장음표시 사용
31쪽
IIl. Musicae sacrae ante tempora Mo Ys Is X itumque Israelitarum X AE In veteri agnito nulla in publico g cultu fit mentio. Cum vero Mous1 Israelita lym*qι' rum mores instituta, antea etiam pleraque a Patriarchis fuerint adhibita, ut multis exemplis ostendi potest, argumentum inde repetitur hymnos musicam non tum demum in religionis ossiciis locum accepisse. Apud Hi hraeos musicae usus iugis fuit in gi laudibus a si pertinent a go amatis ahominibus profusa cantica, inde a Mo Ys eius sorore. Cuiusmodi in sacris paginis occurrunt etiam integri librici praesertim autem a DΑvi DE
SALOMON editi prostant psalmi λ mr etiam dicti, seu hymni, quod ad laudem Ei canerentur.' Quidam ex illis speciali titulo rastra, Umor, psal imi gaudent, an quod maiori artificio melos ipsis esset aptatum cum aliis
nomen esset γα, de , quorum scilicet ratio canendi a vulgari pronunciatione non multum recedebat; nonnullis aliis N tituli loco praefigitur, ut quibusdam videtur, c quod illic a psalmodia fieret ni et ium .huic postremo responderent symphoniaci ἀντιφωνῶντες, seu respondentes voce, istic vero ab organis initium duceretur, cui respondebant psa umorum antiphonae Quibusdam tandem puto, schi Bai0Π, seu dae erraticae nomen datum fuit, ut innueretur, aberrationem ab incepto tono fieri ad abreptionem animi Mavfectuum vehementiam significandam. Dubitat OR 1
q. 43. p. I. Fuit nonnullorum persuasio, cele- Canticum citaque Domini verba sunt S. Au bratas illas antediluvianas columnas ad musicam BROS II prooemi in Ssalmoso sicut ros mollior pertinuisse Nam, inquit Adam de FULDA P. I. descenili e caelo fidem hominum sicut gra- c. 7. Seriptor fee. V. demustea, ante diluvium men imbre quodam gratia spiritalis infudit Duo in duabus columnis per eum IURA L foripta igitur cantica in librii Moysi. tanquam duo fulse dicitur una latericis f altera mar mundi oculi, coelique lumina . totum corpus more propter metum ignis, dilasti Quod peris elui illustrant. At vero DAVin principa- ipsum quidem dos RPHU L. I. Aut Iad. c. et liter Domino ad hoc tinus electus est ut affirmat. dicitque , eas tu terra SVRIae iecus quod in aliis rarum pr3ξ eminere reliquo in opereque permanili Ue Sed vero a filiis SETH disci videtur. in hoc iuge, continuum refulgeret. plinam rerum coelestium, ornatum earum eius Unum canti eum legimus in libres sidiotim , ae- modi columnii inscriptas memorat, quas sunt liqua historiae more decursa, quibus expressa sunt qui An AMO, CAINANI, Non , CHAMO, im gesta maiorum Unumis AIAs canticum scripsit, ABRAHAM . denique alii THUBALI tribue, quo legentium corda mulceret, in reliquis teriarunt: de Ius A nihil uspiam legi. missa a ribili tuba correptionis infromuit Canticumcimus, quae rapud BULAEUM T. Liij soad ei, mes ipsi itidem inimici obiicere potuerunt, Paris. p. IIo. ex Scripto medii aevi referuntur, qui eum Tropter alia dicta usque ad teceni ABRAHAM docuisse quadrivium, id est quatuor funt persecuti Unum DANIEL , unum ΗΑΒΑ- artes, arithmeticam, geometriam, musicam CUC SALOMON ipse DAvi filius licet innumeo astronomiam. ra cantica cecinisse dicatur, mirum tamen, quod Ecclesia receperit. Canticorum Canticum derelia Iam D. CALus dissert. in rati eam Hebraeo quit Irogreditur deinde ad eundem, qui earum Observavit, uspiam in scripturis apparere, ut est , psalmorum librum. notum fuisse apud Hebraeos usum musicae in thea e Vid. Salomon AN ILL veterum imprimistris atque spectaculis, quod etiam apud Graeos Hebraeorum , Toetice musica c. Stephiti. . recentius habetur inventum L MOYN Var. Sae T. II. P. 97o.
32쪽
T' GENΕs de psalmis qui inscripti sunt oratio, οι ἐπιγεγραμμενοι προ υχή, Fors S MAL,Q. inquit, Me psalmi, e Ciantica, nec hymni sunt, sed nuda rationes, orantimas 19. convenientes assectu Se habittidini, nec Ion omnibus, qui e0dem, ac ii, de quia
lui dictum est, mentis assectu sunt Qua de re quidquid sit, celebris apud
i Iudaeos fuit musicae disciplina, coetus etiam rophetarum a In colle DEI erant praeside SAMUEL E coetus rophetarum, Doctorum & discentium, qui crebro filii Prophetarum appellantur. Horum pensum fuit Ciuxta ALΤINGIUM, His A ad Hebr. p. 23. Miliis SMIDiUM, de Cantor Eccl. V. m.
T. p. 2. musicum X e cie .prophetare, Vel hymnos componere in laudem Ei, de qua ibidem erudiebantur Huc omnino spectant verba illa: isti. . . in hac Tenies inc0llam DEI, ubi est sati ΡMi Lisaei No Ru Μ, cum in ressus fueris ibi urbem, obviam habebis ergem Prophetarum descendentium de excelso, Mante eos psalterium X tympanum V tibiam X citharam, ipsosque prophetantes. Ad hunc locum Cum prophetia ait R. aD KIM CHI, illarum, erunt cantica, id celebratione nominis divini Constat etiam cultum Leviticum praecipue psallendo ac canendo constitisse, maXime a DAVID adornatum. Ac quideria Cantores de cantricibus dubitat cum aliis D. ΑΙ ΜΕΤ disp. h in musicam Hebraeorum, an in obsequium templi unquam fuerint.b quod aliis vero haud absimile videtur ex singulis tribubus erant chori nihilominus musicorum singulatim fuerunt instituti atque a DAvIDE coelesti monito, cultui divino testinati , ex familia ΚΑΑΤΗ , GYRso MERARI; quin tamen prohiberentur reliqui Israelita suam iungere vocem levitarum cantu modo in atrio ISRAEL Is consisterent nec penetrarentes in atrium Sacerdotum , miscerenturque Levitis. A S. CLEMENΤ Ale- L. n. andrino exemplum musica simul psallens es prophetans , ponitur Gavi D, ο ρ gum concinne laudans dem resert sacram Hebraeorum musicam
in templo , plerumque Doricum retulisse gravissimum, vetustissimum
IV. Misceli lips. p. 6. De de nusso Pra exem vi, septem constituisse choros meos canen citamento Ebriorum id cpientiam dioiniorem, te ac prie einentes, ipsum subsecutum, dum ar-2 g RsgNMUL de Nolan Hebraeortim, aiter obviam deportaretur Alias inter qua- ubi ab iis seripturae locis exponendii initium tuor millia viginti quatuor numerantur ordines stimi suae prophetiam vi concentus musici per annum distributi. inter quos capita erant pr0phetis contigi Te ' vel 'insinuant, vel 4mr As ΑΡΗ, EMAN IDITHUN D DAvi DBmare Videntur instituti I. Paralip. XXV. I. v. Fuit au- by Vid. Tuo. SCRUDT de elintricibus templi apud tem timerus eorum cum fratribus suis, qui eru-ΓΩC. GOL NUM Thes. ant. Sacr. T. XXXII. diebant canetetim Domini cunei Docfores ducena p. 6ς6 p. 72 Be ardi LAMY di de octogin tu esso. Inter hos CHOMENIAs, in te Levitis cantoribus Idd. D. Lis AT pocii mi gitur . XV. r. et 7 Princeps Levitarum ni Ieriami, templi me, Sect ΙΙ. de cantoribus prophetii praeerat ad praecluendum melodiam : erue S musca templi, D. WALLIstuc de fui quippe alii scipiens o nominantur suis morum titulis inter opera miscellanea p. 96. e. tores CHONENIA . Princeps Propheturam
33쪽
muscae genus, totum fere in spondeis in productioribus syllabis versans. AHEN s R in lal. l. testatur, esse, qui tituluna INV u , super octatam interpretentur cantilenam, cui sunt et toni, seu 9Ari Quod generi diatonico congrueret, Oct toni contento, in quo genere modus Duricus primus censetur ID HARENBERGI Us alios etiam modos musicos, vel in ipsa psalmorum inscriptione invenisse visus est. HOLIUS , ait, dicitur comment se
s, Aijeleth in inscriptione psalmi Davidio XXIJ .s quidlassequi licet dioi
nando. Ionicus autem docatur in epigraphe oda Davidicae LVI Sic g; . . dii Q. etiam Iulius B ARΤo Locius Traci de muscis in strumentis Hebraeorum septena v. 7sa. omnino tonos notat Octavum vero recentiores addidisse. S. CHRYSOs Tomus, EUΤΗYMius, malit S. Ρatres vocem δάψαλμα, seu H D, Sela, passim in psalmis occurrentem, cantus quandam, seu melodiae immutationem designare putant, quod iam ab ORIGE NE uit notatum Utrum autem in T. II. οπ.quit, cuiusdam musicae caritIlenae , aut isthmi immutationem, sui inter '
prelati sunt diapsalma, senserint, aliudve intesiexerinti tuo iudicio uerelinquo. VAN Tl L . Postquam varias de voce ac Sela, seu diopsalam retulisset hi'O' -
opiniones, uana etiam lubdit, X Originatione P o, elle dialonitionem ad must. p. r. tubicinem, ut elatiore sono signum mutand3e melodiae daret Varias a AEriorum sententias disquisitiones de voce Sela vide apud mox citatum Bl. UsoLiNUIM. Quodsi ad modum musicum mutandum pertinuit in Ngero diatonico, convenienter id factum fuisse dici potest, quomodo in Ecclesia christiana secundum octo modos eius generis instituitur cantus est vero singularis melodia psalmi CXlII. In exitu Israel de AEgynto, iri e synagoga repetenda, ad eum modum , quem nun diXimus esse iv et appellatum. salmum hunc Hebra in maxima solemnitate sua ad immolationem agni paschalis singulari cum laetitia decantarunt. Ad eandem etiam originem haud inepte refertur distinctio illa, quae in psalmorum cantu ecclesiastico adhibetur in medio, ac in fine versuum, secundum accen-
inter cantores, unaque Rex DAVID. Cui praeci Uam DRUM ODndi invexit rationem per hympua, nondum aedificato templo, ornatae in cui nos cantica Habet hunc locum apud CoR- tu Levitico musicae claum tribuitur De eo DER1UM Catena tu fata Proem P. X. Dedem singularem affert locum Stephanus Emo Y eodem AvID I AUGUS1iXU , L. XVII de N Var. Sacr. r. II. p. 77. AE HIPPOLYTI Gυ Dei c. I 4 Erat DAVID. inquit , vir tu Portuens clibro ined Bibl. Laurentiauae in Psal canticis eruditus qui harmoniam muscam nouinos L Postmosis tabciplinam. liber pi binorum ari Voluptate , sed deli voluntate dilexerit 3 novam inoexi doctrinam , ' novum institutum eaque D EO Mo, scii verus 1 DEUS, D stica rei cultus DRI Et est elut fecundus liber dissicipsiuae magii. Atiratione ferυierit. Diversorum enim post ΜOsEN. Nam DAvi oraculo 'quq Spi fonorum rationabilis moderatusque conceutus cou- ritu M. D monitus novam rationem psalmodiae cordi variegate compactam bene ordiscitae civita-iradidit Hebraeis, per quam sustulit. S removit is insinuat unitasem. Jum fuerisciorum amo.s institutum, Q no-
34쪽
tuationem carminibus Hebraeorum adiunctam quae duabus aut tribus constant partibus, ut si solito longior esset sententia, prior iterum divider tu par quemadmodum etiamnum fit in nostra psalmodiari alias autem in medio paululum quiescitur, ac in fine respiratur, seu alteri choro incantu antiphon suus per vice versus decantandus relinquitur. Ad quem Ordinem per vices alternatim canendi reserri potest vox ri I, quae in variis Vet Test canticis occurrit veluti EXOd. XV XXXI. um XXI. I.
DORΕΤus titulum f. LXXXVII de chororum ordinibus invicem sibi respondentibus explicant quasi instituto solenni cantu in tabernaculo Dona in sub Avi D etiam cantus responsorius esset frequentatus Titulus est Filiis Chore. Iu Mem. Pro Mahelem , sive in chorea , ut AQUILA, aut per chorum, ut SYMMAc RU vertit, ad resp0ndendum. Responsi autem, inquit THEODOREΤUs, tacite innuit, chororum ordines insicem sibi respondentes Sed tota res haec de psalmorum tituli incerta est perinde ac de Lib. V. - . accentuum usu musico Asaiu Titus in Vindiciu S. Hebr. Scripturae dissentientium rationes solvit Gottite WEREΝsDORppius de Prudentia in
Aeoohiu, Cairti0nibus eccidistillicis adhibenda e Hebra0rum cum Grammaticorum tum musici Magistrorum scriptis constare testatur, apud Iudaeos modernos de accentibus melodiis psalmorum aliarumque cantionum veterii instrumenti Par. g. certi haberi nihil. Et sane, addit, accentus in cantando ab ipsis non attendi, vel hoc unum ar umento est, quod aliter diebus festis maioribus, aliterminoribus canunt, nec tamen mutant accentus. Omnis igitur disciplina de ΕΗRROR UT 1 numeris modisque exspiraUit. Plerique enimvero accentuum hebraicorum usum non solum ad distinctam legendi rationem, sed etiam ad vocum modulationem, chorali nostro cantu haud absimilem, statuunt,
distinguntque accentus grammatico , rhetori COS, musicos, quorum usus
in eo consistat, quod Iudaei in synagogis suis iuXta illos, tanquam musicas intervallorum notas cantillant lectione Mosi sis rophetarum sabbaticas. Et propter harmoniae varietatem etiam variae multiplices sunt accentuum Hebraeorum figurae licet grammaticiis musici coincidant, X-cepto forte decalogo , ut in SS. advertere est ut qua libet dictio sicut melodiam, ita maccentum peculiarem habeat. Id quod Gord . Hic u-T1us in Arte distincte est elidi s interpretandi Scripturum V. est probat, allatis ex ataude Hierosolymitano ac ablonico, aspra item ELi,
Levita, testimoniis, qui unanimi consensu Scripturam secundum accentus lectam raecantatam esse profitentur. Probat idem e duplici vocum quarumdam accentuatione, accentuum servorum multitudine, & hebraicorum accentuum cum Graecorum notis musicis convenientia. Fatetur tamen, musicum
35쪽
musicum accentuum hebraicorum usum vel Xspirasse prorsus, vel ob ingentem Iudaeorum German0rum Polanorum in cantu discrepantiam incertum satis esse Mich. LCK, qui contra Samuel. OHL1UM accentuum hebraicorum usum musicum sing. Dissert defendit, ultro tamen largitur, apiculis istis non designari musicam illam antiquam, quamosis Α- vi Dis tempore sacra cantica decantabantur, statuitque illum cantum magis, ut hodie loquuntur, figuratum cultiorem fuisse, quam rudior ille modulus , quo uice utuntur, solentque, quod praecipuum erat BO FILII argumentum, cantillare te X tum e codice non accentuato respondet autem Ec Rius assuefieri Iudaeo, cura informationis domesticae huic cantillationi ad ductum accentuum adornandae e codice prius accentuato iunctato. Alia est etiam scala a musicalis accentuum Hebraeorum ad mentem REUCH LINI , quam e BZCΚlo afferimus, alia ut 0rum in suis synagogis variatque non solum pro diversis nationibus, sed etiam prout sunt diversi libri sacri, quibus in suis Sacris utuntur Iudaei. Utrumque patete discrepantia Germanorum, Italanum Hispanorum Iudaeorum Melos exhibet . Pet. UARI , Ord. S. BENEDIC Τ , Congregat. S. MAURI in Grammatica hebraea quamVi ea Omnia, quae de musicis accentibus narrant Iudaei, neque a nobis, neque ab ipsi etiam fortasse percipi Xistimet; pro certo autem habeat hodiernorum in orum musicam a veteri, quae Mosis , aut DAVIDI temporibus in usu erat, plane esse diversam. Discrimen cantillationis huiuscemodi Hispanicorum, Italicorum, multicorum Iudaeorum quoque in tabula exhibet . 0. Eapp. MARTINI, quoad ipsos psalmos aliud est quoad accentuum rationem , quo in synagoga utuntur decantando entateuchum, confusi admodum vocibus, ac incon
T. I. Theol. Philol. The fauri p. 63. Uca Lib. II. Parte
36쪽
ς. XLVII. M. dito clamore, secus ac apud Ecclesiasticum de instituto per Avi DEM an tu refertur Et stare fecit cantores contra altare, Min sono eorum dulces P. IV p. 13o fecit modos. In libro CosR quaerit Iudaeus uid vero censes Exsumasne idos muscae peritos fuisse secundum eius modos, an ero non Respondet Cos Ri Tunc temporis citra dubium fuit perfectissima , Nisarie excitans V assciens animos, cui de ea dicitur, quod permoveat M transferat animam ab una proprietate offectuo ad alteram. isod hodie de ea scitur, nihil est ad comparationem eius, quod olim fuit quia hodie contemptibilis reddita es, dum ei operum dant ancillae illi mi quique homines. Proinde descendit se decidit a dignitate sua, sicut vos ea excidistis Ce
te apud nos synagogas intrantibus, non idem , quod . MARTE NI , socio DuRANDO, qui adhuc superstes id mihi est contestatus, Carpentoraci accidit, atque in itinere suo litterario reserunt, In conventibus suis, aiunt,. a a psalmos hebraice canam eleg anti cantu Cantur nobis fecimus a pueris Iu DR is, qui nos extra nos rapiebant. Tractatus de Musica veterum H hraeorum excerptus e schille Hag Bibborim nunc primum a l. GOLi NoΡ. II. Vol. XXXI. Thes. Eccles . X Hebraico latine redditus docet p. XIV. quomodo Hebraei itiam musicum concentum pluribus socibus edanti Ρsalmos, quos singulis diebus, ac festivitatibus canerent in suis synagogis,. Thmpli se LIGΗΤFoo designat. Quomodo autem alia etiam promiscue iam lini
πις ς cantarint praeter psalmos, ALΡHONSUS de amora in sua grammatica re-,bi, fert quinque Videlicet libros MOYSIs, δε alias historias sacras, tono duuήια ci, pleno , prophetias accentu rudi severo, psalmo tono gravi, qui ad extasin ac contemplationem adducebat, proverbia melodia animos facile subeunte Ecclesiasten tono serio, ac severo, Canticum canticorum hi
lari cantare solitos fuisse Sub anathemate vetitum erat musicis mutare modos, quod fulmen erat synagogae. Refert D FLEustius, qui de hac re scripsit, se vidisse fragmentum cum notis musicis antiquis Cantu maxime harmonico SUI DI fides, perierunt veteres notae Hebraeorum AR-c AD 1, imperante. Vestigia veteris musicae lavit ae d. h. SPEiDEN Lius secundum voces suas distincte diversas , O nos, notas, moderationem ordinis seu numeros repetitiones scrutatus est Facit huc itiam Solomonis 3 AN ILL liberi iam citatus, quaeque magna
contentiones disputata sunt metrica psalmorum conscriptione, ac poesi Hebraorum, cum qua vetu eorum musica intercidisse visa est.
37쪽
A MUNDI ET ECCLESIAE ORIGINE C. I.
diplamatici, de veteri etiam musica Hebraeorum aliquid sperare licet, qua apud iudaeos unacum templi excidio in eorum dispersione periit ut Ostulantibus, quod in psalmo CXXXVI habetur 'mnum cantate nobis de canticis Sion; quod sequitur solum reponere possint Il0nuod cantabiamus cauticum Domini in terra aliena ac potius in nostra psalmodia, nostrisque in ecclesiis, quam eorum synagogis avitus cantu Hebra0THm secun Ρ6esi Ηedum nativo generis diatonici antiquis imi modo quaeri possit Veteres morum plerique Ios EPH Us qui Mo YsΕ composuisse ἐν ἐξα-τρω τονω. DAVIDEM L. V. sis .
trimetro, te Xametro versu, instrumentisque musicis comparatis docuisse Le sua. c. 16. vitas ad pulsum eorum laudes DE decantare perhibet PHILO S. HIERONY g VII. e. ΜUs, Cum recentioribus non paucis, tum Rabbinis, cum Christianis Docto 'ααribus VΑΤΑ ΗΕ Ο Theodoro HERBERΤ GOMARO MEI BONI m iri aut rhyimi rationem in psalmis, in canticis hebraicis veteris Testamenti statuunt; alii vero veluti DPusinus EUGUBINU , SCALIGER , CAPELLUS, LOESCHERUS, HILLIGERUS, CALMETU hoc negant, naturainque poeseos hebraica in Oratione vehementi, inCitata , gravi, luminibus Verborum sententiarumque conspersa, atque m stilo potius, quam syllabarum numero ponunt,
uti laudatus CALMEΤus in singulari ii stertatione probat de poesi veterum
Hebraeorum talem ante Os E apud Iudaeorum maiores, tum apud Graec0S, testibus D EMos ΤΗΕΝ , DIOGENE Laerti , ac CLEMENTE Alexandrino,
apud Iutitos sequentibus temporibus in usu fuisse, ut nihil artis ei inesse cognosci possit a). IV. Instrumenta varia musica in sacris Iudaicis suis se adhibita, ubi Etiam in tare non licet, sed non eque ante Αv1DEM SALOMONEM. De DAvi DO ' '
a , Vera igiti iri eum Er. OgsCHER A. Gob. Alterum dicitur tintis, non quem antea I ILLIGERUS de psalmorum, hymnorum, atque removimus sed e SUI DIE descriptione , odarum discrimine loquitur genuina car lodia , seu accommodatio ac musicam, ut potueminum sacrorum imprimis Hebrinorum in rint illa earmini cantari, quibusdam syllabis doles, quantum adhuc penetrare licuit, in tri tarde aliis breviter pronunciatis , licet moribus consistit momentis quorum prius est, ut sint sua tales natura . de cuius harmoniae, villam brevibus constent membris , quae per accentus mox inquiremus ordine nobis hodie , Ob an- maiores distinctivo , illa tim athnahhum , liquam Hebraeorum musicam deperditam, paruari mei cum monacho um , ad sensum scopo, teκ- aut nihil certi constat Tertium denique ca tui Maxime congruum eruendum , indicantur minis braci momentum est stγlus poeticus Q.
38쪽
in Differt de muscis Insi timentis Hebra0rmn P alium vero usum demon- si rat Ana et o 111 ANU in libro miscellari. Memorantur instrumenta musica
o . XXXI. idus , sed alia quam cultus divini occasione. Cur , aiebat ad Acos LΑ-α8. BAN norante me fletere voluist, me indicare mihi, ut prosequerer te
tz0tetera Movs E adinvenit ad convocandum populum, quae qualis fuerit Lb. III su QOSEPHUS Uarrat dini Pirit alitem, inquit, modum tubae ex arDento factae,
tiq. Iud quae est huiusmodi, Ion itudinem habens pene cubiti es autem an usu fida Calam capacior, praebens latitudinem, quae conet eniat ori ad susceptionem spiritus, Melasio ton vicina , quae hebraica lin ua scatur s0sRΑ. Onspicua est Roma eius forma in arcu triuimphali VESPASIANI apud AN ILL,&alibi typis aeneis expressa. Sed tuba haec etiam, postquam instrumentorum musicorum varia genera in sacris Leviticis sunt introducta, usui inter cantandum non fuit, haud dubie ob sortem nimis clangorem , ne sensum verborum obrueret. Fuerunt tamen adhibitae tubae, dum cantores respirarent. Quod genus quoddam erat alternae musicae apud Hebraeos, quam VO-ce ut iam diximus, notabant a respondendo, seu alternando, ut hodieque haud raro fit in sacris nostris, interludente praesertim organo. At et-
iam, unacum voce, alia instrumenta componebantur quod genu nausim
ἰλλ castra es, ne ina vocatur. Inscriptionem psalmorum ' Cuz I super
A T. VI. OdiaNam Chaldaeus interpres , ABENES RA, R. Salamo ARCHI, de instrumento seu cithara Octo chordarum interpretantur , quemadmodum titulum psalmorum citata et , sunt, qui accipiendum putent de instrumento se chordarum. Alii tamen putant scheminith v t vocem esse, quae cum altera consonabat, C, , alam0t dicta, sic virginalis, ut vocem altiorem, ac suaviorem in diapassu designet unde altera gravis virilis dici posset. Sed melius ipsis instrumentis, hoc posito , applicetur, quae consonarent cum vocibus virilibus quippe ante annum vigesimum locus non erat inter cantores in diapason , seu octava consonantia. Quod timidius dixerim de altero illo titulo dirui u ut de diphonia per sexta consonantiam accipiatur. Incertum enim est, an eiusmodi symphonia in usu fuerint apud veteres. De qua re D. BURΕΤΤΕ alii scripserunt. Id certum est, Varia instrumenta musica apud Hebraeos in templo obtinuisse, qualia in variis sal - suis mi Uaemorantur, praZsertim penultim in putatque S CHRYsosΤoMUs, homilia XLIX. in illum psalmum cum choro S patrum, hoc carnali, cras , ad idololatriam prono genio fuisse indultum. Multi e recentioribus eiusmodi instrumenta descripserunt, ut Chri) Ε1DL1NG1us Mich. Henr REI NARD de Hebraeorum instrumentis musicis, ac inter alios D. Α ΜΕΤ singulari dissertatione de Musca Veterum, imprimis Hebraorum magnusque numeru initur
39쪽
instrumentorum hebraicorum a Scriptoribus Iudaicis , e quibus quatuordecim pro spuriis habet laudatus CALMEΤ. In tres mutem distinguidi classes instrumenta musica genuina. Prima est fidium, seu nervorum secunda tibiarum tertia tympanorum; quae singula in tabula typis peneis Xpressa X-hibet. Nihil celebrius esse potuit solemni arc e deductione, iubente DAVID 1.PisoLXV. Principibus Levitarum, ut con siluerent de fratrilis suis cantores in org anis mrscorum nablis idelicet, O bri Imbalis, ut resonaret in ex edissonitus Letitiae. Erant in primo ordine cantores HEMAN, AsAPH U ET HANin cymbalis aeneis concrepantes in secundo Ordine ZACHARIAS, PUMATH Α-
ΤΠ1Αs cum uisci illi in nablis arcana cantabant; hi in citharis pro octava pcanebant epinicion . . . Unidersusque Is RAEL deducebant arcam foederis Domini in iubilo S in sonitu buccinae, o tubis, U Imbalis, Mnablis,
citharis concrepantes Sequenti capite singillatim enarratur , quibus quique tractandis musicis instrumentis addicerentur in ministerio arcae. Et iap. XXV. I. I itur Avi mire ratus exercitus se reBaverunt in inserium libue AsΑΡΗ HEMAN, O' ID 11 11υ qui prophetarent in citharis,
ς' psalteriis, ῆξ' cymbalis , secundum numerum suum dedicato sibi moi se;
Cientes Discimus autem e veteri Una, nunquam minus, quam duodecim , qui re totidem , qui instrumentis canerent, fuisse. Eus ΕΗ1UDO aplura instrumenta recensens musica ad psalmorum Cantum adhibita, Vocem Ast Diapsal- diu alma additam putat, quando silerent instrumenta Ilios vero usus ' eius vocis designat 1 1GENE si , nec Xistimat ad omnes psalmos usum in b strumentorum fui si e , iuXt psalmorum inscriptiones. Hic rememoranda est, quam paulo antea retulimus, opinio, Sela , seu dia alma esse notam pro tibicine, ad signum elatiore sono edendum , pro mutatione melodiae. Cum eXcidio templi cessavit etiam instrumentorum musicorum apud Iuda0 usUS,
pos in psalm prooem . . cle diapsalinate stabant in conspecti sanctuarii Domini, laudantes Dominum universorum : unus quidem cymbala, alius vero psalterium, alius sides, alius huccinam, alius citharam habens; quorum medius stabat DAVID; atque hoc modo cantica auspicabantur, tenentes in manibus stiri modi instrumenta, unusquisque Spiritu Sanct motu DEUM collaudabat, omnesque psallenti Decinebant ALLELUIA. Quomodo autem Spiritus Sancti gratia ad breve tempus cessabat, instrinnentis deinde minime m0tis, tune , uti par est, vocem istam diapsalma scribebant.
B se In psalmis inquit ORIGEME , Tom. I. pag. ret o qui habent dii fulmata , AQUILA
pro diapsalinate vertit cantioum, quinta autem editio iugiter. orro iuxta nostra eXemplaria SYΜΜACHUM , quando musicae cuiusdam melodiae , mrythmi sitivitatio, videtur apposita di psalmatis nota Saepissime vero D sensus mutati est in diapsalmatis , interdum, personae. Existimabit forte quispiniri eos, qui psalmorum 110mine inscripti sunt, pulsatione instrumenti musici, quod vocatur psalterium, restitatos fuisse ;sed qu0niam secundum AQUILAM per totum librum, in quibuscunque secundum LXX. salinus inscribitur, in iis modulatio editur, secundum
vero SYMMACHUM de vel canticum idcirco necessario haec annotavimus, ne quis putaret permulticum instrumentum omnes , qui apud nos psalmorum nomine inscribuntur, cantatos fulse
40쪽
I L. I. ME ORTU ET PROGRESSU MUSICAE
nisi quod subinde artem quandam sonandi tripudiandi eXerceant, de qua
m-9 p- ψ Romae in libro diet et f. Cameralium Xtat facultas a Cardinali Camerario nonnullis Hebraeis concelsa. Μuste inSa V. S. CLEMEN ADXaΠdrinus admonitionem ad Graecos , seu ad Generi Gζnti tes, Xorsus ab AMPHION Thebano, AR1ON Methymnaeo , Thracioque
Sophista RΡ go , mihi itaque sidentifr, concludit, Thraeius ille ORPHEUS, se Thebanus X Meth 'miraeus, Diri, n0u viri, sed deceptores fuisse, qui
praetextu muscae, vitae perniciem asserentes artiscios quibusdam prasiliis ad Corruptelas daemonitice incitantes. probra or iis celebrantes luctus tu Deorum cantica traducentes, primi deduxere homines ad idola atque apiadibus, e lienis, hoc yssimulacris S adumbrationibus Bresem entis excia
tuet ere consuetudinem: illam sere et Ichram libertatem eorum , qui sub coelo Uitam e erunt, canticis carminibus in extremam redientes servitistem. Qua de re quidquid sit, multorum certe opinione in templis, sacrisque De O- rum coepit musica Ni si grata esset immortalibus Diis mimica, profectri, in- Dedis t. quit CENSORINUM, em tibiceu omnibtis supplicationibus in suoris aedibus c. - adhiberet tir Hinc mussica ab HORAT 1 vocatur amica templo. Et thure,1 o. dibus iuvat placare . . . cu sodes Numidae Deos. Maximo TYRI Socia si S m. α1 risci0rum dicitur. E ARIsΤIDE Uuintil. Milica certe, inquit disini Ο- g nil senerationes ornantur; fesa item propria urbiumque celebres conveH-tus exultant. Nec ipse ad templa accessus vacabat musica, quando prof0di0uCod. 39. hymnus dicebatur, teste PROCLo in Chresomathia apud ΡΗΟΤ1UM: Cum ad I. VII de ct as, aut templa CCederent O in recessu ad tibiam canebatur. ΡΕΑΤΟΙ. Recti imum fore, ait, si hymni laudes E precibus mixte CHIIantur. uod XJRoc o in 1MRUM, REI 1 D intelligimus, apud agano preceS canti Ones coniungi solebant, in utraeque interdum statae, ac immutabiles in templorum parietibus, ac tabulis consignatae adhibebantur. MENANDRO Rhetori est μνος, - θέον, Canticum ad Deum. das, seu carmina in Deorum pariter, meroum laudes canebant. Carmina pia in antiquis inscriptionibus hymnos HOMER denotant Cuius hymnum in Apollinem memorat THUCYD1DΕs a TAUCIDI D vero dissentit ΑΤΗΕΝRUs Quemque ΡΑUsΑΝ1Αs eidem HOMER tribuit in Cererem, haud immerito eidem abiudicatur Cuiusmodi etiam qualiacunque sunt, Censeri possunt privatae religionis veluti XENOPHON in AGEsILA memorat, numquam eum desiisse proferre hymnos instrumentis musicis ut aliquid dicamus, eorum divinam originem sic diva virgo apud Martiamfm CAPELLAM Xposuit Nam,
inquit, de repudie hos per deliacam citharam demon stravi tibiae per Tria sis tonidam nostri omitem Marsyamque odium sonuerunt Calamos Mariandiani