Ioannis Antonii Belloni i.c. Taurinensis ... De mandata iurisdictione. Disputatio

발행: 1616년

분량: 452페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

m. a I. se demin. Vrbanos autem magistratus, non

lege, vel conlirtutione simili, sed more maiorum,& propter vim imperij iudices dare potuissse certum

In extraordinarijs vero iudicijs, si quaeramus, quo iure fiat delegatio , censent plerique heri lege, vel 1 S.C. vel constitutione,t in Alexan

6 eap. . s. Sed est verius fieri more, tui scribui Bar.in d. more X. is pran. o ibi Caecialup.nam. de iuri . nam, cum iudici delegato manu eis tur iurisdictio, ut l. cap.

quaest. σ.nu. a. consequens est, ut de

legatio fiat eo iure, quo diximus iurisdictionem solere demdari. Nec est contraria, ι cum prator I a. S. L.

A. de iudic. quam perperam alij in

contrarium adducunt, quia cx ijs, quς diximus,constat,eam esse acci-iendam de datione iudicis, quae ebat in ordinarijs iudicijs, cum alioquin nos loquamur de ea, quae fit in extraordinarijs, quarum dationu longe diuersa est ratio; nam, quae fiebat in ordinarijs , est imperis,que vero in extraordinariis, neque imperij, neque iurisdictionis, sed simplicis facultatis a iurisdictionis proprietate prouenientis, quae exemplo potestatis iurisdictionis

mandandae more competit, uti late ostendemus in s.c'. quo. . nu. v.

Et haec de Secundo Capite. Quibus ex causis iurisdictio manis dari possit. Caput Tertium. sVM MARI V M. I Iurisdictio mandari potest ob suscepta

ante magistratum aduocationem.

a Nemo potest in ea em causa fungi offla iudicis, cst aduocati. 3 Iurisdiario mandari potes, si magi- atus iussam in itinere patιatur

Iurisdictio mandari potest, cum ma gistratin incipit abesse. s Ιων rictio mandari potes propter

morbum .

σ Iura icita mandari potes etiam sine

causa .r Declaratur Ierator 7.1. de iuri . Quae fuerint in ordinariis iudicij x iustae mandandae iurisdictionis causae. Quaestio Prima. Ertium tractationis caput est, Quibus ex causis iurisdictio mandari possit. Constat autem in Ordin rijs iudicijs eadem esse iurisdicti nis mandandae, quae, & procuratoris

82쪽

Ioannis Antoni j Belloni

tis eonstituendi,causam: na,quem in admodum procuratores ideo conis

nituuntur,quia domini plerumque rebus suis adesse, vel nolunt, vel n6 Possunt,ct. e procu . Unde Cic. pro Sex. Rosc.Amer. Quibuu in reb. 1 interesse noni fumus, inquit, in Bis opera nostra vicarias es amιc rum supponitur, ita , & iurisdictici demandari solet ab ijs magistratibus,qui per se, vel nolunt, vel non possunt iusdicerer Ut autem non possint, varijs ex causis fieri solet. Primum enim, si ante adeptum magistratum alterius partis aduocatione susceperit is,qui iurisdictioni praeest, iustam habere dicitur man. t dandae iurisdictionis causam, i pra or I 7 .de iuris est ibi trarat Egu.

rius ι 'I.nu.8.dicem u, ideo,quia nemo potest in eadem causa magi-

stratus,& aduocati ossici fungi,ic qui 1 σ.C.de ρUMLυθ.C.de a F' , eundo, d 'magistratus, veluti proconsul nondum venerit in prouinciam, & in itinere iustam patia. tur moram, potest, quasi ex legitima causa, legatum suum praemiit re,& ei iurisdictionem demandare, 3 et caliqua δρ s. ff.de Uyc.procon. e

Tertio, si magistratus posteaqua venit in prouinciam aut in urbe iurisdictionem exercere cspit, iustam habeat prosectionis causam, iurisdio ctionem madare potest,' ut scribis

Ant. u.tu ae olet rσ.nu. 3 Ade iuri . adeo, ut etiam ea, quae regulariter mandari nequeunt, puta, quae

census in Rev.f. a.n Ia . se I s. Quarto simili ratione si magistratus propter morbum superuenie tem non possit iuri dicundo superesse,nemo negauerit, iustam iubense iurisdictionis madandae causam,s t inscribit Anι. Gos in ae aut i 6. num. 3. de rara . ΔΛa de re latius dicemus in 8.cap. qua a. num. T. Plane,& 6 nulla sublit causa,ceristum tame est, in ordinarijs iudicijs

mandari posse iurisdictionem, i ut

probat illa dictio, maxime in Lp-y ter r7.σδε iurisiae nam, 'cum sit implicaritia, significat iurisductionem a praetore mandari posse, etiam sina causa, sed maxime si causa subsit,

ut ibidem eleganter animaduertero Decinum. I. se Corasnum. I SVM MARIUM.t Magistratus ordinario iure non poterant iudicare is causis prauat / Declaratur l. a. C de pectussia ordinaria iudicia quae.

4 Prator iudicabaa de quibusTam cau- fauorabilibus.

y P saxis cognitio erat extraordinaria. 6 Cognitio pratoria, siue extraoriuna Ha dii inguitur ab actione, cy cu .

num. I.

cognitionum extraordinariarum g nera quotas Prasides cognoscebant de muneribus.

ro Praesides evnmcebant de criminissae. ar Maeιcommi orum cognitio quorum

siet Ia Fideicommissarum tersecutio mir

ordinaria.

3 Prator de in integrum restitutione

minorum e noscebat. Re tutionu in integrum remedium extraordinarium.

83쪽

as Siussiorum iussicium extraordina.

1 Pratores , est Prasides cognoscebant

de transactio σe alimentorum.

II 'Mores,ctPraesides cognoscebant de mercedibas, o se taννι at Magrastratus cognoscebant de causis ave rationum. δ' Magi'aius cognoscebant de quastionibus emergentibus in executIone fementia.

ao Magis ratus cognoscebant de varysdamnis.

2 a Praesides cognoscebaut de cos M.

a 3 Praetor cognoscebat de patria pote.

a Magistratus quandoposset pro obi.

trio iussi re,vel dare iudicem. as Causarum genera triaproponuntur, expcicam r.

De quibus causis magistratus olim Hisdicare solerent. Quaestio secunda. Udicum autem datio nullam in ordinarijs iudieijs causam exigebat: nam ipsemet iudiciorum ordo dandi iudicis necessitate, imponebat magistratibus,quippe, qui non poteram de ciuilibus priuatorum I causic cognoscere,& iudicare, t ve

se atiorum existimamium iudicis dationem in arbitrio fuisse magi- Matutiquasi pollet, vel j ple cognoscere,& iudicare, vel dare iudices, visi in oeciel saepe. r. se Lunera. liter. s.ff. de Us praesid. quia verius est imo iudicare non potuisse , uti probant in La. C. de ped. iudici illa verba. I uod isnon possent cognos scere,quae t non sum de facti impedimento accipienda. 'omodo pu .rat ibi glo.in meis. cognoscere, or ex eius sententia Donesi.d. lib. II. consis cap a l .Sed de impedimento iuris, ut perspicue ostendunt illa verba sequentia. Et de ingenuitate, super qua poterant etiam ante cognoscere. Et sanξ cum ordinaria dicerentur iudicia, in quibus sermularum cons ceptiones obseruabantur in actio. Ap. ff.de neg VP.idest,in quibuspretior dabat iudicem cum formula, is scribunt Culac.in aec vestis. I 27. T. de vera H. Bruso.M. Sele ntiq.

magistratus non potuerit arbitrio suo rei priuatae cognitionem,& iudicationem suscipere, ne iudici rum ordinem mutare videretur, quod ei facere non fuit permissum. Nee est contrariusCic.locus lib. 3.De legibus, ubi IWris disceptator inquit, qui priuata iurices,tussica iis τὸ rubeat, prator esto: quia praeter id, quod legum verba videmur ab ipso Cic.conficta, ut animaduerrat Dor.lib. I .dis .ann. cap. X3. se latius probat in solet. . ἶ.NQq; d ximus in a.Gq. l.nu. i . facile quoque locus euitari potest, i dicamus iudicare consueuisse praetorem sed de quibusdam tantum causis fauo 4 rabilibus,t ut scribant Dorid. M. lib. r. ἀθ. ann.c.s3. se inWApotet

84쪽

Ioannis Antoni j Belloni

casu, quia non dabat iudicem neq; actionem,sive formulam dicebatur cognoscere, & iudicare extra orisa dinea viserabant Duar. adiit. Tri

iU.de succinablar ec alia ratione distinguitur actio a cognitione praeo torta in L faia minor. las. g. vi

aede minor. Ir.L ε .ssiderei venae &ab eo, quod fit extra ordinem in L

si quis sepulchrum i a. in prina ct siquis. I q. S. sicuι funem fide relig.ctfumpi sun Ar. g. est autem nobis in

fac Num Tmanae a quo pariter distinguitur notio iudicis in L vis. S. ωθ.ff quod met.causquam,quia Pretor cognoscendo non dabat actio

7 nem, sed sine sormula iudicabat tis declarat Ant. Fab. d. libr. . coni. cap. . Omniv autem extraordinari arsicognitionum quatuor quidem dis cuntur esse genera i in Leognitionsi. s.intrin.ff de varictemr. ceta. Oa Cuiae. in d. I. vessis III. Tri veri Ammi enim de muneribus,& h ribus extraordinem cognoscebant magistratus, aut de re pecuniaria, aut de fama, &existimatione alicuius, aut deniq; de crimine capitali. Sed ex his duo tantum videntur

ad propositam quaestionem pertinerei nam . elsi. magistratus traordinem cognoscerent de muneris bus,& honoribus obeundis, inde iure 3 tan pris. F. Ad municip. necro non & de criminibus capitalibus t

l. p. s. I.ff. de poen. se diremas is 8. cap. q. a. non tamen huiusmodi cognitiones erant de rebus, & causis

liriuatis, de quibus nos in praesenti

oquimur, dum quaerimus, an magistratus de ciuilibus priuatorum causis iudicare potuerint. Itaque non pertinent nae cognitiones ad

quaestionem eropositam , sed illae

tantum,quae sit ni de re pecuniaria,& de existimatione. Cognoscebat igitur magistratus de re pecuniaria in certis casibus,&Primo in fidei commissis, quor licognitio Romae consulum erat, aut eius praetoris, qui fidei c6missarius vocabatur, In prouincijs vero pre ii si dum prouinciarum ' l. a. q. post deinde T de ore ivr.f. ranss. desidete.

85쪽

De mand . Iuri Q. Cap. 3. Quaest. 2.33

Io.Vnde Vlpianus tit. as. Inst. FLdeicommm,inquit, non per formulam petuntών , sed cognitio ea Roma quidem consulum, aut pratoris, qui fideicem garius vocatur, in pr uinclys vero praesidum prouincia- assem. & Sueto. in Claudio cap. a 3. νι uerionem desideicommisi quotonis, o totum in urbe det gari magi ratibu Hyram, in perpe- uum, atq; etiam per prouincias per satibus demandauit. Quamobrem fideicommissorum persecutiones I9dicuntur extraordinarie. in L pecunia. r persecurionis Tis vers.

Secundo cognoscebat magistratus de in integrum restitutione mi is 3 norum. t L minor. 3 p. inprim T de

b. d.tib. . conteri . cap. 7. Quo fit, ut restitutionis auxilium dicatur I extraordinarium t in L-ca a. a Iar intrin. T de minori L sed cum is

haereae I a Tad Treb.

Tertio cosnoscebat de causis studiorum, dicebaturque proinde is tale iudicium extraordinarium t L-m tu am. W7. Usceri. flet.. Quarto de transactione alimen 16 torsi t Leum hi δ.in prin.Tde trans a I de alimentis. F. C. eod. ct scribunt Irisso. d. lur. s. de formul.f. . r.

2 Quinto de salariis, & mercedibus , quarum proinde cognitio di-I7 Tebatur extraordinaria et L i. in

Septimo de quaestionibus emeris gentibus in executione sententiaet La Diuo Pio. is uver T de re

Octauo cognoscebat de usu Mquae,ic rivis nouis inciuiliter institutis, item de equis alienis a sciem te possesss, sceluq; earum,&deda- cnodato per immissos in praedium suum uniuersos homines , eos, qui

in plurium praedia distribui dςbue

scribiti Cuiacan Musis ii . ff. de merbsign. De existimatione vero cognoscebat magistratus. Primo in iudicio suspecti, cuius cognitio p torum,& pr sidu prouinciatu erat i L r. f. damus T isse paut.f. I. Infr.eoLI tri.μοecti Fad v. ct scribum Ans. Guib.d.

as striverb g. Secundo de causa status,puta liberi tis, vel seruitutis, ingenuit iis, vel libertinitatis, de qua psides inprouincijs cognoscebat f L a C. δεμ ad cnon asinguemus 37. S. de liberatis de arbitr. Uflare 7. C. ne de sta/.def.Laadara savii.C.ubi Mat. o scribunt Egu.Bar. d. lib. 3

86쪽

Ioannis Antonij Belloni

tieet in urbe eognitio videretur ad

centumuiros, di decemviros pertinere, ut Fribunt Carol. Sigo. M,I.

set Cis org tur. Tertio cognoscebat magistratus de causa parmae potestatis, quae&ipsa status quodammodo, & existimationis quaestionem continere vi

exhib. ct scribunt Brasso. d.bb. s. de

Plane interdum in arbitrio magistratus erat , causae cognitionem,& iudicationem suscipere,vel dare iudicem,qui de ea cognosceret, &a iudicaret. t Exemplum est in specie epe δ. ct L generatiter s. ff. deo prasiae cum scilicet princeps rescribendo remittebar priuatum adplaesidem, his verbis, eum, qu pronuncia praeest, adire potes. aut similibus: nec enim ijs censebatur imp

suisse necessitatem magistratui suis scipiendae cognitionis, sed potius illius arbitrio remisisse , virum ipse cognoscere, an vero iudices dare deberet, Hinc intelligimus olim tria filinas se causarum genera, t ut eluanter

de quibus magistratus non poterant cognoscere, sed debebant dare iudices, ut erant regulariter omnes causae priuatae; Et hae dicebantur colnosci, di terminari iure ordinario. Diuus 3. ff. de crim. expichared. t a Diuo Pio. t s. S. Muper. Edere iuride ad ius ordinarium remitti, L vis.sside pria del. LI. T de fbrib batia.

Io. sis. Et de his loques praetor, dicebat in edicto. Actionem GD

Iudicium dabo, ideit dabo iudicem,& formulam, ut diximus in l. c f. R.

nu. 27. quaedam vero erant cause,

in quibus praetor non poterat dare iudices,sed ipse mei cognoscere,&iudieare debebat, ut sunt omnes, quas supra enumerauimus, 3c similes, de quibus accipiendae sunt i ses Omnes, quae de cognitione, vel sententia praetoris, aut alterius m

sside excep. rei tuae L si cui legatum. y I. ff. de condit. sedem. cst scribune

Duariaddais.ff. de Iuri . c. a. o in elog. nu. p. st Men. d tib. I. de AmDt. q. a. ππ.ta. & pariter accipiendi sunt,qui simpliciter aiunt, pretor , aut alium magistratum iudicare c5sueuisse ,τι Cora b. I misce . in

c. r. Et de ijs loques praetor no dicebat in edicto, Actionem dabo. Iudicium dabo sed, animaduertam, ut in edicto de minoribus ιδ. f. r. Taec minori se in eatim de γε in L Item apud I s. kquod ait prator T de Imiur. est rabunt Hoto. tib. 7. obfc. .

Fab. Llib. . coiere c. 7. Quaedam demu erant causae, in quibus poterat magistratus arbitrio tuo, vel suscipere cognitione, vel dare iudices, ut sunt illae, quas recensuimus supra

SUMMARIUM.t Iudicum datissubura. a Formula sublata.

3 Magistratus hodie iudieare deberi nisi i a de causa impediantur. Iuleis adlegania causis , quaat

87쪽

r. Discor possunt habere vicarias gra

nerales.

Quae sint hodie iustae delegandi cauta. Quaestio Tertia.

I Ed hodie, quia mos ille di

dorum iudicum antiqua. tus est,t L a. C. de pecud. Se omnis sermularum cG

omniam proinde iudicia, omne'; cognitiones factae sunt extraordinariae S.vo. IULde interae S t. issi. aedfacesabias.ct Lximin iis l. v. . . num t. ideo magistratus non pos, sunt amplius arbitrio suo delegare iudices, sed per semet ipsos cogno. 3 scere debent i d. LI. C. defleaerudo

a ππ.4a nisi, qua iusta labsit mandadae iurisdictionis, siue iudicis delegandi causa, puta, quia magistratus non possit cognitioni vacare, 4 vel propter infirmitatem te. si pro debiluate 3.cap.venerabia I r. vers. porro de o ct pol.iud.deri. vel pros Her publicas occupationes ' d. l. a. C. de eae tuae quae magistratibus frequentes sunt, quippe, qui rebus d iussionibus principis eontinuo Q. 6 lent occupari t6.1Lud Aasb. vides.

vel propter causarum multitudinε7 id .a.C. defleaeia vel propter alia quamlibet iustam causam, d. ev pra debilitate 3 v. eum R. Canoniacus 3s-σ ct par. iud. δει osoriabunt Bart.m ι prator 37. tu princi . de laris ι. Fab Lbb. . . conis . . & maxime si iudex ordinarius suspectus sit, & suspicionis causa sit legitima, puta, quia suerit alterius partis aduocatus, aut, ut hodie dicimus,consultor, quo casu non deis het in ea causa iudicare L qui sis a.C.de Uul. aut alteri iudicanti assidere cult. C. de o. minusve in ea ferre testimonium L vis. . de tomb. nam tunc iustam dicitur habea te delegandi causam t L prater tr. ct ibi Bar. ην. l. Aug. in Zria. CUM

Hinc intelligimus, iudicem sus. pectu in cognoscendo non censeri suspecta in delegando, de excepticinem suspicionis quae obstat delegas ti, non obsare delegato i c. si quis

verses .ct alia or Cisac. eod. Dec. is qui iurisdictioni /o.6. 1eod. Sed hoe in ordinario verum est: nam in delegato locum habet diastinctio, ' in Q iudex ab Apoβ oea s. de of .ct pet tuae deri. in σώaut enim vices suas committit an te, quam recusatio contra i plata

88쪽

3 6 Ioannis Antonii Belloni

proponatur, α si In totum commiserit,recusari ulterius, aut facta per eum commissio impugnari no p

terit,quod posset, si sibi de iurisdictione aliquid reseruasset, aut vult committere post recusationem propositam, de non potest, nisi de recusatoris hoc faciat assensu: na eo voia lente potest, etiam si recusatio eadest probata, dum modo pronuntiatum non fuerit super ea : ex tunc

enim cum omnino iudex esse desierit nulla etiam cum illius assensu Io per eum fieri poterit commissio. tuane instin nem referunt, esse

mers es se alia. Quod autem dixiamus non posse magi stratus sine causa delegare, verum est in grauioribus litibus,& controuersijs: nam in humilioribus, nulla prorsus est ex quirenda delegationis causa; scilicet,quia dignitas magistratus postuiat, ut illae apud pedaneos iudices

agitentur cvis C. epeae lud. Sed haede re ianus dicemus in P. c. q. a φ.-.ao. ctsqq. Non solum autem causas delegare prohibentur ordinarij,sed etiam vicarios generales, seu vices gerentes, quos passim Iustinianus loci seruatores appellat. constituere, ita cari uente Iustinianos in s. nulli Auib. τι tuae .quoq; sessiis. Dut, cou. a.L

.mperium 3.su. 3 aede iuri . Et hoc,nisi masti stratus in itinere e

tiatur necessaria moram: tunc enim licet ei praemittere vicarium, a quo gerantur omnia, citra tamen ultimum supplicium, & membri abscisi, sone t cf. ad haeprohibemus versante quam Avib. de collat. cost. 9.qua de re liιὸ dicemus in L c. q. . Israo r; . Et simili modo,si magistratus postea, quam venit in prouinciam, iustam habeat prosectionis, aut alterius impedimenti causam, poterit secundum communem cueadem potestate relinquere vicariu

vid Auth. de cinat. coli. 9. Sed deae relatius ibidem duemus. Dentiaque pontificio iure licet Episcopis generales habere vicarios,a quibus omnia , quae pertinent ad officium I4 iurisdicundi, expediantur, t in i

Quot stat genera eorum quibus man. datur iurisdictio. Caput Quartum. SVN MARIUM.ν Magistrat.s arbitrio legati regulari

to eluuntur.

a Legati dabantur consul bus.' orpra

toruas a Senatu.

3 Legati dabantur praeonsulibus a Senatu,vela principe. Legato non asi, debuit procoUul mas dare iurisia rionem. s Legati proconsalis deserunt ab H . quibus arbitrio magi ratas mantatur iurisdictis.

89쪽

De mand . Iuri Q. Cap. . Quaest. I.

De variis eorum, quibus mandatur iurisdictio generibus. Quaestio Prima.

Ranseamus nune ad Quartum caput, & videamus, Quot sint genera eorum,

Zibus mandatur iurisdiat autem eorum duas in iure nostro partitiones inueniri, quam prior in duo genera deduciatur nam quidam sunt, quibus es ctione magistratus mandatur iurindictio,quidam vero, quibus, ut madetur,principis, vel senatus auth ritate fit: nam,etsi regulariter m iastratus arbitrio suo possit eum eligere, cui iurisdictionem demadet,

is larisaeis a. lib. Poc ad eHcI. ebria a Maias s.ff. de . proco. ODP i5.q. Papin. Aliquando ta men solet princeps ut Senatus aliquem ei dare,cui partes as in tuis re dicundo committat.Tales erant olim legati, quos in prouincia profectu r i s .dabat princeps, vel Sen tus, conualibus primum, & praetoa ribus,t ut scribant Alem ab Aiax.

ber, inquit,E .s i perse habiturifum rasionem aegnitatis tua, & paulo post, Atqὲ inter has eos, quos tibi

comites, or adiutores negotiorumpublicarum dedis ipsa resp. Se in Vatin. Audire de te cupio. quo laudem S. C. LUMassis. Tua lege dicis, ne hoc quidem Senarsi re quebas, quodnemo unquam ademit, ut lega. n ex eius ordinis a thoritate lega-ν--ὸ Arione tibi sisHdum consitiam public m visum es, ut non nuntios paci e bessi ou curatores, non interpretes,non bellisi ras j auia

res,non ministros muneris prout cialis Senatus more maiorum delige

gatos non modo nulgo S C. sed etiam repugnante Senais tute tibi legisti Appia.lib. t de Civit. Rom. bell. rLtis,inquis,qui eentibus praesunt, o a Senatu ad subsidia mittuntur, logatos solem an gare. & Vopisci in Probo. Accepto igitur hoc S. C. inisquit, termisit patribus, ut, ex mai rum radicum appetiationibus ipse Poscerent, proconsules crearent, i gatos consulibus daret, iaspratoria praesidibas darent. Dabat autem n6 ut eis cogeretur proconsul iurisdictionem suam demadare: nam hoc

si iurisdictionem mandare voluisset, eis non etiam alij x demanda-4 rei t L obfruare 4. S. vlt. ff. de εσproc. orsi se opticam D. Gugo A.

90쪽

1 8 Ioannis Antonii Belloni

hb. Paul.ad MyILes ML aliquando. s.ff. de o pror.et le&in l.θ.q.Papis. Hos legatos non pari cum caeteris, quibus electione magistratus iuris.s dictio demandatur, censeri iuret

mopotest et r. ff.de reg.is . de constat ex multis ,&Primo ex eo, quia multa sunt, quae specialiter fuerunt tributa legato,nec tamen alijs, quibus manis datur iurisdictio, conceduntur, qua qualia sint,latius exponemus I. c.

Secundo,quia licet alij,qui mandatam iurisdictionem suscipiunt, proprium nihil habeant f. i. f. qui

mandatam fῖδε . eius. legatus tamen ex multorum sententia proin

prium habere intelligitur, de euioramen rei veritate latius sub eod. 9.

Tertio,quia,quamuis ab eo, cui mandata est iurisdi ctio, non possitis,qui madauit appellari l. I. S. I .ff. quis fra quo app. tamen a legato proconsul appellatur La. ff.est. quod qualiser accipi edum sit dicemus sub

Quarto, quia iurisdictione aliis

demandatam potest magistratus arbitrio suo reuocare,cor quia 6.cum ibi not. Ede Iuri .At vero proconsul legato auferre iurisdictione madatam non potest inconsulto principe Volet. .ssicut. ff.de .procoua.Sed de hoc latius sub Io. c. q. 6.

Posterior aut E partitio dedus tur in quatuor species; nam quibusdam generalis madatur iurisdictio,

quibusdam vero certum tantum

iurisdictionis genus, alijs iurisdictio mandaturiad certas personas, caeteris ad certam litem, certamq; causam L cognitio .. in pris. or S.I. E.de os eius Volo r . prator 17 . de Iuri . ct nos latiussub I. c. q. per tot monstraturifumus.sVM MARIUM.1 Prator mel dabat iudices. elauistosa Arbitri qui dicantur, et qui iudices. 3 Ludices, vel uniuersitare causeravet adunam causam delegantur. . Iudiera vel delegantur a principe, vel a magistratu. X Iudices vel simpliciter a principe ac legantur,vel tamquam ab impera o fortuna. 6 Iudices a magistratu delegantur imterdam ex ressu proripis.

Quot sint genera iudicum datorum. Quaestio Secunda. Vssicum autem delegat rum partitiones videntur esse variae pro iudiciola varietate:na in Ordinariis iudicijs datorum iudicum alij dic bantur arbitri, alij vero iudices sim x pliciter i ta Dias Pio. rnis pris. C

Arbitri dicebantur, qui iudicabant ex bono,& aequo, ut in actionibus hom

SEARCH

MENU NAVIGATION