장음표시 사용
211쪽
ANICIAE. EALTONIAE. PROBAE. FIDEI. NOBILITATIS, ANTIQUAE. ORNAMENTO. ANICIAE. DOMUS. FAMILIAE. SERVANDAE. gAC. DOCENDAE. CASTITATIS. EXEMPLO. CONSULVM. MATRI. CONSULUM PROLI.
Cognomen Olybrii, vel, ut quosdam libros habere sΑR- Vnde normius testatur ad Claudianum, Olymbrii ei fuit ab Olymbria, men Oly- quae et Selybria, et Selymbria, sed et Eudoxiopolis Imperato- brio tribus, Honorio et Theodosio II. dicta est, ut docet
1ubscriptio I. a. C. Th. de prae l. et mant. curiat et lib. M. C. Th. de haeret. Thraciae oppido, in quo partem patri- monii habebant Anicit, qui pee quos, opum amplitudine o hi Romano, per quem universum patrimonia polliderent, cognitos, laudat AMΜlANus lib. V. Vide Dra. REI NESIVM, τον πανε- .mH-νοι, Patronum de me longe meritissimum, epist. O. Beatus RiERONYMus in epist. ad Demetriadem, OII rii stiam: Nane mihi Proborum G in briorum clara repetenda sunt nomina, et i Distris Anteii sanguinis genus, in quo auι nullas, aut rarus est, qui non merueris consulatum. Aut proferendus obbrii, Virginis nostrae pater, quem, immatura morte subtractum, Roma congenuit. Vereor plura dicere, ne sianctae matris vulnus exasperem, et
virtutum eius recordatio' μι doloris in uratio. Pius situs, ciramabilis, clemens dominus, civis astabilis, consul quidem lxi pueriaria ; sed morum bonitatesenator ii Uris. Felix morte sua, qui non indit patriam corruentem. Immo felicior sobole, qui Demetriadis, proaviae, nobιlitatem ιnsigniorem reddidit Demetriadis, filiae, perpetua castitate. cAP. m.
Ipsam rescripti sanctionem proponit.
Um ex rubrica appareat, agi de oblatione eorum, quae votis promissa erant, iam Imperatores genus promissi 'cum ex ratione Lemporis, tum ex qualitate rei sponsae designant. Aiunt ergo: Euando votis communibus felix annus aper tur: Felix annus appellatur ex omine, et qualem vellent
percanare. Suavia hic in Lucra ille PENNAias, qui annum serti
212쪽
Annum operire. Christianis Kalen
sertilem exponit. Continent autem haec verba temporium, poetαον, designantque cum diem ipsum primum, Kalendas nempe Ianuarias, tum diem tertium post eas. Kalendis ipsis laetae praecationes initium capiebant. PLINlus lib. u. cap. a. Ccr primum anni incipientibus diem laetis precationibus invicem faustum ominamur. Iunge ovi Dium I. Insior. adyanum. Egregie HERODIANus Bib. I. c. 1. Cuius verba, sed latine, ex versione politiis ma POLITlANi. non parco adscribere: .., Diem anni ineuntis) Romani festim agunt. Ad Fanum, inius sinum Italiae Deam, referentes, cuIus etiam Saturnum
ipsum, ab Iove lio, pulgum, quum in terram descendisset, fuisse
hospitem praedicant, et, quod ibi latuisset, nomen Latio inditum. 2uocirca etiam nunc Romani saturnalia prius, dein vero initium anni moro suo concelebrant. Gque eius diei hicem imago, ut a quo incipit, et in quem desinis annus, Potissimum Romani inviarem se colunI, sistantque et numi malu alter alteri, caeteraque omnifariam munera mi intant,summique magistratus, conspicuam sibi et solennem purpuram induunt. TisvLLus de Mesala lib. Non modo fulgentem Urio subtemine vestem. Induerin, oriente die, duce fertilis anni.
subdit: uin largita tuis sunt multa silentia votis
Dicunt itaque Imperatores scite, communibus votis annum aperiri. viRGIMUS Georg. Bb. I. v. a I. Candidin auratis aperit cum cornibus annum Taurm. cicrno de natura Deor. ID N aperire, ait. Et STATivs ID. t. Insignemque aperit Germanicus annum. SYMMACHVS lib. Io. epist. D. Kalendas anni auspices, quibus mensium recursis aper tum Et lib. r. epist. II. Primores Kalend. Ianus aperiebat si DONlvs
APOLLiNAnis lib. I. epist. 6. Sub cuius magi ratu consul Martia anni fisi fores aperuerat. Festae igitur gentilibus hae talendae: Christianis vero non item. Quin hac die ieiunabant.
213쪽
draginta diebus caeteris omnibus ab inetur. Quiescere tamen et his lites, et sora iubent Imperatores Valentinianus, Theodosius et Arcadius, Timasio et Promoto Cossi. a. C. Th. de feriis. Porro his Kalendis in acta Principis iurabatur. Id erat eiusmodi. Libera Republica non iurabatur in cuiusquam acta. Sed penes magistratum erat, utrum, sinito alicuius mapistratu, acta Probare is vellet, an rescindere. Primi triumviri et iurarunt ipsi, se Iulii Caesaris acta rata habituros, et populum, ut
iuraret, adegerunt. Vide LipsiuΜ ad lib. Is anna . Taciti N. I BRl SsONIvM lib. I. de formul. P.Rom. P. FABRvΜ t. Seme . tu in aes magistr. p. aoo. PLi Ni vhi paneor. ad Traian. ubi sormula vir menti.
Et haec quidem Kalendis ipsis. At vero pro salute Primcipis, aeternitateque Imperii vota solemniter concipiebantur die III. post Kal. Januarias, seu A. D. III. Nonas Januarias, id est, ante diem III. Non. Ian. Ita enim loquebantur Romani; A. D. IV. Eidus, item: Ex ante diem IV. Eidus; intelligentes diem Iduum, cuius iήσεως rationem exponit SCALIGER de emendatione tempor. lib. a. pag. m. I . A. B. Conser cuiActuM ad 1 qui ante etc. V. V. de Q. S. Docet CAius noster in Iscareitur. 63. 9. r. de V. S. ibi: Post Kalenda; Ianuariis die III. pro Lalute Principis vota suscipiuntur. LuciAvvs ψευδολογ. u. μὲν ἡ τῶ ετους οἰρχη,
IISDEM. COSS. III. NONAS. IANUAR. SULPITIUS. CAMERINUS. MAGISTER. COLLEGI.FRATRUM. ARUALIUM. NOMINE. VOTA. NUNCUPAVIT. PRO. SALUTE. NERONIS. CLAVDi. DIUI. CLAUDI. DDiem ergo III. Nonas Ianuar. innuunt Augusti, quando votis communibus annum aperiri inquiunt. Quod pluribus probat Lipsius ad XVI. annal Taciti. Formula solennis erat: Hune tibi, Iupiter, bovem cornibus auro decoratis vovemus esse futurum. Ubi Luoivs Pro, futurum, malit, factarum, invitisaa- Cc mea
Plinia. pum iu tabatur. III Nonas Ian. v capris Prin
214쪽
votidiet. men inscriptionibus. Unde GRvTERi opus inscript. IAI m. II.N.lan. ctum hinc, ut a vovendi actu votorum nomen in ipsum diem transiret, et haec ipsa dies IlI. UO ΓΑ καὶ appellaremtur. vopiscus in Tuciίοἰ DizΡΠ templum seri iesit, in quo Essent statuo in incipism bonorum, ita ut iisdem Miatatibus Dis, et Paruum et Gumlis Ian riis et UOTIS, Iibamina pon rentur. spARTiANus in Aetio Vero e Orationem pulcherrimam parasset, qua Glendis Ianuariis Hadriano Patri gratias ageret, accepta petitione, qua se existimaret iuvari, Glendis ipse, periis, in uique ab Hadriano, quia VOTA interveniebant, non lugeri. Conser Sci CΚlvM in Ab. a. Vetuis. GVTHERivM. de iure
Mansiit sub christianis Principibus haec eadem appellatio, ut docet nostrum rescriptum. Et haec VOTA ellei pla τά sοτα. quae concilium demum sextum in Trullo abrogavit, Ictu eanone G. Autumat cAsAvBoNus ad Spartianum, refutans THEO- in Trullo. DostvM BALSAMONEM, Patriarcham Antiochenum, qui tu comBalsamon mentiario suo Oper canones concilii imus τα βοῆα eXponit προο α ν py hδ' jα-Gα, quasi sestum quoddam Panis, ovium cuiloclis, R ' fuerit. Balsamonem tamen sequitur MEvnsius, rn lexico gra co- barbaro, notatus Propterea a DI. RE1NESio, viro in Ommitteratura sine pari, amico nostro, lib. a. var. Dct. c. . CAP. IV. -
Quid offerri Principibus debeati
SAtis de tempore, quod Imperatores describunt.' Videamus, quid fieri eo voluerint.
In una libra nuri solidi LXII. obryZiaci Principibus Uferendi devotionem animo Iubenti Iuscipimus. Od x D uianm. In una libra auri et solidis obrygatis Principibus osserendi devotionem animo lubenti suscipimm.
215쪽
Non ita A. D. III. Nonas Ianuar. precationes solum fi
bant, pro salute Principis; sed adiicebatur, quod quisque
gratiarum loco, si exauditus, si damnatus voti ellet, praestare vellet. In qua pollicitatione consistebat M ta voti. Hanc praestationem Imperatores nostri definiunt. Differt itaque donarium illud votivum, et strena: Quot hae misseari sol Strenaehant, etiam non promissae. Caeterum, antiquitatem strena- antiquit
ruma Tatio, Rege, pene cum ipsa urbis origine repetit sYM-ςx φ Υ ΜΛcrius lib. Io. epist. . Illum enim verbenas felicis arboris ex φ' luco streniae, anni novi auspices, accepisse primum ait. Addit, nomen indicio ei se, quod viris strenuis ob virtutem debeantur. Graecis strena dicitur ευαρχι τμος, ut est in glosi is ἐυαρχι. custi LLi forte quod oblatione earum selix initium anni fieret. ἐν ριος, sYMMAcrius d. f. . . ao. Kalendas anni auspices, quibus mensium Graec. recursu aperitur, impertiendis strenu dicavit antiquitas. Reprehendit olim Vlpianum quidam, Cynulcus, apud ATHE- ντινομοῦ NAεvM, lib. I. quod strenas ἐπινο δας appellat liet, nempe exprobans ei και, - αν. Quod vir doctus quidam perperam eo reseri, atque si per religionem nefas fui illat, strenam alio, quam suo, Romanis indigena, nomine nuncupare. Defendit autem κειτουκειτον nostrum CAsΑVBONUS, animadvers in Athenaeum lib. I. II.
Porro strenas mittebant amici amicis, patroni clientibus, senatus et civitas Principibus. Et hoc iam inde ab Augusti temporibus. Vide svETONivΜ in Augusto e. f. Sed hoc
strenarum commercium prohibuit Tiberius, ultra Kalendas Strenae, Ianuar. exerceri, offensus, interpellari se toto mense ab iis, quibuK et qui potestatem sui die festo non habuissent. svεTovius in Tι- qutu berio c. 3 . Quare et Kalendis ab urbe abesse solebat, ne ho m si v minibus, ob magistratus novos et serias occupatis, negotium praeberet, neve strenas ab iis acciperet, quoa Augustum fecisse improbabat, quia ea res multae molestiae, multique in rependendo sumtus esset, ut lib. V. et lib. D. Dio CAssius reserta Aliter Caligula, qui, ineunte anno, in vestibulo aedium palatinarum ad captandas stipes stetit. SUETONivs in Caligula c. cii; aula
M. Sed Claudius iterum sustulit aucupium. Certe Augustus, strenas
216쪽
ex summa oblatorum preciosiissima simulacra mercatus, vic, tim dedicabat, teste svETONio. EXstat inscriptio, quam Pr fert TORRENTius, qua Vulcano positum donum:
IMP. CAE S. DIUI. F. AUGUSTUS. PONTIFEX. MAXIMVS IMP. XIII. COS. XI. TRIB. POTEST. XV. EX STIPE. QVAM. POPULUS. ROMANUS. ANNO. NOUO ABSENTI. CONTULIT. NERONE. CLAUDIO. DRUSO. T. QUINTIO. CRISPINO. COS. VOLCANO
Item vetus Lapis rLARIBVS. PVBLICIS. SACRUM IMP CAESAR. AUGUSTUS. PONTIFEX MAXIMVS. TRIBUNITIAE. POTEST. XVIII. EX. STIPE. QVAM. POPVLVS. EI. CONTULIT. K. IANUAR. ABSENTI.C. CALVISIO. SABINO. L. PASSIENO. RUFO. COSS.
Addit ibi suen ONivς, .Augustum tantummodo summa. rum acervos delibasse, neque ex quoquam plus denario abstulisse. Errat hic AMAvA in commmu. ad lib. Io. Cod qui Tranquilinii verba ita accipit, atque si ex strena, Augusto in Capitolio dedicata, ipse Princeps simulacra fuissent mercatus. Imo, ex summa strenarum non strenam dedicatam, sed emta sinulacra ipsum Augustum dedicasse ait. Transiit haec, ut Imperatores Arcadius et Honorius usurpant, devotio etiam in istud seculum, teste tasANiom αδ-Iendis, et SuΜΜACuo. Vnde Imperatores nostri, liberalitatem ad certam summam civilemque modum redigentes, unam libram auri definiunt. Vbi Codicis Theodosiani lectio mani- seste soloeca est, vel potius in mendo cubat. Quid enim est Dotat Dis --bν Cooste
217쪽
A t eryo hoc rescriptum, libram auri coni nuisse po- L; ,,ufa testate solidos, septuaginta duos. Quod confirmati. 19. C. Th. Yndi
de to erat. et auri rigat. ibi Constantinii, v - . ἡ. Nevdere voluerit auri - - de Iem cocti, sepetem solidos quaternorum scriptulorum nosiris ovilibus Min xur Huratos appendat, pro figulis uncus I Euatuordecim pro duobus Et reliqua... Taia uncia facit partem duodecimam librae, si septe-
Putat igitur iAconus GoDorstrnus, vir divinarum humanarumque rerum scientissimus, diatriba demutatione monetae, mi pag. s. Constantinum libram, quae quadraginta oeto solidis encomi. ante constabat, octoginta quatuor solidorum essecisIe, ut finaum, Mguli quatuor icriptulorum essent. sententIMProinde sol idos septem quatuor scriptulorum aConstan ς' 'tino M. taxatos sitisse, sed hanc libram postea a Ualentiniano Os. C ID. de Iusceptor. imminutam, et ad LXXII. solidos reductam, ita, cum antea septem Iidi in singulas uncias comis
218쪽
putarentur, a Valentiniani senioris tempore sex tantum fuisse Computatos. Unde solidum vult sextulam dictam fuisse, id est, lextam unciae partem, axi bre Ise foro, is ortia . Eadem qua Graeci ratione ἐξαγιον dixerint. Et ita quidem vir iste incomparabilis. Et vero quo minus assurgere possim, multa ine impediunt, de quibus iam olim etiam, dissertatione L ad quinquag. Iustoriani decisiones, c. I. n. U. Primo enim, quid attinuit t. l. deponderat. Conici THEO Dosi Aruo inserere, si valentinianus iam ante Theodosium octo
inta quatuor lolidos unius librae ad LXXII. reduxerat 3 Cui 3ono Iustinianus post Theodosium legem Constantini, de 8 . olidis in singulas libras computandis, repetivit, si iam a Va-entiniano inde librara. solidis constitit 3 Quid opus, inquam,
erat iam Valentiniano, antiquatam legem repetere 3 Sed nec ratio Gonora EDo constat. Si enim libra Constantiniana fuit 8 . solidorum, non potuerunt singuli solidi quatuor reddere scruptulos, quod tamen vult Constantinus I. I. C. Th. deponderat. Fae, solidum fuisse quaternorum scriptulorum,oportet, ut uncia, unde septem solidi cuti, viginti octo scriptulos continuerit; libra 336. At constat ex voLusio ΜAEOANO, ICto, libram non plures ducentis octoginta scriptulis habuisse, unciam non
supra XXIV. Ergo, si septem solidi putantur in uncia, hi non
pollunt esse quatuot icriptu totum. Fac esse, non possunt in uncia plures sex, in libra non ultra 72. comprehendi. Fac, unciam XX l IX. scriptulo Dia secti Te, necessario eis cies, ut recte
Dia. FRiDER. GRONovius in tractri sestertiis. c. U. lib. M. ostendit, nec drachmam amplius trium, non sextulam quaternum, non
scilicum senum, non semiunciam duodenum scriptulorum mansisse, non scriptulum sex siliquarum, sed haec omnia proportione aucta quoque sui ille oportuerit, atque adeo singulae assis libralis partes erant immutandae. Quod vero factum fuit te. πῆ κ ται ρ Quare relinquitur, ut emendanda potius d. l. r.
219쪽
Solidus moneta erat aurea, ut inter eruditos fere constat, nisi Solidue quod repertus nostro aevo est CAsPAR BARTHius, qui Roma-quid, et nis solidos argenteos cuderet, eosque partem sextam unciae *R gςn Pendere doceret, adeoque sextam partem thaleri nostratis, *μ- Libro M. advers. 2o. Sed cras credo, hodie nihil. Vide disseri lionem no ram vi. ad Iustin. dec ones. L. - . Nomen sortitus est solidus, ad differentiam a semissibus et tremi sibus aureis, quos Alexander Severus cudit, ut di ut ς' recte covAnRvvi As. LAM PRIDivs in Alexandro e Iunc primums misses aureorum formati sunt: Tunc etiam, cum ad tertiam par tem viatigat auri decidiset tremisse Dicente Alexandro, etiam quartarios futuiras, quod minus non posset. uuos quidem iis ommatos in monera detinuit, exspectans, Isvectigal contraherepoιuisset, ut eosdem ederet: sed cum non potvisset, per publicas neces rates, cin ri eos iust, et tremisses tantum, solidosque formari. Solidos volunt Imperatores, sed obryZatos, seu Obry- Soli obri. Σiacos. svETONiVS in Nerone, c. - . Argentum pusulatum, aurum Zati. M obrussam, FRANClscus Horo MANNus, vir in politiori litera-H Iura et antiquitate non minus excellens, quam iuris scientia, 'RR
-s viri purum et excoctum appellabant: Acfrustra se homines δε- Ei in illius verbi notione indaganda fatigarunt, quod in incina monetali natum esse, Plinius non obscure significat, ubi complura rix
modi vocabula moneratia, et metaliariae artis propria. Sic denique nautarum, et fingulorum fere artilium, eι opificum propria quaedam vocabul vise, facile ex auctorum locis cognoscere licet. Fuit igitur obryza, obrusu, probatio, seu examen per ignem acem rimum, cuiusmodi hodie es, quod cineritium appedant, ut apparet ex I. ult. C. Th. deponderat. Vbi Imperator Valentinianus, aureos numositi multumque cum edacis flammae examine tu obr)za detineri, iubet. Ubi edacem ignem Ovidii exemplo dicit, cuius il e notus est versiculus: Omidia purgat edax ignis, vitiumque metalli Excoquit. Nee dubito, quin Constantinui, I. i. eodiit. ita scripseris: Si quis solidos appendere volueriι auri obora cocti. Niam per
220쪽
ebrietum, quidquid alterius metalli a minum erat, depelgebatur Hactenus Hotomannus. Elymon Quod ait de notione, qua se fatigarint eruditi, utique obryr 'ν alii aliam quaesivere, nec de orthographia convenit, obri sum, ubi uii φρ obruisum, obrigum; obrygum, obrydiu in scribentibus. Graece, οδω ν, scribit ETYMOLOGus magnus et scholiasta Thuc ridis lib. r. Vtergo πορ υμθει Latinis purpurillum, ut massa. et alia id genus, ita postulat analogia, ολυζον, obrustum ut di- Italorus catur. isi Donus dictum putat, quod obradi et splendore, sed spundi' ita non obrygum esset Sare sALMASius legit, obridium, Et no- μ tum est eruditis, syllabam, δ, apud Graecos cum sibilo, quasi, pro efferri. Scioprius tu insit. gi Amm t p.ryo. Inde Zabolus, diabolus, Zaeta, diaeta, orydia, oryZa, trapedia, trap a. Confer piGNoRiv34 iv tr. de ser&is, p. an. ibique episeolam Helyeri,
MAsius forsan apud Isidorum non, Obrudiet, sed obrideat, legit. Inquit itaque s ALMAsius, obri tam aurum apud Isidorum ut te gatur, etymon, quod sequatur illς, poscere. Putare enim Isidorum, lac dictum, quod rideat: At in impressis exemplaribus non rideat, sed radiat habetur. Sed redimus ad obrussam. et sunt, qui, quasi α τον dictam, Volunt, ab α*υνιθιω, splendescere. HIERONvMus, ab Ophir, quasi sit, Ophrisium, Iesaiae cap. II. et ad PD . . ad Principiam, virginem. Denique sΑLMasius, in exercitat. ad Solinum, derivat a ἔρρειν, quod et lut ἔλυειν,- υίειν, Dicuntur autem illa, quae estexvescencio spumant, et quasi in storem ebulliunt, .
βαυμ autem et οβρυμ perinde dici rur, aisue β γ et οβ μγ. Sed quidquid tandem de etymo fuerit, verissime HOTO.
MANNus, ei te probationis, sive examinis modum. Suadet ci- cisto in Bruto p Adhibenda, inquit, tanquam obrussa, rasis. Id est, ratio ita in examen et probam advocanda est, ceu obrussa adhibetur, ad excoquendum aurum. PLINius lib. 3 c.3. extremo: Auri experimento ignis es, ut simili colore rubeat, quo ignis, atque ipsum ob pam vocant, Ita enim legςndum puto, non Ohrygum. Hoc enim dicit PMNius, nempe, cum coquatur au