Angeli Spannocchii ... Liber singularis ad l. Gallus ff. de lib. & post

81쪽

UNDE DICATUR POSTVMUS.

Particula Octaua. O x ista postumus ex crebrioribus Nostrorum traditionibus t componitur a post & humus ir quia natus post mortem atque humationem Patris

a significetur, sunt etiam qui dicant i voce illam nihil habere aliud, quam post vel postea,vi reliqum dictionis humus nihil omnino significet; ut in postliminij voce notatur apud Tullium in Topicis, qui dum de nominis illius notationes loquitur: dicit ex Servi j sententia, t quod in ea voce nihil ect notandum, nisi post. stes liminium istud productionem esse verbior infinitimo, legitia

mo,editimo gyc. Quauis alitercesiuerit Scevola , cuius opinione sequutus est Imperator Iustinianus in s. si ab hostibus. Instit.quib.m .Ius. patr.poti sol. palam existimans, quod in f μμ

liminio sit utraque pars significativa. Sed quicquid de illo dicendum sit,dispiciamus nos,quidnam depinumi voce iudicari debeat.Cu autem duet videantur opiniones circa vocem illam,s videamus quae nam sit opinio verior . t & quis dem licet primam denominatione plurimum iuuet

82쪽

Lib. Sing. ad L. GAZ Ist

iuuet antiqua apud Romanos sepeliendi cosuetudo. mihi tamen propterea non videtur, quod inde suerit hcc dictio coposita, praesertim quia in ea nihil habemus, quod Patris potius, quam alterius humationem designet. t Adducitur etiam pro illa confirmada notus ille Virgilij locus in v I. Aeneidos . . Surget S=luius Albanum nomen , tua postuma prolis uem tibi longaevo erum Lavinia coniunx

Educet siluis Regem, Regumq; Parentem. Ptiesertim adhibita interpretatione Connani lib. x. cap. primo paulo ante finem; ut Proles non ad sylvium, eiusq; natiuitatem, sed ad nomen eAlbanum; Albanique Regni, & nominis successionem reseratur; fuit enim Albanorum proles Aeneae postuma, quia demu ipso momtuo nata est, siquidem Aeneς posteri, non Aeneadae , vel Troiani, sed e bani dicti fuerunt. Accedit etiam authoritas Plauti in Aulularia dum pulcherrime insert; quod si quis uxorem ducar insenectute, praegnatemfecerit paratum es nom/n filio Postumus. Gaeterum ex ijs locis, alijsq; multis eiusde generis, qui possent in m dium afferri, bene probatur, Postumum recte dici, qui Patre mortuo nascitur, quod nos

83쪽

s o Angeli Spannocchii

admittimus: non tamen probatur, quod ideo dicatur Postumus, quia ex Patris humatione vox illa conficiatur. Est igitur secunda sen-r tentia , probabilior, t ut Postumus dicatur, quasi postea natus, seu posterior. laam ijs ra- ἡῖ tionibus confirmare pollumus. t primo quia in Florentinis Pandectis nunquam scribitur cumh. sicut nec apud alios bonos Authores, ut nouissime ex Veteribus monumentis obseruat in Liuio Sigonius. Secundo quia Greci etiam

s quia aspirationis usus, i aut nullus, aut modicus est etiam apud Latinos, ut eleganter ; dccopiosὸ docet Ioa. Pontanus in pulcherrimo suo tractatu De aspiratione, quem duobus libris exarauit ad Marinum Tomacellum. Tertio probatur , quia in hac voce postumus nuhil eis, qHod patris, magis quam alterius humationem reserat: immo vero dictio umus est tantum productio quaedam, qualis in Pom

liminio Iiminium; & in voce extimus, & a timus particula timus. Confirmat eandem se tentiam quarto loco textus in I. si h res unus. io D. fam. ercisc. ad finem l ubi Postumus vid tur dici, non habita ratione paternae mor

84쪽

Lib. Sing. ad L. Ag. 6 I xis, sed quia postia natus sit, & hcc fiant vetaba legis. Idemq; obseruandum si 'stea natui sit

postumus, non enim ijs personis Allentium imputari potest, cum ad haereditatem poni mictoriam c haeredis peruenerint Accedat, & quinto, quod si vere a Patris morte penderet hoc nomen, iam sequeretur nepotem Postumum non reperiri, cum ad Patrem referri nequeat, & tamen frequentissima eth Postumi nepotis meta γtio, tam in hac lege nostra, quam alibi. Addo etiam, quod si a Patre deduceretur, totus iste Tractatus ad Postumos, pro maiori parte pertineret improprios. quod non est ulla ratione dicendum. Sed & illud adijciam, quod Pollumus Matri dari no posset. contra textu expressu in I postumus. supra de inossicio. testam. ubi vip.dicit eum quipos terimentu matris Iactsi exstedio metre extractus inposse quaeri . Praeterea id maxime conrmatur ex Tertulliano in lib.de Re,isiirrectione Carnis, du t ustilat in huc sesu postumare verbu. Omnis Inquit cosumatio, at persediis, si redinepsumat, essetitu anticipat & aliabi saepius dum utitur verbo postumatum Ut per belle deducit Cuiacius lib. obseruationum c. q. cui addimus eodem modo intellisendum

85쪽

esse quod in vetustissimo marmore scriptum refert Antonius Contius primo lib. Disputatio

num t auo madam nescio ; morior inuitus. malete

Posumi. Nouissime in hanc me sententiam propellit Vlp.in I 3 . 3. 2.infra titulo primo.dum ait Ex his apparet aliam causam esse illarum seper situm, aliam poriumorum . eoq; magis , quia ille locus in Pandectis Florentinis, non postumorum 3 sed posteriorum legitur. lis ergo de causis i malui semper intelligere, & scribere postumum sine Aspiratione; si tamen vulgarem scripturam retineamus minime improbanda videtur haec de ε riuatio, ut dicatur polibumus; t quasi post humanatus , vel postea factus homo,quq quidem opinio a praecedenti sensit non discrepat, & erit haec vis in voce, ut sit semper ad aliquid res renda. sicque Postumus dicetur vere qui momtuo Patre nascitur, sed etiam ille poterit recte dici, qui natus sit post testamentum, vel post actum quemlibet, facta. s. relatione ad actum ipsum. Et haec ratio nominis eis forte digna viptae cςteris admittatur, quq ad multa conferre poterit praesertim vero aci eam Disputationem; Quis proprie dicatur postumus fide qua statim

86쪽

ex Particula Nona . . Q

.a Possumus proprie qui Patre mortuo nasiitur μcundum communes omnium traditiones. Onum. ILs Di,citur Diuisio Possumorum communis. o Immo ne diuiso quidem dicenda es. r late probatur proprie Pommum esse etiam eum quinasiitur tuo Patre pori conditum testam. o Testamentum non est; vivente testatore. 7 Pommorum nomen etiam in edissis resertur ad

natos iamrepatre.

S Perpenditurpraeter omneuterin lissa De. de milis. res.s Postumi nomen inretiriatim ad aliquid. Io Respondaetur Iesb. quae pro communi vis. ci

tantur.

I I Exponitur noue remis G.f. Lode inis est. Ia Dictio duntaxat, in dictio tantum. Is A derivatione moris non licet propria ignific tionem adseruere.

87쪽

I Declaratur lex in I. nomensiliarum.de verbMPII Tex. in s. cum autem Instit. de tutelis: expc nisur I s Concluditur eontra communem. IZ Postumi nomen quomodo intel uendum in Statu tis ι secundum nouam declarationem . IJ Plura contra comm. vin. eliciuntur Axiomat

ex prima diuisione Afiumorum.1s Secunda diuisio postumorum adfertur. ao ritia etiam,ex ipsis legibus. a I HAstra quaeritur an Postumus Galli Dpsumus. a a suarta Diuisio poriumstrum. a 3 Euinta Diuisio postumorum . a Postumi analogice. Telamenturivitur per agnatione stes per successione; sty quomodo haec interser disserat. n. ILa Smta Diuisio postumorum. - αδ Posumus a Ventre dissert. as Septima Posumorum diuisio 1 so Octi Divisio. si Postumipendentes.sa Nona Diuisio possumorum celibriis quia aut sui sent aut alieni.

93 auomodo disserat diuisio baredum ; a diuisione

88쪽

Lib. Sini ad L. Gail. 63

M Suus, Alienus fiunt attributa fuitatis. Dis ex- neus, necessarius sunt attributa haeredum. Cur in diuisione Postumorum non fit mentio de

extraneis Z .

Extranei ab alienis non disserunt secundum Doctores; sed contra nu. In Definitio alienipsumiperpenditur ex s. ect au tem. instit de legat. s Communis intelligetia eius definitionis reiicitur. o Diligenter perpenditur m exponitur nona diuia D Postumorum. t aut iis Postumi sui siue naturaliter, iue ciuiliter. Ma Gyngelus Politianus suos haeredes no intellexit . os Suitatis nomen inusitatum Prudentibus f tamen prudenter a notis confictum. Lentulitatem, Appietatem , Patauinitatem, P regrinitatem; usurparunt boni e quibores. imi postumi naturaliter, ciuiliter conis siderati .

Extranei possumi bifariam dicuntur .

An in o

89쪽

D 1 v i s i o H i 3 v a Particula Nona. iX PD I I T A voce, videnda nunc est Poltumorum partitio , per qu mutiliter seiungemus speciem unam ab alia, ad usum eorum quae deinceps de Postumis dicenda erunt . Porro autem multifariam, multisq, modis video Postumo, tum fieri diuisionem,

Prima Diuisio.

Et prima omnium est in hac Rubrica,& in Rubrica C. eode titulo;vi t septem enumerentur ipsorum species. quinque recensentur per glossam , duae ad tur per Scriberes alios in ijs- de alijsq; locis. Prima si quis nascitur post mortem patris. Secunda si poti testamentum patre - vivente.Tertia si quis post testametu arrogetur in filiv. inarta si quis mortuo auo fiat in pote-itate patris. Quinta si nepos patre suo mortuo incipiat esse suus auo. Sexta per Baldu& Alexadrii, adijcitur si naturalis filius post patris te

mentum

90쪽

Lib. Sing. ad L. Galf εγ

mentum legitimetur. Septima per Imolam, litestator poli testamentum religionem ingrediatur. Quam sane diuisionem Doctores communiter videntur admittere,& quod peius est non nulli etia augent, ut per Ioann. Bologia et- tum in hac Rubrica nu. a 8. ubi eandem hanc κdiuisione conatui ad certam methodum referre . in hac vero diuisone fatetur Doctores non nisi i primam specie propriam esse ; scilicci natorum poti mortem patris; coeteras omnes, 3 improprias, & translatitias dicunt . t mihi autem videntur in hoc errare multipliciter . primo dum putat illam esse diuisionem Pollum o - rum,t quq verius censenda est enumeratio multorum casuum , quibus tella mentum aliquod rumperetur vitio priteritionis, nisi institutus, vel exhqredatus quispiam sui siet; ideoq t, nota ri videntur per illa omnia accidentia, secundu quae Oporteat cautelam huius tituli adhibere, non autem enumerari species Postumorum, ne improprias quidem. Secundo videntur errare dum ea diuisione supposita,credunt, quod verbum poriumis in hac Rubrica reseratur ad Omnes illos casus, seu species, cum tamen fallislimum id videri possit, non respectu antiqui iu-