros comparant asinae Balaami. Ergo.
123. Resp. Λd l , D. Ita tamen ut in neutro Martyr logio validum dicatur ejusmodi baptisma, C. secus Tr. Nec enim desunt, qui in dubium revocent hanc Genesii historiam , aut saltem baptismi collationem in scena, de qua
420쪽
nemo ante Λdonem sec. IX. scriptorem mentionem injecit.
Quidquid vero sit, GeneSius proprio sanguine baptigatus est. 12 i. Ad 2 , D. Hoc referunt adducti historici ex incerta fama cui chronologia adversatur, C. solido sundamento innixi R. Non solum Tillemontius , sed vel ipse Basnagius in Annalib. politie ecclesiasticis hac de causa ejusmodi factum rejecit. Quod si , ut alii contendunt, verum habeatur , Alexander uti rata non admisit ejusmodi baptismata, nisi postquam cognovit Athanasium intendisse imitari quod in Ecclesia fieri compertum habebat, adeoque intentionem habuisse laetendi quod saeit Ecclesia. 125. Ad 3 , D. Id est deposita animi levitate, et inconstantia , quam hactenus Nicephorus ostenderat, ob Dei punitionem , C. mimica baptismi susceptione F. uti patet ex
eadem s. Augustini epistola. 126. Ad 4 , D. Nempe ebriosum ut emendatiores habent lectiones, C. Vere ebrium R. 127. Ad 5 , D. Haesit s. Augustinus, cum quis in actione ipsa repentina pieta e mutatur , vel subito fideliter commotus baptisma suscipit, c. circa baptismata in se spectata N. In priori tantum casu haesit s. Doctor, ut ejus verba declarant, expectandumque divinum oraculum censuit. Hoc porro oraculum ex desinitione Ecclesiae habemus divina laetae adsistentia. Mirum potius est, protestantes post XII. secula potuisse valida pronunciare ejusmodi baptismata, de quorum valore haesit Augustinus.128. Ad si , D. Similitudine inadaequata utentes , C. adaequata N. Scopus ipsorum est evincere, sacerdotum improbitatem haud officere sacramentorum valori, ut ipsimet Sancti exponunt.129. Inst. 1' Innocentius IV. in ΠΙ. Meretri. aperie declarat, valere haptismum etiam ab eo collatum , qui non solum non intendit facere quod facit Ecclesia, verum
etiam si eontrarium gereret in mente sua. 2' Sane minister
non est nisi instrumentum ; in istrumento autem nulla requiritur intentio ; a' eadem ratione, qua in concionatori-