장음표시 사용
401쪽
LIB. II. CAP. VI. PARS IV. AN FRATRIA
semirutam, ac venerandam Ollent alse;&ne cogites cum interpretibus illud a Vesuvii pulvere Sc cineribus, ejusque montis igne atque flammis concoctum; nam afflat urbes ac loca, non vero . Itaque cum librariis satis ignota eis et vox Pctauro, in infrunitam, sed sibi suetam,&quasi . sono amnem assato audacter immutarunt; atque isthaec Statiana carminatum ipsi , tum interpretes risu excipienda posteris commendarunt . Mea solummodo interest vocem Phaleras, sive Phalarus in Statio nostro oboluit se, tamdiu ab quibusdam Graecis Scriptoribus celebratam collemque sui Dis, ut Lycophroni Neapolitanus vates care conjuraret. Ceterum ne tam cito meum hoc medelae audax facinus castiges, ac rejicias , cogitandum
enim prius, an Gronovit, licet nil sordidi interpretis sententia quid boni praestet, & an tutemet inagis opportuna scruteris. Tenes igitur quaenam fierit Φαληρου τυρπις , qua de perdiu disputatum est e & quam falsus sit
Favorinus, quem affert Tretus, dum ait: Φαληρος τυραννος Σικελἱας εκ
Ix. Uersus ille II 8. Γλάνις π ρέτροις et 'to χθόνα , doctost cives meos longe exercuit; etenim videtur Lycophron cecinisse Clanium fluvium prope Neapolim urbem fluxisse, qui longiuscule abest; quare coacti sunt ac αροσα proferre: Peregrjis vero Campanus pag. Φ9O.& so. nodum fregit, dum sibi sufficere Gin est oscitantia Lycophronem arcetiere, qui ad Neapolim Clanium is tinuisse cecinit. Uerum si Permgrinius curatius omnem poetae hujus intextum perlegisset, advertissetiane ipsum, quo urbes , ad quas abactae sunt Sirenes, melius distingueret , fluvios etiam iis urbibus proximos adnotalis ; quare cum Clanius Neapoli fit.vieinior, illum meminisse' oportuit, se uti Leucosae sunt Is Sciaris, licet non tam prope fluant; imo contra, si quem amnem urbi finitimum novisset, poetam illud exacte admonere vides; hinc ocinarum vocat Terinae αυχιτεραονα , aitque Arem Ligiae Sirenis bustum λύειν , adeo huic oppido propinquum dieas; quare tanta isthaec Campaniae, Lucaniae,A Brutiorum loca, & amnes designavit, ut ea sub oculis habui si se certo exputem : consulas Cluverit Ital. geogr. Porro etiamsi Clanius p rum ab Neapoli absit, jure hunc poetam illius meminisse dicas, non enim Vides fluvium , qui urbi nostrae vicinior fit ; nec tamen definit ιονς 3c Sebetum quidem posthabuit, utpote aquarum indigentissimum ri- vulum,& veteribus vix notum; injurius igitur est Peregrinius Lycophr ni, & potius vir Campanus castigandus , qui subsultinx, & Latine vel . rem, Sc tanti pretii poetam lectitavit. Si vero .heti meminerint , ut notum est, Virgilius 2 . 7. V. 34.
Columella lib. Io. v. 26 a. demum Statius noster I. Silv. Carm. 2. v. 263. Asuertere est hos vates de rivo, sive ναματι loqui, non vero de fluvio, ae
ποταμῶ ' nam primo sermo est de Θmpha Seberiae, quas Nymphas velut
402쪽
ΦΑΛΗpΕΙΔΩN NEAPOLI EXSTITERIT.
sai parva flumina, vel sontes coluisse finxerunt : Columellae adeo exiguus est, ut ejus aquam rori comparet, vocetque Parthenopen Sebetide θmpha rosci&Papinius optat, ut hic pauperrimus aquis crescat, Scaliquando in- tumeat , pulchra tumeat Sebethos alumna. Averem, ut non statim adjungeres fidem tum exteris, tum nostratibus Scriptoribus, cujusvis pretii lint , qui pro tuenda Sebeti dignitate ac fama ad Gruterianum saxum 9 . 9. provocant, in quo legere est ipsum inter Deorum chorum asscriptum:
P. MAEUIUS . EVT YCHUS AEDICULAM RESTITUIT , SE BETHO. Verum vel tiro reficeret extremam dictionem Ex BOTo, etenim sente tiam 3c planiorem vides , & sollemnem tritamque lapidum sermulam; praesertim cum in scriptis silicibus honestatis ergo Deorum nomen , imo& Augustorum primo loco scalptum , atque perquam raro contrarium advertas; novimus etiam, cujua famae sint Aldi epigraphae, a quibus hanc exlcripsit Gruterus, maxime cum additum sit erutum fuisse ex nostrorum murorum fundamentis et atque ipse superiore cap. v. par. V. longissimum sermonem intexui,& momento multiplici evincendum curavi nullumdum saxum Latiare Neapolitanum tot inscriptionum συλλογν reperiri, & b ne multas praestiti me collegii se Ducis ab hinc annis erutas, quas omnes Graecanicas sutilis gratulatus sum I quare isthaec una Eutychi princeps L tinarum salutaretur; & quis credat, nisi Iudaeus in urbe Attice loquente Latine scalpi lapides Ad haec si revera hic P.-υius Guchus sit P.-xillius Eutychus, qui, ut exputat Gruterus ibid. Romae fuit Fontis Gal-ιiani magister ex alio Romano saxo , vid. Grui. I 8o. I. sine is , qui obduratissimae indolis est, saxum dixerit Neapolitanum, Sc vocem SEB THO ab Grutero minime deterserit . Et nunc in mentem venit non istum in hoc Aldino epigrammate nomen Seberi confictum, sed & in f mosis binis verbis NAM A SE BEs Io quae in tauri collo in sacrificio Mithrae scalpta de nostro hoc parvo Auvio quidam indoctissimi etiam interpretati sunt et scit. Seberi r adi sis tutemet tot αρχωολογουs, qui de his duabus tenebricosis ρησεσι scriptitarunt. Praeterea advertas rogo adeo parvum,& vix notum exteris nostrum hunc πο-uἰσκον suisse , ut praeterquam quod nec aediculam , nec aras meruerit, nomen ipsum ingenitam mκροππι praeseserat; ejus enim vocissens & caput est trita Hebraea ρῆσις , quietus , hinc ἀμέσως Seb tus , eo quod lenissime , 3c in perquam parvo alveo etiam antiquissimo aevo defluebat, uti nunc etiam cernere est, quare quiescere potius videbatur. Neque credas nullius pretii id etymon, cum non uni rivi, sive pa
vi id genus fluvii ab nao nomen sibi adquisiverint uti a Benevento fluens Volturno se immiscet ;&-in Brutiis juxta Terinam,R r r r a q uos
403쪽
LIB. II. CAP. VI. PARS IV. AN FRATRIA
quos quidem ob aquarum pauperiem, & fluenti quietem id nomen nactos dicas: hine etiam Iosephus finxit debell. Iud. p.4II. Sabatum fluvium prope Arcaeam in Phoenice adeo tenuem, ut septimo quoque die exaresceret, si uti alius Judaeorum in ulteriori oriente, vide Cellar. Geogr. to.a. p. 337. dereliquis fluviis, & lacubus ejusdem nomenclaturae consulas Strabonis opus, vel 1 altem geographorum indices, ubi bene multi tibi se osterent . Ne oue obliviscendum Graecos his tenuibus fluminibus λιθε in tribuisse προυδ
πρηυ ρέο ' quare satendum est vocem Sentus, sive Sabatus esse γενικμι id genus minimorum fluviorum. Et πο Pisito hic noster antiquis vix
notus grande nomen sibi quaesivit, postquam Pontanus,& Sannaaarius, parvatum lectissimum suis elegantiae plenis carminibus concelebrarunt , & uovis fluvio antetulerunt, veluti si eliet Sperehius, vel Scamander quos ubique Iliados magnus Homerus διῖπε ας πο-ους, ab Iove ortos, cecinit 'C. v. IT . p. 263. g. 258. His intellectis, nil mirum est , si Luco. phron iabeti haud meminerit, utpote undarum egentissimi fluvii , & antiquioris hujus poetae aevo sortasse ne nomine quidem noti οῦ contra vero Clanium recitarit undarum divitem,&ab urbe Neapoli non tam longe dissitum . Et operae pretium est , ut te commoneticiam Theophilum Maurum , virum indolis erectissimae in membranis antiquioribus reperinis Clanium non solummodo per Acerras ,.s queis nil aequus est , in Neapoli propinquas, sed per campos huic nunc principi urbi longe vieiniores intei fluxisse, uti brevi in eruditionis lilieno libro legere volupe tibi erit, quem labore nil poenitendo conscripsit ob πν meapta irae, de Missalibus, & regundis finibus Atellanos inter,& Neapolitanos concertationem, cujus victoriam vi I. viros litibus id genus judicandis Theophilo ομολε-δόν adscripsisse amicorum optimi , & quamplurimi, quibus Mauriana familia
de omnibus, deque me potissimum benemerentissima abunde floret, ac laeta est, gratulati sunt. Quoniam autem nunc moris est K-, si quis nosse cupiat, quo a semine vox Clanis, vel Clanius, vel Glanis enata si, nil haesitans di. cerem ab Phoenicio iuba , iisdem os μιs a radice , a conis ere , &sane fluvii volvunt se circa urbes,& Giones, easque cingunt: neque o, murmures id etymon γενικω προν esse , neque rem propius tangere ; etenim reponam inter epitheta fluviorum sollemnia illud est audire πολυγναυπτους, multum se volventes ac sectenres, uti memini me legisse in Non-ni Dionys. 3c nunc quis mihi intercedat, quominus Volturnus sit Latine, quod ἐκρωςἰ Clanius λ Hinc factum reor , ut Clanis nomen proprium non sit , sed pluribus fluviis commune , vide tum veterum , tum recem. tiorum geographorum indices; ita etiam tenes tot amnium nomenclatura
quae ab verbo ρέω, o, eductae sunt. Quod nos de , idipsum Cimricus de Nilo sat erudite scripsit in Hesiodi theog. v. 338. cujus verba hic perquam opportuna legere te jubeo: is Certe Nει- non est nomenis pro
404쪽
se vocabatur unicus ille fluvius, quo secundabatur, κατ' vide, quae se notavimus ad num. 3 . s. Similitudo nominis, & forte eadem ratio esse fecit, ut fluvius Hel periorum AEthiopum idem, ac Nilus esse creder
se tur. Pomponius Mela lib. 3. c. 9. borum finibus fons est, quem Nili ,, esse aliqua credibile est. Nuchul ab incolis dicitur , ο υώeri potesse non alio nomine appellari , Ied a barbaro ore corruptus: na nubhul, is &-nubhil , unde NΔος, sunt nomina appellativa , quae fluvium is quemlibet lignificant, ut Hebraice obhal. Accolae solent vicinumis Amnem simpliciter sumium vocare, ac ita res se habuit in aegypto, sorteis & in aethiopia; sed Graeci, qui eorum populorum linguas ignorabant, se nomina propria esse putarunt, qine erant appellativa. se Haec Clericus. Id ipsum dicendum de Clanio , qui cum in origine γενικόν amnium n men sit, posteritas veluti proprium adhibuit, ideoque aliquando eum Liri confudit, vide adnot. in Stat. p. I93. Lug. Bat. I 57 I. & Cluver. Ital. ant. Atque isthaec pro Lycophronis versus I 78. luce, quem tandiu vex runt Neapolitanorum doctissimi , imo praecipites hunc poetam ἀγωοσγρα-
X. In vers. 73o. Λάνει δὲ σημ εουκέρως νασμοῖς Α ρης, quem omnes verterunt , abluet autem sepulcrum corniger fortis , ipse autem contra transfudi, abluet o tumulum corniger la=icibus Ares. vides eos interpretes vocem A ρης non accepi iis pro nomine ipso fluvii, seu veluti pro adjuncto quodam, hinc reddidere fortis: quare ignoraremus, quinam esset amnis, corniger , qui sepulcrum Sirenis Ligiae abluisset: itaque poetae mens est Ligiam tertiam puellam ad Terinam ab undis compellendam esse, quae urbs propter Ocinarum β. erat, atque Arem rivum hujus Sirenis σημα s re ut abluat; duos igitur amnes discriminat Lycophron testis procul dubio αυπ πης, sicuti juxta Leucosiam binos advertit, scilicet ,& Larim. Ne legas, quotquot longiores in hunc versum commentarios scripsere, ne ipsum quidem Potterum excipiam, α ροσδιονυσοι omnino sunt, re nullius assis. Et mecum ipse longe miratus sum Potterum, Meursium, &c. non ad veristi iIe hujus p tae scholiasten falsum este, imo & sibi ipsum adversari, dum
οάτο Adξαντο λὶ τῆ Ωκiναρου, Ares enim non es sumius , sed vis es: fine eam vocem epitheti loco acceperunt , atque Ocinaro tribuerunt ἰfatetur igitur Tratres esse E ριν fluvium juxta Terinam, quae vox parum distat ab Α'ρης, ) distinctum ab Ocinam : hinc quisque facile colligeret vocabulum esse ab κρης corruptum ab librariis; obliviosos damnem cum Cluverium, tum Cellarium, qui nequaquam vocis vel E'ω me minerunt. Hic meticulosus adderem hunc dictum ἀπο π1 α τερροκου,& ρεω ,suo, quasi non fueret ob caritatem aquarum ; itaque opportune Lycophron canit de eo potius lavare r hinc firmatur vocem Sebeius aeque esse, ac quies, & idem dicas Graece A ρης , ac apud Hebraeos Sebo
405쪽
LIB. IL CARVL PARS IV. AN FRATRIAM
Sebeius; & nunc primum novimus verbum Latiale areo hinc etiam nais tum et arescunt enim omnia , aquis minime defluentibus : risum movet Perrottus, qui censet areo esse ab ara , Τ, quae Diis adolentur , νo
rendo sicca aridaque reddi Iolent, cui adstipulari videtur Vostius in Et3m.
In vers. 73 I. inest vox ορνιθο sim, quam universi dederunt semimvis menti Lycophronis perquam insem; quare ipse cum hoc vate conj rans reposui, gallinae pedes habentis. A pueris didici Opis esse gallinar& landum divitem praeter lexio do Bochartum in Hieroz. par. a. p. Ias. I 26. qui cum multis exemplis prolatis dicat valere gallina , addit : Cun igitur ὀρνις Homero, o modo nihil quicquam sit, quam avis in gen is , Platonis coepit aevo Qurpari pro gallinaceo genere , ex per aliquor saecula tam de gallo , quam de gestina diei , donee obtinuir usus , ut proprium esset gallina nomen , unde apud Athenaeum lib. 9. Ursilus, A' οὶ ρο ν ορνιθας, H ορνίσια νυν μονον ἡ συνήθεια καλει πιὰς quidem fert consuetudo, ur solae s gallorum) seminae ορνιεμ dicantur , σι ιθια' inde Bochartus laudat Ambrosium , quod opis in Evangelio imterpretatus sit gallina , contra ac secerunt Hilarius, Hieronymus, & A gustinus. Quod cum verum sit, vocem .ibόπαις in Lycophrone γενικα m τυς versam vides semiavis, cum ομις sit gallina . Piget me oblivionis tantum virum arcellere, qui cum opportune praestiterit ὀρm este gallina, de Sirenibus ibid. p. 83o. inquit: Superiora sunt virginum , inferiora ς θων, passerum, vel Iimtῖionum , non piscium, ut vulgus putat; s git ipsum hic Lycophronis locus, & Heracliti de incredidi p. 7 etiamajentis, O νίθων δἐ σκέλη ἐλέγοντο , licet interpres refuderit vocem ὀρνίθων , avium pro gallinartim; quare sacessist, qui eas desinere in piscem scripsere; & castigandi tandem nostrates piliores,& scalpt 'res, qui caudatam piscium instar Parthenopen ubique effingunt ; vide numismata Spanhemii, & quae multa Nicasius de Sirenibus collegit; vel si tibi non tantum otii sit , adeas Banierium , qui omnia curate contraxit in to. mytholog. p. 38 r. quem mendacii arcellere haud piget , nunquam enim me ulli parsisse memini , qui in Homero lectitando socors est : ipse siquidem ibidem pag. 381. haee nil haesitans divino vati appingit : Homo re . . . nous avrend , que D desin Dur avolt permis de regner 'a ce que que0u' nu les ut trampisse que D prudent Ulasse accomplitisura desinus . . . II nitate , qu' elles en constirent tant de d stapoir , qae elles se precipiterent dans la mer, ob elles furent chan resen poissens de la reinture au bas verum id ne somniavit quidem H merus, tutemet consulas ex isdicibus terna loca, in queis Sirenum m minit poeta, atque inconcinna in haec ipsum haud dixisse comperies , ac
Banierium de Homero malemerentem traduces.
XI. Versus I.& sequentes adeo contra Graecam fidem versi sunt, ut videas turre verba Latiaria, tum sententiam ad libidinem allosita, imo&
406쪽
in Graecanicas grammaticae leges peccantia praeter turpe historiae menis dacium; quare ut brevis sim, ea est Lucophronis mens: Mopsopum que dam clallis praesectum Misenum advesum Cumani oraculi monitu Parthenope Deae cursum lampadicum indieturum esse nautis, qui circa Miseni promontorium habitassent: quam λαριπαδρομίαν deinceps potiori cultu Neapolitanus populus, lebrabit. Ac primum quidem cuiusvis subsellii interupretes in v.7s3. Κρα- ιαπα ης- ας, duplex grande peccatum patrarunt tum in historia, tum in grammatica; etenim perquam h nignas Timaeo cuidam Siculo, quem resere Getam, aures praebuerunt educenti Diotimum suille hujus classis Atheniensis Misenum advectae duct rem, quando apertissime inquit hic poeta Mopsopum hujus classi praeis.ctum fuisse in verbis, Μοψorro κραίνων & quis non irascatur tot interpretibus Graece gnarissimis, qui vocem Μοψοπω casum patrium exputarunt , atque adjunctum esse dictionis ναυαρχἰας, ac reddidere imperatoν Atticae classis interea obliviosissimum traduxere Lycophronem, vetustum poetam , ac sollertissimum , qui nomen praesecti hujus classis omnino reticuillat in nostra Neapolitanorum, ac Cumanorum commoda peccans, ita ut ab Tratae pro Mopsopo Diotimum emendicaremus. Quinam fuerit hic Mopsopus,& cujas, nemo divinet, id enim silentio pressit Lycophron; neque de Atheniensis urbis indigena quid cogites, dixisset
enim poeta να-ρχίας Μορπίοις, nam Athenae ΜΟ π ra audiebam ab antiquissimo heroe, qui eis hoc nomen acquisivit, vid. Strab. p. 8. deo s. ejusque sanequam doctos interpretes, qui etiam in eundem lapidem impegere, & vocem Μοψδπρο in Lycophrone pro secundo casu accepere,& λιθε muli cum ναυαρχίας conjunxerunt, ficta in primo dictione Μοψοψ, quam ad barbaricas gentes amandes rogo: advertas ad quas incitas maximae eruditionis viros unus TZetzes redegit , qui hujus in voce
in Lycophrone princeps sulti Hinc factum est, ut civium meo. rum doctissimi Mopsepi huius penitus obliti, quinam fuerit Diotimus inani prorsus labore , non parvis scriptis voluminibus , vestigarint, quos inter praecellit epistola I Baptistae de Miro, quae adjecta est Misceli. οὐ
servationibus erit. vol. Io. p. 4 8. Amitet . I73 ρ. quare vir hic Graeca doctus omnem lusit operam. Demum ab tribus extremis versibus non uni ex nostratibus ingemtis famae iureconsultis latissimos veteris Neapolitani agri fines se percepisse gavissi sunt, idque quidam brevibus, quidam crassioribus scriptis commendarunt : aiunt siquidem ideo Lycophronem ceciniise plures Neapolitanos cursum lampadicum iuxta Misenum celebraturos, ibique habitaturos, quod urbis nostrae ager ad hujus promontorium usque extendebatur. Attamen ipse exputem doctissimis hisce viris ob vehementissimae causae patrocinium Graeca Lycophronis perpendendi otium defuisse . quae satis aperta sunt atque eorum sententiae adversantissima , licet Latinum interpretameatum anceps sit atque implexum: sed cur te diu teneo λ Mens Cassa
407쪽
Cassandrae est venturum Mopsopum ad Miseni portum, atque indicturum
nautis, qui in eo promontorio sedem fixerint, lampadicum cursum, quem in posterum majori apparatione Neapolitani celebrallent . Porro vocula οἱ in v. 736. negotium omne facessivit, quam minime ad proximos Nεα
πολλοta referas, quos ideo παρενθέτει cum paucis verbis conclusos vides,
sed ad m, nautas Misenates paullo ante v. 73 . appositos z qua sine παρενθέτε- medela quisque incusabit vatem Neapolitanae urbis fines heroicis temporibus ad Misenum Cumarum portum usque extendisse. Nemo mihi molestus sit, si inter parenthesin hos versus adscripserim, sententia necessario eam exposcente , quo Lycophronis famae , di exactae οἰκῆ μα consulerem , alias cerneres Neapolitanos cum Misenatibus colonisco fusos ac commixtos , multorum lapidum intervallo dis litos : praeterea si has parentheses saepe in Lycophrone, qui σκοτινωτατ audit, adjicias, multa lux erit Caliandrae oraculis ;& ut exempla ab ipso poetae in quo versamur, arripiam , simillimum teneo in voce , ve cret . quam nisi facias παρενθmμεν , prorsus ignoras ad κλυδωνα , an ad I Ue uin v. Ias. reseras, cum poeta certo ad hanc urbem , non ad κλυ- να, undam, retulerit' quod una παρεωθε εως ope a me etiam illita distingues.
Atque pauca haec de longo versuum Lycophronis contextu , quos suae ci reddere aggressus sum, nam his diebus de eorum interpretamento ingens Neapolitanum serum satis diu perstrepuit; utinam Graece tantum scirem, quantum Statii nostri pater, qui ut habes Silv. s. can3. v. 36. pandere doctus Carmina Battiadae, Iatebrasque Lycophrauis arri, Sophronaque i licitum, renuisque arcana Corinnae, meliora sane dedissem ; sed prolixiorem in hos versus commentarium in Puteolana chorographia servo ; & hasce nunc adnotatiunculas acceptes, veluti antecoenium . Sed ut a longo diverticulo in viam redeamus , atque animum ad phratrias advertamus, quas Lycophron tenebris suis ab oculis veluti eripuit; vides jure Neapolitanos Phalero coetum non dedicasse, quippe qui noverant hoc nomen non herois unius ex Argonauistis suis te, uti Lasena, inde Peregrinius, ceterique nostrates Scriptores in horum verba juratissimi edixerunt , sed loci nomenclaturam non exiguo intervallo ab urbe dissiti, & a mergorum multitudine peregrina Vocitati ' quare amicorum carissimis factum est satis sciscitantium, cur adhuc in lucem tracta non sit inter tot φρ=πυας illa Φαληρειδων, licet Neapoli Phalerus omnium libris , ac vocibus celebraretur , cum ipsae vel a Diis , vel ab heroibus . vel a novis colonis , vel etiam ab locis,
sed non tam longe ab urbe distantibus , uti est Mergilline , nomen sibi
XlI. Habes igitur de Neapolitanis fratriis tum γενιγαῖς, tum sngilla traditissimum commentarium, quo de tot doctiss. nostrates Scriptores vel sat
408쪽
pauca delibasse iuvit, vel sueto magnis promissoribus hiatu, uti Lasenam in Gymn. plurima daturos passim nobis spondere vides, qui mos sollemnis est quibusdam id genus αλαζον ira venditandi quanquam nil conc Elum, aut paratum habeant oblitiis imi Horatii nitura promissa levare sdem commonentis . Reliquum nunc mihi est , ut quaedam veluti παον- ινα simul aggeram, inde totius longissimi capitis ανακεφαλάωσιν ad. nectam. Ex his bene multis, quae de fratriis lucidiore ordine simul coni. parta a me sunt, ne parum quidem dubii relictum est, quin fratria, Scstistiores, in bina dumtaxat republica Atheniensium, & Neapolitanorum, colle lium fuerit is ατικον, nam ubique legere est eos numero sat exiguos sacrificia, numina & res Diis dicatas tractasse , contratio vix profanis, , negotiis se implicuisse : imo gratulor etiam Latinos semel, quod scio , ab rep. Neap. vocem phetrium sibi commodat se , ut Angus alium sacerdotum domicilio, ac templo, quod hi curabant, prospicerent:
teneo enim ab Grutero ea de re decretum adeo prolixum , ut omnem paginam 2I . impleat , cujus initium est : v EsHIN lus. AVG L PHETRiv M.
C Ni TVM . &c. quae verba refert etiam magnus Ios. Maliger )e emend. temp. pag. -7. at oblitus est , quod nec fecit Gruterus , a nota e post OMNI necollario apponendum esse CVLTu , ut in decreti thulo sententiasset M vigeat. Ne otium teras, ut alibi pentium, quam Athenis, & Neapoli nomina ira triarum scruteris , neque Mazochii vi πάνυ auitoritas te frangat in Eccl. Neap. p. 44. col. I. recitantis verba Pindari scholiasar, E , μεν δω ςαTe α Θμ α εν , sed locum non adnotat, qua de creberrima reticentia in tanto viro dolendum est; in alterit autem id sch liaste, in Olym. δ. antis r. γ. & in Pyth. in stroph. s. verum quanti ducendi sint horum grammaticorum scholia, norunt omnes: scias autem Pindarum non de fratria laudes canere, sed de ipsis Emmenidis. qui Ther nis majores fuerunt ;qum & ipse scholiastes id docet . . . πά ςγIMτου E' αμεν ιδης , ω: Αἰνησι δαuος , ἔ ΟΜ ων , Κ Ξενοκρατης , En 'νει δἐ Θρασυδο ς, Ξενοκρατους δε ζ Θρσσὐῆουλος, Telemachi . . . filius esi Enam
nidos , huius aeneisdamus , hyius Theron, c Ic. vides nil de fratria cingitasse Pindarum, & scholiasten sibi appr: me advellantia scripsi: te ; coniurat mecum Erasmus Schmidius in comment. in Pind. p. 26 s. aitque Ebμενέδας aeque esse, ac A είδας Spartanos ab AEpeo heroe dieios; quare solummodo locuples fides sit de Atheniensibus fratriis Demostheni , 8cc. ac de Neapolitanis fratriis Straboni, Sc Varroni torque nostratibus liti ratis lapidi tuis, non autem scholiastis , queis mos est antiquis Scriptoribus nugas sonoras appendere. Inter isthaec παραλε πορονα opportunum mihi , vera statorum noti
ne intellecta, proferre quatuor Aristophanis locos, quos Sc scholiastae, Ico S s s s doctiss.
409쪽
doctiss. interpretes susque deque agitarunt, at nil boni ab ipsis prol
Ne cures, etiam quae in elegantibus editionibus lectitas interpretamenta, nee Casau ni adnotationes, & mecum vertas: O iudices Heliosae, cin statores, trioboli pretio suos ego honoro, clamitans aequa, o iniqua, opem ferte, nam ab hominibus vapulo coniuratis. Hi versus caritumi mihi sunt, nam firmant & Datoras fuisse sacerdotes,& hine noscimus collectitio peculio vix ille, imo , & quanti unusquisque pro sacra eorundem vitae ratione solvi siet, tres scilicet obolos ; & jure servus, qui vapulat, opem implorat ab judicibus,& ab sacerdotibus, utria oue enim coetui lites disceptafidi potestas erat , vide quae de fratorum
αἰγομ-l, o a me dicta sunt pag. Adverte a me sarium bene, quod υππισα ἡν deterserim post vocem τοιο&, i, atque ante scripserim,& inscite versum est vaego, triobolares fratores. Alter locus Aristophanis est in Avidi v.76s. ubi aves hortantur homines, ut secum convivant,& inter ceteras suas beatitates enarrant inter se nullum esse servi a libero discru men ; quare servus proavis gloriabitur, & inter fratrias adscribetur : atque hinc etiam novimus Atticos servos exclusos omnino a civium censu: Et δε δουλος εἰρι, κω Καρ, si rερ Eξ νατίδης,
Si autem serius est , o ab Caria, sicuti Execesides,
Proferet avos apud nos , o confirmabunt fratores. Mens igitur comici ita se habet: si quis servus est,& e taria, sicuti Exe-cesti des, donabitur civitate, jactabit avos apud nos, & iratores parebuut, i. e. a fratoribus acceptabitur, quorum munus erat sui δη- civium nomina volumini adscribere : consulas , quae multa eo de more prolata sunt pas. 395. E contrario illinam, uti transfuderunt binos hosce
verius, in queis verba vides nil sibi, vel parum cohaerentia , & Graecae fidei adversantissima: Si vero fervus a Caria , quemadmodum Mecesides , Os sebi procreet apud nos, er invinientur ipse gentiles.
Porro Utarria minime παθιε ικον est , ut tiro novit e praeterea rus Sestivam olet procreet avos , & ipse scholiastes admonet hic το φων permque esse, ac μοδεικνυναι, opendere, piget me inpentia isthaec peccata in magnis viris advertere: earum lucis his verbis fert Salmas in ius Att. p. 137. Tertius Aristophanis locus eodem recidit 4n Ran. v. 42I. Bύλεσθε δἐ - κοιννοχ δενέπὶς G ουκ ἐν σε φρα iras.
410쪽
Quos versus temisticosissinu in Latium immissos intueor:
Vultisne nos, ut una Taxemus Archedemum
, Qui septennis nondum tribules edidis. Uerum, ut breris sim, mens comici est, an deridendus si ρublice Areb demus, qui, licet septennis, nondum Uenderat se fratoribus, quo in is cives adscriberetur, uti in more erat Atheniensii bus; nam puelli statim in lucem editi ad fratoris sui λαου aflerebantur, atque ovis mactabatur, printer ceteras caeremonias, quas Fg. 38 . adnotavimus; vide igitui. , quam male versum est φρατορας, non dum tribules edidit.) Palmerius Graece doctissimus jurans in verba scholiastae lusum videt hac in voce φρατορας , quam vult ab comico adhibitam ad risum pro φρατηρας, den- res septennii, sed gerras venditat germanas . Et scias adeo necessarium fuiste infantes statim ad statoras adduci, & in filiorum , & civium censum adscisci, ut si id posthaberetur, hereditate caderet filius; id nos docet ipse comicus in Avib. v. I 666.
Particeps sum λ p I. Nullatenus per Iomem: dic autem mihi, An te pater adduxit ad statoras Vetus Latiaris interpres parum vim Graecam assequitur , potissimum in voce φον ας, quam curiales transfudit; quare recens interpretamentum apposui. Vides jam tot Aristophanis loca antehac tenebricosa luci suae reddita, eo quod longum de fratriis commentarium, veramque dearum δια ν - σιν praestitimus. Ut etiam atque etiam stabiliam Φρμορας Nct poli, Jc Athenis suisse collegium virorum sacriis rebus addictorum, uti γεωνας, & θιασωπις alibi gentilim; advertam ingenitum elle, atque omnium animis inditum sibi pro rei p. tum regimine, tum decoris custodia & sacerdotes creare, & peculiaria quaedam nomina eisdem impertiri ; ea doctissimos viros officiosa sollertia collegii se juvit , veluti Petitum τὀν υνυ var. lere lib. 2. c. Io. p. I o. qui isthaec congessit eleganti titulo: De Iuda orvm patriarchis , M osolis, archis nagogis , patribus onagogarum, hiereis, presbieris, didascalis, archiperecitis: & cap. x I. p. I 69. De coesicolis, eorumque nari ribus , patriarchis. Petito addas Muratorium in Antiq. med. TU. to.6. p. 43o. De piis laicorum constaternitatibus , quas inter primos adnumerat jure fraroras. Si de profanis sacerdotum nominibus Scriptores qua ras , adeas praeter sexcentos Vandalium in differt. I. De Orig. er mirib. sacri Taurabolii, & in disset. De ponrifice maximo, de vicario ponti eis, rege sacrorum, erc. quibuscum etiam sacerdotum seminarum nom na λpponit . Quare resp. Neapolitana , cum suos etiam sacrorum admi-S s s s 2 nistros