Responsio ad apologiam cardinalis Bellarmini, quam nuper edidit contra Praefationem monitoriam. ..

발행: 1610년

분량: 427페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

Cap. s. apologiam onfisio.

men in. m. dicas & deieres oportet ni facias, rapiendus

illico ad Inquisitionem,ubi vere misera non visendi solum condue iis, sed etiam moriendi. Nec est ulla, cruda magis in corpora etiam tyrannis,quam qine Inquisitioris est. Quae, in haeresim experrecta primum, vicem iam praestat Pontifici, ad quamuis animi impotentiam: ubi, stomachum quis ei fecit sentiat in religione, ut volet, Secum, an secus) eo rapitur, obtentu aliquo, ad,vel certam mortem,vel scedam Sc miseram seruitutem. Quaere ver5 sub Pontificum dominatu, quam beata umendi conditis,ab Iuba vestra, quam, toties vocatis eb ex teris permiscuerunt,quam Gaelphis sitis ScGibellisis misere habuersit,ae plane in frusta discerpserui . Vel ab urbe ipsa quaere, M quoties ripas, Populus ipse Romanus excutere aggressus sit, cum ciuium ibi iura violenter inuaderenti quoties urbe pulsit ut, cum

Ipsos, hostes sui, etiam Reges etiam ipse- Ipsi, ciues

suos fugere coacti sint, Sc cum Orbem terrerent, Urbem suam timere. Qu aere autem & ab Orbe Christiano, cui eream suam, M plumbum tam care Vendiderunt, quem nugis suis ita expilarunt, naeniis ita perdite fascinariit, diris ita inisere diu exarunt.

Subduxit ergo se iam, desub eo, bona Europae pars, subducitq; in dies, nec quae sic subduxit, ambit subesse denuo vel luget ex eo valde conditionem suam Piasi miseram; miseram tum potius, cum sub tot eiusgrauaminibu ingemisceret, a tot civissulmini. bus subinde defiagraret. Nec Ab eo sane beatevtWiur, sub quo ne bene quidem, ubi a Prostibataeum approbatione sunt,sprobatione aurem maha quam a Distursui est; qua, Religis Ordines, quam qua, Pontifex ipse si Iesuri Lic p. a 3. nostri rem tenent:) ubi asylum certum,hda statio, sceleris pretiam,perditissimo cuique Proditorii ubi Iudaeo melius sit quam Christiano non per omnia cum Pontifice desipienti; ubi Indicatio scelerum est;ubi dispensationum contra Iura, Iuramen. ta, Vota, foeda nundinaitio inbi Hencum ipsum venale,& Do. creta ibi omnia; ubi, quae non licent, licentur quibus res est, te quae licentur, licent omnia. Vbi sedes Satanae scilicet, qualem pinxere olim Petrarcha Jc Mantuanus. Et, Niobe haee, Niobe non aestat ab illa. Denique, ubi regimen ipsum yrannis est, acvrannis peioris notae, violenti scilicet, & parti per malas a tes, dominatus. Nam Principem ibi Papam non damus: nec

152쪽

it 8 i d Cardinalis Sellarmini Cap. s.

unquam ita erimus in Caesarem Iniurij , no 'Romanorum Imperatorem & Dominum , nisi & Roma. Scit vero verum hoc, vester Ille, Caesarem ditionis Dominum verum Proin, summotiet quantum potest, trans procul, nec libenter in non vel Vrbi propinquum videt, verum Risum minum,&Suum. Pacisci autem cogit Neapolitanum , Ca-δεν ne fiat unquam,neve Imperij capax ut: quasi malὸ sibi conscius, qui malae fidei possessor sit: tam vicinum CDi Caesarem non sustinet:& Mapoli iam Roma imminet, ne Roma, eapotu. Sub hoc tam insolenti fassu, sub hac animoro, corporum Nnorum tam tetra urannide, sui libellorum licitatione or licentia lania, potestne cumquam non misera esse visendi conditio Hic quidem nullos reperiet, qui iniuriam sibi sieri non iudicent, si ad vestrum exemplum componi, vestram discant vivere. B. ssa ea .asM. il At etiam, is sciebat a Rege librum esses non viii instonio nisa salsa resin Re. men me habuit deste de DecanoSacelgi.fScilicet squi,quod ex-g ploratu hic tot Legatu Exterorum Principum, quiqὲ, non ne- ι Σὸ πι, mini illorum,Regio nomine oblatum,tanquam Suaam. sciresdem bab - D, non poterat. inod in ore, hic omni populo,id nesciebant quii a R. Cardinali res nostras reserebant' Sciebat vero; sed sescire simit -ι- Decani Satasti labat,ut Praestionem,ut suum dissimulare ; ut sub ρ's' asti,ctata hac enorantia,sub persona Torti liberius grassari posset i ii Authorem,Sc mendacia,calumnias,ineptiaου, non Christari, imo etiam Iuliani probrum petulanter impingere. B. in ιν. ' Breuiter quidem disinct stribere siverAa noκ est. At --

ωiter m insincti ai uin agere,ubi Momu non possis,idsuperbia est,& non serendrevi hoc scriberet, transiuersim actus est Cardinatu. Regia vexa ia imputari ro vel ba, quae corrogati it,quid habent atrocitatis ranalem , - ', stimius esse ; Iesultam fuisseud quoque scimus: Quare ExusH-- t. rdinalis fieret. Eplltola autem enis, qua, eierare vuIt

fidelitatem, qui eam pridem iurauerat) Archipresbyterum, fabellam dici potuit Jc calcarseditionis silae atroci iniuria. t titiosumst, o Vonarebia Pontificis fulcienda scio non negabit; passurus alioqui a minio hoc, quod a diuinto alio pati paratus erat, Fi lentum nimis in hoc ncgotio Iesu itam autuma bat qui pinim aberat,quin ut tota illi vita elaboratas lucubrationes eius, referret in atrum Potest Uero errare errorem aliquem, quippe necdum Potifex, Carinalis modo: οκο-

153쪽

Cap. s. lologiam 'sonsio

rem autem non semper subtilem. Conaimendus mendae, suerat Pontifex ni fi interuenissent quidam em dualibus: interuenetrant illi ; quare immunis a mendacio: Nec mentem habet Carainalis, aut mentis actum ita confirmatum, ut in eum versicuti Perdere quos vult 3os demeniat, i quadrare non possit sine graui crimine. Percurre Lectoisa primo ad ultimum,quae Cardinalis hila instite atque maligne vellicat, dictum bi apud Regem haud ullum reperies, nisi vulgatum, nisi eorum de genere, quae ultro citroque in scholis iactari solent, atque in aestu displuationis, pro more, cuiuis impingi. Non autem: qualia despumauit Tonw,am arulenta, purulenta,Virulenta. Procul

autem a se habuit Rex per omnem libriim ut Ilium, ut personam Illius per dedecus vel verbo violarit,qusve,persona illius indigna essent,vsquam insperserit. Doe Ambitione, nestio otiid 'alic ubi delibatiit forte & Honoris sacrafame . sed,miod Roma, qti od in Cardinale, norunt omnes capital non esse. Lentuit au'tem si quid asperu) ijs quae sequuntur ibi stam docti viriliari .eium: l Cutim ista vix perstringunt. At illa Eius,tanquam via mes haerent in Vitinere, quae statim subiiciti

l l. Quae ipsa, ipsi etiam, ita visa desormia, ut πipiat se de- B.

nuo ad latebram; quam, omnes technam esse sci-Mnt. Sriat; Schoc,sicisse illum, omnessciant. Peraeque uti po- re, nisi menIcia. terat defensione ista : non se illa, sed Tortum dixisse. Quare

Iix quenquam illa Iegere reor i Si libram Regium esse eirepo

quasset caput, vel labrum mordeat, doleatque secisse primo turpiter Carinalem, turpius tam excusare. Saltem,si non poterat anesiare nisimendacia; ne avcmbset quidem, id enim poterat. Saltem, in citribus menda nihil, menvix ipse, me deii non allegasset. ' B . m. bι-j.

Verum, ' hoc honore L endrinoluit Decanum,uel Chrono rata di Dum non exsi-ptam. At id tamen Tora decere poterat; veniana non :ra

uate clare, qua&Ipse interdum indiget; tamenim, Impinmt

ille in 'planitier quam alter haeret in isto; & haec Voctum in se/ sectorum animis gignere uon videntari ut Carrinalicredere ς si, - iaz π Mantur. Ied, neque Regi tamen, in eo parcit, quem etiam- mim per latera Chronographi cruentata. de quo cum dicat, quod i is mens trudem mmitius , quod, inuerecunde Polyisemiram-b Picis

154쪽

Ad Cardinalis Semrmini Cap. s.

rit,idque dicat, postquam librum Regium agnoscit iam; annoncuiq; ninc liquet,quo animo sit in nomen Regiut At illa,prius,

de temperamo sibi ab acerbitate, nec vere dicta nec verecunae.

Ad Itiliani parallelum illud apud Tortum, dignum Iuliano,

merito indignatus Rex quaesiuit, Honesane ea ratio cam Rege agendi. Et annon in eo, ordini ini Regum, illata contametiat Hic Carinalis, ubi agnitum ab eo crimen suum,etiam expiatum oportuit, plus etiam atque magis peccat in modestiam. inasi enim post atrocem iniuriam ludibrio locus esset, quasi seri, nihil ageretur, ludit etiam de novo, insulse quidem &stigido, sed

petulanti tamen atque odioso Dilemmate; procax in eo magis, S

contum cliosus quam prius. Catholicum esse Regem 3 Et non abhorrere afide Catholica. Tuin, non esse Catholicum Gr abhorrere . . Atque ita tandem,neutriun esse: reijcit enim utrumque. Hoc quale est Conuitium, non argumentum nec vel ipse pro argumento habet vel responso Responsum enim mox, quale- . cunq; subnectit non tam Dilemma quati Scomma merum,nec in eo, quicquam propositi habet, praeter contumeliam. Frigidum autem dixi & insulpum. Nam talia,quis non arripit,quoties Elli,de triuior Cui vero non procliue in quemvis, non dico Principum, sed vel mortalium, simile dilemma stringere,si cui ad exemplum hoc,libeat sycophantam agere in Comoedia 3 Odiosum vero petulam, Sive causam spectes, quae cum seria sit vel maxime, δc impatiens loci, importune hic dicax est; Siue Cardinalem ipsum, quem minime decet hoc aetatis, hominem senem, dc Theologum, sic Sannionem agere, M quod in prouerbio est, anum altare; Siue magis Regii personas sacras, quae aliter ab eo demerendae essent, nec ineptijs h ijs inurbanis atque insipidis irritandiae. Indignum enim plane, sic haberi personam Principis ullius. Merito autem dedignentur, quicunque Eo ex ordine sunt: Mi crimine ab uno, idem omnes expectent, nisi petulantiam hanc mature frangant, nec sic sinant impune dicaces esse. Interim, nullus hic nobis Dilem mali locus, ut libenter audiamus Tarpe nefactu hoe an honesem Cardinali fuerit. Absque enim Dilemmate omni, nihil habος honesti; scribendi genus hoc dicam, an morbus tam proc 'Turpe vero inprimis, ab eo non abhorres.

155쪽

Sed enim,si pruriunt illi aures adeo, ut his ter amfiat m- s. li Hilanestumne an turpe Rex existimet a fide Catholica abhorrere, vellet tei aurem paulisper Chr p .Eziamne, Ut audiat, honestum, ab- stimis aMisisse. . horrere aflisCathotica . At hoc quod tam obenter At videtur am Deciabolicaret. dire vellet, quantumuis auresprose habeat pendatas, a Rege nunquam auditurus est. At sorte, a Pontificia De honestum abhorrere, praesertim quam nominat Clementιna, quae param h nesar cui religio nulla, cui nec turpe erat ab Ethnicorum Ethisa Ade abhorrere. Fidem enim Regi datam turpiter fefellit, atque ita confregit apud nos tesseram. Honestum vero, a tali & hom 8c fide abhorrere, cui nihil fidei fuerat, tantundem autem &honesti.

Audiat vero M alterum, quod non tam forte audire gestit. t horrere a fide Catholica turpe est, turpe Rex existimat, nisii addas,8c Romana, Mea additione corrupas Catholuam. Mulcii menim detrimenti inter vos passa cst Catialica, multas etiam sordes contraxit,a quibus, sit abhorrere : vi,asi rere liceat Catholicamei, a vestiis tamen corruptelis parum catholicis abhorrere. Eae vero sordes nuper alicubi detersae sunt. M sorma,quam ab initio statim habuit, ei reddita. Huic vero sic Reformatae adhaeret Rex,non Deformacae vestrae. Et iniurio-stis in Regem Clemens, qui Eum ab hiis Catholica Dei corruptelis vestris stlit, vel somniauit potius non abhorrere. Atque haec, ad Domini simile Dilemma, auritum magis quam cor

nutum.

' Iterum autem allidit ad errorem veterem, quas Catholi. B. Φ Rigni, rari cus, 3c Haeretica , contraria sint, de quo Tortam quod haec duo contraria non sint, monui. Orthodoxum potius Haeretico con- iboliam trariari. Non autem Haeremum ex genere ipso, nisi sortὰ qui Iudas en, aut, quae per orbem late patet, atholicam,ad unam pag. o.

aliquam orbis partem reuocet: quod olim Donarista, hodiὸ Romam faciunt. Vtrique proin abhorrentes a Ad Cathotica, at iiij magis. l lli enim ad Asticam,quartam Orbis partem: hij, ad unicam urbem in angulo Italia. Vigilans somniauit Papa, dessem bonam habuis, de Regis v tris f conuersione. At inanis spes,nec bona,nisi ratio substet bona. Ecqua autem ratio, i quia Catholisos in Scotia quietam tranquil- 1 - Mb-M ιμ

ί- visam palm est ducere. ξ Non miror, simulta bis dicantin

156쪽

ii, ad Cardinalis Bella ini Cap. 1.

mare eae rit ex eo non vera, quoniam Cardinalis οὐ rebus sibi incognitis sine ais quod cathet in topulari Vix in Motιa fuit, Sc es ad litic, is raro conIim, ut quisquam ibi se Papsum profiteri audeat. Nec adducere patiebatW, diem usque huiac, Meusantium ibi vel nomen inualuit: Nec

T . I. r. hodie sit Deo laus) melioris notae quisquam, qui Sacris Pag. g. ibi,aut Rei diuinae subducat se,uel interelli detrectet. Quod si qui unquam extulere caput,de ijs qui Papisimum professi; ita est

in eos alaimaduersum, ut ex tranquillo eorum statu, ins m bonam venire non posset Pontifex. propondere animo Regem, ut faueret Papisimo Quin, de Nobiliam numero,qui primi scse fautores eius profiteri: laesae Maiestatis rei facti, solum vertere coacti, aedes eorum solo adaequatae. Post vero , eis, nec ad honoris gradum, nec ad rem familiare reditu S ante datus, quam, re scripto suo, dc iuramento dato, δc vero etiam Sacramento iunipto, abhorrere se testati essent a me Romana vestiis. Ain' verbi iam tranquisium p Haec est illa scilicet quam dux, runt in Scotia, vita tranquιllai via desses tanta Pontifici, Regem in religione mutaturum. Quod valde voluit Clemens, de eo, sibi somnia finxit: van. 1 quidem spe productus est,& Carinati haec iniuria nulla' imo summa s Iniuriam enim facit constanti viro,qui cum putat vento Vitatam.

B.-ll i R gemin Scotta Puritanum fuisse,Cardinaui, ad historiam

Bizim, i Hriinei t Historiam 8 ouam a quo scriptam i Est in historidia tristostari,a ὰI Rex cii in nota dum decimum ociauum aetatis annum attigis- iniuriam 'rim t. set infelisus cortina laositis : δc qui, paritatem illam illorum ex-' ' plodere,antiquum vero Epipoporum regimen in integrum reuocare in animo haberet. Nec, aliam eXinde Regi mentem,m historia legas. Ad iniuriam ergo pertinet hoc; ad mendacium pertinet; ad historiam non pertinet. B. - Maat ita . ' Ac se quidem ipse Cardinalis, mendacem in eo monstrat,

Subiicit enim paulo post inarrasse haec illi, nescio quos, sibi visos fide dignos, i se autem nam quid mirro'tur ab aliud faceret credidisse. Ita, Cardinalis histomiam finia: h. , Λ inera est. Narrauerunt impi'fabulatpones, ille pro Historijsha,

rebvisibi u-οGa-buit. Siccinc vero Maiestati Regum defert ut qiio-j creidit. 's e rundam hominum susurris, quos nec nos una re possit, ita sit

χῖ , T ., AE credulus, ut referre audeat in scripta, de Regibus, quae Reg,

157쪽

p ro serat, i Non absolute dixi, sed se vera narrantur, de rebin ignotti , al,s credidi. Narrarunt hoc alj, qui me digni vis sunt. Tum, si falsa narrarint, Vsi viderint. i Siccine etiam audacter

calumniari fas, ut cicatrix h. aereat, dum addas modo, narrantur P et, ubi deprehensus salsi sis, ne id quidem curare, dum adijcias, si fulis narrarunt, io viderim2 Et nihilne nobis narratur de Eane sat erit propalare scriptis,addito tantum, sivera narrantur Z aut si non narrentur: si falsea narrarunt, i viderint f Virixit vero Cardinatis, an hoe sit, existina ationem Regum sacram & illibatam seruare λli Veritus, nefabuia huic suae deesset fides, 3 non des e sibi

Heliconiecturas i quibus fama fidem faciat. Scribit Rex, Re- .llionem, quam in Scotia prostentur, ipsis Scripturae verbis funda- iram me. Quidni scribat ξ raritanorum ea religio non est, iquorum nulla est religio sua atque propria : disciplina est. od ipsum tamen de Puritano generatim dictum volo, deq; lijs inter eos, qui praeterquam quod Disciplinae suae paulo magis addicti sunt, caetera sobrie satis sapiunt; Qui, quantum- luis serorum illam suam perdite depereant,in reliqua tamen do- tctrina satis Orthodoxi sunt. Nec enim nescius sum,censeri,

adeoque esse, eo in numero non minus quam in Societase ve- estra cercbrosos quosdam, pronos in schisma nimis. Etiam non deesse, qui quoad religionis capita quaedam, vix per omnia sani sint. Quos ego hic, quos ubique exclusos volo. Mihi ab exteriori regiminis forma, Puritani sunt, non autem a religione, quae eadem M est, &esse potest, ubi facies rogiminis externa, non eadem. Redit post, ad introductam eo diuino planemiraculo religionem. Respondi supra,quae par erat. Nego iam, mentionem inibi ullam, diuini miraculi. Qui solet glicum inspicere ortus, Carrinalis, ubi e re sua id est, inspiciat

hic videbit, extra ordinem, seu extraordinaria ratrione introductam ιὸ Religionem. Nullum autem miraculum ibi Diuinum. Dixit autem extraordinaria, quod stabiliendae religionis via ordinaria sit, per interuentum authoritatis Regiae. Da via,in Scotiam introducta non est. Nec enim Plincipi authoritatem expectarunt: Scias autem, hunc ibi Regis an Lmum suisse; adait enim ne verbo quidcm unico interiecto si quod in Aetha, Danis, alijs Germania partibus, factum est

158쪽

ad Cardinalis Belgarmim Cap. s.

quam Hic cur vi clausulam, per suum J praec1dit statim; ante autem, per suum ite, si venisset in conspeetiim, uisVastatim eius, mole sua ruerent. Eluceret ex ijs statim sensus illius, quod, extraordinaria ratione m-uoductam,dixerat. Vbi enim; quidem aditus religioni patefactus, per eos patefactus, penes quos rerum summa; ut

in ijs, quas dixi Rebuspublicis: ubi secus, ut in Scotia

extra ordinem planE. At, quod sic posuerat Rex, Latinin interpres vertit, Diuino miraculo. Rege autem nescio, . sic vertit. Nescio enim Rege, publicatus liber ille aureus, siue, Italise, Teutonicὸ, Larine, quem Rex, inter aestici, esi voluit Henrico Principi, cui, in priuatos ustis eum diearat Nec de Latino faciendo cura illi, postquam emanasset; nec, de versione eius Latina,vel corrigenda: Quodsi cura illi aliqua: qui alibi, cium Nint, laic quoque cum Carrinatas tam curiosus est, in versandis Anglicis,) si vel aliqua ei cura hic, Angliea vel inspiciendia, cessam te miraculo, statim cessasset tota haec calumnia Eius hic ineuria,Reos iniuria. B At cura quidem in hoc; in sequente vero eor illi deest, de

Regem dicit i ii Catholicumst non esse,palamnositeri,iqui nusquam id fecit, nunquam facturus est. Profitetur palam

G --m se b Catholicum , at non Romanum,ne, quod voce prima posuit. euertat tecunda; nec, compinget unquam vim vocis tam late

ei a νινιαι. patentem, in unius vel urbis, vel pectoris angustias. Quod, v 'M quo magis facit, eo magis Giholicus. Secundum huic accenseri potest, perinde falsiam. J In tua lologia nomen Catho licorumsemper illis tribui qui Romano Pontifria aerent Non enim,vel inma,veb hyrer Ostendi hoc copiose alibi. Quibus autem id tribuit in locis, ita tribuit, ut ad illorum ingeni iam , non sensum suum loqui, facile quis possit agnoscere. De quo cum Cardinalis Tor sit, Tortus auriem responsum iam acceperit ;quod Torto satis fuit, sufficiat de Cardynali Sed, nec abhorret a Catholisorum, qui veri de veteres sunt, quae vera est x vetus, vel reistione vel side. Fidei adnata quaedam sunt, in religionem irrepserunt nonnulla: inter haec distinguit, A religionem interisti, Semem: Adem, religionem amplectitur: tum haec, tum illa resicit: nec cirin Urans simul eradicat Hr irruticum; quod sanum est,retinet, quod vetus, renouat, quod re

cens

159쪽

cens a Roma vel Tridento, non agnoscit pro Catholico. li Vtclinque verose'siet Rex Catholisum, narrat ei Cardi amun-nalis, operam omnem perire; A Romari relisione, a Romani

Pontificis obediantiasiabeninsiit nihil egit. Nomen Cattituita rita et

Ecclesia Romana obtinuit: nempe pars, totius: individuum generis. Narret haec idiotu suis:nam qui doctrina vel leuite tincti, agno icunt statim, Vocem hanc Donatum sonare, qtu, quasi deserto iam orbe reliquo, in meridie cubare C inum δpaseere, nec alibi usquam, nisi in parte inueniendum. AEquior amem Donati vox, qui panem orbis integram Christo reliquam secit; non in unam urbe emirutam contrusit. Ini. quior Cardinassi,quanto Roma minor Astica est. At illud,nee W- βη tim miti credo suis persuasurus : fieri posse,Vt imo tina, astu dicetur orbi terrς nomen Catholici,adiudicetur Rrbi. Nee, per immensa terrarum spatia, qua per Am qua per rivum ' qua per ipsam Europam, Gentes existere tantas, tam multas, ut, qui Pontifici adhaerent, prae eis, manipulus modo sint a 'pud quas, si quaeras,ubi ad Catholica conueniaturiRomanam ostem fur sint, cum nec Romana ibi sit,quam inendant: de si esset, non

tame pro Catholica,sed pro ramodifacto Osrederet. Nec si qua paris haeretis adhuc,& aliquis ibi de vulgo vestram ostender , interro ius de Catholica. id valde ad re faciat: nec id usquequaque habendum pro falso;fiut enim,adeoque S iam est, sed

quae vitium iamdiu traxit,nempe, Vt parietinae nomen ferunt quod ibi olim fuerat,aedificia. Idem autem,interrogatus de Re-frmata, digitum ad nostram intenderer, eo ipso fassus sciliceo catholicam vestram ruinos ducere. Vtrique hanc nominis gratiam iacerent; sed malus veritatis magister, vulgus.' inod affert de Afrosis, ne id quidem ad rem. Recte B. . itas sqηaesiuit, an cum Romana consentisit Sciebat enim Episeopum tum R omae, Catholicum: At paulo ante, clim Liberius ibi in h. restaus subscriptionem consenserat : nec diu post, cum idem secit Honorius 3 non hoc, de Romana quaessisset Ambro ου. Pro illius tomporis ratione, quaestis illa illius; quaeque, nec semperante, nec pbst vero semper, tuto quaeri poterat. Nam, quae in extrema pagina scripsit Cardinalis, 3c ita i , y εων valde viden vult a Lectore, fatemur omnia: nec de nominis donore, iis vlla; sed viri,e re magis,nomen habeant. 1 Π- ubina α

160쪽

it 6 Cardinalis Bella ini . Cap. s.

B. Ii Haereticμm n. ll Recognscit pδst Cardinas, quae de Haeretico non Christono caute dixerat, &ex ampla iam gratia Christianos dicipa. permittit, Jquotquot in Chra' baptizati,c stilae colere Rossun- hoc,& ut se dignum erat: porro,de caetero . ' I, - ch T idem saepe faciat. Nam si,qui Ciminani sim tyroprie,lta aerat,de.

Lliιetati cis 'm bet admem veram , charitatem quoque non fictam adiungere; ut nec haereti sectae, nec vitiosa vitae adhaereant. Id si fecerit; MIM, , si christi. Ecclesia Romana, quae sic ut dicit Catholicae nomen obtinuis,im - -o terra, Christianae nomen vix obtinebit. Quare, sinat Π, sd. ι misi, CHui baptismo & cultu,rem stare, dc qui uspiam se, per orbem totum Christo nomen dederunt, in huius nominis societatem venire. Haereticus,per hoc, ristianus esse non de sinit : Sc atrocem iniuria erit Et, quem sic appellauici,iniuriam de Patribus, qui aliter eum loqui docuerunt. B. Φ Retren, veli- ' Rex autem, quibus in baptismo abrenunciauit, hiae hodiei suo ,- - brenunciat eadem,quae ibi credere se pro sessus, iam ...iss sol credit, quae t Baptimos cepit, i eorum haud quicqtiam dimisi. De Missa ibi Latina,nec intellecta populo;priuata, nec populo data vel accepta; sub una modo specie, nec integra: de Purgatorio, Imaginibus, Reliqui js, operibus supererogationis. Monarchi a Pontificis : praestare non tenetur quis, de his snihil ibi stipulatus est. B. i Vise istasia Institutio quidem Eius ea fuit, etsi a matre ab acti, in iud gr- 1si siit cu terrae, eius, Illum poenitere non debeat. Ad rem diui. nam , ad Dei verbum frequenti; ad lacrosanctam Eucharisti-

bra γιnstituendo am,debita,deuota praesentia: Uitae castimonia,terrenarum re-

contemptu,& quae in minimis non est laudum) Clementia, Regum in numero, quos C -BCa uos indigetar, parce dicam nulli cedit. Nec vel melior ausim dicere)vel vir fuisset, vel Rex, si praeclara illa quam Cardinalis somniat insitutione frui, datiam Si suisset. chalis autem Noster hic, quales alibi Vestri sint,in theatro positi Orbis terrarum,latere

non possunt. B. ' Douor Rex et Est vero . in ordine atque numero Principum orthodoxorum 7, iroster. Vt constet esse,ad eam rem, Uegionem sitiam edi sed . nismero c.i- dit, inqUe illo ordine atque numero, . aequiores iudices expectat:

τὰ Atu Vel stat Vel cadit, qui Controuersias suas sorte ore nes fieri vellet deoni bolo: quarum plere que, quod veI plebeii, nedum

SEARCH

MENU NAVIGATION