Hugonis Grotii Florum sparsio ad ius Iustinianeum

발행: 1642년

분량: 454페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

LIBRUM SECUNDUM. DE RERUM DIVIsIONE ET A COI

RENDO IPSARUM DOMINIO.

Agare quidem commune certo est omnibuι. Et per hoc littora maris J Cicero di Bid tam commune quam mare fluctuantibus, littus eiectis 'Vniuersitatis siunt, non singulorum quae in riuitatibus sum theatra,fladia J Nam & ciuitates sub uniuersitatis nomine veniunt. Macrobius i. 8. Illa bola iusta est multiiu-do , cuius uniuersitas in legum consentit obsequium. Sacrae res sunt quae rite per pontifices Deo consiecrata sunt, veluti aedes sacrae J Varro: Sic enim aedes sacra a magistratu pontifice prae unte dicendo ἐedicatur: ubi magistratum Romae intellige consulem aut imperatorem, ex Liuio libro ix.Trebatius sacrum definiebat, quicquid est quod

. deorum habetur,apud Macrobium a tr. 3. Lege autem vetere tribunitia iniussu plebis consecrare aedes, terram, aram non licebat. meminit Cicero pro domo sua. pontifex finem fabatur,Varrone eodem teste libro v. α postem tenens nuncupabat verba solemnia , ut nos docent eadem oratione Cicero, Valerius Maximus V.

42쪽

io. Seneca consolatione ad Martiam. id Plutarchus in Publicola dicit: αψα, φος, ω-ρ ἔλς ἐς Αγsim; νενομι λενας τῆ ψωλας. Magistratus dicebat pontifici: Ades dum dedico aedem hanc, mi mihi praeatis, postemque teneatis. Cicero dici a oratione: Pontifex regiones nominabat: deinde praeibat verba. Iuppiter aut quisquis esset deus, templum tibi iis regionibus quaε modo animo metatus sum dedico. Addebantur interdum dedicationi te ges,cuius rei mentio apud P linium x. epistola 1 8. & s s. Tunc praeeunte pontifice magistratus ante dedicationem praefabatur: Iuppiter optime Maxime,si andoque tibi hodie aram Διo 'dedicaboque ollis legibus, olbseque regionibuν dabo dedicaboque quas hἰς hodie palam dixerit. ut apparet in Salonensibus dc Narbonensibus monumentis. Erant autem dedicandi ritus alij Romae, alij in prouinciis taut rescripserit PlinioT raianus solum peregrinae ciuitatis capax non esse dedicationis quae fieret iure Romano. Christianis temporibus quae pontificum fuerant,facta sunt Episcoporum : partes autem magistratuum implent reges. Scholiastes ad Horatij Satyram primam: Sacra rangere, O -istis quaestum facere prohibebat religio. Hinc alia significatio sacrorum nata, ut sic dicerentur, qui ob periurium simileve scelus numini erant obnoxij, ut notat idem Scholiastes ad Satyram iit. libriti. Sic in Romuli legibus:A urinsecra esto, cliens sacer esto. vide Festum, sacratae leges: Ciceronis orationem pro Balbo, Liuium II.

Et donaria J Per donaria non locum intellige, sed

in Papiriano iure apud Gellium H I. II. Omnamenta vero sunt c,pei, corona, oe' huiusicemodi donaria.

43쪽

Neye enim doraria dedicantur eo tempore, quo delubra μ- erantur. Eil de talibus donariis liber integer in Epigrammatis Graecis quae nos Latine vertimus.

Religiosium locum quisque siua voluntate facit J Id est, ad

hoc neque magistratu, neque pontifice opus. Religiosum a relinquendo putat dictum SeruiusSulpitius apud Macrobium rii. 3. significans ea quae a nobis remota ac seposita sunt. quo sensu etiam sacra religiosa dici possunt, ut nos docet idem Servius Sulpitius, &post eum Festus. Sed discriminis causa placuit rebus mortualibus propriam facere religiosi Lignificationem, ut ex titulo Digestorum apparet. Plutarchus cum dixit in Quaestionibus Romanis: N S. S. οῦ δευοmα ιις παλφοις dia , intelligit diis superis dicata dici sacra, inferis religiosa. Relisisum peputichrum, ait Festus, ubi mortuus , sepultus aut humatus sit. Scholiastes Horatij: Erat antiquitus intolerabile novi, si quis aliquid inhone1latis in sepulchra

Sanctae quoque res veluti muristi quoque vox ambigua est: nam generaliter sumta, &sacrum & religiosum comprehendit,ut nos docet Trebatius: Strictius accepta, id quod neque sacrum sit, neque religiosum, sed tale ut absque poena violari non possit, Festo interprete, qui exemplum ponit in muro, qui sit circa oppidum. Sic & in collectione gramma vicorum veterum : Inter sacrum, sanissum , religiosium hac disterentia. Sacrum, ad cium conbecratum Deo. Sanctum.

murin qui sit cιrca oppidum. Religiosium, siepulchrum ibi mo tum Apultus aut humatus sit. Sed quod Iustinianus .ate portas quoque sanctas esse, id antiquo iuri minus con- patrum peregisset.

portae ciuitatust Sancti

44쪽

gruit. negat enim id plane Plutarchus Romulo. Nam Luctum sebat solum quo sulcus ducebatur aratro: locus autem portarum transtibatur suppresso aratro, ut in profano usu maneret. vide Seruium . Murorum sanctimoniae meminit & Plutarchus dicto libro. vide legem ultimam, D. dc diuisitone rerum. Ideo O eas partes, quioas poenas constituimus aduersus eos qui contra leges fecerant an hones vocamus t Maacrobius III. 3. unde en' sandia leges quae non debeant poenae

sanctione corrumpi: id est quae torrumpi non debeant, sancita in corruptores poena. apud Festum in voce Sanctum: unde er sanctio dicta legum. Apud Seruium:

sanctio latio legis cum terrore poenae. Sanctor legum Servius Tullius apud Tacitum. Erant autem leges omnos sanctae, quae sanctionem haberent,at non omneS sacratae. Sanctiones sacrata aut genere ipsis , aut obtesatione, aut constecratione legis, aut poena, cum capur eius qui contra facit, consicratur. Cicero pro Balbo. Festus: Sacrata leges sunt

quibus sanctum est, qui quid aduersius eas fecerit, sacer alicui deorum sit cum familia pecuniaque. Scnoliastes ad illud Horati j : Sanctarum inscitia legum. Aut participium est a Sancto, id est firmatarum: aut sanctarum, id est sacrarum, ut fretas sanctum dicitur cir sacrum. . Ei pisces J Plautus Rudente. Ecquem esse dices in mari pιsicem meum 'mos cum capio, siquidem cepi, mei sunt, habeo pro meis; . Nec manu asserutur, neque illinc partem quisiquampostulat:

i In foro palam omneue vendo,pro meis venalibus. . Deinde:

, Meum quod rete atque hami nactisunt,meumpotissmum f.

E iij

45쪽

esset interest feras bestias oe volucres mirum in μο fundo

quis capiat, an in alieno: plane qui alienum fundum inviaiatur venandi aut aucupandi gratia,potest a domino si is praeuiderit, prohiberi ne ingrediatur J Mirum quam haec conueniant cum traditionibus Hebraeorum, quae ex Maimonide iuris Hebraici doctissimo, explicat ipse iuris non Hebraici tantum & Romani, & Anglici, sed omnis omnino doctissimus Ioannes Seldenus libro vi. de iure naturali iuxta disciplinam Hebraeorum, cap. 4. Illud quaesitum est , an, fera bestia ita mulnerata sit, eti. capi possit, statim tua esse intelligaturi Iure Langobardico fera ab aliquo vulnerata illius manet per horas xxIV. interea sit quis alius eam ceperit, tollit dextrum armum cum septem cinis. libro I. tit. xxi I. Radeuicus qui Ottonis Frisingensis historiam es persecutus,in hac quaestione distinguit inter carnem venaticam & lepora

riama

e'd multa accidere soleant, ut eam non capias J Cato Censorius dixit inter os & ossam multa interuenire posse, quod idem valet isti adagio Graeco:

ut ex Sulpitio Apollinari se didicisse ait Gellius xiii .ic. Vide quae diximus ii de iure Belli ac Pacis vi II. 3. &in annotatis, ubi habes voces excitandi & agitandi, quas Venatui esse proprias etiam ex Cicerone ossiciorum H I. discas. Examen quoque quod ex alueo tuo euolauerit, eo que in telligitur esse tuum , donee in constediu tuo est, nee dissicilis persecutio eius est J Inter declamationes quae institutionibus Quintiliani subiungi solent, est una de apibus paui

46쪽

peris depascentibus flores diuitis, quos stores diues ob

id veneno sparsit, unde apes periere: ubi pauper examen id vernaculum vocat, & ex libero ait transiisse inius priuatum, quia scilicet sponte sua domum reuolarent, finemque laboris sui sole metirentur, quia quam dominus dedit incolerent sedem , quia fuga tinnitu

compesceretur. Multa alia sunt in ea declamatione, quae definitionis eiusquam hic habemus, causas ostendunt. Baimrij si auolasset examen ad alienam arborem aut vas, iubebant priorem possessorem fumo ac tinnitu eas, fi posset,ejicere, ut quod apum remansisset, id eius esset in cuius arbore aut vasculo reperirentur. A tlex Langobardica libro a. tit. xxv. cap. 37. in apibus quae de arbore eximuntur, distinguit inter arborem signatam, & non signatam, ut ex hac eximere apes liceat, de illa non liceat. Caeterum Plinius historiae naiaturalis viii. s. apes ait nec placidas esse, nec feras, sed mediae naturae. Pari loco habet lepores, hirundines, delphinos. vide eundem XL F. Ideoque si anseres tui, aut gallina tuae aliquo modo turbati turbatave euolauerint, licet conglectum ιuum fugerint, quocunque tamen loco sint, tui tua ve esse intelliguntur J Apes ferae esse naturae, non item gallinas & anseres ait Maimonides. de columbis distinguunt Hebraei, ut extra triginta stadia a columbari capi queant, non intra. ideBaba Kamma Constantini l Empereur VII. T. dc X. H. Item ea quae ex hostibus evimus iure gentium statim no

stra funi J Hoc quomodo intestigendum sit, vide quae

diximus libro iii. vi. 8. & sequentibus, de iure Belli

47쪽

Insi la quae in mari nata est quod raro accidit) occupantis fit J Non paruas tantum, sed & magnas insulas emergere subsidente maris alueo docet Strabo libro i. Sic exstitere olim Echinades, quas Acarnanes & AEtoli incommune possederunt, tradente Dionysio Halicar nasseo libro i. Sicler terraemotum mare circa Cretam subsedisse ad stadia ferme septem, enatamque insulam nouam medio situ inter Cretam ac Theram narrat Philostratus vita Apollonius iv. it. Sic in Ponto Leucen exstitisse insulam in Heroicis, ubi de Neoptolemo agit, alter tradidit Philostratus. Adde si placet de similibus insulis Dionem Cassium libro Lv. Eusebium an

no CIIII CCCXCII &CIDCII LX: Senecam Naturaialium tr. 23. Vi. I. Plinium. II. 88. HI. 9. IV. I L. ViuhΟ-

rem Claudio Orosium iv. io. Liuium libro xxxi x. Iulium Obsequentem. At ne mulsium quidem ad ramum G mel resolui potest JSic aliud esse μέλ-aliud γ AHiras e ὐδάτης, ait Aristoteles Topicorum vi. 6. talia sunt quae QM ανεργεία, ς ita, ait cx Methodio Photius. Si duorum materia ex moluntate dominorum confuse siunil Promiscue usurpat Imperator, ut & Vlpianus l. idem, D. de rei vind. mixtionem & confusionem: Graeci di

contraria, de sensu 7. & fine libri primi de genitu & interitu mixtionem ait esse Q V μκ M-ενα αν, ubi mixta mutata unum fiunt. Fieri autem mixtionem

ex iis quae in agendo repugnantiam quandam habent,

ac froinde a se mutuo pati possunt, si ea scilicet & facile

48쪽

cile terminabilia, & facile diuidua sint: tunc autem, cum partes minimae quae quidem in sensum cadunt nihil retinent incompositum. Huius generis species quaedam est quae dicitur, id est temperatura. Sm

η-α --, κώας. η si σξηρύν-Cinc ες ait Arist'teles Topicorum iv. r. non omnis mixtio tem peratura ess : nam siccorum non est temperatura. At Iurisconsulti latius usurpant mixtionis vocabulum, etiam ubi partes minimae,quae videri possunt, naturam propriam retinent,siue id fiat-ι νε-mυν,sive SH mera νex cohaerentibus,aut ex non cohaerentibus. Α lio quam diximus sensu haec tria, res ιαν, explicat Philo de linguarum confusione. ως A ' νη osvmς ε-

49쪽

δύναμαν. starendum quid sit con .sis. Id quomodo quaeremtias

Saepe quos homines ante non vidimus, eos cogisouimus ex cognaris aut aliis aliquam cum ipsis similitudinem habentibus. Sic σres qua non facile per se cognosti possunt, manifestae sunt, ex rerum rimium similitudine. ea igitur siunt res confusioni fiamiles 'mixtura, ut fert veterum sermo, ac temperatura. Harum mixtura in aridis, temperatura in humidis naturis l'

Eiatur. Mixtura igitur est corporum differentium sine ordine inter se appositio , et: si quis aceruum faciat hordeo, tritico, eruo , fatisique aliis in unum coniectis locum. Temperatura ver) non appositio est , sed partium diuersiarum in se mutuo penetrantium per totum extensio , ita ut arte quadam qualitates discerni rosnt , ut in vino oe aqua dicitur feri. nam ex his naturis coeuntibus feri aiunt temperaturam : quod autem temperatum est, nihilominus recuperare eas ex quibus constitit qualitates. nam a stongia oleo illita aquam assumi, vinum derelinqui. .an forte, quia stontia origo ex aqua est, ideo qμε Abi cognatum est, aquam ex temperatura sibi solet assumere, quod verὸ alienum est. id est minum, relinquere ' At confinos interitus Originalium qualitatum Omni s rei partibus co- extensarum ad productionem mnius rei diuerse , quod contingit in eo quod medici tetrapharmacum vocant. nan cara, O

50쪽

pix, m resera, ni faror, inter si eaeuntia id esciunt. quod ubi sis concreuit , feri amplius nequit, mi discernantur qualitates ex quibus compositum est,sed illarum periere si inguia:

omnium autem interitus etnam vim produxit ab illis diuer- 'sam. In hoc loco est confusio distantium, contra os Pnς est mixtio talis quae res chri potest, κῆας talis mixtio quae resolui nequit. Proclus ad Timaeum : ου α Tu οἱ-, ωμερ ρον τύ μελιτικεκυνιδμον οἰνον. o res uti M.

- . nec setisfaciunt qui exempla hie asserunt eorum quae pariter corrumpuntur: nam temperatura facta hae in sua natura non manent. at nos quaerimus, non quomodo simul poreant res, in quo nihil est miri, sed quomodo manentia quoἀsiunt , sibi mutuo coaptentur. Hic κῶας, ut apud Aristote lem est, ψξις mixtio liquidorum. Chalcidius vero in Timaeo : Proprium vero hoc est eius natura, qua est sine eorpore, it dulcedinis, quae pervadit melleum colus, ut lucis qua corpus aerium penetrat. Nam si haec corpora essent, ut applicata corpori, mel mixta vel concreta inuenirenis tur. Sed applicata non sunt bae,eorpus animae sita legendum

nec anima corpori. Nec enim ex applicatione eius vita eo*ο-ri prouenit , sed quia anima per Omnes se deundit partes. Nee

mero ex permixtione: non enim esset unum quiddam anima, sed multa commixta. Sed nec ex concretione: nullum enim compuι aliud penetrare corpus valet rusque uaque. Non ergo aniama corpus est, mel corporeum aliquid, mi quidam putant. sine

corpore igitur. Qim in loco applicata videntur dici quae in L. rerum, D. de usucap. ic usurp. & apud Achillem

SEARCH

MENU NAVIGATION