장음표시 사용
691쪽
gnouimm. Dat. sub die IV. Nonas Febr. anno XXIL AIaraei R gis Tolos. ει ιterum anno XX. regnanιe Carolo Rege 'anco rum 9 Langobard um 9 Paιricti Romanorum. Hucusque GoLDAsTus. Cum itaque Ius Iustinianeum in occidentem ante Lotharium Saxonum pedem nunquam posuit, certe haut stabilem nec autoritate Publica ; a Francis vero penitus receptum non sit, contra vero Leges Theodosianae in Galliis& omni regno Francorum per Carolum M. admissae, inque Corpore Alariciano FiDuci AE ius habeatur, quis dubitet, quin regno Teutonico si non nomen, res ipsa tamen recepta suerit. Et hinc igitur fiduciae pignus Iure Saxonico & Sueuic transit in proprietatem creditoris, ut supra diximus. Et hactenus de prohibita oppignoratione rerum Imperii. Strauchius in hac dissertatione erudite inquisiuit in naturam oppignorationis Germanitae, eamque toto coelo dinferre ostendit a contractu pignoraritio iuris Iustinianei, & nihil aliud esse credidit, quam fiduciam illam veterem Romanorum, ope codicis Theodosani iam sub Carolingis ad Germanos tradu am. Sed iurisconsultus famigeratissimus in eo ali.
quid humani videtur passus, dum naturam pignoris seposita lege ciuili non plene exposuit, & insuper praetervidit, quod
magna sit differentia inter oppignorationem Germanorum,& contractum fiduciae Romanum. Adde, quod nondum demonstrauerit, oppignorationem hanc Germanorum mediante codice Theodosano in Germaniam esse introductam. Nam in fiducia Romanorum non translatum fuit dominium in creditorem, cum non licuerit creditori fructus ex re oppignorata percipere, quod in pignore Germanico aliter se habet. Quale enim istud dominium foret, ubi creditori, nequidem ullos fructus ex re per fiduciam tradita percisere licuit, sed si quos percepit, illi in sortem fuere imputari. PAvLL.
L. II. Sent. rit. U. g. a. At, inquiunt, si non fuisset dominus factus, nulla posset ratio dari, cur debitor creditori non potvicti fiduciam vendere, cum tamen aliis uendere potuerit.
PAVLL. d. l. f.I. Ergo, dicunt, illa subsuit ratio, quod credi-
692쪽
tor iam suerit dominus. Sed & hic falluntur. Potius ratio fuit, quod creditor fiduciam contrahens deberet ex lege committoria exspectare tempus determinatum, ante tempus Vero istud non potuerit ne quidem supposita persona tertia istud sibi adquirere PAvLL. LII. 4. Et parum cohaeret ista doctrina, dum mox fatentur eius auctores, quod dominium istud creditoris pendente lege commisibria adquisitum sit non proprie tale. Dominium enim improprie dictum dominium plane non est. Immo ne quidem postquam pignus in commissum cecidit, dominium regulare pignoris adquisiuit, quia post venditionem supernuum coactus fuit reddere debitori. Neque adeo honoramus patriam, si putemus, eam ita fuisse stu. Pidam, ut naturam contractus, qui tamen iuris gentium est, non ex propria ratiocinatione diicere potuerit, sed opus habuerit, eam demum a Romanis petere, Vnde iam facile responderi poterit dissentientibus, qui putant fiduciam, quae adhuc in codice Theodosiuro memoratur, una cum Codace transiisse ad Francos, utpote qui permiserint populis Ramanis, in Gallia deuictis, ut ius ipsis secundum codicem Theodosianum diceretur. Nam U differentia ingens est, inter fid clam Romanorum,& pignus Germanicum, ut modo dierum a Etsi cum codice Theodosiano quaedam ex Romanis moribus transierunt ad Francos, id tamen de Gallis seu Cis Rhenanis, non de Trans Rhenanis seu Germanis intelligendum esse ex ALTEspanΑ Rer. Aquitan, L III. C. g. seq. monstraui in adpend. ad hist. iur. fud German. Ut taceam sa) formulas pignoris Germa dici in Adpendice formularum MARCvLPHi formul Fo. rom. I Capit. BALvZp. Mo es informulis Sirmondicisso m.ου. apudetivae MLvZ Tom. a. p. 71' 9 113 adpend o I. veterum n. res. dict. Tom. a p. Ust. satis probare, fiduciam Romanorum neque a
Franc allis suisse receptam, cum ex illis pateat, dominium& stu Etuum perceptionem translata suilla ad creditorem. THOMASIUS.
693쪽
Res imperii oppignoratae an relui queant.
Vbi res oppignoratae, puta, antequam prohibitae essent opinpignorari, creditoribus manere iubentur, reluitione cellante. Id quod consirmatur in Pacificatione Westyliatica, A1ι. V. g. Et paeifiea his verbis: Iuod ad oppignormiones Imperiales atrinet, cum tione nouisis in optinlatione GDirea ispositum reperiatur, quod Electus R m. vota manorum Imperator, Electoribus, Principibus eaeterisque biotibis x in v immediatis Imperii rimmodi oppignorationes confirmentur, atque illas in earundem tranquilla o quieta posse une defendere ac in nutenere debeat, eo missum est, hane dispositionem, donec eonsem
sis Hectorum, Principum se Maruum aliter solutum fueris, o Ieruandum die, atque propterea riuitati Lindau, nee non weis. senburgo in Noricis rediata fixto oppignorationes Imperialis. ipsis ademim ιPico O plenarie restituendas.
694쪽
D;ah.o,hila XXXV . Vbi Obseruandum, quod in vernaculae linguae
textus Gel. e Xemplari, tam eo quod Lipsiae apud Timotheum Ritschium mani et anno IMI. typis exscriptum est, quam quod in Theatro Pacisti Lxtini in quod Noribergae ab Ludieris prodiit anno I s. nec non illo instrumς0 9 quod in theatro Europaeo parte Cpag. 6D. repraesentatur, in r-- δ' signis discrepantia reperiatur, circa restitutionis Lindaui enusis causam. LOco enim verborum; Reddisa forte, Germanicum exemplar habet, DI Umederer saltuu vorigo Mandes, id
est, resiluto pristino statu. Quae duci nimium quantum inter se sun seria. Item, quod in Latino est, inessenburgum in Norici Armanica editio exprimit, mei nburg in Mirenber-
glychest, eo, quod debuit, in Nor eto. Norigo ia autem. Vt scribit 2EtLEstus in Dinerario Germanico cap. .. pag. lost. non in lum Noribergensium ditionem, sed &ciuitates, Amberg, Neu- maria, Cham, undandere tur Obem PsalmgeharrigeOrth, Me auchae Orschen und&nbogistaen Cre , item Bareu oetion, undan
complectitur. Conser. Atlantem, Ponder Obern Prahet. Ceterum de causa Lindauiens ita habendum Possederat indauia in insula Acronii lacus sita, urbs imperialis, pefannos ducentos ab Im- riguoratis perio iure pignoris, aduocatiam super villas Colonarias. Lohr- aer Καμβαθ MD, in quatuor pagis Lindauiensibus, anno i33 . ab Imp. Lu- νον Uηώ - doui eo Comiti Hugoni Brigantino pro aco. argenti marcis, &postea anno I364. a Carolo IU. Comitibus Hel sensteiniis una' cum aliis iuribus pro ter mille libris Hallensibus oppignoratam, a quibus ad ciuitatem Ulmensem anno l381. deuenit, quae viciS- sim Imperatori wenceslao cessit, a quo anno i39 . Marquardo a Schollen berg denuo oppignorata, eademque summa aliquoties aucta,&tandem anno i 3o. florenis uoci. exsolutis ad ipsam ciuitatem rediit. Quorum mansorum liue Hubarum nomine
postea inter ipsem ciuitatem S Abbatissam Lindavi ensem de Jurisdictione territoriali & Advocatiar oppignoratae iure lis motam in Sub Imp. Maximiliano I. impetrauit Lindauia, ut Hubae istae in posterum nec alienari, nec hypothecae dari, nec
695쪽
redimi debeant, nisi ab ipso Imperatore &ad manus ipsius Imperii. Hoc vero non attento Ferdinandus II. anno i 628. Hugoni Comiti de Montiri Advocatiam istam ciuitati anno i ao. nomine Imperii oppignoratam, concessit, qui exsoluto urbi oppignorationis pretio nm solum aduocatiam, quae sola ad Imperium spectat, sedetin pagos cum Hubis ibi suis occupavit. Ciuitas vero demonstrauerat Hubarum proprietatem ad Abbatissam, Jurisdictionem ad ciuitatem, ad Imperium non nisi Aduocat iam pertinere. Vicit itaque ciuitas Sarias. Pacificationis restitui iussa est in Advocatiam , quod euenit quoque. Vide acta Londorpii continuata L. IV. p. Dr. De weisenbur- Ο Ignoratago autem videri potest xxipsciti LT. Lub. III. de Ouit. Imperiate. s . ciuitati cis XL. Quaeritur itaque, an haec promissio Imperatoris de iv burg*No
iure subsistat 3 Si enim audimus iov. de S LVA, S eX eo PAR LA peomissio an DORlVM II. rer. quot. cap. . p. I. g p. n. M. suadebunt, signaturas, sit valida quaquas dederit Papa antequam exeat de conclaui, ubi electus est, ab Imperato- nullius esse momenti. Cui consonat, quod scriptum ust apud ro in C Pim' PALATIUΜ RUBEvΜ in rubr. de donat. irritas fore donationes, i- v
quas in primis sui principatus auspiciis rex fecerit, si in tuae dignitatis, rei ve pubi icae dispendium cedunt, quem refert &sequitur NEviZAΝvs in BD. nupt. L. VI. u. yyb In his ergo casi- R bus suadent iudicibus, ne statim exsequantur, sed ad regem iipsum reserant, secundamque exspectent iussionem. Et quamvis alii hoc putent accipiendum, nisi in rcgiis literis agiecta fuerit clausula: Ex certa scientia ; proprio motu; potestate ab- soluta s legibus non obstantibu , de quarum clausularum vi, viduDn. Praesidis Iolcon particularum, in , Mota proprio, &; μπob Antibiti legibuν. Minuendam tamen esse hanc sententiam PAR LADORivs censet. Id quod eo firmius concluditur inde, quod
696쪽
Quomodo ergo iurans oppignorata se reuocaturum esse, iura re poterit, te non pati uru in ut reuocentur piPraesertim cum necellitatem reuocandi demonstrat IvLivs PFLVCius, Epilcopus Naum burgentis in celebri oratione de Repub. Romanae, quam Goldastus inseruit politicis' perialibus, ubi inprimis vectigalia & caeterea pignora reuochi luadet. XLI. Sed S: Nico Avs cvsANus L. /II. de concord Cath. e. 3o. in specie hoc ulcus tangere videtur, his verbis: Gl insuper alia imperii defructio: quoniam cum Imperator solum administrator inviilitatemNeip rasillat, sepe per pacta Electorum sua
quaerentrum Intrat regimen. Et occupiata contra itu imperiatia, ob iuriariandum repetere non audet, te visi grauantia Remp. δε- ponere, ac alias utiles orrinationes jacere, ct per antecesseres inconstille absque omnium conuentu amoris tuordinati aut asectionis vel sanguinis tam tu praeiudicium imperii dona a veI impignorata reuocare inhibetur. DIPst, ut dum Euctbres sua quae- runt, ita sibi credita potestate abusontur, quod eis concussa pote- ιpro bono imperis in eius defructionem conuertatur. Vuoniam Imperatores nou deberem permitti ab imis facere alienationespr.eiudiciales, imperatori ipsi asstylere deberent, τι hemper Rugu Messei: sed quia eum ligant, ne ipsis donata vel obligata aliquando sine, vel per consanguineos aut parentes, qui imperio praefuerunt; tacent dum idem jacere videnι Imperatorem, ne se ipsos
damnent. O capcitas maxima I non credant principes de bovis imperii diuites fleri , ct permanere aliquamdiu ' Curantibus enim omnibus sua augmentare, imperio ad nihil tendente: quid sequitur, nisi uniuersorum destructio ' Puoniam non exsistente potentia maiori conseruatius, ct pacatiua imperii inuidia, eademque semper crescente cupiditate, bella, schismata, diuisionesque jaciet, ct tunc Aut omne regnum in st diuisum desubitur inique collectam. Decipitimur itaque Principes Ibb imperio , dum Obilum em attrahunt se coirigunt undique imperialia ut potentio res ct fortiores fiant et quoniam post am totam capitis , imporii potestatem membraque laniaverint ct deglutiverint, de et
hierarchicus ordor non enim es primus, ad quem concurratur.
Ei ubi non es ordo, ibi es conjusto, ct ubi sonfusio, ibi nAltas tu-
697쪽
Q. Hsse nobilibuι inter sie altercantibus ius omne in armis proin striis quaerentes surgent f. quoniam ficut principes imperium deuο- ant, isa populares devorabunt Principes.
XLIl. Si iurat ergo Imperator Imperii beneficia seu seu- solutio iliret da Imperio vindicare, quomodo iurare poterit, essecturum, vi possessores ea retineant Z Nimirum Articulus IX. de duo' num pitis. bus cauet, alterum est, ne Imperator res Imperii donet, hypothecae supponat, oppignoret, & quibuscunque modis alienet. Alterum, ut quae Imperio subducti, avulsa, inde alienata recuperare velit. Prius illud prohibet in futurum adeo- ue articulo tertio non obstat, qui de praeterito quid habenum circa res Imperii pignoratas statuit. Posterius, quid iuris circa iam alienata statuit, ut ea nempe Imperator recuperet. Sed quaenam illa Θ Non sane quae Status Imperii iusto titulo ab Imperatore possident. Haec cnim in fine g. 9. diserte excepta intelliguntur per verba: doch m nn lich an Pinen gegebenen Privilegiem Rechten und Gerechιὰ tuu unsu Geh. Nec alienata extra Imperium sunt, quam intra Imperium ab Ordinum aliquibus possessa teneantur. Sed ea quae Imperio subducta δε vom Reich ab Ommen, versat ne Fursenthum,Herr- Ahassen, & huius generis alia, cadum, exstincta. vacantia, ut& fiico vindicata, & quidem si alicuius pretii, merchliche Gi. thre, & in manibus exterorum iniuste ungebithrbcher mese de- comiti, p..tineantur. Et de his intelligendum puto priuilegium Comiti latini priui
Palatino Electori datum, &a longo tempore quaesitum, aque legium. Caesaribus confirmatum, ut loca & dominia Imperii a Caesaribus extra Imperium alienata & oppignorata ipsi eodem pretio, eisdemque conditionibus reluere & redimere liceat, ut scribit raEHERus Orig. Palm. c. IL
. Ius retinendi ad quae pignora pertineat.
pertineat ad res, quae vel ex conuentione rei uitionis di ad quae sunt expertes, vel de quarum etiam res uitione in in- pignora petRDrr strumenia tineat Re-Disiliam by Gooste
698쪽
den. An vero & ad eas, quae rei sitioni sunt obnoxiae 3 Li-imnaeus ad Capitulationem Caroli putat, quae unque nomen
pignoris, Uchosti, habeant, rei uitionem admittere, idque per naturam pignoris. Igitur confirmationem ab Imperatore factam non posse rei uitionem impedire. Non enim confirmationem extendi ad non expressam in confirmato. Diversa esse oppignorationem confirmare, & reluitionem pignoris tollere. In Capitulationibus I. 4. confirmari oppignorationes: In g. vero nono immunitatem a reluitione ab Imperatore, sed cum consensu Electorum tr;bui. Sed mutauit sententiam propter Pacificationis recentioris ora. s. g. s. Sed etsi absque Pacificatione est ut, rationam LivvallvM fugi me facile ostendi possit. Nam ne res, qdas constat reluitioni obnoxias non esse reluantur, non opus erat Capitulationis speciali provisione, cum id, quod actum esset, ostonderat ipso & mero iure possetares tutos e & si de facto iniuria afficerentur, ad tribunal ordinarium recurrendum. Ideo recte scribit DA- NitL HEiDEnus in deductione Lindauiensi pag. - . Dasidie Mande des Michssolue pigno alitias confirmationes am migmostister obseruantet biter dabin versi an den, dissi sis den Ohmsedem rustichen altodiat und seudat Regalien, obrighelten, and Prinia
legirii, unier denen sie in confirmationibus promiscue gesteterund er hiet Uerden, di aDgoich etu achien, und derent ingenvin confirmirender Me L. MEI. Rusi nichi etu rei uiren, oderet,eder a zuheben innae, hevorab die ienige, vel e nichi von Mi. her Wiardigheiι ine. mahis aura in eines Standes Reius. An- Ahuge gebrachi πorin. Falsum autem est, quod confirmatio β. quarti tantum contractum pignoris confirmet, ut Limnaeo
videtur. Imo polsessionem et Uerba: Bs thren Rechten, G recbrighelien blethen lassen, Sccia, te aura dabo ab RomMehernig han haben, schiateten undschirmen. Quod magis mirer iudicium Limnaei, qui eum propter verba Pacificationis mutasse
sententiam fateatur, mutare tamen propter verba Capitulati
nis noluit, quae eadem sunt, atque verba Pacificationis. Capitula-
699쪽
pitulatio: Ohne alis mei rung confirmiren und bestatuen, Mauch dabo hauriaben, Rhuteten undRhirmen. Pacificatio: Confirmare atque Status in earum tranquilla & quieta possessione defendere ac manutenere. Non adeo indubie Strauchius Limnaeum accusare vide. tur, quod sententiam tuam, quam de reluitione pignorum imperialium, inconsultis statibus imperatori permissa, ad Capitul. Caroli V. fouerat, lecto pacis westphalicae instrumento reuocauerit. Non enim haec est mens Limnaei, sed si relata in fine secundum praecedentia intelligenda sunt, prout
sunt, Limnaeus n. I9. nihil aliud reuocat, quam quod num. ιδε& i8. statuerat. Dixerat scilicet n. II. imperatorem adeo posse reluere, ut etiam alteri hoc ius possit cedere, &eum in suisum locum surrogare, modo iuxta n. i8. ex prudentia aliqua rectoria, quod Limnaeus per modum consilii luppeditat, facultatem reluendi non cedat alienae religionis hominibus in odium alicuius alterius religionis in imperio receptae. Et hanc sententiam deinde solummodo reuocare videtur, non vero
reliqua longe antecedentia. HARPPRECHTUS. . CAP. XU.
nus vidimus, nunc effectus etiam quosdam paucis pro us dominus instituto delibabimus. Et quia demonstratum a nobis seu. Creditor est, dominium pignoris in accipientem transire, consequens est, ut & fructus perfecte faciat luos pignoris nouus dominus. μ' 'Dae in I. a. C. de pact. int. emt. nec in sortem eos. imputare tenetur. ΜART. vRANlvs T. H. consi sc π. s. Non minus enim
est dominus pleno iure, a quo reuocari potest aliquo casu sui .dus, certa lege redhibendus. TtRAQvELL. ad i. svnquam C. de reuoc. don. n. 3σ. O fessa. WESEMB. conss. ἐυ. n. ct cons ras. n. U. Est enim regulare, ut fructus dominium sequantur. ARGOL. cons. 13. Nec Laem facit, quod in pacto addictionis in Rrrr a diem, Diuiti eo by GOrale
700쪽
Res pignorata est subiuis risdictione domini pi-Moratilia. Quid in a P Penatione Z
diem,ut& legis commissoriae fructus restitui debeant: quoniam in oppignoratione non fit resolutio contractus ipso iure, sed demum impleta potestativa conditione, exercita nimirum
XLV. Porro quia res pignorata transi cum omni Camia in creditorem, qualis fuit apud pignoris dominum denVan eren, ideo si res Imperii oppignorata fuerit, quaeritur, an iure aliarum prouincialium rerum iurisdictioni territoriali subiiciatur 3 Sane per hanc translationem non solum dominium, sed etiam exercitium & commodum iurisdietionis, siqua eo loci fuerat, in rem pignoratam adquiritur. Concesso enim territorio uniuersali, concessa est quoque omnis iurisdictio, ut notant 1 d. Burnios IAsos & alii in I. r. O I. imperium 9. de Drud late BALDus cap. r. de Capitan. qui curiam vendis n. r. cum seqq. Sed quid in causa appellationis creditore habet te priuilegium de non appellando. An ad Cameram nihilominus appellabitur Z Videtur ita, quia alienatio rem cum ea causa transfert, qua esset futura, si apud eum, qui alienat, reS mansisset L ιδ. f. a. st. de pign. are quod in Omni alienatione res cuiusque causa sic transit, qualis esset futura, si apud eos mansisset. l. v. si de contr. emi. i. ao. g. l. Τ de acquιr. rer dom. Quia translatum adhuc idem esse creditur. I. sitio quem. β. de Iib. Ops. AZEvEoo L. IX. Const. Hi p. tit. II. I. a. n. vi. Sed in consevo est, quod ante oppignorationem immediate ad Cameram appellare potuerit: Privilegium autem de non appellando ad Cameram contra Imperii supremitatem ab Impp. con cedi non possit, sed sit ipso iure nullum. Nulla enim pragmatica sanctio, nulla sacra annotatio, quae iuri generali adversatur, valeti R. C. contra ius velutiI PANORΜ. iv c. cum non
liceat. n. I1. in . de praescript. Vbi dicit, quod Imperator non possit concedere priuilegium omnimodae exemtionis, quia esset lacerare imperium, & abdicare a se iurisdictionem, quod non esset possibile arg. l. n. f. r. de Olm. Praef. Viae GiLMAN. T. I. L. IL tit. XI. voto s. Hinc in oppignorationibus Austriacis appellationes Camera recipit apud MElsNEavM T. III.