Joannis Carmignani ... Juris criminalis elementa

151쪽

in poenis constituendis politicae quantitatis regulin f. 32o. numquam subvertantur .f. 35 . VIL Delicta universitatum S. 269. iu

rium amissione plectuntur, quae universitatem cono

IV. Nonnullin quaestiones. S. 358. opinio, quae Poenarum ameritati vina

omnem criminum, amovendorum tribuit, ea est,

quae a rectis ut ut complicatioribus interni socialis o dinis regundi principiis legumlatorum animos arceat , atque deflectat. Ut igitur opinionem hanc quantum par est ad trutinam exigamus, nonnullae nobis sunt discutiendae quaestiones, quarum recta solutio arctissimam cum libertate civili, publicaque felicitate connexionem habet. I. 359. Putant nonnulli, poenam quo incertius irroganda videtur, eo saeviorem esse oportere, ita

ut quid illi ex Parte certitudinis deest, ex rigoris Parte pensetur 3 . Ast quidnam moralis certitudo, quae delinquenti arridet, se post patratum delictum minime detectum fore, cum Poenae eXasperatioue commune habet y Isthaec porro opinio ita ad communem hominum intelligentiam traduci potest. re Iiscriminis circumstantiis datis, in quibus nullus ρω-

t Montesqnieu Eurit. des Iota liM. xv. oh. 4. adde quae adnotat Bentham Princiρ. de legisl. υ. a. part. 5. ch. 6. n. 5. in noe. 2ὶ Gund ling. De uniMersit. delinquent. Plura ad proportionem Poenarum pertinentia videsis in opere Goria de te leggidella sicurezga sociale lib. 3. Part. a. cv. Ο. 3) Bentham Prine. de legislat. υOl. 2. yag. 386. n. 2. Servi De la legislat. erimin. ID. r. in . I. art. I . S. 4. regL 3. Huc recidit pragmaticorum sententia, qua docent in occultis leviorea conjecturas ausiicere . Hanc opinionem , quae quandam veritati speciem Praeae fert, suo loco ad trutinam revocabim ua.

152쪽

- 117 ram metui locus sit, ita poena est augenda, ut huiusmodi metus criminis circumstantia Sit, quae proha bilitatis quantitas, quae in hypotest deest, ut crimondetegatur, eveniat M. An nlicui ratiocinatio isthaec valeat arridere, non ausim dicere si . I. 36o. Ad alteram nunc accedamus quaestionem, cujus solutio eo respicit, ut perScrutemur, an Sem per sententia illa vera sit, quae non infrequenter injuris nostri libris occurrit, poenas scilicet, crescentihus delictis, esse exasperandas u . Iamdudum innuimus, non ideo poenas, quibus doloris quantitas Politica inest, frustrari, quia lenes habeantur , sed quia vel pathemata, quae in delictum nituntur, ejus

Naturae Sunt, quae poenarum metu utcumque asperrimarum vel minime deterreantur, vel quia homines se impune sperant posse delinquere. ΕX cptibus colligitur, Salutem publicam non id es poscere, Ut poenaeeXasperentur, quod mala Politica auget, sed ut caussae criminum sedulo investigentur, publicae felicitatis adhibitis mediis, amoveantur, suspecti homines stXPlOrentur, ae cautholoe, quae poenas certiores reddunt, in societatis usum deducantur 3 .

. Dig. lib. 48. tit . a 9. I. i 6. quae lex quomodo intelligenda

ait acute ratiocinatur Paul. Risi Animad. ad crim. juriSPr. Pert. ag., O6. et seqq. Conf. Pastoret Les lotae Penal. Piare. 3. in . a. art. 5. 3ὶ Heinc quisque colligero facile poterit quantum a veritate illorum aberret opinio, qui putant poenarum lenitatem tum demum esse adhibendam cum criminum directim avertendorum media suppetunt; aeerbitaIem vero poenarum dem per nece a riam esse cum hujusmodi media deliciant.

153쪽

DE HIS QUAE DELICTI POENAM VEL MINUUNπVEL PER MUNT.

DIVISIO CAUSARUM.

I. 36i. Quae huc usque de poenarum quantitat criminibus proportionanda disseruimus illarum sp cies praecipud respiciunt. Superest nunC, ut quemadmodum de gradu criminum verba secimus, ita et de Poenarum gradu instituatur oratio. S. 362. Gradas Poenin fractio quantitatis me , quin illius vectem constituit I . Poenae minui ac temperari possunt I. vel illarum species graduianas, II. vel de graviori ad leviorem speciem descondendo, III. vel demum dolorum . quibus uΠ'quaeque Species pollet, supputatione quadam adhibita, species invicem commutando et . I. 363. Caussae temperandi poenas multiplices, a

variae originis sunt; aliae enim I. ex intrinseca criminis natura. II. aliae ex Poenin intrinseca indole , ΙΙΙ. aliae demum ex extranSeca Poenarum Πα- tura seu ab illarum Politrco objecto promanant. Huinc potior harum caussarum divisio ea est, quae in intrinsecas, ac eatrinsecas eas dispescit 3 .

154쪽

DE CLUSSIA POENAS TEMPERANDI VEL BEΜlTTENDI INTRINSECIS.

I. De caussis, quin ex intrinseca criminis natura descendunt. I. 364. Intrinsecam delicti naturam dicimus id, quo essicitur, et ut acti O moraliter imputabilis sit, et ut damnum societatis immediatum constituat. imputatio civilis, si gradum criminis spectes, vel Proin- es eos quantitati, vel quantitati criminis executionis

Sumper proportionalis est i).f. 365. Quum poenae nihil aliud sint, quam quaeda in civilis imputationis velut adminicula f. 297. , Abunde colligitur, ubi gradus criminis, Seu quoad

Proci rUSctos, Seu quoad executionis defectum decrescat , ibi et Poenin gradum decrescere Oportere. Ad ea igitur, ne actum agamus, legentem rejicimus, quae nos alibi de caussis, quae in delicto civilem imputationem vel minuunt, vel prorsus excludunt, tum quoad intentionem agentis, tum quoad damnum immediatum societati illatum, lato calamo disseruimus, ut exploratum habeamus, quomodo poena titulo criminis constituta pro harunce CauSSarum modo vel gradati in dejiciat, vel penitus eseanescat a . f. 366. An ob latam culpam corporalis poena infligi possit, magna est inter juris nostri scriptores de certatio 3 . Nos iis assentimur libenter, qui poenam

155쪽

correctionalem proponunt, etiamsi de culpa lata agatur, quae dolo aequiparanda haud est ci . II. De caussis, quum ab intrinseca Pomm natura promuunt. I. 367. Intrinsecam poenae naturam dicimus id, quo officitur, ut illius applicatio dolor sit. Hujusmodi dolor, si uti quant as, in se consideretur, ut idem omnibus sit, pares applicationis circumstantias requirit, adeo ut major, vel minor esse possit pro varia personarum, quibus irrogatur, sensibilitate. Omnia igitur, quas sensibi l itatem in delinquente augent, vel quovis modo acerbiorem poenae irrogationem efficiunt iu Caussa Sunt, ut poena vel minui, vel immutari saltem debeat. aequitas namque naturalis exposcit,ia ut nullus doloris gradus eo gravior, quam lex decrevit, delinquenti irrogetur. Heinc sexus, ingraveSCens aetas delinquentis, si non uti causae, quae imputationem civilem minuunt I. 183-I84. , saltem uti caussae , quae poenam a lege decretam acerbiorem essicerent, censendae sunt a r quibus addenda delinquentis aegrotatio, vel aliqua illi inhaerens impersectio physica, quae crudeliorem poenae criminis titulo constitutae irrogationem redderet 3 . UL Continuatur idem argumentum.

f. 368. Accidit saepenumero, ut quamvis ea delinquentis sensibilitas haud sit, quae poenae criminis titulo a lege constitutae quantitatem augeat, attamea

156쪽

minis circumstantiae id essicerent, ut, si poenaequantitas, nulla adhibita modificatione, irrogaretur , dolor, qui in delinquentem recideret: Ι. vel summam exuperaret titulo criminis a lege decretam, ΙΙ. vel inutiliter reus in partem afflictaretur. Oportet igitur hujusmodi circumstantias recensere I .

N.' I. Carceris diuturnitas.

I. 369. Criminis titulus quandoque is est, qui, ut

delinquens citra poenae titulum in carcerem detruda-inr , eXposci . Carceratio, quovis demum titulo alicui irrogetur, poena est S. 33O. . Unde consequitur, diuturnum squalorem, quem non poenae nomine delinquentes perpessi sunt, cedere in partem poenae a . , N.' 2. Plurium Poenarum concurSuS.

I. 37O. Possunt autem eumdem civem plureS PCB-nae manere eo quod plurium criminum diversa in poenam habentium sit reus, quo casu si poenae in eOdem delinquente concurrentes eae Sint, quae mutuo sese tollant, quarumve una alteram eXcludat, recto Statutum est, mitiorem poenam ab acerbiori absorberi, et consumi, ita ut reo major poena sit tantum irroganda . Id autem obtinet non solum cum de poenis capitalibus agitur, sed et cum poena aliqua gravior asilictiva cum qua levior concurrit, est irroganda. Inhumanum siquidem foret ita reum tormentis assicere, ut levioris poenae irrogatio gravioris irrogatiO

157쪽

nem acerbiorem redderet quam si uultus eam prae- cesserit dolor ta . S. 371. Neque, ut a posita sequitatis uaturalis re-Cedamus regula, verendum, ne reus, qui se graviori commaculavit Scelere, tu alia minus gravia delicta irruat, spe quoad haec impunitatis laetus: nefas enim lautam in humatia natura excogitare nequitiae subtilitatem . Ceterum aut gravioris criminis reus innotescit, aut latet: si innotescit, illius apprehensio iniuOra seu paria antevertit facinora; si latet, ignotusque est, Deino non videt, illi, ne gravioris criminis reus

deprehendatur, a noviter delinquendo carendum ab . IV. De caussis, quin a morali Poenin

natura descendunt .

I. 37 a. Moralem poenae naturam dicimus id quo

essicitur, ut quaedam sanctiones civibus probro tantum Sint, ac infamiae notam inurant. Ea est autem in his, quae alienam aestimatiouem Onerant, hominum Opinio, ex cujus vi infamiae vis vel maxime pendet, ut uotae maculam, . quae alicui ex lege inuritur, et ad alios illi vel sanguine, vel quavis alia relatioue conjunctos facile porrigat, quo casu Poena Bberratio

nis vitium praeseserret S. 3o9. . Absit quidem re-

et Diversam principit rationem adserunt Farinaee. Prax.crim. lib. a. tu. 3. quoest . at . n. 3Ο. CarpZO . Prax. crim. qucrat. 42. n. 39. eis. quam merito imbecillem putat Boehmer. Ioc. cit. S. 29. iai Disc. Boehmer. Elem. jurisρr. crim. I . cit. S. 29. et ad νων. quo St. 22. Obs. l. Nec non Cremani lil. 3. P. u. o. I. 5. qui consulendus. Nimiam poenarum efficaciae fidelia adhibuisse videtur ecim. cod. etc. υol. r. ag. i 84. Quamvis sa tendum ait, ea quae ibi de poenarum cumulatione stlatuuntur , .i Principium admittas, aapienter admodum, ac humaniter Sancita fuisse . De poenia concurrentibus, ae recentioribus acriptoribus qui in eum uiationis quaestionem aimbolam contulere agit nori

158쪽

gula, ut nobiliores, honestioresque quasi honestus esse non desinat, qui delinquit mitius quam humiliores pro iisdem facinoribus castigentur Ib; ast ubi leges nondum satis imperii in publicam opinionem EXercent, ut delinquentis infamia ab his, qui illi sunt

Sanguine Conjuncti, Omnivo arceatur, nC de ea n gatur delinquentis conditione, cui magna honoris Conte0tio sit, a naturali absonum aequitate haud videtur, poenam afflictivam , cui in lamia Cohaeret, ita commutare, ut alia aeque quidem afflictiva, at uou deque

iusamans adhibeatur poena a .

DE CAUSSIS POENAS TEMPERANDI VEL REMITTENDI EXTRINSECIS .

I. Harum caussarum in Ies .

f. 373. Objectum poenae politicum idcirco illi ex

trinsecum est quia, quoad hujusmodi objectum , iumenae irrogatione nihil aliud consideratur quam metus in unimos injectio, uti novis Obstaculum Acinoribus I. 3ιέ. . Poetiae objectum politicum Particulare criminum anteversio: generale publica selicitas S. 316. et quare si poenae irrogatio aliquod grave damnuui Reipublicae sit allatura, cum illius objectum politicum generale deficiat, et illa deficiat opor-

, Briasot de Warvilia Theoria des Diae crimis. υOl. 2. ecl. u. coroll. 2. Prius. 6. a) Diac. Cr mani l. I. P. r. c. 6. S. I 5. qui consulendus. diae. Cod. Leopold. S. 57. I as. Conc. RenaZEi lib. a. cap. 5. S. I9. Cete rum hac de re Omnis cessaret disputatio at leges id praestare Possent, ut infamia, quae cum aliquibua conjungitur poenis aOlos delinquentes maneret, nec ad alios albi sanguine coniuncti a Porrigeretur cons. La Creteile Discours sur Ie Prejuge des Pen. of Paatoret Lea Mix muri. Part. 5. in. a. art. 6.

159쪽

- I 24 tet. Caussae, quae id essiciunt, . ut poenae exactio damnum publicum pareret, idcirco ca Saa extrin- Secae poenas remittendi dicuntur ci . H. An liceat meniam indulgeri .

S. 374. Cum nulla vel ex criminis, vel ex poenae

intrinseca indole ratio descendens sanctionem tem-

perandi, aut remittendi necessitatem evincat, si quae nihilhominus estrinsecae existant caussae, quae id exposcunt, eae Sint Oportet ut malum politicum, quod semper ex impunitatis exemplo societas capit, leviussit, quam quod ex poenae irrogatione in societatem.

ipsam recideret et . f. 375. Quo poenae, sapienter, graviterque inquit Cl. Beccaria, leniores sunt, eo minus clementia, et venia opus est: selix utique populus ille, cui hae sorent infestae 3 . . f. 376. Ast ubi capitalium irreparabilium poenarum usus adhuc vigui id humanitas, civilisque libertas videntur exposcere, ut Princeps pulchriori interea, quibus eminet, utens jure ), ita hujusmodi

PinnaS Commutet, ne Sanguis innocens effundatur.

Quod enim judicium hominum insallibilol 5

i) Groili definition8m obscuram admodum ae pene inextr cabilem deseruimus, aliamque communi captui accommodatiorem substituimus. 'Grol. De jur. Mil. et Pac. lib. 2. GV. 1O-.SS. a5. 26. a in Quaestionem quoad veniam reis indulgendam agitant Rousseau Construct . sociat. ch. 5. Bentham Prine. de legislat. l. 1. Pag. 432. ch. o. Filangieri lib. 5. P. a. ev. 56. De litti is pene S. I . Cons. Collegione de'traseagli Pel eod. Pen. etc. νυι. 1. Pag. vo5. Cons. Teoria delle leggi delia fleui egeta a tale lib. I. Part. u. CV. . S. 5.

5 Delitti e pene lOct. cit. ', 4, Montesquieu Eurit des Ioiae LM. 6. A. u . i5ὶ Hac methodo in Etruria nostra feliciter utimur. Quamvis enim capitalia aupplicia iam pridem a sapientiasimo Leom

160쪽

III. Enumeratio cauSSarum. s. 377. Age vero et quum regulam POSuerimus, qua extrisencae poenas leniendi vel remittendi caussae aequa lance aestimentur g. 373. , illarum enumerationem aggrediamur. Causis itisce accensentur. LDamnum , quod ex delinquentis poena civitas capeperet, si illius opera reipublicae maxime interesset I rII. Tumultus, seditiones, quae ex delinquentis supplicio in publicam concitarentur perniciem 2 rIII. Delinquentium multitudo 3 : IV. Rei in arte aliqua excellens peritia 4 et v. Honestior criminis occultatio, quam punitio utilis 5 et VI. Ultronea criminis consessio, cum nullae adsunt probationes 6 et VII. Delinquentis erga rempublicam merita 7 et VIII. Temporis diuturnitas, si postea delinquens ad honam vitae frugem redierit 8 , et si quae hujus ge

neris alia sunt, quae Silentio Praeterire inopportunum non ost 9 : IX. Atrociorum criminum , quorum auctores ignorantur, detegendorum necessitas, im

poldo abrogata leges in sanctionem iterum cooptaverint, usu receptum est, ut Euprema Potestas illa semper delinquentibus

commutet.

i Renaeteti lib. 2. cv. 5. S. Ia. αὶ Idem ibidem. - , 3ὶ Cremani lib. I. Part. a. o. 6. S. 8. 4 Mailipeus lib. 48. rie. i8. n. I. i5. Ibique Cl. Nani . 5ὶ Quanti haec sint aestimanda graviter disserit Cl. CremanI

exercitationibus ad ultimum lib. Pandect. de Reg. iur. Div. 24. Iur. Crim. T. I. II