De conciliis vniuersalibus, ac de his, quae ad religionis, & reipublicae christianae reformationem instituenda videntur opus in duas partes diuisum, autore Didaco ab Alaua & Esquiuel, Abulensis ecclesiae episcopo, ..

발행: 1552년

분량: 208페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

cui tamen sy nodo etiam autoritatem praestitit Romanus Pontifex, qui se/dis A postolicae legatum mea constituit Mennam Ardini episcopum Co. stantinopolitanum. Eruxta item synodus quae Constantinopoli celebrata fuit sub Constantino imperatore eius m. idato, &'iuisu congregata suit in Trullo. qui locus

est in is itus Ussaria palatio. ldψ probatur ex plurib' locis ipsius synodi. Septima demu synodus apud Ni/caram Urbem convinit imperantibus Collantino& eius matre Ire ne per

ipsorum imperatorum Decretu: qae in prima eius&m synodiaetione pa iam est praeli delibus Apostolicae se/dis legatis aduersus eos.qui a templis imagines tolledas fore,falso errore se duci opinabantur.

Coeiaua synodus generalis cura. M solicitudine Basilii imperatoris apud Costantinopolim eclebrata fuit sub Hadriano Papa huius nominis secu. do id in ide summus Ponti sex asserit in Epistola ad Basilium Augustum: cuius quidem Epistolae mentio fit in prima praedi star sy nodi actione. Theodoricus Rex, qui tunc Italia

obtinebat,enixe totiso viribus cura uit,rt concilium,non quidem uniuertale ecclesiae totius. Romae ab Hor.

misda Papa haberetur. quod congre, patu fuit: in eoq; Euthychianorum haeretis damnata suit: qucmadmodutestis est Platina in lib. de vitis Pon tiscu dum Hormis dae vitam scribit. Paulo ante iussu eiusdem Theodorici congregata est si nodus Romae ad hoc HSymmachus Papa a sibi obieestis eriminibus se ipsum purgaret: VtcJstat ex Ennod a libro, quo haee si nodus defenditur. 8c cap. concilia. h. hinc etia. xv a.dist. Ide Theodoricus synodum apud Rauenam urbem iussit congregari ad tractiadum de seliis

mate eo tempore orto post clectione

Symmachi. aduersus quem a quibusdam seditiolis electius fuit Lauretius: N discussa quaestioe praesente Thco, dorico Symmachus in poti si tu . firmatur. Quod idem Platina tradit in vita Symmachi. Hic Theodorie 'suit Golsoru Rex, pater Amalasiuiliae. Carolus Magi Galloru Rex. et Imperator .pprio Decreto cociliuapud Magutia cogregauit Anno ia/lutis octingentel imo decimo tertio. quinto Idus Iunii:in cui' cocilia praestitione Episcopi inibi couenicies .pfitetur se ad eu locu venisse iusti Ca roli Magni. Ide scripsit Guagum' in Historia RQu Fraciae eo capit quo gesta Caroli enarrat, adiicicias ipsum Carola quinq; cffcilia .ppria autoristate celebrasse: Primu Magutie,Secudii Remis. Tertia Turotiis. uaditu Cabilone Quintu Arelate.Cocilio aute Magutiaco prs sens filii Hildebaldus Apostolicae sedis nuntius. C Henricus quartus Imperator ad, uersus Papa Gregoriu septimis coci, liu apud Uuormatia c5gregauit, in quo Romanum ipsum Pontificem deposuit,u dignitate Pontificati m. uatum esse censuit: ac d inde alio ha/bito conuentu Gibertum Rauenna tensem Archiepiscopum Summum

52쪽

Γ rimae partis

P 5tistoemeretuit, eumq) Clemetem appellat. publice I Romae in Lateranensi Ballisca corona Pontificia do/nauit: cuius quide rei Platina invita Gregor a septimi testimoniu exhilist, Sub Alexandro deinde tertio Ro. mano Potifice Fredericus prim' Imperator abs vlla Romani Potificis autoritate concilium indixit, locu huic sy nodo oelebradae delegit Diui, nem, qui locus situs est ubi Sauo Fluvius Gallos a Germanis diuidit.

In eo concilio agendum erat de schismate in ecclesia Dei tunc contingente obeleistionemo staviani Cardinalis. qui victor Papa fuit appellatus: ad hoc vero cociliu Alexander accedere recusauit ex eo. quod ipse id non indixisset. Hare Platina in vita Alexan/dri tertii. Sunt M cocilia Constantiense qui dem,Sc Basiliense, quae M li ab initio autoritate Romani Potificis fuerint

conuocata, ab eo tamen translata,

quandoq; dissoluta suere: tandem ni,hilominus Decreto, M autoritate Imperatoris minime cessarunt , sicuti ex eorunde cocilioru actioibus costat.

Plures praeterea synodi prouinciales autoritate. N iustu principum saecularium conuocatae Laere, presertim

tia Hispania. Etenim Hilpaniarum Reges ante chidem illam, quam Sar. raceni. N Arabes a Comite Iuliano, dc eius partis quibusSam alias prodi toribus ex Aphrica in Baeticam pro,

uinciam transmissi intulere, maximo

Christianae fidei zelo accensi frequentissime Episcopos N praelatos solici te inducebant. Vt concilia ad veram religionis profissionem, M ad mores reformandos celebrarent. Quibus &. ni* oc aliis exemplis Imperatorius

conuocandi concilium habere vide. tur: nam M praeter autores modo cis taloet haec exempla etiam probantur in cap. i. p. sincia Romana ecclesia

Valentinianus. lxii j.dis Ll.nos reddetes. C. de summa Trini. , .huic etia. xvh.distinct. Uerum hare omnia. nisi cogrue in telligantur, procedere non possunt. Mia vere iure diuino. 8c humano conciliorum generalium conuocatio ad Romanum Pontificem primo,no ad imperatorem expectat:quod pro batur ex hi'quar in capite praecedetiadducta fuere: dc praeterea ex. . nos ad fidem.xcvi.dist. ubi inquit Mar/tianus Imperator.Nos ad sidem confirmanda, non ad potentia ostendcia.dam exeplo religiosissimi Principis Costatini synodo interesse volum'. rex. optimus in cap.ubi nam legistis. .disj.quaobrem ad ea qus modo di

ximus.respondendum erit.

et Primum tunim constat,& ita veιrum est olim cu pleru*Caesaru, ocpra se storii tyranide Christiani ina. Ia multa,& martyria paterentur, nec auderent ecclesiae Principis, Zc prae. latos in unu c5uocare: pietate Cost a. tini Magni. 5c aliorum Imperatorsi facultate liberuius cogregadi e5cili si uniuersale habuerunt. Et praeterra

53쪽

Caput tertium. FO.2O.

Meessaria erat Imperatoris autoritas, non equidem ad indicendam syno dum uniuersalem, sed ut praelati,

Episcopi totius orbis libentius ad synodum Vocati accederent. Etenim in initio ecclesie renascentis Roma.

ni Pontifices'si maximam semper, N eandem habuerint a Christo au

toritatem , non ita liberam habebant eius executionem, Ut facili me eorum madatis obtemperaretur, cum eis saepissime Asie. at* Orientis Episcopi

aduersarentur. Idcirco abs p iussionibus 8c Decretis Imperatorum qui bus Praelati tunc maxime obtemperabant, uniuersalia concilia minime potuissent congregari. Unde obteri, tum est quod Caesaru autoritate. iussione. 8c Decreto synodi viatilersalea

conuocarentur: quae tamen semper praecipuam autoritatem adsequutae

sunt vel ex legatis a Romanis Ponti; scibus ad eas destinatis, vel ex specia Ii Romanorum Pontificum appro3batione. Legat igitur, qui hoc nosse

cupit,veterum uniuersaltu synodo tua stiones: Sc inquirat Carum auto

ritate:ac plane percipiet legatos A postolicae sedis eisdem praesedisse, auto ritat ecp summi Pontificis ad praesi dedum habuisse: atin praeter haec ip.

rum concilioru definitiones ad Papa transmissas, ut ab eo probaretur. Secundo est in hac quaestione ani maduertendum quod ii immineat ec clesiae Catholicae necessitas conuo

candi conciliu, 8c ipse Romanus PGtifex neglexerit id indicere. M congregare, eadena cy negligetia Cardinales

viatur: tune ad Imperatore pertinet congregatio c5cit 3.tex. est adhoc notabit is in tap. vlt. lxv. dist.notant expresse Card. in cap. licet. q.tiq. de eleerio.Card. a T urre Cremata lib. ira: de eccletia cap. Viq. Felin .in o. .col. q. de maiori. obedieri. Ide Feli. in ea. querela. col.viti. de iureiur. Prara Posit. in cap. synodu. xvq. dist. atqx ex hoc erit intelligendui quod in cap. concilia. h.huic etia. eade dis. legitur. Nam cu Theodericus Rex conciliuindixistet Romano PStifice Syma cho irrequisito: Episcopi Liguriae. et

Aemiliae respoderunt,no licere synodu congregari abscis Pontificis sum /mi autoritate: tande statim Symachus ipse sy nodii indixit. ad ea* Episcopi covoaere. Ex tubus satis colli. gitur,tus couocandi cocilia uniuersa.

lia primu ad Romanu Potifice pertinere deinde eo admonito Sc neglige. te id munus propriu esse Romanae eccletiae Cardinallu:quies quide nollentibus conciliu uniuersale cogregare, Imperatorius liabet cocilium hoe indicedi. dc couocadi.cu ipse sit eccle/siae Catholice proicistor, et desuasorissi Tertio loco apparet, Imperatoris,

Neuiuslibet Christiani Principis os. fictu esse. quotlas ecsa Catholica hae.

resum, aliarumve cotentionu pericu.

Iis,M eoflieiu agitetur. ipsum Romanu Pontifice Romanae ecclesiae Cardinales, alios praelatos solicite ad. monere, ut pro sedandis. M compo/nendis rebus uniuersale eontilium in unum conuocet M indicant. Multa

etenim negotia sunt, que etsi possint Dii

54쪽

Primae partis

iudicio summi praesulis ab Apostoli ea sede diffiniri diuina quidem autoritate, non tamen ita quiete, Sc concor.

di animo recipi utur,aesi ab omnibus ecclesiae Episcopis in uniuersali concilio definitionem aeceperint. Praeseratim in rebus ad fidem pertinentibus. quarum decisio etiam a Romano P 5nfice fieri potest .-tamen hac in spe cie Decreta, quae a pleno, M integro concilio uniuersali processerunt,qui bus p ipse Papa.-omnes in cocilio coirirmati subscripserunt maioris autoritatis. 8c roboris sunt, quam illa. quae a Blo Romano Pontinee defini. ta fuerint. Nam licet Romanus Pontifex,ut Papa, bc quatenus personam induit Uiearia Christi errare no pos sit in pertinentibus ad fidem iuxta ea sciatentiam, quae nobis certior semper

vita Bit:quibusdam tame, N pleris

placuit, non ita eam opinione mcerta esse: imo ab his asseueratu Papam errare posse, quado errasse in his, quς ad fidem attinent .salte at a n5 admodum Propit 3 Summorum Pon

tificum autoritati causabuntur, non

. eam diligentiam in examine quaestionis adhibitam fuisse a Romano Pontifice. quam is adhibere ut Papa tene. batur:at y ideo in cius questionis M. finitione non fuisse usum Summi Palloris officio qua quidem ratione opinabuntur, non esse certam eius deci. sionem. Haee vero calumnia omnino

abest ab his Canonibus. N Decretis, quae a cocilio uniuersali stituta. 8c de Gita fuerint. Hine sane M alqs causis discussis hactenus ab initio legis Eurugelicae iudicatum fui uniuersiliu Synodoru congregationes maximi semper fuisse momenti H utilitatis ad durimendas,8c tollendas lites, ac controν

uersias quae de fide solent in Christitina religione contingere. Q uod si tanta esset solius Romani Pontificis au.

toritas.quanta totius eccletiae uniuer.

salis rustra tanta solicitudo. tantus labor in congregandis Synodis uni. uersalibus a Sanctis Pontificibus MCatholicis Imperatorib' sumeretur.

Unde manifelium est, aliqua exparte maiorem esse autoritatem conciliora univcrsalium quam Romani Pontis

ficis: etiam si quicquid concilium do finire potes ipse Romanus Pontifex possit summi es redii Pontificis oficio fundius praemissa prudentum virorum consultatione decidere. 5c de. cernere. Cum ita I res ipsa iam mul. tisante annis docuerit maximo siae.

Tit eXperimento quantu Utilitatis asterat totius ecclesiae concilium conu

cari pro sedandis haereticoru tumultibus: Imperatores Christianissimi. Math principes enixe laborarunt. Vt Romani Pontifices quoties soror iste pentium haeresum Catholicam ecclosiam inuaserit, synodum uniue item, Zc cecumenicam indixerint.

Horu Principu pietate,& erga Gde Christi gelu struentissimit imita tus Carolus Caesar huius nois quin ius. Hispaniarumq; Rex eiusde nola Primus, quam primu naist 'est Regis N Cesaris dignitate. ut veri principis ossiciu ageret,.p tutela fides, es religio. nis Christians omni cura, M solicitu

55쪽

Caput tertium. FO.2I.

dine malit intactum reliquit, quod potuerit excogitare ad medela Luthera.

nae iactionis, i in ipsa primu Germa.

nia virulentum dogma emittens in Mlias Christiani orbis mouincias per gere tentabat. Huic etenim pestilentis limae serpenti, i plurimos ibius Ger. maniae principes iam deceperat,obuia ire cupiens Caesar Christianissinus primum lenibus quibusdam. 8c modenis exhortationibus, deinde pluribus habitis apud Germaniam Comitiis,ae Principum. 8c Metissimoru viro. rum Guentibus rem ipsam ad priua. tam N publicam disceptatione dedu. sanultis perpessis laboribus ab Hi,spania uelictis uxore charissima H li. ic in Germaniam, ut hoc nTotiuexpediret, alacri animo proficiscens omnia tentat.& exequitur, quae pos stat a tot erroribus gentem illam auertere,ad y tanti criminis poenitentiam

inducere. Deniq; comperiens pientiniimus Princeps ita incendiu quod haereticoru Patriarcha Lutheius immis strat omnia inualisse , animos p stetit. toria tot error addidios penetrasse, ut obstinatae impudetiar nullu aliud remedium superesset,quam vel bello, dc armis ad illorum punitione procedere qui miseram plebe princimii aut toritate decipiebant legit vctae Eua gelice i dicatione ad extirpandos Lutheri errores necessariam, totis virib' impediebant: vel indicto totius ecclesie uniuersalis Gellio Romani Potiqeis N Episcoporu ecclesis Catholice

autoritate Llsissima illam doctrinam ex diuinis testimonijs euertere, alia Christiana religione exterminam. hoc inqua Caesar excv tas na 8c ipsi Haeresiarchae hocipsum gela tame expo. stulare videbantur, ab ipso Romano

Potifice Clemete septimo saepissime

petierat. Had tantu malum euertenda

sy nodu uniuersale indiceret: qua Clemens PGtifex multis at is negotiis impeditur minime indixit. Quo quidei tifice mortuo a Paulo tertio qui in ius locu statim electus est,ide frequeteratiuadeo enixe postulauit, ut ipse Potifex summus conciliu uniuerti indixerit Anno millelimo quingen tesimo quadragesimo quinto: locu ad eam synodu celebrandam Tridem

tu assignauit Urbem, quae in confini.

bus Italiae N Germaniae sita est. E Hoc vero conciliu Tridentinuinachoatu est decima tertia dis Decebrisci de anni: eideΦ synodo ipse pseris sui vocatus a sactis limo Papa Paulo.

8c speciali inuictissimi Caesaris iussione. Etenim postea quae Salmanticen,

si colito sanctissimi Saluatoris Eusi idem Caesaris libello vocatus sui uad hoc Granatense praetorium, ut in eo iudicis partes agere:ab eo rursus ad curia suprema destinatus primum quide eu iudicibus 8c collegis senato. ribuςmilitiarum diui Iacobi, Calatra/uae 8c Alcatarae negotia tra staturus.

ac d inde ipsius Caesaris, HispaniaruRegis summo praetorio addidius alis quotcy annis regi,& Respublicae no stra opera ea, qua potuimus diligetia. praestiterim: tandem in Asturicensis ecclesiae Episcopum electus Pontificis, MCars, is iussibus Tridentum

56쪽

accessit quo in loco quincpsere annis

minoratus Inaxima cu admiratioe

Percepi quam cura ta solicitudo Cae. sare ipsum haberet rebus fidei Cassio, Iicae componendis intentum: qua pgrauiter tulerit princeps Christianis.

simus multa, quae eiusdem concit 3 cotinuatioi quotidie,ut intermitteretur, obhciebantur.

Haec est vera Christianorum principum pietas, religionis.fidei'Ca

tholicae zelus, quem si omnes Reges, re Pontifices eode animo habuissent, minime foret tot undiss calamitatib'obnoxium Christianorum Imperiu: cuius defensionem aduersus Turcas,8c haereticos, eorum sub fidio reli, gionis nomine fautores solus Carolus Caesar maximis laboribus.et suscepit, M suscipit.Imperator igitur admone. re debet summum ecclesiae praesulem, Ut Urgente neoessitate concilium indicat pro sedandis Reipublicae calami. ratibus:quod si huic admonitioni Romanus Pontifex refragetur: poterit tune ipse C aesar Cardinales admone, re:his p negligentibus conciliu ipsum

conuocabit: sicuti magis receptum est

ab his qui de synodis Ggregandis hactenus aeripsere.

Sed quaeritur, an possit Imper tor quotlas iure ab eo concilium in indictum sit Episcopos cogere,ut ad in. dictam synodum accedat Nam qui, , bosdam videtur habere Imperatorem in hoc casu ius cogedi Episcopos ire ad conciliu: id F probatur autoritate

quae voluit, petereius eriendi Epi, scopos ad prouincialem synodum acice e non tantum A rchiepiscoposuius estea potestas ordinaria sed uni tatum Episcopo.ad quem iure extraoradinario aliis deficientibus potestas douoluta est.ad haec facit.l. ij. ff. de iuris.

quibus constat. commissa principali causa ea omima huic comissoni acce, deresne quibus causa principalis no potest definiri.Et sane parum prodes set Imperatori quod is haberet ius couocandi concilium ii non posset Episscopos etiam inuitos cogere, ut ad ipssum cocilium accedant. Hoc etiam MIia ratione suaderi potest quae dii lat. iurisdictionem temporalem subordi. nari ad spiritualem ita quidem, quod

una alteri in necessitatibus subminis stret. p. quoniam. p. suseipitis. x. dist. p.cum ad verum.xcvi.dist. notatur.in ca. l.de offordinar. Unde cuecclesia Catholica sit in maxima necessitate constituta conmorandi quide Gellium.nec huic necessitati ecclesiastica iurisdictio possit subuenire propter praelatorum negligentiam.& desidia. poterit lcmporalis potestas huic malo medelam adhibere dc ideo cogere Episcopos ad concilium accedere. His ta/men non obstantibus Praepo. in p. cocilia.q.hinc etia .col .vli. post dium a Vellanacra tenet, Imperatore

etiam in hoc casu n5 posse cogere Episcopos inuitos ad concilium ire. Idem probat glo.in dict.h.hinc etia. aulabus ea ratio susseagatur, quod Episco, phocaisi sacerdotes iure diuinosint a saeculari potestate immun .dc exem

57쪽

Caput tertium. FO.22.

pti. cap. si Imperator. xcvi. dist. cum aliqs. Quam ob rem. si Imperator possit concilium csiu arcia Episco pos ecclesiae uniue salis admonere, Ut ad conciliu accedat: quod Constantinus ille magnus, at a C aesares olim secere: ei tame non licet Episcopos inuitos ad id cogere.&dsi Episcopi fruda temporalia habeat ab Imperatore, idem Praeposit. tenet, pos e tuc eos cogi per Imperatorem poena amissionis studi constituta .cap. Romana. h.de bet.de appellat. in . vi. cap. solitae. de maiorit.& obed. At ex hac ratione idem eri quinies Episcopi habuerint alia bona temporalia, quorunti causa sint Caesari subie sti: cum in hoc casu eadem adiit ratio, quae aderat in Epi

scopis habentibus uda ab ipso Imperatore:Whaec vera sunt iuxta Aegi d a. 8c Praepositi distinctionem. Olim vero eum Romani PStificca non omnino liberam haberet spiritualem iurisdictionem sibi a Christo da,la: 8c Caesares ipsi ecclesiasti ca, simul

ac sarcularia negotia traitaret freque

ter Episcopi totius Christiani orbis in

unum conueniebant iussu Imperato ris, ab eo p voetui pro celcbrassis uni, uersalibus synodis: nec tunc absque principum saecularium decreto conscitia celebrabantur.

CEx his, quae in hoc capite M praecedentibus tradita suere, latis euidenter colligitur, posse Imperatore praesen 6 tem esse c5ciliis uniuerialibus. Siqui, dem manifestum est omnibus sere θεnodis generalibus quae hac unus in ecclesia Catholici celebratae suci int, Imperatores, vel eius istos praesentes fuisse. Minimo et Reges,alhψChristiani Principes,quorum dubio proscul multum interest,quid in uniuersi. li concilio definiendu sit ad Christia. nar respublicae silubri' regime, admittendi sunt ut concili jspsentes sint,

ab ecclesiae Praelatis spuitus sinisti Iumine inibia congregatis postillent ea, quae conuenire videantur religionis.

N fidei augmento.& deissioni. Hoeetenim officium proprium ipsorum principum est. Sic Hispaniarum Ro

go non latum conciliorum conuoca,

tionem olim ex Episcopis huius pro/uinciae selicitarunt : sed N iplis syno. dis prouincialibus psentes saepissime fuere,ut Episcopos admonerent de se. Iubrioribus ad plinis Christianae iii,

stitutionem Gstitutionibus. Quam ob rem multa a concilijs Toletanis, Hispalensibus Elibertinis aliis. ante cladem Hispaniarum suere ita caute, Sc consultestituta,ut passim a poste rioribus concilijs,8c catholicis autoribus veluti maxime utilia comedenLCSed stritur an laici sint ad cocilium

vocandi. Sc psertim principes, maxume ν Imperator Nam text. in p. Principes.xxiij.q. etspondet quod nulla saecularis potestis in ecclesia nocessaria est, nec debet se immiscere eoclesiasticis a stibus: nisi ad eum finem. vi quod sicerdotes per doctrinae ser monem effare non valent, saecularis potestas hoc obtineat per disciplina N punitionis terrore. Vnde ab eo crunone deducitur, n5 esse Principesvocandos ad uniuersale cociliti. Etenim

D iiij

58쪽

Primae partis

licet in sy nodis uniuertalibus tractan lda sint negotia ecclesiastica, M sua eis

sunt edendi coriones at conitituenda decreta, quae simul clericos,mlai/c .denio omnes, ta quoscunq; fide. les.k Christianos attingunt:illud tu.

re verum est ad condendas seges minime vocandos esse eos quos legum virius constringit,qui eas re pruri ac seruaturi sunt.l.omnes. populi. N ibi Doch. ff.de iust. N iure.l .cunctos populos. C. de summa trinit. . Vir.de offlegat. p.quod super his. de maiorit.N obedi. Idcirco cum Itici Princi-Pes non habeant potestatem condedi leges in rebus ecclesialticis ad defi, nitionem concilη uniuersalis pertine, tibus, ut notatur i summa.xcvi. dist.

8c cap.quato.de iudie. p.ecclesia. S. Mariae.de constit.consequens est n5 esse necessario vorandos Principes Φculares ad uniuersale cocilium: sed ta. tum Episcopos.&eos, qui autoritate, Sc ius habent definiendi ea.quae in sy nodo uniuersili sunt examinansti. N ihilominus vocandos sore ad co. cilium Principes saeculares non tan tum Imperatorem probari potest saltem in aliquot casibus autoritate glo. in cap.vlt.de his quae fiunt a Praelat. quae asse it, laicos ad concilium prosvinciale vocandos esse quoties de re, hiis fides Catholics agendum sit. p. ubi nam legistis.& cap.nos ad fidem. xcvi.dist. item si tra 'adum sit de matrimoni js contrahendis. ω.ad sedem. XXXV. q.V. His etenim casibus iustuest oc conueniens ac deni necessariuquod laici Principes quide no omnes

populares ad conciliu Vorentur, que admodum glo.tenet, eam sequutur

Doct. ibide. Quod si haec vera sunt in prouinciali concili maiori ratione eadem admitti debent in concitus uniuersalibus: in quibus summa est defi, niciadi autoritas: atque in iplis statuta sunt maiori cum obedientia recipiemda: Sc ideo aequissimum.iurem necessarium est. Principes laicos vocari, ut praesentes sint firmissimis harum rearum definitionibus:quod a praedictagio. notari phtest. Sed Ioa. Andreas. Antoni.& Imola.in die . . vlt. exi/stimant. non esse etiam in his casibus laicos vocandos ad concilium: quod vere constat, M congregari &bet ex

Episcopis, at scp ecelesiae Catholicae praelatis. Deinde si laici praesbites suerint cocili quavis Principes sint, . tius audire debere, quam super rebus

controuersis iudicare aut costulere. .

docedus. Ixh.dist. Hae I . Andres opinionem sequuntur Doct. magis communiter icuti asserit Panormit. idem sere probans in .q. l. incipientiu Episcopinum. xxvi. imo glo. in m. Hadrian'in.l.lxiij.dist.In ea fuit sententia,ut cens Llaicos nuqua ad con. ciliu vocandos esse, nec in causis ma trimonialibus, nec in causis taci: sed explicat, quoad causas matrimoni Ies posse eos interesse concilio si ab ec. clesiae praelatis invitentur:quoad causas fidei tradi indas etiam n5 vocat posse ad synodum acoedere.

CNos autem in irae quaestione di/stincta quasdam proponimus ad vo

59쪽

ram resolutionem conclusiotam. Prima conclusio, que comunis est, Imperator.nec alii Principes saecula res vocandi sunt nece stario ex praecisa necessitate ad uniuersale concilium.

Haec probatur, quia nullibi iure diuino,Vel humano haec necessitas statuta est. Et praeterea sy nodus uniuersa lis nihil aliud est, quam ecclesiae Epipcoporum colle stio: sic gloss. in cap. . xvii .dis .disfiniuit concilium Universale esse quod a Papa, vel eius legato cum Episcopis celebratur. Q uod cofirmatur verbis Augustini in responsionibus ad inquisitioes Ianuar a Epistola. cxix. .Xix.Omnia talia, inquit, quae nec Sanctarum scripturaruauintoritatibus continentur. nec in concilias Episcoposum inuenititur. ad ide

synodum.xvii. dist.quibus 5c rara tio accedit, quod ad concilium uniuersale tantum illi vocandi sunt necessa. ri qui potestatem habent definiendi.&tractiandi ea qus in concilio examinanda,ia agenda sunt.Nam i ius synodi uniuersalie propriis,ac vera ratio hoc expostulat,quod in ali js qui Dculis congregatioibus cotingereris ipsa docet: siquidem ad nullum comuetum, in quo res aliqua inustada sit, nullus necessario vocatur nisi ius ha/beat de eo negotio tractadi. illud* definiendi. Sed Episcopi tantii cum Romano Pontifice potestatem habent iudicandi de his rebus, quae in uniuersalibus sy nodis examinandae sunt, non aliquis Princeps sarcularis nee Impe rator ipse, quemadmodum omnibus notum est: igitur Imperator non est necessario, nec praecise ad concilium

uniuersale vocandus.

Secunda Gclusio. Q uotlis in uni. uersali escilio de rebus fidei de matri. moni js, alusP similibus negoths Iai. eis.& clericis communibus a ndum est, minime excludendi sunt imperaλtor, nee Principes saecul res, si velint uniuersali synodo iteresse. Haee astutio probatur in dist. p. ubi nam te. gistis. N cap. nos ad fici m. xcvi. dist. cli R. p. ad sedem.xxXV.q.V. qua ratione Imperator, oc al a Principes ab initio renascentis ecclesiae semperne. re admissi ad hare uniuersalia cociliat

sicuti ex synodis generalibus, & alijs

veterum Histor is apparet.

Tertia conclusio. Tametsi ad pu/cisam necessitatem uniuersalis conci/l J Imperator, me Reges Christiani vocassi sint ita,ut eis no vocatis. synodus res fidei, et similes tractare no possit: nihilominus expedit Christianae religioni, quod ad uniuersalia concilia imperator.&supremi Principes v centur, Sc inuitemur. Prior pars hu/ius coclusionis probatur ex prima coconclusione: posterior autem costat quia in uniuersalibus synodis tractandum est de rebus fidei. de palijs negoths generaliter ad omnes Christianos pertinentibus: quae rectius 8c consultius traestabuntur vocatis ipsis lateo/rum Principibus. Idocia Romanus Pontifex pollicetur in cap. Apostoli.' .ca .de re iudica. in. vi. ubi cum aseret

de conuocando concilio se ad id Principes *culares vocaturum promittit

60쪽

Primae partis

i non tiantu ut principes sarculares aml diant. sed etiam ut considant quid si l bi villius videatur.& comodius trant quillitati, ac Christianae religionis incremeto. At V ita Panor. indis . . vlti. l. vlti.explicat.de his, quae fiuta prael. idem sensit Cardi.in cap. licet de eleetione. q. xxxv. dum scribit, ImPeratorem parte esse concit a uniuersalis, praesertim si in eo de fidei nego, rqs agendum sit. ad idem tex .in ca . satagendum .XXU.q. . est eniin ecclesiae aduo tus.cap. venerabile de electio. clem. Romani Principes.de iureiur.

in hane etiam sementia inclutat δbb. in dict.q. l. num,xxvii. Sic Romani Pontifices, quoties synodus Univer/salis celebranda est iam ex veteri instituto Imperatorem dc principes Christianos certiorcs secit huius rei: ut ipsi possint ad synodum accedere aut legatos mittere . qui eoru nomine apud concilium ea Toponant, quae duxe rint necessaria, vel utilia fore ad perse stiorem principatuum, es subditoruadministrationem: quemadmodum fere in omnibus synodis generalibus essedium est. Quarta conclusio. Vtcu psit, etiasiacosilii uniuersalia Imperator. Scprincipes saeculares vocari debeant. sntcp admittedi ad consultationem: nusqua tamen voam habent ad dest.

nimonem eorum i moliorum,quae in

synodo sunt defintcnda: ita sane om/kre consensu receptum est Mid ex supra dieiis apparet. lus etenim definiendi negotia ecclesiastica. dc spi ritualia Penta ccclesiae Praelatos est:

nee unqua licuit iure ordinario principibus saecularibus ea decidere. O p. h. . quanto.de iudic. .ecelesia san

diae Mariae.de constit. Cap. auarti Summa.

bis pdri, o moram μ' acres e nonposset. et cMistianorum principam e codia in um Udic incilio surcitiindat 1i. 3 Scandarum proe in christiana religione eontinua. concilio miruersici tollendum est.

Quid utilitatis asserat uniuersaliumst nodorum congregatio.

proximis capitibus multa scripserimus, quς maniuste coninciliorum uniuersa, lihi utilitate prsse se. r. it: quo suscepto muneri accurati' se. tisiaciamus aliquot utilitates lectiori bus exponemus: ut hi videat non os Pus, Operam perdidisse principes. qui harum sy nodorum conuo ii nem solicitarunt.

Prima siquidem utilitas inde comita quod ficilior, Sc firmior sit veristatis elucidatio definitio certior omnium cotrouersiarum de rebus ad rea Iigionem pertinentibus. Facilior, ob

tantorum Uirorum prudentum,ma

tibus. N pietate erga diuina malas M

SEARCH

MENU NAVIGATION