Joannis Carmignani ... Juris criminalis elementa

71쪽

stinguendum. Iurium enim laesio quae medium ad delictum tamquam inem patrandum suit I. a ut delictum aggravat II. aut ejus nomen non Classem mutat III. aut ejus nomen, et classem variat I .

II. PrinciPiorum umicatio. S. I 66. Quamvis multa in hac, praejudicatis si hique contrariis opinionibus reserta atque dissicultatibus obvoluta, materia vel ab usu sori, vel a pragmaticorum sententiis, qui vestigia ab uno semel impres- Sa deinceps observavere, vel ab entium moralium natura, quae incessanti varietate circumfunduntur, vel demum a linguarum imperfectione dependeant, arduumque sit ac paene impossibile illam ex ordine aggredi, Poenitusque exhaurire, attamen regulae quae hic subnectuntur jura discentibus non parum auxilii asserre POSSunt.

s. I 67. Si jurium laesio, quae medium non is

delicti est, aliud in sua specie distinctum crimen non

constituat quamvis privatae securitatis opinionem violet, aut crimen aggravat, aut ejuS nomen nou Vero classem mutat quaecumque criminis circumstantiae

sint vel causin vel loci, vel ict oris, vel PerSO- Πω, vel quantitatis si damnum in his quae ad rem similiarem pertinet consistat, vel denique modi ca .

x Iuris eriminalis philosophici aerἔptores haec omnia liben.

tin. Pag. 79. et δρος Haec omnia criminum adjuncta ad eorum qualitates resert Filangieri Ioa. cit. αὶ Putarunt nonnulli, ex causae delinquendi desectu politi- eam criminis imputabilitatem augendam esse, quasi vero hominea nulla alia ratione, quam tigridum more, ac feritatis instinctu ducti delinquere possint. Filangieri Ioe. cit. Quantum DPinio haec humanae naturae iniuriosa ait, nemo non videt. Qu3n tum libertati civili obesse possit tum demum patebit eum doeriminalibus probationibus erit quaestio. Delinquendi enim caum

72쪽

I. 168. II. Heine dolicti divisio in sim Isae quod unum jus tantum laedit, et qualiscatum quod plura et divorsa jura, ac qualiscati in innominatum ,

et in nominatum.

f. I 69. ΙΙΙ. Cum laesio, quae medium vel occasio ad finem in crimine assequendum fuit, jurium est, quae societatis ordinem constituunt utpote hoc casu plus in subjecto quam in Objecto sit I. 232. crimen, in quocumque demum agentis sine consistat, suam classem amittit, et in vel directe vel indirecto P liticorum classem f. I 56. transit. Tunc finis ad imputationis minuendae effectus ConSideratur. S. I7o. IV. Cum juris laesio, quae medium crimini est, in crimine in sua specie distinctum consistit, iis praetermissis quae ad conatus et Consummatio nis diversitatem pertinent f. 23o. generaliter loquendo linis semper inspicitur, crimen quod medium fuit tamquam accessorium, PediSSequum, ia-mulatisum dicitur , ac in circumstantiam abit quae

crimen aggra VHt.

S. I 7 I. V. Famulativi, quod vocant, delicti regu Ia sobriae sapienterque adhibenda est, nec ei locus est concedendus nisi de delictis agatur quae damna ejusdem generis asserunt, solumque dispari poena

puniuntur.

S. I 72. VI. Cum plura delicta singillatim considerata totidem agendi fines agentis suere, singula ad normam sermulae a lege praestitutae imputanda essent nisi aliter quoad poenam diversa ratio Suaderet. f. i73. VII. Qui saepius deliquit severius quam qui semel imputandus: an et puniendus diversa est disquisitio. An vero crimen eorum qui sub poena

ara defeetus id enicit, ut criminia indicia, quae sorte adsunt multum ani ponderis amittant . Cons. Nani Princiri di giuris .

73쪽

- 38 sunt imputandum sit quaestio est quae ad. Poenam

DE HIS , QUAE IN DELICTO CIVILEM IMPUTATIONEM VEL MINUUNT , VEL PERIMUNT, SEU DE CRIMINUM GRADIBUS .

Doctrina fundamentalis.

S. 174. Iis omnibus absolutis, quae ad criminis CSSentiam generatim pertinent, praestat nunc ut ea investigentur, quae vel in materiali legis infractione, vel in Perfecta ac directa ad hane infractionem producendam intentione ordinata, signisque eXter

nis prorumpente f. io6. id ossiciunt, ut gravitas criminis relati a , si illorum titulos S. 134. dum

taxat inspiciamus, variet, ac disserat vel quoad interationis quantitatem vel quantitatem executionis. Haec ad gradum criminum pertinent. Siquidem criminis gradus sub hoc duplici aspectu id operatur, ut politicae imputabilitatis quantitas, quae criminis titulo decernitur relate ad alios, ita decrescat, ut gravior eriminis titulias minus agenti quandoque imputetur, quam levior. Intentio igitur mala, quatenus sons omnium delictorum est G. Io6. subjectum i utationis forma- Is quodammodo valet nuncupari: actus autem Phy-εicus, in quo legis infractio consistit, subjectum materiales adeo ut ubi alterutrum deiiciat, sicuti Politicin i utabilitatis basis evanescit, ibi et cisellisi utatio eadem proportione deficiat oportet ca .

Casum hunc notatu dignum putarunt scriptores operis Collegione de' trao agit sui codiee penale det Regno d' Italia

2 Rerum eriminalium scriptorea theoriam , quam nos inseri bimus de σausia quoe delicti imputationem minuunt inscriberct consueverunt Doli et cu*ar ineaρaces incapages delinquendi,

74쪽

DE HIS. , QMdE IN DELICTO CIvILEM IMPUTATIONEM VEL MINUUNT , VEL PERIMUNT QUOAD INTENTIONEM AGENTIS.

ETPOSITIO PRINCIPIORUM, AC CAUSARUM RECENSIO .

S. I 75. Quoniam damnum societatis immediatum, seu legis infractio praecipuum criminis elementum est S. 139. , quoties id ex humana actione processerit, delictum adest x ; regula namque generalis est, neminem posse delinquere set . Ast cum sola agentis intentio id essiciat, ut legis infractio malum politicum sit c f. Io8. , praetereaque actionum moralitas medium praebeat, ut civilis imputatio adhibeatur S. 127. abunde colligitur , ea omnia, agente moluntatis arbitrium vel minuunt, vel Perimunt in causa esse, ut pro adjunctorum influentia, quae id operantur, imputatio civilis criminis de

f. 176. Hujusmodi vero caussae , quibus tanta inest politica, et moralis essicacia, eX ordine recensendae sunt. Quae intellectui obsunt, id operantur: I. vel quia corporeis sensationum elementis, quae virium intelligentium media sunt, agentem privant

75쪽

II. vel quia, etiamsi agens talibus viribus polleat, iI- .larum rectum usum, rerum relationibus dignoscendis necessarium, impediunt. Illae Phinsicoe ac intrin-- D agenti sunt: hae vero morales, et extrinsecm.

DE CAUSIS PHYSICIS, QUAE IN DELICTO IΜPUTATIONEM CIVILEM MINUUNT VEL PERIMUNT QUOAD INTELLECTUM AGENTIS. I. Caussin enumctrantur.

I. I 77. Ignoti nullam esse cupidinem, phylosophorum vetus translatilium est. Ut quis igitur actionem legi contrariam voluisse censeatur, neceSSe est ut legem noverit, et actionis suae essectus praeviderit f. io a. ). Haec omnia intellectus praestat. Quod si rerum relationum dignoscendarum facultate agens careat, is prosecto delinquere voluisse dici non potest. Caussae, quae intelligendi vi agentem physice pri vani I. aut in omnimoda ad intellectum assequendum impotentia consistunt: ΙΙ. aut in organorum, quae intellectui inserviunt, nondum evoluta vel retroversi m labente oeconomiar III. aut in praeternaturalibus horum organorum perturbationibus. Ρrimae, quas indicavimus, caussae rerum inanimatarum, nee non brutorum animantium actiones legi contrarias civilis imputationis exortes essiciunt, ita ut res, quae anima carent, non damnum sacere sed fato agi, ac bruta animantia non delinquere, sed Pa eriem fecissa dicantur I : alterae ab oetate , seu ab agentis Sexudi manante alterae denique ex omnibus P SicO-mΟ-ralibus morbis, qui intellectum aut assequendum impediunt, aut jam assequutum Subvertunt.

76쪽

S. I 78. Arctissimam inter hominum ideas, quarum Comparatione, ac nexu intelligendi iacultate pollemus, illorumque petatem conjunctionem existere physiologi docent ci . Ρrima humanae aetatis periodus, quae Septimum non excedit annum, quaeque a sandi impotentia infantia dicitur, cum nec corporis nee animi viribus ad certas sibi comparandas objectorum ideas praedita sit, causis accensetur, quae imputabilitatem a delictis, quae sorte commisit, rejiciunt omnino, ita ut non minus vere quam eleganter de insantibus Modestinus responderit, eos consilii innocen-giam tueri co). N. u. mpubes oetaS.I. 179. Ultimam hominis dentitionem intellectus in eo veluti aurorae nuntiam esse tam ab antiquisquam a modernis rei physiologicae, moraliumque di-εciplinarum scriptoribus compertum est 3 . Intel- lectus vero progressus ab insalitia expleta ad pubertatem usque ita debiles, incertique sunt, ut in hac aetatis periodo imputationis calculus anceps haereat, atque Perplexus. Duplex enim oritur dubitatio, scilicet I. quaenam sint impuberis, ac puberis aetatis Con- siniae II. an et quando impuberis actiones imputari possint.

et Dig. lib. 48. tit. 8. l. 2. 5ὶ Cabanis Ramores dia physique et dia moria de rhomme

77쪽

S. I 8 o. I. Ad primum quod attinet, inhonesta comporis indagatione rejecta , Romanae leges Statuerunt, impuberem aetatem in masculis decimo quarto, in sceminis duodecimo anno siniri I . Quomodo autem in negociis civilibus simplici adolescentiae plena ratiocinandi vis non tribuitur, id et in criminalibus obtinet, quod suo loco dicendum erit. f. 18 i. ΙΙ. Ad alterum quod spectat, minoris aetatis praestituto termino, duae diversae methodi adhibitae sunt, ut imputationis ratio in impuberibus, atque mere adolescentibus statueretur. Aut enim lex ipsa ita hujusce aetatis partes constituit, ut unicuique Certus imputationis modulus adsignetur; aut judicis conscientiae committitur, ut ex facti circumstantiis, et ex Personarum ratione arguat an in impubere malitia aetatem Suppleat. Prima methodus obtinet ubi judices tam facti quam juris quaestionem dirimunt: altera ubi judices, qui factum statuunt, ab iis Secernuntur qui legis opplicationem pronunciant ca . In Utraque vero methodo lex statuat oportet quae n3m feta Sexpletae insantiae plus minusve proxima Plenam im Putationem mereat 3 . N. ' 3. Minor intaS.

I. I 82. Adolescentium consilium, et rationis, et

i) Coa lib. 5. tit . . leg. 5. Romanorum Iurisconsultorum hac de re controversias dilucide atque erudite suo more ex PO-

Pire chvt. 44. not. 65. I Cons. Ant. Math. De criminib. Prolegom. caP. I. u. u. BlBClistone Comentatres on the latos V England boo in the furi,chvt. a. S. I. Pastoret Les Ioix Penates UOl. 2. Pag. Q. 5 Ut impuberem aetatem vel in tantiae vel pubertati proximam determinent strenue disputant pragmatici, quorum placita refert Didocus de Narbona Annal. Tractat. jur. au. M.quinst. l. et 2. Vide quae latius exponuntur in Teoria delle urei delici Sictirezza sociale lib. 2. Pag. 9. S. I. Pag. 359- 69.

Diuisisti

78쪽

experienti se qmesitis auxiliis, iam satis firmum evenisse autumare non prohibemur I . Ast cum in ro familiari lex XXV. annis minoribus non omnino sidendum statuerit, eadem juris ratio in criminalibus locum sibi vindicabit 8 Ardua sane ac plena dissicultatis contentio. u). Nos iis adsentimur libenter, qui hisce non tantum ingenii sed et malitiae plenis temporibus minorem petatem decimo octavo anno finiendam esse contendunt 3): nonnullis tamen, aequitate atque humanitate id suadente, adhibitis excoptionibus. IEquitas namque innuit ut minores XXV. annis excusandi sint si de levi omissione eorum agatUr, quae magis abs jure civili, quam abs jure gentium proficiscuntur, ae mitior in illos statuatur imputatio ob gra- iora, quae non cae Pr οSito sed se in etia admiserint. 4). Humanitas vero postulat ut Si crimen minor XXV. annis perpetraverit, quod a lege atrociori vi u dicatur supplicio, aetatis illi non denegetur commise

f. 183. Quod de impuberibus diximus, idem et

de senibus pronunciandum; decrePita nempe intaS, Ea scilicet, quae septuagesimum excedit annum, in Caussa est, ut delictum agenti mitius imputetur 6 .

1 Cabanis Ramoris etc. Ios. Cit. 2ὶ Plura scitu digna ad hanc quaestionem pertinentia habet

Bexon Code de la furete etc. introd. PGg. 7 7. 5 Ita sere omnes Europae sanctione a statuunt: ita apud nos obtinet ex praescripto leg. I 5. Ian. I I44. S. D. Sabelli Prax. unu . S. Pene n. I 8. Caball. Resol. crimin. cas. I 34. u. II. 4ὶ Cremani lib. a. Part. r. caP. u. S. i5. Nani ad Math. Proles. e . a. n. 4. Matheu et San Z De re crina. ContrOM. I 6. u. 8. 5 Cl. Poggi Element. jurisPr. crina. lib. I. CaP. 3. S. 16. 6ὶ Paul. Zacc. Quoest . meaico-legat. lib. I. tit. I. qumst. 9. n. II. Tiraque Il. De Poenis temPer. satis. 8. Cl. Nani cum senibus mitius agendum censet non equidem consilii inopia , sed ipsa ordinaria corporis infirmitate ad mlh. lib. 48. tit. i8. o. 4.MOt. 1 o. adeo ut quae nos quoad civilem imputationem dicimus is ad poenam tran8fert.

79쪽

Ceteroquin cum senectus citius in quibusdam, in aliis serius adpareat, id ex facti circumstantiis deprehendat oportet qui imputationi decernendae praeficitur i .

III. Sexus. S. I 84. Generationis organa in ea, quae intellectui inserviunt, mirifice innuere ex Physiologorum observationibus compertum est 2 . In scerninis cerebralis medulla mollior, debiliorque quam in masculis in venitur. Heinc debiliores illis spiritus insunt vires, tenuioraque idearum assequendarum media illis natura est impertita. Que cum ita sint, sexus scemineus in Caussa est, ut agenti delictum mitius imputetur 3 .

S. I 85. Abstractas ideas, quarum artificio tota innititur intelligendi facultas, absque verborum ope minime comparari posse neminem sugit 4 . Surdi

tius igitur a nativitate, vel ante adeptum usum rationis contracta, utpoteque Sensum adimat, quo Praeci

pue proscimus, idque essiciat ut homines, qui ea laborant, animalis vitae dumtaxat facultatibus polleant, quidquid contra illorum externi motus praeseserant 5 ,

i Gratian. Disc t.Drens. cv. 5o6. n. 23. et seqq. Odd. Ssori. De restit. in integr. Part. a. quiarat. 8 . n. O9. nec non noria delle leggi delia sicurezza sociale loc. cit. Pag. O. ubi veterum de senescente aetate Opiniones indicantur. 2ὶ Cabanis Ramoris etc. mem. 5. quin inseriolturi Da I ininfluence des sexes fur te carac thre dea idees .

80쪽

inter caussas adnumeranda est, quae civilem in1- putationem ex delicto excludunt omnino I . Excipiendi tamen ii sunt a nativitate Surdi et muti, quorum instituendorum adiuventa est ratio, quique morales ideas ita sunt assequuti, ut nihil supra et . S. I 86. Frustra qui contrariam tuentur sententiam regerunt, ita naturalis justi tiae amoris, et benevolentiae sensu homines assici, ita nos esSe a natura comparatos, ut quid turpe quid honestum sit non a mentis viribus, et intelligendi facultate tantum pendeat, sed omnium animo insitum sit, haereatque. Unde arguunt, surdi et muti si quid contra hunc intimum cujuscumque hominis sensum, et ingenitum naturae impulsum agant consulto, et alicui laesionem inserant, actionem hujusmodi cum imputatione aliqua conjunctam eSSe, proindeque et dolum supponere. Quae si de imputatione tantum morali asserantur, non est cur dissentiamus: contra vero si ad ciMilem imputationem haecoxigi velint: legis civilis latae cognitio hujusce imputationis prima basis est, quae si deiiciat, nulla est legum civilium in agentem statuendi auctoritas cf. 88. 3).

RenaχχI Elem. jurisyr. crimin. lib. I. cap. I. S. 5. Brisscit de Warville Bibliotheque etc. υOl. IO. Pag. 334. 2 Cl. Si card t. c instr. les fourds et naueis, ubi cuiusdam Massieu surdi et muti a nativitate miram in fure de nunciando alacritatem , ac in poena in illum deposcenda moderationem narrat. Cons. Boucher d' Argis ObserMat. sur les Ioiae crimin. pag. 96. usque ad ioo. Nihilominus docet Boehmerus surdi et muti a nativitate quamvis instructi magna Cum haesitatione imputandum delictum, ad CamzOM. quoest. I 47. ObS. I. 5 Surdi et muti a nativitate, et non instructi, qui deliquerit, criminalem imputationem nuper vindicare conatus est Cl. Baringellotti medicina legate υol. I. cv. 5. 226. motus Praecipue versutia, atque atrocitate, qua aliquando surdi et muti delinquunt. Attamen in foro crimen surdi et muti quamvis atrocissimum politiae poenis tantum coercetur ad alia praeeavenda iacinora , carcere scilicet. Cons. Heinecc. uso de relig. judic. circa