C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri decem et panegyricus cum varietate lectionum ac integris adnotationibus editionis Schaeferianae quibus suas addidit N. E. Lemaire. Volumen prius posterius “C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri dece

발행: 1822년

분량: 526페이지

출처: archive.org

분류: 문학

231쪽

nec in officiis ullis, nec in amicitia principuin suisse rursus, quum audis, quid studiis laboris impenderit, nec scripsisse satis, nec legisse J Quid est enim, quod non aut illae Occupationes impedire, aut haec instantia nonis possit efiicere 3 Itaque soleo ridere, quum me quidam studiosum vocant, qui, si comparer illi, sum desidiosissimus. Ego autem tantum, quem partim publica, partim amicorum officia distringunt 3 Quis ex istis, qui tota vitaliteris adsident, collatus illi, non quasi somno et inertiae deditus erubescat λ Extendi epistolam, quamvis hoc solum, quod, requirebas, scribere destinassem, quos libros reli-

Summa luculenta, pro qua bibli

thecam hodie emas minime contemnendam. G. I 8. Nec in amicitia principum. Rom. nec in amisitia principis, unius

Vespasiani. H. Ita et Cortius cum GierigiO. S. - Quid sttidiis laboris impenderit. Sic etiam Rom. H. - Bene Gierigius haec ita resinxit : quid studii labor bus, ut oppositio si hi constet. Lab res autem ossicia et negotia publica dicit. Ea tamen sententia ut absol

Vatur, necesse est, ut m X satis ex-Pungatur , quod nunc certe oti fium est. Ε. - Locus sanissimus

itulloque jure a viris doctis tentatus, in quibus maxime taxandus Gierigius, qui, ut suam τού κειμέvου παρα ιρροαισiv tueatur , Secundum Communes neglexisse scribendi leges dicere sustineat. Verissiliae Corinlius : .. Sensus est apertus. Si reputes, quantum legerit et scripserit, non credas eum ossetis et amicitia principis districtum fuisse: illae enim Cupationes omnia apud alium impedivissent, ne licuisset per eas

tantum legore , tantum scribere. Rurstas si consideres, quantum latioris studiis lini, derit, uec scri Psisse satis, nec legis e videbitur :nam ista sua instantia et intentissimo studio longe plura legere , longe plura scripta relinquere potuisset. Nihil prosecto in liis obscurum, aut absonum . . Nimirum Plinius avunculum suum non tam laudat, quod tot libros logerit seripseritque; ut nulli alii rei vacasse videatur , quam quod studiis tantum impenderit laboris, ut plures etiam legereae scribere potuisse putes. Sane qui Perire omne tempus arbitratus est, quod studiis non impertiret, et quidquid legeret, tanta tutentione excerpsit, ut librorum suturorum materia incredibiliter cresceret, licet plurimos libros legerit scripseritque , tamen nec legisse satis videtur , neC scripsisse. S. - Instantia. Quae censetur non tantum legendo scribendoque , sed etiam audiendo , dictando , EXCEP pendo , commentando, etc. S.

I9. Ego autem . . . distringunt. Ita et nom. H.. α . Extendi epistolam, etc. Rom. Retendi epistolam, gnamois quNm hoc

solum. Duplex lectio , quum in aliis

232쪽

quisset. Confido tamen , haec quoque tibi non minus grata, quam ipsos lilaros, sutura : quae te non tantum ad legendos eos, verum etiam ad simile aliquid elaborandum , possunt aemulationis stimulis excitare. Vale.

utitim, in aliis quamois scriptum sui A- -mec gtioque tibi non minus grata. yl. Antiquius esse puto quum, o rius Bom. Ha e quoque non m ntis ς tra . tuterpretatio est quam s. H. sine tibi. II.

Statuam Corinthii astris in templo Patriae positurus, rogat, ut hasis

ex marmore Paretur. C. PLINIUR SEVERO SUO S.

Ex hereditate, quae mihi obvenit, emi proxime Corinthium signum, modicum quidem, sed sestivum et expressum, quantum ego sapio, qui fortasse in Omni re, in hac certe perquam exiguum sapio : hoc tamen signum ego quoque intelligo. Est enim nudum , nec aut vitia, , Si qua sunt, celat, aut laudes parum ostentat. Estingit

VI. I. In hae certe perquam exi oram. Imitatume Ciceronem suum

qui in Verrina oratione de signispa sim ac studiose subtiliorem intelleetum harum rernm disgimulat, iit eo magis isto nobilium qtiorumdam morbo carere videatur, qui intelligendi isto ambitu se solos dignos haberi vellent, qui pretiosas tabulas , signa, Vascula et reliquam luxuriet emaditae xtipellectilom lios siderent. Vide Verr. IV, 2 et 3. G. - Simillimum in simillima re Cic ronis de se judicium e t in Aet. II, Verr. 36, ubi post enarrata varinartis Dp ra , qlim ir ahdiaxerit, . etiam capella est quaedam , inquit, ea quidem mire, ut etiam nos, qui rudes harum rerum sumus, intelligere possimus, Mite facta et v

nuste. M E. I. Est enim nurim. Ita loquitur,

quasi di mellius putet de vestit signo, quam de nudo judicare; quo quidem ipso sorte probat, se non nimis multum hac in re intelligero.

Quid enim' non aeque iacile , qtitu citius est videre , si quid in pallio

vel toga statuae Peccatum sit, quam si ingurae musculo, vel flexu digiti pG. - Mire interpretum de hoe loeo

233쪽

158 C. PLINII LIB. III.

senem stantem : OSSI , musculi, nervi, venae, rugae etiam

ut spirantis apparent: rari et cedentes capilli, lata frons, contracta saci cs, exile collum : pendent lacerti, papillaea jaccnt, recessit Venter. A tergo quoque eadem aetas, ut a tergo. Issis ipsum, quantum verus color indicat, vetus

Plinium ita loquutuni esse, quasi disin sellius puta set de vestito signo, quam de nudo judicare.quum tamen facilius sit videre , si quid in pallio vel toga statuae peccatum sit, quam si in surae musculo vel sexu digiti. Gieri gius statuit, Plinium jucunde jocari, et animi caussa de statua loqui, ut de licamine, qui vitia corporis velat : sed quo hic lacus nunc pertineat , vel quem sensum haber possit, non dixit. Νeutrum ego credo. Primum Plinius dicit se, ut in omni re , ita in statuarum arte judicanda exiguram svere : h venustae modestiae erat sateri. Iam addit, se hoc signum tamen intelistere. Cur pest enim nudum, etc. Haec optime cohaerent. Nempe facilius prosecto est signum nudum , Praesertim ita expressum, ut describitur, intelligere, hoc est, ejus pretium statuere vitiis aut virtutibus cognoscendis. Nemo

enim , nisi qui sit plane stupidus

et iners, ita omnis naturae conu ris humani, et artis ignarus est, ut judicare Don possit, in nuda statua membrorum compoxitio, flexusque recti sint ara Iaravi, ossium nervo rum , caet Iarurnque partium cor poris situs, flexus naturie resimandeant nec ite. Et haec omnia in senilis corporis serma expressiora Dsse s

lent. In signo vestito dissicilius est artem artificis judicare ProIiterea , quod plicarum jactus et comi visitio non ita constituta est natura, sed magis arbitraria, et ex artis ini rioribus quibusdam regulis pendens , quae non nisi a peritissimis existimatoribus, et longo usu intelligi possunt. Iocatum fuisse Plinium , tum fortasse statuerem, si de nuditate muliebri sermo esset: sed quis sanus in decrepiti seni nuditate joeandi occasionem eaptet, aut aliquam cupiditatem sentiat 3 E. I emi, qui hodie sic drr. non possunt exprimi in signis ; sed Romani , ad imitationem Graecorum , ne Mos dixerunt vincula et ligamenta

membrorum. ED. - Ut virantis Iam advocata huc sunt mirantis

molliter cera ex Virg. AEn. VI, 848G. - Sic et Graeci in signis τὸ es laudant. Plena harum laudum Anthologia Gmeea. Vide Hu chkε Anal. Crit. p. 6 I. Iacobs ad Epigr.

adesp.CCXLV. S.- Rari et cedent ea illi. Ita etiam Bram. H. - Cedenses capilli. Interpretor defluentes, deficientes , propter quod jam rari sunt. G. - Exiae colum . Ut larVrix , teri-dines , venae , ob camis et pinguedinis desectum, apPareant. G. Pendent lacerti. Lacerti non jam rotundi sunt, substricii, torosique psed pensiles et flaccidos musculos , ab una modo parte haerentes, habent. G. - Papillin jacent. Μαζος bπε i,θη Agathias XIII, 5. S.

Recessit venter. Bom. Venter reces

sit. Η.3. Ut a tergo. Quantum nimirum a tergo ostendi listest, in quo non tot expressa aetatum vestigia in oculos incurrunt scilicet. G. Vide ad epist. III, 5. S.

234쪽

et antiquum. Talia denique omnia, ut possint artificum oculos tenere, delectare imperitorum. Quod me, quam- 4 quam tirunculum, sollicitavit ad emendum. Emi autem, non ut haberem domi neque enim ullum adhuc Corinthium domi habeo , verum ut in patria nostra celebri loco ponerem; ac potissimum in Iovis templo. Videtur senim dignum templo, dignum deo donum. Tu ergo, ut soles omnia, quae a me tibi injunguntur, suscipe hanc curam, et jam nunc jube hasim fieri, ex quo voles marmore, quae nomen meum honoreSque capiat, si hos quo

que putabis addendos. Ego signum ipsum, ut primum S

in Venero aliquem, qui non gravetur, mittam tibi : vel ipse, quod mavis, adseram mecum. Destino enim, si tamen officii ratio permiserit, excurrere isto. Gaudes, quod 7 me Venturum esse polliceor : sed contrahes frontem,

quum adjecero , ad paucos dies. Neque enim diutius

abesse me sinunt eadem haec, quae nondum exire patiuntur. Vale.

loco Buhuhenius in nota exquisitae doctrinae reserta ad Vellai. pag. 64. Graecis exemplis ab eo congestis acine ant Iiaec. 2Eschyl. Eumen. 73Ο, sq. Σύ-παλαιὰς δαίμοvας Sic locum cum Staialeio corrige , a caeteris, si me audis, manum abstinens. Tonsusionis vocum olvος et aliud exemplum reperies

Cie. Verr. IV, 28 , de candelabro Antiochi, a dignam rem esse regno Syriae, dignam regio munθre, diagnam Capitolio. . G. 6. m ii. Eine duhio eurator aloei

Tiberis tum erat. ED. 7. Sed contrahes fontem. Rom. Sed tinen contrahes frontem. Mox Dadem : . Neque enim diutius ah se me eadem . . Deest verbum sinurit, ut patiuntiar repetatur. Ita et Coristius Η.

235쪽

v II.

Silium Italicum , quem decessisse nuntiat, meritis laudibus ornat. Quum Silii Italici Punica, ad nostra tempora pervenerint, tanto acceptiora nobis esse debent, quae hic de viri selicitate, opibus,

moribus cum fide traduntur. ED C. PLINIUS CANINIO AUO S.

Mono nuntiatus est Silius Italicus in Neapolitano suo, inedia vitam finisse. Caussa mortis, valetudo. Erat illi natus insanabilis clavus, cujus taedio ad mortem irrevocabili constantia decucurrit: usque ad supremum diem beatus et selix, nisi quod minorem e liheris duobus amisit, sed majorem melioremque, florentem, atque etiam a consularem reliquit. Laeserat famam suam sub Nerone; credebatur sponte accusasse : sed in Vitellii amicitia sapienter se et comiter gesserat : ex proconsulatu Asiae gloriam reportaverat : maculam veteris industriae lauda- s bili otio abluerat. Fuit inter principes civitatis sine potentia, sine invidia. Salutabatur, colebatur, multumque in lectulo jacens, cubiculo semper non ex fortuna frequenti,s doctissimis sermonibus dies transigebat. Quum a scri-hendo vacaret, scribebat carmina majore cura quam in-VII. r. Vitamsinisse. Rom. Finisse vitam. H. a. Minorem e liberis. Rom. Min rem ex liberis. H. 3. Sponte accusasse. Νemine d si rente , ut a provinciis deferebantiu aCcusatioues contra magistratus

suos viris eloquentiae et integritatis laudo florentibus. Taceo quod sub

Vranno a crisare sempor sere invidiosum est. G. - Veteris industri'.

Forensis illius , qua supra vorate ac eusasse dicebantur. E. 4. Multumniae in lectulo. Hoc est, idque multum, vel , et multum quidem. Ita avunculus Nostri aliquoties Prcaeterque Ponit, Pro et Pria ter ea. G. - ex fortuna. Poterat etiam , pro fortuna dicere. Culneritum Silii frequentius ruit, quam in

236쪽

gellio, non nun tua in judicia hominum recitationibus experiebatur. Novissimo, ita suadentibus annis, ab urtu ssecessit, seque in Campania tenuit: ac ne adventu quidem novi principis inde commotus est. Magna Caesaris laus,

sub quo lioc liberum fuit: magna illius, qui hac libertate

ausus uti. Erat *i καλος usque ad emaci tutis reprehen- 8

liomine, qui ad otium se contuli,sset, qui sine potentia esset, prae

terea aegroto , et mox morituro,

filio herede, putares : talem enim plerumque alias deserunt. Cortius

legit, non ex fortuna pn senti, a totum hoe refert ad salutabatur, colebatur. Sed duriusculum sic vid tur illud cubiculo semper 2 neque enim puto dici colebatur se Ner cia

biculo ς minus etiam jungi potest cum ParticipioIace M. quod adjun-etum sibi sutim jam habeat lecti M. Neque sane est, cur impeditum

adis Rermonis gelius tribuamus Plinio , frequenti non minus ni gnas auctoritates habeat alteropra senti. G. - Gierigius novi fisi me hunc omnem locum sic interPunis etiam edidit : . Salutabatiu , coimbatur: milliuntque in lectulojacens, cubiculo semper non ex larim a

frequenti, doctissimis sermonibus dies transigebat, quum a szrit,endo vacaret . . Sed nec satis firma , nec gravia sunt argumenta , quibus ille vel ad commendandam mutntinuem suam, vel ad refutandam lectionem pristinam utitur. E. - Silutahatur, colebatur, multumque iii lectulo jacens, cubicul semper, non ex fortuna, frequenti, doctissimis sernionibus dies transigebat. Haec cum n m. inter se conis nexa exhibeo , a quo in solo nomine frequenti dissentio. Nam pio eo in Boiri. et in aliis quibusdam e t premsenti. Sed frequenei Pilitum ost ab .

Aldo, Catameo aliisque, qui id altori

Iectioni praestare viderunt. Putavi aliquando a Plinio scriptum fuissΘ,

non ex fortuna praesente f'equenti ;sed id dubius in medium adsero. Multos quotidio salutatores ad eliiii confluxisse ait, qui non sortiime , sed homini, essent amici, ita ut

cubiculum semper frequens P ci.

Cum his, in lectulo frequentius

jacentem , doctissimos sermones Explicare, hisque dies transigere solitum suisse. Hinc nova incipit senistentia : α Quum a scribendo vacaret, scribebat earmina majore Cura ,

quam ingenio non numquam judicia hominum recitationibus ExIν riebatur.is Neminem sore Puto, qui, quanto mea luec interpunctio verior sit vulgata , non sentiat, qiue vortiis per se claris tenebras obduxit. II.

Probo Heusingeri rationem. Ita si interpungas, Omnes hujus loci salebrae complanantur. S. 6. Suadentibias annis. Oti senectutem. Vide supra III, I, li, et II, I 4, 14. - Novi Principis. Ti antim e Germanico bello, desmicto Nerva , redeuntem signari, aPparet. G. . Qui hae libertate titistis titi. Bom. Qui fine libertate ausus est uti. H.

Addidii verbum substantivum Coristius ex libris suis, additurusque erat Truestius. Bene. Saepe excidit est, si vox praecedens in s desineret. Exempla licte ex notis Dravoni, ,r

237쪽

sioneni. Plures iisdem in locis villas possidebat; adamatisque novis, priores negligebat. Multum ubique librorum

multum Statuarum, inultum imaginum, quas non habebat, modo, verum otia In Venerabatur : Virgilii ante omnes, cujus natalem religiosius, quam suum, celebrabat; Neapoli maxime, ubi monimentum ejus adire, ut templum,s solebat. In hac tranquillitate annum quintum et septuagesimum excessit, delicato magis corpore, quam infirmo: utque novissimus a Nerone factus est Consul, ita postremus ex omnibus, quos Nero consules secerat, decessit.

io Illud etiam notabile; ultimus ex Neronianis consularibus obiit, quo consule Nero Periit: quod me recordantem, i, fragilitatis humanae miseratio subit. Quid enim tam circumcisum, tam breve, quam hominis vita longissima pati non videtur tibi Nero modo fuisse, quum interii

ardebat. Rom. Pliaris iisdem locis Ni las possidebat. Ita paullo post : ν Ἀ-gilii αnte omnis I Pro omnest cujus natalem reli Ositis, quam suam, Ise- min. generet celebrabat Il. - Etiam Ciceronis praedium Possidebat. Ma tiat. XI. 49. Ingera facundi qui Cia

eeronis habet. ED. Virgilii . . . natalem. Religio ea

tempestate solennis. Martiat. XII, 68 : . Octobres Maro consecravit Idus. Idus saepe colas et has et alas, Qui magni celebras Marouis Idus. . Sic Epicuri natalem sui celebrabant; sic , ut in poetis maneamus , splendidisΑimo earmine Silv. lib. II, 7 . Lucani defuncti natalem celebravit Papinius. Simili caussa ducti Christiani , natales martyrum suorum, hoc est, dies quibus ad vitam meli rem per cruciatum transirrant, C in Iere instituerunt et quemadmodum etiam ad monimenta eorum et cinores adire non dispari religione coeperunt. Vid. quos hic laudat Cortius. G. - Neapoli. Ubi repertum epitaphium ex Nabillonii Muso

Ites. P. IIa, memorat Cestarius r

Ut templum. Sic Statius, Silv. IV, 4, 54, Maroneum templum, eodem Cellario monorate, dixit. G. s. In hac tranquillitate , ete. Similitor supra II, I, 4, de Verginio

Ruso e . Annum tertium Et octingesimum excessit in altissima uariis quillitate .... Usus est sirrita valetudine. . S.

stibit. H. - Ita omnes, opinor, libri.Vidotur scripsisse, aut scribere voluisse IIeusingerus : m. subiit. Talis enim suetuatio librariorum in compositis verbi eo frequenti R-sima. S. II. Nero modo fuisse. Cod. Arnae Veronem modo fuisse. Non male rquanquam exempla hi jus constri ι-

238쪽

EPISTOLA VII. 163

ex iis, qui sub illo gesserant consulatum, nemo jam superest λ Quamquam quid hoc miror 3 nuper Lucius Piso, tu pater Pisonis illius, qui a Valerio Festo per summum

facinus in Africa occisus est, dicere solebat, ylemine ti in vita E in Senatu, quem consui ipse sententiam roga-

oisset. Τam angustis terminis tantae multitudinis vivacitas i lipsa concluditur, ut mihi non venia solum dignae, verum etiam laude videantur illae regiae lacrymae: nam serunt, Xerxem , quum immensum exercitum oculis obisset, illac masso, quod tot millibus tam brevis immineret occasus.

Sed tanto magis hoc, quidquid est temporis, sutilis ot caduci, si non datur factis snam horum materia in aliena

etionis, librariorum culpa fortasse hic illic obliteratae, Perraro ossemuItur. Cicero Tusc. Quaest. V, s :.Νon mihi videtur, ad beate vivendum satis posse virtutem . . Mox Medieeus liber : modo modo fuisse. Verissime, adque vim sententiae efficacissime. Miror, egregiam hanc lectionem Cortio non dignam visam esse, quam in ordinem reciperet. Melius

de hoc Plinii loco N. Heinsius ad

Petron T. I. P. 257, ed. Burm. ubi omnino vide. S.Ia. Qtita hoe miror. Rom. Quid hinc miror. H. - Ηie singularis Praeserendus. S. - Pisonis inius. Intes. L.

Piso anno Chr. 58, cum Nerone Consul; anno 63 vectigalibus publicis praesectus, et anno 7 I sub V Pasiano Proconsul Asriete. Ηune

tamquam res novas molientem,

Primum Mucianus, misso Roma centurione quodam, interficere viniuit ; iii quem vero Piso, re Com Perla , animadverti jussit. Mox Valerius Festus, qui legatus Caesaris legionem regebat, equites misit, qui Pisouem domi suae Decidorunt. FD. I 3. Tianis mutiistidinis. Ante Sul lam CCC Senatores : post Iulii Caesaris necem Autonii nundinationibus supra mille : Augustus revocavit ad DC. Vid. viri docti ad Suet. Atig. 35. Per tantas turbas , quae in haec' tempora inciderunt, minus mirum suit, Iu. Pisonem DC hominibus xiii ordinis supervixisse. G.

- Xerorn. Xerxen recte geritii

ostendit hic Cortius. Historia est apud HerodotumVII, 45, sq. Cati sam ipse reddit lacrymarum suarum

hanc :- iri ὀ πας xiv c , ει τουτ ωv τε ἐρου Teisu τοσου- τωv. ο δι ς εις εκατ στ v ἔτος πιρia σταi. At. o bone, non opus erat centum annis. Egregia tua otierasactum est, ut pauci decem, aut duos adeo annos supervinerint. G. iii . Sed tanto magis hoc. Rom. Sed eo mnis hoc. H. - Si non datur. ete Rom. Si non datur factis . nos certe studiis memoriam Prosesamus.

Sed memoriam male adscripsit, qui Plinii mentem Parum percepit. H. - Nos ante certe. iii aliὶs quoque libris repertum , Cortius jure adscivit. Aliena manu Imperatoris; vide mox , nos . si hi DPPOnimtur. S. ι I .

239쪽

manu ), certe Studiis proferamus : et qua tonus nobis denogatur diu vivere, relinquamus aliquid, quo nos vixisso testemur. Scio te stimulis non egere; me tamen tui caritas evocat, ut currentem quoque instigem, sicut tu solesis ilio. Αγαθη quum invicem se mutuis exhortatiODibus amici ad amorem immortalitatis exacuunt. Vale.

horum mnteria in aliena mariti. Noli Potest, ut hoc utar, vir magnus bellum g I re, Caussas ag re, Protat

ipsi visum fuerit, sed uti se res dant et occasiones rerum. Ita Clodium materiam gloriae Milonis vocat Tullius pro Milone c. 13. Vid. ad Qtiiii-til. H , 8, II. G. - Errat Gesnerus:

magis etiam Gieri gius, de Plinii pi

tale erga Deos cogitatis. Vere Catanaeus dir in Potatore intorProtatur. X. Pp. ao, II. Sic Tullius , quoad respublica stetit , lactis immortali

tatem nominis consectatus est: ever

sa illa , ut amissae desiderium libo latiis loniret , literarum studio se tradidit. S. - Quiatentis. Quoniam. Vid. Freiushei . Iiid. in Florum h v. Oudendorp. ad Suet. P. GIO. S. is. ἀγαMi Hesiod. Oper 24 , de aemulatione artificiim omnis generis , quae acuat illo ot excitet , vincetidi et optime omnia agendi studio. G.

Trit,iiii atlim fili tonio impotratum, ipso petento, in ὀlium sotranslaturum, Significat. c . PLINIUS TRANQUILLO AUO S.I AC is pro c. aetera reverentia, quam mihi praestas, quod tam sollicite petis, ut tribunatum . quem a Neratio Marcello, . t larissimo viro, impetravi tibi, in Caeseianium Silvanum, , propinquum tuum , transferam. Mihi autem sicut juci indissi inum, ipsum te tribunum , ita non minus gratum, alium

VIII. 1. Pro cretera r erentia Ut

Ii, Isi, I. OTti quidem pro caetera tua diligentia. G. - Gratius Marcellus ut lippa rele fastis, anno Chr. I 4, Consul suit cum Silvano II, quo anno Pliniis Bithyiliam rexit. aevo autem Pliniano Consules, tam stilare et Senatores, qNasi solenni titulo, clarissimi rubi appyllabariti r. F.D.

240쪽

EPISTOLA VIII. i 65

per te videre. Neque enim esse congruens arbitror, quem

augere t honoribus J cupias, huic pietatis titulos invi

dere, qui sunt omnibus honoribus pulchriores. Video 3 ctiam, quum sit egregium et mereri beneficia et dare, utramque te laudem simul adsequuturum, si, quod ipse meruisti, aliis tribuas. Praeterea intelligo , mihi quoque gloriae fore, si ex hoc tuo facto non fuerit ignotum,

amicos meos non gerere tantum tribunatus pOSSe, Verum etiam dare. Quare ego vero honestissimae voluntati ituae pareo : neque enim adhuc nomen in numeros relatum est; ideoque liberum est nobis Silvanum in locum

tuum subdere : cui cupio tam gratum esse munuS tuum, quam tibi meum est. Vale. W

a. Αιgere thonoribust. At,est posterior vox in Mediceo codice, et commode potest abesse. Auxere enim , ut ρας iv, etiam quum solum est , honoris et amplitudinis adjunctam notionem habet. Vid. Cortium

hie , et ad Sall. Iug. LXXXVI, 3.

Ne tamen Plane eam vocem deli rem, fecit, quod sequitur, Qui sunt omnibus honoribuA ρtilchriores. G. - Μox in multis MM. et editis legitur titulis, quod et Giorigius ex- Pressit. E. - Rom. Quem Itigere cnis pias. Non adjicitur. honoribus , ut vulgo. Eadem : htiis pietatis titulisinoidere, sorvato Plinii more. H. Honoribtis bene tuetur Gierigius, uncos i leni amovens, qui nec Εxilestio Probabantur. De sit tilis vid. Hi ii inger. ad I, IO , II, S. 3. Alias trianas. Rom. Alii tribuas. Η. - Bene. Sic et Cortius ex libris suis, quem Giurigius seqtiutus est. S.

- Non gerere tantum tribunatias. Bom. Non gerere traneum tribunatum. H.

4. Quare ego Mero. Ossendit quo dam haec compositio. Sed similis est illa VIII, 8 , 7. Quamquam tu Ῥem . et Plane eadem IV, 17 ,- viro

mo et ero Corelliae, etc. G. - In ntime s. In catalogum mi

litiain. Vide Interpp. ad Suetonii

Vespas. VI. E. - Rom. Nomen innumero retiatum est. H. - Quam tibi metim est. Rom. Qtiam tibi meum, sine verivi est. H. - meri non modo cohortes dicebantur, sed etiam catalogus militum, quem recentiores matriculam vocarunt. FD.

SEARCH

MENU NAVIGATION