Responsio ad apologiam cardinalis Bellarmini, quam nuper edidit contra Praefationem monitoriam. ..

발행: 1610년

분량: 427페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

Cap. 6. apologiam Responsio. 13 7

Vix reperias, qui separet duo haec, personas, de bona Clo eorum, ita, omnes illa cohaerere putant apti ἐ, ut, c apse ea rebarere neget, vix ipse sibi co t. Occupari autem a Clericis, , non Regum iam, sed Pontificum subditis) unum cuiusque Regni partem, nihilne hoc ad Reges e Habent in sinu

populum non suum :Reges, Laicorum iam modo Reges , non meri: nec regnum iam in solidum tenent, duas tantum Regni seritis relictas habent, periculosa plenum σω alea nec pro nihilo habendum. Et se tamen hoc carinalem habet,quod Regibus haec in mentem reuocentur. li At, alia eius inuerecumia calumnia est, quasi Regem maia ha- R. vet. , beat, quod Principes Ecclesiae bona non diripiant, quod non in eo sequantur exemplum Henrici S. 'ips siublata Monasteria, rediis eorum iust inter Proceres, ac postvade, gazas suas ex iis nihilo no 3 ditiores habuit. Inuerecunda inquam calumnia, de insemata. Numquid enim Rex ipse exemplum hoc sequitur Z Numquid Ecclens per Illum reditus imminutit Annon id illu potius male habet, quod quae sic deuota Deo erant, etsi in vota inquiri forte posset praeter Uouentium mentes alienata, & non, etsi Gripuit, in alios, sacros tamen usius collocata fuerint i Non quod nefas sit tamen,ubi immensa opum vis, A ad luxum usq; redum dans copia M erat ea in Monasteriis copia & excreuit in immensum demere de aceruo aliquid,tam congesto Sc cumul to. Dum, ne desit Ecclesiae, quod decet Ecclesiam, sed ei ante omnia consulatur de suis: Dum, eorum menti ne fiat fraus, qui Deo haec, solenni ritu dedicariam: Dum, bona fide constet rem geri, dc superfluum bonorum, quod Ecclesiae decedit, accedat Reipublicae. Qui, cum raserna lo obturasus sicerent, vetuit ne amplius sterrent 3Videri potest, passuriis n inuitus, reduci aliquid, si nimio plus obtulissent. Et nimio plus obtulerunt Maiores nostri: nec ullum sibi modum statu crunt, vel finem, Monasteria donis cumulandi. Sat erat i- perque, in illa tanta profusione,unde,&Ecclesiae abundὸ prospici, unde M quae Ecclesiam tutatur) Reipubl. seponi posset aliquid, ad illius onera perserenda. Resecari poterat, nimium quod erat, quod modum excessit, & ad usus hos, pios quidem,etsi non pristinos, impendi. Tantum, ut absint in coepto sacrilegae manus, nec, quod publicam rem capere

- . portuit,

172쪽

1 d Carrinalis Bestamini Cap. 6.

portuit, phitiata intercipiat. Nam, populari opes sacras,madvis nescio quos, certe partim sacrosὶ addicere, bonis omnibus, Regi ante omnes, displicet, quo, nemo a Sacris alidinandis, alienior. Testor autem hic, Gerum de populum v- niuersum. Testor leges, recenti memoria, ab eo latas. Sciat vero Cardinalis, totaque adeo Curia Romana, displicuisse Regi direptionem illam;displicere adeo omnem,atque,hoc legibus suis testatum fecisse, ad aeternam animae siue salutem,nominis sui gloriam, M posteritatis memoriam; quibus cautum, non modo de non alienandis in posterum, sed nee in diuturnum a- lliquod tempus elocandis Ecclesiae fundis. Ita vero interclusit huic aditum omnem, ut non Farones quos dicis) aut alii Regni Ordines, sed ut nec ipse Rex,gaetas indo suas,ex rebus Deo dicatis, ditare possit. Reges in eo pios imitatus, quorum si cius fiet, & famae in terra, & memoriae in caelo; eritque illi hoc, 8c apud Deum acceptum, M apud seros nepotes glori sum. Aded illi exemplum quod narras non placet, adeo re. rum Ecclesiae expilatio omnis odiosa est. Vides ergo, quam non verreunda, sed neque sensata calumnia hic tua. At, ne.

mone Rex non tamen Calint Ecclesiae) vendidit, distraxit, diripuit flandos, ita ditione sua, Ecclesiasticos, idque vidente M . consensum sinam praebente ,eo qui Se, quem Cardinalis scapus Mesesia declarauit, Potifice ipso,quem male hoc non habuit, idque ut militibus inde stipendia essent, ad,sine miserisordia fundendum Christianum sanguinem Z Quorsum haec igitur

attinet refricare

Ri- Lectori tamen nunquam imponet Carrinalis, ut ea persuadeat,ubi maxime rem premit Rex, ibi ad remota nescio qua' expalladii. Remota non sunt, Imperat m exempti atque Regum, sui nustum, ad haec, in sie, Pontisseium ius alnouerunt; remota sin- quam non sunt. Haerent enim in causae visceribus ut doccidi, Histori ιmpe- ant hanc in Reges potestatem, a Pontificio iis, inique usurpa- er tam; pii gnare enim cum exemplis Regum,prisco seculo; quasque in illis recitandis paginas consumpsit, bene omnes locatae ἰP- fiant.Quare,ad abiuranaam,vsurpatam hanc p'testatem is,ditos; ad excutiendam hanc potestatem, Principes hortanit.

B. -- Nee illudit Lectpri Cardinatas, sibi, dum mIram illam restiac concinnat sibi primi na suauiter,post

173쪽

sortiter debellat. Illa enim argumentatio stulta esset, addo is, P.m iis tris stulta est, x ex stulto cerebro conficta. At haec, neruosa. Multi olim Reges, nullum ius inste, habere Pontificem Romanum credi furit,sdZ.visa λ .derunt, sedcontrapotitu eum, quando libuit, deposuerunt. Ergo, m i eum,quis lι- quam nunc in Reges asseris ipsinatem, ea urpata est, nec Olima Regibus agnita. In hac vero statim cur ristoteli molestus rum iis iopam M. sit λ) Tyro quiuis in Dialecticis, medium reperiet. Modia in urinfuit immo eius contrarium in ud id recenIes, se recen ' edit m jatim obriter usurpatum: Poteaera in Reges, quam vendicat iamsibi Ponti- drentnun reporis 'fex) olim in υμ non fuit, adeo non fuit, ut contrarium eius in usu tam fuerit. Pontificem enim cum libuit deposueriit ypurpata dium terimnum in ergo es reccni.

At id, Lector,obserua. Duo erant principio capita. I. De ' iuramento ciuilis obedientiae licito. 2. De puteuate in principes illicita, quia usurpata. hoc dissimulat perpetuo Cardinalis, abducit te sem per ad prius: Regem, ubi deposerisredicit, depriore fingit dicere. Non hoc de nihilo est. Aliquid monstri alit,potestas illa in Reges, ita refugit semper Cam Iis,ita declinat, dc nis inuitus non attingit, vel verius, prorsus

non audet

3 li Anguriarii fatetur se capite hoc; fatenti credimus variari autem, ad duo mille passu . Mille passus, Canonem L H ua aberi istudiis. Hianus J verum largiri se. Duo mille ; confictum videri, non verum. Canonem c si verus contrarium poti is probare, M

nocere Caesari. oealia duo. P.s'.

in Seqtu enim, si concessit Carolo Hadrianw, ius eligendi Pa- B. . Si Pliniis pam, de ordinandi sedem, non Carolum, non Reges, ex se habere, ut Gubernatores Ecclesiae sint, cum id, sine concessione Pontificis,non habeant. Extra hic paululum digre- nuitur Imper divit Cardinatas. Vis haec Canonis est. Imperator olim habuit, decernimus, habeat Carolus, qui Imperatoriam nobis fisa, vi visiti est. Nam,qui Imperator est, Imperatorum iure gaudeat: Ius eligere, ei in autem Imperatorium, ius antiquum, creare Pontifices. At hoc ' quis MifHadrianus non concessit, nec id habet Canon: Patriciatum Pansy, concessisse dicitur,at,ius eligendi, decreuisse, ius inuestiendi definijsse; nempe, quod Imperatotes , ante eum, ius habuisse certum erat, id Imperator ipse, iam haberet. Habuisse autem ius idem hoc, qui ante eum, summae rei praerant, Testes, Θ S a machus,

174쪽

1 o ead Cardinalis Ben im Cap. 6.

muhira, Pelagius, Gregorius, Vitabanus, tota Pontificum series, Gregorius quoque VII. Decretum Vero hoc, iuris vetetis vel restitutio, vel continuatio, non concessio noui. v. li sip.Misae it Ciuitas Romana, Carolum donare Roma poterat,& nitri. do it caro, mi elatas ordine, qui in Galliis natus, nec Patricius esset, nec civis. Nec hoc quicquam, ad imperium ipsum temporale. Patrieratus in a. enim, Imperio, accessio non est: solatium potius manu suis, quo ita, ne sit Imperator , nisi qui simul Cim sit, da Patricius Romanus. Cardinalis Diaconus in Papam electus, Presbyter primo fit, nec t amen augetur credo vel Oroatur multum, Papatus, presbteram.

B. . Si missis At etiam,' publicari iubet bona nonparentium, non solum eos et M , ' φ anathematis vinculo innodari. Ius igitur hint temporale Poni, lt f c. I Quidni, in Romanos in eos quibus Dominus est tem- ιμ- - - vim poralis, qui intra ditiones iiit suas, & Synodi suae, si Decre- - im ii se iis ipsius obtemperare nolint. Verum, etsi in hos habeat, in alios non habet, qui extra ditiones ei sunt: Populo eni o

ri, im igitur, bet triano, θι -Decretum hoc, non inscriptum eit. 2. Tum

Σα et praesente ibi & assensum ad hoc suum pacebente Imperatore zata PT p. Carolo2 poteratςtiam indici pro poena. bonorum publicatio, lnempe in eos, qui, quod ius Imperatoris esset, id postea violarent : ut ita,non anoti modo, sed Legis etiam vim haberet. .s '' se I lihil ex veritate lucri, Roma. Restat, non ut vera ne sit, sed uti eonficta, nis vera videaturi atque hic iterum angarratur Me SNq' Cardinalis j vid erit suo .l Sigebertus,tu primum literis mandauit l: Aia , ' ι ,. Is autem trecentu annis Carolo poPerior. ξ Non primus id See-3 o. circiter μ'vu bertus. Glibramus enim , ante eum : sed neque I librami itsi ερ δε- Qtioque ducentis annis prior, Eutropius Longobaris s. 'r Sed, iishartis , Author nnalium Francorum mentio tW- - - Fr nonscitini. ξ Esto,sed non negant. Pluris autem in Hi

h- ' Vetum 'vivente moram, nondum Imperator ca Non tam plenus sorte primo die, quam post. Perincrem o Im' ta enim δc gradus, ad nouum in tandem Imperium ossi Addita fortὸ post a Leone teriusolennia. Sed rei maetum salutatus Imperator, te qui Decreti illius rapax esto i

175쪽

Cap. s. apologiam 'stonso

lj Sed enim, lCur nullum tum omnim creauit Pontificem Ca- B. t sie- ντ Qui potuit,cim vivente illo, nullus diem obierit, ut a--π-mti 1- Iium ei successorem designare posset Leo enim tertiin, Carolo 2 et . . . . superstes. At successores eius crearunt, Luisuum, mychalim, q. 'si Be Gregomm - Lotharius, Leonem . Beneiactum s.' Nam Bibtiothecarios vestros non audimus. Eruunt E Bd-Δothera sua,ncla nisi quae pro sede faciant,quae in rem Pontificis 3 οι ricari' nussint. Tacent bi Caesari ius ullum,uel unde ei potestas in Do minos Glisi ea. Cur enim in Bibliotheca Dominos, officiosi mim , sd a filo non sint i in Bibliotheca sua eradant,quae contra eos: inserant,

quae pro iis faciant dum, in ordine id sit, ad bonum sedis Α-postolicae. R. t G. IAM Demisiano seundo, secus rem reserunt. Piatina Legatos Oib. Ludovici indignatos, qudd authoritas Imperatoris,m creando Pontifice, non interposita. Satisfactum autem eis, quod dicerent, multitudinis voluntatem,se in tanto tumultu moderari non potuisse. Nam, quam ex Gulielmo Bibliothecario re- Isponsionem naietas datam, i ne legatos expectandimos imi --- -- rei. ζ Non sedasset Legatis in aliavem excitasset magis.Sed Tvel ipse tuus Senatorum consilijs, sedatiun multiatudinis tumultum refert; M accepta demum Imperiali Episto- , la, nec prilis, Hadrianum sacratum fuisse. At,qui post Hadriamim subsecuti sunt Pontifices so. a D ne nono, usque ad Leonem nonum, omnes a Caesire creati: teste vel coruod qui proin, omnes ei censentur Apostatici: Vt &'Platinae. quod perpostuum, nonper ostium in is sint. Nec hae igitur obstant m. coniecturae,quin Carolo hoc datum. Nam, quod desum, nec ad is : ante Cardmalem nemo Vnquam somniauit. a init .cul. io. -- χ'd autem itin Capitulari suo Carolus, liberas esse elemo b in bilueitio. nesi erit,i ne id quidem ad rem faeit; enim esse pote

rant, ut statim tamen Imperatori suffragium saltuum IruerIta iantia Misis ess

Nam, Gnonem za. Omai Conendi, prosubintroducto ha- bemus, cum in Exemplaribus eius Graecis quatuordecim modb extem: M est Gregorio quarto ascriptus Canon ille,in 3 atum,qui o. annis obiat,ante Hadrioumst da .carrim,

electionum libertati,assensum suum nihil obesse statisit.μῶ aristrandi Canon ipse,nunquam rogatus est: num strinperis ,Hadriani imhabrogatus. c. S 3 Desperat

176쪽

Η it Mul ρsta Desperat tandem Cardinalis tot μνη- passus,dc qus con. dicariS-:mαPρν' modo inera iam videntur denuo. Dat enim ill Cressu ab Imperatore Pontifices t nec prae is, tamen quid, inde Ponti

Pontisice aliqη ' siti generati. Noli sane praeiudic, quid ex eo, quod iure suo v- tantur. Nam si in voce haereat, in eoque vim ponat, quia id,non expri)- ut non proprio iure, sed ex dono Postificis hoc habeant;docebit eum *Glossa ibi,dire,id est aram ostendere. Et alibi, δενe, id

serasistraa 6 i. est,iatam pronunciare. Vt concelsio illa,nihil aliud mentiquam I s agnitio, Imperatori esse ius, Pontificem creandi; tam Grais, Leonem tertium: quam Mauratio,Gregorium,quain constantino, Agathonem: quam Theodoruo S -achum.

Clim vero, quod semel Caesaris est,amplius C aris esse ne queat ; reperies tamen, M Hadrianum voce hac uti triantis, Icum Carolo: dc eadem Leonem octauum, cum Othoni primo ; Meidem denique,Pshasem, cum.Henrico quoto. Dant omnes, omnes quod tamen σου, non possunt, Dant ergo,ira nt,comedunt; id est ritum,traditum,concessum ostendunt modo,dc nonunciant. B Atme haec,inelirendum aliqua: in ebrium, est. '' Nee enim hic agitur nisi de maliviai de demtum monam tur. Quae vero sit,in Papam potestas Cardinalium, etiam inrisit s -- si vires eis adessent, ex Psano Concilio satis constat, in duos, Papam Gregorium Iav . M Beneidum ex Basiliensi, mira exemerense in mentum m. sed iam vires sortasse non adseunt, nec Maleam, Uix tandemnietur , per annos circuer ducentost Electioni Pontificis interuenisse assensum Imperatoris: etiam, quod Ar Us dictu foedum meratas pecunias. ξ Qui annorum numerus, praescriptioni satis est,etiam contra Romanam Eccleis. At

sue uumerata pe- in Beneiacto II. videtur ei desijsse. Alijs autem videtu secus. ' . videtur autem, non sine ratione. Nimis enim angustum tem-zz. z. potis spatium, vix decem mensium, quibus sedit Beniari ,

b VMς inst . quo sanctitatis de eo fama usque adeo celebris,ut Constantim' polim usque trans mare inclaresceret: cui tamen,delatum hoc dicitur a Mimis. Tum, si delatum, breuis mora: modico enim tempore obseruatum: ut in cono, si credimus, qui intra annum subsecutus est Benia, tam) Exarsit Tiso ο- νι consensus interuenerit. Quo vivente etiam,succe r nyct

177쪽

Cap. 6. apologiam

dori, Iohannes Plastra Exarchus, pecunias a Pasthais sollicitatus,vi iussi agiis ipsius, post mortem Cononis, Pontificatus Pa-sehali deserneretur. Beneim ergo, si ullum fuit, fuit priuilegium;& ad pristinum morem, cito res redij t. Nec id Camdinali miram videtur, sane nec cuiquam, credo, ali; in Elmctiones tum Pontificum, ius iussie Im mori; cui, in perseno

quoque tum suit. Multos enim exirs,ex Imperatom sententia, exilis,carcere, morte mulctatos.li In quinta autem Psa o Paenitentiis,mencio fit a Gregorio, non quod T annisa furit lex ξ ista, sed, quod aliqua tum a m issio. Geot anno fuerit. Verum illa, apud doctos M probos viros, Ag,

creditur qui tum saeuiebat diu iam : noni Mauritj,Fem toties alii, toties Gregorim tam honorifice appellaUIt. In aperto igitur est, nec obscura, in Pontificem potestas B. εκνη indicam Quid ergo monet 'Non ex eo quodsecomt,st dex eo quodfarere potuerint in Prim' potestate,Aduandum. Etiam, iis .ae quod ali-' Sede Pontificum quoque possve,idem moneat. Certet italoeutrobique causa cum causa r sed depotestate interim fateatur, Iis. i. e. quae utcunque legitima est potest, ade6que solet interdum, intesta operari. 1Τum non nisi ducentis annisi potestatem hanc vigui R B, i sim muse: non damus. Illam enim ne tum quidem in Renedicto in- temiptam mox in Conone vim habuisse. Quae emtum pdst -- ωηnidem tram, pernis decreta est b in Synodis ab primo: C ae rentum cir-ener post anxis vim adhuc obtinuit, in Hadriano IL Quae ren- , Izis Σιλοῦ. rum siue annis post, deereta est in Synodo'a Leme VIII. Quae P-ῖ- Φ -

-- penὰ centum post, illustrem praxin habuit, sub 'Henriso ό z, .

nigro i mansit denique ad sGregorium VII. intermissa sorte im e 868. terdum, dum besto occupati Principes, sed ubi pax ris , δε- thureuocata; donec ς Henruo V. tandem, po Callistum II. in . s o, i gratijs atque per vim extorta est. Ubi locum habet; quod su- g pra pavi δγsuisti non ex eo quodserit Pontifex sedex eo quodimistenda defacto sententia. Verum ita comparatum est apud Cardinalem, ubi Pontifex in Caesarem Fid,hb-- ras vera; ubi Casere quid in Pontificem, Drannis mera. Ad exutos Pontificatu, at, Othsne Sc Henrieo f res πῶν s. l

178쪽

14 6 Cardinalis Testarinini Cap. s.

OGret, esse concissit restonsiis. Nam Mimperiali, ait Sigeber . Sed aim id factum. Synod- autem qua authotitate conuenite Certὰ,quod a Synodo sit, quam Imper sis author non alium Ere ..mili'rit4te, in finem indixit, id, imperialiaultimas lamina haud quis: quam negauerit. na Adan.io ei Etiam quod miretur Lector fit non faene remeritissum B. li H q- f i- humo Pontificum depositionem.J Non lassam Iobannu XIII. quem Platina celerati nu hominem dixit, viamoseruntius' er - tφς- qui duobus Cardinalibus Chrsu Dominisci et, alteri nusum, manum alteri praescidit qui in adulterio deprehensi αb Adan. ρε . confossust quem h Sigiscitus , ne .sides ς Palmerius, in omnem luxuriam iassuum- ξ μ Polanus, adeo: thes h. vl Abrarum, ut seminaου publicὸ teneret Non autem relis Adan. duorum trium λ quos φ Platana tria reterem f Mati, F nus,&sV pergensis,non digia constitutos 'Frisingensis, Drar invisores, pudendam rense -- Hermannus erraneos Pontifices. Nec tam tamensus eorum depositionem fEcoua iustior causa,quam inuasi aus,&-ma Paullioritas,quam γ' - - e 4 Illudautem, quod subijcit ibi de authoruate usur , eo spectat,quod Pontificatum rapserint, clepserint, authoritate propria inuaserint: non autem, quod, ex Canone Hadrianus faciendum illis fuerat, Imperatoris designationem expectarint, atque ita, quod Casaru erat,per iniuriam occuparint. B Φri rii Φ Nam,quod cum vno Othone sentire malit Cardinatas, qui

o S mi ,ριθῆς quinque, mi depositumfuisse; Iacit id, laus pro imperio. inod P, V m ' O Abnem unicii suum post rehcit, qui Gregoris sim ias zmiser phnd- notam inussit :) nec vilius erminis conuictum velit, quem He sum tαμε iriPώ--eonuictam asserit, totidem syllabis quid ei lacras i qui

I ri t uigoneo plane nulli fidem habet: ipse,quid ante anmugumen

visummo dinem ius achium fuerit,solus scit,solus sapit. p g pliaisa vero censuram, si expectat, de tribuι illis Be-

ζ πω piari. nedictum, hominem ignauum senumspres, merit. ab

aecusatum, o diuino iudicio condemnatum , cui que ulachrum ricis host mortem apparueris. Suluestrum, Issona Col γ

179쪽

Cap. 6. Apologiam Res seo.

venditum a BenedictoPontificatum. Hsc,cum Platina de singulis scriberet, cum de omnibus, tanquam tria teterrima monstra abdicarest mara' acu coactos ) nusiamne causam reddidit, cur depo

siti fuerint t

At importunus est cum duobus modo exempta, asseruniti causam hanc. Possent enim addi hijs plurima, M nos nu- . Mis, a 'ο--- mero scio) vinceremus. Nec alio exempla haec aesimo adduxit Rex, quam ut doceret, quam, iam astruit Pontifici po- ὸ - ὸ I. ztestatem Cardinalis uvasam esse,adeo non in more, prisco

seculo: Vt contrarium tum eius non semel,vsu venerit. t I De ' ferario iuniore, Graecis hominibus peregrinis non B. Φ Gνσον.

credimus, qui, cum longius abessent, saepe in rebus nostris hallucinati. Platina potius, qui quod Cardinalis fecisscte Greeorium ait) id quominus fieret, authoritate sua , ut obstaret, Italia. Tinam. hoc scissit anm - e. Vectigatibus enim vel censu priuare, esset id quidem Caesarvsunt, Caesari ne reddant, prohibere.* Carasi autem, Leo III. nihil contulic, praeterritum Vn B ttis . rex menti & corona. Ipse sibi rem virilite stra acquisierat. Ipse stulit Imperium t , Graecos Imperj parte priuauerat. Scito autem populi, ait Blων--ου, b Platina, curatius, etiam 4 Pim II. Pontifex, Vestri om- Pag.6s. nes, denique & φ Onuphrius, Imperator designatus est. Ac sub a Decad. lib. MLeone quidem ceremonia haec, at res diu ante collata sub Ha- : thc,mi MQ. Aiano: Sic enim L Niem , Populus Romanus conres ι Ei : ct d Epit.Blond. et in Eum, omne ius ιum pote struem transsutit. Ad eoram autem : J'

s sancta Synodo, eoneesit Carolo Augusto omnesuum ius orp ustitem eligendisiummum Pontificem. ' Nec vel Hemicon IIII. priuauit Imperio Gregorim B. Gramim VII. nisi ore tenus, bruto quctd aiunt fi limine,ut qui, plus-epiam triginta post annis Imperator sederit; etiam plusquam viginti annis Gregorio superstes fiterit: etiam Victorem , etiam νω num, fato iunctos viderit; nec, nisi sub Paschali demum, a filio sito, per vim & staudem & impietatem summam, coactus sit abdicare. ' Neque Othonem itidem Innocensius III: sed, ubi inta-B. 1 3 liciter pugnasset cum Philino Galli tro se recepit in patriam, ibique mortem obi jt. Atqui Otho, iure priuari non potuit, qui ius nunquam habuerit; duobus modo suffragiis de sep- T tem

180쪽

ad Cardinalis Belgarmini Cap. s.

tem lectus, atque ascitus ad imperium, in Philini iniurim. s. si ii Sed neque Friderico I I. sententia quae extat nocuit;

γbuc. Δρομψε quod ab I ocentio IIII. depositus,non qnd mystae Lant- ' na. ei suffectus. Nemo, eo vivo imperium attigit, quin- tenuit a tenuisset diutius, nisi Manstea S 6 veneno, vel vi, sublatus de medio fuisset. B. Denique - si sine Pontificis consensu non fit Imperator) qui potuit priuari Imperio P Spreto enim Pontifice fa 'M , Imperator; etiam, qui succederent, fieri posse, Decreto peristi sanxit. Cuius, ea de re Decretum etiamnum viget. Ille vero, toties, a tot Pontificibus petitus, totos triginta os annos sedit,nec ullis Pontificum diris,nec,nisi morte demum, imperio priuatus eis.

Omnino autem insignis haec Cardinalis stultitia, si munia do iam putet persuaderi posse, Vt Pullam iam suam ebulliuis Pontifex, dc plumbum appendit, eo ipso priuari imperio Caesares, Reges, regnis suis. Res accedat opus est, alioqui Pontificum, se sine viribus irae. Non fiet autem id, nisi committere inter se principes possit, nisi facem praeserte subditis, ad seditionem aliquam. Alioqui vidit Orbis Christianus,Pa-- trum memoria, priuatu regno Henricam nostrum a Clemente UII. vidimus ipsi, E LI et Aa a TH A M nostram a Pio Regem

qui nuper fuit) Gasilia a Sixto V. a Gregorio XIIII.priuatos inquam hos vidimus, nec tamen priuatos. Tum disploso in Eos Pontificio hoc fulmine, pro Regibus tamen legitimis habitos , habitos autem, non miniis ab ijs, qui Pontifici fauerent: csimque Henrico nostro, dc Carolum Caeparem, Ac vero Francissum Galgia Regem, cum ELIZABETH A nostra Carolum

IX. aliosque principes, foedur inusse, tanquam clim veri nominis Principibus,non obstante,quod, Eos Papa, 8c sacris MRegnis per sententiam suam spoliasset. Non enim semperferit,

quodcunque minatur, fulmen Porufiscis . t d alios pertinet ex cutis,*LII saepe tamen non censent exequendum.

B. t Prem breue t Restitisse Papae Reges, strenue restitisse, Mid quoque inuestitura Episcoporum, 1per 'breue tempus poterat autem, breuius, per longum tempus consuetudinem illam inualuisse, fatetur Cardinalis. .am vero longum t A. quietentesimosepse ait. Per annos ergo II

SEARCH

MENU NAVIGATION