장음표시 사용
101쪽
is mense omnium, quos retutimasse prans. Io.
Dicet aliquis, illam dictionem. Vt, non semper poni exemplificatiue,sed interdum demonstrative, &ita sumi in d. g. is quoque quia Paulus postea, quam dixit, eum, cui mandata est iurisdictio posse dare iudicem, declarat in quibus pers nis id locum habeat; Itaque subij-cit, τι sunt legati proconsulum, quiabus verbis restringit dispositionem praecedentem ad huiusmodi lega-x3 tos, i ut ibidem declarant glo. λ
L cum praetor Ia.ffide Iudis.ct est demente omnium , qui censent esse s eciale in letato proconsulis. ut posis dare iviacem, quos referemus imquam seq.--F3. Et dato etiam,
quod illa verba intelliperetur prolata exempli gratia, no tamen eius loci dispoinio videretur accipienda de omnibus, quibus mandatur iurisdictio, sed de ijs tantum, qui legato proconsulis comparantur, ut sunt ij, quibus Cardinales legati vices suas committunt; na, quia
tales Sedis Apostolicae legati sunta4 instar proconsulum i cap. a. Deos
M. in s. ideo eorum legati, tam
quam similes legato proconsulis Is possunt, Ze ipsi dare iudicem t is
m. MI Caecia lup.nu. 1 a. eIuri . Exempla enim, licet non constringant regulam. declarant tamen, in
16 quibus casibus ea procedat, tutes
pli tantum gratia censeri prolata, ideoque regulam non constri sere, nec impedire, quominus ea sit accipienda de omnibus quibus mandatur iurisdictio, is exsequem
his: Alioquin enim perperam diruxisset Paulus permodiun resulae eum, cui manclata est iurisdiistio, posse dare iudicem , si non nisi in legato proconsulis haberet locum et cum tunc temporis nullus ei similis considerati posset: Nec enim aut praesidi, aut alij potestati prouinciali,praeterqua proconsuli solebat legatus a principe vel a senatu 18 dari, i viueribuι Ca .in Le nisis
Nee Paulus tamquam paganus p tuit Sedis Apostolicae legatos, de qui ab eis delegantur, praesentire. Secundo moveor, quia iurisdictionis mandarum . quod a prouinciali potestate fit, debet estimari, di regulari, secundum mandatum , quod fit ab urbanis, ut sciliacet, quae urbani mandare possunt. χρ & prouinciales possint, ' uiuere bis M. adrit. E. de μὰ . cap. 7.&, quae ab illis mandata iurisdictione transferuntur, de ab his per
consequentias censeantur transferri: Alioquin enim nisi ad urban D rum
102쪽
rum potestatem respectus haber tur, ne iurisdictionem quidem ipsam prouinciales in alios transferiare possent, scilicet quia non more
creabantur. aut habebant iurisdictionem, sed lege, vel S.C. vel convistitutione, uti diximus in a. cap. q. r. num. rs. nec dici possientabere iurisdictionem iure magistratus,cum nec magistratus essen tet
Sed quia loco magistratuum sunt, id est, pro consulibus, vel pro praetoribus, qui antea prouincias administrabat fit, ut eam iurisdictionem, Si illud imperium, quod haberent colisules, & praetores iure suo, id est iure magistratus, si prouincias regeret, ut olim moris erat,
dicantur eodem iure per quandam consequentiam habere proconsules, vel propraetores, siue prssides, qui loco eoru m sunt, tametsi lege, vel S. C. vel constitutione constiis tuantur. & habeat iurisdictionem .
vii diximin in eod. a. cap. quaest. I. num. o. Itaque verum est a pro
uincialibus mandata iurisdictione. ea transferri. & quidem sola, quae ab urbanis magutratibus trans se runtur La .sside ossetin, Et ideo Pa pinianus m r. S. qui mandatum T. eod. postea quam dixit, Iurisdictionem transire more maiorum quae res ad urbanos latum videtur perintinere , qui soli more maiorum i risdictionem habent merum autem imperiu, quod lege datur, non trans re, inseri ad legatum Proconsulis, &, ivare, inquit, nemo dicis animaduersionem legatum procons2sis habere mandata tu frictione. ideo, quia, cu querimu quae transserantur in legatu proconsulis mandata iurisdictione, debemus inspicere, quae more maiorum transeant
in eum, cui mandata est a praetore iurisdictio. Atqui mandata a prae
tore, vel ab alio urbano magistratu iurisdictione transit iudicis dandi
licentia, ut recte fatemur secunda sententi Uectatores, ct probatur ex
eo, quia cum eis competat more maiorum, ut dixim- in I .cap. q. a. na 3. de cosequenter iure magistratus, ut dicemin in s. cap. q. t .nu. 22. Debet per consequentias mandata
iurisdictione transferri. Quo fit, ut etiam in eos, quibus a prouinciali mandatur tui isdictio, transire de .
Tertio moueor, quia, siue in v be, siue in prouincijs mandetur iurisdictio, utique mandantur partes magistratus, istit r6. Ede Ivir LLO si prator νε detis .eiis, de iplum
iuris dicundi ossicium l. i. g. dam-
dicijs partes magistratus sunt dare iudices, de sutis dicundi ossiciu consistit necessario in dandis iudicibuscu formula, siue in urbe,siue in prouincijs; nam nec irin et prς fides iudicare poterant, sed debebant dare iudices La C de ped. Iuri diximus ira 3.cat qua β a. nu. t. exceptis illis causis fauora ollibus, quas . bide nu. .ct seq. retulimus. Ergo mandata iurisdictione, vel a praetore, vel a proco lute, vela preside, necessario censeri debuit mandata iudicis da tio cum sormula, ne alioquin ordo iudici j, quem veteres, nisi in fauorabilibus illis causis mutari non patiebantur , necessario debuisset alterari, Se iudicium, quod datis cum formula iudicibus, esse debebat ordinarili, mandata iurisdictione fieret extraordinarium,quod iuris ra. tio non admittebat; Quarto moueor , quia mandata
iurisdictione sine dubio tam in v be, quam in prouincijs iurisdictio
transit Li.9 qui mandatam versve rius fide est . eius. & cum ea transit imperium quod iurisdictioni cohaeret d. l. I. S. vis. st . eodem idest transeuntia
103쪽
seunt ea omnia, sine quibus iuris. dictio explicari non poteli l. a. ff.de Iuri . Ergo quicquid est iurisdictionis, aut impexit iurisdictioni colitrentis,idest id omne,sine quo iurisdictio non potest expedirLmandata iurisdictione trafferretur. Atqui iudicis dandi licentia est iurisdictionis, secundum eos, quos re fremis in octauo cap. quaest. r. -- mero I. aut, cui ipsi verius arbitramur imperii iurisdictioni cohaerentis , idest imperij mixti, ut
diximus in qua' praeced. num. Io. latius Hemus is r. cap. quaest. δ. numero S eius scilicet, sine quo
iurisdictio commode explicari nopotest, isscribis Eduarero Egus. 3ι. Debet igitur mandata iurisdisclione transferri. N6 moueor autem I. I. C.d ped.
Iaaecr Lex eo se assi.sside απ. o ex quibus constat, i procuratorem
Caesaris,qui vices gerit praesidis, dieius partibus fungitur, in lite priuatorum ius dandi iudicis habere,
mi mouetur Donesi. d. lib. II. comm. p. 13. quia non loquuntur de eo,
ut gerit vices prς sidis ex eius m .ato, de quo nos disputamus, sed de eo, qui fuit a principe subrogatus in locum praelidis, aut defuncti,
aut absentis, ut eius loco, de vice prouinciam administret, usq; quo fuerit aut nouus praeses deputatus, aut absens reuersus;nam is,licet M.terius vices gerat, in omnibus tamen pro magistratu est, & eandem interim, quam haberet praeses, po testatem habet, adeo,ut facere ponsit etiam ea, quae resulariter in eu, cui mandatur iurisdictio,non transferuntur, ut se demus in I. c p. quaesi. 3. circa M. Quamobrem nulla potest eorum locoru esse vis ad hanc sententiam comprobandam,
sed eius confirmatio deduceda estra argumentis, quae supra retulibmus, & quibus. Non obstant contraria: nam ad ad Primum respondeo, negando iudicis dandi licentiam specialiter tributam esse magistratibus , aut urbanis , aut prouincialibus: verius enim est tam his. qnam illis
Nec est contrarium, quod prQuincialibus detur lege, quia reip deo, licet detur lege, non tamen sequi specialiter eue tributam: na, cum ius prouincialium magistratuum a iure magistratuum urbanorum , qui soli proprie, d vere dicuntur magistratus, debeat aestimari, Consequens est, ut iudicis dandi licentia, quae urbanis competit more maiorum , & consequenter iure magistratus, dicatur eodem iure competere prouinci libus, tametsi eam habeant lege, vel S. C. vel constitutione, fecundum ea,qua diximus in secundo cap.
Ad secundum vero respondeo magistratus appellatione ,& vices eius gerentem , idest , eum , cui mandata est iurisdictio contineri,aa t ut, cum dicimus, magistratus,
vel praesides solos , posse dicere
τε. si D, posse de suspectis e
iscere Li. S.suspecti Tad Tars vel, cum dicimus, necessarium esse praetorem, ubi causae cognitio desideratur, c ubicunque ros. F. Greg. iuri nam his casibus , & alijssimilibus , magistratuum appellatione continentur etiam ij, quibus mandatur iurisdictio , quia, licet magistratus non sint, locot men magistratuum tanti quip-
104쪽
Pe, quorum partibus, de vice sun. guntur L μυρ ι . T de Iurisae l. etsi
Non respondeo autem,aliud esse iubere iudieare. aliud dare iudices, quasi solus magistratus possit iubere iudicare, date vero iudices possit etiam is, cui mandata est iu a 4 risdictio, f ut respondet Duar. adiit. is de Viroc. leg cap. 3. ct in Ha.Leum qui II. F.de Iurisae quia verius est, Imo nihil inter hare eineas discriminis: t w Fripserunt Egu. Ear. in dict. l. eum qui i 3. ct rbi Coras numero t. se δ. ct Cuiae. ff. de Iuri . Denezdict.bb. 17. comm.cV. . nam,de qui d.it iudices, iudicare iubet,ut vicemus in I. cap. suo'. I. num. IO. Alioquin enim frustra
darentur iudices, nisi quis posset eis iubere iudicare: Quo fit, ut, si is, cui mandata est iurisdictio potest dare iudices, possit etiam per consequetias iubere iudicare, quia concessia potestate, de iurisdictione censentur concessa ea omnia, sine quibus illa potestas expediri non potest ga. ff.de Iuri vis. s. vis. T. 26 de oss. eius, i Da Donestiact. lib. II.
Denique non dico legatos proconsulis habere dandi iudicis potestatem lege, quia verius est, hoc ius eis competere beneficio proc sulis, ex vi scilicet mandatae iurisisar dictionis, viscribunt Purp. in dict.
potus 7 i. Κῶ reiiurinam,cum ipsi proconsuli competat iure magi stratus, ut ostendimus supra nu. a I. de sit ex genere eorum,quae iurisdiactioni cohaerent, fieri non potest, quin iure communi, te sine alicuius legis beneficio transferatur, secum. da ea, qua dicemara in p.rap.quest. I.
Nec,obstat,quod is d. cum pra-28 ter D. S. is quoque Paulus ' de legato proconsulis loquatur, postea, uam scripserat, lege posse dare i icem proconsulem: quia ex hoe non sequitur, etiam legato datum este hoc ius lege, non magis, quam alijs, quibus mandata est iurisdicti O,de quibus omnibus ibi Paulus loquitur: Ideo enim statim post S. ne,subi jcit, eum quoque posse dare iudicem,cui mandata est iurisdictio; quia ex dictis in s. t. ct S. lege. facile quis dubitare potuisset, num
haec potestas transferretur manda.
ta iurisdictione, propterea, quod ea, quae lege dantur, vel S.C. vel constitutione, madata iurisdictio.
ne non trans serruntur l. I . intrιnc.
ff.deo eius, de ideo tollendae dubiistationis huius gratia statim subiecit, eum quoque, cui mandata est iurisdictio poste dare iudicem,hoe sensu, licet dixerimus, iudicem ab
his dari posse, quibus hoc ius data
est lege, vel S.C. vel constitutione, non tamen ex hoc recte quis ins ret, mandata iurisdictione no transferri: nam verius est,etiam eum, cui
mandata est iurisdictio posse dare iudicem, ut sunt legati proconsulum, scilicet, quia licet, Proconsules lege dent iudices, non tame hoc ius eis specialiter tributum est, sed
competit iure magistratus, per c5- sequentias scilicet urbanorum ma
gistratuum,a quorum officio, & potestate prouincialium quoque potestas debet aestimari, secundum e
Non est igitur hoc singulare in
legato proc5sulis, ut contrarie semientiae defensores arbitrantur, sed est illi eum omnibus, quibus mandatur iurisdictio eommune; Ide que verba illa,visaar legati proconis selum,
105쪽
debent intelligi prolata exε-pli gratia, τι rectὸ docuerunt ν,quos
cum ij, quibus a praetore mandatur iurisdictio,non debeant censeri dissimiles legatis proconsulum in ijs, quae praetori non specialiter aliqua lege tributa sunt, sed more competunt, ut copetit iudicis dandi lice tia Meum prator I a. S. Item hisside
Qua ratione, cum Diuorum Seueri, & Antonini rescripto declar tum esset, mandata generali iurisdi, ctione legato proconsulis,posse eu.& de suspecto tutore tognoscere in cognitio Α.in prin. Triose ust , cui manaes iura .Vlpianus in L3. S.damus Mosuo. tria inseri, so, et spνaιον mTδει νώ rictionem. misi modo dicendum est, suspectorisse apud eum postulari,cux manda 6 Ut cum enim sit in prouincia hoc rescriptum, conlequens erit dicere
etiam eum, cui a pratore madata eu
i jurisdictis. pse de suspecto cognoscere. Itaque a legato proconsulis arguit Vlpianus ad eum, cui a praetore mandatur iurisdictio, ut iciliaeet,quae transferuntur in legatum , censeantur etiam in eum, cui manis datur a praetore iurisdictio,irasserin
O verum est in iis, quae lper co sequentias mandatae iurisdictionis transferuntur.Quomodo transserintur suspecti cognitio, ut ostende mus in L cap. quast. aa. ne suis existimet, hoc etiam nos intellis re de ijs,quae cum specialiter essent magistratibus tributa, non poterat ex vi mandatae iurisdictionis in I fatum proconsulis transferri, sed eneficio Iesis, aut minitutionis ei concessa sunt, ut tutoris datio L νS. Masus T de Aut est cur. nam haec non rectEper consequetias dicen tur in alios, quibus madatur iurisedictio, transferri. Haec autem,quae de eo,cui manis data est iurisdictio, diximus, nemo putet, & in datis iudicibus habere locum,ut, et hi scilicet iudicem dare possint: nam certi iuris est,in o dinarijs iudicijs talem eos non ha-3o bere potestate, t ut scribant Aleia.
s V M N A R I U M. I Delegare possunt ordinari . a Delegare possunt etiam minares magistratus 3 Delegare posunt omnes, Pi iuri Dctionem habent iure suo. . Ordinarν babens iurisdictionem ia- re suo.
s De legatur a principe potest se dia
106쪽
a Delegatus ad unam causam ea subis delegare non poteR. Deletatus subdelegare non potess, ct
ν Delegare is tantum potes, qui habet iurisia uunem lare suo. ν Delegatus son habet iurisdictionem iure suo. Sed abeno beneficio. Ir Delegatus post luemcontesatam deis legare tores, Sed contra num. δε. Ia Procurator post luis conressationem poteB alium procuratorem ρυυ-
33 Procurator ' dominus sitis percon-1estationem . IX Procurator in maliis distata lassice dele aIo 1ν Debegatus non D dominus per litis
XI Procurator post litis contemtionem non potes reuocari. It Delegatus etiam pos litis cotesatio. nem reuocara poιes. 3ν Delegatus potes subdelegare unum
articulum. Sed contra nu. Ist.
2I dirua de toto duunt ον , eadem, se de partibus vicenda sunt. a a Declaratur clem. I. Deo de Das Delegatus ad unam titem,ct delegritus ad υniuersitatem causarῶIM multum Hsιmiles.
ao Subdeletaim a delegata trincipis subdelagare non potes, circurnu
as Sabrilegatus a delegato principis nopales subiugare etiam unu artiis
ar Subdelegat us a delegato principis no potes sebdelegare etiam post litis
contestationem. at Declarasar cap.cum causam sta. De
Vesi. 29 Delegatus cum potestat abdeleg di potes sebdelegare, Sed contra
3 o Delerandi potestas es iurisdictionis. 3 3 Authoritate aliena facere qu/s teres, qua iure sua noni etis a Autharitatemfaciendi dans 'ses
34 Delegatus ex auιhorirare ordinari perinde habetur, arsifuisset ab omdinario delegatus.
3s Deligatus subdelegare potes, si data
3s Delegatus subdelegare potes, si data sit ei facultas subdelegandi persona certa, Sed contra numero φ .ct 4 Iaas Delvatio incerta persona secta no
3 Delegari potestas specialiter tribai
X Ord narius non potes a se abdicare proprietatem rurfrimems. Φιν Delegatus a principe non pote s sub- delegare cum Iacaliate subdeledandi.
- Delegari potestas nec specialiter tri.
ss Delegare ut possit legatus trocon. selis es ius speciale, Sed contra
ss Declaratur l. vlt. C. ubi, ct apud
36 Delegasus ad uniuersitatem causarum non potes delegare totam uniuersitatem,sediudicem in una ea
se dare potest. 17 Declaratur more s.ff. de Iuri .
107쪽
De mand . Iuri Q. A quibus hodie iudiere delegaripossint
Quistio Quarta. N extraordinarijs autem iudiciis, quibus utimur,si qui ramus,a quibus iudices delegari possint, co stat esse distinguendos ordinariosa delegatis: nam ordinarij sine dux bio delegare possunt i ca Iudices.
a siue sint maiores, sine minores, tuo sentiunt ij qai scribum quemli.
x . quia potestas delegandi competit omnibus. qui iurisdictionem 3 habent iure suo, t Lmore s. or ibi
Harat Petr.de Bina' num. a. Eart. in prisc. est num. I. Casir umero I. I s. in princi ct num. I. vers. aliam, Caccialv.uum. a. IV.ιn aeca Iudiis o , num. s. Quomodo habent oris
ff. m. s. ff. de re Iudis. friura .F. qui mandatam num. a. ffri offerius , est in L qui per salatem II. umero a. T de Iureiur. Dec. in rab. ff. de esse. eius, num. . or ibi Als.nu. a. Claud.
Cceterum . si sint delegati, ge uaeramus,an iudicis subdeleganisi potestatem habeant, constat referre, virli loquamur de delegatis a principe,an vero de iis,qui ab oris dinarijs delegantur: nam a princiape delegati sine dubio subdelegans di potestatem habent i d. l. a Iudi.
Ab ordinarijs aute iudicibus deis legati , an subdelegare possint, dubia solet esse quaestio, propterea , quod nostri iuris interpretes Di- estorum, de Codicis leges non di. inguentes, sed uno, eodemq; sensu accipientes,tam eas,quq de mandanda in ordinarijs iudicijs iurisdictione,quam quae de iudicibus dandis loquuntur, contorquent ad i dicum deIegationem,que fit in extraordinarijs, quarum tamen Iesu, quanta sit in hac disputatione dis. ferentia, facile est ex ijs intelligere. quae diximus is r .cap. ses.Tradunt
108쪽
a inem passim in hac quaestione reis ferre , utili loquamur de iudicibus ad unam latum causam delegatis, an vero de iis, qui ad uniuetiitate caularum delegantur: nam, si de illis, si quidem totam causam subdeis legare velint, omnes fatentur, hoco eis facere n5 licere. t Ita enim scri- Uerunt H. in . lvo us 1 a. in verb. Babet, stibi Bart. in prima lea. ff.de V prae. o regi. in L vis in verb.nF
Primo ijs locis, in quibus scribitur simpliciter,delegatum non pon se subdelegare, t ut m a Iurice T.
C. de Iudic. ev. cum causam σa. De
anesi. Had etiam scri erunt xl. in
Secundo probatur, quia is tanta delegare potest, qui iurisdictionem ghabet iure suo, non qui alieno b
nu. x.D Gillo M a.de Imri .ct IN. ωρ. 23. Sed iudices deletati non habEt iurisdictionem in re suo, sed y alieno benesimo tur scribis Part.
Tertio probatur, quia . qui rei proprietatem non habet, sed solum usum , n6 potest eum in alium
transferre Lineo ra. T de Uu, α b. 6. I. Inst. eo. Sed iudex dei satus non habet proprietatem aurisdictionis, sed solum eius viam.& exercitium L . g. qui mandata Tin .eius, et diremur in p. cv. q. . Non poterit igitur cum in alium to transferre. t in Ari. in ri more. .
109쪽
De mancissurim. Cap. s. Quaest. 37
quia,cum iurisdict ionis mandatum ad aliarum causarum exemplum reguletur, se quia σ. . de Iuri . o
nos diximus in p. c. q. r. num. e. Sil in
alijs causis post litis esitcstationem possit procurator vices suas alteri
committere, & procuratorem sub-Ia stituere 'Lneq; t Inussa 13. C. de procur. cap. . S lieet de procuriin Mas quasi factus litis domi nuri Lab exe
quens videtur, ut hoc etiam possitis,eui iurisdictio fuit delegata,quasi & ipse factus litis dominu ut ait
Sed est verius,quod alij freque. tius tradiderunt, ne post lite quideI4 cotestatain subdelegare posse.' Ita
dicat articulum esse disputabilem θ
quem, O aldi quentius. Probatur
autem Primo cap. cum causam fia. Deanestsecundum ea, qua dicemus In fa nu. an
Secundo ijs locis quos retasimus supra nu. 7. in quibus generaliter scribitur, nulli, praeterquam delegato a principe esse permissum d legare: nam, cum non distinguant, utrum lis fuerit contestata, nec ne, debent per consequentias indistin. cie intellig), iuxta regulam l. de prario io de publicia. Nec obstat, quod de procurato. redictum est . quia respondeo non esse in omnibus parem iurisdictionis mandatae, &aliarum rerum causam, nam procurator in multis di-II stat a iudice delegato,' vGcrabunt
ηπ.7 de .eisi, & poti sumum in hoc,quia, licet procurator per litis contestationem fiat dominus . non tamen idem de iudice delegato di-I6 ei potest,t ut scribunt Bart. in ael. legatus Iain. 3. Ur ibi Ang . de o
110쪽
is legi. se patet ex eo, quia licet procurator post litis contestationε reuocari non possit Ipos luem l .
Quod si non totam causam, sed unam tantum eius articulum sub- delegare velit, censent pleriq;, hocry eum iacere posset, i ut Rart. in Z L
delet. Secundo ratione, quia idem videtur dicendum de singui is partibus respectu speciei, quod de singulis rebus respectu uniuersitatis proponebatur νω ff. de Iadie. Sed delegatus ad uniuersitatem causa rum potest unam ex causis,quq sub uniuersitate continentur delegare, uti Leemus infra nay4 Ergo & delegatus ad unam speciem , poterit aliquam eius partem idest unum articulum delegare. Sed est verius, & receptius,si a ticulus sit iurisdictionalis, no posse so t ut scripserunm Eara.in d. legatM
e. 6. ubi regatur banc esse magis cγmunem: Probatur enim. Primo,quia,quae de toto dicu tur,eadem ,& de partibus dicenda ar sunt i qua de tua. s. inpri . de rei ve I sifraus eius. II. s. de acys reae L in ratione 3 o. g. diligenter.
ff..d Lotc. Sed delegatus non potest subdelegare totam causam, uti supra dictam es, Nec igitur poterit eius partem. Secundo probatur,qula deleg tus ab ordinario est similis ei, qui fuit a delegato principis subdele. satus, ut dicemus infra nu. a . Sed tu elegatus a delegato principis non potest etiam unum articulum causae sibi commissae alteri subdele- fare caF. - - cm. 6a. de a est. Ire igitur id facere poterit delegatus ab ordinario. Tertio probatur ca8.super qua
de of ct potestaud Gog. v bi S. P. loquens de delegatione actus iuris. dictionatis, ait posse fieri a delegato Sedis Apostolicae, Non igitur ab alijs, ex regula L cum prator ra. in prin. ff.de Iudici Quarto probatur ijs locis, in quibus simpliciter scribitur, ab ordinario delegatum non posse iudicem subdelegare, quos retulimus supra
nu. T. nam, cum generaliter,& indistiniste loquantur, generaliter quoq;& indistincte sunt accipiendi ,staue tota causa subdelegetur, siue v-nus causae arriculus. Neq; obstant contraria: nam ad Primum respondeo Hem. t. de Q. ct pol. ivddel. loqui de iudice dei gato a principe, quem certum est, non solum unum causae articulum,
sed etiam totam causam subdes gare posse, ut diximus supra nu. s.