장음표시 사용
131쪽
ς 316. IX. Poena aeque ac crimen malum sest Poena autem eatenus legitima, quatenuS graviora amovet mala S. 297. . Unde colligitur, nullam esse poenam Sanciendam, quae majorem mali quantitatem ingerat, quam quae ex crimine in Societatem recidit. Ouippe si mala, quae eX Poenis descendunt, simul coacervando , illorum quantitas quantitatem malorum excederet, quae ex criminibus ortum ducunt, publica
f. 317. X. Etiamsi damni civilis reparatio, quossquis delinquendo dedit, objecto poenae politico pro
sus extranea sit, et ad justitiae, quam Cymmutatu amvocant, regulas Pertineat 2 , attamen quantum fieri potest eae sunt poenae irrogandae, eX quarum irrogatione hujusce damni reparatio habeatur 3 . Idem et de delinquentis correctione dicendum 4ὶ . S. 318. Quae de poena certo, celeriter irroganda dicuntur ad methodum judiciariam non ad poenae naturam pertinent: quae de irrogationis publico. Solemnique apparatu, ad exemplum publicum de
histiuae speelem praetulit, adeo ut talionis poena primum utiqua medium legumlatoribus fuit, quo Privatae vindictae ex ea aus in tra certos limites cohiberent. cons. ServIn. loc. cte. Iiμ. I. ch. a. abi. 1 α 5. qui tamen propositi veritatem Principii haud assequutus e Me videtur. illud Guboluit ei. auci. della Genesι δει diritto penale P. S. tit. 43 Conf. quae habet Cl. RenaZZI ιι . a. o. 4. J. . . . se' cαὶ Rem .eu tetigit Cl. Cremani lib. 3. P. u. O. a. S. S. 3 Dellitie pene S, a...tάὶ Ouoad scopum corrigenda, atque damnI sanerendI In PCB nia consi tuendis cons. Teoria diale leggi delia sicurezga so-oiale lib. 5. para a cap. . Pag. io7 Da . 5 Haec omnia ad trutinam revocantur In OP. IeOrea αellis ἰωgi desta sicurezza sociale lib. 1. Part. a. sv. 5. P. 15 h4o.
132쪽
s. 3I9. Hactenus, quae politicam pinnae naturam Constituunt, expunximus. Sunt qui et illius naturam historicam enucleare instituunGQuippe cum prima poenae idea, quae in mentes hominum irrepsit, ex vindicta processerit, quam quisque sibi in vitae silvestris statu pro illatis injuriis contra laedentem sumebat, inquireremsibi proponunt, qua demum ratione , quibusque mediis essectum sit, ut privatae vindictae
USus Sensim eXSoleverit, poena naturalem eXuerit ba bariem, ac sese intra fines politicae necessitatis tandem cohibuerit. At isthuc poenarum persectionem reapse
perduximust Id juris nostri philosophica, ac politica docet historia f. 3o. . Qui humani generis annales
et monumenta ita rimantur, Ut relationem, quae SO-
inlium institutionum persectioni ac poenarum lenitati intercedit, ostendant, ii de jure nostro, ac de humanitate merentur optime . Utinam, historiae philosophia praelucente, Europae nostrae poenalia Systemata ad trutinam revocanti nullibi fas esset conqueri, quod antiqui adhuc maneant vestigia ruris i ci
DE HIS, QUIE POENAM CONSTITUUNT.
I. 32o. Si ea nobiscum reputemus, quae huc usque de generica poenarum indole exposuimus, Statim in-
Vide quae adnotavimua in proles. S. II. in not.
133쪽
tolligemus, duo in qualibet poena debere concurrere. Scilicet I. Ut in malo quo iam coriSiStat, II. et ut hujusmodi malum tantum sit, cujus reformidatio Prauam Peccandi libidinem con escat. Ηeinc duplex indaginis ratio. bis sunt, ex quibus meratio qualitates omnes poenarum possibiles indicat, seu id, ex quo sit, ut singulae malum vel levius, vel gravius praeseserant. Sedulo demum introspiciendum, quae inter hasce poenarum qualitates sit seligenda, ut Poena tantum mali exhibeat quantum crimini arcendo
strictissime necessarium . Haec autem tractatio accura
tiora de poenarum quantitate principia complectitur.
. 321. Delicti qualitas quantitatem damni, quod ex illo in societatem recidit, repraesentat I. 76. . Qualitas Poenin quantitatem mali repraesentet vortet, quod illius irrogatio in delinquentem ingerit. Qualitas criminis id est, ex quo fit, ut unum eum altero, Morsum a gradu, collatum gravius vel levius appareat S. 13a. . Qualitas poenae idem praestat. Criminum clamatio illorum qualitates determinat s. a 42. et id et classatio poenarum exhibet. Hujusce classationis ratio in criminibus ex quantitate damni, quod unicuique inest, desumitur I. I 43. : in poenis autem ex uantitate mali, quod quaeque continet, est desumena. Qualitas Poenoe illius νecies a juris nostri scriptoribus nuncupatur I .
a) Huiusmodi eriminia et poenae analogiae, quas Bentham exageravit, non ita accipiendae sunt ut vastationea criminis poenae exemplo esse debeant. Cons. Moria deste Ieggi della oleu- re a 3 inti lib. I. ρart. a. sv I. Pag. 89-91. Enumeranda siquidem mala no-
ssit sanctio constari; quae enu-
134쪽
IΙ. Poenarum claSSatio. I 322. Delictum malum societatis est: poena delinquentis malum. Quemadmodum igitur, ut rectum Criminum classatiotiem exhiberemUS, eam eX SOCialium utilitatum, quae criminibus labefactantur, classatione desumsimus, ita et poenarum classatio ex bonorum recensione est adstruenda, quorum Possessio humanam constituit felicitatem et siquidem malum
dicitur quidquid hominum telicitati detrahitur.
Humana autem felicitas in eo consistit, ut his, quae humanarum propensionum objecta sunt, fruatur homo. f. 323. Primum, praecipuumque humanarum PrO- pensionum objectum illud est, ut vivamus: alterum corporis sanitas, ac liber usus e tertium bona nominis aestimatio, quam homines, qui nondum Suae naturae dignitatem penitus abjecerunt, Omni cura tuentur z quartum denique, rerum omnium POSsessio, quae in commercio hominum sunt, quibusque legitime Partis non modo nostram, sed et alienam felicitatem quantum naturae leX imperat PromoveamuS. S. 324. Huinc poenae universae, quatenus malorum qualitates considerantur, inquatuor classes commodo dividi possunt, quarum prima eas Continet, quae Vitam adimunt, quaeque cultates dicuntur; altera URS, quae Corpus vel coercent, vel cruciant, quaeque FictiMoe: tertia eas, quae simam Onerant, quaeque ιδ amanteS; quarta demum eas, quae bona adimunt,
N.' I. Poenin capitalis. I. 325. Omne cruciatus genus quod eo uoque
135쪽
provehἰtur, ut delinquentis animam e corpore eripἰat, Poena cvitalis est. Si frigido carnifici, non inge
nuis, ac bene cordatis adolescentibus verba facerem , tempus utique, animusque deficeret in atrocissimis illis mortis gradibus enumerandis, queis olim leges omnem exuentos humanitatem ita in sontes saevierunt,
ut publicae justitiae sacratissimas aedes in Augire stabula convertere visae sint et .
I. 326. Amigore idem est ac dolorem inferrΘ, ita
ut, latissimo sensu voce sumpta, omno Poenarum g'
nus afflictivum est. Angustiori significatu Poenin Q icti B dicuntur, quin ybsicis in delinquentem in-fuunt quin vitam adimant. Dolor is est qui, ab in
timo omnium sensu descendens, definitione non egeat. Animus autem vel corporis cruciatibus dolet, vel etiamsi nullo corporis cruciatu angatur, in eo Cor
Poris habitu manet, qui naturali illius libertati ropugnat. Poenae, quae primum afflictionis genus ingerunt, ct icti P directim, quae vero alterum, afflictiMin indirectim nuncupantur a). S. 327. Iis libenter corporis cruciatibus Praetermissis, qui indelebilia poenae vestigia relinquunt, quosque
1 Nova et inusitata tormentorum genera , inquit Hieronymua Basilico Deeis. erim. s. n. i4. ad carnifices non ad iudices avnt reserenda. Vide tamen Pastoret Les lotae Penal P. a. c. r. art. 8. Et BOehmer. Ac. cit.S. 4. Ad poenarum genera quod attinet. Aeta Iure Romano reia vita adimebatur, cons. Ant. Math. ad b. 48. dig. tit. χ8. o. i. Ibique Νani, nec non Cl. Cremani lib. I. P. a. c. I. qui rem, ut moris, eruditissime exornant. Suspendii Hena maximam prae eae teria capitalibus infamiam conjunctam ahet. Sabelli Prax. unmers. υerb. ρOenoe S. 6. Patria Le X. 29. Augusti 18 7. auspendium reiecit, capitisque amputationem aubstituit. Quodnam ex hisee duobus suppliciis asperius ait physiologi disputant, quorum sententias videsis in opere Leamem,r. de Ia a tete medio. de Paris vol. 1. Pag. 266. I Cons. Boehmer. Elem. juris . crimin. Fece. a. c. I. S. LΚemmerich. Sy nom. jur. erimin. lib. I. til. 4. u. 5.
136쪽
Don solum humanitas, sed et politices rejicit i ,
nos ea dumtaxat corporearum poenarum genera ad numerabimus, abs quibus moderatior nostrorum temporum indoles abhorrere non videatur u).f. 328. Comoreis Poenis jure romano a censeban tur, in metallum Nel in Vus metalli damnatio 3), coercitio in opus Publicum ). De ortatio in insulam , quae in locum aquin et ignis interdictionis successit 5 . Ast cum duplex caput hominis sit, naturale nimirum, et ciWile 6 , apud Romanos usu receptum suit, ut, si hujusmodi poenae in perpetuum decernerentur, capitales evaderent: ex iis namque vel libertas, vel ci itas adimebatur 7 . Cum autem hodiernis moribus metalli poena, nec non deportatio ubique sero locorum obsoleverint, earum loco Sussecta est damnatio ad triremes, sive ad aliud pu
lib. 48. tit. I 8. O. I. not. Ir. Mutilationum usum penitus non imis probasse videtur Servin De la legisl. crimin. liM. 1. art. a. S. v. Cuiusmodi sententiam eo magis miramur, quo sortius is Poena rum capitalium irrogationem est inse latus: Aiquidem eum latere haud de huerat, ab aliquibus mutilationem poenae capitali aequiparatam suisse Tusc. l. m. COUCl. 2D0. u. 7. et Varia mutilationum genera describit Pastoret Les lotae Peual. Part. a. art. I. et seqq. , ac praesertim Brissot Theorie des Oiae crimin υol. I. - petries corporellea - BOehmer. Elem. jurisPr. crimin. Se t. v. c. I . S. I.
3 Dig. lib. 48. tit. I s. l. 8. S. 4.
4ὶ Dig. lib. 48. tit. l9. I. 28. S. 6. 4 5 Dig. lib. 48. tit. is. I. u. S. r. Harum Poenarum genera νγuae Romanis in usu fuerunt, eruditissime exornant Math. adig. lib. 48. tit. i 8. ibique diani. Leopold. Andr. Guadngni Inst. jur. ciMil. lib. I. tit. 3. S. i5. Cremani lib. t. P. u. c. 6. Qui consulendi. Nos ea praetermittimus , quod ad philologiam juris, potius quam ad illius principia pertinent. Quoad deportationem, quae apud Anglos in usu est, cons. Bentham Nol. 2. Pag. 425. Filangeri lib. 5. P. 2. cv. 33.
137쪽
blicum opus i , quae si perpetua sit, capitalis desti
f. 329. Corporeis cruciatibus adjiciuntur, Eustigatio vel Priseata vel Publica 3 et co edes, vincula, quae quandoque cum carceris Poena conjunguntur 4 .
Lall. Resoliat. crim. cas. 8. u. 43. Menoch. De arbitrar. cas. 33D. Se istinarol. De insit. carere Iib. 2. S. 5 a. o . a. At Piae cunctia Leopold. Ande. Guad agni Iust. jur. esMil. lib. i. tit. 3. S. i5 not. tit. 34. not. 3. Remigii pinnam, quam vulgo nuncupatit Galeria non minus quinquennio nunc triennio in Etruria nostra decerni posse, docet Sabelli in aua Prax. uni . -H. Gule . n. 5. Decennium statuerunt Municipalea Gallorum legea ut pers. Pastoret Les Ioiae Penat. P. 2. Ch. a. iare. S. qui Consul. , cons. etiam Filangieri lib. 3. P. u. c. 33. Du Friche de Valazo Loiae Peniat. lib. 6. ch. I. ObserMalion sur Ia societe , et stir Ies morensae ramener Porcire et . P. a. ch. I7. et 2 .
sa) Caravit. distit. crim. lib. 4. S. yr n. i5. Leopold. And. Guadagni Inst. jur. cioil. lib. i. tit. 3. S. i5. in not. Iur. Leopold. Opus publicum in perpetuum poeua capitalia est COd. Leomld. are. 52. Ibique Nani in suis animadMers. Nota inopportunum erit inquirere , utrum poenae servitute iure novissimo apud Romanoa Eublata rao . 22. cci . S. testamenti faelio ultimo damnatis supplicio indulgeatur. Non ambigendum, id iure Iustin. haud esse concessum. Math. mi lib. 48. tit. I 8. e. v. n. 5. Quamvis Leo Pold. Andr. Guad agni Ast. jur. ciMil. los. cit. in ea ait Bententia ui hoc ibi obtineat tantum ubi publicatio bonorum cuin ultimo Conjungitur supplicio, consuetudo tamen invaluit, testamentum ab adiudicatis ultimo supplicio possE condi. CarpEOv. Prax.
crimin. quoest. I 35. n. I 2. Clar. testamentum qumst. vi. n. 1. vers. beiae Uerum est. Testamenti actionem condemnatis ad triremes denegat Capye. Deo. 353. n. I. id quoad damnatos in Perpetuum . non itidem quGad damnatos ad tempus verum esse Contendit Tusc. Iit. D. conel. I m. n. 23. Quomodo serMitias me innas a morte cirili disserat cons. Teoria delle letat delia sicu-rezga Eoriale lib. 3. Pare. 2. GV. P. s5 Quomodo iure Rom. admonitio sustium, siagellorum Caatigatio, vel virgarum sustigatio, ne vinculorum verberatio distin suerentur, docet Caravit. Inst. erim. lib. 4. S. a. u. I 6. Cons. Cod. .eopold. art. 55. Quomodo moribus hodiernis sustigatio irrogetur expendit Rosa Prax. crim. P. I. e. Ia. Ad usum hujusce Poenae politicum quod attinet, vid. Pastoret Les ιOix Peuat. V. s. Ch. a. art. a. Bentham υOl. a. pag. 4 9. Servin. De la legistrat. crimis. lis. i. art. a. S. v. Dentand Essve de jurismud. crimin. νοι. ε . 72.
138쪽
S. 33o. Poenae, quae indirectim affligunt si carcerem adjicias i , in exilio omnes continentur I :
si quidem latissimo sensu vox sumpta et exilium in
specie 3 , et rclogationem designat ). Moribus
suit servos instar belluarum compedibus, bolis , manicis, catenis , nervis vincire. Guad agni Inst. jur. ciMil. lib. I. tit. 3. S. uo. n. 5. Quantum vincula, catenae, compedes humanae natur ce dignitatem dedeceant, nemo non videt. Cremani lib. I. P. u. c. 8., i 8. Hujusmodi poenae, quae belluis magis, quam hominibus conveniunt, iuri Leo pol d. penitus ignotae sunt. Quid autem homini potuit turpius, miserius, acerbius usu venire, quam ligridum more caveis ferreis committi, ac publicae objici curiositati l Clar. quoest. Io. Solent. etiam etc. omnia quae corpus eruciant a poena ableganda esse rationibus evincitur in Op. Teo ria delle leggi delia sicuregeta sociale lib. 5. Part. u. Cv. I. i An carcer jur. Rom. uti poena adhiberetur erudite disputant Math . ad lib. 48. dig. rit. I 8. c. i. n. 13. ibique Nani in suis animadvers. Cremani lib. i. P. u. c. 8. amendia D io. ld in praxi absque ulla dubitatione receptum innuunt Rosa Prax. crimin. lib. I. caP. I. n. I 6. Sabelli in sua Prax. uniM. υerb. carceri n. II. Vid. Cod. Leo pol d. art. 55. Si carcer loco poenae capitalis, puta quia in ultimi supplicii locum, adhibeatur, poena capitalis evadii, quidquid aliter Romanorum leges a anciverint. Math. Ioc. eit. in ita. Menoch. De arbitr. quoest. 89. De recto carceris usum se agunt Pastor et Les Ioiae Perual. ρ. u. ch. u. art. I. Bris Sot Theorie des lotae crimin. υOl. I. S. - Cachois - Benthum υOl. 2. pag. 426. Filangieri Scientia delia legislaetiorie l. 3 P. a. c. 33. Jure Leo pol dino carceris diuturnitas anni ε palium non eXcedit. 2 Deportationem exsilii speciem suisse atrocissimam, docet Guad agni Inst. jur. ciMil. lib. I. tit. tu. S. Io. Exsilium vero Pin
Dam esse Corpoream asserunt Pragmatici. Boss. Tract. Nar. lit.
de caro. fd. comm . n. I. 8., quos resellit Nicol. Anton. De exilio
Iib. u. c. 3I. n. 7. 5ὶ Poenam hanc magno argumentorum apparatu tamquam Impoliticam exprobrant Brisso t. Theorie des lotae crim. υOl. I. art. -- Bannisse ment - Pastor et Les lotae Penal. P. u. ch. I. iart. 8.Dentand. ESs de jurivr. crimin. S. 15. Bernardi Discourssur Ies Mix crimin. , qui prostat in Bibliot. Brissot υol. 8. Pug. 2. S. v. , alique . Exsilii usum defendutit Math. ad lib. 48. dig. tit. I 8. c. I. n. I. , ibique Nani . Du Friche de Valaeti Loiae Menal. lib. G. ch. 6. Carrard. De la jurisprud. crim. lib. I. iner. S. s. n. 8. Specim. Cod. etc. υOl. i. P. I 58. 162. Exilium a regione in quibusdam casibus defendit Filangier. lib. 5. P. u. c. 35. u toto ei publicae territorio democratico tantum regimini convenire Contendit. c. 34. vid. Benlham υol. a. pag. 424. et Servin De Ialmisi. crim. liM. I. are. 2 S. 4 .
Varias exsilii species juxta leges Romanas explicant
139쪽
corum Proeter certum locum , . unde exitus Prohi
beatur 3). Relegatio, et exilium aut ad tempus, aut in Per etuum irrogantur s4 . Si exilium a toto Rei p. territorio, ac in Perpetuum infligatur, Bannum
I. 33r. Infamia quamvis famin, et existimationis labem significat 6 . Bona existimatio est illa sin dignitatis status legibus, moribusque CO robatus . Quae desinitio satis evincit, nullam alieno pudori laesionem inserri posse, nisi quam talem publica moratiorum hominum reputet opinior infamia igitur nihil aliud est, quam publicae opinionis sanctio
Nath. ad dig. lib. 48. tit. i8. c. I., ibique Nani. Leopold. Andro Guad agni Inst. Dr. ciMil. lib. i. tit. S. a. s. et seqq. Cremant l. P. R. c. 8. S. 6. et 3eqq. i; Jur Leopold. haec exsilii apecies quasdam dumtaxat per-
. tu Cod. LeUOM. I .eit. Plura de exilio, ad praxim quod attinet, vide apud Conciol. ResoIut. crim. Nerbi exilium. 3ὶ Hanc exsilii speciem pragmatici nuncupant confino Clar. Sisin quoest. 67.υσδ. reIegationis. quomodo in Etruria nostrandeo poena decernatur indicat Sabelli in sua Prax. uniMers. υοδ. confinati. Quos in locos rei relegentur docet Cod. Leopold. art. 55. Quid relegatio iur. Rom. signisca verit, quibusque modis Irrogaretur explicat Guad agni Ioc. cit S. II. 43 Identidem ad beneplacitum. Caball. Asolui. crim. cas. 245. Belegatio, ad praxim quod attinet, numquam in Perpetuum irrogatur. Cons. Cod. LeVold. los. cit. 5) Clar. quoest. 7 i. Diversos Banno , et exilio essectus tribuunt Brissot de War ville Ioc. ela. Bernardi ubi Suria, ne Cnon Specim. Od. etc. pag. 358. 362. i 64.υ. I. De poenis indi-rρctim amicti vis agit Teoria delle letat delia sicuregeta sociulctιib. 3. Part. a. caP. 6. 6ὶ Vicat voeab. jur. υerb. infamia. d. lib. a. lit. II. l. 8.
140쪽
- Io 5 in quasdam actiones quae tamquam Probrosae suapte
f. 332. Existimatio I. vel hominum factor II. vel ex legis ProescriPto: I. minuitur, ΙΙ. aut consumi tur: heinc infamia alia facti est, juris alia ci . In famia secti, hominum judicium est, quo quo damactiones illarum auctoribus tamquam dedecori objiciuntur et : Iuris infamia est Pudoris alicujuslinsio, quin ex legis sanctione decernitur, et ob caussam delicti irrogantur 3 . Prima nullos parit legitimos essectus ): altera nullos parit poenales ensectus, dolorem nempe, nisi iis decernatur actionibus, quae publicd in semes habentur 5 . Sunt qui infamiam juris in eam dispescunt, quae iPSO jure, et alteram, quae judicis sententia irrogatur 6 . In famia, cum poena sit, poenamque imputatio civilis
I. 333. Cum existimatio vel penitus consumi, vel minui tantum possit S. 332. ), consequitur, illius onerationem gradationem quamdam recipere, et quoad poenae quantitatem, et quoad illius diuturnitatem. Heinc ignominia, quae loco generis Ponitur 8 , in infamiam, et notam censoriam dispesCitur 9 . Illa civem honestorum hominum numero eximit, ac a legibus irrogatur Io : haec levem dum-