장음표시 사용
151쪽
Haud equidem prodest misero Deeumbere tacta.
Hac etenim Divum lex sat mortalibus agris. Vivere sub curis: queu illi longius absunt. Dolia bina jaeent δευμ alto inelusa eubili, Sualia distribuit terris, latumque, matamque. Bine mi mixta dedit magni concussor Olympi, Prospera nune illi, nune illi adversa fuere. At eui dura pater: miserandum protrahit avum e Illum namquo fames terras male fluada per omnes Ludibrium premit infelix hominumque Deumque. Hos versus ubi adducit Plutarchus, cum eleganti elogio . in Cons latione ad Apollonium , Hesiodi quoque nostri hunc locum adducit. Huique tamquam recentioris meminit . ut qui in hoc quoque Homerum sit secutus: . A et τῆ- ἀνῆ νωι πιι τ Mureis
τί Παοχύρον ἀνο4-αν γωνιών σνήαΒαιτο-jώ - - τί s hia sua. Differentias in utriusque Homeri & Hesiodi Πιλυλαωα has notant magistri: quod Homerus in coelo constituat, Hesiodus in te ra: quod Homerus duplex dolium constituat, Hesiodus unum 3 quod in Homerico vase σωκν πώ sunt, &-λει άδν- , in Hesiodi sunt ψνου μ. Quae tamen differentia magni momenti non est. Hom Picum Jovem uno ore omnes non Interpretes mod3 sed di Philosophi τί ε id est Fatum P dicunt, quae preest bonis malinque. Hesiodus noster ostendere pergit, quomodo mala in homines invecta sint, hona amissa: quomodo Iupiter prima Deorum potestas, meretrici illi rerum humanarum Fortunae, quae mille illecebras, mille habet dolos, quibus strenuos viros de solertes, id est, τὰς μηροπικουε, τὰε - - , quos ἀλφημε vocat, qui ignem , id est , rerum inveniendarum rationem sibi vindicarant, obruat: quomodo ille ad terram pervenerit, in quo erant Labor, Senemis, Morbi, & alia. Quae omnia clam inter homines sparsisset, sola Spes remansit 3 quae perpetua ac sola adversae fortunae eomes est. Si enim Fortunam mulas, Spes non erit : quae semper in malis bono animo est, quod de instabilitate Fortunae cogitat. Nisi enim instabilis Fortuna esset, iamatis Spes non esset, in bonis Metus. Pandora igitur, operculo re moto, spargit malorum agmen. Sicut autem περιπλασia Iovis est; ita
-γυι eleganti voce hunc Hesiodi locum ita vocant Grammatici θ
152쪽
Pandorae. Mala illa quae emittuntur ut recte notat Prochis in in po
fatetur Deinde, Daemo i i in potestatem, quam libri hujus, seu posetius partis prio is, subjectum facit Manilius, agnoscit Ita ubique Interpretes dochriuam hanc alludunt, & ignari verum fatentur, nus quam agnoscunt. Sic itaque, ut Horatii verbis loquar, Post ignem aetheria domo . Sublatum, maeies o nomo febrium
Mihi neeessitas, est ἡ ista ρ λυαρήνει πιὼρ η in secunda Periodo: tarda, quia in priori non fuit, nimirum sub Saturno.
Um variae fuerint de hac Pandora opiniones Veterum: resuta . da nobis ea erit, quae maxime assertoribus suis visa est probab, lis : quod si fiat , non ne . esse erit ut de reliquis laboremus. Ea est eorum qui Π-Aρον, τει ταν Lo esse voluerunt , id est, ipsam artem: in qua opinione est TZet Ees. Tria. secundum Platonem, universum regunt. T η, Ars, Fortunar Natura. Ex his Ars de Fortuna Gmmis να sunt. Artis inventrix, est ἡ Προ--θεια:nam sub ἐπι υμικώ cessat --ια Deorum, qua in offendit Prometheus , di ab hominibus avertit, proptereaque ejuS vi Cem Artem subiisse existimabant. Aristoteles quoque, quotiescumque de Προμη - θεέα & eius partibus vel ei tectis agit, toties illi fere τιῶ opponit, ut libro Ethicor. Nicomach. III. cap. VI. ubi το μου aris, cum ab aliis, tum praecipue a Fortuna separat. Cum praeterea, ut Philosophus idem Rhetor. Lib. I. docet . Fortuna sit eorum , quorum de causa non est definita, nec alicujus gratia fit , nec semper, nec tam , nec ordinate , excluditur evo Ληθμα , quia nec sine ratione proincedit , nec sine experientia. Unde Fortuna ibidem αγο- -πα αυ- νωπινω λογων έ dicitur. Qua poena major esse non potest, iis praesertim hominibus, qui ab Hesiodo dicuntur , Ze excogitandae semper aut inveniendae rei alicui sunt intenti. Infinita ejusmodi
ex Platone directe adduci possunt di simpliciter : ex Aristotele par tim smpliciter, partim , --Jam enim hoc solummo de agi uti ut doctrina huius series di ordo pateat: ipsa autem tu cem
153쪽
eem aeespiat. Nunc ut M alteram rejiciamus restat. Eorum enim opinionem praetermittimus, qui haec omnia ad sexum mulierum referunt , qui nes iverunt quid in Scriptis Poetarum sit si quod pugnat cum τδ αν, νεμ I de τὰ νοερά. Duo illa iiDer ic pugnant, iam ψἀ,--φλ item & Haem : item tu cuos surripitur. 8t poena surrepti. At Vero ignem Promethei esse σὲ mo
rietes. Jam hominibus Prometheus Deus, ut AEschylus loquitur, φιλι-ώπου πόπου, ignem largitus est, non ut suum, quaalia sunt ilia, quae propria singulorum Deorum cum sint, ab illis hominibqs suppeditantur; sed ut Diis surreptum. λjus rei causas duet statuit Platos ut succurreret τῆ ia , & MI μουνω, qui hcimines, ut ille inquit. c. μεγαλωσ ME. ἡ-ν. ἀκ ἐπι ιδμου. id est , magnis di ultorib- urgrbantur, cum de vi tu sibi nos presnon possent. Ignis igitur id est, quod Diis surripitur, hominibus tra iditur. Quem ignem Platonici, Dei, opificiε universi, quas instru mentum statuunt. Iupiter hunc ignem, cum a Prometheo deceptus emet, in divisione bovis, de quo in Theisgonia hahes , homini hua surripuit: eumdem mox rursus sibi vindicat Prometheus . di hominibus tradit; ipsam nimirum artem, ipsam industria mi ipsim eo quirendae vitae rationem. Quo furto sc poenam Jovis ipse, & clientes ejus homines incurrerunt. Poena fuit pandora. Quam Pando ram si Artem interpretemur . eadem erit poena Jovis 8c munus Prorne-ithei, quod absurdum esse quilibet videt. Rursus quod iam daiatur . aliud est ab eo pro quo datur. Sed Πανιυροι propter surreptum ignem immittitur, verum poenae vice, non muneris loco, ud Heli dus loquitur : Τοκ η' ἐγή αν --m δώ-. -υν- Item , finis artis Mejus ειδεῖ ignis, est prodesse hominibus: qua etiam de causa a Pr metheo surreptus Diis fuit: Pandosae vero nocere : unde ab Hessedo dicitur. Rursus ars cum labore juvat: Pandora cium volis plate nocere dicitur. Ac Propterea sub Saturni Periodo ne ars quidem fuit, sed sine labore quidlibet a Deorum benignitate suppeditatum fuit. Rursus, cum ars fuit, fraenum artis inventa est Pandora. Pristerea Hesiodo . t nunc ea quae ab eo diruntur, sequimur, nec um quam in vastum illud v mare abripi nos patiemur, non enim aliud agimus, quam ut horum librorum doctrinam planam faciamus ἀ άλ A 8t τὸ eadem sunt : Pandora vocatur m. insma αλφηννα, id est , iis qui arte , di surrepto igne utebantur, o tha ως, τοῖς ς ita enim vocem illam esse aecipiendam infra ad ipsum ostendimus:
Erso liversa sunt. Quippe si Pandora eorum sit poena, qui de industria utuntur di arte, oportet aut aliud sit, qui aliud habeat quam ara
154쪽
M industria. Rursus stud est quod . favente datur . ab eo quod ab irato immittitur: sed artem tradidit ia Prometheus sita dicuntur proprie in Theologia veteri Dii singuli. cum dona sua largiuntur, quare alio nomine ἐα dicuntur. M ipsi avreti ἐά- aliud quod a Jove sed Pluribus idem aliis reiici potest . di nostrum probari.
laed de aliud afferemus argumentum. Pandoram esse Deam , quae
absentibus Diis, quod in ἐπ--βωέ contigit. omnia dona hominibus largitur , jam supra diximus. Hanc Deam Ueteres alio nomine A'καιαν dieunt 8c Tre . Hesiodus in Theogonia vocat: r fertque uni illi plenam omnium divinorum beneficiorum distribuenis dorum potestatem factam esse. & P . - eamdem esse Apol Ionii Interpretes ostendunt ad illud : π δι που εὐαυί-- ἐπ Θῆκε-άν-ιη Ahiam' Interpretes, .P να- - -
cos auctores vel a limine salutarunt. notius est. A'ν -- eamdem essu cum ras, tum alii, tum vero Flaccus noster ostendit: O Diva gratum qua regis Antium. Presens vel imo tollere de graduia Mortale crepus. vel superiarn reare funeribus trium, , Ita Deam indigitabant illam, quae Antii colebatur, πν τε ιπσε --ν - αντα , pro quo male apud Hesychium legitur τα more. Iam notissimum est . quot absurditates Ueteres Hesiodi Interpretes adducant, ut causam in Theogonia reddant. quare Hecate , quam O nra ἀο Tvnia fatentur, cum Neptuno conjungat, his verbis: MK. πιι. ει υλοαναί- δυ-εμψιλεο- ὶ
- Bud J ἀ Ε'υιτν δ, ιε--πω E πο - ων .Ejus rei nos causam supra ostendimus : cum diximus a Trasν, marinam fuisse Deam , ac propterea muλιεν gestare: quod ibi aliis etiam rationibus probavimus. Ita ibi Hefiodus reliquis omnibus , mari. terrae, Venationi, militiae. foro . cunfitis denique quibus Dii unguli Praeerant, unam Hecaten, ut hic Π- μν praeficit. Rheam autem. id est . Hecaten , Pandoram esse patet ex illo loco , qui in GlGI 13, lib. De praep. citatur : Γενέα AP εα- τώΠ- νω. Ceterum eonferat te r quae de Hecate Hesiodus. Cum iis quae a nobis de Pandora in Hymno dicta sunt. Obtinuit ho pinio apud Veteres, usque ad regnum Fortunae , id est, πηuπ sub ἐπιλι Istas est , quo navigatio cepit. fuisse regnum Auraeae H μκε m. Unde opposuerunt Astraeam & Foretunam : quatenus altera spicam , altera gubernaculum ostenderet. Huc respicere Sy. sius videtur . e. - Πιε - Ubi locum hac de re Arati Interpretatur: cωσ. Φηέν. ώ- λάων, χο ιδν -- απερεν οιν Θεῶν ἐπιμιξ ---οί- δι εἰ λεικτυν μερο ε με ερον mν ι τ σου
155쪽
dora: quae eum aliquamdiu regnum obtinuisset, reeessit & Asia s eus elegantissimus est, apud Avienum Arati Paraphrasten, ubi de Astraea: Seu patria Ap a. Harum es genus, aurea esus' S .ra sint proles, is qui pro munera restrum Inenlpabilium nomen Aedis omnibue astris r/ Aut Pelusiaei magis es Dea littoris Vis ιDigna poli, eansiri or rura latrantis Anubis r ti tu Drea Ceres: sic nam tibi fragrat arisa,
Et, eeu Sisiaco torretur spica ealore Protentata manu r seu tu pernari s His Nee sat certa gradum πιιiuataque vertice sum Fumperi vertis vestigia. lubricum ut avum
Grais gat, reflabitis obrepat mobila fatum
M Ioeo emendavi vertis usi a , pro quo male vastis legehatur: -- liqua fere sunt ex editione Grotii nostri. Ac propterea eamdem Astraeam & Foreunam esse voluerunt, ut Germanici interpres M alii Observant. Quo etiam versus illi Avieni. referat possent, modo legatur Amibilis. Glossae veteres, Flexibilis εὐ- ει ς, proprium Fortunae est. Ut ut sit: alii Astraeae Forinnam successisse, alii Asbaeam i
μAν-, τε A A μεν Θέμις. Eodem tempore creverunt sors flentum: quod conjungit Avienus . . Εἰμωρώνη, ἡ Πιωδύροι, εἰ Διεέμ νισ. Ita ut illi qui-νω- ea omnia, quae de Pandora dicuntur, intelligunt, multis partibus impingant. Proclus ,1 ut Platonicum deincebat, quicquid de Pandora dicitur. ad 6- ἡψ refert: qui quamquam ubique rerum isarum satagat, priusquam probet νε αλ γν e. τύ φρονεῖν, di in parte ab νε-αν esse , nobis sufficit non aliam in his Hesiodi libris allegoriam, aut allegoriae interpretationem adferri, quam quae cum doctrina taeulorum cohaeret. Quamquam in eo laudem mereatur Proetus, quod ordinem libri hujus & rationem fere eamdem, quam nos ostendere conatus sit: tum quod rationem P--c - , qualis est illa de taeulis connectere cum reliquis tent rit. Rursus tamen omnem ordinem, & institutum Poetae his verbi
ο-ε μ -πόρνε . Illud obiter notabunt studiosi, hoe quod de Pandora in Theogonia dicitur παν-τtis, esse. in his libris ἀκλ. se
luptatem, sive tale quid: quod saepenumero a viris doetis confunditur. Graeci omnibus scriptis vim filam eripuerunt, tam nihil pragmaticum in illis relinquunt, sed vento inani allegoriarum abrepti,
156쪽
omnia pro nutu fingunt: contra saepenumero nude ea sumunt, quae non nisi νεερωε cum reliquo Scriptoris instituto conveniunt. Quidam Grammatici aliquam Pandorae partem αἰΜrvmκia esse voluerunt: si quam scin G, 2κ L. Sic igdem cujus hic hi mentio σταυ- s, esse norant: par tiua Credo τίω ἔ-e. --ικ ταμ τεκναμε τὼ βίω τώ λθ -ἀν' , partim ab το ἀο T ἀνθρώπων λασιν κνα πυρρε ac Pergamus.
HRsiodus igitur ex opinione vetustissimorum qui QU'λον
egerunt, dc eorum speciebus.. in Theogonia sua de prima 1peiacie tractavit, cujus sub ἐμ υνικοῦ maxima fuit cum hominibus familia itas, ut itae dicam h .lus non modo genus , Ortum, parentes, sed quod amplius est, . ut veteres Theologi vocant , ut ipse Hesiodus , per tenuin us est, di quae quisque hominibus contemret. Tra aerat & H γεννιαν. ut & hodie ex auctoribus compluribunscimus. Mediam vero ipeciem in primo persequutus est. Hinc igitur lucem accipit locus in nilii, in quo versus ille, qui ad - Κυαspectat, ab omnibus pd SDγνίαν relatus suit. Postquam enim da
Hesiodua me raι Divos, Diviamque parentes, inter ectis aliquot mox versibus , quibus contentum operis describit
Omniώque immense volitantia utimina mundo. Aliter aurem Pandorim 1uam in Theogonia quam e. σπωτω Chγων iconsiderat: in altero enim ut primam foeminam, his verbis:
In altero, nimirum tu quo nos veriamur, longe aliter pro ma illa. cui Diis immortalibus postquam άm - est inducta, omnia commissa sunt. Causa cur in Theogonia ita consideret , haec est : quod ante σει μιξίαν, sive sub imperio manifesto Deorum,-- fuerint homi nes, ut is pra ex Platone ostendimus. M ex Ipsa terra oriundi. Quorum pars maxima λογικη erat di pura .r altera autem vi illa quam ἄλπν vocant, cuius prior pars est ἡ φυακη, sive vis creandi, ta cresceΩ- d b, maxime carebant. At inducta Pandora . uaro omia pariter indueta est. Quod nos ita quoque in nostro persequuti tumus: . . . c Wς- ων δέ σέ φασr γαυ- - τωνδ u πλιξο, άγλαό, δ,ι
157쪽
ATque haec causa fuit , cur apud Veteres , aliquis . de qui mentem hujus libri benὸ exan,iriarat, quae potissima ea par te circa iamdi di volubilitatem Fortunae , qui Dii, ut Poeta loquitur, vitae conquirendae rationem occultarunt, versatur, a verse illo.
Η' ἴσην e. μἀλάχη, usque ad illum, Niαν δί' ωνον βώMMῖν hia. Me exordium. quod ex Pausania di Plutarcho Hesiodi non esse certo set mus, praefixerit:
Pμα ινιθλον μινυμ, .Fμα A .' ἰθυν σκολιον ις si μνερο mepi, Zabs οὐ 'Δέ-, οε Lπέρ- δωμυα, rata . Qui versus, aut ego fallor , aut mali Poetae sunt, sed boni Philos, phi, Et qui cum cura librum hunc poclegerat: meliusque argumeniatum Perceperat, quam eorum quisquam , quem hodie in Hesiodum habemus. In quo tamen Omnes non Pennus errarunt , suod in hoe exordio vocem oιu , άWn poni mordicus alleverant: quamvis minime propositum F, , multo minus Hesiodi ex eo institutum perceperint. Argumentum libri hoc exordici continetur , quod a nullo hactenus notatum fuit . multo minus quid sit. Argumentum est vis Fortunae ac potestas, quemadmodum Iliados ira Achillis. Plato in mundo ἀλ. iam ροι ω, vim quamdam constituit, tamqucim animam magni illius Dei, Mundi patris, quam stoici εἰ aes - 8c ἀνάγκα vocant, dc saepissiige Δια. Hc ratius, qui ut jam olim ren, centibus litteris notavit Muretus) totum hoc exordium, quod primo praesigum legitur, ρωτα λεξιν vertit, Deus reddidit: quem eumdem cum Fortuna facit. Ode lib. I. xxxiv.
---- valet ima summisi Mutare, ct insignem tr uuat Deus, i . . obscura promense hinc a cem rapa Fortuna cum fridore acuto . - .
Sustulit, hic potuisse gaudet. Tota hujus Deae vis ex periodica revolutione pendet: quae filia p,,οῦ, νυσμέ, ut Philosophi loquuntur , id est . segregatione De tum a rebus mortalium. Nota est Platonicorum & Aristotelieorum lucta αε, F αὶἰσου F -μου disputantium , α-τ αμένου magni iulius Daemonis. Praecipuum arguinentum, qua probabant, erat Peri
158쪽
refutat Philoponus. ita scripserat Proclus: Εὐαρο ε λον -- λένι Platonem intelligit, F-ὲ η-e. Πολλιώ - e. τι-
Manifesta periodica revolutione , finem aetatis suae constituit in me hus, fient jam relapsa erat in pejus. Rursus illis,
159쪽
u, Φaoi. Ubi vides hominem nugacissimum: qui rationem ignorare maluerit , cur Hesiodus -- adjungat, aut turpiter dissimularet quam ex alio discere , aut non maledicere. Sub aemelia igitur . sub qua se natum esse deplorat Hesiodus, Dei vicaria est bandora, quae Eab. ab auctore Prooemii dicitur, cujus sunt collegar Δάνυ hunde saepenumero . Δα-ων Graecis di η T 3 idem numen est. Hine R manis , quotiescumque Graecorum Δα κνων vertunt , vox Deus nihil aliud quam Fortunam designat. Sic Naso: mota fluos habuere Deos . id est, successum eventumque suum. Maro: Asianius curvo direxit spieula cornu: Nee dextra oranti Deus abfuit. Quod nos aliquando reddidimus: Abκἀνι r α. - ν Mia ναμιν sis A- ε 'παλαι- πιλεν αμ .eo . Di sunt quos interdum injustos Deos vocant Poetae , quotiescumque virtutem fortuna non sequitur. Sic Silius. Injustis neglecta mis, id est, etsis Δαἱρουαν, qui c. νῆ ἀ-ξια rerum potiuntur. Contra εὐαμιω- a Marco Tullio ex Socratico Xenophonte definitur, Fortuna eum virtuto eoniuncta: 'uia Xenophon dixerat: Διαρος--λκειέ, aras, ἀλειμων ἀναν ἀγκεα ψ ων ἁ me, οσαιρυνε . Quod Tullius vertit : Rectὸ ver. te ora be rum ferunt o quonium virtuti tua fortuna functa es.
Postquam ea ostendimus quo spei sent quae ab Hesiodo in his librim
obscurius tractantur, quam ut vel ratio eorum perspici, vel quomodo cum instituto Poetae ipfius cohaereant continuo videri possit. necesse est , cum variae sint de disti strone librorum sententiae , da quo supra aliquid diximus, fusius nostram explicemus. Idque eo maxime , quia in iis quae praemisimus saepenumero distinctionem liahrorum, quae nunc obtinet, di quam in editione nostra servavimus, sequuti sumus. Existimamus igitur, imo dicimus, totum illud quod sub Eeγ- s nomine circumfertur, librum esse unum , Partes multas. Argumentum quo probamus non unum habemus . te quae talia sunt ut dubitandum ne fit quidem. Ac primo manifesta Servii auctoritas , qui Hesiodum unum ad Persen scriptae testatur. inde quia quamcumque partem horum librorum cieant veterea. νε- vocant. Sic Etum logus. Αρτι μοὐ, inquit, α ρομ
160쪽
n T ---H--.. quam ob rem neque necesse fuit duias
H,- titulo distinguere , quini
Henricus Stepnacius vi. uenter servav,t tamen, ta quisquis accuratus. 24ori, te Magistri veteres totius librI ad Persen inscriptionem esie no- tu, M. inquiunt, παν πο βι ιον προ γ Quod ut exemplo aliquo confirmemus a vI- - , Homerum & Hesiodum certasse notat coram Pan de rege,c euius certaminis Zc libellus vulgo iniuriptus AH, O mi Sin minit ut & Tzel S noster, ubi accurate , ut sibi videtur, de Poeta nostro, disputatὲ utrumque vero recitasse putem aliquam operis sui: partes autem illas ita distinguit, ut alterum - Α--ν re itasse dicat; alterum partem eam, ubi Per iubet min υώ. --ει S. In quo Philostratus etiam morem , sicut in Hotiteri versibus Rhapsodorum, ita in Hesiodi τ- observavit, erutare cantilenas hos libros dividebant. Quae omnia ea etiam mos emant uuae a nobis de subjecto horum librorum sunt dicta. Nam:eut Homur operis , quo ea quae ad Troiam gesta sunt complexus 'oistes multae sunt cui recte notat Philosophus, cum de et ragis
ori Demodo agit ) quae rursus minutas partes constitiiunt. quarum par Λ-hiilis : ita partes huius operis multae sunt 3 quas non analobros ut nos, sed in minutas partes & membra distinguebant Cum autem subjectum sit Oeconomica -λέα. pars ejus aliqua est η - uae rursus minutaS habet partes, tam respectu sui quam restinu ciperis di ipsius Oeconomiae. Sed audiamus Phi stratum. MI