장음표시 사용
141쪽
Crescensve semper in suum caput porrum. Nec seminosas ad cucurbitas quemquam Ad ocymumve, cucumeresvo humi susos Venire credo, sessilesve lactucas: Nec ut salaces nocte tollat erucas, Monthamque olentem, cum salubribus rutis, Acresque caepas, alliumque fibratum. Quae cuncta quamvis nostro habemus in septo,
Non pauciora proximi serunt horti, Quibus relictis, in mihi laboratum ab Locum venitis, improbissinii iures.
- Sed quum jam valido pinguescit
lurida paulo Brassica .. 6. In stitim era e porrum. De
porro capitato loquitur. Colum. Nort. v. 367 ouj. t. p. 54): -Nune capitis porri longo resoluta eapillo Laetetnris, M. tellus. Auctor Moreti, v. 74 nosi. M. tom. I, p. 6α8 :- et capiti nomen debentia porra .. Ad utrumque loeum vid. not.
gnantem ruetirhitam dieit Colum. Hort. v. 38o, et de seminibus pius logendis deinceps agit. 8. Ad . ex moe. Iu Mymo'. vel Ommo egimus ad Colum. Hori. v. 3I9. Geumeres Atimi fusos amisi litis deseribit idem v. 3 8 . more cholydri Solo sub aestivo gelidas per gramitiis rimbras Intortus cuia
I9. Sessitissee Demeas. Sessitis γε Mettiens in utroque eod. Heitisti et Holsten. selisitosqtio in Wittiano, Da Iosque in edit. Ven. sed perperam : nam sic sessiles Demere etiam Martiat. III. 46 8 1 - Illic videressistitiee nobili ea ules, Et utrurnque porrum, sessilesque lactucasis. Ati Odem Demea sedens vocatur lib.
I . Ue salaees noete solivit reticas. Martialia loco iam citato vs. rodis Nee deost ructatrix mentha, nec herba salax .. necta salax est eruca , quomodo et Ovid. Art. Atii. II, 4 αα. Lbidinosce emere in Priap. ep. 48. Alia vide adnotata ad Colu meli. IIcari. 3 9. Quae Martiali est
mentha metiatria. eam olentem Misater vocat.
II. Alitam e raom. sic verissime emendavit Maliger, nam in 31M ot vetustis exstabat δε tram. Moretum v. 88 : is eum spissis allia stiris is; et Colum. Hom. III r. iam teneris frondens lactuculashrix, Alliaque infractis spicisis. Idem, v. 187, de lactuca: is Candida stirato discrimine, candida th3rso est M. Sed quia exstabat olim furia. tum, quidam leguntfuratum,quum
manifesto rarum legendum osset Vetores editiones suffragantur: haia Lotit Onim: - alliumque Phullatum H, quod seriplum suisset pluraliam. ED. 26. Meum menitis. In codice uol. stoniano uortum pre locum
142쪽
Nimirum apertam convolatis ad Poenam Et vos hoc ipsum, quod minamur, invitat.
Sed nihil semoenitus in Priapeiis , quam poenam indiei laribus , atisque eadem plane sententia Decurrit ΕΡ. 65: ω Furaium venit huc amore Poenae . . - Εt Epigr. 68 r - 1 ne prena eulpa luenda tua est . ED. x8. Et vos hoc ipsiam. syllabam in hoe correptam notavit Faernus ad Terent. p. 7 , qui Virgilio vel Ovidio hoe opigramma male adisseribit. BD M. - Poterat aeri here Ee -s id ipsiam.
IV. EX IISDEM, EPIGR. XV, DE MALIS PULCHERRIMIS, AD PRIAPUM .
Qua Listis Hippomenes rapuit Schoeneida pomis, Qualibus Hesperidum nobilis hortus erat: Qualia credibile est spatiantem rure paterno Nausicaam pleno saepe tulisse sinu : Quale suit malum, quod litera pinxit Aconti, sQua lecta cupido pacta' Sie iuxeripAit Bivitiua in Colle. etione do re herbaria. i. Ramis Sehoeneida pomis. Atalantam dieit, Sehoenei, Myri regis, filiam, quam Hippomenes eursu superavit, pomo aureo objecto. ovid. Net. X, va 575 seq. twgin. h. 185. Claudian. Latid. sereni,
po : . Hippomenes trepidus eursu ferroqne sequutam Aurat
voluerem flexit febreneida pomo Mentionem eius faciunt quoque Ouid. Her. XXI, α3; Virg. Eleg.
ad Mess. v. u5. Rapuit. quod omnes dd. et edd. vetustae servant, ex-Pono moseis, ad se conoenit. et a rati et laque abstraxit. Claudianu
flexit. Ovid. Am. II, 39, 39 : . Tu quoque, quae nostros rapuisti nuper
4. Nansissem pleno. Nausicaa Aleinoi, Phaeacum regis, cujus hortos laudat Homerus, et Aretes uia. De hae etiam Μartiat. XII,3i r . Si mihi Nausteae patrios ron. rederet hortos. Alii Oo ptissem di-
5. od litora pinxit Aeonti. Fabula do pomo, quo inseripto et itisinum Cydippes conjeeto Acontinapam iurare Deit sibi maptiaram . Oxposita ab Ouidio est dualitis epistolis Inter Heroid. XX et XXI Idem, Art. Am. I, v. 457: o Litera Cydippen, Pomo perinta, sesellit tInsciaque est verbis rapta puella
s. cupido parari praelia mira est. Bur mannus pro mera sorte subsit. uendum evia putat, quod eo ver-9
143쪽
Taliacumque puer dominus florentis agelli
Imposuit mensae, nude Priape, tuae.
ho Aeomius et Cydippe apud Ovidium saepe utantur. Sed si haec sunsciens ratio mutandi est, aeque inulta earum epistolarum loca proleetione paelia militabunt, e. g. XX, 7: - Conjugium paetam quo fidem. non crimina, posco .; et vf. I 57:. Ilaec mihi se pepigit, pater hane tibi is a XXI. 4 : - nisi, ut ipso sa-teris, Promissam scires me salis esse semel a; v. 85 : a quod adhue tibi pacta puella Noti tua sit .. . Taliacumque meri Tralia quinque in edit. Ald. 1534, sed Triliaetimque in ejusd. ed. an. Is II, et in illis, quae Aldum praecesserunt. BURN -De more poma Priapo onserendi cons. Hor. Epod. II, II. ED.
Haec poterant celeres pretio tardare puellas uasto fuerant Veneri judice danda Phogo.
Nam sic ingenuo flavescunt mala colore, Ut superent auro vera metalla suo.
' Εx,tat apud Pithinum, lib. IV, ago, et Scalig. lib. II Catalest. - ,st, qui inscribunt de Malis Maiatianis, ut in schedis Salmas. Maia Matiana videntur in proverbium abiisse , pro egregiis et delicatis; ea quo Bomae venalia maximo in honore suisse, advecta e quodam
pago, in Alpibus sito prope Aquileiam, testatur Athenaeus Ith. III, cap. 7. Et hine memorantur Veleiaribus non semel , ut Columella libro V, cap. Io, I9, et Macrob. lib. II. eap. IS. tibi de diversia malorum et pirorum generibus agit; eaque a caio vel meo Matio nomen habere indieat Plinius lib. XV. cap. I 4; quem ex equestri ordina , Augusti amicum, et nvhorum se xendarum studiosissimum fuisse tradit lih. XII, cap. I. BD . qui hoc et tria sequentin epigr. recenis sol ADtliolog. Lat. lib. III, epigr. 2O8oir. De caio Matio rei rustieae scriptore, et mali Matiani inveniatore, agit Wernia. hujus editioniat. III, p. 476. ED.
I. Celerem puellam malebat Betti- sius, et prohat Burm. Di Atalantam
non Hippomenen, ut illo) innuat. Vide supra eam. IV, I. a. Iud a Phogo, in judicio Paridis Phrygis. 3. Ingenio pro ingentio in e ice Voss. ut in schedis Salmas. per
4. Vera metralia. Metallum saepe simplieiter pro auro. Val. Flacc. V, a 3r : . v licta . . . ardenti quer- eum complexa metallo . . De horto Hesperidum Lucan. IX 364: . R hora rutilo curvata metallo . . Calpurn. IV, I 4or ω Et date perpetuo caelestia sta metallo m
144쪽
His constat Veneri praelatae gratia sormae, Haec moriente sacrum perdidit angue nemus.
I. tiis eonstat Veneri. Bis malis, va ejusmodi malis , a Paride tradi. iis , Veneri constitit, testatum, cer tum factum est, formae eius reliquis
praelatae summam gratiam esse.
Gratia formo. Eleganter , ut apud Maximian. Eleg. II, 3a : ω Nee v teris formae gratia tota perit is. Et sie in epigr. Petron. quod inter ejus fragmenta legitur, p. II 3, ed. Patiss.. Condit enim formam quidquid consumitur artis, Et, nisi velle subis est, gratia tota perit M. Ei adposito forma tribuitur Veneri, quemadmodum in Epitaphio II monoeae, vs. 5: , Cui formam Paphie, Clia. rites tribuere deeorem . : ubi eleganter distinguitur forma, seu pulchritudo naturalis, a venere ΠOmOnceae data, et decor, i. e. venustas ac gratia, munus Charitum , quae formam perseit et amabilem reddit. Haec autem una in Venere cumulari exprimere videtur gratia formae. ED. a. meo morienta saerum. Talia suerunt mala , quae nemus vel hortus Hesperidum amisit, ab Hercule ablata , angue ejus custode interneto. Bre,itor hane sabulam poetarum narrat I .ucanus lib. ix , vs.
His contompta Deum genuit discordia mensa,
a. tiis eontemptri Deum. Versus Obscurus, et fortasse corruptus. Inaehedis Salinas. Burmannua lectumo e dieit tenuit dDeordia mensam.
Qua e lectione, si DIscordia majore litera feribatur pro nomino Dem Eridis, hie sensus erui potest: tiis malis projectis Diaeordia, lieet contemptri a Diis, nee ad epulum
admissa, tamen Deum manstim trinuis , Oeeupavit et turbavit. onden
dorpius conjiciebat Deiam gemuis. quo nihil estiet video ad sensum. Sed vulgata Iectio explicari posse videtur, si inseordia pro neutro
plurali nominia inaeordiam aeeipiatur. hae sententia: His pomis in medium pro retis ah ΕΗde . mensa
Deum contempta , epulum Deorum , quod se eontemnere prae pomisistis a se missis Ostendebat, gentiis inseordia, lites et eontontiones inter Dina concitavit. Diseoiatam pr dis-eordia eadente latinitate tisitatum
suisse, demonstravi ad Calp.ril. I. vs. 56 t is Publiea diffudit taeito discordias reci ., Eae in II ad Calpurn. sbui. op. t. l, Part. I, Pas.
po no narrat Hyginus sal, . 92.
145쪽
Prodidit atque urbem his Briseida suam.
α. Uriem Aia Briseida suam. Nota hane voeem duabus primis eorre.
ptis syllabis, tertia productar et in prim easu Briseida pro Briseis , ut Chalaidia pro Chalcis , quae s. qui ris artatis indicia sunt. Vide Munckeri notas ad Hygin. sab. I 84. sic Gomonu , Amtirona , et similia. BuRΜ. - Urbem intelligit aueior Lyrnessum , patriam Briseidi, quam evertit Achilles Briseide alia ducta. Sed pomo proditam a Briseide, a quo scriptore vetero m moretur. Nondum, quaerens lieet, inveni. Et prudenter de eo tacuit
Lux mea puniceum misit mihi Lesbia malum
Iam sordent animo caetera poma meo.
Sordoni velleribus hirsuta Cydonia canis,
Sordent hirsutae munera Staneae. Nolo nuces, Amarvili, tuas, nec cerea pruna : bRusticus haec Corydon munera magna Putet.
' Et sie in opige. Anthol. Lat. III, uo . De dono ab amica misso, quod hie comparationis caussa subjicere placet. - Aurea mala mihi, duleis mea Marcia, mittis, Mittis et hirsutae munera castaneae. Omnia grata putem; sed . si magis ipsa venires, ornares dotium . pulchra puella. tuum. Tu iteot adporteastringentia mala palatum : Tristia inandenti est melleus ore sapor. At si dissimulas multum milai rara, en ire. Oscula Cum pomis mitte . voratio libensis. ED. I. Ma mea Imnicerim. ALimi vel Aleinoi nomen huic epigrammati, certe non ineleganti. inscribitur ancinnii Ilis , et in iis Petroniana Ca- a lecta relatum est in edit. Patisfian. pag. ι64 . et in edit. I. P. Lotieti p. 88. Sub titulo Altami etiam odidit Binetus p. IO, et Frelion. p. 227.
3. Velior tis hirstitia Cydonia eranis. Expressit e Virg. Eel. II, si ris eana legam tenera Iantigine mala M. Calpurn. II, 9r: is Cerea aut, tenui ineoro Cydonia lana a. i. E lanugine, quae hie meliora. Cons. Palla d. de Insit. v. 65.
dicuntur Virg. Ecl. VII. 53. Vi l. Pallad. v. 67. 6. Rtis istis hoc Cory don intinerram nia mi l. Respieit illa Virgilii . tal. II 5α r is Ipse ego cana legam tenera lanugine mala, Castaneas. que Nuces, mea quas Amaryllis
146쪽
II Orreo sanguineo male mora rubentia succo
Heul grave sun esti crimen amoris habenti Misit dente levi paulluin libata placentae
Munera, de labris dulcia mella suis. ii,
Nescio quid plus melle sapit, quod contigit ipsa,
Spirans Cecropium dulcis odore thymum.
amabat; Addam cerea pruna, et honos erit huic quoque Pomo M. 7. Sanguineo mula mora mbentia siseeo. sanguineo emoro dieit Colum vs. 4os. Et Pentadius, Eleg. dos Ortuna , vs. 9 : .. sanguine poma rubetit tristi neeo tineta repente a. vide notata ad utrumque loeum. D. Ceervium duleis odore thF-mum. Bumannus insietum hune
versiculum putat, ubi, quo illud
dialeis reseras , non adpareat. Ergo corrigit Spirans me pium MLitis ore thmtim, vel Ceervio dulcitis .
ut Galatea Corydoni erat . thyin doleior Hyblaeis apud Virgil. Fel. VII, 3 . Similiter Statius, Sit v. 11.r, i 8 r . hiandis tabinam Ora argilla querelis, Osculaque implieiti vernos redolentia floresis. Ego non re fragor, quominus sie legatur. sed vide an seribendum sit dentis odore, quia praecessit dento IMata. Cecropius saviis. ros , mel, thymum . Dequentia admodum poetis pro dulcedine loquelae, et suavitare oris.
Martini. VII, 68: is Cuius Cecropiti
IX. ΤBIA EPIGRAMMATA DE CITRlO'.
SEPTA micant spinis solicis munera mali,
Do citrio. Ηme tria epigramma a suppeditarunt eodex Salimas. Leiis densis , et Diviotiensis. Duo priora protulit Salmas. ad Solin. tOm. II,
pag. 956 edit. Paris. et pag. 67 rodit. Trai.) Dhi mulia de malis ei
reis r et ex illo primum adfert Emmenes. ad Virg. Georg. II, 326. BDR M. qui haec epigrammata repetiit Anth. Lat. lib. V. I 84-r86. . Sopia micant spinis. sie in eod. salmas. rapsa in schedis Divi n. in quihus etiam flairis mtinerri mrili, quod rectum est . atque etiam a linasio ad Solin. i. e. recoptum. Bnrmantin tomm . quod Psi reliquorum codd. edidit. Citrium esse, quoil alias malum Medierim, consessa sere inter erraditos ros Θst. Sopta spinis dicuntur. quod spina milliae et acutae et rotitistae in ei treo malo. iii ait Salmas. p. 672. FH amatum etiam a Marone, Georg. II.
verba haee sunt Novnii aes olimi eum) de arbore si dieitur, ad secunditatem proprio respicit. Et
nano ei iri sotiis perpetua successiono succreseunt. Nilne tumeti ad
salubritatem potius opitheton spe-
147쪽
Quae tulit ut Circi aureus Ora tumor. Hippomenes tali vicit certamina malo Talia potnii nemus protulit Hespcridum.
clare vἱdetur, iit contra infelix infaustum , est , quod Docet. Provenoni antidoto habitum esse minnium Medieum, etiam exTheophrasto , Diose ride, Plini . constat; nee sorte iniuria, in certis saltem
venenorum generibus. a. O circi atiretis ora timor. In cod. Salmas. vitiose scriptum erat retis oriae timor. Explieat Salmasius, p. 67x: Ut eiret ora vel amis Litus est . ita tumor aureus in citro. iret ambitum ovaia, non orbiCulata facie suisse, qualis et citrei forma est, norunt eruditi. Nihil tamen Salinasius de sensu verbi
tilis. quod mihi disseilo intelleetu Pst: nisi accipere velis pro extulit in fastigium, vel oxtendit . quia
Ovata eius forma. 3. Misis eo mina malo. Em mPDPs.
ad Virg. Georg. II, 3α6, male dedit certrimine. De Hippomene diximus supr. ad rariti. IV, 1, P. 233. 4. Nemtis protralis Hesperiatim
Atheniis testo lib. III, p. 83, I ad uit, quod apud Libyes vocetur
Hesperidum , malum citri esse, atque ejus arboris mala inde ab Ileriacule in Graeciam translata, aureaquctv ata esse ob eoloris speciem. Atque, ut aliunde constat, artior citri maxime in monte Atlanseo vicinaque Mauritania nascitur, qua in regione etiam horti Hesperidum ponuntur. Vid. Virg. AED. IV. 48oseqq. Plin. V. s. i. et XIII, 5, s. 29 ; Martiat. XII. 66, 6, XIV,
89, et quae notavimus ad Petron. Boll. eiv. 28, D t. . t. II, p. 93. ED.
STAae similis auro Citri mirabilis arbor,
omnibus Autumni ante renda bonis. . . Haec Ornant mensas, haec Quum quatit incurvos
3. ILee prastiani poma med iam. Plinius, XXIII. 6, s. 56: - Citreaeontra venenum in vinci hi hutitur, vel ipsa . vel semoti. Faciunt oris suavitatem, decocto eorum colluit, aut succo expressori. Idem Pleganti carmine Virgil. Georg. II, 3I7 . t elicis mali, quo noti praesentius ullum, Pocula si quando saevae in
praestant poma medelam, tussis anhela SeneS.
secere novercae, Auxilium venit, ac membris ait atra venena . . 4. Qtitim quatis incureos tussis -- heia senes. Hanc etiam mali Modiei salubritatem adtingit Maro l. cit. g. 333 : is animas et Olenita Mediora fovetit illo, et senibus medientitur anhelisis ie Us. EXPTUSSU vi letur Virg. Georg. III, 496. Ei,
148쪽
OMNE genus mali dignum est adsurgere citro, Vis cui multa subest corticis, et medii.
Unumquemque suum reserunt pomuscula succum, Τornus ab hoc semper carpitur Ore Sapor.
a. Med . i. e. medollae. ED. 4. Territis M hoe semper. Videtur
respleore loeum Virgilii , Georg.
II, itis: . Modia fert tristes succos, tardumque saporem Felieis maliis. Nam per tristes sucem videtur amari
ritudinem, quae praecἱpue in cortice et granis est, intelligere, et i er virdum saporem diu inhaerontem palato. Posses hie e Virgilio legere
iatis M hoe semper, pro Territis. Diat auctor superius etiam eon is et
media distingueret. Unde, territim pronuntians saporem ei tri, videtur Praeter corticem amarum , in medici diversam granorum a cortice amaritudinem , et earnis vel modullae dulcorem aerimoniae mixtum statuore. Nisi hoe respexit auctor.
quod Palladius, IV, ro, I7, docet, posse mali citrei, quod medium est,etira doleo seri r is Feruntur, inquit,
aeres medullas mutare dulcibus, si per triduum aqua mulsa semina Ponenda maeerentur, vel Ovillo lacte, quod praestat ..
PARVULA securo tegitur mihi culmine sedes. Uvaque picua mero secunda pendet ab ulmo.
schedis suis ex antiquo eodice deseripserat , et Petronii esse notaverat. Edidit etiam H. Stephanus in Viri. Eneom. p. III; ChriΑtius Exeutf. ad Villat. p. 27i; Burman. Autholog. Lat. lib. III, epigr. 6 I. Inseriptionem de Dilra. tranqnilia
dedi huie epigrammati, quam PI-
ilicetis toti classi. i. Sectio texit r mihi etiimiae, sub quo satis munito adversus temia postates securo mihi vitam agere licet. In Priap. earin. 8se . illulamque palustrem Toetam vimino junceo, earicisque manipli sis. u. Fectinda pendet ab ulmo. Bur. mannus sorte legendum putat fetad pendet ab ulmo, ut apud Neme.
is hie ot ab illinis Purpureae selis dependoiit vitibus uvaeis. Sed frenu-dia totidem locis confirmari potest. Iti Vomani Hori. v. i5: vi Fecunda vitis e niuges ulmos grava
149쪽
Dant rami cerasos, dant mala rubentia silvae, Palladiumque Domus pingui se vertice frangit. dam qua deductos potat levis area sontes, sCorycium milii surgit olus, malvaeque supinae, Et non sollicitos missura papaVera SomnOS. Si vero alitibus fraudem contexere praeter, Seu magis imbelles libuit circumdare cervos
4. Pali intimque nemus , arbor oleae, pingui vertica, densis eonferiatisque baccis omisto, se frangit , innectit se et gravat. Illustravi hunc eratim supra , comparans cum illo Palladii. 59 : - Νtine teretem pingui producit acumine malum is; qui idendus. Sic etiam Colum. Hori. v. 393 , in cucumerem pingui semine fartum is dieit. 5. Iam ς dedrielos. De usu huis jus verbi iam egi ad Vomani v. IO. Vid. praeterea not. ad Moret. v. II. Calpurn. II, 49 .' ω irriguo persunditur area fonte, Et satiatur aquain. s. cooetam mihi stirpis olus, i. e. Culium educatumque incire illius
senis Corycii, e Coryeo oppido Ci-lIcire oriundi, quem a singulari eura rei hortensis laudat Virgil. Georg. IV, Ia7 seqq. quem locum Plane respexit Noster. Quamqtiam hie cometam senem ita videtur accepisse, quasi illo patriae gnae , Olerum cultu insignis, more et opibus adductus, rei hortensi praecipue studuisset. Nam Goetam sus ita sonat . ut alias cor citis emetis solet celebrari.
I orat. Sorm II, 4, 68; Luean. IX, 8os. Sic Martiali, VIII, 14, cuiatim pomaria sicuntur ad morem Ciliciae
culta et adornata. . Missura papaυera somnos. Usi latius dixisset faetraria somnos. quemcid modum Ovid. Metam. VII, is 3. Verbaqua tor dixit, placidos sa-eientia somnos is. Sed fortasse, tit,omnia mitti dicuntur s vid. earm. Peton. n nobis prolatum l. III. pag. 297, v. I. ED.). hic etiam somnos viniuit. Colum. Ilori. IO4 : . profugos
8. S. mero alituti, frandem. Seali iager et Pithoeus ediderunt contexere printerea, adposito asterisco, ad indicium mendosae leelionis. In maringine priinae editionis Sealigoratiae vertam , tinde id utrius suo Pith etinae editionis marginem etiam oecha
paxit : quod probat Christius ad Villaticum . p. α i. et ita Pelut erin Comite Rustico, pag. I 8, qtai edidit xub tiomine Pontadii. BCRM.
- Nolo repeti re coniecturas emis litorum , quas Burmannus Pro emendatione menticisae lecticinis primterea Dctas narrat. Ego noti tam voce ista praeterea Ossendor, quam aliis sequentium versuum nae in Vere enim praeων ah aue Ore scriptum suisse puto, idque ad erbitam, Pro praeterea Postium, quia rarius occurrit, librarii printerea, qu notius reat, scripserunt. Seribo igitur : is Si vero alitihus Datidem contexere praeter is, q iemadmodm Padem de re in epitnphici venatori
alicujus, quod apud Dilli. lib. II l .
pag. 33a, et Burmania. Λnth. IV. P. 236 , exstat, legitur: i. Auctipium
150쪽
Aut tereti lino pavidum subducere piscem : iri Hos tantum novere dolos mea sordida rura. I nunc, et vitae sugientis tempora vende Divitibus coenis i me, si manet exitus, idem Ilic, precor, inveniar, consuinptaque tempora PoScar.
calamo Praeter studiosus agebatis. Qitia vero secuti in versu ad circum.
dare eemos requiri videtur adpositum aliquod, lineis, retatis, aut quod tertio versu Oeeurrit, Iino, lioe itiserendum videtur pro libuis, idque transserendum in tertium versum, ubi Iino exstat. tereri muta. to in reti, hoc modo : ω si vero aliis libus fraudem contexere Praeter,
Seu magis imbelles litio circumdare cervos, Aut reii libuit pavidum surudueere piscem α. Parum distat haee emendatio ab ea , quam Burman. nus dedit. I. Mea sordian rara, ad imitationem Virgilii, Ecl. II, α8: - O tan. tum libeat ineeum tibi sordida rura, Atque humiles habitaro ea. scis .. Et sic sordida otia, sordida rara Martiali, quod reeto de agresti et rustiea simplicitate, respectu lautitiarum urbanarum, diei notat Bariti. Adv. XXV, I7. BUnm. Idem observavimus nos ad Vestritii Spur. verba , II, 6: is Sordida quum quies, Lautis titida tumultibus, Ambit se patria sertilia in domo. . . I nunc. et vitre stigientis. Sietione edidit Pithoeus, quod simnat Ossianus codex , nisi quod in eo figiandis. Vide Tollium ad Auscita. Mosoll. vs. 48. Vitiose enim edidit Sea liger a e ea mitra fugienssis, quod ex schedis ejus derivatum est, pro quo in margine primae pius edit.
Gallicanae Siseerre vis e Dinatum est;
quod male probat Christiua in Vil
temporis. et vitae fugientis, impendioerentis tibi lautiores para , vel tempora vitae consume si disperde coenis lauiis et luxuriosis parandis et frequentandis. Tale est Petronii Belv eiv. vs. 35: . Lucrinis Eruta litoribus vendunt conchγlia ecenas .. 4. me precor inoenia' eonsumptia. que tempora posear. Ita distinxit Pi. thchiis : et sic sere Scaliger, nisi quod in oeniat, exitus nempe, in utraque rius editione, et schedis MSS. In voss. eod. Moeniae et minseat. Opitius distinguebat . me, si manet exilus, idem Ille preeor inveniar is; et sic Oudendorp. Bunm. - Praesem iretionem inoeniar et
poscar tiam Mittis me inoeniat mihi
quidem inepte diei videtur. Admiit tamen opitii distinctionem e siquando me manet exitus, precor, ut
tum idem, qui adhuc vixi, et eumdem vitae frugalis et plaeidae ton rem sis, hoe in tuguriolo meo, ad
extremum servasse inoeniar. et sic
consti tu tempora stiire satis concedere, spiritum reddere) posear. Respondere huie voto videntur. atiae Claudian. Epigr. I, de seno Veronensi cecinit: - Felix, qui patriis aevum transegit in agris, Ipsa domus puerum quem videt, ips mem, etc. is ubi idem sibi sero argumentum proponit.