장음표시 사용
321쪽
rere, non teneri promissis stare; sed hoc decidit, falsum esse, quod dicitur, imperialem dignitatem et potestatem a Papa
esse, electumque Imperatorem non esse verum Imperatorem,
nec Regem, nisi prius per Papam, sive Sedem Apostolicam,
Confirmetur, approbetur et coronetur. Statuit autem quod
is, qui eligitur in Imperatorem sue Regem ab Electoribus imperii concorditer, vel maiori parte eorundem, statim ex sola electione sit Rex verus, et Imperator Romanorum Censendus et nominandus, eidemque ab omnibus imperii subiectis obediri debeat; ac administrandi iura imperii, et caetera faciendi, quae ad Imperatorem verum pertinent, plenariam habeat potestatem, nec Papae, sive sedis Apostolicae, vel alicuius alterius approbatione, confirmatione, authoritate indigeat vel consensu, ut ipsa Decreti verba sonant apud GoLDAsTvM inter Constitui. Imper. p.n. Et ut brevibus dicam, quod res est; Constitutio Ludovici reiicit effectum, quem alii coronationi, quae a Pontifice fit, attribuunt, coronationem autem ipsam fieri non prohibet. Posito etiam, non tamen concesso, cCronam illam prohibitam fuisse a Ludovico, vel ullo veterum Imperatorum alio, eius sane prohibitionis vis hodie cessaret, postquam Imperator iurat, se omni diligentia eam expediturum. Abro gare enim LL. et noVas serre; prohibere, quod antea concessum; concedere, quod antea prohibitum e, novum inauditum in Imperio non est, nec ab ipsa iustitia alienum. I. LII X.: Uerum aliud hic diverticulum quaerit ARNI-s AEus et putat, Coronam illam diminuere dignitatem Imperatoris. Sed certe iniurius est in ipsos Serenissimos Electores, quasi illi, immemores olscii et iuramenti sui, contra dignitatem Imperatoris et Imperit agant, et quidem ex pro aeresi acipraemeditatione: cum tamen corona illa dignitatem Impera μtoris non magis diminuat, quam corona Regalis, utraque di- gnitatis adeptae publicum testimonium , dignitatem honore ac reverentia coronans. Et, nisi Caroli U. testimonium ac publicas imperii tabulas reiicere volumus, credendum est, Coronam illam pro fine agnoscere laudem divinam, Imperii honorem et emolumentum, ita enim diserte exprimitur: Gott zu
322쪽
fordes ru Lob. Dem H. Reich etu Dr und mohsarth. R. A. rumormbs An. is2l. g. undab et D. Denique ne putemus, electores ecclesiasticos Pontifici hac in parte nimium favere, per- pendi debet, Electores seculares, qui pontificiae religioni haud addicti sunt, iam olim tempore Maximiliani II. capitulationis articulo primo, et continuato hucusque more, expresse decharasse, se in negotiis, quae pontificiam authoritatem, dignitatem et emolumentum tantum spellant, a eaeteris Eleetoribus dissentire, nec velle Imperatorem ad ea obligare. Quod cum non in genere, sed specialiter et nominatim factum sit, nec tamen ad coronationem imperatoriam ab illis repetitum vel extensum, coniectu facillimum est, quid de ea senserim sentiantque. f. LIX. Ius Canonicum quod attinet, nesumus hic illud examinare; An scilicet Imperatorem adstringat ad petendam coronam, nec ne ' Satis enim notum est, illud omnem aquam in molendinum Papae derivare, et totum ferie in eo oc- Cupatum esse, quo mundo persuadeat, a Papa Reges et Principes descendere. - - g. LX. Ceterum quod concernit ARNISAEI armmentum de actibus merae facultatis, incongruum hic esse videtur. Lucet enim haec coronatio aliquando merae ficultatis fuerit, quod equidem ipsi concedimus, atque etiam ipsius Caroli M. exemplo clare demonstramus. Cum enim Carolo M. non po-' tenti, sed a Pontifice sponte corona imperialis imposita fuit,' tamen Carolus eam suscipiendo minime successores obligare nec potuit, nec voluit, eam inposterum ut illi peterent vel susciperent a Pontifice. Sed filium, Ludovicum, successorem in Imperio sibi assumens ac declarans, non Romam coronandum misit; verum author ipsi fuit, ut publica solennitate Aquisgrani eoronam, altari impositam, propriis elevaret m nibus, sibique ipsimet imponeret. Quod factum exponit FAvcMEΥ en Iasieire de la mason de marismagne, qui es de Iacontinuation des antiquites francoises, ausecoia volume tire. a. ebap.rffol. rv. b. ubi addit: Dν fauι noter, que Charismagis declaram Fon Ab Em reur n' auend nim is consentiment dis
323쪽
chap. a. p. lo. refert; Quod Papa Stephanus fecerit Romanos iurare fidelitatem Imperatori Ludovico absenti, et nondum ab ullo Papa coronato. Signum meherculei ipsum quoque
Papam Romanosque fassos esse, Imperatori etiam citra coronationem Romanam dominium urbis et imperii competere. Verum enim vero licet haec coronario aliquando merae s cultatis fuerit, certum tamen est, capitulationes hanc meis ram facultatem non admittere. unde nec ab exemplis eorum, qui coronam hanc vel susceperunt, vel neglexerunt, argumem
tandum erit, sed a Constitutione Imperi Lq. LXI. Coronationem soleo nitatem esse equidem non infitemur, sed Ius Civile Imperatorem ab hac solennitate absolvere posse expresse negamus; nisi dicere velimus, LL. atque Constituta, ubi a iure illo antiquo divertunt, nullius esse momenti, vel statum Imperii nostri ab antiqua Romanorum forma informari, aut, quod tamen longe a nobis absit, Germanos esse mancipia alienae libidinis. Et posito etiam, Lelem Imperii solennibus iuris Imperatorem Romanum olim alvisse, L 3. C. de Testam. exinde tamen nihil evinci potest Constat enim ex castitulationibus, Imperatorem nostrum sci-Iennitati coronationis imperatoriae a Lege Imperii esse alligatum. Ergo quae olim potestas Romanis suit, suum Imperatorem legibus solvere, eadem etiam hodie Germanis est, Imperatorem suum ligare vel solvere. Quod enim hodie Imperator noster nonnullis L L. solutus, nonnullis ligatus est, non a Romanorum illo iure derivatur, sed a iure Germanorum, qui Imperatorem sibi eligunt, et ei potestatem talem conce-cunt, qualem volunt. Itaque si Impcrator noster solutuin se hae vel illa lege asseverat, frustra ad ius antiquum Romanum provocabit contra Germanos, nisi in illis capitibus, in Rr a L quibus
324쪽
quibus illud approbarunt, et ita suum effecerunt. Diximus autem limitate, Imperatorem ab hac solennitate de iure civili absolvi non posse; potest tamen ab Electoribus ab eadem absolvi, utpote quorum solum est ab iis, quae in Capitulatione ipsis proinisit, cundem absolvere ac liberare. g. LXII. Denique multa quoque in hac solennitate esse immutata docet urgetque ARNisAEus , sed nostra inde non convellitur sententia. Non enim sequitur; Aliqua in hac vel illa solennitate sunt immutata: Ergo et ipsa solennitas mutari, totaque negligi potest. Quandoquidem etiam, quod notari velim, postquam in Capitulationem electi Imperatoris semel relatum, coronam imperatoriam expetendam et suscipiendam, nihil in hoc a Caroli V. aetate usque ad hanc nostram mutatum reperire liceat. Quod enim de materia trium coronarum adaucitur, somentum certe est, quaelibet enim coronarum harum statim ab initio aurea fuit, et aurea etiam permansit, neque insuper vel in ordine vel materia quicquam immutatum fuit. g. LXlII. Examinatis itaque cum ARNisAEI, tum A RUMAErsententiis, quae nostra hac de re sit opinio, necesse est ut innuamus. Concludimus ergo ex relatis, atque decernimus
cum LiMMAEO Iur. Publ. I, , Ior. Imperatorem hanc coronationem imperialem vi Capitulationis, ab electoribus ipsi praescriptae, omittere nullo modo posse ; sed potius omnem de- here adhibere diligentiam, ut coronam imperialem consequatur: Zum hesten hestes Cen; die ΚυβrEche Cron etu em angen. per Artic. xxx. Cupi M. Caroli V. Nisi, ut supra monuimus,
Electorum consensu ac voluntate id fiat. In eorum enim, et non Pontificis potestate situm est, an velint Imperatorem ab hoc requisitionis coronae imperialis onere absolvere, et quodsbi promissum remittere. arg. I. si unuS. . f. pactum. a. π. de Pactis.
g. LXIV. Quid autem dicemus de illis, qui in Capitu
lationem quidem iurarunt, coronam tamen imperialem Consecuti non sunt 3 Sane, si eam studiose ambiverunt, et per il-I non steti , quo minus eandem assecuti. fuerint, iure excusatos; Diqitizod by Coou Ie
325쪽
stos eos hibemus. Uaria namque hic nonnunquam sese ος krunt obstacula et impedimenta tum ex parte Pontificum, - cum Imperatorum, atque aliquando vel vera sunt, vel ficta.
g. LXU. Ex parte Pontificum deprehendere licet, quod
quamvis olim ii, cum erat res angusta domi, Imperatores alsi scipiendam coronam vel ipsi invitarint, vel venientes amicabiliter susceperint, postmodum vero, aucta illorum potentia, praesentiam Imperatorum cane peius et angue aversati
sunt, quoniam Syrma viginti quatuor millium militum hoc
enim numero Imperatoris exercitus constare debet oderunt,
et cum illis caeteri omnes, qui malae fidei possessores rerum Imperii in Italia sunt. g. LXVI. Ex parte vero Imperatorum tam generales,quam speciales, eaeque vel probae, vel reprobae perquam multae rationes allegari pollent, quod hanc coronationem vel insuper habuerint,vel plane ad eandem non pervenerint, aut, ut mitius loquar,pervenire haud potuerint, exclusi nonnunquam vel ipsa temporum iniuria, vel bellicis ac aliis negotiis impediti; uve denique variis incommodis et periculis, misto itinere sorsian sustinendis, deterriti. Id quod nobis ostendunt quam plurima plurimorum Imperatorum exempla, nimirum Lucio vici IV. et Conradi l. de quibus viae LuD. Mo Lis A de iust et iuri dis
a . vers caeterum. Henrici I, cognomento Aucupis vide Aa-BATEM. VRSPERGENSEM et CusPINlANvM in eius tuba Conradi Suevi, Caesaris, BEvTTHERus in addit. hist. Umnaei c. v. n. ao. In primis
autem dolphi acMaximiliani exempla h ic omnem rem facere' videntur. Nam Rudolphus I. cum Principes Germaniae eum in Caesarem elegerunsi eundem insimul obligarunt, ut, intra annum ii Italiam diadematis causa se prosecturum, profiteretur, rotis, quibus imperavit, annis semper novas occupationes publice causatus, nunquam Italiam ingredi voluit, ab amicis interim rogatus, quamobrem ab Italia deterreretur, non dissimulanter respondisi quod Caesarum in Italiam vestigia laeta, magnifica, plenaque bonae fidei videret, ex Italia vero resere tia et foras versa, tristia, misera, luctuosa. Vide MATENES. ton . . ni: hi Dr. eccles Q. V. n. Mo sPINlANvΜ in vita Rudol GP ..
326쪽
sqq. Maximilianum I. quod attinet, maiestatem Imperii ipsis Ordinibus inesse, ideoque hac corona Imperatorem haud indigere, dicere solitum fuisse, tradit equi ciem noniNus de R publica, lib. r. c. s. p. NI. Verum enim vero, si ipsi Maximiliatio fidem non denegamus, res clara est, eum a Rese Galliae fuisse impeditum, quo minus hanc Coronam acciperet, ita
in Franckr. An. Uoy. v. GOLDAsTvM in Poluisum Rei standisnp. a C ibi: GHe vota dem Tonse in Franchreich verbinderι quom deu, domis se die Musirilahe Crone nichi em angen meten. Et hoc quoque HAR TMANNvs NAVRus affirmat ιn descriptione coronationis Caroli V. Eandem neglexisse Ferdinandum I. Maximilianum II. Rudolphum II. et Matthiam tradit REiNxiNGius de regim. secul. lib. I. classL c. δ. n. ao. quod sane duriusculum aliis Quo modo videtur. Scimus equidem illos iuxtaque Ferdi-liandos II. et III. corona Romana non fuisse coronatos, sed eam illos neplexisse, quam tamen assumere Capitulatione promiserant, salva ipsorum reverentia assirmari vix potest. Fortassis Ponti seκ eam illis alia intentione et cum onere dare voluit, quam illi accipere, et quod subire maiestas Imperii non permittit; vel etiam variis, et citra ipsorum culpam incidentibus negotiis impediti eandem omiserunt, ut supra ostendi,
. LXVII. Aut denique in eadem petenda diutius cun- Oati sunt, dubii forsitan, an operae et cxpensarum Precium hac corona consequantur 3 Certe non sine ratione. Nam si dicendum quod res est, deprehendere licet, nomem et ipsam coronam si exceperis, parum, aut nihil amplius ad coronatum transire. Olim equidem nondum satis callida vetustas a Pontifice aliquando sibi persuaderi passa est, electione Regem Romanorum fieri, coronatione Romanum Imperatorem, cuis rei hinc inde varia sunt testimonia, atque etiam in ipsa Caroli IV. A. B. cap. cssp. 26. g. 4. Verum enim Vero satis constat, omnem coronationem esse saltem accidens, nec de essentia Imperatoris, eamque adhiberi, non ut aliquid novi iuris ele
cto conserat, sed ut illo Publicet ac solennua pro tali decla
327쪽
retur: quod vero sola clectione fiat Imperator, patet ex A. Atis. a. g. s. ibi: peracta statim electione. Ipsam autem coronam Imperatoribus amuleti instar elle, ac contra quosvis morbos ac tragicos casus, Legatus aliquis Pontificius in coronatione Friderici III. Regis Romanorum An. I si . itidem nobis per suadere eonatus cst, inquiens: Ex Germanis Caesaribus, qui per manus primi Pastoris inuncti Romae coronatique sunt, nusium compe= imus violenIa morte periisse, uti ex Italis et Graecis Im-seratoribus quamplurimi. Seci haec veritati contrariari,mors Ottonis II. qui telo sauciatus decessi, Ottonis IlI. qui veneno necatus, Friderici II. qui itidem veneno absumptus, aliorumque tragica exempla demonstrant. Cum itaque praeter nomen et coronam ipsam nihil amplius Imperatores hac coronatione consequantur, mirum non est, quod eandem non ita studiose ambiverint.
. LXIIX, Hinc sane fit, quod, nisi diversi diversarum
capitulationum articuli, qui hanc ipsam coronationem fieri . dedere praecipiunt; non quidem ob praeceptum ac finem a Pontifice postum, sed propter monitum Electorum, et finem iam olim credulitate receptum; obstarent, quam plurimae, eaeque gravissimae haud deessent rationes, quibus hanc coronam omittendam esse suadere possemus. Una est absentia Caesaris, quae non raro, dum iter in Italiam vel Romam versus suscepit, aliis occasionem praebuit motus in Germania suscitare. Altera est iter intutum, locusque Caesaribus saepius exitialis, quod Imperatorum, ARN PHI, OTTONis i I. et Ili. IIENRI Cl iv. et HENRICI Vii. horrendis exemplis ex MuTii Chron. Germ.
lib. a. et I . ostendi posset, nisi silentio haec talia involvere' consultius foret. Tertia autem causa sunt durae minusque decorae conditiones, quae coronandis nonnunquam praescriptae fuerunt, quales sunt, ut ab acceptis insignibus statim Italia discederent. Quod certe nil aliud est, quam Principem
Romanum', publicae libertatis authorem, libertate privare. Vide LustiANDavri in Augustae Trevir. annal. pari. I . p. διε Quarta ratio esse videtur Pontificum praesumpta ac falla opinio, dum sibi periuadmi, hanc coronationem argumentum
328쪽
.et notam elle suae in Imperatores superioritatis ac potentiam quoniam nomen Imperatoris et Augusti hac coronatione iis conserant, quod licet saepissime refutatum, consultius tamenellet, omnem hic eis iactandi vanitatem adimere. Qginta ratio seu causa videntur magnae impensae, ad hanc Coronationem necessariae, quanta enim dona Ecclesiae Romanae, Praefecto urbis, caeterisque Romanis olficialibus coronandi dare
et elargiri debuerint, vel quasi coacti sint, brevibus dici non
potest. Videatur ergo hac de re prolixe ΟΥΤo FRisi MGENsis chron. O.c. 33. ΟNvPHRil PAN vlΝl trail. de comitiis imperii. Quanta denique pecuniae summa fuerit impensa in stipendia militum, sex mensibus continuanda ordinarie in quatuor millia equitum et viginti millia peditum, R. Abs ted tu mormbs.
Au isai. g. auch habenuus Chu Furseu. R. A. tu Nurmberg. An. Gaa. in . pr.p. σι. nemini, nisi plane rerum gestarum ignaro ignotum elle potest. f. LXIX. Verum enim vero licet haec coronatio obiam allegatas rationes omitti pollet, atque aliquando ex variis causis et impedimentis per aliquot novissinos Imperatores etiam omissa fuerit, ideoque rarior usus huius expeditionis Romanae hodienum sit, nomen tamen retinetur, etsi res fere ad alium usum pro necessitate Imperii transfertur. Unde fit,
quod sumptus, qui ad bellum Turcis inserendum a Statibus
Impei ii conseruRtur, nonnunquam ad quantitatem expeditionis Romanae, nach Ansichita des Romerzugs, Computentur. R. A. de Air. σψώ. . tiud domis nun. et E. A. Regens 1 g. An.
329쪽
nach dem S uehen Rdmerzug, ut iam dictum, quandoque vero duplicati, nonnunquam enim pro dimidio solvuntur. R Ade An. 6 a. f. und Me-hI Chur- sun etc. ibi: nemI ch denhaisen Anschlet des Rbmeretus. R. A. tu Ersrth. An is vann vir nun in unsere M 'I. Proposition et c. Item ad extruenda et munienda fortalitia. R. A. tu Spor. An uro fers ich. Nq. LXX. Hic ergo collectandi modus, nempe, secundum censum expeditionis Romanae, nach An Magdrammemetres) licet per aliquot secula in instituendis Imperii collectis ac contributionibus a Statibus Imperii diligenter fuerit observatus, postmodum tamen et inprimis hodie nonnulli Imperii ordines eum alicuius iniquitatis arguunt, forsan ob nimiam eius inaequalitatem, quia temporum illorum, quibus institutus atque insimul observatus fuit hic modus, et nostrorum tam discrepans est status, tantaque diversitas, ut, iis inter se invicem collatis, longe alia, quam olim, horiorum faculi tumue hodie sit conditio. Atque hinc est, qd d plurimi Statuum ordines Matriculae, ad expeditionis Romanae cenissum directae, correctionem et reductionem in omnibus se me ac singulis Imperii comitiis universalibus tantopere expe- β. LXXI Unde alterum illum collectandi modum, qui fit per censum communis Denarii vulgo, nach Anschlog dese memen MennmMὶ longe aptiorem et magis aequiorem pluriami Status existimant, eo potissimum, quod secundum eius collectionem nemo ultra vires ac facultates suas gravetur sed quisque pro rerum suarum modulo aestimetur. id quod mutatis etiam nobis ostendit Vir de Republica nostra Romano. Germanica optime meritus, Dn. TOBIAS DELHAFFEN FON fCRUOLgN3Acri in Templo pacis, orat. v. et v.p. m. IV. et o. quarum priori summam necessitatem et utilitatem decantatae correctionis Matriculae, ad dictum censum expeditionis Romanae directae, abunde demonstrat, simulque media, quibus facile ad hanc correctionem perveniri posset, egregia exhibet. Posteriori vero Oratione firmiter concludit, communem Deo S s nariuiu
330쪽
larium seposita hac Matriculae correctione, quod tamen fierii haud debet,) non solum magis aequiorem, sed etiam multo api miorem et sertiliorem altero fore. g. LX II. Verum enim vero neque de hoc inter omnes se singulos Imperii ordines adhuc dum satis convenit; tam discrepans enim ac diversum Statuum hac in re est studium, , ut in unum redigi vix ac ne vix quidem possint. Cuius rei exemplum nobis exhibet spriDELivs tu' novi mis suis obserum ionibm, voc. Gemelner Venning, ubi ex Actis et Protocollis Imperii diversa diversorum Imperii ordinum vota diligenter annotavit atque studiose collegit, quorum aliqua fallem ex dictis Observationibuι, utpote quae in paucorum manibuι sunt in medium proferre, nec supervacaneum, neque inutile fore existimo. g. LXXIII. Cum enim, inquit sprior Liri, diversis tem- Porum vicibus, anno scilicet is98.i6R. et i6 t. haec quaestio an publicis comitiis proponeretur: An nimirum indieta tum temporis conflibutio secundum censum expeditionis Roma-Nae, an vero iuxta censum communis Denarii praestanda es-
Dip semper contrariis votis pugnatum fuit: id quod subiecta
exempla ostendunt. f. LXXIV. Ex parte enim DoMus Auso ACAE et SAU8BvRGENSi S, earumque adhaerentium, quorum magnus erat numerus, pro censu communis Denarii vota tum temporis sue -- lata. I. Eo quod communis Denarius longe sit antiquior censu expeditionis Romanae, quoniam et Imperatoris Fride- Tici tempore, post occupatam Constantinopolim ac orientalis Imperii oversionem, in usu fuerit, ac Imperator MaximilianuS I. An. 1 F. et VIa. eundem usurpaverit. EUicet etiam Imperator Carolus V. censu expeditionis Romanae nonnun- . quam usus fuerit, id tamen ea occasione saltem fictum, quoniam Status in Recessu Imperii comitiorum, An. ISal. wOrmatiae habitorum, eundem Concesserint ad Coronationem: Romanam, non vero in altu in finem: Adeo, ut licet tum temporis pro hac coronatione impetranda non usurpatus, Verum
Moliari imperii urgeatem necessitudinem versus i tamen postea;