장음표시 사용
21쪽
PRAEFLUO Epist. VI, i5, 3, jus cisiis . . . . respondet. Notanda constructio. In Cicer. de Orat. I, 45, revocanda lectio antiqua : in respondendo jure : ubi male Emestius in respondendo de jure, quaerens in nota subjecta: a Quid porro est, in resPondendo jure λ ut vulgati habent. quis ita dixit λη Ciceronem ipsum et alibi ita dixisse,
poterat ex Clave sua di Scere. Ilorat. epist. I, 3, 23, sq. seu civica jura r Pondere paras. Epist.VI, 39, 5. Cons. VIII, 2, I. Hendi eram vinia demias certatim negotiatoribus ementibus. Unde liquet, certatim cum e litant jungendum esse.
Ep. VIII ,s, a, fruendis UOLPtuimus. Quum in ΜS. uendi Nolvtalibus reperiatur, Gudius ad Phaedr. 4, α 5, probabiliter corrigit fruendis diu voluptatibus. Epist. X. I9, I. De certaminibus iselasticis quum obiter egisset Bouhierius, Vir Vere illustris, in Hagen-buchii epist. epigraph. pag. 9, laudatis Ιselini de illis dissertationem in Hist. Acad. Inscript. Paris. tom. V, pag. 277, Sic Pemit pag. Io, Sq.:. Ce que je viens de dire des jeux Iselastiques me donne lieu de proposer une conjecture Sur un elidroit tres-obscur d'une letire dii jeune Pline a l'empere Traian, X, I i9, doni voici te friet. e Ρendant que Pline Fuvernali la Bithynie, quel ques athletes de cette province, qui ἡtalent reverius vainqueum d'un jeu de cette espece, demanderent hjovir de leurs privileges, non seulement du jour
22쪽
Nihil enim referre, disaient- iis, quando sint Patriciminiscit; sed quando certamine vicerint, ex quo inMehi
possent.. Plitie en fit difficulte; et pour ne rien prendresur tui, ii proposa son dolite I rempereur Τr an etices termes : Ego contria scribo Beliasticorum ou selon Ies anciennes odit. Delastici) nomine. Itaque eorum vehementer ad bitem, iam sit potius tu tempus, quo εισελ- , intuendum. α Ces paroles ne sont aueun sens raisono te; en sorte que les CommentateurS conViennent, que cetexte a altsire. Iis ne proposent Deanmolns au ne conjecture, qui satissasse resprit, si ce n'est en ce quequelques uns diserit, qi 'it faut corriger : εἰσήλασα,. Ce qui est indubitabie. Du reste les uns es cent scribo, et encore itaque eorum; les austes se contentent de corriger : Ita tamen, ut Mehementer, etc. α Mais la premiere de ces conjectures est trop har- die, et la seconde mi contraire au Sens de ce passage, comme d'autres ronidia observe. D'ailleum elle conserve te moi, Scribo, qui ne peut Subsister, ce me
semble; car il suppose une decision de la part de Pli
nei qui D'a Voulu que proposer un doute, et en laisserie jugement a rempereur. α ur moi, en attendant que quelque m. no dctouure la vUritable leson, je limis: Ego contra, ipso Belastici nomine, et Deliasticorum, vehementer acidubitem , etc. Pline resute en dein mois la raison, qu'aLlεguaient les athletes, en repondant, qu'elle se detrui. B. Diuiti red by Corale
23쪽
fulvant la sage reponse de Trajan.
a Ce sens est clair, et naturet. Mais ces mois extraordinat res, Belastici, et Iselasticorum, nVtant pol nientendus des copistes, orat satis doti te donne lieu aleur meprise, comme ii n'eSt arri Ve que trop sou-
De eodem loco ipse Hageribuchius in epistol. ad G tum Pag. :α Pag. II. κριτικωτατος Bouhierius corruptum Plinii locum restituere aggressus est. Quem locum quia editores Pliniani nesciverunt a Sam. Petito tentatum esse, ejus verba de Leg. Att. Pag. 62, init. subjicio. a Rescribo : Ego quum transcribo, Iselasticorum, nomine itaque eorum vehementer addubitem, an sit potius id e ω, quo M,σίλατα , intuendum. Nempe quum libellum ab Delasticis sibi oblatum imperatori mittendum transcriberet Plinius, ipso eorum Domine monitus facile vidit Belasticos dictos fuisse, non ex eo tempore, quo Sunt cororiati, Sed ex quo patriam invecti sunt, εἰσελ- . s Editiones Plinii praestantiores, Hearniana, et novissima Longotiana, emendationem Schesseri habent : Ego cuncta scribo Iselasticorum nomine : ita tamen tit vehementer addubitem. Si ita Duiligod by Corale
24쪽
tamen ut verior lectio esset, Conarer legere : Ego contracta scribo, id est, in compendium a me redacta. Proconsulem enim ipsum sua manu ex Iselasticorum
charta in papyrum transcripsisse, librariorum opora non usum, quod Petitus voluit, credibile non fit. Quid λ si libellum obtulerunt, Plinius ipsum eorum autographum Romam, credo , misisset. Sed lectio ita
men ut videtur orta ex corrupto, et non intellectostiaque eorum. In mentem mihi venit, sorte Plinium sic scripsisse : Ego contra scilicet ipso Iselastici vel Iselasticorum nomine ita moMeor vel urgeor), ut vehementer addubitem, etc. Si Plinii integrum sm- Leet librarii posteriores more sibi consueto in Sc. contraxerant, scribo iacile nasutulus quidam pro sc. imo obtrusit. Si Florentiae, quae ejusmodi κειμηλιοις membraneis vel chartaceis superbit, codex Plinii MS. in-Veniatur, eum inspicere ne dedigneris. nNihil, quod nodum illum solvat, in thesauris Florentinarum bibliothecarum reperiri, amicum docet .
Gorius pag. 466. Panegyr. 76, init. Scripsit de hoc loco in Programmate Fike scherius, Rector Lycei Culmbacensis. Deletis duabus vocibus, tutum fuit, mutataque interpunctione , sic legit : quum agerest Interrogaseit: quisque, quod placuit, dissentire , facere. Displicet haec ratio perinde, ac Schwarziana, J. Fran. Herelio, cui Plinius viduitar scripSisse : qtium agerest Quisque quod placuit, HSSEntire. . . ., facere. Vid. Magarin itur Philologon. Hermus Reben Non G. Diqiligod by Corale
25쪽
A. Ruperti und H. Schlichthorat. Zwriter Band Bre- 797, Pag. 227, sqq. Και ταυτα μεv δὴ ταυτα. De signis, quibus ad notas interpretum discernendas usus sum, vix opus est ut moneam, E. Ernestii, G. Gesneri, H. Heusirigeri S. meas indicare. Scr. Lipsiae m. Februario I 8O5.
26쪽
QuuΜ essem rogatus a librario, repetitionem hujus Plinii Gesneriani paratum, ut significarem, si quid esset, quod arbitrarer illi non invitis manibus Gesneri accedere posse; meminissem autem opportune, in bibliotheca filii, Caroli Philippi Gesneri, viri illustris, Dreciae me vidisse exemplum notatum manu beati viri, nec dubitarem, quin iacili domino libri uti liceret : adii de voluntate librarii
illum ipsum per literas, et, ut ad usum novae editionis exemplum illud nobis concederet, rogavi. Ille vero, quo est in literas amore, ipse literatissimus, in meque favore singulari, statim non transmisit mihi solum, quod petieram, sed etiam donavit. Hac ergo liberalitate, quam ipsae honae literae, si non diserto me, at grato saltem, interprete praedicant, ita usus sum, ut, praeter diligentem curam speciminum typographicorum, religiosissime tractarem accessiones animadversionum , easque totidem verbis suo quasque loco insererem ; non nisi voculis singulis subinde necessario additis. Ac ne quis existimet, pauculas illas accessiones esse, Comparet, quaesumus, utriusque editionis, vel in duobus epistolarum prioribus libris I, 3, 5; I, 24, 4; H, I, i ; ΙΙ,
terque in caeteris, praecipue in Panegyrico, plura esse addita reperiet.
27쪽
Potorant et textui Pliniano subjici, quae b. Gesnerus in epistola ad venerandum patruum meum data paullo post evulgatam priorem oditionem, velut auctarium, proposuerat : sed vitari tamen vix posse videbatur, quin, Suo quibusque loco addendis, veluti luxationibus tentarentur animadversiones. Itaque omissis modo, quae ad culpas operarum pertinebant, integra illa epistola servata est; praesertim quum religioni mihi ducerem, monumentum amicitiae, quod hic quoque b. Gesti erus in venerandum
patruum meum exstare voluisset, subvertere; adeo Carum
illud patruo, ut sui vicissi in in illum amoris testificandi gratia illi epistolae, socium ne dicam an aemulum addiderit commentariolum super locis quibusdam epistolarum libri decimi. Panegyrici item, ad quem ejus olim ad Ges
nerum litorae non pertinuissent. His igitur fruere B. L. nobisque lave. Ser. Lipsiae in mercatu vernali A. O. S. CIDI CLXX. A. G. ERNESTI . Duiligod by Gorale
28쪽
PRAEFATIO SUPERIORIS EDITIONIS EADEMQUE EPISTOLA
Nos quaeris, quum ista tibi in manus traduntur, quod vehementer optabile cst talem epistolam scribenti, quis est iste Gesnerus p Quid sibi vult ista dedicatio λ Quale est, quod milii ossertur λ Nosti, quae magna mea felicitas est, Gesnerum; nosti. quod tu in aliqua selicitatis parte ponis merito, Plinium; recordaris, quamquam oblivisci soles tuorum benefactorum, quas illo caussas habeat ad te ablegandi exornatum praesenti opera Plinium; reco daris, inquam, quam generosa et liberali humanitate operam Plinio et mihi dederis, quantum legendo interpretandoque illius Panegyrico, quem Ciceronis epistolis et Taciti Agricolae subjiciebamus, et voluptatis et utilitatis
ceperis. Itaque non mirabere, meo quoque animo ObVersari horas, quas in jucundissimis vitae meae reponere sOleo. in quibus tuam et discendi cupiditatem, et ingenium felicissimum, et Vere generosum pectus, et propriam magnis animis, atque ut summo loco natis, ita ad summa omnia contendentibus, humanitatem intueri ex proximo
admirarique mihi licuit. Quid ergo pronius mihi fuit. quam de te cogitare Illustrissime Comes, quum Plinium
29쪽
tractarem, aut quid videri justius debuit, quam tuo nomini inscribere monumentum ingenii illius, quod vehementer tibi probari, quod capi a te, quod amari, Sensissem Θ Nemo enim capit Plinium, quin ainet, ut illustrissimum Henriculii XI Rullienum nemo novit, quina mandum colendumque judicet. Equidem ob id ipsum, quod te nosse mihi contigit, Illustrissime Comes, ea ad te fiducia accedere sustineo, ut neque refugiam liberius aliquanto apud te ipsum de hoc nostro munusculo, quo te et literatos reliquos afficere visum est, dispulare; quem norim, atque adeo expertus sim, pro tuo in quidquid pulchrum est amore, hujus etiam genoris commentationibus delectari. Quem quidem amorem gentilicium tibi esse, ut
ea modo commemorem, quae ex proximo et Coram CO
gnoscere mihi licuit, non modo illustrissimus tutor tuus Henricus XXIV me docuit, cujus decora in Buddeana Ie-nae ct Vinariae in Marachalliana Gryphum domo mihi innotuere, sed tres etiam illius illustrissimi filii, in quibus Henricii in VI anno hujus saeculi XX lx Ionae de sui e-riori cathedra disputantem non sine summa omnium admiratione, et eorum maxime, qui recto judicare poterant,
audivi; Henricos IX atque X vero in hac ipsa Academia
nuper in laude atque amoribus omnium vomatos, quod sic volebant, complexus sum, quorum manibus ad me scripta excellentissimi ingenii in generosissimae liberalitatis pignora servo, quos hoc ipso tempore e Gallia reduces , et veteris obsequii nostri memores, veterem ipsos benevolentiam erga me et indulgentiam servare, non sine maximae et honestissimae voluptatis sensu paucis ante hel domadibus expertus sum. Pateris itaque pro gentilicio illo tuo in honas literas umore, me de epistolarum Plinianarum, quod tibi hic offertur, opere pauca apud te, Veter praelationum more, disputare. Ab ipso scriptas Plinio, neque recentiori demum tem -
30쪽
I. M. GES NERI.pore a commentitia illa, quae Io. Harduini ingenio dehetur, societate confictas, accuratus ille consonsus cum praestantissimis aevi, quo vixit, ita dubiisque monumentis, ostendit, demonstratus praesertim a JO. Massono; qui con- Sensus non sane a mendacium et vanorum aliquot hominum ingeniis prosectus esse potuit. Scriptas ergo has epistolas editasque ab ipso Plinio, plane mihi non est dubium . Utrum autem missae omnes sint ad eos, quorum praescripta sunt nomina, ea vero alia quaestio est, non ita
facile affirmanda. Primo diem adscriptum nulla habet, quod in iis, quae re ipsa ad amicos mittuntur, epistolis intermitti vix solet. Et, si dicas, quod praesi acie equidem
non negaverim, diei mentionem detractam quum odorentur, illud tamen apparet, argumenta epistolarum pleraque esse quasi ad ipsam scribendi exercitationem quaesita ac delecta; itaque omnia polita et ornata, eam quaesitam varietatem, ut hoc ipsum egisse illum appareat, uti relinqueret posteris quam pulcherrimam amabilissimamque sui ipsius imaginem. Quum enim gloriae honis artibus Parundae esset studiosissimus, et in hac quoque ro Tullium perpetuum et ianicum suum sibi exomplum proponeret, cujus in opistolis vel maxime tantus animus cyin prolimSUS et posteritati commendalus est : quid poterat sacere elegantius ad simulacrum mentis suae. et factorum vit; quesuae memoriam tradendam posteris, quam si scriptas a se epistolas in vulgus ederet eas, quibus foras quasi prodierat, et Conspiciendum se praebuerat ille cupitor et associator immortalitatis animus; iisque adderet alias, eo ipso consilio scriptas, ct sorte missas privatim ad neminem, sed omni posteritati dicatas, quibus ca commemoraret, quae de se, de suis studiis, de toto vitae suae genere, de actionibus, de amicis suis, de rebus denique omnibus, quae ad ipsum ullo modo reserrentur, scire et existimaraucllet posteros. Illud de amicis quales sit. sic satis vel o