장음표시 사용
701쪽
D. M. ibi: Non puto obstare priuilegium Austria. Nam respou- deiur, Cameram ab antiquo esse in contraria possessisne, appellationes sm Lan erichte interpositas recipiendi. Cons Gi AN. T.
II a. a. vot. Τ. WEHNER. T. VI. Symphorem. c. a. n. l.
XLVI. Sed haec opinio non est tuta. Jurisdictio enim computatur in fructu rei. Ideo ad creditorem tamdiu pertinet, donec ad pristinum dominum reuertatur. Hae WEHNER. T. ILB hor. c. 7. y aυ. &in Obseruat. Pract. Rubri PDMEhil- ling.p. m.11ι. ubi adducit exemplum ciuitatis oppen hemii, cuius iudicium, ut vi imperii esset, tamen appellatur ad Palatinum. Et sic iudicatum refert in causa ualutet contra G. Meoras undGnsirim, dosi die Sache dureh geMehene oppestation ans rL Commergerichi nichi inruachben, findern ans Chum PDLietis, he IDNerichi geborig. Idque tanto firmius nunc concluditur, ex quo periecta di in amissibilis alienatio pignorum per Capitulationem & Pacificationem facta est, per quam res pignoratae unitae irrevocabiliter sunt de territoriis tenentium eas. In separabilis autem unio rem eiusque naturam alterat, &priorem quasi conlatione quadam extinguit' tract. in Nov. g. e. a. ct L ao. g. Orannae. Τ. de instr. vel in . leg. 8ART. ad 13ώ. C. de
Apped. in m. Quemadmodum de Comitatu Valentinensi &Dien fraudicat Gui DO PAPAE decis ac s. Qua de unione, augmen .lo & accessione Doctores passim tractant. BALDus in cap. I. g.
praeterea Ducatus, in quaesione, quὰ incipiis sed quid F Marchio
702쪽
CARD. TUSCHus. Pract. ConcI. arp. 9 seqq. ct conclusione r a. ιerbo: Vnio Ovnita Ecclesia. Imprimis vi ETOR, de caus exemt. concl. N. O lib. r. clag. M. c. II. a num. n. Quod diximus i iurisdictione, idem etiam circa reliquas qualitates & on iaetum puta.
Iut pationi. XLVII. De iure Patronatus quid statuendum ' Id intus rei opis creditorem non transire c. cum Bertoldus. x. de re tuae se ibi pign. an in ABBAS num. ait, hunc intellectum eta verum & communem.
pignorati- Sed iuuat speciem eiusDecretalis collata collectione tertia pres- um xy- ' sus intueri. Bertoldus quidam miles curiam suam in Hesthu-sen ita enim legendum, ut compilatio III. diserte praefert cuidam Pelegrino, qui S ipse miles, pignori dedit, excepto sibi. nominatim iure patronatus in ecclesia inlloc fundo constructa. Eodem P. sublato de medio Artongus nepos eius, qui successit eidem, Argentinensis dioeceseos vacante Ecclesia eiusdem loci in Westhusen asserens, quod ius patronatus Cum uniuersitate transiuimet in eum, Brunum Clericum eiusdem dioecesis ad preces bonae memoriae G Argentinensis Episcopi forte Con- . radi de Hiinen burg sexagesimi numero Episcopi Argentinen-ss eiusdem loci Archidiacono praesentauit & instituit. Be toldus, dominus laudi, asserens se reti nui me expresse ius Patronatus fundo obligato T. sacerdotem memorato Episcopo praesentauit: Sed Episcopus admittere noluit. Mortuo Episcopo dictus T. egit aduersus Brunum Clericum coram Argentinensi Electo, a quo appellatum est ad Rhemensem Archiepiscopum Cardinalem, tunc Episcopum Praenestinum, Apostolicae sedis Legatum. Is suit Guidoqx Abbate Cisteri censi Camdinalis, de quo in capitulo: Dilectus x. de .c. Legat. Oe. Dilectus. X. de Praebend. Archiepiscopus absoluit Brunum. Causa denuo subdelegatis mandatur a quibus Brunus ad Pontificem appellat. 'Pontifex dicto T. adiudicat Ecclesiam, quia constabat eum fuisse praesentatum a vero Patrono, nempe a domino laudi, cui inhaerebat ius Patronatus. XLVIII. Ex his constat, male Doctores negare, ius patronatus non transire in creditorem pignoratilium cum vniuem sitate. Casus enim dicti cap. est de exceptione, nec regulam infringit.
703쪽
fringit. Exceptionis iustitia in eo est, quod Bertoldus oppis gnorando fundum nominatim sibi reseruasset ius patronatus.
Ergo eo non r 'leruato transiisset cum uniuersitate. c. cum sec tam 9 c. ex hirro x. de iure patron. Quare contracto secundum mores Germaniae pignore & per uniuersitatem dominio translato, etiam ius Patronatus transfertur. Confer FiΝCΚE Hus1Vnde iure putronat. Cf. n. H. O seqq. Dissentientes autem, inter quos est AvCTOR Consiliorum ANDREAE GAiLio adscriptorum P. II. cos. IL n. δ. loquuntur de pignore, cuius dominium in Creditorem non tranni. Hae Cui Ac. adde. U. x. de sent. O reiud.
XLlX. Quaeritur & hoc, cui competat ius confiscandi Re pignora. repignorata, debitori an creditori 3 Videbatur debitori, cum sit inter regalia, quae nisi specialiter exprimantur, non transeunta e dii:,. Nam princeps non potest alienare regalia per verba generali 1ed specialibus opus est, ut in I. r. C. ne fine i C. Princ. c. sedes.
& hic videndum quid acti sit. Regalibus enim in genere Op Pignoratis, saltem mero imperio, nisi bonorum publicatio consignate excepta sit, & haec quoque transi. Cui enim competunt Regalia eidem&Fiscalia. Confiscatio enim bonorum debet competere domino altae iustitiae, ut loquuntur Subbasi
L. Quid vero p pignoratilius dominus an poterat reli Pignorit,
gionem reformare, mutare, aliamve inducere Θ Hanc quaesti O-tius dominus
nem ventilarunt iam dudum Dillingenses ICti, si modo I Cti aliam reli- fuerint auctoris in compositione Pacis c. o. q. 3o. inque negatiuam tuere; sme Status aliquis Augustanae Confessioni addi- ,. .st eius ciuitatem oppignoratam reformare, siue ipsa ciuitas sub ditos ad consessionem Augustanam reducere velit, quos sequi videtur & aEsoLDus Thesaur. Pract. Rubr. NandRbissing. q. ac notandum. Sed ex Pacificatione Westphalica videtur dominum utilem seu pignoratilium credatorem reformare potuisse. Dum enim
704쪽
enim disponit. Artic. s. quod Dominus directus in terras antehac pignoratas, di demum ad se reuersas suae religionis exercitium publice possitintroducere, apparet dominum utilem antea aliam religionem introducere potuisse. Quod apud Augustanae confessionis vi& Reformatos ordines tanto probabilius, quia religio territorium sequitur. At diximus lupra res Pignoratas uniri territorio pignorantis. Quid Θ si in re asse-
curata inuestitus creditor, iure studi ut teneret , an reformandi ius habebit 3 Ita videtur. Cum enim per laudum utile dominium territorialis potestatis transferri possit, utique etiam transferetur religionis exercitium iuri territoriali inhaerens, quod Concedunt Dillingenses qu.s'. num.m. Sed hodie post nouissimam pacificationem si Pontificius vel Lutheranus Status religionem pro se mutare velit, alterutramque harum religionum ampliati, tenendae sunt regu Iete Pacificationis, quod id ei lieeati Sed incolae & subditi non coguntur solum vulcre, aut suam religionem, in cuius, quacunque anni 162 . parte professionem exercuerunt, deserere. Quod si Lutheranus Status ad Reformatos, vel hic ad illos tranfe at neuter horum suae religionis exercitium in territorium introducere potest, sed suae conscientiae solus ipse relinquitur. Quis tenea. LI. Sed Vt tandem finiamus, quaeritur, quis indicare vel tur specifica- designare te nectur, quae & quot sint illae res, quae pignoris ' rore. Pigno ' nexu domino pignorat itio oppositae habeantur 3 Vbi Dd. pro 2;nuiui uri 2 regula tradunῆ, Quod Vasallus, emphytcuta, vel quisquis denitis,ati pigno que confitetur, te ab alio possidere , ad id teneatur, alioquin
latitiust Omnes res, quas ipse tenet, praesumuntur ex ista causa teneri. HosΥiENf. in Summarit. de Rud. f. Quibusmor vers. Inidsi va-- salis . ALBER de nos A TE in I. a. n. a. de are emt. Per L sis.). de pignor. Oct. Nov. XVII. c. I. I. . In verbas. Referatures nomen jundi.
U. defensis. 1squis argentum. I. si vero reditum. C. de donat. H in compellatus ad designandos fines, si non obtemperat, intel
citur haec ratio. Sed fallit regula quando ipse posse star in proba- .
705쪽
Der. controv. ZAsius, Dis. suae pet r. n. v AND. de lSERN. f. Hud quoque n. ψ. Quo casu si adest expressio generalis pertis Dentiarum vhi unico manso satisfieri potest, donec dominus Plures pertinentias probet. ROSENTHAL. de F d. cap. a concl. N. spr. On. N. Maxime si possessior rem per triginta annos posse dit ut suam. TH-iNG. Hol. I. Co I. ro. n. 43. Sed & posscssorem hac demonstrationis necessitate liberari Dd. communiter v lunt, si iurato ilffirmauerit, se demonstrare id non posse iAcos. de S. GEORG. defud ver. dictique vasalgi. n. N. ad . SICHAR D. cons fead. c. n M. ROSENTH. de Duae c. δ. q. s. n. . in sis. 9 glo flv. B. DN. TvBiNGENfEs consitio 3Io. Et haec quidem hactenus.
' P R AE LO QUI UMVires suas in tractanda quadam materia experturis scialenne est, dignitatem ipsi, & ex dignitate laudem ab utilitate partim, partim a difficultate eiusdem conciliare. Horum vestigiis insistendi si & mihi inpresentiarum laret animus, dies citius quam dicendi copia deficeret. Tanta est condictionis triticariae difficultast Tanta utilitas; Sed memor istius comici: Nών ἀκου- τάδε γερ lubentissime hie Angeronae lito. Prodeunt ipsi Ssas Theo
706쪽
Themidos mystae venorandi, summi ICti, quibus ipsa iuris- . prudentiae sacraria adire contigit, nec quicquam tectum mansit aut inexploratum, & modo arduam, modo utilem hanc esse materiam iunctis suffragiis fatentqr. Omnium instar sunto, qui apud omnes ingeniosissimi audiunt, ANTONivs PARER &
REiNHARDVS BACHO vi VS, quorum testimonia, cum rem omnem
conficere videantur, adscribere haud pigrabor. Ita autem ille in Error. Pragmat. IV. Dec. M. in pr. Est an em multo utitior tromtus, nec in subrilior de condictione triticaria, de qua non dubιtat quisquam virum necessaria sit vel utilis, adeo exploratum omnibus est, non filum utilem eam esse, sed Giam necesuriam. Nee ιamen vitas hodie in praxi eius usu es, aut vita fere mentio, quoniam in quo maxime usus ilis consistat, ab interpretibus omni- fas huc usque gnoratum est, ct consequenter a pragmaticis, qui
nihil eorum fiunr, quae interpretes nostri, quos flos pro antesignanti habe=it, ignorarunt. Hic vero x REINIIARD. BACHovius in Exercit. ad Error. Pragmat. ad dDr. .. Materiam, inquit, con- .
dictionis Triticariae ego sane propIer obscuritatem O ineertitudi--m aggrediar O attingo inuitu3. D ad Err. 3. Dec. rimae n.'. infSed enim quae sit vera nMaira condia istius si . e. Triticariae ingenue me gnorare profiteor. Exactissimis istis tantorum virorum iudiciis, nec minus MAGNIFICI DN. PRAESIDIS,
Patroni, Praeceptoris ac Promotoris mei summa reuerentia colendi, auctoritate permotus, materiam istam de condictione Triticaria loco exercitii Academici elaborandam suscepi, arbitratus, me, quanquam ausu Icario onus humeris meis impar subiisse nonnullis videbor, eo tamen minus sors culpandum, quo magis magnorum virorum consilia atque arbitria fuerim semius, eo magis excusandum, quo minus nonduin adeo perspecta atque elaborata vulgatis &in triuiis notis pomponenda. Si quando errata aut minus exasciata deprehendet Lector benevolus, sciat, non simul quid fieri & perfici,
nec ignoret, scripsisse talem, quem a quouis didicille nondum poenituiti Ratio methodi erit vulgaris. Explicata enim onomalologia, pragmatologiam accedam, S postpropositam
definitionem inquiram in causas, di diuidam, mox de ossicio iudici-
707쪽
iudicis S adiunctis quaedam subnectam, finem labori impositurus. Hispmnissis, IN NOMl NE DOMINI NOSTRI iESU CHRlST1 ad rem ipsam me accingo..CAP. I.
Exhibens Onomatologiam condictionis
Triticariae. . PLATO ille diuinus in Crasto suo nomina, inquit, sunt r.
gana λδασκαλικά τῆς ουώας, S rursus: ετι τε ονομάτων πωτει ομιδ1λουν ριον εκατον ἐτι των οντων. Hinc Omni Iaude maior ICtus, ANT. FABER Error. Pragmato I. Deciad. D. aD serere non dubitat, se, sicut omnia ex iuris ratione aestimare soleat, ita & iuris rationem poTissaMvM ex vi & proprietate verborum inuestigare. Nos igitur de CONDICTlONE TRiTICA RiA quaedam differturi, antequam ipsam Pragmatologiam accedamus, nominum momenta perpendemus. Est autem CoNDICTIO TRITiCARlΛ terminus complexus, Constans ex Vnoabsoluto & altero connotativo. Prius de absoluto videbimus
f. I. Condictio a condicendo dicitur. Condicere autem est
denunciare prisca linsua g. is. de Amon Hinc FEs rus. Condicere es dicendo denunerare. it. Condictio est in diemeertum salii legunt tertium elin rei, quae agitur, denunciaIio. g. ll. Hic condicendi mos obseruatus fuit olim in iure inaugurali, cum de nunciaretur, ut ante diem tertium quis ad inaugurandum adcsset, auctore fravio ad locum iEum Uirgisi: Tertia lux classem Oe. Rostram ct OEMsTεnvs L. IX. Autl-quitatum Rom. e. N. inde Statin eonrictusve dies, id est, denunciatus dies in L L. XII. O apud PLAvTvM in Curcul. Act. . M. r. ct GELLlVΜ Isi c. . Noct. Attic. q. IlI. Bellum quoque illaturi quondam Romani con- dicebant antea seu denunciabant hostibus, qualis denuncia- Ss 33 1 . tio
708쪽
tio habetur penes Livi vΜL. I. Dec. l. p. m. I. Sc meminit cuiusdam pLAvius in Amphitri AEI. r. Quae denunciatio fiebat ideo, ut prius verbis experirentur, an, antequam Marti arbitrium committatur, reddere vellent ea, quae in hac denunciatione simul petebant. Ostorius de I. B. 9 P. L. III. c. s. g. 7. n. I. ALEMANDER ab ALEXANDRo Geuiat dier. L. V. c. s.f. IV. Idem in litibus ciuilibus obseruatum suisse ex iure nostro deprehendimus: nam litigaturus denunciabat prius
adversario solenni more. LI. CTh. h. t. Vnde solennes deis nunciationes dicuntur l. vn. C. Ih. Vtrum vi. non priuata testatione, sed per publicam conuentionem, per scripturam apud iudicem Interpres vetus Cod. Th. ad L .. C. Tb. de denunciatione, adeoque apud acta. I. Th. de denuperat. ubi pro edicto recte legit GonoPREnus: Ad Acta. Vocato itaque in ius Reo, de nunciatio, litis testatio super instituenda lite, I. p. C. 'Th. de insem. his quae sub Taran. lis contestata dicebatur. Post ipsam vero, & iudice a Praetore dato, Actor & reus certum diem dicebant, quo se sisterent. I. I. pr. qui satis cog. l. s. l.
vlt. C. Th. de temp. cursu. Hic Condictionis terminus ex an- 'liquo iure retentus est, & applicatus, & quasi addictus actio. ni in personam, qua Actor intendit dari vel fieri sibi oporte:
re iuxta f. is. I. de Action. Quem condicendi ritum non, ut quibusdam videtur, iam ante lustinianum sustulere 'Imperatores, Arcadius, Honorius & Theodosius in L se quis deb. 6. CTheodos de dentine. vel adit. rescript. Haec enim lex non per tinet eo, sed ad temporis illa curricula, quae post deminciationem factam interponebantur & intercedebant, priusquam litigatores in iudicio coram iudice allegationes suas interponerent. d. l. 6. C. Th. de denunc. Nimirum quaedam erant causae, in quibus talis mora, seu temporis interualla non habebant locum, atque adeo exceptae essent a denunciationis necessitate, quas recenset L F. O b. C. Th. de denunc. At luccedentibus temporibus ab usu fori recesserunt denunciationes, neque etiam de iure Canonico amplius sunt necessariae. TELI Nus ad C. novit. iis II. X. delud. n. U. SE Diqitigod by GOrale
709쪽
Gitur condictio accipitur in iure nostro generaliter pro more illo denuncianai apud acta, de quo in antecedentibus dictum, quod quia in solis actionibus personalibus
usu veniebat, ut notat DoNATus in il ad Phormionis Aia. r. R. a. Et libi scribam dieam: Α denunciatione, inquit DONATus, in personam, ne diceret, non mihi denunciasti; Hinc actiones in personam mandictiones appellatae, teste Tllia lANO g. N. Bistis. de Amon. g. II. Specialissime vero ponitur pro solis actionibus, quibus aduersarium dare vel facere oportere intendimus, ct aliis quibusdam modis β. . I. de Action. Vt enim in rem actiones proprium vindicationis nomen, ita personales condictionum sortitae sunt d 9. N. I. de Action. DN. PRAESES in dyssera. de condictinaret. ante trilustrium fere hic loci habita. C. I. Th. 3. O . Aliter alii. Vide HOTOMANNum ad h. I DONELLvM hic. n. . OL XXIII. ca. trique HlLL GERVΜ, GIPHANIVM 9 RiHERsHusivM. his Adde Las. de O. O. A. DissentitaAmovius de Actionibu3 αθ.IV. th. L
f. III. Non autem in omnibus in personam actioni-hus hae formula de dando uti possumus, sed in iis saltim, in
ovibus non dominus agit aduersus dominum excepta eo victione furtiua & quemvis obligatum ad dominii translati ' nem, quum dari ea nobis petamus, quorum dominium n his abest: dare enim est dominium transferre, iuxta f. ψ. I. de A. O I. s. g. . de V. O. Hinc actiones personales nomen certum habentes, veluti commodati, depositi Sc. hoc specialissimo significatu condictiones non sunt, squidem in iis nec dari, nec fieri, sed restitui aut tradi aliquid nobis opor
iam mi. v. de Vo. Obligationes dandi nominatim ab obligati nibus tradendi distinguuntur.
710쪽
g. IV. Notandum hic, & tanquam hypothesis nobis confirmandum est, quod verbum facere in formulis iam lae. pe dictis non accipiatur in sua latitudine se naturaliter, pro
quouis actu humano, ut in I. a. pr. de V. O. L. II1. de V. S. vii volunt ANT. FABER L. XIX. Coniect ao. 9 LvDwEL ad I. r. de Act. n. s. ita ut huic sormulae facere oportere in actionibus commodati, depositi, pignoris quoque locus sit. Sic enim non tantum το dare inutile esset in hac formula, sed etiam verba subiecta: ct olus quibuιdam modis, aut alio essent referenda, aut plane auferenda, quae tamen ipse LvD EL cum Dd. communiter non de aliis actionum causis, uti nomnullorum est opinio, sed de aliis agendi formulis, puta, praestani, restituendi Oe. sail. I.3 deo. 9 A. accipit. Vide sAmovit Ai Disp. IV. de Act th. l. hi. b. Oth. .. ins BORCHOLT. adae g. r I. de Action. num. N. Accip.tur autem stricte oe ciuimer in oppositione addationem pro facto iuris quendam effectum relinquente, ut, ire Romam, exstruere aedificium, ut in L Iή. 9 V. de V O. Confirmat hanc sententiam, quod quicquid est in obligatione, illud etiam est in actione arg. pr. I. de Actiov. Iam vero Dd. communiter, & ipse LUD EL. M S. I. I. de V. O. ea facta tu obligatione ei. dicit, quibus neque res, neque ius in stipulatorem sper feIcil) transserantur, ut, iter fieri, I. M. domum redificam, L is. de V. O. Adde FRANTZΚlUM loc. cit. ulo. g. V. Nos nostram condictionem in specialissimo significatu accipimus pro actione in personam, qua dare aut jace-' re oportere intendimus. Magus DN. PRAEses Die . XXII. U. s.
RF petitio non est vocabulum k δυωμῶν seu Tmονυμει conadictionis. Disserunt enim ut latius & angustius. Nam condictio ex stipulatu non est repetitio, sed petitio,