장음표시 사용
491쪽
erit longu In mea caussa. Proinde nimiam verecundiam
pone, teque, quid velis. consule. Illi tam jucundum, quod ego, quam mihi, quod tu jubes. Vale.
Orationes quoque perinde ac carmina ac historias recitari posse, contra quosdam reprehensores defendit. C. PLIMUS CELERI' SUO S.
SUA cuique ratio recitandi; mihi, quod saepe jam dixi, 3 ut, si quid me fugit, ut certe fugit, admonear. Quo magis miror, quod scribis suisse quosdam, qui reprelaenderent,
quod orationes omnino recitarem : nisi vero has solas non
3 putant emendandas . A quibus libenter requisierim, cur concedant si concedant tamen) historiam dehere recitari, quae non ostentationi, sed fidei veritatique componitur; cur tragoediam, quae non auditorium, sed scenam et actores; cur lyrica, quae non lectorem, Sed chorum et lyram pos-ι cunt. At liorum rocitatio usu jam recepta est. Num ergo culpandus est ille, qui coepit λ Quamquam orationes quoque et nostri quidam et Graeci lectitaverunt. Superva-XVII. Forte Nonitis Celer gener Qui itidiani, de quo VI, eP. I. Potest et esse Gellius Celer de quo
I, ep. S, 8. ED. 4. Num ergo culpariae Reprehensus fuerat Plinius, quod orationes reci taret. Respou let, eadem se ratione
sacere, qua alii recitent historiam, tragoedias, lyrica . objicit adversa
rius, At horum recitatis usu jam rein
cepcia est; orationum non item. Plinius respondet , in reliquis etiam initium aliquando factum, rogatque, Num ergo culPandus est ille, qui coepiersta' Aliam adhuc responsionem suis jicit , nempe se neque Primum esse, qui recitet tirationem: idem et nostros et Graecos quosdam lactitasse, ete. Retinui igitur lectionem antiquam , et a Box hornio adhuc ser a- tam , reductamque, quum alii mutassent, a Cortio. G.
492쪽
Quum tamen est recitare, quae dixeris. Etiam, si eadem omnia, iisdem omnibus, si statim recites : si vero multa inseras, multa commutes, Si quosdam novos, quoSdam eos
dem, sed post tempus, assumas, cur minus probabilis sit caussa recitandi quae dixeris. quam edendi Sed dissicile
est, ut oratio, dum recitatur, satisfaciat: jam hoc ad laborem recitantis pertinet, non ad rationem non recitandi: nec vero ego, dum recito, laudari, sed dum legor, cupio. Itaque nullum emendandi genus omitto : ac primum quae scripsi, mecum ipse pertracto; deinde duobus aut tribus lego; mox aliis trado adnotanda, notasque eorum, si dubito . cum uno rursus aut altero pensito; novissime pluribus recito; ac, si quid mihi credis, tunc acerrime emendo: nam tanto diligentius, quanto sollicitius, intendo. Optime sautem reverentia, pudor, metus judicant: idque adeo sic habe. Nonne, si loquuturus es cum aliquo, quamlibet
docto, uno tamen, minus CommoVeris, quam si Cum multis vel indoctis p Nonne, quum surgis ad agendum, tum smaxime tibi ipse dissidis, tum commutata, non dico plurima, sed omnia cupis Utique si latior scena, et corona distasior: nam illos quoque sordidos pullatosque revere-S. Etiam. Concedentis est. Vid. Index. Male explicat h. l. Otho ad Gitan . Observat. L. L. pag. 3IS. S. - Eadem omnia. Vid. Gisan. l. l. S. - Iisdem omnibus. Cortius bene ex Mediceo si iisdem omnibus, quod miror Gieri um neglexisse. Mox malim e si multa eommutes, si quosdam
7. Tanto diligentiria, quanto sol Atius. Quanto inagis sollicitus sum de judicio amieorum, quos ad recitationem audiendam convocavi; tanto diligentius intendo animum, tum anu quam ad illos assem scriptum meum, tum in ip a recitatiori . tibi I
observo, quid placeat, quid frontem
illis corruget, ite. G. 8. Commoreris. Perturbaris, tr pidas. S. 9. Utique. Certe , inen stens. Plinius V, x. Miai autem Hefuncti
re tantas ........ antistitor Dre est.
titique in eo, quod ad commtinem Patriam Moluitpemenire. S. - P ratosque. Tunica pullis indv.
tos, quod Verri objicit Cicero IV. 24. Opportune hic laudavit Colla
rius Sueton. Aug. cap. XI. . tibi ρι. latoriam pro concione tuis e indignatur ligustus. Multa thi, et hunc
ip nni locum dedit Casau bonus. σ
493쪽
418 C. LIB. VII. io I tur. Nonne, Si prima quaeque improbari putas, dehilitaris et concidis Opinor, quia in numero ipso est quoddam magnum collatuinque consilium; quibusque singulis xi judicii parum, omnibus plurimum. Itaque Pomponius Se
cundus hic scriptor tragoediarum) si quid sorte samilia
rior amicus tollendum, ipse retinendum arbitraretur, ilicere solebat, AD POPULUM P novom : atque ita ex populi vel silentio vel assensu aut suam aut amici sententiamia sequebatur. Τantum ille populo dabati recte an secus, nihil ad me. Ego enim non popidum advocare, sed Certos electosque soleo, quos intuear, quibus credam, quos denique et tanquain singulos observom, et tanquam non sin-i 3 gulos timeam. Nam quod M. Cicero de stilo, ego de metu sentio. Τimor est emendator acerrimus : hoc ipsum, quod nos recitaturoS Cogitamus, emendat : quod auditorium ingredimur, emendat : quod pallemus, horrescimus, ct
i 4 cumspicimus, emendat. Ρroinde non poenitet me consuetudinis ineae, quam utilissimam experior : adeoque non deterreor Sermunculis istorum, ut ultro te rogem, mon-
xo. Debilitaris et concidis. I inita
tur Tullium suum de sua. V, 15.
Victi debilitantur animosqtie demi itine. G. - Gmnibtis pias imiam. Certe iii haecaussa. Quum citim Petat orator,
populo placere, probari l opulo : judicio multitudinis omnino illi standum est. Alioqui ii si quis simpliciter
istam xontentiam tribuat Secundo, Collectam stultorum multitudinem
sapienter judicare, injuriam prudelitissimo viro secerit : et aliter ipsum seusisse, quae sequuntur S Ideclarant. G. - ilao omibus Secundus accur lius scripsisset cunctis. S. I. I e Pomponio Secundo vid. ad III, epist. 5, 3. ED. - Ad populum mimeo. I Pide abutebatur nolissima sormula Quiritium , sdem implorantium populi, aut provocatione
II. Populo dabat , populi judicio
tribuebat. ED. 13. Cicero de stilo. Respieit it Iod magistrorum bonorum vocibus d cantatum , utinam diligentius a juventute Obsequendo expressum, ex I, de orat. 33. Stilas optimias etria stantissimus dicendi essector et magiaster. G. - Εmendator acerrimus. AsPere
mus ex bonis libris dedit Cortius, quod vel ideo Don displicet, quod limiam saepe adhibet hac in re Plinius
cujus dos est iasPeram esse. G.
Add. Gesneri ad I. A. Ernest. DPixtola. Graium sequutus est Gieri-gius. S.
494쪽
stres aliquid, quod his addam. Nihil enim curae meae satis is est. Cogito, quam sit magnum, dare aliquid in manus hominum : nec persuadere mihi possum, non, et cum multis, et saepe tractandum, quod placere et semper et omnibus cupias. Vale.
Caninio rogatuS suadet, ut, quam Comensibus in epulum pecuniam promiserat, ita disponat, ut ipse suam in alimenta ingenitor ina. C. PLINDIS CANINIo ' suo s.
DELIBERAS mecum, quemadmodum pecunia, quam municipibus nostris in epulum obtulisti, post te quoque salva sit. Honesta consultatio, non expedita sententia. Numeres reipublicae summam 3 verendum est, ne dilabatur. Des agros 3 ut publici, negligentur. Equidem nihil a commodius invenio, quam quod ipse seci: nam pro quingentis millibus nummum, quae in alimenta ingenuorum promi Seram, agrum ex meis, longe pluris, actori publico
XVIII. De Caninio Comensi vid. ad I, ep. 3. E D.
r. Deliberas mecum. Consulis me. Sic mox consulatio. Vid. Ind. Bos. in Corii. Νep. ad voc. deliberare. S. - Post te. . . sit. Post obitum tuum non alienis rebus, sed semper epulis istis reservetur et impendatur. E. a. Actori publico mancipas . Servo
publieo sui alii, non sibi, acquirere posset in imaginaria venditione tradidi. Multa hae de re virk docti ad
illud Tac. Ann. II, 3o. Quia et eiere senatusconsulio quaestio in caput d mini prohibebatur, cauidus et risA-ris repertor Tiberius mancipari sin los actori publico jubet : seilicet ne
in Libonem ex semis saDo serimus consulto gruereretur. Hic mancipat
Plinius agrum, qui lange pluris es set, quam quingentorum millium, aetori publico, ut jam esset reipublieae : ab hae illum deinde recipit vectigalem, et Promittit tricena mi lia annua, tanquam usuras fimi ses 6 per centum . Quum autem ager multo plus reserat quotannia, quam trieena millia longe enim ρ ris est, quam quingentorum millium in semper inoeniet, qui exercere
495쪽
quo C. ΙΦI,lΝΙI LIB. VII. mancipavi: euitidem vectigali imposito recepi, tricena mil-3 lia annua daturus. Per hoc enim et reipublicae sors in tuto, nec reditus incertus, ct ager ipsc propter id, quod vectigali large supercurrit, se in per dominum, a quo eXEPCea-ι tur, in xeniet. Nec ignoro, me plus aliquanto, Iiram donaSSe Videor, erogavisse, quum pulcherrimi agri pretium neces-s sitas vectigalis infregerit. Sed oportet privatis utilitatibus publicas, mortalibus iaeternas anteferre; multoque diligentius muneri suo consulere, quam iacultatibus. Vale.
illum et vectigal solvere reipublicae velit. G. 3. sveretistit. Plus quotanni reseri, quam vectigal illud impositum. E. --COrtius ex Medi-
Coo : Mectigal. . . supercurrit. Verum
Puto; idemque agnoscit Forcelli
4. Necessum Uret alis infregeris. Necessitas pendendi rei piiblicae vectigalis 3i,,ooo annuorum pretium agit minuit. E. 5. Multo diligentius muneri constiter . Latiori sensu, Promissis, Ossicio, operae, quam in te recepisti, saliuncere. E.
Fariniarn, mittis valetilia inenn dolenter seri, mori iis laiuli hiri
ANGIT me Fanniae valetudo. Contraxit hanc, dum assi
det Iuniae virgini, sponte primum sest enim assii nis);
, deinde etiam ex auctoritate pontificum. Nana Virgines, quum vi morbi atrio Vestae coguntur excedere, matrona-XIX.' De Prisco vid. ad II, epist. 13 ; VI, p. 8. ΕD. 2. Nam Vimines. Apparet ex tali-hux locis, Plinium posteritati scripsisse, quia saepiuscule talia monet, quae tum nou sucile quis ignorar t. Caeterum quod hic L irgines simplieiter dierantur, omisso estales. et palillo ante Virgini subi librorum auctoritatex tali delevit Cori iux) illud in ti,ita iam non esse, et hic o tendit idem Cortitis et proba, it vir il trivin Miseoll. ohss. IV, 3, Pag. 43a. G. - Drio. Virginen vestales in atrii,
496쪽
i ui 1 curae custodiaeque mandantur. Quo numere I anniadum sedulo sungitur, hoc discrimine implicita est. Insident 3
febres, tussis increscit, Summa macies, summa desectio: animus tantum et spiritus viget, Helvidio marito, Thrasea patre dignissimus: reliqua labuntur, In que non metu tantum , verum otiam dolore conficiunt. Doleo enim, maxi- imam seminam eripi oculis civitatis, nescio an aliquid simile visuris. Quae castitas illiust qui e sanctitast quanta gravitast quanta constantiat Bis maritum so luula in exsilium est, tertio ipsa propter maritum relegata. Nam, quum 5 Senecio reus esset, quod de vita Helvidii libros composuisset, rogatumque se a Fannia in dosensione dixisset: qua rente minaciter Metio Caro, an rogasset, respondit, Roga i : an commontarios scripturo dedisset, Dodi: an scientc matre, Nesciente. I 'ostremo nullam vocem codentem periculo omisit. Quin etiam illos ipsos libros, quam- squam CX Dccossitato ot metu toni porti in abolitos SC. publicatis bonis, servavit, habuit tulitque in exsilium exsilii caussam. Eadem quam jucunda , quam comis tuam deni γilue squod paucis datum est non minus amabilis, luam
venerandat Erit sane, quam poStea uxoribus nostris ostentare possimus : erit, a qua viri quoquc sortitudinis exem lata Sumamus; quam sic cernentos audient squo miramur, ut illas, quae leguntur. Ac mihi domus ipsa nutare, Coii- svulsa suo fodibus suis ruitura supra videtur, licol adhuc
Vestae habitasse , etiam excessu N.A. I. Ia, apparet. Illi id utrium autem fuit regia Nuinae, teli plo Vestae
ED. - Commentarios quos ipse uel- , idius de rebus suis, at litoriae cauS sa scripserat. - Postremo. Ut paucis ino EXP
diam. Sic mox, ut aliis Permultis lin is, denique. S. 6. Abolitos. Pithlice in comitiis exustos, quod monitere jam viii docti ex Tac. Agric. II. G.
7. Miramur. Getiuiti uiti est. Sensus : etenim jam nunc eam, dum adhuc vivit, sic miramur, ut illas, quas nunquam idimus. Qito magis destinctam ininibi litur, uxorii usqtiri tostria ac nobismetipsi A l quam xemplum omni uin virtutum ostera-iabimus. S.
497쪽
posteros habeat. Quantis enim virtutibus quantisque sa-9 ctis adsequentur, ut haec non novissima occiderit λ Me quidem illud etiam antigit et torquet, quod matrem ejuS, illam nihil possum illustrius dicere) tantae seminae matrem,
rursus videor amittere, quam haec, ut reddit ac refert nobis, Si C auferet secum, meque et novo paritor et rescisSO vulo nere assiciet. Utramque colui; utramque dilexi : utram magis, nescio; nec discerni volebant. Habuerunt officia mea in secundis, habuerunt in adversis. Ego solatium relegatarum, ego ultor reversarum : non feci tamen paria, atque eo magis hanc cupio servari, ut mihi solvendi tempora, suporsint. In his oram curis, quum scriberem ad te; quas si dous aliquis in gaudium verterit, de metu non querar. vale.
8. Moissima occiderit. Eo sensu, quo Cremutius Cordus Cassitim m-orum tillimum dixerat apud Tae.
Aim. IV, 34, ubi plura Lipsius. G.
9. Quod matrem . . . 'ciet. Fan
nia ita similis erat matri reddebat Qt referebat eam) ut plane eadem vibderi iwsset. Ergo Fannia defuncta mater ejus rursus quasi amittitur. Hare sic coitabat Plinius. Sed in
consormatione hujus sententiae acumen amabile expendant , quibus utique curae est acumen aliquod ingenii. Utinam tamen, si verum quaeri imi η, non ad lusum usque verborum , ut iit, processisset jucundissimus Plinius. E. IO. Nec discerni volebarit. Neutra cupiebat alteri praeserri quacunquere. R- Solatilian . . . ultor. De illo vid. III, tr , 3, de hoc IX, 13. G. Non feci. .. .paria. Intellige acceptis expensa; rationum enim verbum esse, statim ipse judicat, quum so Mendi tempora Dptat. G. II. Non querar. Excerpta Brum. nihil querar, quod verum Puto. S.
498쪽
Taciti librum, a se notatum, rotia illit; iri suo libro vicem e poclat, et amicitia illius, studiomim que ac famae societate delectatur. Epistola memorabilis, quae fideliter Plinii mores reddit. ED. C. PLINIUS TACITO SUO S.Ibi BRUM tuum legi, et quain diligentissime potui, adii Otavi, quae commutanda, quae eximenda arbitrarer: nam et Ogo verum dicere assuevi, ot tu libenter audire. Neque enim ulli patientius reprehenduntur, quam qui maxime laudari merentur. Nunc a te librum meum cum adnotatio- ,
nibus tuis exspecto. O jucundas, o pulchras vicesi Qua iii me delectat, quod, si qua posteris cura nostri, usquequaque narrabitur, qua concordia, simplicitate, fide, vixerimus i Erit 3 rarum et insigne, duos homines, aetate propinnodum aequales, non nullius in literis nominis cogor enim do te quoque parcius dicere, quia de me simul dico) altorum alterius studia fovisse. Equidem adolescentulus, quum jam tu 4sama gloriaque floreres, te sequi, tibi longo, sed proXLmus, inte Vasis et esse et haberi concupiscebam. Et orant multa clarissima ingenia : sed tu mihi ita similitudo natu
XX. I. Eximendia. GPSI Pr. exci-- υι , negligentia, ni fallor, olκ- rarum. Itaque correxi. S. 3. AEtate propemodum Mia se .
Auctius Cortiana, retate, dimit te prommodum requiales e Gierigiana , intrate et dygnitate propemomun ingura les. Mihi nostra lectio videtur praeferenda. Inter homines enim doetrianas laude florentes tion tam dignitatis, seu honorum iii republica aequalitas, quam annorlim nominisque in litoris invidiam gignere solet. S. 4. Longo sed proximus. Ex AEl . V, 3ao. Non secundum 1e vocat, quo i plus est, sed proximum. Sic apud Horat. I, Od. I I, IO. Proximos Iovi cui tamen nihil secundum nascitur) honores occiapnoit Pallas. G.
- Similia sunt passim in Quintil. ut lib. X, I, 86. E.
499쪽
rae serebat) maxime imitabilis, maxime imitandus videbas ris. Quo magis gaudeo, quod, si quis de studiis sermo, una nominamur; quod de te loquentibus stati in occurro. Necti desunt, qui utrique nostrum praeserantur: sed nihil interest mea, quo loco jungimur : nam mihi primus, qui a toproximus. Quin etiam in tostamentis debes adnotasse: nisi quis sorte alterutri nostrum amicissimus, eadem legata, 7 et quidem pariter, accipimus. Quae omnia huc spectant, ut invicem ardentius diligamus, quum tot vinculis nos Studia, mores, fama, suprema denique hominum judicia constringant. Vale.
jicit, ne vulgari imitatortilia vitio illud quod deterrimum est arripuisse, vel certe, dum se extenuat, Tacitum simul deprimere videatur :ideo etiam cum imitabili conjungit
imitandum. S. 5. Quod do te . . . . Occurris. Excer
Pta Brummeriana auctius : quod ego M te, tu de me loquentibω statim occurris. Verum , ni salior : nec , opinor, Ininus inodestutii. S. 6. Ivn min. Exspectes jungamur. S.
- Qui a te proximus. Sila restituite honis libris Cortius. Nihil, inquit
Plinius, interest mea, quo locoIuriga mur, modo jungamur, neque intert et itie quisqitarn interponatur.
Nam primm ille mihi videtur, qui a te proximus. Fum quum me laciant omnes; licet alios praeponant tibi, mihi tamen non eripient, ut nouob id ipsum primus mihi videar et sat honoratus mortalis, quod a te
ponor Proximus G. - Adnotasse. animadvertisse. E.
- Nisi quis forte, etc. Haec ita di Pone : etiam in testamentis eadem legata et pariter accipimus, nisi quis forte, etc. Nam amiciori majora Iegata scribi solent. E.
7. Studia, mores .fama. Quam V
nuste jungit et colligit, quae separatim adhuc posuerati G.
500쪽
Coiisilio ite curandi , Ocii liis se parituriam scribit, et pro gallina jocabundus gratias agit. C. PLINIUS CORNUTO ' Suo S.
DAREO, collega carissime, et infirmitati oculorum, ut jubes, consulo. Nam et luic, tecto vehiculo undique inclusus, quasi in cubiculo, pervoni, et non stilo modo, verum otia in i ctionibus difficultor, sed abstineo, solisque auribus studeo. Cubicula obductis velis opaca, NOC tamon a obscura, sacio. Cryptoporticus quoque, adopertis inferioribus senestris, tantum umbrae, quantum luminis, habet. Sic paullatim lucem serre condisco. Balineum assumo, 3 quia prodeSt: Vinum, quia non nocet; parcissime tamen. Ita assuevi, et nunc custos adest. Gallinam, ut a te mis- 4sain, libenter accepi; quam satis acribus oculis, quam
quam adhuc lippus, pinguissimam vidi. Vale.
XXII Cornuto. Male nonuulli adindunt Fuseo. Intel. eni in ut e Principio epist. apparet, Cornutus nrtullus, Plinii et in praefectura aerarii et in consulatu collega. ΕΙ . r. Collem. In Consulatu et in praefectura aerarii. Vid. V, I S, 5. Forte ipso collegii anno ista scripsit, aut scripsisse fingit, quamquam 1eCES-gus fundet aliud. Antiqniores uomen in Auguratu Iaraesertim, Cia jus I erpetuus honos esset, usuTPR-runt ; in reliquis, ipsum tantum cn-
rationis temt,ore. G. . Et non stilo modo. Cori ius et Gierigius : et hie non stilo modo. B
3. Balineum. Adscripsit Cellarius Celsi loeum V1, 6. Clinari oculos ba
neo, I tu, vino, vetustissimus auctor
Hippocriates memori e Porro stodem, quern adesse ait, medi- Cum, uxorem , lihertum , servum ,