C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri decem et panegyricus cum varietate lectionum ac integris adnotationibus editionis Schaeferianae quibus suas addidit N. E. Lemaire. Volumen prius posterius “C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri dece

발행: 1822년

분량: 526페이지

출처: archive.org

분류: 문학

471쪽

5 abrumpi, sed intermitti volo. Ut enim, si coenam tibi sacerem , dulcibus cibis acres acutosque miscerem, ut obtusus illis et oblitus stomachus his excitaretur; ita nunc hortor, ut jucundissimum genus vitae nonnullis interdum quasi acoribus condias. Vale.

Abrumpi. In Perpetuum relin- 5. Aores. Celsus, II, II : Acria; sed intermitti, ad breve tempus sunt omnia nimis austera , omnia ac littorii 1llari. E. - . omnia salsa. ED.

Miranti, qui Plinius, severus homo, heiulecasyllabos scripScrit, poetica sua studia ab ultima aetate recenset. C. PLINIUS PONTIO ' SUO S.

I is legisse te hendecasyllabos meos; requiris etiam, quemadmodum coeperim scribere, homo ut tibi videor, , SPVerus, ut ipse sateor, non ineptus. Nunquam a poetice altius enim repetam alienus sui; quin etiam quatuordeci innatus annos Graeeam tragoediam scripsi. Qualem inquis., Nescio: tragoedia vocabatur. Mox quum e militia rediens, inlcaria insula ventis detinerer, latinos elegos in illud ipsummare ipsamque insulam seci. Expertus sum me aliquando et heroico bendecasyllabis nunc primum, quorum hic

IV. De Po/m o, liti V, eP. IS. ED. r. Non ineptus. Vide quam henellule etiam loco illa inepti notio conis Veniat, qua comprehendi totum illius ambitum putamus. Non ineptus 'st, qui in parvis et Hugucibus rebus oti nimis studiose et cupide versatur, qui Proinde faciendis versiculis, qui lusus tariten sunt, qHum raptitui fiunt, non impendit tantum temporis , quantum rei seriae et severae. G. 3. Icaria uua ex insulis, quae is rades dictae sunt, cujus circuitus stadia trec ut a complectebatur, quae oppida duo habebat, nec Procul ab rat a Samo. EMI.- tieroico. Cortius ex libris honae notae heroo, quod, til mi inani exqui-

472쪽

natalis, hae caussae. Legchantur in Laurontino mihi libri a Asinii Galli cle comparatione patris ci Ciceronis: incidit opi

gramma Ciceronis in Tironem suum. Dein, quum meridie erat enim aestas in dormiturus me recepissem, nec Obre peret Somnus, coepi reputare, maximos oratores hoc studii getius, et in oblectationibus habuisse, ct in laude posuisse. Intendi animum, contraque opinionem meam, post longam silesu tudinem, perquam exiguo temporis momento id ipsum, cylini me ad scribendum sollicitaverat, his versibus

e Saravi: Qmini libros Galli te piem, illi ibi is ille P arenti Ausus de Cicerono dare ost Palmani Itio docias lii P. Lascivum inveni liistim Ciceronis, et illo Spectandum ingenio, quo seria condidit, ct quo Humanis salibus, multo varioque topore

Iam queritur, quod fraudo malia frustratus amant m Paucula cinnato sibi debita suavia Tiro Tempor n turno flibstraxerit. His ego lectis,

sitiorem, praeseram. S. - Natalis. Turpe spli alma cal, idet exeltiplex Ge-

snerianae, naturalis. S. - Η catusce. Una inodo caussa memoratur, recis

tatici librorum Galli. Praestat igitur

Cortii hcee catissa est. Nostrum unde natum sit, facile apparet. Etenim in vocula est sal, ' unica litera e inritanuscriptis brevitatis caussa 4 Cribitur. . I rav. b. ad Liv. I, 9, t. S. 4. De . sinio Pollione vid. ad I, Pist. IO, 4 , et V, epist. 3, 5. Filius rius lite A illius Gallus, Orator et ipse clarus, qui a. Chr. 5S, Nestate cibi peremptus est. ED.-m ω Πρα- ratione patris. Quo libro, tit mox docemur, Palmam dare Patii contra Cicerouem ausuq ext. Quintil. XII, I, 2 a. Respondit illi Claudius imperator, Suetovio leste cap. XLI. Rustice eontra filius stili Claudiatii injuriam pugionibus uleisci conatu est, quod narrat idem Suet. cap. XIII. Qeterum ollaetisse videtur

Tullio Asinius impudicos in Tiro

nem filium amor 's , ejusque rei do-

clarandae caussa epigramma Cicoronis Protulisse. G. 6. Qtium libros alii. Quacunque alia in re imitatus osses Tullium . Secunde. Sed hoc quidem adsecutii en, ut non minus male proce sisso tibi carmen, sciamus, quam tura arche tu . Verum liene est, quo lvera illius clerora feliciter mitiis intus es, quo facilius tihi has ine- Ptias, nisi modica essent, condonat

i, sterita . G. - Aua . . . . re Ust. raras . . . . daret logendum ait Bur-

mannus ad Virgil. GDON. H, alio. Nam alius qu quo hoc fecisse Gallum. G.

473쪽

Cur post laaec, inquam, nostros cclaiuus amores Nullulia quo in medium timidi damus p atque fatemur Tironisquo dolos, Tironis nosS 1 fugaces Blanditias, et furta novas addentia flammas p

Transii ad clegos; hos filio lue non minus celeriter explicui: addidi alios Acilitate corruptus. Deinde in urbem reversu S. 8 sodalibus legi. Probaverunt. Dein plura metra, si quid otii, maximo in itincre, tentavi. Postremo placuit exemplo In ultorum unum sς paratina heiadecasyllaborum volumens absolvere : nec p Pnitet. Legitur, describitur, cantatur etiam; a Graecis quoque . quos latino hujus libelli amorio docuit, nunc Cilli ara, nunc lyra personatur. Sed quid ego tam gloriosel Quamquam poetis surcre concessum est: ottamen non de meo, sed de aliorum judicio loquor; qui sive judicant, sive errant, me delectant. Unum precor, Uttiosteri quoque aut errent similiter, aut judicent. Vale.

- V. . . nostros celamus amores p

Jam malo te versiculos Ciceronis tui imitari, Secunκ e. quam onsularis viri levitatem ot lasciviam gloriari etiam cle decoribus suis nugam. G. Minoes blanditias. Hoc sorte unum pro Poeta in hoc carmine dictum. Fugaces hianditiar. qirae sub lucunt se, et ipsa illa praeibendi malignitato invitant ot accendunt at inlitem. ta etiam hic non soleuini illa amat rum significatione dixit; sed illam sui trahentisse, et spem frustrantissimul pt acuentis petulantinna. G. 7. E sicui. Absolvi. Sic bene Cellarius. Cons. Clav. Ciceron. h. v. S.

- mu rara. Tanqtiam mercede ; b stochen. S. 9. Quos Lotis . . . . amor. Respicit

sorte ad solemne illud , mor docet mrasicam. Venerant nempe blandi quidam Graeculi ad Plinium , qui dicor iit, se vel cit, heu' Latine didiciisse , ut suavitato illius lipndecasyllaborarin si iii possent. Et cre lidit Plinius. Quis voro non credat 3 Vore, si quid unquam Tull.Tusc. V. x neminem cognos i poetiam 'e mihi fuit cum Aetianio amicitia r substituere Poteris, lector, Tullium, Plinium ;Gesnerum etiam, si volucris qui sibi

Pro, nunc ad citharam, nunc ad IDram canitur. Virg. AEn. I, Sq. Cithara erinitus Iopas Personat rati - ω, docuit quin maxtimus Haud raro Secundus prosae admiscet poetica , Prosarius rursus poeta. S.Io. Ut Posteri quoque aut errent similiter, aut indicent. Νe qui sic ereptquidem, novi; nedum qui judicet.

Itaque licio votum tuum , Plini, etου lucres diversit in nurris Delius, inqu notos Morem et 'tere proceli re ex Mn.

474쪽

Magno se uxoris it siderio teneri significat; et eluetus quidem descriptio talis est, ut Commiserationem faciat. ED. C. PLINIUS CALPURNIAE SUAE S.

INCREDIBiLE est, qitanto desiderio tui tenear. In caussa amor primum; deinde, quod non consuevimus abesse. Inde est, quod magnam Partem noctium in imagine tua vigil exigo: inde, quod interdiu, quibus horis to visere solebam, ad diaetam tuam ipsi me, ut verissime dicitur, pedes ducunt : quod deni lue aeger et Incestus, et similis excluso, a vacuo limine recedo. Unum tempus his a tormentis caret, quo in foro et amicorum litibus conteror. aestima tu, quae vita mea sit, cui requies in labore, in miseria curisque solatium ESt. Vale.

V. I, Pedes duetint. Mirufi Iopos. catum ad cunt crebro pedes : qi D

Indieat se ita plenum ess imagine quidem iii loco illud modo linelligi uxoris, ut saepo aliud agens, quasi puto, pedibus, non equo ire, aut ju- adesset illa, ad diaetam ipsi ii vetitat. mentis junctis Turranium; sed ludit Philosophi hodierni dicerent meelia- suaviter Plinius, a pedibus, iam a l-nismo quodam corporis, et similium suetis illi itineri nimirum, so dueleasuum exspectatione illud contin- significans, non ab animo cogitante. gere. taeterum sormulam suisse non G. - Παροiαiακως in utraque lingua inconsuetam, tum hic ipse locus dictum videtur. Iptipedes. αυτοματ indicat, tum illud Varronis R. R. πό δες Poetarum Graecorum.Vid. Ηu- II, pr. 6. Propterea quod te em- schk. Anal. Crit. P. 72, sq. S. plurierrtem in campos macros ad meris a. Numis. Quam ereat forum. ED.

475쪽

Bittiyians cloripto accusationem Vareni omisisse : tacere consulti iis interdum quam multa loqui. C. DI. IN IUS Μ CRINO SUO S.

RARA et notabilis res contigit Vareno, sit licet adhue diibia. Bithyni accusationem ejus, ut temere inchoatam. omisisse narrantur. Narrantur dico 3 Adest provinciae legatus: attulit decretum consilii ad Caesarem, attulit ad multos principes viros, attulit etiam ad nos, Varoni advocatos. , Perstat tamen idem ille Magnus : quin etiam Nigrinum,

optimum virum, pertinacissime exercet. Per hunc a Consulibus postulabat, ut VarenuS exhibere rationes cogeretur.3 Adsistobam Vareno jam tantum ut amicus, et tacere decreveram. Nihil enim tam contrarium, quam si advocatus a senatu datus defenderem ut reum, cui OpUS esset, ne reus videretur. Quum tamen, finita postulatione Nigrini, consules ad me oculos retulissent, Scistis, inquam, conStiares nobis silentii nostri rationem, quum Nems legiss Uno in

cire audierilis. Contra Nigrinus, Ad quem missi sunt ρ

VI. r. Vareno. Remstendae sunt res

hujus Varoni ex V, ao; et VI, 33. Nominatim de Magno 2o, 4. G. - 'irrantur dico' nono additum signum interrogandi, quod in Coritana desit. Nec enim vagus I minor suit auctore incerto , quum Provinciae legat iis decretum Bithynorum

de accusaticine omittenda ROinam attulisset .. ni adeste labaudi inrano.S. u. Fonteisis manus. Unus ex Bith nis , de quo V, epifit. uo. ED. Otii ccintra Vareimm ili Pinrat etiam si aperiore actione V, Io, 6. Iam vero invitus Nidetur ng re. G. 4. Contra Nigrinus. Sequuti sumus verissimam ex bonis libris emendationem Cortii. Nulaerae editiones continuatiant: atidieritis contra Arpinum. ad quem missi sunt: ego ad me, etc. G. - Ad quem missi sunt' Αpud Senatum res ad litic aCta ruerat. I .egati novi non ad Senatum mi vissi, sod ad Princii em , et ad privatos quosdam. Haec igitur interrogatio Nigrini, quem cogit Ma.

476쪽

Ego, Ad me quoque habeo decretum Pro incire. Rursus sillo, Potest tibi liquere. Ad hoc. ego, Si tibi eae diverso

liquet, potest et mmi, quod rat meliuS iu Caussa, liquore. Tum legatus Polyaenus Caussas abolitae accusationis expo- 6 Suit, postulavitque, ne cognitioni Caesaris praeiudicium fiereti Respondit Magnus, iterumque Polyaenus. Ipse raro et breu iter interloquutus, multum me intra silentium tenui. Accepi enim, non minus interdum oratorium eSse tacere, γquam dic re: atque adeo repeto, quibusdam me capitis reis, vel magis silentio, quam oratione accurati SSima prO

suisse. Mater, amisso filio squid enim prohibet, quamquam s

alia ratio scribendae epistolae fuerit, de studiis disputare λ)libertos ejus, eosdemque coheredes suos falsi et veneficii reos detulerat ad principem, judicemque impetraverat Iulium Servianum. Desendoram reos ingenti quidem coetu: 9

erat enim caussa notissima; praeterea utrinque ingenia cla

rissima. Finem cognitioni quaestio imposuit; quae secundum

gnus e tra Varenum dicere, eo pertinet, ut indicet, caussam Peragendam in Senatu, nec rationem habendam novae legationis. G. - me giatique. Post haec siil distinguendum. Scilicet must sint. S.

s. Potest tibi siqnere. Elicere vult Nigrinus responsum plenius a Plianio, q. d. Quid eunctaris 3 quid sui trahis te a caussa brevitate illa o scura respondendi3 de totaretistiere; quid eauto illo silentio et Laconi mo opus ostp Hic argute cadit Plinii rεsponsum , Si tibi ex ut

Merso, qui es in accusatoris subselliis, liquet , qtiod est melius in hac caussa, nimirum tacere me, et sortim hoc declinare; quam Oti caussam vel ratorie, certe oratorie, me tu aliam mentem impellere conaris, et efficere, ut caussa dicenda sorum hoc, et lianc cognitiotiem agnoscam. Si, I

inquam , tibi hoc liquere Potest , potest et mihi liquere. ut proinde non committam , ad quod tu impellere

me conaris. G. . 6. Post enus. Ipse. Interpunctione

mutata videor mihi lucidiorem hunc locum reddidisse. Ille enim ipse, qui

raro et breυιter interloquutus esse di

citur, non Polyaenus est, sed idem ipse Plinius, qui multum se intra a Llentiam tenuit. G. 7. Repeto. Mil. memoria, inomiiai. Sic et infra t3. Nonfacile me repeto, etc. Plene Cicero de orat. iiiit in C gitanti mihi saepetiuinero est memoria vetera repetetiti , etc. . S. 8. Falsi et uaenestat. Falsi s. sui jecti testamenti, et arenescii, quo Γ-lium suum interfecis erit. G.

D. Q rsti . . . secundum reos de is

Pmprie judex dicitur m litem. judicium) seeundum, vel contra ali-

477쪽

io reos dedit. Postea mater adiit principem : adfirmavit se novas probationes invenisse. Praeceptum est Serviano, ut vacaret sinitam caussam retractanti, si quid novi adserret.

ii Aderat matri Iulius Africanus, nepos Iulii oratoris, quo audito, Passienus Crispus dixit, Bene, me hercule, bene: sed quo tam bene p) hujus nepos, juvenis ingeniosus, sed parum callidus, quum multa dixisset, adsignatumque tempus i inplesset, RO , inquit, Semiane, permittas mihi

a tiniam Nersum a secere. Τum ego, quum omnes me, ut diu responsurum, intuerentur; Respondis m, inquam, si ut m ilium persum Amricanus a Fecisset, in quo nonia dubito omnia nosea fuisse. Non facile me repeto tantum consequutum adsensum agendo, quantum tunc non agendo. Similiter nunc et probatum et exceptum est, quod

quem; hic vero quaestio. Nimirum

servi in quaestionem tormentorum dati, sua consessione reos Itherarunt. G. o. Serviano. Suburano legit ex libris Cortius hic et mox S it. Sed si, lentium primo, et responsum deinde Plinii valde importunum videbatur mihi futurum fuisse, si alius jam judicio praesideret, quam antea in

Prima actione. Iam Semianum sine

animadversione habet s8, ipse Cortius. Igitur nihil mutavi. G.

- Iim Africamis, orator Clarus,

Domitio Afro aequalis. Rum aliquando Pausimus Cris s audivit, orator et ipse insignis, quem se Puero ri bilem pro Voluseno Catulo orati nem habuisse Quintil. narrat. ED.

- Versus omnino membrum orati

nis est, sive scribatur, sive Pronuntietur. Cie. Orat. 6I: Demosthenes

summa voce versus multos uno spiritu pronuntiare consuescebat. G.

II. Nus a Do bene RV Bene parenthesin hanc observavit, et pro Itilitis Nepos scripsit hujus ne os Coditius. Nimirum Iulii avi mentio m nuit Secundum nostrum, ut Passieni de illo amphthegma Proponeret, quo facto, redit ad nepotem, more

sibi consueto , hujus Iulii, de quomodo dixi, nepos, et . G. Bene, maheretile. Iudicat eleganter, accurate,

docte, studiose, dicere Iulium, sed in caussa, quae simplicius agi P sceret, et nimia diligentia corrumperetur. G. II. Si adfecisset. Non passus igitur sit oportet Servianus ultra a

tributum sibi tempus dicere Iulium. Plinii vox non modo illud indicat, quod maxime fuit in caussa, nihil novi allatum ab actore; sed eius iulum stultitiae accusat, quae ridetur in illo, qui redux e Gallia, in qua XII annos commoratus fuerat, inis terrogante quodam, ecquid Galliea loqueretur, dejeravit, si paucas adhuc hebdomades ibi fuisset, se s euitatem illam , qua Planissime carebat, adepturum fuisse. G.

478쪽

pro Vareno hactenus non tacui. Consules, ut Polyaenus 14 postulabat, omnia integra principi Servaverunt; cujus cognitionem Suspensus exspecto. Nam dies ille nobis pro Vareno aut securitatem et otium dabit, aut intexmissum laborem renovata sollicitudine injunget. Vale.

I 3. Metenus non laetii. Illud non non concoquunt quidam editores.

Sed reperit in optimis quibusque

Corvus , et hactenus adjectum facit, ut eadem prope sententia exsistat. Nempe, hactenus, inquit, non tacui, ut loquerer paucula illa, quae dixi; caeterum Plane a dicendo abstinui. Tnv non omisisse Primum videntur, qui hactenus ceperunt m O aiahue rqua ratione contra diceret his, quae praecesserint. G. - Suspicor, a S eundi manu prosectum esse, quod pro Varens hactenus non vi. Tacia glossator videtur adscripsisse, e plicans illa, non egi. S. 14. Princeps tum bellum gerebat

in Dacia, et res acta est a. r. Io . ED. - Suspensus eo. Si tu etiam, i

ctor, adi hujus libri epistolam Io. G.

VII.

Gaudet Saturnini et Prisci coniunctione, et hunc ad se reverti Satiatum otio, cupit. Haec epititola et sequens inter se cohaerent, Sensumque Produnt trium amicorum honestissimum. ED. C. PLINIUS SATURNINO SUO S.

ET proxime Prisco nostro, et rursus, quia ita jussisti, gratias egi, libentissime quidem. Est enim inihi periucundum , quod viri optimi mihique amicissimi adeo cohaesistis, ut invicem vos obligari putetis. Nain ille quoque prae- ,

cipuam se voluptatem ex amicitia tua capere profitetur, certatque tecum honestissimo certamine mutuae caritatis,

quam ipsum tempus augebit. Te negotiis distineri ob hoc 3 moleste sero, quod deservire studiis non potes. Si tamen alteram litem per judicem, alteram, ut ais, ipse finieris, incipi cs primum illic otio frui, deinde satiatus ad nos

479쪽

C. PLINII LIB. VII.

Eamdcm laetitiani significat Prisco, ei inulti ad constantiam hortatur. C. PLIMUS PRISCO ' SUo s.

EXPRIMERE non possum, quam jucundum sit mihi, quod Saturninus noster summas tibi apud me gratias aliis a super alias epistolis agit. Perge, ut coepisti, Virumque optimum quam familiarissime dilige, magnam voluptatem exa amicitia eius percepturus, nec ad breve tempus. Nam quum omnibus virtutibus ah undat, tum hac praecipue, quod habet maximam in amore constantiam. Vale.

VIII. Pineum contubernalem fuisse Saturnini infra ex epist. I S, 3, apparet, quae ante has duas scripta esse videtur. M. 3. Quum abundat. Sic docet Cortius esse in libris, Grindet: quam ea teroqui constructionem , exemplis probatam hie a Cellario, non damnat . G. Vid. I. M. Heusinget'. ad Cic. de Onie. p. 573. S.

Quaerenti amico rationem exercetidi stili praeseribit. C. PLINIUS FUsCO ' SUO S.

QU AE R I S, quemadmodum in Secessu, quo jamdiu frue- a ris, putem te studere Oportere. Utile in primis, et inulti praecipiunt, vel ex graeco in latinum, vel ex latino vertere in graecum : quo genere exercitationis proprietas

IX.' Faseus siue dubio Salinator, Paret , hunc juvenem reinulatum de quo ad VI, ep. II, I. Umle ap- esse iii eloquentia l liuium . M.

480쪽

splendorque verborum, copia figurarum, Vis explicandi, praeterea imitatione optimorum similia inveniendi sucultas paratur: simul quae legentem seselliSsent, transferentem fugere non possunt. Intelligentia ex hoc et judicium adquiritur. Nihil Oh suerit, quae legeris hactenus, ut rem argu - 31nentum lite teneas, quasi aemulum Scribere, lectisque conferre, ac sedulo pensitare, quid tu, quid ille commodius: magna gratulatio, si non nulla tu; magnus pudor, si cuncta ille melius. Licebit interdum et notissima eligem, et certare 4 cum electis. Audax haec, non tamen improba, quia secreta, contentio : quamquam multos videmus ejusmodi certamina sibi cum multa laude sumpsisse, quosque subsequi satis habebant, dum non desperant, antecessisse. Poteris et, quae sdixeris, post oblivionem retractare, multa retinere, plura transire, alia interscribere, alia rescribere. Laboriosum istud fiet taedio plenum, sed dissicultate ipsa fructuosum, recalescere ex integro, et resumere impetum fractum omissumque: postremo, nova velut membra peracto Corpori intexere,

nec tamen priora turbare. Seio nunc tibi csso praecipuum et studium orandi; sed non ideo semper pugnacem hunc et quasi bellatorium stilum suaserim. Ut enim terrae variis Inutatisque seminibus, ita ingenia nostra nunc hac, nunc illa meditatione recoluntur.Volo interdum aliquem ex histo- 8

2. Splendore ue verborum. In splen

dore ut cogitemus quamdam puritatem et dignitatem, quae ad elegatitiam, delectum et ornatum pertitiet, asperitati, et voluti sordibus , atque inquinatae rationi dicendi contrariam, quae verbi R exilibus, minus suaviter sonantibus, hiulcis, etc. tribui solet, veterum usu nox ad monet, de quo copiosius diximus in Tochnol. Rhet. Lat. pag. 368, sqq. E. 4. Notissima elixere. Notissima eliis gere, ut eo magis elaborandum sit

in varia uda oratione; dissicilius

enim est notis et commvn hus sit, stituere abstrusiora quaedam et ta

men eadem propria. Sie disse ilius

est certare cum electis, tauquani

pulcherrimis scilicet, et noIa temere superandis. G. 7. Orandi. Mil. caussas agendi. Nam apud vetere orare dicebatur Pro agere. Vid. Clav. Cie. h. v. S. 8. IVolo earminat . Inclusa sunt a Cortio verba, quae absunt ab optimis libris, et hic non necessaria. Quod enim prope poeticae deseriptionis tr cessitas memoratur, illud modo iter

SEARCH

MENU NAVIGATION