장음표시 사용
391쪽
3;6 c d Cardinalis Belgarmini C ap. In
res ondisse Cardinalem ad Torti xtin
ducia, emitas Hisorias, uadogmata: ac
Ti A M ille mihi obeundus iam labor, quae in
Tabula ibi sunt notata Torti Menricis δ Vt meis rito ita notata constet: nec Card sis iam nomen appositum efficere, V . Mendacia ne
u Ac breuis illa N leuis) eius res=onsis, leui mihi bracinoret cienda. D Primum. li Haeret vero etiam, Mendacium prima Nam, responsum ibi, tergiversatio mera est. i In se mutia Iuramenti non esse locum questionum Theologiae disputandaruml dum vim facit vocibus, Non tractatur , non desinuar: at voces illa snec attingit,)ed ex proposito declinatur. Vide Lector, Praefationis Paginam decimam, ubi fide optima narratur,clim Concepiatae iam Iuramenti sormulae, inesset clausula, tuae ne abat in Pontifice, pote latem ullam excommunicandi, qudd,inductaea Regis iussu, atque deleta est. Idquc argumento maximo est nec animum negandae potestatis suisse, neque vero negatam; cum data opera deleta esset clausula, quae negaret. Etsi autem nedeari iure potest in Regem, non ne tur tamen Censurae potestas; negatur modo, emctus ille, consequens esse ad eam; nesatur ea vis ci inesse, ut subditorum in Reges suos, of scia fidem perimat. Quare, etsi sententia lata fit,pariturum Regi, nihilominus. i ' ΔΗΡ-οkit-um Regi non obstante excomm iratio ne Papae, nonne iurat si mul ste non aenoscere in Papa testatem excommunicania Regest Ι ait Cardinalis. Non iurat simul, se sis agnostere. x gnosiit enim, & supponit, adeoque ponit in eo poterutem excommunicandi. Qua quidem posita, nec quicqquam obstante,obedisurum se iurat tamen. Ita non iurat al
392쪽
se non agnoscere,immo seorsim iurat, agnoscere se primo potesta- γηου varii a tem excommmcandi , irota tamen agnoscere in excommunicationis sententia eam vim este,quo mimas ea non Ob1tante, Re- ercerium esses, νω
gi, vel post eam latam , possit; Non eam vim inesse, ut deserendus si, a filiis Pater, a subditis Rex, excommunicatus. Credet esse in Papa veram potestauem excommvinitandi Re---α inges. Esto enim ut sit, quae quidem nulla est) sed esto tamen visit. 5c credat esse ἔ iuramentam tamen erit, εc non sacrilegum. Non enim iurabis be non obed rum stentent excommun-ιω--, a Pase lasa in Regem. Obediet enim. Regem habebit steis Ethnicum-Publicanam, quoad Ecclesiae claues, quoad Regnum caelorum: sed eas tamen vires negabit intae in ea sententia, ut tollat congenitae fidelitatis vinculum naturale, etsi sacrorum communionem omnem tollat: nihil enim claudere , nihil ligare aliud, quam cui claudendo dc ligando datae sunt, quam quod ad Regnum caelorum spectat, aut Ecclesiam e in vincula natura, velρolina, nihil ei iuris esse. Videt aequus lector potestatem hic affirmari plane; eaque sic affirmata, negari tamen hoc, Excommunicatione solui civilis obedientiae vinculum. Stare quidem censuram; nec tamen ob stare, quo minus Regi pareatur. Nec id quaeri an sit, vel esse possit Excommunicatio; sed, ubi iam est, quam vim habeat, M an, ad ciuilem subditorum fidem soluendam se porrigat.
A D neundam. li Etiam in secundo cauillatur modo, nec lmendacium excutit. Quid autem resert Pade causa siri erit, si, quod verum est, non scripserit. Potestne iussa cuia remseruandi ἀρον- quam esse causa, quod salsum est, scribendi έ Nasim Cath
Dcoram negat haec omnia nempe In votu, legibus, Iuramentu al-spensare) adsummum Pontificem pertinere. l Nullus Calline rum, scilicet Romanorum qui iam sunt. At sunt, indiesque plures suturi sunt Catholici, absque hac Romani additione. Quid tum autem, si nusim iam in ne olim Catholicam est quod et , 'semper, quod ubique, quod ab omni , creditum est. i Neque ra- Tuonem ficaciorem reddere possunt, quam amplisimum isiud e- - 'siniuersale priuilegis odcunque solueras se. Quid porro, sinopossunt vestri iam, qui sic sentiunt Ergone non ea pluri- 'MAE MM υνμmsis
393쪽
ad Cardinalis Ee armini Canis .
Oaii morum sententia, quod promissum L Us rL praestitiam, Pet ρη'2 ' qui secus atque vos hodiὰ, olim senserunti irarum squia omissum es Petro, t ιμισ. datum omnibus Iob ao. sedeamo non est mn verum quoad omxia. Plus ergo promissum inus datum. s aequivoce hoc: quod bonae fidei promitar, quod Christus non facit, si quod promisit quoadomnia, quo Omma non dedit, sed quoadaliqua tantiam. Longam vero lila occipit nar' tare fabulamo i-Promissam Petro restatem nonsolam remis rem vendi omnis vim /peccata,sed soluendi omnia mmcuti qua impedire possentiaepti ',41I Geth nem Regni caelorum. l Primitan, annon remittenae precata, sus inmeretur.m. ficit Hic est Esaia, omnia ractauit auferatur peccmum. Ali- Pag- 9 umne fructum concupiscit Cardinalis i Et an ramenta nis quid eis insit peccato in uia sunt,quae ut ad F--em medont B. il si M i FIoc iam Petro promissum, ex toto: Apostolis, ex parte datur, ex sententia Cardinalis. Solus ergo Petrus Episcopus: Apostoli reliqui Presbyteri tantum sunt. Illis enim, non nisi per μηβ fer potestas remittendi peccata, nec ea tota. Sola enim, quae per Baptisinum fit,&poenitentiam, quae scilicet potestas ordinis vocatur,ac Presbytero cuique communis est. B. . - m. ' Maiorem vero hac habent Episeopi, Ἀν*llierisse stiliret b re ερ siva , Er ad indulgentias nempe, Sc dis Mationes. Maximam autem Pontifex, quia Une imitarisne i deera Mia a Principem l ple. rem iurisiimonu, nituatne potestatis praeditum, quam Episcopi 3 eum linis Done habent, ut vocari movi in partem ossicitudinis. l Verum,
ι- Σ, I. ubi illa limitatio reliquorum, plenitudo Petri Vbi gradus
m Sed P ms em maioru dc maximi, apud Scripturas, apud Patres ρ An ex an
on. ,οι eam Ee- idem illud amplissimum o umuersale reuis iam, conferturete 'μ ε 5eteliquis Maii. IS. II. Suacunque solueritis; o c. Et omnes isti tisnε,-ωMa in aequam lollicitudinis partem Vocati sunt. Tam enim P
lum, quam Petrum, sollieitais tenuit omnium Ecelesiaram. Et Christus, qui dedit Pan orta Ecclesiae, sic eos Pastores cosstituit, quomodo Sc Petram, praecepto depascendis ovibus suis, quod nemo Patrum Petro peculiare dixit, vel ita ei dictum, ut non 3c alijs. Quicquid enim pdst, Roma a Ecclesiae priuilegra accrcitis, non Vi Vocis pasce qui aesitum, sed iuris humani beneficium iuit. Nam id ei antiquata. consulis. ,
394쪽
C ap. is. apologiam Responso l
Nos vero nescij non stimus,quid sit Cardinalis, B. t Siquis aut msiquo ab eo quaerat, de Dabo & Pasce. At id quaerimus, quid ea de re Patres restondeant. Et anno prius restondeat, promisso Dabo, verbum s Accipitet quo quod dandum promittitur, reipsa spondeoIob.,st. νιι datum accipitur an vero verbum fPasceJ quo aliquid iubetur quidem, nihil autem datur: aliquid ab eo praestandum,nihil ei α,, mi, ρ ista praestari dicitur Θ Quod vero nomen utrobique,idem sire M ,' '
SimoNis Baria , dc Simonu Ioanna, argutum id magis,quam so- ''qlidum est, dc a minis nonnihil habet,nihil autemponderis. Pa-ruct dicat quis etsi Mat. Iss. Simonis nomen nominetur,tamen
Petro pronisiim fit;quod tamen non Petro dS--praes Iur,cui Iob.ar. dicitur.* Sed haec leuiasunt, ut 6c illa de Fundamento α Pastore . B. ι inmota; Duodecim enim Ecclesiae rimenta, Mare.&Pastores totiidem, omnes inaeques sollicitudinis partem vocati omnes aequali zzis potestatis plenitudine donati. Nechsic Iesmiis omnibus con- ν', sequentia displiceret. Nam Pristam, M . pisu Voces, quas hic infercit Cardinalis, neutro loco iunt, vel Matthaei, vel Iohannis. .
These actum compingit in Aequi cotes. Adscribo hic verba Theophylacti. Mamau autem Petra stat sit,
Tibi dabo claues: Omnibus tamen Apostol.concessasunt. mam do ρ C τ ῶxis, δε--cunque rem fieritis, sec. Quod promissiim, datum,ait μι--ει ς; immo, od promistum, ιι ι zaea pisam parto datum, ait Cardinalis. Expartene promissum aD 2 et , que ita ramodo promissa: Imb promissum ex toto, datum
ex parte , potestas scilicet remitte , per Suramenta totian. uendi
Ita, quod promissum, non datum; aequivoce ergo promissum, ruod aliter promissem atque datum. i Neque Theophylactin s chos . di hani Quam ieiune s Certe hic nec no-θH bis quid1ueere posis quaestio est, sed quid fuerit. inare auia 'tem non potest Z uia Chr ostro Lit,sactum e petram Caput Ecclesia, totum ei Orbem commissum. Dicet idem hoc de reliquis Thraphylaritas , α illis commissum orbem, M illos Me fuisse , -d vitavera fuit or Petrus, pari consortio praeduos , mn honoris modo , sed or potestatis. Certe C priamus fidenter hoc diceret. Quare, nec illos simplices Presbyteros suisse, quibus sufficeret potinas remisieno ne U u 2 rati
395쪽
eati per Sacramenta: sed & omnem potestatem soluendi,& ligandi fuisse eis necessariam, α quia necessariam, comcessam : Et non Petrum solum;illos quoque missos a Christo, non autem minus,aut aliter,quam icat Chri m missPaser. B. li sensesinus quid ibi subiungat, non valde refert, cum de quaeritur. ia discrtis verbis fateatur. Hanepotesatem -- i- m cuium, non soti Petro datam, sed in Petro omnibus datam: unde posspastionem dictum, morum remiseritis hic ergo colligit Anselmus, aliquid ibi peculiare Petra concessum, quod noniast. I S. - .is. ' pecc/t remittendu, Hugo non loquitur. Quid mutam
di peccata romissa voce intelligendum veniat, edisserit: atque idem haberi dicit M Misistis sutern s non ne at aliam. HuodUEI- ne- aliam eliseq.. gat, Mabud, u idem asserat. Nec uno eodcmque promisso, sena vice facto, potestatem aliam atque aliam,hanc exprom i- em Isb. o. it Fervi non remeniseum hunc, eum Iob. aa. Τ HIC Cariunali i. appono Verba. Lector iudica. Tibi inquid dabo. In fatara finem . 16. - uiceturβHMiste daturum elaues ron hoc loco. Maeramus stisar, Imao frUr. itaq; ubi ei es ipsas dederit,inpraesenti. Et non securru abvi loe- nisi. Accipite spiritum Sanctum. Quorum fe- miseritis&c. Claues igitur Regni caelorum, sunt, poterus remito ΜΦ --- P g seresinendi necato,id, etiam ex hoe loro probatur,notisis enim addis Christin ,3uodcunqueolaerissuper terram M. Non ergo ditatur stu'ὰ. At Feri testimonio Cardisralis non mouetur. Nec lanii est. Ne sit . at est Cattilum; Sc illum ut Catholicam tu tur Messina, ut quod menvir, caput est Ciabolui omnes non id
s Iterum Clauessisse duras ibi, Tibi dabo se. Alijs fuisse δε-tas etiam, idque expresse ibi, accipite spiritum Sanctam D. ao. Depromise sorte aliter sensit, quam alia; sed Cloes tamen sensit easdem, utrobique datas. Neque vero Petro ipsi utcunque Ct, ues beatitud2nem tamen Clauium datam, priusquam cum reliquis spiritum sanctum accepisset ; Quo sane non accepto, nec odistabant quicquam Claues negato ter Domino, turpiter impegiae.
396쪽
Cap. I . eapologiam Res onyso.
il Nullus autem,de Tisma,citatus a Rege,tanthmindicatus B. S. Tito diri est istis, quo id agitur. Ibi vero ille, non in argumento contrario sollim ; etiam via soluit, quantum Regi satis est fate- ista. tur, Ommbus sinoluistam communiter testatem l anao bLajnae. At ubi seli Petro datam dicit, gratis dicit, estque in eo,non Veritati modis, sed&ipse sibi contrarius. Non ἀ b- Petra claues tum datae, clan duxit ei Christus, Tibi dabo inues,
ipse asserit. Sedicit, Tibi dabo. Nondum enim erant . fabricata. Res autem nonpotest duri amequam sit. Fabricandae ati . rem hae reant in passione. Non ergo datae. Nec ergo vi verborum, Confrma Fratres tuos. Nam & illa ante Pasisionem. Iani postpassenem primo omnibus Minoia dictum, a cipite s tritam Sanctum, morum remiseruis G e. Pδst autem aliquanto Prius ergo omnibω. v stilis comm niter , quam soli Petro. Quodsi Io. a . poteris oraeris data est W-ibinaequaliter, M, G t. rδ. potestas iurisdimonu omni etiam qualiter data est, Vt in Utraque potestate, ut utrobique pares ita sint. Nam dento stustra sibi creauit Cardinatis molestiam. In B. . Sisin nihili, enim MDs,quos mihi videre contigit,-est,non D nrt in . . s rud. Scotuου autem v abicitam r. Dist. 1y. it. i. ' Hadriarum dicit quidem, Gaura esse datas scientia c=potesta- Βι - δε νιῶ ; sed dicit ibi;Tisiadu Claues, omisi rem esse. Dicitfecundo. 'De claueministery dictam est Petro, Tibi dabo claues, se in 'ira Sacerdotibus omnibw,quibuι in orasinatione datusirisus nactus, Πωm uiatii .ct τι quinam remiserint peccata ore. Dicit tertio. Has duas Clisses notas Augustinus, oris eum Glossa mierisAearis,D.aom0 morum remisieritisse. Promita ergo inat. 1σ. Claues, exhibitae I . Quodsi ita sit,annon conuincatur Dum mendas reum eris iudicio. t Λ D Gniam. ' suasiones deserandinoa datae, ne oceasio a n. - ωρ. 'quidem. Edicta hoc testari non possimi, quae a Rege nul- . zzzoriata Quaeque diu iam ante,
la de nouo sunt edita. vim etiam habebant
ea quoque executioni mandata noni Edoctos se a Iesiuitu,in Confessione ipsa , licitum id esse, quod aggrederentur;tum, oramento in scelus obstrictos;ntiam
397쪽
Eaeharistia ad illud confirmatos Greenmeri 9 quinq;d mihi mutit νιν alii a Gerardo lirb consessi sunt. Nec quicquam appinait mi/-ἀimi mendae ,quod ut ait) renuisiui vir nobi uis is atq; illud de uno tantum, cum essenῆ tmen conscii, ad minus. int ib- p. 96. vi timi. Ter vero, pro Tribunali . terna etiam vice rem fassus est Gonet ad patiatum, literis vero siaa manu scriptis De pilis etiam;extra Ue n m rem cognitam. L3 a s -- ἐ- Quanti autem putat Car His lare Resto firmem irim Proditorei pis prudentes, M an apudVllos pondus habiturum, praeterquam fatuos sorte quosdam, quos vos dementastis P Ecetii V uuam εἶ, in enim cordato fidem facturus Daemon Iohaones, homo, cui nee res onsione iam ς' fi contra Rrent Ompli mi Iustitiam publicam: s. h. miseri, coram Nini in 'im Iudic--, in quos exemmines, qηi qmiri ptio nulla cadit a nec clam, sed in corona hominum maximE
mia ας δε habitam, publicis tabulis consignatam' Non magis certὰ oe
s a P. .cutoria mon Iohaames, quam Daemon Sara f. Vero, quae natab M cωψῖ - 'bi cossim, arinis post Christum passum arilius trecentis sub M ximim, cum nec Iudex iam, nec rei te is superesset, passis'. cisisti, quid habent simile hi js, quae excepta sunt ex ore ipsorum pro ''I' Tribunali sedentium, quorumque innumeri supersunt adhuc Tines, qui os illud in ruborem darent, si os haberet modδi si quidquam hominis, si non omnia Dinmnis haberet. Quae v ro etiam hic ordinatu modestia, cum Regni Tabulis, Gri si nescio cuius, vel in . ut ferunt nati,sma ut videtur)pariter eonficientici prodigi, scriptitationes conferre atque ita mendacium impudentia cumulare t impudentem enim qui scripsit, nec mintis qui credat. Sed nimirum ita Legendis suis assuetus Cardinalis, quae plena mendaciis Sanctis,ut nihil pensi ha beat, Ger s quoque Siculu fidem habere. B . Viianos ab- A D manum. ' An non in spraeterquam, quod i mendax) delirin etiam Carinatu, qui, quos quoti 1e pro' - ,):ιιν. Concione audimus, titulum eum,Regi tribuentes, qui oculis
Puritanis tr /t usurpamus,manu ei, atqlie Scripto attestantes, etiam tactis Sa
crosanctis in Potestatem Regis Summam iurantes: ab eo, bis narcha, sunt con iam asserat abhorrere atque hoc se nobis posse putet per -
rAEU . I 97- , Facto tenetur res. Philosophatur tamen contra remis
ctam, qudd vix hominis consulti est. Quid h1c autem uos m-dus est
398쪽
diis est denuo, a Rege dici, paritatem illos in Clero &quae
eam consequitur Marchiam) consectari, nempe in ter se mi- nigras scilicet: salua tamen atque illibata Regi aut horitate, atque primatu suo. Tum, profitentur in Scotta Regem Eeel si Desen orem,negatat ergo Gubernatorem Summam; ubi Dialectica Sed, G-ernatorem profitentur, idque iurati ; ubi iam 3c veritas
si Porro negat in Rege Cadianata primarum illum, qualem B. -- ρα
fibi Papa vendicari negat ergo omnem. ethiops asius de res. Postrem5,Reuerendissimus atque Instrisi m L ναυ- misa. i. Rui piscopus , ante annos iam viginti, scripsit ex eorum thesibus nonnullis, nonnullam suspicandi occasionem dari, quasi ini' bis Oebastis, isse quo essent in Regium nimatum animo. Et ita forte tum fuit. qu se c- - -- At dies diem docet, & ex eo facti aequiores. Fecerunt non ita pridem, quod secit Cis alis ipse, recognouerunt errores suos. limitur; modΑt illud quis ferat Aim de personatam Hustri mentio facienda, quam est Cantuariensis Archi-iscopi , quem Iuris vestri Coo- s. pu Eeele
nisi Glossa Patriarcham nominat Carianalem , asi rabula ita vocari Rr .
forensis si, & libellum scribat vel formulam, ita cie eo verba 'facere, i quise Archie si pum Cantuariensem-υιὶl Non I lle se
sol im, at a non minlis vel multis vel bonis vocatur, & nihilo deteriore iure fuit Archiepiseopus hic, quam ille cardinalis Ferretne aequo animo Carae lis,siquis ita de illo, Robertus Bella minus, qui siegerit pro Cardinale Quam haec vero Cossinatim non decebant Nam de Cati no, Misalis bis iam reiectus est.
AD Mintum. ' Nost in Breui, Regis vel Reginae mentio. M t Sed verba illa Breuis, s siemperassecerut Viter sustinui , Jpraesertim verd, iugiter &ymper,Jquis non videt ad unius an- Elirabethae,ni jacium referri non posse nimis angustus, ad eas voces, iugiter semperi annus unus aut alten Longioris temporis ba Breuis ad .sta tLVsur.i opus esse, ut aliquid iuriter Se stemper factum dicatur. auid ii autem, Pontifex tum no ait ' Nullamne ergo moero. - .ris partem sustinem Cardinales omnemne in Pontificem reijciunt Moestum ergo fuisse, nondum Pontificem, quid vetat Zpropter calamitates, quas, vel Regnante adhuc Regina EL I- Pag. is3.2 A a B Y u a, Vel regnum ineunte Rege, sustimuerant. Sic quidem oportet: Alioqui non assecerunt semper rim rem maerore
399쪽
eatamitates,quia illi iugiter sum erunt. Bimulus modo Pontifex er l, cum primum illud Breue scriberet. Semper autem id est) nt per: i iter id est in anno bos vel superiore, Palliam obreue simur Mendacium hoc, erire non potest. B. lj In laue. Za- D Sextum Ieptimam, o Octavam. Non hic ne i splena didἡῖ enabuem se Cardinalis; tantum se tria illa egia
Memiaeta sua retulisse ex Rhotomagensi libello I tant uri Mend Pag. 0 . rem nescio quem Breuiculum affert, quem se narrat secutum esse.Vir bonus praestare debet, Vt non mentiatur:prudens,ne Mendacium dicat. Non enim ideo Mendacium non est, quia Rhotomagi impressum: nec ideo vera, quia in libro illo habentur; sed ideo falsa, cuia Rex Legissator negar. Negat vero Rex,quia in Edi 'Io nihil eorum habetur, quorum ille mendax Bre-ulus est. Versim iusto hoc Dci iudicio obtigit, ut Cis natis, qui verae sectioni in Proditores non credit, credat mendaci ex Breuisaso Mendaeus pleno. B. Φ ut fidem Φ Nec si re di curet, fidem liberabit tamen: qui Libello exiguo LMendaci, exiguam fidem habere debuit, seu nullam potius. O ramis Det operam potius, primo quos tempore ut exurantur, siqua reprim' q*ρq li Exemplaria. Ipse autem liberet animam, fatendo, ex Menisci libro , se Mendacia temere per omnes prouincias disseminasser vel, si recudat, apponat ei titulum, Breurculus Menda e, cuius fidem secutus Card tu Besiam G, tria magna Mendaria in Torto suo propalavit. Qiud vero mirum , si a Sirilia usi ae non nisi Mendacia expectemu s ,quae notomagi, quod multo propitis a nobis abest,tam sunt vaenalia tB. A D Nonum. Mirum autem, negariis Iu enum em
s non obstauras neget. Sed nouo modo negatur, non per assertoriam propos tro
tantia nem ullam, sed per Iuramenti formal m. Nouum credo ri gandi genus, per negare. Nam , i nati iurat parito
negarepotesatem ligant Apostolicam. l At de Apostoliea, mihi'
anis. Et illic vel asteritur, vel negatur: Ponti iam dicere Voluit. A prepositis quidem expres continetur in Iuramento; negatio eae, nec ex consequente . Recte igitur dixit Cardinalis, ,
400쪽
Cap. is. apologiam 'R Vponfisio.
tur negare. Nec enim Non enim in Pontifice ii gandi potest item, qui Excommunicace poste ponit; negat eo usque porrigere se ligaminis vim, ut ossicij ligaturas solitat nec ligare omnino negat, sed eousque ligare, ut pro habere vel Patre non liceat,eiue parere, qtri Excommunicatus sit Negat, areiatia, vincula Naturae reuellere. Potestatem tigandi non negat in suos, concedit sed sal quoprodire tenus,nec ultra Ari. qui iurat, uredere se, qMoi non possit eum so uere Papa a Iuramento hoc. non negat potes atem soluendi in Papa nec soluendida Iuramentoptamum,ablvi Iuramento. Soluere posse eum largituri,hoc, non posse. Esse enim IuramenIam eiusmodi, ita congeniIum, ita Naturae nexum,tam Vero arctam conditionem esse Iuramenti; ut etsi, super aha sorte, tamen super Me ,soluendi potestas illa non currat. Apparet hinc credo quostensu, veritate ιbinitatur oramenIam: madam enim Iura menta non potest soluere Pontifex. Inter illa quadam, hoc nostrum est. Absoluta autem hic verba esse,absolui e falsiim.
AD derisum. ll Hic vero mendacium non eluit, quin alio
mendacio inquinat,de nouo. Nam ipse paruisse eos coacte dicit, Scipsi te aiunt instruire. Et, ιδεο itaparuisse, quia eorum imperio subditi non essem: At Apostolus Paulus,seMiros eos x dixit, & esse voluis, clim omnem animam: Petrus adhuc magis, cum Gentemsanctam fulici iussit. Nec enim si Saprisimus, Christianos imperio non eximit, oris potest Clericos; Baptismin cnim, Regale illud Sagerdotium efficit, non Coricatis. Iniqua vero comparatio, Pontifis, ad Principem liberam: Victolis, Afri hominis, 3c in Prouincia nati, ad Donatium, qui Gentis illius Rex, quae Prouincia nunquam fuit, nunquam Romanis paruit, quorum nemo,Vltra Seueri vallum, imperium protulit. Qui vero,intra terras,qus Romana ditionis erant natale solum
habebant, ut sere Pontifices) quos ad Caseris Dibunaliudieari oportuit; eos e quisquam eo loco ponat, quo liberos,& sui iuris Principes,atque in quos ne quidem ipsi uis ullum vendicarent Nouum ergo hic mendacium addit, non vetus excutit in a. Pontificem, imperatoris ditam: non maguquam flammum aliquem a siuo Regno Regem. Ego quidemissoni subisitas ait Pontifex: M Imperatorem Seren ιmam Domi- X x mum