Carminum puerilium et juvenilium libri 4. Vincentii Placcii Hamburgensis

발행: 1668년

분량: 528페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

501쪽

quem quando aliter non potest, omnium di-Taeum imprecationibus seviat: quas tamen in ipsius caput redundare omnes oportet, adeo illil motidie est deterior posterior dies. ἔ)Neque jam video quomodo non in manifestam de perpetuam omnino phrenesin, haec provectae adeo aetatis intemperies abitura sit, nisi propediem aliquis αυτὸ staculapius generosam tam crudeli malo medicinam adferat Aut labyrintheo .cita mors e carceIe solvat. Postquam haec non sine aliquo amabilis confidentiae oblectamento lepidissima puella exposuisset: coepi sene animum in tam ineptam atque acerbam senis miseriam profundius injicere, tenuitque me aliquam dui suspensum, tot malorum non absqu e moestiori comm iserationis sensu facta inter se comparatio. Quid enim, mecum ebam: Quem senium, sitis, & paupertas vexat , dc

Quod summum a tantis dixeris esse malis. Sed mox absolvit me hac dubitatione illud anti. qui Comici,

Geneae ammtor uuιmum infortunium. Qua mecum confirmata sententia, cum non

satis tranquilla attentione singulos tacentis nutus observare jam severiorem aliquantulum Puellam adverterem.: . ritus ne hic ludius Tragoediam nobis pro Comoedia daret, hoc

502쪽

unice imposterum mihi curandum censui ut quantum ejus fieri posset, in curabilem hominis insaniam potius in recreationem quam in

molestiam aliquam nostram converterem. Proinde serenato quantum poteram vultu, oculisque ad hilaritatem iterum compositis. Quantum ex te intelligo, mea Angelica, i quam ν

Nec elegantem, ut arbitror, nec urbanum rSed cui tamen medicinam nos debere puto: quam etiam adeo, nisii Asculapius me plane fallit , inventam jam nunc habeo. Cum quodnam illud tam compertae efficaciae pharmacum esset, ex quo desperato adeo ac veteri morbo remedium praesens sperarem , puella licentiore curiositate quaesivisset. Cogitavi quia

dem , dixi, de helleboro , similibusque ejus

generis herbis, sed vereor ne vergentis aetatis imbecillitas ista tam generosa non fatis commode ferat. Quare mitioribus utendum puto, de magis lentae quidem , sed non minus certae virtutis remediis. Et vero si omni di suspicione M metu gravatum miselli animum , uno impetu liberemus, annon optimam di saluberimam tot cruciatibus inde ortis medelam alla.

tam putes 3 Cum illa annuisset: atqui nihil. subjungo, nobis facilius: modo qua ipse fabG metuit a nobis , atque suspicatur ea, nos revera atque palam etiam ipso teste faciamus. V 6 Cum r) CatulI. 4o.

503쪽

Cum haec incogitataqibertate protulissem, via mihi derepente Angelica , dejectis in teriam modestius oculis, insolito penitus ardore η Flagrarites perfusa genas, cui plurimus ignem

Subiecit rubor, ct caldaei a per ora cNcurrit. Indum sanguineo veluti velamerit ostro Si quu ebur , vel mixta rubent ubi ima mult. ι Alba rosX: tales mirga dabat ore colores.

Quae sane numquam mihi Aurorae similior visa est, quando videlicet. Non idem Eoi talor aetheris, albaque primum ' Lux rubet, ct flammam propioribus eripit astris. Intellexi ingenui pudoris signum, cui ne vim facerem, ad alia continuo sermonem meum deflexurus : Ad minimum , continuavi. d bemus artificiosa mutui amoris simulatione, ambigua spei ac timoris tormenta homini adimere: ac in eorum locum propinare ludorum ludificabilium drachmas aliquot in dies singulos. Neque enim nisi amaroribus contractos ex dulcore vermes expelli constat. Et quidni reddat vexatio intellectum , quem dare posse eandem tritum tot seculis vulgi sermone proverbium satis confirmat. Cum hoc meum consilium non indecoro risu Angelica approbaret: constituimus imposterum omnia inter nos ex compacto ita gerere, ne quod Menandro amplius dubium relinqui de amore nostro posset. Ex illo igitur tempore dici non potest, quot quantisque exemplis illum ludificati simus.

504쪽

Etenim adhibita est in consilium tota domus. nequa persona ubi opus foret tam lepidae fabulae deesset. Itaque mirum jam non est, si aliquando vel resipiscit, vel radicitus e vita se tollie

di ejicit ib) quorum hoc quidem jam dudum

credo fecisset, nisi emigrantem jam jam an mulam aliquoties lepido aliquo ic vivifico

dicto Angelica retinuisset. Neque tamen propterea minus limen nostrum atque antea vexat. Quinimo credas ipsum e catellorum genere esse, qui eo Lepissime recurrunt, ubi plurima vexatione irritantur: adeo ad omnia diei momenta nobis obrepit, Zc prandentibus, coenantibus, ludentibus, prodeambulantibus, deni que quidvis aliud agentibus odiosissimus sp Aator assistit. Itaque nemo jam est ex omni familia nostra, quin lubens quantis potest illusionibus hominem exagitet. Aliusipsi felicit

tem amoris nostri, non sine augmento ena

rat : alius suos seni exprobat, utque tumbam potius quam amicam quaerat, admonet. Inde prodit qui amare hominem neget , cui mox magna argumentorum serie contradicitur: provocatur ad Judicium , sententia dubia dici. tur , denique mille modi novi excogitantur quotidie, quibus omnium applausu deridiculus sit. Non puto tamen aegrius quemquam ipsi me lacere, etsi verbum cum homine non commutem , .sed dum ipse omnium stomniati-

505쪽

47o C A R Μ I N U . Μbus celebratur, soli Angelicae loquar, di inter

amplexus atque oscula ominam,

Bella puelga, puella candida ς)- Luae bene superas lac ct lilimn , , Albam simul rosam rubidam

Aut expolitum ebur indicum. Pande puella , pande capsigulos Pande puelis sielgatos oculos Porrige labra , labra coralisa, Da columbatim mitia basia, . - Cor mihi penetrant haec tua basia. Sane nuperrime parum abfuit, quin hac rati ne penitus metam inviso observatore uno impetu liberaverim. Forte eri ambulatiuncula domum revertebamur, compolitis uti solebaismus paribus, nimirum ut ego Angelicam, reliqui suam quisque ducerent. Non adfuerat

autem, nescio an consulto , certe praeter coninsuetum Menander, quem mox domum regres.

f., in obscurissimum vestibuli angulum se ab dentem , vult umque ne vel visus agnoscer tur, pallio obvolventem, ego dc Angelica', reliquos tum forte praecedentes, primi conspexi mus. Cumque facili negotio consilium ipsius divinaremus , signo comitum etiam reliquis dato, ne quod ille quaerebat non inveniret, dis. simulato ipsius conspectu quo coeperamuS G dine progressi sumus: donec quantum viae no-srae ratio permittebat proxime illi constitutus, hasium ab Angelica poposci: dictum, factum, dedit illa mihi continuo Sua-

506쪽

Suavistim dulci dulcius ambrosia. sd)Ibi vero operae pretium fuisset videre statum Menandri in angulo, collapsis prae doloris impotentia brachiis pallioque, non alia re quam stultitia sua tecti. Nimirum tum demum os illud impudens, in quod prae Bauhico minio

nihil hae enus mendacia potuerant, tantillum de colore suo demisit: credo ut locum tandem aliquem pudori deluceps concederet. Certe se Passuit, ut nudis pressit qui calcibus anguem . Aut Lugdunens m Rhetor didrtarus ad aulam

s Consim inopia vero occupavit tantum dolor em habentem' Ris rebatque omnia reme ia)

die cacia remedia omnia Proinde, ut relinia sensitsibi membra sine viro g neque fore speravit, ut repente prorumpens elatibulo verbum tanta indignatione sua dignum proferret , palliolo suo furtim iterum circumdatus , tamquam pullus gallinaceus stuppa, trepidus silensque nos cum omni comitatu nostro praetermisit: nihil aliud jam qua, rentes quam locum , ubi contentum aegre hactenus risum plenissima libertate effunderemus. Quod cum in coenaculo satis spatio Q

507쪽

set; coepimus paulatim ex mutua visi modo portenti descriptione deficientem jam risiis

materiam recolligere, d alternis elogiis marificam consternatissimi Menandri speciem invicem celebrare. Sed lupus in fabula, Neque umquam sane lupo similior Menander: cui ut alias oculi perpetuo furore rubent, vultu 1que fervet, ac dentes fremunt:

hὶ Tum mero postquam sistas accessit ad iras

Causa recens: plenis tumuerunt guttura venis Θμmaque pestiferos circumsturi cibida rictus. Equidem non parum in vultu ejus caussae erat, Cur metueremus, ne pugnos edendos. nobis daret, ac dentilegos nos faceret: sed freti ignavia hominis, vultu ad securitatem formato, tamquam ex improviso adventantem e cepImus : Tum sessum quem ipse pro morum suorum rusticitate jam sponte capiebat, studiossius Precati, quo dignam praemeditatione orationem citius perciperemus, caussam commotioris animi , ex vultu se prodentis ultro scilcitari, tanquam ignari coepimus. Ibi vero Menander veluti dignum aliquid se, di pro concione dicturus , postquam circumstantem coronam

hinc inde semel atque iterum circumspexit; demum oculos in matre Angelicae penitus defixit. Inde repetita altius oratione laudare veterum prudentiam , apud quo.

508쪽

Uus ct lex erat,

Mulieres viros tantra non Intueri, Itemque 'Eις ὀχλον ἔρπειν παρθίνοισπ ου G v,

In turbam prodire virginibus non decorum ci Neque id abs re:

Et quomori incorrupta inter iuvenes versata Erit y κ)Idem Romanos Terrarum domiuos gentemque toga amfeesse. Nimirum: non nimispotes si Puduitiam quisquams servare suae. Hodie prolidolor non idem fieri,sed omnia bene

introducta moribus in pravum verti, ad que e conspatiari nunc cum virgunculis juvenes ἐnon sine siimmo pudoris ac famae periculo. Inde arrogantissima satyra in mores seculi diu ad nauseam omnium debacchatus , tandem ad nostram plane conversationem sermonem diorigere: eam neque sine scandalo, neque sine manifesto vitio esse. Tandem clamare, ac ου ciserari, indignum facinus . comperisse se habere Angelicam pro amasio me peregrinum. Id adeo credere se, qui familiaritatem nostram etsi nuperam, intimam tamen merito suspectam semper habuisset; modo vero etiam vi disset oculis suis me non invita

509쪽

474 CARMINUM

dentem oscula quae Venus Muarta parte sui nectaris imbuit. m Quid inde futurum, si ea res in vulgus emanet; quibus undis hanc honoris sui maculam ablui posse speret. Denique haud obscure prae se ferebat, se iis moratam moribus , uxore sua Praemortua , quae tamen praeter ipsius mortem nihil superos orat,) non ducturum. Jam detonuerat , quamvis aegre admodum ambitiosa

haec Philippica, cum albis dentibus inficetissimum oratorem irridentes Couticuere omnes, intentique ora tenebant. sn

Nonnulli quidem in Menandrum , tamquam plura dicturum; plerique tamen in me, tamquam responsurum institutae contra me praecipue declamationi. Quamobrem etiamsi ego plausibilius multo mihi ducerem in sinu gaudere , quam ineptae hominis loquacitati contradicere: ne tamen minus responderem non

injustie amantissimorum mei sodalium expectationi, hunc in modum irridere simul ac refellere nugacitatem delirantis A aetate dc amore senis bibacis coepi. o) Dii immortales, homo homini quid praestati sulto antelligens Muid interes: Izl adeo ex hac re venit in mem

tem mihi.

Nam ego quidem , Moribus praefectum mulierum hune factura telim. sp Sane

510쪽

Sane antiqua sapere ex illo tandem discerent: Nim irum quo pacto ex jure hesterno panem atrum .vorent. 'ὶ fiantque velut ipse converritores pria dianae reliquiae rὶ Moribus enim antiquioribus nos profecto uti posse non puto, quam quos

felices atavorum atavi in nos perpetuae successionis serie maxime laudabiles derivarunt: quos equidem adultas puellas juvenibus internatare sitne scandalo atque vitio conspexisse, Historiarum scriptores fide digni testatum faciunt. Ne tu nunc foedissimam Orientis barbariem in Graecos Romanosque non nisi per contagium idque declinante jam utriusque populi virtute pariter ac fortuna, deductam, nobis pro ea qua laboras ingenii scabie commendare ulterius desudes. Sed heus tu , bone vir. Suin tu alium quaeras cui centones sarcias. 'Nam in me quidem operam misere ludis, qui intus & in cute te novi, quam sis ex iis,

quisultitiam nauseant,

Et ut sapere Videantur, caelum vituperaui.

Nam alias, quid tua hanc rem curatio λ Antantus Sapiens nesciebas culpam esse immiscere se rei ad se nihil pertinenti λ Et quaerentes ea quae non debebant, quae minime vellent invenire λ Sed mirum, nisi cor tuum rete Vulcanium illud sit, quod Venerem Marti conjunctam omnium Deorum oculis exponebat: nisi

quod q) Ter. Eunach. A. 4. M. f. r) Apul6.

SEARCH

MENU NAVIGATION