장음표시 사용
141쪽
dimanat ci . Illa ad ius poenale sic proprie dictum
haec ad ijus poenale correctorium pertinet. f. 334. Leges actiones indicant, quarum criminalem imputationem infamia subsequatur a . Infamiam vero leges irrogant, vel cum eam quibusdam aselictivis poenis jungunt 3γ, vel cum reum in eo corporis habitu manere jubent, qui infamans reputatur, quin eo pus affligat. Heinc in poenarum infamantium censum reseruntur: rei evmitio, ut a vulgi stante corona spectetur, exsibileturque s 4 , ωestium immutatio 5 rmi troe i ositio 6 , s er asino equitatio 7 , S. 335. Infamia vel in Per eruum, vel ad te usirrogatur. Qui poenam infamantem luerit, tempore
et Cleer. yro Cluent. Beausori La re ραδI. Rom. ν. 3. P. I 87. αὶ Cod. LeopoId. art. 59. Specim. Cod. Psen. ete. υ. 1. P. 354. 3ὶ Cum poenae, quarum emeacia ex hominum opinione vel maxime Pendet, Pro temporum, locorumque circumstantita, politicarum rerum vicissi iudinibus, ac legumlatorum arbitrio varient, dissicile admodum soret poenas singillatim indicare, 'nibus ex veriori DD. sententia, infamia iuris connectitur. Adius Rom. quod spectat cons. Ant. Math. lib. 48. tit. ι8. o. 3. n. 4. et PereZ ad Cod. lib. u. tit. I a. u. ι o. et seqq. Pragmatici, quo rum opiniones nec critices nec politices principiis instructae rudia, ac indigesta citationum volumina ut plurimum congessere, incertas admodum , ac saepius sibi contrarias regulas tradiderunt . Cons. Calic. in Margarita risei lepidus sane titulust fg. 99. Infamiae civiles essectus recensent Pered Ioc. cit. n. 16. et Du Friche de Valaeto Les Ioiae Penal. oh. Io. ID. 6. Bentham Prino. de legislat. vol. 2. Pag. 425. PIures huiu-rce Poenae gradus enumerant Pragmatici, quos indicasse tantumanssiciat , scilieet - Gogna, Berlina, evositione sulla Porta dei Pretorio - ad Berlinam quod attinet, illam cum rustiga tione Semper esse Conjungendam , ae ex ea infamiam inuri. d cent Progmatici, quos refert Ursaya Instit. erimin lib. 4. tu. 5. n. 54. Coos. quae observata sunt in Collet. de traMagia sui cod. Peuale cc. I. I. Vm. sq. 53 Bentham Ioc. cis. 6ὶ Clar. N in. quoest. Io. verb. mitra quoque .
Rufanin. 3. Si rei expositionem excipias omnia alia in desuetudinem recte abiere.
142쪽
poenae elapso, nequit amplius infamis haberi 1 .f. 336. Insamia ex legis praescripto vel crimen vel criminis poenam sequitur. Illud jure Romano obtinuit, hoc jure nostro obtinet ca). 3. 337. Legibus cavendum insuper est, ne delinquentis infamia ad personas sibi Sanguine conjunctas porrigatur, quod poenam aberrantem ossi
S. 338. Pecunia omnium bonorum, quae in Cominmercio hominum sunt, Signum exhibet, quo QOm- Parentur, omniaque significatione complectitur, quae
in patrimonio nostro sunt . Proinde ex pecuniae ademptione iure merito poena conflatur: Omnisque Patrimonii nostri imminutio, quin a lege ob crimen decernitur, Poena Pecuniaria est 5 .f. 339. Patrimonium vel in totum adimi, vel ex Parte dumtaxat minui potest. Totius rei familiaris ablatio bonorum Publicatio, seu consscatio dicitur 6 . Ast huiusmodi poenam aberrationis vitio laborare S 3ο9. , nemo non videte ea namque
εὶ Cod. Leopod. art. 5 . Num hane tu is, aequItatisque sententiam Jus Romanum amplexum fuerit perplexa dubitatio est. Conf. Ant. Malli. 2 Αnt. Math. De eriminib. lib. 48. tit. I 8. cv. 3. n. 4.'COd. Leopol d. art. 57. 5 Cod. Leopold. Ioc. eit. La Crotelle Discnurs sur Ie Pre itι- se des Petra, infamant. Pag. ii 7. et seqq. Quantum disiicile sit infamiae poena recte uti videsis in opere Teoria delle leggi della sicurezzia sociale lib. 3. Part. a. c . 8. 43 Dig. lib. 5o. tit. 16. l. 5. 5 Dig. eod. l. i53. Nemo tamen dixerit, poenas pecuniarias infamantibus graviores esse. Quidquid contra senserit Math. nd Dig. lib. 48. tit. 38. ev. u. publicationis bonorum sorsari neer. hitate motus; nostram ordinis rationem defendit Cod. Leo-Pold. art. 55.
143쪽
delinquentis insontes assiciuntur liberi. Concedam Ii-henter, nullum iis adhuc ad paternam haereditatem jus persectum esse quaesitum. Quid inde Τ An nullam iis bonorum publicatione fieri injuriam censebimus Nil minus. Quandoquidem lex, quae rei familiaris
privatorum cura triX, et custos esse debet, confiscationem decernendo, civibus Occasionem praeberet, ut temporis momento bonorum omnium jacturam sacerent. Liberi siquidem jus persectum ad bona paterna, dum pater vivit, haud habent, ast id eatenus valet quatenus pater sobrie, ae utiliter rebus suis superesse censetur, proptereaque illas ex justa caussa alie
nandi jure potitur. Quibus positis, quaeri Opportune
potest utrum qui crimen committit, cujus poena Publicatio bonorum est, se poenam Certo Subiturum praeviderit, adeo ut bonorum suorum jacturam reapse voluisse censeatur: an etiamsi poenam perfricta fronte provocaverit, hujusmodi actus suriosum rerum
Suarum exitum haud praeseserat, quod prodigi est i t
Denique utrum leges, quae ita statuunt, prodigentiae , quam antevertere debent, ansam haud praebeant, adeo- ut non publica ratio sint, sed saecus potius sine con
scientia χ) probrosissime videantur 3 .f. 34o. Poenae pecuniariae oli in fiscales diceban
tur, quia pecuniae Ob delictum corrasae in fiscum co-
1 Dig. lib. 26. tit. 5. I. I 2. S. I. I Constant. De OUFO. Proc.ssc. art. I. n. 2 3. 3) Publicationis poenam plus aequo saevientem tantisper ΕΟ-lii huit lin p. Iustin. noμ. Ii . c. 5. Eam p nitus sapienter sustulit Leopol d. e suo Cod. art. 45. cui Cl. Nani eas addidit animadver- Biones, que is argumenta in contrarium a Filangierio excogitata satis abunde diluerentur. Hujusmodi poenam haud penitus reii ciendam censuit Servin De la legisl. crimin. iiD. I. art. 5. S. I. Cons. Carrard. De la jurim d. crimin. Part. I. introd. S. s. u. a. Dii Friche de Valaah Loiae Aeniat. lio. 6. A. 4. Pastore t ias Ioix Peualis Part. a. ch. 4. Spectin. Cod. etc. υol. I. Pag. 37O. eam Pu tilicationis speciem dumtaxat sancivit, qua delicti instrumenta fisco addicuntur. /
144쪽
ginantur r . Is qui, ut eas luat solvendo non est. carceri subjicitur in tempus summae debitae proportionale et . f. 341. Ρcena pecuniaria a multa ideo distinguitur , quia illa ex legiS ProescriPto, haec in quibusdam casibus judicis arbitrio irrogatur: illa in corporis coercitionem mutatur: haec non aeque 3 .f. 342. Multa a politicis scriptoribus excogitata Sunt ut poenam pecuniariam legumlatores ad justitiae tramites componerent : inutiliter tamen, nam si tran- gressiones excipias, quae Promeritatem Publicam laedunt, frustra securitati facultatum dispendio consu
DR POENIS QUOAD ILLARUM QUANTITATEM.
I. ordinis ratio. Thematis diuisio.
I. 343. Ρcenarum quantitas duplici sub aspectu valet considerari. Aut enim in quavis illarum qualitate I. 319. doloris summam inspicimus, quae illi
inest, ac ex qua sit, ut, intimo sensu duce, illam cum ceteris collatam graviorem, vel leviorem putemus: aut hanc doloris snmmam ita perpendimus, ut cupiditatum, quae ad delinquendum hominem impellunt, indole rite, recteque explorata, decernamuS utrum hujusmodi dolor, relato ad poenas, quae Seligi Possunt , tantus sit, qui criminibus antevertendis sufficiat,
t Peregrin De jur. me. Poenas fiscales omnes reiecit Cod. Leopol d. are. 46. 47. v Μenoch. De arbitrar. eas. 44 . Filangleri Scieneta della I
145쪽
vel isthoe quantum satis exuperet. Primo Sub aspectu quantitatem poenarum m-E ntaturalem rimamur , sub altero vero illarum quantitatem Politicam; illam superiori titulo indigitavimus, scilicet elementa Omnia possibilia poenarum perstrinximus, ex quibus legum sanctio potest conflari, iis tantum
rejectis malis, quae immanem praeseserunt seritatem. Haec praesenti titulo est enuclearida.
S. 344. Quantitas vero poenarum politica et ipsa II
utpoteque duplicem cum sociali ordine relationem habet, hilariam examen sortitur. Aut enim eam dolotis quantitatem, seu magis eam poenae qualitatem inquirimus , quae cum ceteris gravioribus collata, ad quodcumque vel maximum crimen antevertendum sussiciens est; vel, hac paenae maxima inter excogitabiles politica quantitate constituta, ita ceteras leviores quantitates perpendimus, ut ratio adinveniatur, cujus ope ceteris levioribus proportionaliter objiciantur cri
II. Quomodo To maximum Politicin Poenarum quantitatis constituendum sit 3 .
I. 345. Nil in jure nostro frequentius, quam essu ium illud, quo innuitur, poenam, ut Objecto suo
a) Quantitatem poenarum ρoliticam dicimus id, quo efficitur, ut dolor, quem quaeque Poena continet, tantus ait, qui ad crimen. cui oblicitur, antevertendum aussiciat. 2 maximum poenarum , quae sunt a lege in sanctionem eo Platae, ultimum supplicium constituit. Jur. Rom. ultimi supplicii appellatione sola mora continetur. Dig. lib. 48. lit. 39. I. ur. Cuiae. Obserμ. lib. 3. c. 36. Ast ultimum aupplicium variare vel maxime potest pro majori vel minori poenarum acerbitate, quae singulis codicibus peculiarea sunt: adeout aemper terminus relationia ait. cons. Cod. Leomld. 5ὶ Quaestio est de poena pro ultimo sumticio adhibendat an ea acilicet mors rei esse debeat, an vero Ostus Publicum Pe petuum aussiciat. Huiusmodi quaestio lato calamo Ponitur in op. Teoria delle lassi della sieurezaa sociale lib. I. pari. 5 c. 4. 5.
146쪽
respondeat, ea ua dolori S Summam praeses erre oportere, cujus reformidatio voluptatiS Se usum eXSuperet, quam quisque Se eX crimitie percepturum sperat si , quae sententia, etiamsi abstracto, generalique sensu sumpta vera Sit ca , veritas tamen , quae ex ea colligitur, nihil , vel parum saltem utilitatis est allatura. si ad usum, casusque practicos deducatur 3). Immo vero ea suit, quae uou PauciS erroribus ansam praebuerit. Quandoquidem cum Poenin osscacia ex illius quavit tace tantum pendere sit visa, Orta Est vulgari S Opinio, pumas quo gravioreS Sunt, atque aSperioreS, eo etiam certius, validiusque suum sinem adsequuturas . Insuper indolum affectuum, qui tu vetitum uituntur, quique sedulo, frigidoque animo dignoscendi sunt, ut vires perpendamus, quibus sussciens pinuae quantitas objiciatur, non in humam ingenii latebris, quarum cognitio non omnium eSt, sed in criminis magnitudine quam plures exploravere, ita ut in poenis constituendis nullam aliam sequuti sint regulam, quam horroris Sensum, quo e criminum immanitate percellimur. I. 3 46. Verum enim vero uos jamdudum regulam posuimus, qua docemur, in poenarum quantitate ρο-
εὶ Hobbes Lese athan or the matter forme and PONer of Commou. Imalth Eccles. and. ciMil. ch. 3o. Delitii e pene 3 5. 2ὶ dii abstracte preponatur vera equidem sententia efii , at ea naud proponabilis demonstratur in op. Teoria delle lesei della securezza sociale lib. 3. Part. a. cv. I. ρ. 88. ubi Bentham Hob-
Prfnu , quod norim, cui hujusce poenalis translativi imperfectro suboluit Servin suit De la USιst. Vim. . r. ob,
4ὶ Upinionem hane, qua nil libertati civili ae publicae felici
tati tu festius e cogitar Potest, peracute profligarunt Servin De
cra1n. u. G. 4. b. u. Verumtamen hujusmodi opinio adeo altas In mentibus hominum radices egit, ut non infrequenter instar Plantarum parasitarum in iis ipsis repullulet operibus . quibus eum eradicandi validius consilium suti. Vide infra S. IV.
147쪽
litica decernenda cupiditatis indolem, quae ad delictum impellit, semper esse animadvertendam . 286.).Ηujusce regulae praesidio, propositam jam quaestionem aggredimur. f. 347. Animi affectuum motus in Moli Ptatem
nisus sunt. VoluptateS vero, quaS homineS Sese cxquovis vel maximo crimine retracturos Sperant, Paesunt, quae vel in alicujus doloris cessatione consistunt, quo in Praesens animus vehementer angitur, vel in iis adsequendis commodis quae societatis leges, non nisi certo servato Ordine impertiuntur, quorumque assequutio voluptas utique eSt, non ea tamen,
quae in cessatione doloris alicujus consistat i . Primam voluptatis speciem delicta inhiant, quae eX amore , Zelotypia, Phanatismo, vel ex acceptae injuriae sensu descendunt: alteram, quae vel ambitionem, vel alienorum bonorum cupiditatem praeseserunt. Primi generis delicta immediate in PersoriaS, INE-diato in res irrumpunt, voluptatemque, quam UXillis dolinquentes sperant, crimine tu ipso reperiunt. Secundi generis crimina immediate in rcs a Petibiles, mediate in Personas irrumpunt: VoluptaS, quam pariunt, nonnisi tractu aliquo temporis post crimen patratum colligitur.
f. 348. Cum de iis agitur criminibus, eX quibus
voluptas ideo desumitur quia doloris cessatio est, experientia rerum magistra luculenter ostendit, impulsum ad delinquendum poenariam metu UtCUmque asperrimarum difficile posse librari, atque compesci 2 . Quippe cum paena, Ut suum pariat Essectum, dolor esse debeat, qui desiderio suturae voluptatis
Helne nos illorum sententiam reiicimus, qui putant omnem voluptatis speciem in doloria cessatione conatalere. Cons. Idea sulP indole dei placere . αδ Rem exemplis exornant Vasaelin Theorie dea Peines capitales S. . Servin De Ia legislat. erim. Mo. citat.
148쪽
opponitiar, maximam sui ponderis partem amittit, εi tamquam praesentis doloris actioni repagulum adhibeatur. Qui humanorum assectuum indolem tantisper consideraverit, is exploratum habebit, eam esse praesentis doloris vim, cujus impulsus ad ea adsequenda, quae doloris cessationem videntur promittere, dissicillime suturi doloris metu cohibeatur I . f. 349. Cum autem de iis agatur criminibus, quae
ob id patrantur, ut commoda comparentur, quae Novam voluptatum seriem impertiuntur, tunc Pro, Prie poena in suae essicaciae ambitu consistere deprehenditur. Tum enim delinquens non voluptatem
crimine in ipso, quod amentis est, Sed post patratum Crimen, atque ex fructibus, qui eX eo colligi possunt,
Consequuturum sperat: adeo ut, cum de suturae voluptatis desiderio agatur , suturi doloris metus is
CSt, quem animus aequa lanee trutinetur. Hoc autem in Casu cum voluptatis assequutio, quam quis e crimine se percepturum confidit, persectum jam crimen supponat, sicile intelliget quisquam, asperrimas non requiri poenas, ut ab hujusmodi criminibus patrandis homines removeantur, dummodo eas delinquenteS SE CErto Subituros praesentiant. Siquidem in hypothesi qui crimen cogitat praevideat oportet, Se , Sirrimen quod commissurus est, detectum Sit, non SO-lum poenam, quae crimini sancita est, Subiturum, sed et criminis fructus, voluptatem nempe, quam avebat, minime consequuturum. Quis porro tam
Ide Iae mentis est, qui se gratuito poenae objiciat y Cum igitur hujusmodi patrantur crimina , non id accidit
i Exempla, quae Bayle Pensees sur Ia comete Nol. l. congerit, ut ostendat homines validius voluptatis desiderio , quam doloria sormidine commoveri atque impelli, omnia casus exhi-lient, in quibus voluptas ideo inhiatur quia doloris actualisceasatio est. Quomodo vero poenarum inesticaciae hisce casibus uecurratur tum demum patebit cum de criminibus directi in antevertendia erit Sermo.
149쪽
- I quia Poenarum lenitas delinquentium animos ad do- linquendum alliciat, sed quia potius scelesti homines impune delinquere posse sibi blandiuntur, quo casn
eum delinquentes poenam effugere pro certo sperent, quam tumuis asperrima sit, ea nullum pravis passimmatibus, quae in crimen nituntur, obstaculum opponere potest i . f. 35o. ΙIis itaque perstructis, rΡm serio con Sidoranti principia patebunt, queis innixi legumlη toros tomaximum poenarum statuant, quod capitalibus eriminibus, ne patrentur, objiciatur a . III. Quomodo Pomm criminibus sint Pro Ortionandin.
I. 35 i. I. Proportionem poenarum alii artimeticam, alii geometricam, alii denique harmonicam esse arbitrati sunt 3 . Quae disputatio eo pergit ut
statuatur an in poenis criminibus attemperandis sola delictorum quantita et verum etiam delinquentium
conditio sit aestimanda 4 . Cum honestiores, et qui
Apposite animadvertit Pussendors.- cum nemo delIctum admittat quin simul speret sese latendo aut alia ratione poenam declinaturum Dejur. nat. et gent. lib. 8. o. 3. S. 5. Cons. ΟP. De Ia garantie sociale consideres dans sora Uma. aMec la Peine de mori. Paris 3798. 2 Quae hele exposuimus principia iuris eriminalis constituendi regulas dumtaxat respiciunt, ad eout ubi ius constitutum diverata inniti videatur prinei piis ibi ulteriori indagini locus non patet. Putaveram ri ipse olim, aliquam poenarum acerbitati politieam inesse emeaeiamt postea vero meliora edoctus, ac re reetius perpensa diversam sententiam amplexus sum δeon . meam quam mullis adhinc annis edidi opella in Soggiodi giurivr. eriminale Firenχe i 95. Poenarum lonitatem Praeceteris vehementer est insecta ina Thorition Idem sur Ies Dixcrimin. υol. 2. Pag. 252. et seqq. cui add. Ant. Pescatore Saggio in torno diMerae opinioni ete. Poenarum lenitatem Evangelicae
150쪽
illustres sunt, majora ad delinquendum obstacuIavincere debeant quam qui humiliores, aperte colligitur nullam adesse rationem, quae poenae diversitatem necessit fi i . Poenae igitur simplici ratione quantitatis criminis sunt proportionandae. f. 351. II. Proportio harmonica ea Scilicet, quae
ex solo judicis arbitrio pendet, rejicienda I . Hujusce arbitrii limites lex ipsa statuat oportet 3 . I. 353. III. Qualitas Poenin, quae ultimum Constituit si Plicium, solis criminibus est decernenda quae maximum damnum societati ingerunt 4 .f. 354. IV. Qualitates poenarum ita qualitatibus
Criminum sunt nptandae, ut gravior poenae qualitas graviorem delicti titulum maneat, levior levio
f. 355. V. Ubi vero poena a legibus praestituta sit. quae pro ultimo supplicio habetur, nulla justitiae volvolitices ratio evincet, illam vel ob qualitatem pPrso-
Dpe n crimine offensae, vel ob exemplarem malitiam autntrocitatem qua crimen admissum fuit, spe veriore doloris gradu esse exasperandam M. I. 356. VI. Qualitas poenae ita est criminis quali inti exaequanda, ut damni idea, qUOd eX crimine Societas capit, cum idea damni, quod poenae inest, in
tum mortis poenism esse sanciendam .
5ὶ Montesquieu myrii des Diae LM. G. A. is. Paul. Risi AnimadM. ad. crim. iurisyn. Perain. Pag. Ο8. 6 Conf. quae scripsimus 162. not. 3. Poenarum exasperA- io, quae semper inter cultiores Europae gentes si Etruriam nostiam excipias in usu est ad publicum exemplum s I. Siq. γoragendum tendit. Hoc intuitu Grotius hominem bis posse ne- eari desiderabat De jur. Mu. et . Pac.