장음표시 사용
51쪽
nia. Inter quos Luc1ΑNus quem passim ad TRAIANI tempora reserunt vel si quis alius dialogi qui Philopatris mors inscribitur, auctor, Christianos C villatur, ad hymnos tota nocte decantandos vigilantes ε ι παννυ , ους μν*δίας ἀγρυπνῆντες. Dicebant enim , inquit, soles decem ieiuni absque cibo perse-zerabimus S ad hymno tota nocte decantandos litantes , talia somniamus. Tangit calamitates belli, ac terrae motus ingentis, qua Antiochia concussa est, ut a Christianis fuerat praedictum. Nisi tamen hoc ipsum aetatis non paulo posterioris sit indicium, ut contra EsNERUM, R LANRo-ZIUM propugnat os ΗΕMIUS in observat. Sacris, circa Nicani Concilii tempora conscriptum esse dialogum , e ipsa phrasi intelligi. Nihil vero alias est in hoc dialogo, quod non respondeat genio, dictioni, rebusque ac modo tractandi LUCIANO familiari. Memorat, qui faceret, praeiretque precem a
nicam intelligit. Sunt tamen, qui haec omnia nequaquam de Christianis intelligenda velint Luculenter vero LINIUS sub TRAIANO, nimirum circa exordia saeculi secundi, ex ore Christianorum , a fide deficientium refert: rmabant autem, inquit, hane fuisse summam culpa sua, et erroris quod essent soliti sato die ante lucem convenire , carmenque Chroto, qua iDEO, dicere secum invicem. TERΤULLIANUS rem eandem enArrat, C etiam UsEBI Us. LINI Us secundus, inquit TERTULLIANUS, Cum pr0Uinciamrgeret, damnatis quibusdam chrisianis, quibusdam gradu pulses, ipsa tamen multitudine perturbatus , quid de caeter a eret, consuluit tunc TRAIANUM imperatorem ligans , praeter oblinationem non sacri undi, nihil aliud se de Sacramentis eorum comperiste, quum coetus antelucanos ad canendum CHRI-sΤΟ , ut DL O. Quibus verbis declaratur, carmen CHRISTO dicere apud PLINIUM idem esse, ac canere CHRISΤo. Sic UsEBI Us idem referens, τον χοιςον - θεὼ μνειν Chris tanquam DEO canere interpretatur. VIR-G1L1υ de Agricolis hymnum Cereri canentibus Geor . ait: Neque ante Falcem maturis quisquam suppouit risis itum Cereri torta redimitus tempora quercu De motus incompbitos se carmina dicat.
Pars pedibus plaudunt, choreas V carmina dicunt.
52쪽
Unde palam est carmen Dere amplius aliquid esse quam orationem, ir a ce fundere , ut HuP. GRoΤio est visum Annot ad Ephes. V. 9. a De psalmis, VII. Sed nos tutius rem ex ipsis auctoribus christianis illustrabimus dein-h U' ceps , telam exors ab ipsis Scripturis sanctis Sine dubitatiune, inquit S.
cepta ap6sto AUGUSTINUS, faciendum egi maxime id, quod etiam de scripturis de fenditiς - stes, sicut de omnis, S psalmis canendis, cum G ipsis Domini, M AE. postolorum habeamus documenta, V exempla, praecepta IACOBUS in
Lae. V. 13. sua epistola Xpresse orationem a psalmodia distinguit Tristatur quis ve-,irum oret aequo animo es ballat Passim apud D. AULUM de hac re fit menti ut tamen potistinium, quo animatur oratio, ac psalmodia, id 1 cor. XIV. inculcet, Orabo spiritu, scribit ad Corinthios, orabo mente: bullam pia
Ai ritu, psallam 'mente. Ad Ephes1os Implemini Spiritu Sancto , laquentes vobismetipse in psalmis . hymnis, X canticis spiritualibus , cantantes obl. H. is psallentes iu 0rdibus vestris Domino. sit ad Colostenses Do entes Moommunentes Dosmetipsos in psalmis hymni se canticis spiritualibus ingratia, cantantes in cordibus Uri DLO tertinent e tum ad fidelium in concinendis si laudibus officium . cum maXime ad astorum curam, ut suas Oves instruerent, commonerent in psalmis, hymnis, canticis spiritualibus. Singularem dissertationem philologicam de psalmorasm, hymn0M. 7ao. rum atque odarum sacramim discrimine edidit Wittenber ae JDan. Zach. HILLIGERUS quae inserta etiam legitur Irim secundo Thesaur. 6B. Differt Theol phil. ubi varias veterum recentiorum Xaminat interpretationes psalmorum, hymnorum, canticorum spiritualium iuYta D. ΡΑULUM Ac primo quidem Io. CLERICI in notis ad HAMMONDI N. . sen-Gb V. 39. tentiam, nullum plane attendisse discrimen Apostolum, sed tribus verbis idem significasse , refutat . a. Secto. II. IXamina deinde . . nonnullorum Gracorum ΡΡ discrimen ab X cellentia diversorum subiectorum petitum tum g q. distinctionem ab inscriptionibus psalmorum Avi Dis derivatam . . differentiam ab argumento, materia. l. s. distinguendi rationem a forma diversa explodit ac si essent psalmi cantiones metricae cum instrumentis, e quibus emune ψαλ ψιον hymni cantica laudes DEI praesertim continentia, sive sola
lingua, atque sonora voce edita, sive adhibito instrumentorum musicorum concentu Odae denique succincta cantica, non tantum laudes, sed Xhortationes etiam alia res sacras complectentia, voce tantum lingua decantata. . . denique a recentioribus quibusdam excogitatam distinctionem modo elaborandi diverso reiicit, ut censeantur psalmi illa carmina AVI- Dis aliorum cuiusvis argumenti: hymni extemporales si laudes Ἐκ occasione natae, nullisque numeris adstrictae . cuius generis sint EBORAE,
53쪽
A NUNDI ET ECCLESIAE ORIGINE. G. I. 23
ANNAE , ACHARIAE , MARIAE Apostolorum is, qui Xtat Acy. XVJ et s. Odae tandem praemeditata carmina, magis e arte elaborata, sub angustiori forma, quam psalmi hymni. Ipse tandem optimam eam D. PAULI interpretationem censet, ut per psalmos ea intelligantur carmina, quae in libro psalmorum ab EsDR in ordinem redacto reperiantur per hymno reliquae δεόπνευς οι cantiones in veteri, novo est occurrentes da demum sacra Ecclesiastica a privatis, iisque viris elaborata cantica, X tra scripturae canonem in DEI, eiusque beneficiorum memoriam, ac laudem pro affectu decantata Chrisoph. OLFgio autem in curis philologicis ad haec D PAULI loca optime illi agere videntur , qui causam hanc per defectum monumentorum antiquitatis ecclesiasticae in hoc quidem capite vi confici posse arbitrantur, atque de Apostolum diversa canticorum nomina ideo adhibuisse censent, ut Omnia, quae tunc in publico privato DE cultu recepta erant, comprehenderet. Neque vero . ΡΑUL sententia tota deflecti in sensum allegoricum, seu mysticum debet, inde quod uia πνευμ κιες CantiCa spiritualia nominet puto, ut a profanis, ti gentilium dis, quibus assueti erant, revocaret, id Apostolum egisse. Quam in rem singularem e X-plicationem H1LLIGE Rus affert de psalmorum, hymn. modar fac discrimine Pal. r. Tandem, inquit, non errabimus , s dicemus , per das sacras ab He
παιῶνας, id genus alia sacris aeque ac profanis scriptoribus, alias dictas, notari Carmina, n0n οπνευὶ οι, aut eximi plane Spiritus divini insinctu conscripta, sed ecclesasica b. e. a Piris pietate, ξ' 0rtim, itaque sancitia monia 677spicuis, tam sub antiquo, quam novo foedere cum studio sit utari elaborata, X in El, huiusque benesciorum memoriam, a honorem pie decantata. Vehementer quidem sentimur, ni lis ing enii, ac doctrinae reconditae principibus, plura quoqtie literis divinitus conse nata appellari das, prout iam supra nostro praestruximus instituto; AULI tumen scopum, cum has scriberet, des is intuentes oculis, non possumus non fateri, ipsum illum ad illa habuisse respectum. Ouid enim cutis esset, cur ὐδὰς, 0C addita, πνευμ ιετικὰς restring eret, si per illas divinitus inspiratas, iudicare vellet, quas ex sui interna, ac propria indole esse sacras, consa inter omnes Z imm itur antecedentibus canticorum speciebus hanc imitationem non adiun at, sed ad sulam tertium ista referat, quam facillime ex emco HUCere licet, carmina, humana industria adhibita a Diris spectatis, F commemorabili pietate cogniatis Iab0rata per αδὰς jνευ τ ὰς innui. Etsi promiscue vero etiam deinceps huiusmodi nomina sumta sint. Veluti apud FUSEBIUM quidam Cri- , V. R.
54쪽
hus ab initio scripta sunt, Cerbum DEM 1se Chrotum X ΕΓΜ, tota hymnorum suorum laude concelebrant. Hippo LYTUS, vel quisquis est auctor orationis de consummatione sciculi circa finem ινον, ψαλμους , ω ς πνευματικοὶ commemorans, ad D. AULUM respeXisse videtur, ινον seu laudem
pro hymno ponens passim sancti Patres non solum in commentariis laudatos D. Αυ1 1 loco illustrant, sed aliis etiam occasionibus, quis, 'uali e apostolica institutione ac praeceptis fuerit, in conventibus christianis ab ipso Ecclesiae exordio cantus, docent, tempore, loco, modo , UemΡLIN1 Us ex ore Christianorum designavit apertissime vero Eus ΕΗ ius discrimen canticorum spiritualium novi testamenti designat, ab apparatu instrumentorum musicorum veteris Testamenti a . Postquam etiam sensum litteralem, usumque christianum Yplicavit, spiritualem consectatur ad rationem cultus christiani demonstrandam; ut non solum oris, sed cordis potissimum officium in psalmis, hymnis .canticis spiritualibus impleatur. Idem S. AMBROSIUS , CHRYSO STOMUS, THEODORETUS alii interpretes in verbis Apostoli sunt prosecuti, qua ratione non ore tantum, sed in cordibus suis, ac spiritu, mente Christianos fallere, canere deceat in publicis E Clesiae conventibus, quod suos monet ad eadem alludens Apostoli verba S. GAUDEN 11 Us Brixiensue Sollicite convenit ad Ecclesiam rationibus , I
mnis, O canticis spiritualibus nobiscum sigilanter incumbite. Haeo sint otii vestri
Spiritu, non littera: Viventi salteri cithara animata , spiritualibusque canticis hymnum effundimus. Omni quippe instrumento musicoaeceptior D suavior si fuerit CHRISTI populorum concentus, quo in omnibus ΕΙ Εcclesiis una mente , uia affectu, pari consensu, una sententia fidei, pietatis, una voce, melos in psalmo cliis emittimus. Huiusmodi igitur psalmodiis, citharis spiritualibus uti consuevimus : quia id docet Apost0lus his verbis Psalmis, ου canticis, muis spiriti alibus. lia item ratione cithara fuerit totum corpuS, cuius motibus, operibus anima condecentem hymnum Eo emittit. Psalterium autem decem chordarum Spiritus Sancti cultu est, per quinque corporis sensu per totidem animae virtutes exhibitus quae his declarat idem Apostolusci rubo piritu, orabo antem, men- te ullam spiritu, fusium, mente. Ilassi scilicet mens etiam motus suos habeat, quibus pulsat corpus Spiritus item proprios b- tineat motus, quibus ranimam movet.
minica die gratiarum actiones Domino reddimus ubique terrarum in Ecclesiis eius congregati. Cum autem per confessionem progressum, augmentum acceperimus, tum iubemur sallere ad meliorem animae statum provecti aucti Vero, ac meliores effecti, haec aliis annunciare, a eos, qui ad nos pr0Xime accedunt, misericordias DEI d0cere praecipimur : atque id agere matutinis horis . te porro iubet scriptura peragere primo diluculo , postquam animas , corpora nostra nocturno tempore sancta, in sordibus quibusque pura serVaverimus, pietati S-que veritatem , repetita nocturnis horis cultus
DEI memoria, susceperimus. Olim quidem, cum populi e circumcisione per symbola, figuras DEUM colerent, non incongruum erat, per psalteria, citharas, hymnos Eo emittere, idque die Sabbati praestare , otium nempe solventes, in hoc legem Sabbati transgredientes. Nos vero Iudamm in abscondito servantes secundum illud Apostoli dictum Nou nim, qui in manifes Ludinus est , neque cive in munimeso in carne est circumciso sed qui n
55쪽
Vestri opera quibus debitum reddentes Christo Domino famulatum, mercedem vitae aeternae consequi ab ipso positis uin' privata domus haec otia christiana idem esse vult, Sit domus Christunt ac baptizati 0minis immunis a si M. VITTchoro diaboli, it plane humana, V hospitalis orationibus sanctificetur is
duis, fulmis, Inmis, canticisque spiritualibus frequentetur Abducere, atque absterrere vult Christianos a profanis cantibus, praesertim in Conviviis: Ubi, inquit, bra sonat, ' tibia ubi omnia po remo enera Πj 0rum iΠ RAI. ter cymbala saltantium oncrepant. Idem passim S. CLEMEN Alexandrinus in suolsedagogo, S. CHRYsos TOMUM, Malii, fideles Commonuerunt ut suo loco postea dicemus, quae fuerint Christianorum Iudi, in canendis privatim psalmis, ac DR laudibus , etiam in conviviis, praestertim ante, post cibum in gratiarum actionem. Idem argumentum . AULI est incitato ad Ephes V. loco , ut ebrietatem devitent Sed implemini, inquit,
Spiritu Sancto, loquentes vobismet sue in psalmis , hymni anticis spiria
tualibus, nempe ut a profanis, pro more gentilitio, abstineant canticis, sacra, seu spiritualia prosequantur, nec non psalmo S, quorum ConstanS, Cindubitata est notio e sacra scriptura hymnos item in E laudem canant, sive a go inspiratis hominibus in scriptura, sive etiam ab aliis piis homunibus compositOS.
VIII. Atque ad hoc unis T Dominio Apostolorum in ultima Coena Exempla ex exemplum praesto est, quod MATTHAE XXVI. o. Α c XIV. 6. me ὀψxip VIR moratur, CH RisΤUM hymno dicto eXiisse in montem Oliveti. S. AUGUsΤINUM CEREΤuius piscopus consuluit de quibusdam scripturis, quibus utebantur Priscidiansae, quas inter erat hymnus quidam , quem CHRIsTUs post Coenam dixerit. Habentur ibi excerpta quzedam ex libris Priscilliani starum de hymno illo X. gr. Solvere Pol suis vola Samare Pola, falsari c. In sensum verborum inquirit ibi Sanctus AUGUSTINUM, Ahisar. quae postea afferemus. PAULUs ui Pens Episcopus psalmodiam fuisse putat, quam Iudaei canunt hac ipsa nocte, post comestum agnum paschalem, VO-caturque ab eis delatu ag nus, et magnum ruri in ueri nimirum a salmis, quorum initium est ri. Alii putant, canticum hoc conflatum esse
exis CXII. vel CXIII. quinque stibsequentibus inlaschate dici solitis apud
Iudae0s, quos censent a CHRISTO cantatos. Alii persuasum est, hymnum hunc fuisse preces illas Iudaicas, quae adhuc hebraice apud quosdam scriptores leguntur, ut AMELOTI Us in hunc MATTHAEI locum annotavit. Reperitur etiam inrituali Iudaeorum libro precatio eiusmodi, quam dignior inter Commensales
poculum in manu tenens elata voce pronunciare iubetur Gratias Pa-mus fio pro bonis nobis collatis Et astantes respondeant Laus DEO, qui MARΤ GERBERT DE MUSic Ecc L. L. I. D nos
56쪽
26 L. I. ME ORTU ET PROGRESSU USICAE
nos bonis sicis enutrivit c. Sed, ait GROTI Us in eum ΑΤΤΗΙΕ locum, sicut ad veterem gratiarum actionem 11R1sΤus novam addidit, suo instituto
cong ruentem , ita te omno fecisse credibile es a forte ea ipsa hymni in
nr0dum dixit CARIs Τυ , quae apud IOANNEM c. XVIL DBimus. Nam sol hant pro re nata ex temp0r hymn0S , qu0s Ῥί P0Cant, ofΠΠdPr HEBRAE 1 nlulli numeris adfriston, qualia sunt carmina DEBORAE , ANNAE , Α- CHARIAE , MARIAE , IUDAEORUM 2 Machab. X. 38. X hymnus ille Christanorum, qui extat Actor. IV. CAROLUM M. res hi e perpleXum tenuit, ea-0. 1o6. que de re ad AI CUINUM scripsit Propter hoc, verba eius sunt, sumus
non mediocri stipore percus, cur tantae dulcedinis hymnus , vel ab ipso Domino, de s a discipulis , in praesentia tamen Domini dictus, ab L an elisis omnibus f praetermissus. ALCU1ΝUs eos refutans, qui psalmum fuisse volunt, canticum illud a reliquis Evangelistis praetermissum, apud IOANNEM conficere putat partem sermonis ab illis verbis Pater venit hora, clarisca Filium tuum, usque ut dilectio, qua dilexis me, in ipsist, Me o in ipsis. Is es dimitus sacrati simus se pulcherrimus cunctis pernecesbarius credentibus, sunt verba ALCUINI , quem peracto condidi0, a ua dulcedine, 'admirabili suavitate praesentibus sui discipulis decantavit. Consentit cum
ALCU1N H. GRO1 1US , ac si1 CHRISTUS ipse hunc, ut novum a se conse-C. XVII. ctum, cecinerit, Cuius contenta apud IOANNEM legi possent H1LL1GERO Tog. . in Differt de psalmorum, Omirorum, modarum sacrarum discrimine obstare videtur concentus Apostolorum , uno , eodemque tempore factus, qui, si cantilena nova ipsisque ignota fuisset, nullatenus coniungi po- pag. 614. tuisset, mavult de sententiae IDan. BUXΤoRFF11 in Lex. almud Rabb. adhaerere , qua hymnum hunc paschalem , septem psalmos a sal CXII ad
ps CXVIII. Hebros , sdita dictos, comprehendisse , rectius statuitur.
Ibin XVII. Id tamen dici potest, CHRISTI orationem haud abludere ab aliis eiusmodi evangelicis canticis numero haud adstrictis, quorum iugis est in Ecclesia usus , cum psalmis Canticis veteris Testamenti NICΕΤ1us in tra-ΘPH. I. statu de psalmodiae bono apud ACHERIUM totus fere versatur in hymno-2. J' ' graphorum .psalmistae piis depraedicando studiis primum e veteri Testamento, deinde e novo imprimis CHRiSTI ipsius exemplo Sancti PatreSa se Cum inquit c. res Xigat id novo te lauilem sonuit exercitus Angelorum s Gloria iustamento aliqua ad veterum confirmationem, excelsis DEO, in terra a hominibus bovis ad vestram instructionem alebere proferri Er voluntutis Annuneiantes tueri in demplo. λgo invenies primum ZACHARIAM, patrem magni sanna Filio DAVID clamaverunt nec Pharisaeis Ioa NMis post longum illini silentium, in hymni livores strepenti huc Dominus ira innocenti uinvice prophetasse P nec ELISABETH diu sterilis, clausit, seci potius aperuit dicens eis : Non le- edito promissione filio , DEUM des ipsa a gisis criptum, ex ore infantium lacientium mina magnificare cessavit nato in terris CHosa perfecisti lutidem Et si isti lucuerint. lapide;
57쪽
Patres Yemplum AR 1s1 cum Apostolis Xtollunt vehementer, MCommendant ibi ummatis, inquit S. HILARi Us , uiser, is diSinorum γ' eriurum o Mutth. virtutibus, audi0 9 exultatione communi in coeloiem loriam esseruntur. - Α - Quo innuit, non vulgari aut communi voce haec fuisse transacta CHRY boni. XXV SOST ONUS, idem CHRIs Τ cum Apostolis, ne putes ad solum CuR1sΤum in
id pertinuisse, depraedicat Xemplum: Consedera, inquit, quum sacras illas coenas spinosi accipiebant, quid tum faciebant Z Nonne in preces convert bantur, F hymnos Et in ΑΤΤΗAEUM, nos ad idem provocat Xemplum μηωι Gratias, inquit, Pit, Ueaquam dedit, hymnum cecinit, ut 0s Π0que smiliter a Iumus AU*usΤ1Nuri ad idem alludentem Xemplum, M. PAULI praeceptum paulo ante audivimus, iisdemque fere Concilium Toletanum IV verbis: De hymnis etiam canendis, F Salvatoris, Uolarum odii. UT habemus exemplum nam Dominus Dinnum dixisse perhibetur, MΑΤΤΗT L an elisa sanie sit hymno dicto exierunt in montem Oliveti. Et Aurus sposolus ad Ephesos scripsi dicens, Implemini Spiritu, loquentes vos in psalmis hymni canticis spiritualibus. It Rhabanus MAURus Itaque S in hymnis, S psalmis canendis non solum Prophetarum, De rasti sed etiam ipsus Domini, F spo stolorum habemus exemplum, V praceptu
de hac re titilia ad movendum pie animum infaminandum divina dialectionis assectum Si ni autem disini omni sunt in eni humano C0m-p0 siti. HuP. GROTII paulo ante attulimus observationem de hymnis eiusmodi
pro re nata e tempore effundi solitis. Nec dubito, inquit, quin yh0 cauendi enus, Pt praecipue commendet ΡAUI Uskph. V. 19. Col. III 16. Mans diu is mos in Ecclesia Teteri. Ipse nobis ΡΑUL Us Xemplum reliquit, ut de eo ac SILAin Actibus narratur, media nocte surgentes DEUM hymnis celebrasse sudien-λVI--ψ-tibus usodiis, inquit TER ΤυLL1ANυs, orabant, F canebant. J S CHRYSOST. Q . de Orat.
Hom. in illud Dil entibus ΓΕ - omnia cooperantur in bonum abii, inquit, in orationem incumbebant, O admirabilem tam hymnorum cantum Oere bant, ac deinceps carcer celsa febat, ξ illarum sanctorum cantu totus in Deus stricti abatur sidere erat res miras, inustatas, homines I noctili at0s, neque tamen, quo minus hymnos canerent, quidquam impediri a) EX citatis . Aur locis colligitur non psalmos tantum Davidi os . sed alias canticorum lacrorum species, publice receptas fuisse. Qua de re Ceu Vulgo nota loquitur, nullamque, quid per psalmos, hymnos, cantica spi-
clamiab ιnt Ipse Dominiis in verbis doctor , in gione dubitabit Quomodo ille , qui a coelesti- factis 0nsummator , ut hymnoriam ministerium hus cunctis adoratur psallitur , ipse cum gratissimum c0mprobaret, cum discipulis lirmno discipulis hymnum cantasse perhibetur dicto exivit in montem Oliseti uii iam tali a Lege integrum l0cum T. III. Opp. pag. IS9. documento de Isalmorum, hymnorum reli edit. 2 cir Paris. 72I.
58쪽
28 i. I. DE ORTU ET PROGREsSU MUSICAE
spiritualia intelligat, adiicit Xplicationem , cum eas species in duabus epi PoeciDITII stolis eadem ratione enumeret. EUM ANNUs, Me eo I. Lac HULR1CUs, Dissi De sacr0rmn Tmnorum usu , ad locum Ephes V. I . Xistimat, ab Apostolo produci tres versus anacreonticos cantici alicuius ecclessiastici ecillis, quorum usum Ersu 9. Commendet, quodque revera tum temporis ad uti tum publicum decantari consueverint his verbis:
Testimoni, IX. Id obtinuisse perpetua Ecclesiae traditione, praxi constat Ut a
prima c-S IGNAT 1 qui TRAIAN imperium tenente, ab anno CHRISTI 98. Usque ' 11 . Martyr fuit exordiar praeteream vero allegoriam, qua freSbyterii cum Episcopo concordiam illustrat a suavissima nervorum in cithara harmonia ἔσμυμα προσευχὴν συμφωνον in epistolis ad Ephesios, ad Romanos commendat, mysticum etiam pro sua pietate miscens sensum MEI AOMI Us in An. 16sdi praefatione ad antiquae musicae Scriptores Amseladam typis L et trianis eduu ph to , quae sequiuntur eo in loco, in vulgatis editionibus corrupta , maleque intellecta restituit eum in modum , quo in editione o TELERII haben
a tur Apertissime vero S. I UsT1NU M. in Apol ad ANΤONINUM Pium testatur de hymnis Eo a Christianis decantari solitis, cum ait: Gratos n0s
μοι Θεοῦ α Οοντες , ἐν νοτητι αδετε ἐν
φωνη χιῆ. Quae vetus Interpres ita vertit:
Propter hoc tu consensu vestro, consona cha ritate ESUS CHRISTUS canitur , sed, inguli hortis facti estis 3 ut confovi exi entes in consensu , melos DG accipientes , is nitate
oantetis in oce una. Xoωμα interpretatur melos , seu cantum, quod ut novum videri
p0ssit , 0n tamen est inscitum. Addere autem debuisset , iucundum , animum suavitate delinientem , cuiusmodi a virtutis via semper deflectere nitens humana natura quaerit, D desiderat, cum enarmoniis p0tius diatonis, severis illis modi 8 ad omnem virtutem incitantibus delectari deberet, ac si dicere vellet, παραδεκτεον με τας σου soονας ἐρ- χον - , Aia πριδες τεον τα χορυμ ατικας, ut loquitur CLEMENS DYandrinus Minde si modi sunt recipiendi, relinquendi autens chromatici. Quodsi tamen mollioribus cantilenis diffluere vultis, divinis rebus illas accommodate o hymnis in DRI , a Salvatoris e stri laudes toti incumbite. Hic est genuinus illius loci sensus, quem tantae antiquitatis Scriptori , qui tot locis corruptus ad nos pervenit, restitutum volumus EI AOMI Us istieopriecise ad cantum , ae musicam ecclesiasticam in publicis sacris restringit, quein etiam hau lobscure Sanctiis Martyr designavit in Epistola ad omanos num et se Plus autem inquit mihi tribuere non potestis, quam ut immoler DEO , dum adhue altare paratum est ut in charitate chorum constituentes, να ε αγα- Σπη χορίς γενομενοι ασητε τω Ποιποι νXoις ω ησὼ cauatis Patri tu CHRISΥ ΙΕ-S , quod Episcopum SYRIAE dignatus itierit DEUS in eoidente inveniri, ab Oriente a CP stum.
59쪽
isii exhibentes , rationales pompas hymnos celebramin, quod Πstti sinis, quod aletudini consultum si, quod species rerum conferventur qu0d dices annua bene succedant, quod immortalitatem sperare liceat Loquitur de publicis precibus pro omni hominum statu in sacra liturgia, seu agapis Christianorum , ubi adnotat Editor e Congr. S. MAURI Satis P piCitur is P. 1.uοι.b mnos hic vocari tum psalmos AvIDIs, tum a Christunt ipse composta car-ntina, quae in colesa cantari solebant. Pompae autem nihil aliud videntur esse , quam ritus, X carimonia in adminis; undis Sacramentis, Eucharisiae
praesertim, Baptismi solitae observari. Δια λι- πο-άς Ἀμνους πέμπτειν, Vertit GRABIUD, Derbis solemnia, lymnos fundere, atque la noti ad citatum locum, πομφας intelligit solemnes cum magno spiritu externa pompa aliqua recitata preces quales illae maXime erant , quae ad altare in tremendorum mysteriorum celebratione fundebantur TERTULLIANUS Ge. Ira iuutriUSque generi , vel e Scriptura, vel e ingenio editarum cantionum pQ-gζti
meminit: P0s aquam mam alam , inquit, F lumilia, is quisque de Script ris sanctis , vel de proprio ing eni potest, provocatur in medium Lo canere. Sermo ei est quidem de agapis Christianorum paulo ante tamen, dum eodem fere modo ac S. Ius Τ1NU M. conventus sacros Christianorum describit, innuere etiam cantum videtur Certe, inquit, dem sanctis U0- cibiu pascimu , spem erigimus, duciam Mimus disciplinam praecept0rum nihilominus inculcationibus densamus lost TERΤULLIANUM ORI GENES, quid sacris in conventibus in tota terrarum Ecclesia factum sit suo tempore, memorat, id est, eodem seculo tertio: si psalmi inquit pro torcularibus m- T. T. n. se scripti , qui tres sunt, nempe octaetrus , octogesmus octo sinus tertim, si
si videntur mihi congregationem Ecclessiae, multitudinem OnVentuum CCC-- , tumque significare si quidem e multis unam orationem, unamque Cantusi corum modulationem in Ecclesiis Dgo offerri contingit; quemadmodum si in torcularibus e multis, ac diversis vitibus una vini miXtio conficitur ... si octo sinus quoque psalmus , cum de torcularibus agat, iubet omne gen-
Aries rophetarum Eo hymnum referre sic auelm habet, Exultate DEO si adiutori Uro, iubilate DEO IAcos Contra CELs Ues, eius cavillatio Lib. VIVnem adversus Christianos refutans, quasi Barbaris utantur nomini iis, Graecos, r dicit, Graece, Romanos latine , se sivulas gente DEUM propria in uaprecari , Tmnisque pro tribus concelebrare Subsannantur postea ab eo Dii Gentium daemones. sanBuini, nidoribin , 40Πcentibin, iliisqIs Pium modi rebu dediti imi Et cum ua CELso notasset, cum omni MinerVae, Soli caminium, must num Deum a se coli videri si nos subdit, contra
60쪽
3O i. Ι DE ORTU ET PROGRESSU MUSICAE
Verbo, atque EO; laudamus DLUM X uni enitum eius e0dem modo, ac sol, X luna X sesiae, X tota coelesis militia. Ex his enim omnibus
divinis consat chorus , qui cum iusis homilitibus summum DEUM, eiusque Unigenitum omnis celebrat. undem in modum allegoriis ni malis, OR1GΕ-NEM cuinaΡLATONE PYTHAGORA c. concentum in motu corporum coelestium
indigitare a rem involvit S. CLEMENSA . Admonit ad entes, duin primum in eXordio ex fabulis Amphionis, Arionis, Morphei arripit argumentum ad Mnem autem sermonis a Sirenibus, .sacris initiationibus ipse contra ad vere sacrata Verbi mysteria in Ecclesia gi invitat. Hic, inquit, es mons DL Oditatus qui non traPoediis quemadmodum Chrem rem ar Ilmentum dedit sed es dedicam peritatis actibus P mons sobrius . iasi Πωbr0sus Divis. In eo autem bacchantur , non fulmine citae Semeles sorores, Maenades, quae inces Disceratione carnium initiantur, sed DEI fliae, idchrae
vina, quae Teneranda Verbi or tu concelebrant, chorum moderatΠm 0ΠχrP-gantes Chorus sunt usi, canticum est dimitus Re is omnium, udunt puellae, alaria Diunt An eli, Prophetae loquuntur, editur sonus muscus. Et paulo post Si velis, tu quoque initiare, o chorum duces cum sng θ-lis circa eum, qui es in enitis, ς' ab interitu lienis qui solus es Cere DEUS una nobiscum comite DEO Verbo. Hoc est, quod antea XL. V. o. s. EU SEBI Oi attullimus, testimonium libri adversus ARTEMON 1 hse resin a Vetu- stissimo auctore scripti, Custis 11 divinitatem probare psalmos, da fratrum a fidelibus scriptas ab initio. Ipse autem Eus Esius propria eius rei Tom. I. testimonia dedit Eec. IV. praesertim commentariis in psalmos nuper a MONT-FAUCON 1 in Collectione atrum Graecorum editis unde licet iam unum .Pag: azς. attulerimuS, insignia tamen praeterea habentur in Psalm LXV. ubi fallere, inquit, n0mini eiu praecipit, qu0d a nobis omnibus in locis obseret ar consuetum es Nam ' in omnibus DL Ecclesiit apud gentes consitutu, haec 't. agi ipsi modulari, O mullere non Graeci tantum, sed etiam barbaris praecipiatur. Et postea in eundem suditam facite Docem hymni eius , ut ipse habet. Mirari porro subit, qui impletus hic sermo fuerit, quando per uniUersum orbem, in mediis urbibus, in si is, in a ris, per nisersm DEI Locis m, Ci Risaei populi ex uniser suentibus delecti, hymnos, F psalmos, H0H mtriis diis , non fit inimiose daemonibus sed tini DLO a Prophetis praedicato,
ultu emittunt voce, ita, ut psallentium vox de ab iis, qui foris con sunt, au-λ b. X. Vst diatis Idem depraedicans elicitatem Ecclesiae christianae, pace post perse- ζζα cutiones reddita, sub ossi ANTINO M. celebrat inter alia diIinos quosdam
ADBusosque coles ritus, in psalmos canentium, ' reliqua nobis diUL