Iacobi Bidermani e Societate Iesu theologi, Agonisticōn libri tres, pro miraculis quae buccinator alpinus, eiusque tribules impiè imperiteque criminantur

발행: 1626년

분량: 774페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

gustino interceptum.

ita limina visus est haec animp ' obtulisse, ΑΔΦh-qNam laturum catulis si ego Iulimc putaramus. Γόγω Quare si quod apparebat satis sibi

praeconis factum in Augustino diceret, rest bat, ut alteram velitationem appara ret, qua Praeconi nouam operam, in damnandis Miraculi. gratificaretur. Quod ille tamen ne laceret, caussatus est, rem adhuc unam intercedere; quae prius amolienda bre incitiam altero congressis ad manus Veniretur.

Nos avide praestolati, quam illam es set rem adducturusci sensimus eum haud obscure ad volumen alludere, quod oppido magnum, maioribus

conuitiis spurcitiiSque offertum, preco G, τααίαν euomuit; in eoque

mirifice se torsit, qui petitionem sti- Iustini exiret; nam iugulum ibi praebendum sentiebat, ni fallaciam feci sciat. Adulphin, etigistis rem, inqait,

342쪽

atu Etenim eo volumine , a nihil horum ait se reliquisse , quod non liquido infirmarit Et e Musinum quidem omnem, quem tibi tu asseriatum credebas in suas partes ita non

ambigue traduxili , ut nullam eius laciniam putet esse Catholicis iam relictam. Ego non me fugiebat haec hominis ostentatio; ideo ne terreritu ius fasque his ampullis existimes, faxo mox, inquam, intelligas, in Aoliis follibus plus inesse tumoris, venti, quam solidi veri. Quare in

Compendiu nucis, omnem illius v

luminis qua quidem huc spectat)farraginem includam. Cuius pars , addi bros AuguVtini, quos de ciuitate Dei lucubratos edidit, aut potius ad libri Postremi caput octauum spectabit: Pars cetera, debebitur libris aliis fere duobus, quos idem cum de utilitate credendi , tum de unitate Ecclesiae commentus est. Singillatim de viris. que dicturus id prius in commune admirabor qua tam ferrea fioni

343쪽

homo veterator, mentionem horum praesertim librorum fecerit; ad quorum etiam nomen exanimari, Omnes Romanae Ecclefiae hostes continuo deberent Nam videmus, eum aliis

quo inde nidore assiari potuisse, miraculis infesto, quod ne ipsum quidem daturissimus' tamen indidem, 'nam apertis multisque indiciis caput haereseos suae ab Augusιno conuinci damnarique,ni caecutiret ad verum,deprehendisset λ

; o. Exemplis agamus. Scitum scholae

EccLς flebicae est Multu annorum centufam esse riu Ecclesiam Chrisi, quid nisi revisis lem iam eius interris sedem y ουρον

η i8soctabilem dolituisse a aut --. Dccvmn angustiu, velut miro Troia phonii inclusam syasibi paucitate conis temtui fuisse nihils καλλικον reri-nuisse. Quid inter haec Augus n-'Eo toto volumine, b in quo istianis

344쪽

LIBER II. aridabatae naeuum se vidisse miraculorum arbitrantur negant Ecclesiam esseis opertam LMn eis, inquit, saverta quia non est ub modio sed vercandelabrum, ut lubeat ommbris, qui in

domo sum:& de illa dictum eis, Non potest ciuita abscondi super montem con iastituta. Sed Donatisti Lutheranis vaelut operta est; qui auiuunt tam lucidastmanifesta tesιmonia,qua iliam toto orbe demonstrant,ct malunt ela sis ocul cendere in montem quam in eum ascendere. Atyre iterum, d Ipsa

in ergo qua non in aliqua parte terrais

rum Saxoniae, Germaniae), ibin

noti ima esu, sc Legere potuit haec

aliaque praeco similia,eodem in loco, in quo quisquiliasuefurfnres conquiis rebat,ad labem miraculis adspergenis dam. Sed nempe expediit atque hoc agere,atque illud omittere:par studia ium in f ,bla violario scrofis est quae fastulitis florum areolis non illicem ιhymi stagrantiam eruere, neque casiae felicis odores fuerunt aestimare; contentae rostri probsseide verua-

c. b. cap. 16.

345쪽

ehim moliri, ubi suum sibi pastillum, dapesque reperiant, quibus subruta

triginta colluuiares saginentur.3 Aliud rursus apud Istebiae colonos INCRU pronuntiatum est In Ecclesia Τὸ , Chrs/,ημlium proprie esse erificium testatis vortere;sdpostremum, di cruentum uti cruce litatu uisse 2 porrosacri sin- sicare, arini sacris patrandu ponere,

Chris iviuriam esse. Quid ad haec Augustini. Nempe eo ipso libro Q loco quem ad ins*ctandos

honores caelitum, sibi exscripsit praeco cum pernegasset Martyres in Ecclesia eos haberi , nos , inquit ,

quibiu sacrificemiu martyribi , sed ut Deo Dari tam immola--, ad quodHεrificium cui homines Dei, us

346쪽

Aco 'ordine nominantur: non tamen Geraeote qui crificatonvocamur. DE quippe', noni sacrificat, quamu in memori acri cet eorum. I um vero crificium, Collvvs Esr

RIsTr. Et paullo supra, hsuumait presbyterum, ad Hesperii fundum perrexisse, 6coHuius ibi sacrificium corpor Chrsi Legit, inquam, haec exba adeo exscripsit buccinator. Quid indidem vero collegerit, quo w, per quicquid possum,auscultate. 6' cuur,inqui per Mite in in Men-rsu Sanctos nondumsolitos A inuocari , Sapienter ita tiarsumvmne te rupes alpesque tuae praedi-Mnt,praeco. inciebatur nimirum iri quod unum placuerat. Id autem. uod iam tum ac dudumante sice otesan Eccles Demaerificarint, P. in Chrisei, velut incruentum arat crinatum vereimmolarint; ineo Nentidem sanctos honorifice nomi- rim id,inquam, non essiciebatur;

347쪽

no placebat. Et expendite tamen verba mentiar, ni perspicue ab Eucharistico sacrificio stant omnia, cum eadem aduersus caelites, caelitumque opem implorandam , ni vim afferatis,nil penitus moliant ur. ET E Nisiquod eos hic dixit ab o

perante Sacerdote non inuo ara, tam

pac' si inuocarentur, ij plane litare

Sacerdos, honoresq; diuinos habere

diceretum Quod nefas esse, Catholici prius Omnes consenserunt, quam lite Alpium coloniis tertiare verbulum posset. Quare quam aperte repudiauit hanc talem implorationem Augustinus, Deoq; seruatam uni voluit; tam non occulte libereque eam approbauit , qua nos hodieque nostros caelites,non inter DEos sed iu- te Dira principes amicos venerati, quotidie inuocamus. Nec refugio, quin arbiter in haac rem capiatur ipsempt

348쪽

xationis distrimeis agnosceret; quor sum, oro vos, etiam in sacris, Sanctos legitime nominari affirmasset ' Et quorsum is idem, Horentiscuiusdam religionem dilaudasset; qui veste amissa, cum,unde sibi coemeret, nihil

Adesset, ad vigintiMartyres, clara voce, ut vestιretur, orauit Isque postquam,pingens Miraculum . voti da- natus est, illud cum applausu gratulantium audi tui, ecce quomodo vigintia arures te voterunt λ mmunes

gitur, imploratis Martyribus , si rellaifum Augustinus, dicere, quam perstitio im credere maluit, dubium potest adhuc videri quin caelitum

smploratιonem , quam Catholici Q-lam usurpamus, aequo sit animo coisplexus Haec tamen hactenus. Nam quod ad rem propius attinet tribus video ciatu ortae coniecturis Praeconem occurrere, quibus fidem vimq;

testimonij, quod pro nobis Augustinus dixit,conetur leuare,

349쪽

Iu DICI Mue telum opportune, sed imbelle, um e suggerit quem audit, quaedam ex Au-L rigustini verbis ceu spuri atq; adulte-

ιι in abdicare a inquit,

.... non dubium , quin multa sint adita: in capite nimirum octauo postremi voluminis quod AVAsm; de Ciuitate DE Ilucubrauit. Itane, uice,tu multaὶCedo, quae illa multa,

inquit sed quae illa, cuiusmodi sint, nondum liquethsatis est , addita quaedam filisses, non pauca. Quid iam inde , tu Praecora aut cui bono hanc

huius censuram adducisΘMagno Cum meo,&luculento, inquit, bono.Nam si interpolata sunt ibi multa , vacillatiam caput ' legentem incerta fide suspendit,ut quacumque incedat, in lubrico semperi brmidet. Iam intelligo , quam prona sit ad quodvis absurdum,haec indoles; quam alve runt sanctumque omne praefracte sit peruleax Annis circiter mille dueentis agnouit partum hunc suum, tolli.

350쪽

ue ut suum iussit Augustiniui& iam

inde nemo fuit unus, tam temere audax,qui probrum libro labemque ac pergeret, caput illud octauum patre incerto,vel certepellice matre natum potius, quam gustini partum distitaret. Hic tamen torosus buccinator itin communem omnium sententiam discedat,hoc orbis aucto.

risque consensit adduci non potesti Prosiiij te terrae filijs nuper , homo nouus , dc Era tum sola doctorum paucitate magni immodicus

admirator qui excussa Prisciani serula, candidatus caepit prehensare, de praeturam in Theologos ambire, quia bustus dicerei, quod nullum ipse di-dieisset. Is,inquam, homo unice Gnus,post amplius millesimum annu, quam capus actauum in possessionem Venerat,ausus demum est diem illi dia cerea loco patrimonim LXturba-Ie. Et ecce,aduolat confestim ex AL

SEARCH

MENU NAVIGATION