Vniuersae philosophiae synopsis accuratissima, sinceriorem Aristotelis doctrinam, cum mente Platonis passim explicata & illustrata, & cum orthodoxis SS. doctorum sententiis, breuiter, dilucidéque concinnans. Tomus primus sextus. Organum Aristotelis,

발행: 1655년

분량: 151페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

hi De infundo.

retrograda innumere abiles a Deo semper fuisse creatos, de similiter inhvuc alios semper aeternae successionis ordine creandos. . Ectorem hunc acet tam impugnat S. August. l. xi de Civit. c. 13. Vnum restat, quod omnium Theologorum mirum quantum torqueti .:genia, nempe hoc vel libere Deus praedeliniuit mundum hunc condete, vel necessabio condidit si hoc secundum ergo ab aeterno, ut diximus si primum, ergo potuit non velle . aut potuit velle alium, vel aliter, aut alias condere. Ergo potuit non habete actum voluntatis quem habuit aut habere alios, quos non habet. Ergo mutationis est capax. R. Disticultatis huius solutionem relinquendam esse Theologis: superat enim Philosophiae septa solum breuiter dico, susscere si dic mus actum diuinae voluntatis non disti neu a diuina essentia, seu tinostri distinguuntur a nobis Ideo non estringendus Deus velle, aut libertate exercere sicut nos. Supereminentissim si quidem per essentiam haec est, exercetque omnia, modo nobis incognito de hoc solum nouimus I. Qaod multa potuit non veste, quae voluit cla multa velle,quae

noluit 2 Qudesdum voluit nihil acquisiuit essentiae simplicissimae superadditum nec, dum non voluit, quidquam amisit ideo sine ulla suit nutatione potuit hoc, vel aliud velle quod tamen voluit, ab aeterno voluit, atque id tunc cita factum est . quod, quando, sicut voluit faciendum Caetera si quaesieris. Respondeo me nescire, neque huiu loci esse, imo neque ingenioli humani tantum diuinitatis secretum velis lipeiscrutari.

A quo mundus sit conditus.

NO, hic horrenda illa ingeniorum monstra memorabo, quae eostraecelestem fidei nostrae doctrinam infernus euomuit: Haereticos illos intelligo Ethnicis Philosophis multo caeciores, qui plura rerum principia in8ucebant, quorum alterum bonum, alterum malum esset: Dono spiritualia I corporea verba malo prodires imo aliqui mala ipsa creata esse a Deo,aiij materiam esse Deum affirmauere quibus omnibus I. m. in aculum hoc unum opponere sufficiet. Inprincipio ereavit Dein caelumi terram ct vidit Dei cuncta qua fecerati erant valde bona. Vide

Plato censuit a Deo immediate prodi ille substantia spirituales ii Lque administris corporeas dico administris , quia semper agnouit Deum in quibustibet productionibus concurrere, tanquam praecipuum dc Architectonicum opificem, ut patet ex S. I. ex Phys c. i Da

Idem Chaldaei, qui videntutillud ex i. Gen eruisse: nam ubi lagimus. In principio creauit Deus, Hebraice legit ut uva, elo tam dii

Vel Angeli.

22쪽

we creatione Mundi Cap. III. 3

Aratus inducunt intelligentiarum chorum, quae catenatim a Deo sieprocedint, ut prima sit immediate a Deo a prima, secunda vi ab hac tertia, cita deinceps usque ad septimam , a qua tandem corporeus hic

mundus expromatur. .

CONCLvs Io. Solus unus Creator est Deus. Ita omnes Philosephi orthodoxi quodque maius est, sic Deus ipse apud Isaiam c. testatus est: Egosum Dominus, faciens omnia, tendens coelos solus , stabiliens terram, nutas mecum Ratio peti potest ex conclusione secunda f. a. c. a. supra tem ex eo quod in Phys. c. I 6. g. r. concl. 3. ostendimus Angelos nihil posse producere in rebus corporeis, nisi motum o m

ealem.

Interim ex insinuatione oppositae sententia masnam authoritatem accepit Idololatriae supersticio: ex quo enim persuasi sunt homines, An v. S. Aug.l. gelos seu ut vocabant, mentes abstractas rebus nostratibus seriirandis de ciuit, procreandisque praesidere, carpere illis uti Diis cultum adorationis fidenteo exhibere. Sed hoc fides Catholica proscripsit, ni cum Deum omnipotentem, Creatoremque Coeliae Terrae, prosella de venerata. Neque quidquam urget textus ille i. Gen. Nam si vox illa pluralis numeri Elohim Angelos indicaret, cur verbum creauit, quod est in numero singulari e Srretur in gnosci ergo hic debet Sanctissimae Trinitatis mysterium non superstitionis inuolucrum. Vide S. Tho

an omnia Devi ab initio creaverit, o quomodo.

Eci Mus in x Gen. Q ad compleuit Deus dies tim opus suum quod 1ecerας ex resureuit uti septimo ab uniuerso opere uod patra-erbis faluerat. Ubus verbis saltem constat nullam deinceps in mundo exorta

Mille speciem, cuius aliquod individuum Deus non creaverit. Sed quaeritur ulterius, utrum etiamnum nascatur aliqua forma, vel educatur, ita recens, a noua, ut eadem me in indiuiduo nullo modo secundum se creata primum suerit, Quotquot Aristoteli pure adhaerent de rationesse murales effulminant, negant sine dubio formas generatione procreandas initio creatas fuisse. At oppositum videtur affirmare S. Augustinus 3.de Τι init.

volens singula quaeque quae modo e materiae sinu exclud utut quoad ra c. 7.tiones seminales a Deo primitus fuisse condita. Quod qui explicari possit, diximus in Phys. s. . s. Hi vero solum addam rationes illas semitiales a quibusd.im sic intelligi, ut in ipset me rerum generandarum formae, prout Omni sere corpulentia exutari ac velut in atomis, dola impar tibilibus corpusculis subsistentes; vim tamen integrae elsentiae, retinentes, sed non totam eam substantiam quana exigunt assecutae. Notum hic suppono dii crimen substantiae ab ellentia quale dedimus in Phys. c. 7. S. . IHinc nihil obstat, Inquiunt, quominus V. g. forma.

23쪽

querclis tota essentialiter vel in atomo conseruetur, quamquam subis stantialiter non sit integra niti postquam trunci, ac stondium debitam proceritatem fuerit consecuta atque ita ipsum vel inuisibile germen ,ex quo nascitur quercus, vere ac formaliter , actuque distincto quercum dici oportebit Hispositis addunt, inicio Deum tot sermas ita in atomis subsistentes creauisse, quo postmodum inde generanda indiuiduaptaevidit ac praedestinauit ac suo stantiam indiuiduam tum procreari, cum talis sorma ex hac exilitate transit in suae molem substantiae. Interim volunt eas extitere esse quidem proprio , sed indivisibiliter , de 'iuratum competere potet formae simplici,ac non existere diuisibiliter, prout apta est existere substantia inde conssanda. Denique hasce considerant velut actus quosdam simplices, , spiritus insensiles 4m- partibiles, ceu visores quosdam substantiales, qui sparsim in massiele

mentorum latitent hinc educendi, id est, debitis corporum magnitudinibus accingendi, cum agentis actio de materiae dilpositio rite con

currerint.

Id porro inde confirmatur; primo , quod formae secundum se sunt in-ὰ tuis biles, neque ullam partium numerositatem admittant, nisi quantitate, sub qua in propita materia sunt. Ergo nos sunt in corpusculis etiainsectilibus integrae conseruari: secunia , quod multis Cnymicorum experimentis constet, Syrum . i. formas plantarum residere superstites in atomis, in quas resoluuntur: adeo ut adhibitis quibusdam causis naturalibus rursus pristinum queant in statum restaurari Lege Senner Hypomn. tum Dum aquae, inquit, aestigata, Urspiritus a ChymicisDrantur,ata- ς J e plantis insensiles ascendunt, ita mi in cucurbita nugo modo percipi p sint: at dum inalembico colunt, ct in liquorem abeunt forma sua iterum se produnt, dum alius est spiritus vini, alius Iuniperi, orci Ursi Capra alatur quibusdam herbispurgantibus, lac vero capra bibat nutrix siet ut infans, sui lac nutricis fugit, purgetur,ctc. Quinimo de quodam hymico Polono fertur , quod in phialis vitreis conseruare solitus fuerit plantarum omnium cineres, siue sales, qui admota candelae flamma pristinam formam, quasi sub lucida umbra repraesentarent: v. g. statim ubi cineres rosa calorem sensissent, instar nubecula praetenuis incipiebat ipsi turgescere, paulatimque colores ac figuram. rosarum oculis spectantium exhibere. Haec Malia multa si vera sint, euidenter conficitur manere formas rerum vel in atomis, instatque spirituum pene insectilium sine conuenientis sibi molis quantitate manere incor optas. Tales ergo volunt ab initiosuisse a Deo concreatas. Haec tamen doctrina non usque adeo placet Fateor quidem sormas

praesertim viventium quodammodo secundum sese indivisibiles esse. Concedo insum polle liquas formas actu in quibusdam tenuissimis corpusculis aliquandiu restitate. Sed pol se ullam formaria mixti perfecti e praecipue viventium , remanere actu secundum esse proprium distinctum in imateria sine propria quadam , de proportionata elementorum mixtura ec organizatione . aut tale quia penetus

24쪽

penitus incorruptum possie in natura corruptibili reperiri, sane id pernego. Vnde vel ipsos mirerto est corpulcula haec, quibus forma ii-rcique plantarum dicebantur asseruari, tandem aliquando exolvuntur. de merito, quia non sunt minus resolutioni obnoxia, quam ipsa elementa Atlixe corruptibilia sunt ut dicemus inferius. Ergo Neque io- stat aliud nisi viliae lannae admittantur extitisse independenter a materia. At quid hoc aliud est,quim eas spirituales aeque ac animam ratiotiale in admittere 3 His adde si ita ellet, nullum individuum modo generari sed solum augeri, aereicere. Qu2d sane repugnat communi hominum aestimationi de scripturae dicenti, producat terra herbam virentem, G uRecurrendum est ergo ad sententi irris. Augustini, Alberti Magni, de rationibus seminalibus explicatam a nobis in Phys. c. is. f. s. iam hic rursus licet paul amplius corroborare ipsi Doctoris irrefagabilis, se Alexand Alensis explicatione. Ipse enim a. p. 8 . a. i. m. a. admittit naturam quandam simplicem incorpoream in ipsis elementis a Creatore sub mundi exordium inditam, ut eue principium animarum vegetantium, sentientium . vii alias iam citauimus. Dicend m, 'Is' inquit, quod elementis munda inaeta est quadam natura sim ex est incor

rei, alia a natura elementari qua cooperans virtut operativa in planrisor animatibus, concurrente virisse corporum coelestium . modo conuenienti

proderint in esse aκimae vegetabidiu χr animalium He autem virtutessiue narurepossunt dici corporales, quia dicaramri corporibus eiuraturis corporum se elementorum, O s ritu es, quia mode carent corporali. Quid ergo sunt Principium Osrigo, ut ex quo est, Mi ari rum huiusmoius a triste mero decisa agenerante est QVO fisa ra 'tu, re coelestium me a disponente corroborante alia operattiua au hoc quod

prodeant in actum. q. d. naturam illam esse solam originalem essentiam formae tam in actum persectum prodituram, cum virtute agentium esse ' Iactui te proprium Edillinctum acquiret. In hoc ergo ipse cum Albertos 'Magno consentit, qui sic ait Excu ponimus formam totam esse intus in materia,nonpossumus dicere, quod agens agat ad producendam essentiam formae quia illa iam est videlicet tu esse alieno, non sub diit incto ut diximus in Phys. Sed agit ad esse forma. Si quaeras substantiane sit, an accidens Respondet, neutrum proprie. ia diuisio in substantiam cras cidens sentis completi sed virtus non sens completum ideo neque substantia, neque accidos adfubstantiam tamen , cuius estprincipium, est reducibile seide eri te Hostantia Quamobrem censet prius ens diuidi oportere in actuales potentiale, siue virtuale Deinde actuale in substantiam 3c accidens si quaeras ulterius quomodo haec virtus d scindi generante dicenda sit Respondet quod anima vegetabilis cui po-

entia generatrix conuenit,attrahit primum alimentum, in quo similis irtus eminalis, triginaria inest sed solum potentia remota Peam

lue postea sibi persectius assimilando adducit ad potentiam proxirnam, tum denique ad actum persectum. Tomus Quartus, D

25쪽

2.6 De I fundo.

At quomodo natura in elementis quae perpetuo transmutatur, manebit immut. ata Zad hoc Respondetelementa esse incorruptibilia vertim de hoc dubitabcitur in serius. Ideo mallem respondere , licet elementae saltem quoad partes corrumpantur , tamen eorum vires seminxies, manere semper incorruptas de cum illis manere quoque incorrupte actus illos initiales, formasque primitiuas mixtorum etenim cum elementa in alterutra conuertaritur, remanent in potentia proxima ad recuperandum illud esse proprium, specificum quod amiserunt: sunt-crue sibi mutuo, alterum atterius semen cla principium V. g. aqua mutata in aerem, ex aere proximE potest rursus reuiuiscere sita, ut pri-rimm aer aquae, sic deinceps aqua semen est aeris.

Λt, inquies, illa natura eminalis estne una vel multiplex me- pondeo elle nam formaliter, multiplicem vero subiectives cum mirrunon habeat este proprium, neque propriam item materiam , caret quo. que principio numericae multiplicationis: quia ver existit ad esse alterius, ideo Mad multiplicationem quoque realem alterius, ipsa debebi: realiter multiplicari. At quomodo creari potuit, si non acceperit esse proprium, dedistinctum' Res Facile id posse secundum sententiam Thomistarum intelligi. Multa enim ipsi admittunt olim creata, que tamen esse proprio careant. Sic materia sic anima Christi esse alieno dicuntur existere in tamen creari. Cur Quia creari hoc ipse quid dicitur, qu bdesse illi primum contribuatur, idque siue proprium, siue alienum. Itaque cum Deus primitus elementa composuit, simul cum eorum formis, actus aliquos , viresque substantiales, siue formales potestates inseruit, quae adhibitis causis naturalibus, in esse aliud essent transturae: nec id omnipotenti Creatolis arti debemus facile denegare, eoqubdsorte facile comprehendere nequeamus : resertim clim simile quid aliunde coniectare sit facile. Ergo id ita factum fuisse non repugnat: aliunde authoritates Sacrς Scripturei, D. Augustini, δέ aliorum, candidius explicantur; denique generationum arcana competentius elucidantur. Quidni ergo id saltem ut multum probabile amplectemurn Atque ita concludemus omnia omnino ab initio a Deo creata esse. Neque modo creari formas, sed educi, ut diximus Phys cras . . L. Hinc excipe animas rationales,quae tunc

creantur, cum Infundum uI.

26쪽

De tofissilitate sereationis ab aeterno Cap. IV. ret

DE POSSIBILITATE

Creationis ab aeterno.

Explicatur auaestio.

MisHs V hic diuinae omnipotentiae profundum tentamus,

tantumque non multi nobis enim, quid Deus seeerit, aut non fecerit, icire susscere debuisset vel maxime: sed quoniam is curiosi tacta pruritus omnium Philosophantium mentes occupat paucis eum, si non penitus leuare, talem lenire conabimur. Quaeritur ergo in Deus Mundum ab aeterno creare voluerit, ad eum modum, quo multi putant Platonem censuisse. Quamobrem distinguitur duplex modus creationis, unus cum nouilate essenae, cum scilicet res quae creatur reuera prius omnὲno in nihilo demersa iacuit, que suit,squequaque extra Deum: alter, sim nouitate effossi, velut ires aliqua semper a Deo extra nihilum tuisset conseruata eum enim conseruatio sit continuata creatio si Angelus eo modo, quo nunc est. ab aeterno fuisset conseruatus, suisset ab aeterno sine dubio conservatrix quaedam Angeli creatio siue creatrix conseruatio: haec creatio sine nouitate essendi vocitatur. Notan iam est in luper duo esse rerum genera; aliae enim sunt permanentes, aliae successivae de quibus in Physica c. 7 his positis quoad propositam quaestionem multiplex est sententia.

Greg. Arim in a. d. . Hervaeus biiu&aliij putant Mundum secundum omnia quae facta sunt, de eo ordine quo perennatur, potuille ab aeterno feri. Huc propendet S. Eonan. idem probabilius putant Nominales. Durandus, de alia multi sentiunt Mundum quoad permanentia potuisse ab aeterno fieri non vero quoad successiva. Henricus d Gand Richaia. c. nullam rem absolute ab aeterno creari posse arbitrati sunt. Scotus hic haeret dubius assirmantis de negantis argumenta probat, soluitque,ac demum decernit nihil. Eannen, in i p. q. s. d Soto in 8 Phys sentiunt mundum quoad omnia quae sunt, potuisse ab terno esse; sed non sub eadem conditione,v. g. potuit, inquiunt, creari ab aeterno Equus, sed non ea conditione Host tot annos putario .esset moriturus quia sic vita Equirio annis de-nita, hinc inde fuisset terminata Ideoque quomodo fuisset ab aeter

27쪽

I a quaestionis dissicultas autho resin diuersas partes agitavit.

Soluitur quaestio.

mei potuisse quidpiam ab aeterno creari. Hoc euidenter colligitur ex D. Thom. I. p. q. 6. a. 1. Quia hinc demonstraretur mundum non semper ruisse, non posse aurem hoc demonstrari, sic ipse probat, quia demonstrationes fiunt de vitiuersi libus,& non de indiui ians: Secundo, Quia hoc pendet a Voluntate Dei, quae nobis innotescere non potest, nisi per ea quae vel reuelauit vel secit, vel quae necessit id vult: at nihil extris indicat mundum non semper fuisse, deci Ipsi tamen se LEcit quod saltem loquendo in gener demonstrari non possit; quod aliqua creatura non potuerit esse ab aeterno. Probatur porro concluso, quia nulla contradictio per sese euidens potest detegi, quominus JDeus possit o nisi talis monstretur , ipsumque intellectum conuincat, demonstratio nulla de hac redari potest. Imo licet aliquod comtradictionas specimen subluceat possumus adhuc dubitare. num ingeniolinostri acies uatuitu tantsditncultatis perstringariar de vitio suo videatur videre quod non est aut nequeat videre quod est. Ideo nulla dudum potuit contradictionis instantia fieri, quam quidam non existiment soluere se posse, vel soluisse aliquando, clavi mittam alios, sussici et egere D. Tn Ome: cit. q. 66 a. a.

Co CT . . Probabilius est Mundum absolutὸ non potui Te ab terno existere Certe haec videtur conformior intentioni Sanctorum Patrum hipsi enim mani est asserunt aeternum nihil esse pol risse praetero at co 'pum atque inde Verbi aeterni diuinitatem inferunt. S. Athanasius sic ira Arian ait, tametsi Deo possibilefuerit ab aterno ope Dor tamen'oterant, μ' , ' Vm esse s Aug. Omnino incommutabilis illa natura Men adiit Trinitatis ob hoc ita estaterna, ut ei coaeter maliquid essem post Eta de Civit. Si d xeosemper fuisse creaturam. -- Eam,nunc alium per alia, O alia temporum patia, ne aliauam creatori mateream esse ἀ-

.icet videatur dicere oppositum, insinuans potuisse Angelos semper existere: tamen clare manifestat se per illud semper non intellexissed

sationem aeternitati commensurabilem sed solum totam aeui An elici amplitudinem,quam ob successionis niaxum tempus vocat. Ita enim alta scutergo duimus creatum tempus, eῶm ideo simper fuisse, catur, o ia se tempore tempus fuit. ira non est consauens, ut emperfuerunt Aserti, deo non sint creati, ut propterea semper fuisse Aeantur reuia omni Trefuerunt sui nusso modosiine his temo ra essentverunt: ubi enim a crearura est, cuius mutabilibus motibus tempora rarantur, tempo-NHom no esse novossunt, ver hoc emper fuerunt creati sunt no

28쪽

Deposiίiliret creationis ab aeterno cap. IV. 9

F semper fueru .rt, .leo creator coaeterni sunt ta adhuc explicatius instasse: Iuaproptersit Deussemper Dominus fuit, semper habuit creaturam sua is malui seruientem, verumtamen non de ipsi nitam, sed ab ipso AnihiloJactam, nece coaeternam. ERAT QUIPPE ANTE ILLAM , quam-xu nullo tempore Iia i , non eam spatio transcurrens, sed MANENTEνERPETUITATE PRAEc EDEN s. S. Ambivinci . Flexae m. inconueniens

putat creationem pollia coaeternam eis Creatori, S. Basil. ibid. ait esse blasphemum. Ita serme omnis antiquitas in ea persuasione fuit, ut id plane repugnaret. Ad hoc probandum, non aus m demonstrationes polIicer priori enim conclusioni repugnarem at magnae dabo, ni ultor, probabilitatis argumenta.

In primis, si verum sit quod probauimus in Phys. 3 s. 2. durationem esse peculiarem quandam persectionem distinctam ab esse, labstinctis momentis a Deo praede finitis constantem, rectiissime sequitur

durationem aeternam fore intrinsece infinitam. Atqui c. i. f. a.infinitum actu nullum dari potest. Ergo. Confirmatur, quia incredibile eit Maluce veritatis, ut ait S. Aug. cit. vald Uienum , quod creatura pollit adaequare totam mensuram diuinarum pei sectionum nimirum totam aeternitatis amplitudinem quod

si non reputetur impossibile dicam neque impossibile esse, ut creatura fiat aeque ita enim . aeque omnipotens, aeque sciens , c. quod ne seio an quisquam pota sine censura proprie conscientiae cogitare. Ergo

nulla creatura potest esse aeterna.

r. Dad successiva id efficacitis comprobatur. asmodo enim nomsequere urnumerus infinitust cum enim successio non sit sine tempσ-rea si potuit successio durare ab aeterno, potuit quoque tempus cum vicit situdinibus semper cucurrille Dan non ergo in eo infiniti dies Tu. xussient si tot item horarum . quotque instantium infinitates octamen totus ille infinitorum dierum imo infinitarum infinitatum instantium numerus flux it, praeteriit,exhaultus est, denique finitus est. Qui ergo id

non repugnabit Dices, numerus ille dierum finitus est ex parte si non ex parte ante Contra I si numerus ille dierum qua part lacu tur; dic bas cohaeret, finitus est,ergo determinatam habet multitudinem dierum .inamobrem si ab hac, diem unum post alium computando Deus detraxerat, finita cum ex hac parte sit maxima illa dierum multitudo a qua incoepta subtractio fuerit, quomodo non etiam delinitis calculis in finito compato tandem ad primum peruenieta hoc autem si est, quomodo etiam anteorsus erit intinita a Potuisset Deus in singulis horis tractenus unum Argelum creare. Hoc si secisset, quaero quantus futurus esset mmerus Angelorum' vel enim finitus, vel infinitus categorematico dicendus est, quia totus et actu neque hic pars anterior, nequelota rior discerni potest, quando quidem totam hanc collectionem iecundum se consideramus abstrahendo ab ordine, quo singuli moducti sunt.

29쪽

3 De Mundo.

At neutrum dici potest, quomodo enim festus erit, si omnibus horis ab aeterno fluentibusaequi pollet; aut quomodo non finitus,s uniuersus illaruni horarum numerus terminatus est,in potest maiorem semper

accretionem accipere

Dices, non potuisse a Deo singulis horis Angelum continuata sue

eessione produci. Contra primo id iam minus credibile videtur , quam id propter cuius inficiationem id dicitur. Secundo Elto fuerit tamen ab aeterno unus Angelus condit . de post eius creationem quieuerit Dcus usque ad diem hodiernum , in quo item creet alterum:&interii dies ab aeterno continuatis vicissitudinibus fluxerint quaero, an ab instanti assignabili creationis primi Angeli usque ad instans creationis secundi, in quo creaverit Deus secundum Angelum, fluxerint dies infiniti vel finiti At infinitos qui asseras, cuin hinc inde terminati sint duobus aliis instantibus se antroisus illo in quo primus Angelus,&pO-itreino in quo secundus factus est finitos vertati dixeris quomodo duo bus solum adiectis euadent infiniti Imo etsi fingamus nullum fuisse e pus diurnum conditum, haec ratio nihilominus probare videtur non no- tutis Angelum ab aeterno creari, quia aeuum Angelicum habet Luccessionem actualem, ut diximusti Phys. c. 38. a. idque euidenti Glime declarauit S. Au supra cit. Quamobrem quoad praesentem dissicultatem, ea aequivalet tempori, de habet suas ordinatissimas fluxiones, suaque momenta succia entia, 'quae sigillatim numerata sim apud Deum: ideo bene noui et Deus, quot momenta vel actualia, Apossibilia si aere debuissent, antequam successive alios Angelos posset

condere, nec nisi finitus posset esse is numerus ob rationem adductam 'd confirmirtur, quin creato viro, vel pluribus Angelis ab aeterno, Deus non potuisset vlla vi, neque ullo decreto determinatam quandam , certamque durationem illis praescribere v. g. non potuit velle creare ab arterno Angelum qui no vel duobus aut mille tantum seculis fuisset conseruandus, quia elapsa tali duratione Angelus, ab aeterno conditus

desineret. At repugnat id quod finito aevo durauit, fuisse ab terno si autem sequelam concesseri siquid potest absurdius fingi, Deoque indignius

Praeterea fingere possumus Hypotheses, quae manifestius occultae veritatis arcana nobis detegent: Si non repugnet ab terno successiva creari potuit Deus aquilam volantem , itemque Equum currentem producere Fingamus a cibis idem spatium percurri, de quidem duplis velocius ab aquila , quam ab Equo, tandem ambos in aliquo momento determinato quiescere in hoc ambo determinatam partem spatri debuissent assequi, sed aquila d plo maius spatium percurrisset ii quidem dupt,velocius volavit vocemus ergo spatium, quod consecit Equus A, de quoὸ puncto in quo quieuit Equus, exporrigitur usq; ad illud in quo quieuit aquila B, tunc sic: spatium B, debet esse quale spatio Aaequali tempore debuit ab aquila percurri sed spatium B, necessarib fi nicum est, de finito tempore percurri debet, quia suis hinc de inde ter

30쪽

De Hibilitate Creatisno ab aeterno Cap. IV. i

ruinis, sue loci sitie temporis clauditur. Ergo spatium A, finitum quoque erit, finrto solum tempore decursum est. Ergo non ab aeterno. Id genus multa alia possunt adinveniri, quae sane demonstrationibus accedunt quam proxime. Sed nihilominus iure subdubitare debemus,ne, cum infinitam Dei potestatem, finito captu apprehendamus, nihilo plus, infra quam deceat, eius amplitudinem limitemus Ideo malo reor nefacitim tu icer a firmare quod nemo, quam Ocere quodscio Redeo igitur auid quod Creator noster Icire nos voluit illa vero, quae vel pientiori in hac vitastrepe fit; et omnino perfectis in alia vita scienda feruauit, ultra vires meas esse profiteor, sed iis putaui sine affirmatione tractanda, ut qui haec legunt, videam, a qui bin quaestionum peruulis δε- beant temperare inead omnia se idoneos arbitrentur, poti que intestigarit

..... nonpl M spere quam oportet, dcc.

g. . Soluuntur obiecta .

OB ii c. n Deus ab aeterno habuit infinitam potentiam creandi

Ergo ab aeterno potuit creare mundum. R Duplicem esse sensum antecedentis primus eii, quod Deus ab aeterno Dabuerit potentiam aqua denominatur Creator, de qua mundum de facto creauit de hic est verissimus. Secundus est,quod potvori exercere hanc potentiam ab aeterno,&hunc negamus quia obstat essentiali τ creaturae tenuitas, qua debet necessari ex nihilo educi, ita ab aeterno Deus habuit poten iam creandi, habuit etiam sorte potentiam creand ita si quid abaeterno,atcerte non videtur habuisse potentiam creandi successiua ab aeterno, non de sectu potentiae creatricis, sed ob impotentiam desectus creaturae. Ideo rectivis est dicere quod creatura non potuit e II ab aeterno, quam quis d

Deus creare non potuerit.

Obiic. 2. Ni Deus potuerit creare mundum ab aeterno sequitur eum debuisse necet Iarib expectare tempus infinitum, ut posset, udum creare: at hoc derogat diuinς omnipotentiae. Ergo R. Nego Mi. Imo m gis extollit diuinitatis excellentiam fur ra tenuitatem creaturae, quod manente perpetuitate Creator necessario figmentum suum quantumli. bet diuturnum praecedat . ut ait s. Aug. Iemadmodum ipsius inde commendatur celsitudo, quod nulla ab eo condi creatura valeat, quam ipse tota sua infinitate non superet. R. a. Quod forte ereare absolutuquam plurima potuerit. 3. Ante primam creaturam nullum fuit tempus, sed sola indivisibilis aeternitas ergo non tempus infinitum expc'ctauit, sed sua solum aeternitate gauisus est.

Obiic. . Eque iacile Deo est agete, ac velle&cognoscereri sed a

SEARCH

MENU NAVIGATION