장음표시 사용
111쪽
nos vero Ioqui de eo, qui delegatus ab ordinario, cuius longe diua uersa est ratiot Da reοῖdent Alex.
Ad Securidum vero respondeo, Imo non recte duci argumentum a rebus uniuersitatis ad partes retii particularium; maxime in hac materia, in qua longe alia est ratio de- Iegati ad uniuersitatem causarum, alia eius, cui una tantum causad legatur: nam ille magis ei comparatur, cui in ordinarijs iudicijs mandabatur iurisdictio , quam iudici speciali, hic vero cotra, ut diximus
brem ille dicitur similis ordinario,
Ex his intelligimus regulam Laiudice ς.C de Iudici ct c. cu causam. 6 a. de anesi quae vult, Delegatum subdelegare non posse, nisi a principe delegatus sit, respectu eorsi, qui ad unam tantum speciem delegantur, generalem, & indistinctam essedi habere locum,siue tota causa, siue pars eius delegetur,& siue sit, siue non sit lis contestata. Deniq; habere locum in omni delegato, siue sit delegatus ab ordinario, siue a delegato principis: nam nec is subde γε legare potest i d. c. cu causam 6 a.deanest. c.super quaestionum 176. si vero de opor. tuae dec eri m Wr.rn d. a Iudieri n. p. is ibi Ias
quin detur progressus in infinitum, quod iuris ratio non permittit,
as i is in his terminis considerant No.
ga tus, de appelZca tan d La Iaduenu. p. Idq; procedit, siue totam causam subdelegare velit, siue etiam Unum eius causae articulum, qui i as risdictionalis sit, t aec .cum causam.
vers. se vera, o ιH Cacciri. nu. I L& siue lis contestata sit, siue non c627 testata,tu incribu g rn d. p. cassem,in verb. delegatus, ct probat d. c. cum causam dum alternatiue loquendo, lupponit non potuisse coinmitti testiuin examinationem, que
28 non nisi lite cotestata fit, ' uti conflat ex tis. ut it t. non coni. se in his terminis censiderant Alex. tnae La Iudice.num. I 3. ccta in aec more,
Plane, si delegatio facta sit ab ordinario cum potestate subdelegandi, quaeri solet, an ex ea, talis pol stas in delegatum transferatur. Et frequentiori quidem Iad. Scholaras visum est tras ferri, t ut Bart. lnd.
Lmore, nu.r a. o ibi Alex. num. 2 versiamen, ct infra,vbi recedis abdis,qua dixerat in d. l. a Iudice r. C. de Iudic. Sequuntur in aecmore, Iasnu. s. . ubi testatur hanc esse comu .
In Primis illud, quia,qu competunt iure magistratus, delegari pos. sunt, r. mpris. F. de Us eius, Sed potestis delegandi Iudicem comis petit ordinarijs iure magistratus; Poterit igitur delegari. Minorem
112쪽
probant Primo,quia iure magistratus ea dicuntur competere,quae copetunt omnibus magistratibus etiam inoribus, . t supran. ff. de Ufeius,
fecundum communem veterum ex sitionem, quam referemus in P. c. q.
a. nu. I. Sed potestas delegandi iudicem competit omnibus magistratibus etiam minoribus, ut iuximus supra num. 1. Competit igitur iure magistratus. Secundo probant minorem, quia , qua sunt iurisdictio. nis, sine dubio competunt iure ma
gistratus,v3 dicemus in eod. . c. q.δε
nu. I. Sed potestas delesandi iudi-3o cem est iurisdictionis i c. imperium s. ff. do Iuri . ct fcrabunt omnes,
petit igitur iure magistratus. Tertio videtur illa minor probari, ex principijs, quae nos in hac disputa. tione vera stapponimus i nam iure magistratus competere di clitur ea, Is competunt more maiorum,
mus in P.Gq. r. nu. ι . Sed potestas mandandae Iurisdictionis compost more, ut diximus in eod. 2.c. q. t. nu. . quemadmodum . & potestas delegandi iudicem quae hodie non dissere ab illa, v/ diximus in eod. s.c.q. 2.num. . Competit igitur iure magistratu .
Seclido moti sunt,quia,qui propria authotitate facere non potest, si talem habeat a potestatem ha-3t bente facultatem, potest, ' ut ecce, arbiter ex compromisso sumptus non potest alterius arbitrio comis mittere decisionem controuersia potest tamen, si talem habeat a partibus facultatem Inon dissingue 3 r. 6 quassumsside arbitν. Et habes seruitutem aquaeductus, qui eam non potest alteri concedere,potest, si talem habeat a domino fundi potestatem Leum essen I. S. ρθρω
νμ, ct ibi, a ver eis. ff.deserari osterad. Sed delegatus ab ordinario facultatem habet ab eo,qui delegare potest, nempe ab ordinario. eui certum est delegandi facultate competere,ut diximus supra nu. I. Ergo, licet authoritate propria sub delegare nequeat,poterit tamen ex illa facultate ab ordinario data. Tertio moti sunt,quia, qui ex alterius authoritate deputantur, aut eliguntur ab alio, perinde habetur, ae si fuissent deputati, aut electi ab 3a eo,qui dedit authoritatem, i ut patet in arbitris electis ex authoritate principis, oui perinde habentur. ac,si suiuent ab ipso principe delegati Lapertissimi r . vers. σμ. o
uig not.in verb. elegatι C. de Iudi.&in procuratore electoa Duumviris ex aut horitate decurionum, oui videtur ab ipsis decurionibus ei ctus I.ιtem eorum. 6. s. si decuriones Tquod cuiusiq; vniu. Se in electo ab haerede ex potestate data a testato. re,qui ab ipso testatore videtur eleetias, Lunum ex familia. 6pA. si Leidia Tri leg. a. qui enim per alium
33 facit. per se ipsum facere videtur
mens alismos. dix.Lin adibus t s.f. quod sitius T. de donat. l. qua rationes, hac quoqH.de acφνeridom.Sed is, qui subdelegatur a delegato,utiq; delegatur ex aut horitate data ab ordinario. Ergo perinde est habendus ac si fuisset ab ipso ordina-34 rio delegatu ut insperio seruiast
legatus tasset, valeret sine dubio delegatio. Debet igitur valere, licet facta sit a delegato. Secunda suit opinio distinguentium, aut potestas subdelegadi fuit concessa simpliciter, de non valebit subdelegatio, aut vero fuit dictum, ut possit subdelegari nomine ipsius dele.
113쪽
De mand.Iurisae Cap. s. Quaest.
31 delegantis, & valebit.' Ita M'. M
Verum haec distinctio no est ad-36 mittenda, t eamque proιnde merito Deciin d mare,nu. a. versiamem
est Hyreprobarunt. quia, hue dimistur, ut delegatio fiat nomine ipsius delegatis, siue non , semper intelligitur e eum delegatus nomine suo, & ex persona propria tale haud dubie non habeat potestatem, ut considerat Purpan d mare nata
Tertia fuit opinio existimatium Teferre, utrum certa persona fuerit expressa,cui subdelegetur, nec nernam,si sit expressa , censent valere de legationem, alias non valere. 38 Fuerum huius opinionis Castr.in aen
di potestatis concessio habetur pro delegatione,cum ordinarius conc dendo potestatem subdelegandi videatur ipse delegare, νιν Iupra M. 3 dictum est.Sed ordinarii dele tio valet, si certae personae facta sit,3ρ alias est nulla ' ev.ad hac t. De reis scrip. Idem igitur est dicendum de huiusmodi concessione subdeleea-di,ut scilicet valeat, si certa pers na exprimatur, alias nullius sit m
Verum , neq; huiusmodi distinctio debet admitti,quia, si valet talis concessio expressa certa perso na,debet coram valere, licet ea n5st expressia, quia lassicit personam certificari per alterius nominati nem in ijs, quae per alium fieri pon
fissabiaea st. de Ieg. a. Si ipitur deIegatio per altu, idest per delegatu ab ordinario fieri potest,eonseques est, ut ad eius validitatem sussietat personam certificari per subdel AI gationem,' ut in specie considerat
Quamobrem veriorem eme puto Quanam sententiam existiman. tium,hane delegandi facultat ε non posse ab ordinario, in delegatum qi transferri. t m fuissemetiaratri
Non moueor autem , ut ita sen tiam ea ratione .qua mori sunt Alem in aena Iudice, num st. Dec. ini. I .inprimnu .a .ff. de . eius, ct Andri M.AElib. I ontri s. quia, quVspeciali ter lege,vel S. C., vel couinstitutione principum tribuuntur, nec mandari potant, nec mandata iurisdictione transferuntur L r. is prin. ΕΔ .eius. Sed potestas dolegandi iudicem specialiter tribui q3 tura Urex L mrator ra. g. r. E. de Iudicscribunt Aleian ca Iudi
dari poterit, nec mandata iurisist-
specialiter non diceretur tribui in ordinarijs iudiciis, non obstante, quod lege,vel S.C vel constitutioiane principum daretur prouincialibus, propter urbanos magistiatus, quibus more copetebar, & ex quorum persona potestas prouincialia solebat aestimari, uti larissime essendimus
114쪽
ἀimus in ea .phnu. ar. Cosmula est, ut multo minus dici possit specialiter tributa in extraordinariis, in quibus eadem censetur cum P testate mandandae iurisdictionis, quae sinς dubio moris est, non legis inre s. s. de Iuri . ct Hismus ia
Primo, quia ordinarius non po test iurisdictionis proprietatem in svum delegatum transferrer nec e
pina eam a se abdicare potest ' Lten. ff. de .praesaeoscribunt Ang.
s. Et, quamuis dicamus in eu transferri iurisdictionem, non tam e hoc
intelligitur, quoad ipsius proprietatem, sed tantum,quoad usum ,&exerciti um,tiis latius duemus in s s. q. . Nec igitur transferre poterit
sa , quae pendent a rurit dictionis proprietate. Sed potestas delegandi pendet a proprietate iurisdictionis,scilicet, quia is tantum delega, re potest, qui iurisdictionem habet propriam, de proprio iure, non et i qui alieno beneficio, τι diximusDpra nu. 3. Non poterit igitur dei gandi potestatem in delegatum
Secundo moveor, quia, si posset ordinarius, possiet,& delegatus a principe, quippe, qui in iure deleandi parem cum ordinarijs pol atem habet, ut diximus supra ας
iorem, quam illi in causa delega
ta, ut iacemus in eoae 9. c. q. p. πα. I.
Atqui delegatus a principe non potest subdelegare cum potestate sub eo delegandi, tui scribunt gis. Inca se per quaestionu a .6.porro, in verb. ransfert de s.ct ροι. d. delet.
quid in contrarium scripserim Iasin daea Iudice,nu. p. verRsed contrarium Iac. de Nigran d. rub.ff. de eo eras nu. p.vers. p. Nec igitur poterit ordinarius.
Tertio moueor, quia, si talis f. cultas posset in delegatum transferri ,: facili me eluderetur dispositio HLa Iudice δε C. de Iudic. quae vult a iudice iudicem delegatum, iudicis dandi potestatem non habere. At hoc esset absurdum. Ergo & ante.
Neq; obstant contrariar ad Primum enim respondeo iudicis delegandi potestatem in extraordinarijs iudici js, quibus utimur, nec specialiter tribui, nec competere iure si7 magistratus,t Non enim tribuitur specialiter, quia non lege, sed more competit, uti diximus supra se. nec competit iure magistratus, quia neq; est imper ij, neq; iurisdictionis, ut sunt ea, quae iure magistratus copetunt Lmuto ι .S. tutoris datis T Gruteco dicemus in l. c.' s. nu. t. I re magistratus competebat in ordinariis iudici js, quoniam erat imp - rij ccum prator O.6. Ite D.ff.de Iudie. or diximus in hoc c. q. R. nu. Pa. or dicemas in eod.c.Lq. 8. nu. σ. scialicet, quia, qui dabat iudicem iudicare iubebat, . eum qui. r s.ff. de Iurisaeor diximus in hoc c. q. s. nu. s. O dicemus in 7.c. q. I. nu. 2 o. Qui obrem dabatur iudex etiam inui tus, de ignorans, τι sendemus is eoaec. . f. I. nu.r . Sed hodie, quia iudicis delegatio eade est cum ma- dato iurisdictionis, ut o fendimus in I .c.q.6. n m. a. & Iurisdictionis mandandae potestas non est impe
r ij, aut iurisdictionis, sed cuiusdam
115쪽
facultatis ab ossicio Iuisdicentis separatae, quae non niti in volentem exercetur, fit, ut neq; iudi cis delegatio dici possit esse imper ij, aut iurisdictionis , minus v d competere iure magistratus.
Et sane distinctio Papiniani in LI. T de Us. eius, de ijs est accipienda, 48 'quae spectant ad Iusdicentis ossicium,se quo in I. r. ff.de Iuri . nam ea, vel specialiter tribuuntur, ut da
tio tutoris, gladi j potestas, & id genus alia, qua latius prosequemur in δ. cap.f. a. O seqq. vel competunt
iure magistratus, ut Iurisdictio,iudicis datio, quae fiebat in ordina-rijs iudicis,& silmilia,qua ibidem latius enumerabimur. Cceterum potestas iurisdictionis demandandae nopertinet ad ossicium iusdicetis: nec enim magistratus, qui iurisdictionsimandat,dici potest quatenus mandat iusdicere, aut iusdicentis ossicium exercere, sed potius contrahere exemplo aliarum causa ru,qugdemandantur, & secundum quas iurisdictionis mandatum regulatur ct quia s. ff. de IuνUL Ur Lximus in I. g. r.-. r. Itaq; ad huiuia
modi potestatem non pertinet illa Papiniani distinctio, &consequenter non possumus iurisdictionis madandae potestatem, aut inter ea referre , quae specialiter tribuuntur, aut interea, quae competunt iure magistratus, tametsi more sit recepta ; Nec igitur inter ea connum e
rari debet iudieis delegatio, quae fit hodie in extraordinarijs iudieijs. quippe,quae in illius successit locu.
Ad Secundum vero, & Tertium respondeo contraria . procedere in ijs,quae per alios fieri possint, Dele. gationem autem per alios fieri non posse, nec eius potestatem in alios posse transferri, ideoq; ad eam non ' pertinere. t Ita Petr.de Bel . in ἀ
Sane, si ordinarius dicerer, Delego eum, qui a delegato nominabi. tur , vel eligetur, faterer, nominatione a delegato subsecuta, valere delegationem non tamquam a d legato , sed tamquam ab ordinario facia,quia in delegatum non transis ferretur delegandi potestas, sed so- Ia personae nominatio,& ipse delegationis actus vere fieret ab ordinario . Et hoc exemplo testatoris, qui dicendo,lego, vel per fideicom missum relinquo uni ex agnatis,
quem haeres elegerit,non commitis
tu haeredi dispositionem: Ipse enim testator legat, vel per fideicommissum relinquit, sed solam dat pers
nae nominationem,& electionem Lemum ex familia σs. in princ. T delet. 1 a
Sed lixe quidem de his dicuntur, qui ad unam latum causam ab ordinario delegantur. Quod, si delegentur ad uniuersitatem causarudi quaeramus, an subdelegare possint, si quidem ipsam eade uniueris sitatem subdelegare velint, omnesso fatentur, non posse,i vis in Gegri
3.nu. a 2 Ade Iurisae quia alioquin iurisdictionem sibi mandatam aluteri mandarent,quod, ne fieri ponsi more comparatum est l. νθα deo eius cmore. I. T de uri .
116쪽
Demand . Iuri ld. Cap. s. Quaest . . 73
3ou. a a. ff. de Iuri . Moveor aut. Primo,quia is,cui generalis ma- data est iurisdictio, iudicem in una causa dare potest, L cum prator la. Lis quoq; ff. de Iudici se diximus in q. praeced. nu. Io. Sed iudex ad uni. uersitatem causarum delegatus in extraordinarijs iudicijs idem est, cum eo, cui generalis mandatur iurisdictio latit. C. .bi, et apud que, et
diximus m l. c. q. 6. . 9. uer aue. Er
go iudice in una causa dare poteritSeeundo moveor,quia subrogatus in alterius locli eande habet potestate, qua habet is, in cuius locu
iurideleg. Ssed neq; In de te'. stia. Sed delegatus ad uniuersitate cau. satu subrogatus est in extraordinurijs iudicijs in locu eius cui mandabatur olim iurisdictio, ult diximus
eandem quam ille, debet habete potestatem. At is potuit in una caula dare iudicem, isi verius esse sedimus in qfraceaenu. t o. Poterit igitur & eum dare iudex ad uniueru-tatem causarum delegatus.
Tertio moueor ἱ-. vers fed nequis, Qvbi se Und quem, v Iusti-II nianust vetat, ne causa in integrurestitutionis cognoscatur, apud copremssarios iudices, vel arbitros, ex communi sententia electos. apud eos,
qui dantur a iudicMur, qui propriaiarfrictionem non habent , scd tantummodo iudicandi faculiatem: quibus verbis signifieat etiam eos, qui propriam iurisdictionem non habent,posse dare iudices, licet ab ijs nolit de in integrum restitutione cognosci; Huiusmodi, aut non sunt quibus una tantum species suit delegata, quonia hi fine dubio iudicε
nequeunt ae l. a iudice s. C. de Iudici
Fecessario igitur intelligendi sunt, quibus uniuersitas causarum des
satur. Et si dixeris possh illa verba intelligi de iudicibus a principe delegatis, qui propriam iurisdictionem non habent,& tamen alios iudices dare possunt, d. l. a iudice s. C.de Iudicirespondeo Imo esse ac pie da etia de iudicibus a magistratu delegatis,quonia de ijs omnibus supra locutus est Iustinianus, ut apparet ex illis verbis, quos Augusta δε- deris maiessas, aut nostra rePublica administratores. Quarto moueor, i a similiu ideest iudicium l. a. C. comm . de legat. Sed iudex ad uniuerfitatem causa rum delegatus est similis ordinario, τι dicemus in nouo cap. q. 7. qui iurisdictionem, licet alienam, uniuersalem tamen habet cum uniuer
117쪽
sum iurisdicundi officium in eum
suduisti. a. De . teg. Ergo qdem admodum ordinarius delegare patest, ita etiam cunam intelligo causam poterit ad uniuersitatem cadiarum delegatus. Neque huic sententiae contraria refragantur: nam ad Primum re spondeo regulam illam pertinete ad iudices ad unam tantum causam delegatos, qui veteris iudicis dati referunt imaginem, nos vero loquii de Iudicibus ad uniuersitatem causarum delegatis,qui magis ei, cui in ordinariis iudicijs mandabatur iurisdictio, quam iudicidato comparantur , secundum ea, qua diximus in P. c .f.σ. num. p.
vers nλ. Ad Secundum vero respondeo eum, cui mandata est iuristrictio, si .ue , ut hodie dicimus, iudicem ad uniuersitatem causarum delegatu non posse quidem iurisdictionem ipsam alteri demandare, ideit, non posse ipsam mei causarum uniuersitatem alteri committere, ita enim hodie mandare iurisdictionem esisse tu interpretamur sed non impediri quominus ex illa uniuersitate possit unius caustae cognitionem in 16 aliquem transferre,t ut post Alcia.
d. lib. 2. Parad. c. s. nu. t. tradiderunt
17 Ad Tertium respondeo' regula Lmore s. ff. de Iura . si ad ordinaria iudicia reseratur, generale qui dem, Se indistinctam esse, sed non obesse propositae sententiae, quoniam is, qui iurisdictionem habet lieno beneficio, non potest qui de eam alteri demandare,sed iudicem
in una causa dare potest, utriximus in I.c. q. F. nu. I a. quod si reseratur ad extraordinaria, necessario recipere distinctione: aut enim is, qui iurisdictionem habet alieno benefificio, suit ad unam causam delegatus, dc verum est, non posse eum delegare, aut vero suit delegatus ad uniuersitatem causarun, , de verius
est, posse cum non quidem ipsam uniuersitatem, sed unam specie a teri committere.Nec est contrari quod par videatur utriusq; deles ti ratio cu neuter habeat iurisdictionem iure suo, quia, licet in hoci sint pares, sunt tamen dispares in eo, quia iudex ad unam tantu cauiasam delegatus, non solu ordinarionsi est similis, sed nequide ei, cui mandabatur olim etiam ad unam speciem iurisdictio. cum alioquin ad uniuersitatem causarum delegatus magis illius,cui generalis olim iurisdictio mandabatur, quam iudicis dati reserat imaginem, ut d
ximus in primo cap.q. o. n .st. vers.
Duὸ. Quamobrem a nostris non male comparatur ordinario, ut d cemus ιn st .c. q. r. quippe, cuius vices gerit cuius'; partibus in uniuerso Iurisdicundi officio fungitur, τι ibidem latius ostendemus . Ad Quartum denique respo deo, Ius lingulare, quod in legato proconsulis nostri considerant . non in eo versari , ut post i iudicem in una causa delegare, si generalis ei mandata sit iurisdictio, quoniam hoc habet cum alijs omnibus delegatis commune, sed consistere in eo, quia secundum eos potest, dc ipse Iurisdictione uniuersam alteri mandaret, sue, ut aiunt,
ipsam mei causaria uniuersitate alte18 ri csimittere, sed, quia in se. c. I. demonstrabimus hoc esse falsuin,
pum sit verius, legatum procosulis licep
118쪽
Demand . Iuri Q. Cap. I. Quaest. .
licet iudieem dare potuerit, non tamen iurisdictionis mandandae sa- . cultatem habuisse, Ideo resp6deo, ' negando, Ius aliquod singulare in legato proconsulis considerari posse: nam verius est , omnes quibus olim iurisdictio mandabatur, ρο- tuisse dare iudices, ut ostendimus in Τ.q. t. Io. Quo etiam hodie iudices dare in una causa possint omnes, quibus uniuersitas causarudelegatur,quippe,qui illius refersit imaginem,cui iurisdictio in ordinarijs iudicijs mandabatur, ut Vradictum es. Et lite de Quinto capite.
Quibus mandari possit iurisdictio.
Caput Sextum SVM MARIUM.a υν istactio potest mandari MI VL M viam, Mui. a Idoneus ad iudicandum qui non es. nec est doneus adia vcndam.
De personis, quibus iurisdictio mi dari potest. Quaestio Prima.
Ranseamus nunc ad Sex. tu. & videamus, Quibus madari possit iurisdictio. Constat autem mandari posse,vel priuato, vel magistratui, x et it apriuato eouat excult.S. vlae. or eius, De magistrata uer. ex L ctHrator Ia eo et uos latius vi
niam quos reseremus in e seq. nu. r.
Et hoc arbitrio madantis, quippe, qui potest eum eligere, cui iurisaictionem demandet, solo excepto proconsule, qui non nisi uni ex legatis iurisdictionem mandare po
test, ut diximus ιο . c. q. . num.
Plane, quod de priuato diximus, ita accipiendum est, ut ita demum ei iurisdictio mandari possit, si ad iusdicendum sit idoneus, & iurisdi
prato. a in re,quia iurisdictionis mandatum a datione iudicis nec olim differebat, nec holite differt, cum is, qui ad iudicandum idoneus nota est, nec ad Iusdicendum idoa neus censeri possit,i ut scribit Don. lib. Ι7.co .c. 8. Ideo,ctu e ad hunc locum pertinent,ab ijs erut perenda, quae latius de iudicibus dicem , n fferses VM MARIUM. a Delegatio potest feri tam priuatis quam magistratibus. a Causa non delegantur nisi in dignitate tositis authoritate Merarum s dis Apsotica.s Delegatis non fit nisi personis id
4 Iudices qui dariprohibeantur. X Iudices esse natura rohibentur Rr- .dus. mulus, inpubes. ct perpetuo furiosus. 6 Faror non continuus non impedis is diris damnem. Declaratur Lcum furiosus I p. ff. de Iudis.
Iud ei esse lege probibentur damnati publica iudicio. s Infames non possunt esse Iudices. ao Iudicare prohibentur famina , ct
119쪽
II Seruus,qui liber putabatur, si iudex datus pronuntιet, tenet semetia. ra Iudices dari pobsunt omnes, qui neu prohibentur.
is Filium lares esse iudex, ct curum
Quae stio Secunda. Udices aute, qui dari pos-
lint,si quartamus, constat in ordinarijs iudicijs, eos tantum dari potuisse, qui erant in albo iudicium descripti,de
selecti ex ordinibus, penes quos Orant pro tempore iudicia,secundum ea, q/ω dicemus in .e.q. I n. 6. Sed hodie in extraordinarijs,quibus Utimur, posse regulariter delegari, quos delegans elegerit, ut ibidem vicemus nu. I a. siue sint priuati,siuer magis ratus t I. a. C. desportu Latroconsutibus t 9. ρ cipimus 3 2.ia P. si quando 36. C. de anesi.f. ira
. sae, quae aut horitate literarum sedis Apostolicae, vel legatorum eiusdem committuntur, nullis nisi dignita. te praeditis aut personatum obtin tibus, seu Ecclesiarum Cathedra
a lium canonicis delegari pollunt f e.
ibi Seba. Sap.m . . ff. eod. Pauloria. in . a priniau. s. de .est. Generaliter autem obseruanda
est,ne iudices dentur, nisi, qui sint
3 idonei ad iudicandum t w. sipra
let. Cuiusmodῖ, qui sint, si quaera mus constat hominum tria es legenera: nam quidam sunt, de quibus non dubitatur, quin ad iudicandu minus idonei censeantur, quidam vero contra, de quibus non ambigitur,quin idonei sin i, quidam detriniq; de quibus dubitatur. Non amisbisitur enim,quin,ut minus idonei
4 a iudicando repellantur omnes, tqui enumeratur in L cum praeter sta. 9 non aurem T de Iudic. c. l. f. tria
Iudicio. i 3. id qui vel natura, vel lege,vel more impediatur: natura, tui surdus,mut',impubes & perperuo furiosus, ut praeter superastes
Deos de se da scribit glosi. in cap.
1uo furioso Curae. in Leaecus 6. st. de Iudie. illi, quia non sunt, apti ad M,quod agitur,audiendum, dc pronuntiandum , ut est necesse , O
hi vero,quia mente, & iudiciora rent, ut prater superiores tiras aed troq; constat ex S. praeterea μν.
120쪽
Demand . Iurisit. Cap. 6. Quaest.2. 69
quib non eli perm. e.tes. Plane, si furor no sit continuus, sed interpoliatus, te habes dilucida interualla, quin furiosus recte iudex addicatur etia, quo tepore su riosus est,no puto dubitandue nec enim ideo minus erit iudicis,quod hodie non potest iudicare, cu suae mentis effect iis dicere sentet iapor
sirisunt, in aec. r. S. tri unt, in
verb. et qui perpetuo I. q. . Iac. in Icum prator I a. ff. de Iudic. tam
γ cum furiosus, sensus, i non quem
dum putant loqui Papinianum de perpetuo surioso,&hoc dicere, posse eum dari iudice, sed iudicare noposse, quia non in datione, sed in Pronuntiatione requiritur iudicili: nam frustra daretur iudex, si nunquam iudicare posset. Lege vero prohibetur iudicare, qui propter turpitudinε senatu motus, nec restitutus est, siue repetu daru danatus sit, siue quouis alio publico iudicio,vi nominatim legeIu8 lia cautii est , t ct prater locos rela
nis,qui infamia notatus est,tege ims peditur,ne iudex esse possit i cl. 3.
Moribus demum prohibentur Io seruus, de foemina, i ut praeter locos ibidem addactos de seruo constat ex G. sciscitatus, r4. er ibisc in verb. Iersu, ct Abb.6.3.De rescrip. Dec.
ob . a 3. non quia iudicili non habeant, sed quia receptu est, ut ciuilibus non fungantur ossicijs, τι prarer locos ibide adductos de mina
Plane,si seruus dum putaretur liber ex delegatione sententia dixit, quamuis postea in seruitutem reuocatus sit, sententia tamen ab eo dicta rei iudicatae firmitate obtinebit
excplo eord,quae gesta sunt a seruo qui per errore freatus fuit praetor, in LEarbarius 3άδε σφraι.de cuius interpretatione plenius viaereeia apud Ant. Cont. lib. I. disp. iuri ci
I 8 si . 33.Luto.IB.q. 37. Et hi quidem sunt,de quibus nulla est dubitatio,quin a iudicando repellantur. Contra vero sunt alij, de quibus no ambigitur, quin iudices dari possint. Huiusmodi sunt regulariter, qui nulla ex supradictis causis im- II pediuntur, τι scribunt Iasin rub.