장음표시 사용
261쪽
quam praeter reuerentiam de rebus ecclesiassicis pertinere, totum permittens potestati Pontificum. Ex simi μα- ia Inueniet quod cu Romani Pontifices damnant haereses,&i i laaereticos homines,non sunt iudices in causa propria, sed in causa Dei, & in causa sibi a Christo commissa: illis enim concredita suit totius Ecclesiae cura, & administratio. Τημο- .rem Inueniet quod Papa est Petri successor, & Vicarius Christi,uicem non Petri hominis,sed ueri Dei gerens in terris..tam, uer D. νψ. Inueniet quod nec accusere quide praepostos suos permit' titur subditis, quamuis in legitimo iudicio, testantur sancti δ' 'Q Τ patres, qui plurimi sub Sixto Romano Pontifice conuenientes,Euphemium episcopum irreparabiliter damnasse legum tur, quod Polycronium Hierosolymitanum Antistitem Metropolitanum suum de grauioribus quibusdam,quamuis ueris criminibus, accusauerat. Quod si nec accusare praelatum suum, etiam coram legitimo, & superiori iudicio, etiam deueris, & quae probare potest, criminibus, subdito licet, sed grauius punitur accusator pro eiusmodi praesumptione, &temeritate, quam reus & accusatus pro comprobatis, qua- uis uerissimis criminibus : quid demum merentur illi, qui in . ecclesiasticae Hierarchiae praesdem, totius Christi ouilis,hoc est, catholicae Ecclesae pastorem & rectorem ab eodem constitutum Christo, insolentissime insurgentes, suo illum iudicio conantur subijcoc quemadmodum semper praesumpserunt Haeretici & schismatici omnes: praesertim autem male instituti quidam hoc tempore, & in Concilio Basiliensi aduersus Eugciatum. Inueniet, nullum unquam Romanorum Pontificum de sara -- -depostum , , cuius certa fuisset electior quod s aliqui in x ougurati filere, uel non erant ueri Pontifices, sed intrus: uel fuerunt tandem in pristinam dignitatem restituti. Inueniet quod nullo casu, nisi apertae haeress morbo labo' ---- raret, contra Apostolicae Sedis authoritatem: in uno autem au μ. casu tantiun praeter illius authoritatem celebrari Concilia possunt, nimirum cum ob dubiam & incertam electionem ,
262쪽
est inter aliquos de Papatu contentio,ob quem calam Cor stanti ense Concilium celebratum suit, chin Ecclesia sub triabus Pontificibus laborabat i sed istiusmodi Concilia nihil npossunt, praeter unu m illud, ob quod licite congregari possimi. Hinc decreta Constantiensis Concilij nullam authoriatate obtinuissent,nisi quatenus a Martino V. cofirmata sunt. Inueniet mortem ciuilem, aut canonicam locum non habere in Romanis Pontificibus: Canonicam quidem, quia Ec ',is. θclesia, aut synodus nullo casu superiorem super Papam au- thoritatem habent, praeterquam in casu, ut diximus, manifestae haeresis, uel schismatis : uel si sponte, sua non reluctante Senatu, imperio se abdicauerit, aut suum diem obierit. Ciuile uero, quia cum Petrus seruaretur in carcere, nequaquam primitiua illa Ecclesia couenit ad successorem illi deligendum , sed oratio , inquit Lucas in actibus Apostolorinfiebat sine intermissione pro eo ab Ecclesia: mos instruens, quid nobis in consimili casu faciendum sit. Praeterea cum perfidus ille Imperator Constantius per Theodoram Calliopam Italiae Exarchum Martinum sanctissimum Potificem catenis uinctum ad se Constantinopolim duci iussisset ,& inde Chersonam Ponti ciuitatem ubi & beatus Clemes Romanus Praesul longe antea exulauerat relegasset: numquid Clerus populusque Romanus continuo processerunt ad auterius electionem Pontificis neque enim solum expectauerunt eius mortem, sed cum iamdudum in exilio obiisset, inec tamen mortis eius satis certa perserrentur indicia, uac uit sedes post eius obitum anno integro, & mensibus sex. Immo certe inueniet quod numqua mentis alienatio in Romanos Pontifices ita inualuit, ut iure de gradu deijci potuis. sent: pro eis enim rogauit Christus, ut eorum fides & au- ea a. thoritas nullo unquam modo in regenda Christiana republica deficeret. Inueniet Pontificem,& episcopum Romanum esse prOX ,e iselmehalmum Iudicem post Deum, primatem & dominum omniu,
utpote qui non modo est in Ecclesiae primatu successor, sedi etiam
263쪽
a3o DE VERO DEI CULTU etiam indoctrinae soliditate,& in pascendo sibi commisso
grege diui Petri consors & haeres. ra canetlia amo Inueniet Romanum Pontificem de omnium Ecclesiarum p ulibus iudicasse: de eo uero quemquam iudicasse nonis iis inia uia inueniet.Et licet Honorio ab Orientalibus post mortem ana, u- ., xbζma dictum fuisse, quidam affrinant: id nimirum uel ad
Mia hibrim eri uersariorum calumnia est, uel si uerum fuit euenit, quia istim lib. I . μ. suerat de haeresi accusatus: propter quam solum licitum est ε β' minoribus, maiorum storum motibus resistere, &prauos suos sensus libere respuere: quamuis & ibi nec Patriarcharum , nec caeterorum Antistitum cuipiam de eo quamlibet fas fuerit proserre sententiam, nisi ciusdem primae sedis Pontificis consensus praecessisset: quia prima sedes iudicat omnesn ipsa a nemine iudicatur, ut patet in depositione Pho- iij, & in animaduersione Tharasij, qui contra sacras regulas,& sanctorum Romanorum Pontificum ueneranda decreta, repente de curiali administratione, secularique militia, &laicali coetu ad Constantinopolitani Patriarchatus culmen fuerant promoti. Geti Inueniet Iaicos proceres omnes, etiam si Regali & Impei. n. Ain; . p. riali dignitate praefulgeant, in rebus sacris Pontificis Roma- ad Uatimisiana ni iudicio subesse: Pontificem uero Romanum esse ab omni laicorum imperio immunem. Quocirca neque ligari, ne-DHist.Eee M. que solui possca seculari potestate: quia nulli, nisi Dei iu- - dicio, est subiectus: etiam si a recta fide fuerit alienus. Reij-ci enim Romanus Pontifex potest, si a recta fide defecerit riudicari non potest, nisi idem sponte sua aliorum iudicio se subiecerit, ut nonnullos se in mos Pontifices secisse legimus: Vel nisi dixerimus eiusmodi Romanum Pontificem iure ab omnibus iudicari posse, & quod idem ipse iam statim post agnitam haeresim, de summo illo dignitatis gradu eodem ipso iure deiectus sit. res. Dam. μια Inueniet quod quemadmodum aliud est in Petro quod spectat ad hominis priuatam excellentiam, aliud quod pertinet ad communem Ecclesiae utilitatem: quod negauerit Christum,
264쪽
Christum,hominis erat r quod confirmaret fratres, erat E clesiae: illud proprium, hoc commune erat. Similiter quod fides Petri propria semper interius seruaretur, hominis pria uilegium erat: quod vero alijs confirmandis solidam fidem proponeret, nec in fidei iudicio deficeret, Ecclesiae publia cum priuilegium erat. Romanus igitur Pontifex non filii haeres priuilegiorum , aut culparum Petri propriarum, quae certe ex accidenti publicae Petri potestati coniungebantur: sed successit in ijs, quae spectabant ad Ecclesiae communes & necessarias commoditates . Quemadmodum igitur in Petro, ita etiam in Romano Pontince Petri successore dicendum est. Nam licet summus Pontifex haereticus esse possit tametsi hoc a praestantissimis quibusdam Theologis non recipi tur at quod in fide, iudicio contra fidem definierit, id certe nullo modo fieri potest: sicut enim pro Petro, ita etiam pro Petri succetaribus rogauit Christus, ut non deficeret eorum fides. Fides, inquam, ad communem Ecclesiae utulitatem : si quidem fides interior Romani Pontificis Eccle-sae non est necessaria: nam illius occultus & priuatus mentis error Ecclesiae Christi nocere non potest. Quapropter non est necesse,ut pro interioris fidei conseruatione Romanis Pontificibus Deus semper assistat: at quod dum ea de .cernuntur, quae fidelibus credenda sunt, dumque Ecclesiam Christi in fide dirigunt, non deficiant, sed diuina manu teneantur, id Ecclesiae opus est:ne per publicae potestatis errorem Ecclesia faciant in comuni veritatis ignoratione versari. Inueniet, solum Romanum Pontificem habere administrationem uniuersalem in uniuerso orbe, esse beati Petri Apostolorum principis successorem, verum Christi Vic rium , totiusque Ecclesiae principem, omniumque Christi norum magistrum, atque doctorem, pastorum pastorem, patrum patrem, Romanorum, & Christianorum omnium Pontificem summum: quo fit, ut Concilia illa sint oecumenica , quae etiam unius Pontificis Romani authoritate celebrantur .
265쪽
. Inueniet, non posse a fidelibus prouocari a iudicio Roamant Pontificis ad sualecumque uniuersale Concilium. Inueniet quod unius Romani Pontificis ,& Apostolicae sedis iudicium certius est , quam totius orbis Concilij illius
authoritate seclusa. Inueniet, nullum esse uerbum in scripturis, quodpr trie loquatur de Concilijs uniuersalibus t multa uero qua oquantur de Petro, & Petri successoribus, & de Concilijs sacerdotalibus. Inueniet quod etiam tempore schismatis, cum Concilia summam authoritatem obtinent, postquam absoluta fuerint, nulla esse nisi sui capitis, id est, Pontificis Romani fuerint authoritate firmata. Inueniet non esse ueram synodum, qu* Romani Ponti cis authoritate caret: exquo Conciliu Ariminense sub CO- stantio, Ephesinum profanum a Dioscoro, Constantin politanum a Photio,& istiusmodi reliqua profana Conciliabula deiecta fuere , eo quod non erant Romani Pontificis authoritate collecta. Inueniet Pontificem Romanum orthodoxam ueritatem aduersius generale Concilium Ephesinum profanum tutatum fuisse,& impietatis authorem Dioscorum non solum a sede Alexadrina, sed ab uniuersa Christi Ecclesia abiecisse. Inueniet quod orthodoxis uenerabilior, contra uero h stibus orthodoxae fidei sormidabilior semper fuerit unius Romani Pontificis, quam omnium Conciliorum authoriatas, ut de Leontio Arriano Antiocheno patriarcha, & de Celestio constat, qui nulla synodali authoritate, nullis doctissimorum Patrum aduersum eum scribentium rationibus, disputationibusque, nisi unius Pontificis Romani authoritate superari potuit: non audens ut resert diuus Augustinus libro secundo aduersus eundem Beati Innocentii literis resistere: sed promist omnia quae Sedes Romana damnaret, se etiam damnaturum. Nam & rationes, & scripturas eludebat facile , at Romanae Sedis authoritatem toto Orbe
266쪽
233 recognitam, nec eludere potuit, nec contemnere.
Inueniet quod ad Ecclesiam catholicam non pertinent, qui Romano Pontifici non subsunt, & non obediunt. Fides enim Sedis Apostolicae regula est orthodoxae fidei. Inueniet quod subesse Romano Pontifici est de necessitate salutis: quia qui Christum imitantur, ut ipsius oves u
cem eius audire debent, manentes in Ecclesia Petri, non instantes se uento superbiae, ne sorte tortuosus serpens propter contentionem eorum, illos, ut Euam olim de Paradiso, eiiciat.
Inueniet quempiam ordinatum fuisse Episcopum numquam, sine authoritate Romani Pontificis: & sine Apost licae Sedis consensu omnem promotionem Ecclesiasticam esse irritam. Inueniet non confirmatos authoritate Romani episcopi, non filisse agnitos pro episcopis ab orthodoxo populo. Inueniet quod Romanus Pontifex ex plenitudine pol statis super uuiuersos Christianos principes potest haereticos , & schismaticos Reges, & Imperatores ob crimen limresis priuare suis imperiis : & in temporalibus prorsus eximere Christianam plebem ab obedientia & subiectione, &iurisdictione eorum. Inueniet quod omnes Christiani, ut membra sunt capitis Christi, tenentur ab Apostolico uertice, & throno Romanoru Pontificu quaerere, quid ipsi credere & tenere debeant. Inueniet neque Patriarcham Constantinopolitanum, neque Antiochenum , neque Alexandrinum, neque Hierosolymitanum, neque aliorum quempiam se intromisisse unquam in Romanam Sedem 1 sedes autem Romana in omniabus se principem tenere locum semper ostendit, iudicans Omnes : a nemine, nisi a Domino, iudicanda. Inueniet quod Athanasius & Paulus confugientes ad Iu- Iium Papa, citatis & exc5 municatis Haereticis, restituti sunt. Inueniet ex umbra ueteris Synagogae praesides Ecclesiae tantam iurisdictione habere, ut omnes obtemperare tenean
267쪽
tiir simpliciter ac diligenter praecepto, ac dissinitionibus d
ctrinae eorum, tamquam praesidentium Cathedrae, & loco, quem elegit Dominus: & qui non obedierit eis, morietur. Inueniet unum Romanum Pontificem habere in Ecclesia Dei summuin imperium ,&diuinos thesauros dispensandi plenitudinem potestatis,& quod Romano Pontifici subesse, est de necessitate salutis: sciit ut Blua sint membra, oportet capiti esse annexa, & eius necessariis motibus obedire. Inueniet quod Romanus Pontifex est sacerdos magnus, summus Ponti sex, princeps Episcoporum, haeres Apostolorum,primatu Abel,gubernatu Noe,patriarchatu Abraha, ordine Melchisedec, dignitate Aaron, authoritate Moyses, iudicatu Samuel, potestate Petrus, unctione Christus. Inueniet a catholicis Patribus publice sancitum fuisse, ut nomen illius, qui Sedi Apostolicae praefuerit, tamquam omnium Domini, in omnibus Ecclesiis, in Missa recitaretur. Inueniet totum orbem semper Romanorum Pontificum magis, quam Imperatorum iudicium, & authoritatein si cutum suisse. Inueniet authoritatem Ecclesae in Apostolica sede Romana relucentem, cum eam in rebus arduis fidei consuluerit Hieronymus ex Asia ad Damasum: Augustinus ex Aphrica ad Innocentium, & Bonifacium, & Cyprianus ad Cornelium : Athanasius ex Aegypto ad Marcum, & Iulium: Ambrosius ex Italia &c. Immo uero inueniet etiam Haereticos& schismaticos post longas concertationes & dissensiones,& post multa scripturarum examina tandem ex longinquis orbis terrarum partibus Romam ad Sedem Apostolica coniugisse, quo ex uetustissimo & incorrupto Romanae Ecclesiae deposito orthodoxae fidei regulam acciperent, ut in Concilio in Tyanis congregato factu in suisse testis est diuus Basilius, epistola octuagesima secunda ad Patrophilum episcopu. Denique inueniet quod ecclesiastica Hierarchia est y cessaria, si modo Ecclesia esse debet: quod eadem instituta fuit a Christo, di in ea Petrus obtinuit primatum: quddR
268쪽
LIBER III. mani Pontifices in Petri locum successerunt: quod ijdem
Romani Pontifices cundem primatum magna cum libertate super Ecclesiam uniuersam semper exercuerunt: quod Concilia omnia Romani Antistitis iudicio, atque censurae subiecta sunt: quod nemo a Romani Pontificis authoritate, nisi qui ad Christi ovile non pertinet, exemptus est: quod Spiritus sanctus, etsi adsit omnibus in Concilijs siue oecum nicis, siue sacerdotalibus, in iis tamen quae sunt fidei in nullo adest ita plene, ut in summo Pontifice: quod Papa co secratur ut lacerdos, & coronatur ut Rex r quod unitas catholicae, & orthodoxae Ecclesiae non ex unitate regi j muneris, sed ex unitate facerdotij pendet: quod consensus &consessio catholicae & orthodoxae Ecclesiae, cuius caput &moderator est Romanus Pontifex , pendet ex certissina, &infallibili amussi ,& regula rectae scripturarum intelligetiae: lquod quemadmodii Ecclesia est os catholicae ueritatis, quo Deus sua patefacit arcana, non tantum hominibus, sed etiaAngelis, ut testatur Paulus, sic idem Deus per Vicarium sit si in terris Romanum Pontificem omnia saluti necessaria explicat & aperit ipsi Ecclesiae: quod ad summum Romani Pontificis iudicium, & ad supremam illiu spotestate omnia tamquam ad lydium lapide referenda sunt: & quod illi ut Deo,& Christo subiecti esse debemus. In eo enim super caeteros mortales omnes latitat, &residet Christus, ct sine eo uera Ecclesia in terris esse non potest: quemadmodum neque possunt humana membra ullo modo sapere, aut uiuere sine capite.
QV AE cum ita se habeant, ut prosecto ita se habenti Frbrour κτ. quid est, Rex pienti me & potentissime, quod tot
ueteris disciplinae eversores, tot assertores nouorum dog- elytim Misi matum, tot nouorum mysteriorum magistros, tot perfido- - Σ'r' i'rum, & improborum hominu duces,non modo usquequaq.
269쪽
passim in quamplurimis Christiani orbis prouinciis, sed in
tua etiam iam olim semper sacrosancta & Christianissima Gallia impune uiuere, atque quod longe detestabilius est)superbissime regnare, & dominari permittitur ξ o Princeps
causa, huccine rerum uenimusὸ o Christe,haec sunt fidei tuae incrementa ξ his artibus Regnum tuum administratur ρ His armis huius teporis principes tuam sacram Rempublicam, tuam sponsam Ecclesiam tuentur ξ Hunc sanguinem pro testamento tuo, & pro patrijs legibus effunduntὸ Haec est data
dextera, qua cum tuorum, tuorum dico, non suorum regnoru gubernacula susceperunt, se iureiurando obstrinx runt, utque ad ultimum spirituin pro lege sancta tua pugnaturos Θ Hic est ensis hic est ille gladius, quem pro tui nominis gloria ex sacerdotali munificentia, & ex pontificia liberalitate suo lateri accomodauerunt Θ Haec sunt tela, quae in hostes tuos iaciunt, & obi jciunt ξ Hoc exercitu expugnatur impietas His cohortibus hostes Dei prosternutur ξ Huiusmodi sunt duces militiae tuaeὸ Hi sunt Reges illi Catholici ZChristianissimi λ Fidei defensores Primogeniti Ecclesiaeὸ
Christianae reipublicae propugnatores, per quos sepulchrutuum toties receptu suit,& instauratum qui tot Aphricae &Asiae christianis Principibus ereptas urbes recuperauerut Per quos tot Hispaniarum Regna ab impietate Maurorum cxpurgata sunt qui tot terrestribus, & naualibus copijs aduersius tui nominis hostes toties dimicaueruntὸ Hi sunt illi magni Constantini, Pipini, Caroli, qui tot munificentissima
templa per uniuersum orbem tanta pietate tuo sancto nomini dicauerunt O Christe, in quae nam tempora ine seruasti, ut haec uideam, ut haec sustineam. Euertitur templum tuum, is Deus, Religio tua in superstitionem commutatur,. dies festi tui, caerimoniae tuae, cultus tuus, sacra tua, sacerdotes tui profanantur, & procerea tui, praesecti, &praetores tui, ministri tui, servi tui haec uident, haec patiuntur, & t cent, dissimulant, tolerant, &, quod grauius est, illorum
nonnulli sceleratis & prosanis eorum factionibus fauent. Haec
270쪽
Haec uerd est uia, hic scilicet est modus tantopere Iaboranti Christianae Reipublicae subueniendi, atque iam olim sorti
natissimos, nunc autem miserrimos, ac prorsus a Barbaris& Christiani nominis hostibus tanto cum totius Christianae Reipublicae detrimeto oppugnatos, & expugnatos Cyprios recuperandi atque recipi udse An quod instat ceruicibus u stris maximum malum, non uidetis, & quae sutura sunt uobis Barbarorum & inimicorum uestrorum 'reliqui js innumera incomoda, non animaduertitistQuid sustinetist quid disse simulatis Z quid toleratis ultra ὸ An nescitis quod in caeteris humanis rebus omnibus tolerantia aliqua ex parte tolerabilis esse potest : in ijs autem rebus, quae ad Dei cultum, & Tolreani iam νε animarum salutem, Reipublicaeque tranquillitatem,& incolumitatem attinent, nefas aut impium aliquod dissimulare, k-i Osai , maxime impium est, atque nefandum. Et uobis praesertim, Principes uiri, qui cum uestrorum Regnorum haereditate, o,n , Religionis tutelam suscepistis. Idcirco gladium, idcirco sce- 2 pro Iulptrum geritis, idcirco ius & imperium in eos, qui in dominatu uestro sunt, habetis, ut eadem illa in eosde, cum opus ea prineis., infuerit, exerceatis. In potestate, in manu uestra est salus populorum: quia tutela Religionis & Reipublicae, uestrae fidei Euhialia. r. commendata est. Quod si uos ueri cultus Dei, &Christia ς' - , ct rerunae reipublicae curam ct defensionem abiicitis, quis nam eo 'rundein patrocinium suscipiet Non permanere autem in suscepta catholicae Ecclesiae defensione,aut perfidia est, aut animi imbecillitas.
HIs maxime temporibus, quibus nonnihil respirare
Christiana Respublica coepit, sngulari diuini Numi- η hqrnis fauore & beneficio recreata: quo omnes aperte intelli- gerent, Christianum populum Deum habere placatum. FiNeque enim tantum hostem instructissima,& semper uidui- ci classe suffultum, ceruicibusq. Italiae tam immaniter minitantem ,