C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri decem et panegyricus cum varietate lectionum ac integris adnotationibus editionis Schaeferianae quibus suas addidit N. E. Lemaire. Volumen prius posterius “C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri dece

발행: 1822년

분량: 526페이지

출처: archive.org

분류: 문학

241쪽

Singulos actus et ovoutum accusationis Classici enarrat. C. PLINIUS MINUCIANO ' SUO S.

Possuri jam perscribere tibi, quantum in publica pro

vinciae Baeticae caussa laboris exhauserim : nam fuit inul- tiplex, actaque est Saepius cum magna varietate. Unde varietas Θ unde plures actiones 3 Caecilius Classicus, homo foedus et aperte malus, proconsulatum in ea non minus violenter quam sordide gesserat, eodem anno, quo in 3 Africa Marius Priscus. Erat autem Priscus ex Baetica, ex

Africa Classicus : inde dictum Baeticorum ut plerumque dolor etiam venustos facit) non illepidum serebatur :

IX. Est haud dubie idem ille nutasse , si nostrorum hominum Cornelius Minuciantis transpadanus, Praecepta stili pro norma scribendi qtiem VII, ep. 22 , a generis nobi- habeas. S. - In Africa Maritia. Delitate, a lacultatibus, a studiis, a quo supra II, II. G. sortitudine in caussis agendis, ab 3. Dolar etiam venustosfacit. Pliua amicitiae fide commendat, ut ei tru ex hoc genere in Vere.Tuli., V. g. hunarum a Falcone impetret. M. IV, 43 : . Νunquam tam male est x. In ρtatim eatissa. De qua Siculis, quin aliquid facete et eo- supra III, 4. G. mode dicant, etc. v Fenustatem vero a. initae plures actiones ' Ab hoc etiam in saeeliis et iocis sedem ha-eommate abessa dehere interroga- here, non ex Seneca modo constat, tionis notam, monuit Casaubonus: cujus loca hic laudavit Cellarius isod non judicavit caussam. Nobis sed etiam ex Cicerone, v. g. Fam. videbatin' retinenda , ut gemina in- XV, ut , med. Quod illa sise faceta

terrogatione argumentum totius sunt. sise sic fune narrari e te v narratiotiis indicaretur. G. - Rom. nustissima. Θιn etiam Nntequam aia de plures actiones. Non mutanis me et miratur, omnis P ne comu-

dum videtur. H. mitti . Sic de orat. I, 57 , quum ae- In ea. Ea ad Baeticam reseren- sale et lepore et faeetiis Crassi iliti-duin esse, sponte apparet : ut in- dentis et nperte joeantis, dicenaei .rptum sit Me dum hic negligen- inquit, et)ra Wregia summa festi taletiae arcessere. Plimma in veterum et venustate confineta profuit. libris leguntur, ubi illos dicas dor- - Caeterum multum refert, quem

242쪽

Dein malum et accopi. Sed Marium una civitas publice, 4ni ultique privati reum peregerunt; in Classicum tota provincia incubuit. Ille accusationem vel fortuita, vel vo- Sluntaria morte praevertit; nam fuit mors ejus infamis, ambigua tamen : ut enim credibile videbatur, voluisse exire de vita, quum defendi non posset; ita mirum, pudorem damnationis morte fugisse, quem non puduisset damnanda committere. Nihilominus Baetica etiam in defuncti accusatione perstabat: provisum hoc legibus, intermissum tamen, et post longam intercapedinem tunc reductum. Addiderunt Baetici, quod simul socios minis- 7trosque Classici detulerunt; nominatimque in eos inquisitionem postulaverunt. Aderam Baeticis; mecunique Luceius Albinus, vir in dicendo copiosus, ornatus : quem ego quum olim mutuo diligerem, ex hac officii societate

animi motum in dolore cogitemus: debemus indignationem, iram, quae ex improbitatis ali erue acri cogitatione oritur. Nam multa genera doloris , istam venustatem, nou ad

mittunt. Epist. infra xo, 6 r . Mihi difficile est hue usque intendere animum in dolore; difficile et vobis.. Ε.

eum id est, et ob id ipsum venustum. Dedi egci Asriea malum Classicum Baeticis, et accepi malum Priscum abiiMlem : 'Mgo Baetica , etc. G.

S. Tamen. Cave interpreteris sa

tem. Plinius dicit, quamquam ivsamis vulgo mors Classici fuisset, de

Κντοχειρια tamen nonnullo dubitasse , quod mirum videretur, Pudorem damnationis morte fugisse, quem noti puduisset damnanda committer . Saepe sic lamen poniatur. Mox : ω Provisum hoc legibus, intermissum tamen. II, I, t 2. Verginium jam vanis imaginibus, Tecenti hiis tamen , audio, etc. . S. 6. Prooisum hoc lembra V. g. I. II. π, de I aeg. Iul. repetund. Scaevola:

- Datur, inquit, ex hac leg et in

heredes actio, intra a tinum danis taxat a morte rius, qui argueba

tur. . G.

- Addiderunt metiri. Iloe novum et supra exempla surriora infititu

runt. G. - Neram in his caliginem esse queritur Cortius : ego nihil novae lueis desidero. Baetici non defunctum tantum accusamini, quod

legibux lieebat, sed et novum atque antea inusitatum addiderunt, quod simul socios ministrosque Classici

detulerunt. H. 7. Mecumqtie Luceius Albintra. Rom. Meetimque L. Albinius. II. - Diri Wr . . . ornare. Cicero ad Dolabellam π. IX, 14, Pag. 25 , ed. Em.. Quis erat, qui Putaret, ad eum

Rmorem, Mem erga te habebam , immo aliquid accedere 3 Tantum accessit , ut mihi nune denique amare videar , antea diloxisse. ω Κ

243쪽

8 a Inare ardentius coepi. Habet quidem gloria, in studiis PraeSerti in , quiddam ακοει όvητου : nobis tamen nullum Certamen, nulla contentio, quum uterque pari jugo non Pro Se, Sed pro caussa niteretur. Cuius et magnitudo et utilitas visa est postulare, ne tantum oneris singuliS9 uctionibus subiremus. Verebamur, ne nos dieS, ne VOX, ne latera deficerent, si tot crimina, tot reos uno velut fasce complecteremur; deinde, ne judicum intentio inultis Dominibus multisque caussis non lassaretur modo, verum etiam confunderetur; mox, ne gratia singulorum collata atque permista, pro singulis quoque Vires omnium acciperet ; postremo , ne potentissimi, vilis- Simo fluoque quasi piaculari dato, alienis poenis elari, heroi itur. Etenim tum maxime favor et ambitio dominatur , quum Sub ali tua specie severitatis delitescereat polost. Erat in consilio Sertorianum illud exemplum,3. Anotve.,ητου. Regnum enim unusquis Itie .idi clat, nee civitatis ,- modo , sed rerum omnium 2 regna autem socium non ferre tralaticium est. tandem sententiam Nepos Cornelius ita extulit Att.VΙ, 4. . Id, quod erat dissicillimum, emciebat Atticus;

ut inter quos tantae laudis esset aemii- latio uortensio ac Cicerone loqui. imo , nulla intercederet obtrectatio, essetqtie talium virorum copula. G. --Translatum a jumentis junctis, quae quum aequali vi nituntur , jugum manet aequale , et angulos liares , Seu r tos ad utrumque latus temonis ossicit. G. - Graecorum ista I hoc critus XII, 35 ,εριλησπι ictis Pari

jugo cum aliquo niti idem XIII, is , videstiar dixisse ευ ἐλκιλ τivi ad q.

l. vid. TouP. Cur. Poster. P. 24. S. - tantiam Oneris. Duo Advocati Mingulas a Ctioncs instituere , linaquθ adeo actionθ totam tinusis quisque Caussam, totum crimen ita varium variorum complecti nolunt:

versitate criminum et Iaersonarum , acticinos unusquisque eomun instituere. Haec si lierpendissent viri docti, non postulassent, contra librorum omitium fidem, ipsamque Mediceam religiovem κριτι uv, Conjurictiori a ne in ut mutari. G. 9. Ne nos dim inscerent. Ex pressit Tullitim suum Vere. II, II,

Pag. 227, Dd. I n. nam me dies, -a , intera desciant, si, etc. S. Vires smnium acciperet. BOm. Vires omnium reciperet. H. - Piaculares

et icti me sibi imposita serebant Ρ - ὰ la totius civitatis; mactabantuPIdeo, ut ipsarum morte caeteri Civ x servarentur. Apta igitur est liae Comparatio. I, D. r I. Erat in consilio. Veni bat in i eiu ni, Dogit ahamus. Ita hene I.

244쪽

qui robustissi in uni et infirmissimum militei jussit caudam equi . . . reliqua NOSti: nam nos quoque tam numerosum agmen reorum ita demum videbamus posse supe

rari, si per singulos carperetur. Placuit in primis ipsum imClassicum ostendere nocentem : hic aptissimus ad socioscius et ministros transitus erat, quia socii ministrique probari, nisi illo nocente, non poterant: ex quibus duos statim Classicci iunximus; Baebium Probum, et Fabium Hi Spanum : utrumque gratia, Hispanum etiam facundia validum. Et circa Classicum quidem brevis et expeditus i 3 labor : sua manu reliquerat scriptum, quid ex quaquere, quid ex quaque caussa accepisset: miserat etiam epistolas Romam , ad amiculam quandam, jactantes et glo-Fr.Groncivius. Vid. Gitan . Observ. in L. L. pag. 87, ait Alienti. S. Sertoriamian iam . Quod narrant Va-lor. Max. VII, 3, 6. Frontin. I, O, I , et Plutarchus in Sertorio ling. IDSi , sq. Η. Steph. simile

illi, quod de Miltiro Scytha , sagittarum fasciculum rumpendum Primi, te octoginta filiis , narrat idem Plutarchus de gamalit., P. 9O7. G. Exempliam, qtii, etc. I Oli . Exemplum, quod robmtissimum et franias intim militem jussit eqtii candam. H. - Quod imperitus glossator invexit. Qtii referendum ad nomen Sertoraus, latens illud in Sertorianum. Ucl. Κupra ad I, Io, io. S. - Caudam equi. Supple et Ilere. Vid. Horat. ep.ll, ι , 45 , - Sertorius, quum sucis exemplo quodam docere vellet,l erseverantia sensim effici , quod uno impetu obtineri nequeat, duos equos in medium adduci jussit alterum juvenem Et ferocem, Re ne tute et macie conso tum alterum. Tum signo dato robnstissimus milos hujus macilenti cauda iii ambabus manthus summo nisu ad se trahΘrrcoepit, quasi uno in Petri evulsurus. Quod quum aliquamdiu frustra ton-tasset, infirmissimus miles ad gen rosum equum accessit , eun Aue , setas singulas evellendo , sensim fraudavit cauda. ΕD. - Reliqua nosti. Tullianum lacie. I p. VII, 28 , ad Curium t - quod tu, cui licebat, peditius es consecutus, ut ibi esses , ubi nec Pelopidarum . . . . nosti Cae

tera. . S.

ii. Probari, nisi illo nocente. Exalidiendi im nocentes ex eo , quod sequitur. Non poterat ostendi, nincontes esse ministros, nisi, ilisuin Classicum nocentem esse, antea

Probat uari esset. Plura id genus hie dedit Cortius. G. - Sic et infra:

fiastra ministros Probassem, scit. crumtuosos esse, ex aut sed . minist rium crimen esse. E. - NON OPUS,

Dpiuor , his anilingibus. Probare ilicet infra r4 , videtur esse Graecoram

- Ε, quibus aevios statim. Ilom. Rr vultis duo statim. II. 13. Iactans absoluto pria Dctans sceliam Prat Phiillii. Ei .

245쪽

iro C. PLINII LIB. III.

riosas, liis it uident verbis : Io io, liber ad te pento :iam sestertium quΠdragies redegi, parte vendita Boetiai 4 corum. Circa Hispanum et Probum multum sudoris: horum antequam crimina ingrederer, necessarium credidi elaborare, ut constaret, ministerium crimen eme : quodi, nisi effecissem, frustra ministros probassem. Neque enim ita defendebantur, ut negarent, sed ut necessitati veniam

precarentur e esse enim se provinciales, et ad omne

proconsulum imperium metu cogi. Solet dicere Claudius Restitutus, qui mihi respondit, vir exercitatus et vigilans, et quamlibet subitis paratus, nunquam sibi tamum cal onis, tantum perturbatismis Yfusum, quam quum ea P Erepta et extorta Gmensioni sum cerneret, in quibuat 7 Omnem draciam reponsent. Consilii nostri exitus fuit :Bona Classici, quiae habuisset ante propinciam, placuit senatui a reliquis separari; illarium, hiare spoliasis resim

qui : additum est, ut pecuniae, quas creditoribus Sol rat, re caremur. Hispanus et Probus in quinquennium relegati: adeo grave visum est, quod initio dubitabatur,1 3 an omnino crimen esseti Post paucos dies Clavium Fu

scum , Classici generum, et Stillonium Priscum, qui tri-

- Io io, liber ad te venio. aere alieno, quod ex praeda provincialium facile dissolvam. Io io triumphum quasi e provincia reportantis

vox est. G.

I 4. Sudor non omnis labor, sed eorum maxime , qui, quomodo e

liciant , quod volunt, non facile

reperiunt. ED. - Circa Hispanum et Probum. Bom. Contra Hispanum et Probum. H. - Glossema. Passim

hae praepositiones a librariis conis sunduntur. Vid. Drahenti. ad Liv.

XXXVII, IS. 7. S. - IN 'erirer. accusare inciperem. .-Quod nisi essecissem. Rom. Quoanisi fecissem , hene. H. -- Ministro pro3assem. Μinistrorum crimina ingressus essem. Vid. ad Ia. S.I6. Tanitim perturbationis, etC. Rom. Tantum perturbationis sustim, quantum guum princepta et extorta a gumentia defensioni sum cerneret. R

Cte quantum post tantum, etsi id rarius etiam quam sequitur. Vide Bumanti. ad Quintil. ep. ad Tophon. Pag. a, Dialog. de oratoribus C. VI, 4. Laetantium VII, 24, γ, tibi tamen in codice Goth. est quanto. H. - Add. VV. DD. ad Liv. XXVI, I, 3. S.

18. Post paucos dies, Pte. Bom. Past pancos dies Clao. scum classici generum et Chiloniam Priscum. H.

246쪽

bunus cohortis sub Classico fuerat, accusavimus. dispari eventu. Prisco in biennium Italia interdictum : absolutus est Fuscus. Actione tertia commodissimum putavimus is plures congregire, ne, si longius esset extracta cognitio, satietate et taedio quodam justitia cognoscentium severitasque languesceret: alioqui supererant minores rei, data opera hunc in locum reservati; excepta tamen Classici uxore, quae sicut implicita suspicionibus, ita non satis convinci probationibus visa est : nam Classici filia squae a, et ipsa inter reos erat), ne suspicionibus quidem haerebat. Itaque quum ad nomen ejus in extrema actione Venissem neque enim ut initio, sic etiam in fine verendum

erat, ne per hoc totius accusationis auctoritas minuereturi, honestissimum credidi, non premere immerentem :idque ipsum dixi et libere et varie; nam modo legatos aiinterrogabam, doctura me me agiquid, quod re Probari posse confideremst modo consilium a senatu petebam , Putaret debere me, si quam ha rem in dicendo facultatem, in Iugulum innocensis, quasi telum aliquod, imen re ρ postremo totum locum hoc fine conclusi. DDcet aliquias, Iudicas ergost Ego vero non jurico :mimi tamen me a scatum ex judicibus datum. Hic nume- x arosissimae caussae terminus fuit, quibusdam absolutis; pluribus damnatis, atque etiam relegatis, aliis in tempus, aliis in perpetuum. Eodem senatusconsulto industria, αδ fides, constantia nostra plenissimo testimonio comprobata

est: dignum solumque par pretium tanti laboris. Concipere a 4

I9. Classici uore. De uxoribus ει oss. cautum l. 4, ossic.

Procos. S a, sed ita, ut, si verba legis consideremus , res ambiguitatem habere videatur, ipsaene comveniri possint, an earum mariti :-Sciat. -vum Cotta et Messala coss. censuisse suturum , ut , Riquid uxores eorum, qui ad ossicia Proficiscuntur, deliquerint, aue ipsuratio et vindicta exigatur. . Apud Tacitum A. III, 33, sq. disputatur,

utrum Permittendum, ut uxoribus comitati in provincias eant. G.

x3. Dignum sommquae Pur, et . Rom. Himumque solum Par pretio.

247쪽

t 7 a C. PLIMI LIB. III.

animo potes, flua in simus satigati, quibus toties agenitum, tolles altercandum, tam multi testes interrogandi,us sublevandi, resutandi. Iam illa quam ardua, quam in testa, tot reorum amicis secreto rogantibus negare, adversantibus palam obsistere Reseram unum aliquod ex

iis, quiae dixi. Quum mihi quidam e judicibus ipsis pro

reo gratiosissimo reclamarent, Non minuta, inquam, hicati innocens eris, si ego omnia dixero. Conjectabis ex hoc, quantas contentiones, quantas etiam offensas subierimus, dumtaxat ad breve tempus : nam sides in praesentia eos,

quibus resistit, ossendit; deinde ab illis ipsis suspicitur laudaturque. Non potui magis te in rem praesentem pe ducere. Dices, Non fuit tanti : quid enim mihi cum tam longa epistola st Nolito ergo identidem quaerere , quid

Romae geratur. Et tamen memento esse non epistolam longam, quae tot dies, tot cognitiones, tot denique reos . 8 Ca USSI Sque Complexa sit. Quae omnia videor mihi non minus brcviter, quam diligenter, persequutus I temere '

dixi diligeter e succurrit quod prarterieram, et quidem Sero; Sed, quamquam praepostere, reddetur. Facit hoc IIonacriis, multique illius exemplo : est alioqui perdeco

Pro Pretium. H. - Εrrant, qui partite absolute prisitum putant. Verba Ric struenda : pretium dignum so- timque par tanti liaboris. Et dignus ,r Par, , genitivum rogunt. Vid. Vochner. Hellen l. Pag. 293ν sq. ed. Ileusing. S. 25. Unum aliquod ex iis, et C. Bom. Unum aliquod ex omnibus quoe

II. - Non minus ... hic innocens erit. Acerbus in i cum Wiatiosissimum σαρ- . ciijMA ini inter in ios pa

omnia in re o. Nolite ergo , volebat intelligi Plinius, interpellare me, et init,edire , Quo minus dicam omnia. G. 26. Conjectabis ex hoc. Boni. Conis Detabis ex his. Se I unum erat. II.

- Νon Potui magis te, etc. Bom. Non potiat te magis in rem Praesentem perducere. Dices. Ita versus ilexameter Oxsistit. H.

et . Et tamen memento esse nou ,

etc. Rom. . Et tamen memento ollam , non esse epistolam longam , qtiae tot Cognitiones,, tot dies, tot doniquo rco . . REcte PrioΓa. u. Voro Ilour ingemis. Esse non miror Gesiastici liic placero potuis P. S. 28. Frerit hoc Homerara. Coiniri P

248쪽

rta n : a lite tamen non ideo siet. Ex testibus illi id alia, sive iratus, quod evocatus esset invitus, sive subornatus ab aliquo reorum , ut accusationem exarmaret, Norbanum Licinianum, legatum et inquisitorem, reum postu

lavit, tanquam in caussa Castae, uxor haec Classici

piae varicaretur. Est lege Cautum, ut reus ante peragatur, 3o tunc de praevaricatore quaeratur, quia Optime ex nCCUSa-tionc ipsa accusatoris sides aestimatur. Norbano tamen 3 i

non Ordo logis, non legati nomen, non inquisitionisollicium praesidio fuit : tanta consa gravit invidia liomo alioqui flagitiosus, et Domitiani temporibus usus, ut nulli : olectusque tunc a provincia ad inquirendum, non tanquam bonus et fidelis , sed tanquam Classici inimicus. Erat ab illo relegatus. Dari sibi diem ad diluenda cri- Jamina postulavit : neutrum imi utravit; coactus est statim respondere; respondit : malum pravumque ingenium lio

huc adu cavit Cellarius illud Cic.

Att. I , Iti, Pr. ὐστερρου προτsρ vUατρικως. Nota illa Homeri et metarum omnium consuestudo, in modium actum statim inducendi

loctores suos, tum superiora Darra

tionibus interpositis r vocandi. G. 29. Testes Quinctil. V, 7, 9, dividit in voluntarios set eos, quibus

judex in publicis judiciis lege de-

nunciare soleat: quod posterius testium genus accusatoribus ta illum

nino est magistratuum, qui aliquem aliunde ad se venire jul,eiit. Subomnarata . edoctus quid dicat. Di quisl-

eo , cui Inandaturii est, ut accusatim item instruat, Pariaque ob caussam testes, tabulas et alia conquirat. Reum positilare e formula A ,leiii ni 'At rogare, ut liceat nomon altori is lossem . ED. - Proestarieraretur. M de Ot contras leni datam caus ain agoret . adve

sario gratificans. Itaquo infra dieit:. rem novam et contrariam accidisse , ut, accia atore praevaricati nis damnato , rea absolv Petur. Ε.3i. Domitiani temporibus usus. ΟΡ-i,inrt initate illa ex delatione quaerendi rem et honores. G. 32. Dari sibi diem, etc. Bom. Dari,ibi diem ad dimenda crimina Postulabat. Η. - Liber Meditetis e Dari,ibi idem, et edi criminti postulabat.

Hinc Cortius : Dari sibi diem et edicrimina postulabat. Sic et Gier ius, nisi quod postula, it rei iuuit. Assentior viris doctissimis. Vulgatae Patmui neutrum sic videntur inisellexisse : Norbanus primum legi, illius 3o)t,eneficio uti voluit; inox, quult intolligeret, quanti flagraret invidia , ut saltem dies si hi ad diluenda crimina daretur, postri invit. Sed

249쪽

minis iacit, ut dubitem , confidenter an constanter, certe 33 paratissime. Objecta sunt multa, quae magis, quam praevaricatio, nocuerunt. Quin etiam duo consulares, Pomponius Rusus ot Libo Frugi, laeserunt eum testimonio,

tanquam apud judicem, sub Domitiano, Salvii Ibi heralis

accusatoribus adfuisset. Damnatus, et in insulam relega-3i tus est. Itaque quum Castam accusarem, nihil magis Pressi, quam quod accuSator ejus praevaricationis crimine corruisset. Ρressi tamen frustra : accidit enim res contraria et nova, ut, accusatore praevaricationis damnato , rea absolveretur. Quaeris, quid nos, dum haec agut1-II tur 3 Indicavimus senatui, ex Norbano didicisse nos publicam caussam, rursusque debere ex integro discere, si ille praevaricator probaretur: atque ita, dum ille peragitur reus, sedimus : postea Norbanus omnibus diebus cognitionis intersuit; eandemque usque ad extremum vel 36, constantiam, vel audaciam pertulit. Interrogo ipse me, an aliquid omiserim rursus; et rursus paene omisi. Summo

die Salvius Liberalis reliquos legatos graviter increpuit,

tanquam non omnes, quos mandasset provincia, reos

peregissent, atque, ut est Vehemens et disertus, in discrimen adduxit. Protexi viros optimos, eosdemque gratissimos : mihi certe debere se praedicant, quod illum

- Con enter an constanter. Illud ruini etiam in scelerati hominis improbitatem convenit; hoe solius sapientis est. Sic deinde infra 3S ,

eandemetaetconstantinm, et elavdaciam

pertulit. G. 33. Tanquam ρυ . Sic saepe post verba accusandi, etc. Supra ς 29 :. reum postulavit, tanquam . . . Praevaricaretur. . Infra S 36 : . reliquos legatos graviterincrepuit, tanquam non omnes, quos mandasset prinvincia , reos peregissent . . Vid. Tur- si Π. ili' Partic. cap. CCI .XI, 9. S. - Iotam liberalem. in defensione divitis rei audacter loquentem Ciam

memorat Sueton. Ve . 13. 35. Eandemque πιqua ad extremtim. Rom. Eandem usque ad extr

mum. H. - Pertulit. Plinius I, 23 , 5 : . quam personam tibi imponas. quae sapienti viro ita aptanda est , ut perseratur. . Ubi vid. Ortium. Ovid. Metam. XIII, 477, . Illa. Pertulit intrepidos ad sata novi

sima vultus. . S. 36. An aliq&M. et . Rom. An rati quidomiserim I sti ruratis P ne omisi. H.

250쪽

turbinem idivas rint. Hic erit epistolae sinis, re vera finis : 3:litera in non acidam; etiamsi adhuc aliquid praeterisse me sensero. Vale. X

Quae de spurinnae filio compositerat, parenti hiis mittit logonda eteniendam a. C. PLINIUS SPIIRINNAE, SI ID ET COCCIAE ' s.

Coupos DissΕ me quaedam de filio vestro, non dixi v bis, quum proxime apud vos sui e primum, quia non ideo scripseram, ut dicerem, sed ut in eo amori, meo dolori satis- sacerem ; deinde, quia te, Spurinna, quum audisses recitasse

me, ut mihi ipse dixisti) quid recitassem, simul audisse

credebam. Praeterea veritus Sum, ne vos sestis diebus con- alanderem, si in memoriam gravissimi luctus reduxissem. Nunc quoque paullisper haesitavi, id solum, quod recitavi, mitterem exigentibus vobis, an adjicerem, quae in aliud volumen cogito reservare. Neque enim adfectibus a meis uno libello carissimam mihi et sanctissimam memoriam prosequi satis est : cujus famae latius consuletur, si dispensata et digesta suerit. Verum haesitanti mihi, om- 4

Hoc quid sibi velit, non intelligo. II.

3. Carissimam mihi et sanctissimam memoriam. ROm. Sanetissimvim mihi et carissimam memoriam. - Η. Me

moriam ...cujus famis. Non dissimilo Tullianum illud de orat. I . a , iii.

ω Ae mihi repetenda est veteris cujusdam memoriae non sane fiatis Pxplicata rpotardati . S. - Divensata

SEARCH

MENU NAVIGATION